TWEE JUBILEUMTAARTEN VOOR LISSE 3
De fotograaf maakte een prijsvraag
als een bijdrage tot de feestvreugde
Iedereen kan
meedoen
St. Deusdedit in 't goud?
Godsdienstvrijheid is in
Israël zeer verbeterd
ZATERDAG 15 JANUARI 1955
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 1
hebben die genummerde foto's
te betekenen?, zult ge u afvra
gen. Ons antwoord daarop is kort en
duidelijk: Zij vormen een bijdrage
tot de feestvreugde!
Als men met oude mensen over
vroeger spreekt, dan beginnen ze
meestal met de loftrompet te steken
over de tegenwoordige tijd en zij be-"
zweren u doorgaans, dat er nooit een
„igoeie oude tijd" geweest is. Vroe
ger was het leven hard, behalve....
En dan volgderl de grieven tegen de
tweede helft van de twintigste eeuw.
Want de mensen waren onder el
kaar toch een beetje anders. Gemoe
delijker. Met nieuwjaar drukte men
tienmaal zoveel handen als tegen
woordig en indien er ergens hulp
nodig was, kwam die ogenblikkelijk.
Als er ergens feest was, deed men
alle mogelijke moeite, om iets bij te
dragen tot de feestvreugde. Men gaf
iets van zijn armoede of stuurde een
paar dochters om in de keuken te
helpen of de gasten te bedienen.
Helaas heeft de krant geen doch
ters, maar toch wil zij een bijdrage
leveren tot de feestvreugde op het
gouden bestaansfeest van de afdeling
Lisse van „St. Deusdedit"!
Wat denkt u van twee jubileum
taarten?
Vandaag over een week kunt u
beetje zoeken wel tot een goed
resultaat zullen komen.
Onze fotograaf heeft de- prijsvraag
in elkaar gezet. Van de week is hij
met de bus naar Lisse gegaan en uit
gestapt bij de halte Vierkant. Vier
minuten later had hij het eerste
plaatje al geknipt. Bekijk foto nr. 1
maar eens goed. Waar staan die man
nen bomen te snoeien? Het is bijna
op de hoek van een straat, maar u
behoeft de zijstraat er niet bij te
noemen.
De mannen van de reinigingsdienst
gingen even later op de foto. Dat ge-
toen hij dit plaatje maakte?
Voor nummer vijf draait u uw hand
niet om, want zoveel leeuwen zijn er
niet in Lisse. Maar weet u, hoe het
huis heet, waar die leeuw zo rustig
op een paaltje zit?
Toen de leeuw vereeuwigd was,
:i de fotograaf: „Laten we even
naar Keukenhof gaan". Hij liep een
klein stukje door en verdween toen
een zijstraat. Toen hij de straat
uit was, werd het hem te koud. „Ik
niet verder", besloot hij. Nu heeft
de fotograaf er een hekel aan, om
twee keer door dezelfde straat te
gaan. Maar dat was ook niet nodig.
was nog een andere straat, die
naar het dorp terugvoerde. Die straat
ziet u op foto nummer zes.
Kort daarna stond hij weer op. het
punt, waar hij uit de bus gestapt
was. „Toch ga ik nog niet naar Lei
den!", dacht hij. „Ik wil eerst een
laag-bij-de-gronds plaatje maken. Hij
liep een poosje recht uit en toen zag
hij in een zijstraat, wat hij zocht. Op
de knieën heeft hij foto nummer ze
ven gemaakt en hij zou het erg op
prijs stellen, als u even noteert bij
welk gebouw deze steen behoort en
in welke straat dat gebouw staat.
En dan kunt u vast één jubileum-
taart winnen. U neemt een brief
kaart en schrijft daar op, wat er over
de zeven foto's gevraagd is. U kent
die straten natuurlijk allemaal! Ver
geet uw naam en adres niet en ver
meldt in de linker bovenhoek van de
adreszijde: „Win een taart".
De tweede jubileumtaart wordt
verloot onder degenen, die kunnen
vertellen, welke route de fotograaf
door Lisse gemaakt heeft. Hij heeft
niet in iedere straat gefotografeerd,
maar uit de volgorde van de plaat-
en uit de beschrijving hierboven
is zijn route gemakkelijk af te leiden.
Schrijf alle straten, die hij doorge
wandeld is even in de juiste volg
orde op een briefkaart, schrijf in de
linker bovenhoek „Win een taart" en
wacht rustig af, of de bakker volgen
de week Zaterdag met een taart bij
u aan de deur komt.
