Het NOC-dubbeltje moet
er dit jaar komen
Zwaar werk voor
Rallye-rijders
de
n
(Wie fa de dode*
WOENSDAG 19 JANUARI 1955
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 3
Niet-bijdragende bonden worden anders uitgesloten
Over het dubbeltje van het NOC is al
heel wat gesproken en nog meer Is er
over geschreven. Voor degenen, die het
nog niet wisten: dit dubbeltje is de bij
drage, die het Nederlands Olympisch
Comité moet ontvangen van ieder sport
beoefenaar groot of klein om zijn
taak naar behoren te vervullen.
Menig sportbeoefenaar zal zeggen wat
hij by de beoefening van zyn sport met
het Olympisch Comité te maken heeft,
omdat hy toch nimmer aan de Olympi
sche Spelen zal deelnemen, maar zo is de
toestand feiteiyk toch niet. Want het
NOC doet meer, veel meer dan alleen
te zorgen, dat Nederland, wanneer het
aan de Olympische Spelen deelneemt,
waardig vertegenwoordigd kan worden.
Om hierop met het oog op de in
Mei te houden jaarvergadering nog
eens de aandacht te vestigen, heeft het,
bestuur van 't NOC gistermiddag in een
persconferentie te Den Haag nog eens
zijn standpunt uiteengezet.
Dr. J. N. van den Houten, die de ver
gadering leidde, memoreerde in enkele
korte trekken allereerst het overlijden
van de vroegere secretaris van het NOC,
majoor van Rossem, om daarna de visie
van het bestuur op het NOC-dubbëltje
te geven.
De sport in Nederland was de enige
organisatie in ons land na de oorlog, die
niet verenigd was in een federatief or
gaan. Alle bonden werkten naast en door
elkaar voor hun eigen belangen, hoewel
zij toch, wat de Olympische Spelen be
trof, op het NOC waren aangewezen.
Wat was dan billijker, dan dat de bon
den ook een financiële bijdrage gaven
aan het NOC, dat t.a.v. de Olympische
Spelen de belangen der in verschillende
bonden verenigde sporters behartigde?
Het NOC te bestempelen als een over
koepelend orgaan voor alle sportbonden,
was een kwestie, die tenslotte door deze
sportbonden werd ingezien, maar de fi
nanciële consequenties hebben velen nog
steeds niet willen inzien.
En toch heeft het NOC na de oorlog
klaar gestaan om de belangen der sport
op allerlei gebied te behartigen.
De stryd om de ruimte.
Veel meer dan vóór de oorlog deed
zich daarna de strijd om de ruimte gel
den. Nederland is het dichtst bevolkte
land ter wereld, het probleem van be
huizing en woningbouw deed zich der
halve in al haar hevigheid gevoelen en
is de eerste jaren nog niet opgelost, maar
hét vraagstuk der sportterreinen en -za
len is even groot. Een sportveld, dat
vroeger aan de rand van een stad lag,
ligt nu ongeveer in het centrum daar
van.
Daarom werd een technische raad ge
vormd, bestaande uit technici en deskun
digen, die bij de aanleg van sportvelden
van advies zou kunnen dienen. Het feit,
dat zeven regeringsdepartementen in de
ze raad mede zitting hebben, bewijst* de
gedegen opzet ervan.
In de afgelopen vyf jaar werden 3278
adviezen gegeven met technische mede
werking in vele gevallen. Aangelegd
werden 1402 sportaccomodaties, waarvan
657 voetbalvelden. Alleen het grondwerk
hiervoor benodigd, vorderde rond dertig
millioen gulden. By die aanleg waren
voorts betrokken voor handbal 35, hoc
key 83, korfbal 103, kaatsen 6, speelwei
den en oefenvelden 203, volleybal 39,
basketball 3, golflinks 2, paardenrenba
nen '9, motorbanen 7, tennis 109, athle-
tiek 35, zwemmen 21, ijsbanen 8, kleed
gelegenheden 65 sportaccomodaties.
Voorts werd nog advies gegeven bU de
aanleg van 7 tribunes en 13 clubgebou
wen en sporthallen.
Het NOC ging daarbij van het stand
punt uit, dat een eerste vereiste om aan
sport te doen is: de mogelijkheid te
scheppen om die sport te kunnen beoefe
nen.
Men kwam tenslotte tot de conclusie,
dat het NOC al zijn werk niet meer kon
doen uit de gewone middelen. En terecht
deed het bestuur een beroep om de fi
nanciële bijdrage van één dubbeltje van
elk bij een bond aangesloten sportbe-
OLYMPISCHE DAG IN OUDE VORM
De Olympische Dag zal dit jaar op
Zondag 19 Juni in het Olympisch Sta
dion te Amsterdam worden gehouden.
