KI B i
Waterstaat in de Tweede Kamer
Tweede Kamer-rapport over de
nieuwe Omroepwet
Tijdens loeiende storm wist een
reddingboot bij rotsen te komen
DO-
.^4
DE LEIDSE COURANT
DERDE BLAD PAGINA 1
In de Tweede Kamer was gisteren
aan de orde dealgemene beraadsla
ging over Verkeer en Waterstaat
van de Rijksbegroting-1955.
De heer KROL (C.H.U.) zegt, groot
respect te hebben voor de beroeps
vervoerder, maar niet, als deze steeds
zegt, dat hij in zijn beroep gekort
wiekt wordt. Hij meent, dat de Ne
derlandse Spoorwegen niet in een
achteraf-positie worden gehouden.
De heer Krol meent dat de Neder
landse vereniging van transporton
dernemingen (NVTO) niet aan pres
tige zou hebben gewonnen, als zij niet
van haar bezorgdheid had doen blij
ken over de wijziging van de richt
lijnen van de commissie vergunnin
gen personenvervoer (CVP).
De heer ZEGERING HADDERS
(V.V.D.) zegt dat de wijziging van
de richtlijnen van de CVP wel be
roering heeft gewekt. Hij acht dit wel
begrijpelijk. Hij acht deze materie
uiterst moeilijk, vooral omdat de rust
in de vervoerdersbedrijven niet zal
zijn weergekeerd met de afdoening
van een beperkt aantal der betrok
ken gevallen. Ook de andere geval
len zullen op inwilliging van hun ver
langens aandringen, zoals reeds werd
gedaan door de Bond voor Bedrijfs-
autoverkeer. Hij bepleit maatregelen
zodat onze wegvervoerders het hoofd
zullen kunnen bieden aan de inter
nationale concurrentie. Er zal ge
zorgd moeten worden dat vrachtwa-
Aetherklanken
VRIJDAQ.
Televisie-programma.
KRO: 20.15 Weerber. 20.20 Potten-
kijken bij Edrnond Nicolas. 20.35 „De
Schelmenstreken van Scapin", blij
spel.
HILVERSUM I, 402 M.
7.00—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.45
Morgengebed en lit. kal. 8.00 Nieuws,
weerber. en Kath. nieuws. 8.20 Gram.
9.00 Voor de huisvrouw. 9.35 Waterst.
9.40 Gram. 9.45 Schoolradio. 10.00
Gram. 10.30 Schoolradio 11.00 Voor
de zieken. 11.40. Klein koor. 12.00 An
gelus. 12.03 Salonork. en solist. 12.30
Land- en tuinb.meded. 12.33 Voor de
plattelandsvrouwen. 12.40 Gram.
12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en
Kath. nieuws. 13.20 Orgelspel. 13.45
Voor de vrouw. 14.00 Fluit en gitaar.
14.25 Gram. 15.00 Schoolradio. 15.30
Zang en piano. 16.00 Voor de zieken.
17.00 Voor de jeuga. 17.15 Kinder
koor. 17.40 Pianorecital. 18.00 Lichte
muz. 18.30 Vragenbeantw. 18.45
Gram. 18.55 Prof. Romme spreekt.
19.00 Nieuws. 19.10 Regeringsuitz.:
Verklaring en toelichting, waarin op
genomen het emigratiepraatje door
N. A. van Luyk. 19.30 Avondgebed
en lit. kal. 19.45 Gevar. progr. 21.00
Act. 21.15 De gewone amn. 21.20 Pol.
forum. 21.50 Promenade-ork. én so
liste. 22.20 „De ongetrouwde vrouw",
caus. 22.40 Gram. 23.00 Nieuws. 23.15
—24.00 Gram.
HILVERSUM II, 298 M.
7.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.29 VARA,
12.00 AVRO, 16.00 VARA, 19.30
VPRO, 23.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gram.