Wie beide opgaven maakt en dus
twee kansen wil hebben, kan hier
voor één briefkaart gebruiken. In
dat geval kan men in de linker bo
venhoek aan de adreszijde schrijven
„Win twee taarten". Dat is gemakke
lijk bij het sorteren, want we ver
wachten een heleboel inzendingen.
Ieder gezinslid mag zijn eigen oplos
sing inzenden, zodat het best moge
lijk is, dat de jongste spruit met de
taart gaat strijken. Dan kan hij vol
gende week zeggen: „Het is mijn
taart, maar jullie mogen ook wel een
stukje!"
beurde in een andere straat, weer
vlak bij een hoek. Noteert u die
straat even, dan kunnen we verder
wandelen.
Het derde plaatje is niet moeilijk.
U moet alleen maar weten, waar die
autocabine op het dak staat. Want
met uw neus in de zachte crème zit
ten. Om tot een eerlijke verdeling te
komen, hebben wij er een prijsvraag
van gemaakt.
Wie er aan mee kunnen doen?
Op de eerste plaats iedere Lis-
senaar! Of de deelnemer wel of
niet op ons blad geabonneerd is,
speelt deze keer geen rol. Als hij
onze prijsvraag oplost, dingt hij
mee naar de zoete prijs. Verder
kan iedereen, die abonné is en
niet in Lisse woont, een kansje
wagen. Hij zal uiteraard heel
goed bekend moeten zijn met de
toestand in Lisse anders kan hij
de foto's „niet thuisbrengen",
maar we maken ons sterk dat
veel Sassemers en inwoners van 1
andere bollendorpen met een
dat is weer een straat, die u even
moet aantekenen.
De vierde foto is een doorkijkje.
Op welke hoek stond de fotograaf,
Veel succes en vergeet het juiste
adres niet! Briefkaarten richten aan
de Redactie van de Leidse Courant,
Papengracht 32, Leiden.
Volgende week Zaterdag ontvan
gen de prijswinnaars hun jubileum
taart!
De afdeling Lisse van de R. K. Landarbeidersbond „St. Deusdedit", viert
gedurende dit weekend haar gouden bestaansfeest en daarbij gaan van
zelfsprekend de gedachten terug naar die eerste jaren van dc bond, toen het
„niet meeviel" om georganiseerd te zijn Gelukkig zijn de tijden nu anders.
Naast de sociale verbeteringen is er iets, dat pastoor Staadegaard in zijn
I inleiding van het feestprogramma het mooiste resultaat noemt, namelijk
„dat door moeizame opbouwende samenwerking de tegenstellingen tussen
werkgevers en werknemers zijn verminderd en men langzamerhand elkan
der meer is gaan beschouwen als gelijkwaardige bedrijfsgenoten in de geest
van de pauselijke encyclieken."
In began December 1904 werd er in Lisse een voorlopig bestuur gefor
meerd van de op te riohten afdeling van „St. Deusdedit". D>it bestuur be
stond uit de heren B. van Tongeren, H. Salman en J van Velzen. Kort daar
na werd de definitieve oprichtingsvergadering gehouden. Eigenlijk had de
viering van het gouden jubileum dus in de vorige maand moeten plaats
vinden, maar uitstel was nodig in verband met de Advent.
Bij de oprichtingsvergadering op 12 Decem
ber 1904 waren 48 landarbeiders tegenwoordig.
De moeilijkheden waren legio. Velen zouden
zich graag als lid gemeld hebben, maar werden
weerhouden door de vrees ontslagen te worden.
De financiële positie van de landarbeiders was
slecht, doch niettemin was men bang zijn baan
tje te verliezen.
Wat in die dagen enkele centen betekenden,
blijkt o.a. uit het feit, dat er verschillende per
sonen bezwaar hadden tegen de contributie, wel
ke werd voorgesteld. Het bestuur vroeg 1 cent
per week per lid en er waren mensen, die zo'n
uitgave ruim twee kwartjes per jaar
slechts met grote schroom konden doen. Nu
werd het voorstel niet afgestemd, zodat „St.
Deusdedit" kon starten met 48 leden, die voor
de kas 48 centen per week betekenden. Op de
laatste Zondag van de maand was er na de H.H
Missen van half ne"en en tien uur in het Bonds-
gebouw gelegenheid de contributie te voldoen
Het eerste bestuur bestond udt de heren B
van Tongeren, S. Langelaan, H. Salman, M.
Snijders en B. van Bezu.