Er is veel gesproken over de mogelijk
heid om het programma van deze dag
op een andere wijze in te kleden, maar
het bestuur van het NOC en de com
missie Olympische Dag waren van me
ning. dat de tijd hiervoor nog .niet is
aangebroken. De moeilijke periode van
de voetbalsport in Nederland heeft zijn
dieptepunt achter de rug en van de zijde
van de KNVB is de toezegging gedaan,
dat al het mogelijke zal worden gedaan
om het sterkste Bondselftal op 19 Juni
te formeren met een gerenommeerde
buitenlandse ploeg als tegenstander. Het
programma, dat gewoonlijk van half 2
tot ongeveer half 6 duurde, zal echter
worden bekort, omdat men deze tijds
duur te lang acht. Athletiek, gymnastiek
en ruitersport zullen wederom medewer
king verlenen.
oefenaar (ster).
Reeds hebben veertien bonden op zich
genomen te zorgen, dat ieder lid dat be
wuste dubbeltje per jaar bijdraagt, doch
een nog groter aantal staat afzijdig, hoe
wel zij toch mede profiteren van de
nieuwe taken, die het NOC op zich ge
nomen heeft.
Verzoek aan alle organisaties.
Daarom heeft het bestuur van het
NOC aan alle aangesloten organisaties
een schrijven gezonden, waarin gezegd
wordt, dat 't op de eerstvolgende leden
vergadering met een positief voorstel.zal
komen tot contributieheffing.
„Het bestuur acht zich niet langer
verantwoord een begroting in te dienen,
waaruit blijkt, dat onvoldoende midde
len aanwezig zijn om de gewone huis
houding van het NOC te bekostigen; on
der gewone huishouding te verstaan de
kosten van huisvesting, salarissen, ad
ministratie enz. zowel voor de afdeling
algemene zaken waaronder de voor
bereiding voor de deelneming aan de
Olympische Spelen als voor de afde
ling technische zaken, derhalve niet de
kosten voor de uitzending naar de Olym-
sche spelen.
Het bestuur is tot de overtuiging ge
komen, dat een contributie van 10 ct per
aangesloten lid verplicht zal moeten
worden gesteld, nu na een aantal jaren
is gebleken, dat het gewenste resultaat
op vrijwillige basis niet is bereikt. Op dit
ogenblik hebben immers slechts 15 le
den deze contributie van 10 ct. per lid
aanvaard, 8 onder zekere restricties en
14 nog niet. Het bestuur heeft zich met
te meer klem unaniem voor het verplicht
stellen van een contributieheffing van 10
ct. per lid uitgesproken, omdat zoals
Ir. Otten in zijn toespraak ter vergade
ring van het NOC op 18 December a.p.
terecht liet uitkomen alleen dan fi
nanciële steun van anderen kan worden
gevraagd, wanneer de huishouding van
het NOC uit eigen kracht op gezonde
basis staat. Op de a.s. voorjaarsvergade
ring, welke men einde Mei dient te hou
den, zal het bestuur daarom het voorstel
doen de contributie te stellen op 10 ct.
per aangesloten lid, d.w.z. dat voor ieder
aangesloten lid van iedere aangesloten
vereniging of club van iedere bij het
NOC aangesloten organisatie jaarlijks
10 ct. aan het NOC wordt afgedragen".
Het bestuur heeft dit thans medege
deeld. om de bonden in de gelegenheid
te stellen dit voorstel in eigen kring te
behandelen, zodat de vertegenwoordi
gers op de NOC-vergadering met een
mandaat kunnen komen.
Het NOC staat daarbij op het stand
punt, dat het nu maar eens moet uit
zijn, dat een deel van de Nederlandse
sportwereld klaploopt op het andere deel
dat zyn verplichtingen wél nakomt.
Nog verschillende punten zyn op de
persconferentie besproken, maar we ach
ten dit 't voornaamste enhet woord
is nu aan de sportbeoefenaars van heel
Nederland! Om één dubbeltje!
Maar uiteindelijk valt het nog
mee
Voor de Duitsers Hans John en
Joachim Meyer verliep de reis door De
nemarken minder plezierig. Met hun
Fiat 1400 slipten zij in de omgeving van
Kolding, waarna zij op een vrachtwagen
inreden. De Fiat werd aan de voorkant
beschadigd, doch na andèrhalf uur re
pareren konden de Duitsers de tocht
voortzetten. Zy gingen als laatsten van
het Stockholmcontingent de Deens-
Duitse grens over.
Weinig belangstelling in A'dam.
De Amsterdamse politie had bij het
Apollopaviljoen in de hoofdstad voor
een perfecte afzetting gezorgd om het
publiek op veilige afstand van wagens
en deelnemers te houden. Maar die af
zetting had ditmaal gerust achterwege
kunnen blijven, want toeschouwers wa
ren er bijna niet. En dat was niet te
verwonderen, omdat de deelnemers van
de rallye pas diep in de nacht in de
hoofdstad verwacht werden. Behalve
een enkele enthousiast waren er nu
voornamelijk familieleden en vrienden
van de ryders die acte de presence ga
ven. Op de besneeuwde straten en kaden
rondom de Apollohal hadden de hulp
diensten weer een plaatsje gevonden.