7.15 Gym. 7.30 Gram. 8.00 Nieuws.
8.18 Gram. 8.45 v. d. huisvr. 9.00
Gym. voor de vrouw. 9.10 Gram. 9.40
Schoolradio. VPRO: 10.00 „Thuis",
caus. 10.05 Morgenwijding. VARA:
10.20 Voor de kleuters. 10.40 Gram.
11.05 Radio-feuileton. 11.25 Gram.
AVRO: 12.00 Metropole ork. 12.30
Land- en tuinb. meded. 12.33 Sport
en prognose. 12.43 Gram. 13.00 Nws.
13.15 Meded. Hierna: Spaanse en
Zuid-Amerikaanse muz. 13,55 Beurs-
ber. 14.00 Boekbespr. 14.20 Alt, fluit,
clavecimbel en cello. 14.50 Gevar.
progr. VARA: 16.00 Orgel en zang.
16.30 Voor de jeugd. 17.00 Pianoduo.
17.20 Muz. caus. 18.00 Nieuws. 18.15
Act. 18.20 Accord, ork. en solist. 18.45
„De strijd voor meer welvaart", caus.
19.00 Voor de jeugd. 19.10 Gram.
VPRO: „Portretten en hun achter
gronden", caus. 19.50 Ber. 20.00 Nws.
20.05 Litteraire caus. 20.15 Sinter-
klaas-progr. 20.30 „De'Verenigde Na
ties", caus. 20.40 „Leven in de cul
tuur", caus. VARA: 21.00 Gram.. 21.15
„Wordende Wereld". 21.35 Buitenl.
weekoverz. 21.50 Spaanse volkslie
deren en dansen. 22.15 Rhythm, muz.
VPRO: 22.40 „Vandaag", caus. 22.45
Avondwijding. VARA: 23.00 Nieuws.
23.15 Amus. muz. 23.35—24.00 Gram.
gens al of niet met aanhangwagens
niet meer aan controle kunnen
ontkomen.
Het is te betreuren dat de kwestie
van de chauffeurskoffiehuizen langs
de weg nog steeds in studie is. Er
blijkt nog steeds niets te zijn gedaan
aan het aanbrengen van richtingsaan
wijzers aan de trams, ondanks de zeer
ruime termijn van voorbereiding. Hoe
denkt de minister te voorzien in het
dreigende tekort, bijvoorbeeld aan
ingenieurs, bij de Rijkswaterstaat?
Gelukkig heeft de minister toch be
sloten een noodverbinding aan te
brengen via de sluizen van IJmuiden.
Hy is echter tegen het voornemen
om tol te gaan heffen ten behoeve
van versnelling van de tunnelbouw
te Velsen. Laat de minister spoedig
een beslissing nemen ten aanzien van
de brug over de Oranjesluizen.
De heer VAN KOEVERDEN (K.V.
P.) zegt dat ook de rivierdijken aan
dacht verdienen. Kan de minister
geen nota overleggen betreffende de
hoogte, de sterkte en de nodige ver
beteringen van de rivierdijken? Zijn
de zoetwaterbassins voldoende om
ook de landbouw te kunnen dienen?
De heer VAN DER ZAAL (A.R.)
vraagt om nauwlettende naleving van
de regelen ten aanzien van bewaakte
of onbewaakte spoorwegovergangen.
De tollen dienen te verdwijnen. Kan
de regering tegelijk met het Delta
plan ook aangeven hoe de daardoor
gedupeerde vissers zullen worden ge
holpen? Dat dient niet zo te geschie
den ls ten aanzien van de Zuider
zeevissers is gebeurd. De fietsers die
nen van de rijwegen te verdwijnen.
De heer VISCH (K.V.P.) bepleit
een zo spoedig mogelijke toelating
van de R.K. vakbond St. Raphaël tot
het overleg omtrent de arbeidsvoor
waarden van het vliegend personeel.
De KL.M. dient ook hier een ruime
blik te tonen.