In de eerste jaren was de strijd zwaar
zeer zwaar. Leden kwamen, maar helaas waren
er ook leden, die gingen. De moeilijkheden, die
zij in verband met hun lidmaatschap ondervon
den, bleken hen te machtig. Maar ondanks alles
bleef er een stevige kern, die de moed niet liet
zakken. Op de eerste plaats moest men strijden
tegen onbegrip en vrees in eigen kring en daar
naast moest men trachten de sociale positie var
de werknemers te verbeteren. Als men dit alle
overweegt en daarbij bedenkt, dat er dikwij'
geen geld in kas was, om eenvoudige circulai
res te laten vervaardigen, dan is het wel duide
lijk, dat de grootste propaganda gemaakt werd
in het gesprek van man tot man.
Volgens oordeel van
mgr. Hakin
De toestand van de katholieken in
Palestina is de laatste tijd aanzienlijk
verbeterd. Er zijn op dit ogenblik
geen klachten meer over belemme
ring van de godsdienstvrijheid. Bo
vendien toont de Regering van Israël
zich vastbesloten, alle handelingen
tegen te gaan, die de vrije uitoefening
van de katholieke godsdienst zouden
verhinderen. Dit heeft Mgr. Hakim,
aartsbisschop van Galilea, tegenover
een correspondent van KNP ver
klaard. Hiermede geeft hij blijk van
een aanzienlijke verbetering te kun
nen spreken nadat hij een half jaar
geleden in Europa ernstige klachten
tegen de Israëlische regering had
moeten uiten.
In het onderhoud kwam het om-
L. ELFRINK
C. ELFRING
A. J. DE BRUIN
streden vraagstuk van de eigendom
der kerkelijke gederen ter sprake, wel
ke allerminst .opgelost is, maar toch
betere perspectieven geeft dan voor
heen. Een definitieve oplossing staat
voor de deur, maar in afwachting
daarvan wenste de bisschop slechts
te verklaren: „Reeds lange tijd houdt
men zich bezig met te zoeken naar
een bevredigend compromis voor de
onroerende goederen van de Grieks-
Katholieke Kerk in Israël. Tijdens de
Arabisch-Israëlitische oorlog waren
deze bezittingen in gerechtelijke be
waring gesteld. Thans liggen zij in
veiligheidsgebieden, of op plaatsen,
die voor de Arabieren niet meer toe
gankelijk zijn of waar zich geen Ara
bieren meer bevinden. Desondanks
is het heel goed mogelijk om uit dé
lopende opbrengsten van die goede
ren, liefdadige instellingen, kerken,
kloosters en weeshuizen te onder
houden. De overheid verleent in deze
aangelegenheid de grootst mogelijke
medewerking.
Ten aanzien van het onderwijs liet
de bisschop zich waarderend uit,
maar het blijkt uit de medegedeelde schien wel met Viet Nam tot de meest weest!
Het resultaat van het barre werk van de eer
ste tijd kan men thans overal zien en van de
Bollenstreek kan men zeggen, dat zij thans in
het eerste gelid staat wat de sociale voorzienin
gen betreft.
Na vijftig jaar voert „St. Deusdedit" van
Lisse onder leiding van de heren L. Elfrink,
voorzitter, A. J. de Bruin, secretaris en C. El-
fring, penningmeester, in de vaan de slagzin:
„Op naar de 600". De afdeling is een van de
krachtigste loten aan de stam van de landarbei
dersbond en de rugigegraat van de plaatselijke
K. A. B. Tijdens de Plechtige Hoogmis, die mor
gen in de kerk van St. Agatha wordt opgedra
gen en tijdens de receptie, die 's middags gehou
den wordt, zal men met dankbaarheid het werk
van de koene pioniers gedenken, dat geluk
bracht in de landarbeidersgezinnen en een sta
biele arbeidsvrede in de bedrijven.
feiten, dat deze toch nog te wensen
overlaat. De bisschop zeide: „Ook
't onderwijs wordt door de Staat be
vorderd, en in ieder geval niet be
perkt. De scholen ontvangen geen
subsidies, maar zijn geheel vrij in
hun beleid. Het volgend jaar zal er
waarschijnlijk een gymnasium wor
den geopend".
Onoplosbaar probleem
Met diepe bewogenheid heeft Mgr.
Hakim tenslotte gesproken over het
schrijnende problemen van deze we
reld behoort. Het is niet opgelost en
het schijnt niet opgelost te worden.
In de grootste Christengemeenschap
in Israël, Nazareth, is het grootste
probleem dat van de duizenden vluch
telingen, aldus Mgr. Hakim. Voor
hen is er geen werk, en mede daar
door wordt er een ideale voedings
bodem geschapen voor het communis
me. Reeds is 40 pet. van de bevol
king van Nazareth communist. Het
merendeel van hen wórdt gevormd
door gewezen orthodoxen en mos
vluchtelingen-probleem, dat mis- lems; slechts 5 pet. is katholiek ge-