Alles konden de deelnemers daar voor
hun wagens krijgen. Trouwens de orga
nisatie was zoals gewooniyk in Amster
dam weer perfect in orde. In het pavil
joen recipieerde de staf van de KNAC
en bij de invalswegen naar de stad wa
ren door de Amsterdamse politie pijlen
geplaatst die de richting aangaven.
Omstreeks kwart over drie kwam de
eerste wagen, de equipe Frolich en Wild
(G.B.) met Porsche, het Muzenplein op
stuiven, voorafgegaan door een wagen
van de radio-autodienst van de politie,
die hen veilig en vlug door het oostelijk
en zuidelyk stadsdeel had geloodst.
Volgens het oordeel van het Engelse
tweetal waren de wegen in Nederland
minder moeilijk te berijden gewiest dan
tijdens het eerste gedeelte van de tocht
van Glasgow naar Dover.
Tussen half vier en half vijf noteer
den wij een Engelse invasie in het
Apollopaviljoen. Op de gezichten van de
Glasgow-rijders, die met hun aanloop
route tot Dover het zo moeiiyk hebben
gehad, zag men duideiyk sporen van
vermoeidheid. Dr. Verschuur moest vele
pijnlijke ogen verzorgen en hier en daar
opwekkende middelen uitdelen. Over
één ding waren de Glasgow-rijders het
eens: de rechte wegen in Nederland had
den zij zeer geapprecieerd, want nu kon
den de motoren van hun wagens loeien
en er een gemiddelde van 100 km. uit
draaien, ondanks het feit, dat dp som
mige plekken yzel en hard bevroren
sneeuw de routes bedekten. In de
Apollohal hoorden de deelnemers, dat
de Wegen tot Brussel plaatselijk even
eens moeilijk berijdbaar zouden zUn, met
hier en daar sneeuw en yzel. Maar voor
de geroutineerde rallyeryders betekende
dat niets. Mr. James Risk zagen wij
achter een bord dampende snert zitten
en nadat hy deze Nederlandse winter-
kost, die hem best smaakte had veror
berd kocht hy, die immers niets wilde
riskeren, meteen 5 kistjes sigaren van
elk 50 stuks. Tenslotte hebben wy nog
36 uur ryden voor de boeg alvorens wy
in Monte Carlo aankomen en dan moe
ten wij toch iets bij ons hebben om te
roken, luidde het laconieke antwoord,
toen wy hem vroegen of die 250 sigaren
misschien voor zijn Engelse vrienden
waren bestemd.
De bekende rallyerijder Ian Appleyard
was by zyn binnenkomst het middelpunt
van een grote schare journalisten en
radioverslaggevers. Maar ook hy kon
alleen maar herhalen wat zijn mededin
gers reeds tot in den treure hadden ver
teld: de wegen in Nederland vallen toch
mee en deze rallye is wel erg zwaar.
Appleyard stak Nederland nog een
pluim op de hoed toen een Engelse
radioverslaggever hem vroeg welke
rallye hy nu verkiest: de rallye van
Monte Carlo of de Alpenrallye. Het ver
rassende antwoord luidde: „geen van
beide, geef mij maar de Tulpenrallye!"
Toen Appleyard nadat hij zich met
zijn charmante vrouw verfrist en ge
laafd had, weer ging vertrekken en hij
zich by de controletafel meldde werd
van achter de tafel de opmerking ge
maakt: „u bent een halve minuut te
vroeg". De laconieke reactie van de En
gelsman hierop was: „myn chronometer
is een der beste, die er bestaat maar u
zult wel gelijk hebben", en weg was
Appleyard.
De Engelsen Eanks en Porter, ook al
oude bekenden van de Tulpenrallye, zijn
op de slecht berydbare wegen naar
Boulogne van de weg geschoven, maar
konden de tocht toch ruimschoots op
tijd vervolgen.
Om vijf voor zes meldde zich de eerste
equipe uit Stockholm, het waren de
Denen Glad en Naested met Ford
Zephlr.
En niet lang daarna kwam Greta Mo-
lander binnen, de Noorse rallyerydster,
der traditie getrouw met haar vuurrode
mutsje op. Aan de controletafel groette
zij iedereen, omdat zy al zovele jaren
aan de rallye deelneemt en aan elke
controle ontmoet zij bekenden. In haar
fanstastische kledij trekt zij overal de
aandacht. Op de vraag of zij, het een
moeilijke rallye tot nu toe had gevonden,
antwoordde zy: „het ging nog al, sneeuw,
wat ijzel, maar ik ben toch niet ver
moeid".
Greta Molander heeft sinds Hamburg
verschil van mening met de Zwitsers
Hubert Patthey en Charles Renaud. On
geveer 8 km. buiten Hamburg is de
Porsche van de Zwitsers tegen een boom
gevlogen en liep schade op. Zij konden
de strijd voortzetten en stonden van
nacht, nadat zy veel tijd hadden inge
lopen, in de Apollolaan te repareren.
Volgens hen heeft mevrouw Molander
hen van de weg gedrukt. De lezing van
de Noorse is iets anders: „zij wilden my
inhalen en reden toen tegen een boom",
zei deze dame. Tot in Monte Carlo heb
ben beide equipes dus iets om over te
redetwisten bij elke volgende controle.
BLANSJAAR IS TEVREDEN
Alle deelnemers, die te München zijn
gestart zyn op tijd aan de controle te
Frankfort aan de Main gearriveerd. De
zwaargewicht Blansjaar uit Leidschen-
dam, die reeds voor de 7e keer aan de
sterrit naar Monte Carlo deelneemt,
stapte met een tevreden gezicht uit zyn
DKW. Tegenover een verslaggever van
het ANP vertelde hy, dat hy geen al te
grote moeilijkheden had gehad op het
traject tussen München en Frankfort.
Wel waren enkele delen met yzel be
dekt en och, dan reed je wat minder
hard maar voor het overige zyn er toch
niet al te hoge eisen aan onze rytechni-
sche en lichamelyke capaciteiten ge
steld.
Wim van Zyll uit Arnhem en Jan Blee-
ker hebben voor de eerste maal inge
schreven. Deze beide jonge ryders. die
overigens routine in enkele Tulpenral-
lye's hebben opgedaan.hadden schik in
de rit en beiden spraken de hoop uit dat
zy, als debutanten, zonder strafpunten in
Monte Carlo zouden aankomen.
Wilhelm Herz is wel op zeer enthou
siaste wijze te Frankfort a. d. Main be
groet. De dag vangt goed voor my aan,
zei Herz toen hij een ruiker bloemen in
ontvangst mocht nemen. Hij was name
lijk jarig en 43 jaar geworden. Trouwens
hij had Sheila van Damm ook al geluk
gewenst met haar verjaardag, waar hij
toevallig achter was gekomen. Maar bij
de wederzijdse felicitaties had men el
kanders leeftijd verzwegen. Sheila van
Damm en haar teamgenote Ann Hall zyn
met haar Sunbeam Talbot zonder straf
punten Frankfort gepasseerd.
Zij misten de boot.
De zes equipes, welke te Dover uit de
richting Glasgow letteriyk en figuurlijk
de boot hebben gemist (de „Lord War
ren" verdween precies op tyd uit de ha
ven van Dover) bleken te zyn Eileen
Cullen en Cyril Graves met Austin, Ri
chard Davis en Pat Azanne met Sun
beam, Peter R. Bolton en T. E. B. Sop-
with met Armstrong, May Aireland en
James Mulhearn met Riley, Kenneth D.
Fraser en Charles Jeffrey met Riley en
John Boardman vergezeld van John
Duckworth met Jaguar.
Intussen werd gisteren nader gemeld,
dat reeds 9 equipes van de Glasgow-rou
te de stryd hebben gestaakt. 87 wagens
zijn te Dover en te Boulogne gecontro
leerd bij het oversteken van het Kanaal.
Reeds was er een melding binnengeko
men, dat drie teams de stryd voor Don-
caster hadden opgegeven, maar te Dover
bleek, dat nog 6 wagens niet op tyd de
controle van de Kanaalhaven hadden
kunnen bereiken. Geen wonder, want
Ian Appleyard, die met zijn vrouw in een
Jaguar zit, beweerde, dat het tot nu toe
voor hem en zijn echtgenote de zwaarste
ralley is geweest, welke zy ooit hebben
meegemaakt. Als Appleyard, een man
van enorme ervaring, die reeds enkele
keren in de Tulpen-rallye is uitgekomen
en houder is van de gouden beker hy
heeft driemaal in successie de Interna
tionale Alpenrit gewonnen dat zegt,
is het beslist geen overdryving. „Het
leek wel of de wegen bezaaid waren met
stukken glas, zo zwaar waren zy be
ijzeld".
De damesequipe van Lilian Ashfield
en mevr. J. K. Clark met een Ford Ze
phyr rijdt met menseiyke en kunstmati
ge hersenen. De wagen is namelijk uit
gerust met een electronisch brein, dat de
dames in staat stelt op elk gewenst mo
ment het gemiddelde te controleren. Het
behoeft dus niemand te verbazen dat zy
op tijd het traject van Glasgow naar Do
ver hebben afgelegd.
14 Van de 15 deelnemers, die te Athe
ne zijn gestart, zijn Dinsdagmorgen de
controle te Skoplje gepasseerd. Eén uit
valler viel te noteren. Het was Marcel
Noix met een Peugeot,.die met motor-
pech in de buvlrt van de Zuidslavische
grens was biyven steken.
VOLLEYBAL
APSV. De Politie Sportvereniging
Alphen II speelde Dinsdagavond een
wedstrijd tegen Donar II (Leiden), voor
de competitie 2e kl. Nevobo. De Alphe-
naren wonnen met 30.
Vrijdagavond speelt het eerste team
tegen DES (Alphen), welke ontmoeting,
wegens gebrek aan een geschikte zaal
te Alphen aan den Rijn te Leiden zal
plaats hebben.
SCHAKEN
COMPETITIE LSB.
De Alphense Schaakclub II speelde
een wedstrijd tegen Hazerswoude I voor
de competitie van de 2e kl. van de
Leidse Schaakbond. De Alphenaren heb
ben zich in deze zware wedstryd flink
geweerd. Toch verloren zy voorlopig
met 63. De party van Kroon, die afge
broken moest worden zal waarschijnlijk
voor Alphen gewonnen verklaard wor
den.
Te Gouda is een begin gemaakt met
't Kaarsenstadschaaktournooi, een vier
kamp, waaraan Donner. Bouwmeester,
Van Roessel en Van Gee deelnemen.
De resultaten van de eerste ronde wa
ren: BouwmeesterVan Roessel 10 na
40 zetten; DonnerVan Geet V%na
41 zetten.
KALOPERMA
GELEE BKÜ3
maakt handen zacht a/s Jiuweel
(Advertentie).
Unze m
Damrubriek
Alle correspondentie betreffende deze
ubriek gelieve men te zenden aan W
I. v. d Voort, Rustoordstraat 3. Nieuw
'«nneD
We hebben wederom het genoegen on
ze lezers een tweetal fraaie problemen
te kunnen brengen van voorname pro
blem isten als gasten rondom de proble
matieke dis van onze rubriek. Wy nodi
gen alle liefhebbers uit hierbij aan te
zitten. Ook kunnen wü mededelen, dat
de geplaatste vraagstukken, vooral de
laatste tijd, zeer in de smaak van de op
lossers zijn gevallen. Men was algemeen
vol lof over het werk onzer problemis-
ten, een mooie beloning dus voor hen,
en wy hopen van harte, dat dit een aan
sporing moge zijn ons geregeld hun
geestesproducten af te staan.
Ditmaal komt eerst onze vakman, de
heer v. d. Boogaard aan de beurt met
een fraai stuk.
Wedstrijdprobleem i
359
15 m
SI
■Ui
'm
a
ft
11
S
a
ÉS
IS
m
mm
PI
9
3
fü
m.
Zwart 10 schijven op: 14, 16/20, 22,
24. 25 en 41.
Wit 10 schyven op: 15, 29, 33, 34, 37,
40, 42, 43, 46 en 48.
Ook de heer Kollenburg, die het sa
menstellen ook wel verstaat, heeft voor
iets fyns gezorgd, waarvan onze oplos
sers kunnen smullen.
WATERPOLO
SLEUTELSTAD—RPC (DAMES) 4—0.
Een wedstryd, waarin de Leidse da
mes sneller en schotvaardiger waren en
verdiend wisten te winnen. Reeds voor
rust gaven beide ploegen elkaar niets
toe, maar door beter schieten werd het
door Lies Wolters en Annie Oostrom
20.
In de tweede helft kreeg de stryd een
fel karakter en nadat eerst een speel
ster van de thuisclub naar de kant werd
verwezen, volgde ook een RPC-speelster.
Elly Stouten, alléén voor de RPC-keep-
ster schoot eerst tegen de paal en ver
volgens over het doel. Toch maakte zy
haar fout goed door even later de stand
op 30 te brengen. Vlak voor 't einde
zorgde Annie Oostrom voor een 40
eindstand.
LWV—HWV n (DAMES) 3—0.
Een goede wedstryd voor de thuis
club, waarin T. Lambooy voor rust de
stand op 10 bracht. In de tweede helft
volgden twee goede doelpunten van W.
v. d. Wilk (30) en ondanks een speel
ster van de thuisclub het water moest
verlaten bleef de stand onveranderd.
WIELRENNEN
BESTRIJDING VAN „DOPING"
Het bestuur van de Italiaanse wieler
bond heeft in Rome vergaderd om voor
bereidingen te treffen voor het komende
wegseizoen. Behalve een strenge regle
mentering van de reclame, die by de
wedstrijden mag worden gemaakt, heeft
de bestrijding van „doping" een zeer be
langrijk punt van de bespreking uitge
maakt. Er is een overeenkomst gesloten
met de Italiaanse artsen-organisatie,
waarbij o.a. de volgende afspraken van
kracht werden:
1. De artsen-organisatie krijgt een lyst
van alle op handen zynde wielerwed
strijden.
2. Voor iedere wedstryd wordt een
„medisch inspecteur" aangewezen, die
het recht heelt, de voedselzakjes en „bi
dons" van de renners te controleren en
de hem verdacht voorkomende renners
aan een klinisch onderzoek te onderwer
pen. De inspecteur begeleidt de renners
karavaan in een eigen, officiële auto en
kan onderweg eventueel opnieuw het
aan de renners versterkte voedsel of de
dranken onderzoeken.
3. De renners, die aanwyzingcn van de
medisch inspecteur in de wind slaan of
zich tegen diens wensen verzetten, kun
nen op elk willekeurig tijdstip worden
gediskwalificeerd of voor schorsing wor
den voorgedragen.
„Lenig en Snel". Uitslag cycle-cross
wedstryd om de Gebr. Bink-beker, 25
ronden: 1. C. W. v. Wanrooy, tyd 42.09;
2 P. Janssen; 3. S. Gommans; 4. A.
Gommans.
Wedstrijdproblecm no. 360
m
J ^m0m
0 i!
ft
ék
m
s»
.ft
S3
S
m
p
M
n M a
i' l M
Zwart 11 schyven op: 2, 5, 8, 9, 12, 17,
19, 21, 22, 24 en 30.
Wit 11 schijven op: 15, 25, 32/34, 36, 37,
39. 41. 44 en 46.
Voor beide vraagstukken geldt: wit
speelt en wint. Oplossingen van alle ge
plaatste vraagstukken over de maand
Januari kunnen worden ingezonden tot
10 Februari a.s., aan bovenstaand adres.
Oplossingen pr. 23 en 24 A
No. 23. Wit 1410, waarop zwart vier
antwoorden heeft: le 3136; 2822; 21
26A22—17, 26—31; 10-^1. 31—37; 4—15,
3611; 1547 en wit wint.
A 6—11; 10—5, 21—26a; 5—10, 26—
31b; 10—4, 11—16; 22—17, 31—37; 4—15,
36—41; 15—47 w.w.
a 11—17!; 22x11, 21—27; 5—37, 36
—41; 37—31!, 27x36; 46x37 w.w.
b. 11—16; 10—15 (of 22—27 w.w.)
16—21 of 26—31; 15—38 of 42 w.w.
2e. 21—26; 10—4, 31—36 (op 31—37;
4—31 wint); 28—22, 26—31 (op 6—11; 28
—22. 11x22; 4x27 w.w.); 22—17 w.w.
3e. 21—27; 28—22, 27x18; 10—4, 18—23;
4x36, 23—28; 36—27, 28—33; 27—43 en
wit wint.
4e. 6—11; 10—5, 21—27 (op 21—26 als
voren); 5—14; 11—17 (op 11—16; 26—22,
14—4 w.w.)14—3, 17—22; 28x17, 31—37
of 2732; 320 wit wint. Een zeer leer
zaam en vry moeilijk oplosbaar stukje,
dat de meeste onzer oplossers onvolle
dig uitgewerkt werd ingezonden.
No. 24. Van dit vraagstuk luidt de
winnende oplossing: 1914! (10xl7x)
13—8, 24—20, 34x25, 33—28, 49—43, 47x
18. 21x12, 16x7, 48—42, 26x10, 46—41, 50
—44, 45x34, 35x24. 25x3 enz. Wy mer
ken nog even op. dat op 1914 van wit,
10x17 voor zwart wel gedwongen is.
want op 30x17 volgt 14x5 112x23) 29x18!
(38x40) 49x38 (42x44 beste) 50x39 enz.
geen ontkomen meer aan voor zwart.
Een zeer moeilijk vraagstuk, waarmee
alle deelnemers op twee na, verstek
moesten laten gaan. Hierover meer in
onze volgende rubriek, alleen dit alvast,
dat ik wel geloof, dat nu alle deelne
mers de heer v. d. Linden een pluim op
zyn hoed willen plaatsen.
Oplossingen pr. 23 en 24 B
No. 23 Wit wint door: 11—7 (32—38A);
7—2, 19—23; 2—7, 23—28; 7—11, 28—32;
11—16, 32—37; 16x43, 37—42; 43—48,
42—47; 48—30 wit wint.
A. 19—24; 7—2, 32—37; 2x30; 37—
42; 30—48; als voren wit wint. Een,
vooral voor de B-klassers, leerzaam
stukje.
No. 24: Wit wint door: 35—30, 22—18,
27x7, 3228 (49x47, dit is juist het leuke
moment). 28x10, 3024 en 25x3. Mooi
is hier de grote reis van schijf 40, die
achtervolgd wordt door zijn vijand die
op post 30 is gaan staan, welke hem de
doodsteek toebrengt.
Ook deze vraagstukken hebben slacht
offers geëist. In verband met het feit,
dat wij de oplossing van pr. no. 22 a nog
niet konden publiceren, krijgen wij de
uitslag van onze extra-oplosserswedstrijd
ln onze volgende rubriek. Dus, pryswin-
naars, nog even geduld! Wel kunnen wy
alvast vermelden, dat de heer Zuider
duin uit Voorschoten, de eerste is ge
weest, die het probleem no. 24, waarvoor
door de heer v. d. Linden voor de eerste
inzender een cahier van 100 problemen
was beschikbaar gesteld, heeft ingezon
den. zodat het hem inmiddels is toege
zonden.
EINDSPELEN
Voor onze eindspelliefhebbers, volgen
hieronder een 4-tal vraagstukken van
het eindspel-Milleret. Deze eindspelen
zyn al jaren geleden gepubliceerd in
H.D., doch wij vonden ze wel interessant
en leerzaam genoeg om ze ook onze le
zers ter bestudering aan te bieden.
I. Zwart 2 schijven op: 12 en 20.
Wit. 3 schyven op: 26, 29 en 41.
II. Zwart één schyf op 35.
Wit 3 schijven op: 11. 13 en 16.
III. Zwart 2 schijven op: 5 en 36.
Wit. 3 schijven op: 8, 9 en 48.
IV. Zwart 1 schyf op 16 en dam op 8.
Wit 3 dammen op: 40, 46 en 50
Voor alle vier geldt: wit begint en
wint. Oplossingen zien wij gaarne tege
moet tot 3 Februari a.s.
CORRESPONDENTIE
L. W. T. te N.: pactijfragment in dank
ontvangen, doch nu zou ik weer gaarne
de afwikkeling willen ontvangen.
B. W. B.: inderdaad is dit jammer!
J. A. J. W. te II.: problemen in dank
ontvangen
G. v. d. L. le Z.: problemen in dank
ontvangen en ik ben U zeer erkentelijk
voor de opdracht. Wat uw vraag betreft:
natuuriyk waarom niet! Wat het eind
spel betreft, dit is m.i. nieuw!
Oorspronkelijk detective-verhaal
door F. J.
6)
Mr. Brooks slikte eens.
U bedoelt, als
De detective knikte.
Als er iets gebeurd is, juist.
Zij gingen alle drie weer over het
terras naar de deur van kamer 10.
De detective haalde een pennemesje
uit zijn zak en peuterde net zo lang
in het sleutelgat, tot de sleutel er
aan de andere kant uitviel.
We mogen van geluk spreken,
dat er geen knippen op de deur zit
ten, zei hij. Of u moet ze in die
tussentijd hebben laten aanbrengen?
Neen? Best. Daar gaan we dan.
Opnieuw werkte hij een poosje aan
het slot, zoals een slotenmaker het
hem niet verbeterd zou hebben en
even later hoorde men een klik. Het
slot was open.
Met zijn hand op de deurknop
keerde de detective zich tot mrs.
Brooks. Nu is het beter, zei hij
zachtjes, als even hier in de zaal
blijft. We weten niet, wat we vinden.
Mrs. Brooks knikte, en de detec
tive opende voorzichtig de deur. Hy
stak zyn hoofd om de hoek en keek
naar binnen. Dan wenkte hy mr.
Brooks hem te volgen en sloot de
deur. Beiden bleven zy by de ingang
staan.
Het was geen opwekkend schouw
spel, dat zy zagen. Het bed stond
met het hoofdeinde naar de wand
naast de deur, recht tegenover de
tuindeuren. En op dat bed lag, half
uit de dekens gewoeld, met ver
wrongen gelaat en met samengene-
pen handen, als van pyn, het in
nachtgewaad gehulde lichaam van de
Australiër. Men behoefde geen dok
ter te zyn, om onmiddelyk te zien,
dat de man dood was. Hoe was hij
aan zyn einde gekomen? Zyn linker
arm hing over de rand van het bed,
zoals trouwens zyn hele lichaam min
of meer naar de linkerkant van het
bed overhelde. Aan de pols van zijn
rechterarm tekende zich een kleine
wonde af, die enigszins was opgezet.
En op de grond naast het bed, vlak
voor de voeten van de beide man
nen, juist onder de linkerhand van
de dode, lag een injectiespuit.
Mr. Fielding duwde de herbergier,
die op zijn benen trilde, zachtjes de
kamer uit.
Hier moet onmiddellijk gehan
deld worden, zei hij op vaste toon.
Niemand mag in deze kamer ko
men. Waarschuw de dokter en in
specteur Stanley.
III.
Mr. Fielding heeft een theorie.
Mr. Brooks was dusdanig over
stuur, dat hij slechts met de grootste
moeite er toe kon gebracht worden,
de dokter en het hoofd van de plaat-
selyke politie op te bellen. Mr. Fiel
ding had zijn handen vol. Voor alle
zekerheid stelde hij zich eerst in het
bezit van de sleutel, die in kamer 10
op de grond gevallen was, sloot de
deur af, en stak de sleutel in zijn
zak. Vervolgens belastte hij zich met
de zorg voor mrs. Brooks, die als een
verschrikt kind in de gang stond
rond te kijken, en wist haar te over
reden, zich rustig naar de keuken te
begeven, en voort te gaan met haar
toebereidselen voor het ontbijt. Op
dat ogenblik kwam Lisette, het dag
meisje binnen en mr Fielding haastte
zich, haar naar mrs. Brooks ^e stu
ren, met de strikte opdracht, voor
lopig by haar te blyven. Daarna ging
hy naar de gelagkamer, waar hy mr.
Brooks juist uit zijn kantoortje zag
komen, en verzocht hem, de gasten,
die zich nu weldra in de eetzaal zou
den verzamelen, voorzichtig op de
hoogte te brengen, en hun mee te
delen, dat zy binnenshuis dienden te
blyven, tot de autoriteiten hun ver
lof gaven, het huis te verlaten. Zelf
begaf hy zich nu naar mr. Brooks'
kantoortje, om de aankomst van ge
noemde autoriteiten af te wachten.
De dokter verscheen het eerst. De
detective deelde hem in het kort
mee, wat hy en mr. Brooks die mor
gen ontdekt hadden, en nodigde hem
uit, hem naar kamer 10 te volgen.
Dokter Froud bekeek het lijk aan
dachtig, en onderzocht daarna de
wond aan de rechterpols. Hij richtte
zich op, en keek de detective ernstig
aan.
Vergiftiging door injectie, ver
klaarde hij.
Dan keek hy om zich heen. De
detective begreep hem, en wees naar
het voorwerp, dat onder de linker
hand van de dode op de grond lag.
Ja juist, zei de dokter. U zei
me, dat u ook de politie gewaar
schuwd hebt. Is er reden om aan te
nemen, dat hier iets.,., byzonders
gebeurd is?
Meer een kwestie van gewone
voorzorg, zei mr. Fielding. Ver
geet u daarbij niet zoals ik u al
zei dat ik op eigen gelegenheid
hier ben binnengekomen.
Dokter Froud knikte. Hij keek
weer naar de injectiespuit. Als erva
ren geneesheer begreep hy, dat hij
voorlopig alles moest laten, zoals het
was, tot de politie kwam.
Wanneer kan dit gebeurd zijn,
dokter? vroeg mr. Fielding.
De ander liet nog eens zyn blik
ken over de dode gaan.
Naar myn schatting een uur of
tien geleden, luidde het oordeel.
Misschien wat meer, misschien wat
minder.
Laten we dus zeggen, tussen tien
en elf uur gisteravond, zei mr. Fiel
ding.
De dokter raadpleegde zijn hor
loge en knikte.
Dat lykt mij vry wel juist, zei hy.
Op dat ogenblik werd inspecteur
Stanley aangediend. De forse ge
stalte van de politieman schreed
langs de nog altyd als verdwaasd
ky kende herbei gier de kamer bin
nen.
Evenals de dokter was hij al een
man op jaren, met een bijzonder
schrander gezicht, een gezonde kleur
en met voor een politieman
hoogst aangename manieren. Hij
boog, zodra hij de dokter bemerkte,
en wendde zich vervolgens tot mr.
Fieldihg. Hy stak hem de hand toe.
Blij je te ontmoeten, zei hy har-
telyk. Dat is lang geleden, Fiel
ding.
Dan werd hij zakelijk.
Ik heb al zoveel begrepen, zei
hij, dat je hier voorlopig de lei
ding genomen hebt.
Beste Stanley, antwoordde Fiel
ding, ik heb alleen gedaan wat ik
nodig vond, om mr. Brooks en zyn
vrouw gerust te stellen. Helaas heeft
de uitkomst hun zwartste vermoe
dens bewaarheid.
Hy vertelde zyn collega in 't kort,
wat er gebeurd was, en deelde hem
tenslotte mee, wöt de dokter zojuist
verklaard had.
Mr. Stanley knikte.
Laten we dan nu de dode eens
bekyken, zeide hij.
Met kennersblik overzag hy het
toneel, zonder een stap van zijn
plaats bij de deur te verzetten. Als
hij zich al een mening mocht vor
men, dan liet hij daarvan toch niets
blijken.
Eindelijk en ten laatste wendde hy
zich weer tot Fielding.
Zo op het eerste gezicht een ge
woon geval van zelfmoord, meende
hij. Wat zeg jij, Fielding.
(Wordt vervolgd).