De uitbreiding van Schiphol dient,
met het oog op de toekomst, doortas,
tend ter hand te worden genomen.
Het staat er in dit opzicht nog maar
droevig voor. Zo dient het semi-per-
manente stationsgebouw te worden
aangepast aan de huidige behoefte.
Hoe zal de nieuwe geheersvorm van
Schiphol als N.V. er uit zien?
De heer VERKERK (A.R.) zegt
waardering te hebben voor de minis
ter, omdat hij door wijziging van de
richtlijnen der commissie Vergunnin
gen Personeels ver voer, de motie-Van
den Heuvel heeft gehonoreerd, waar
door een gezonde coördinatie van
streek- en trajectvervoer mogelijk is
geworden. Ten aanzien van de wet
autovervoer goederen heeft de libe
rale afgevaardigde met voldoening
geconstateerd dat de bevriezing van
de vervoerscapaciteit tot het verle
den behoort. Het moet niet toege
staan worden dat bijvoorbeeld kin
deren, zonder elementaire kennis der
verkeersregels, landbouwwerktuigen
op de rijwegen besturen. Hij is voor
stander van de KSG, ook ten aanzien
van haar werk in de vervoerssector.
De vergadering wordt om zes uur
gesloten.
De historische lijn van het radio-bestel
Aan het voorlopig verslag van de
commissie van rapporteurs uit de
Tweede Kamer Inzake het wetsont
werp tot regeling van de Omroep, is
het volgende ontleend:
Nu de binnenlands omroep in het
wetsontwerp wordt toevertrouwd aan
culturele organisaties, wordt hier
mede naar vele leden opmerkten
de historische lijn doorgetrokken.
Desondanks maakt het ontwerp de
indruk van een compromis tussen de
voorstanders van een gemonopoli
seerde staatsomroep en de voorstan
ders van een stelsel, gebaseerd op
autonome omroeporganisaties.
De invloed van de overheid krach
tens de in dit ontwerp voorgestelde
bevoegdheden is naar deze leden
betoogden te groot.
De vérgaande overheidsbemoeiing
komt o.m. tot uiting in het instituut
van de gedelegeerde. Van loyaal en
royaal vertrouwen in de omroepver-
eniginen en de Nederlandse Radio
Unie is hier geen sprake meer.
Een omroepbestel, gebouwd op par-
tuculiere omroepverenigingen werd
ook door tal van andere leden wen
selijk geacht en zij waardeerden het,
dat de regering op zulk een systeem
haar keus heeft laten vallen.
Tegen de wijze, waarop de rege
ring haar standpunt in het wetsont
werp heeft uitgewerkt, koesterden
ook deze leden echter bezwaren, zij
het van andere aard.
Deze leden voerden daarom het
pleit voor een zelfstandige stichting
met eigen programmastaf, onder één
leiding, door de minister van Onder
wijs, Kunsten en Wetenschappen, re
kening houdend met de grote gods
dienstige, culturele en maatschappe-
lijk-politieke stromingen, samenge
steld uit personen, die een represen
tatieve plaats innemen in de arbeid
der volksopvoeding in de ruimste zin,
in welk college de beslisingen bij
meerderheid van stemmen genomen
dienen te worden.
Ook verschillende andere leden
hadden .liever gezien, dat het de re
gering mogelijk zou zijn geweest te
komen met een ontwerp, waarin de
verantwoordelijkheid voor de om
roep in belangrijke mate in handen
was gelegd van één organisatie op na-
t'onale grondslag, waarin alle be
staande mroepverenigingen samen
werken.
Tegen deze betogen, welke het pleit
voeren voor een algemene univer
sele of nationale omroep, kozen zeer
vele leden stelling. Afgezien van de
historische rechten, waarop dé spon
taan uit het volk opgekomen omroep-j
verenigingen aanspraak mogen ma-'
ken en waarmee zeker niet lichtvaar
dig mag worden omgesprongen,
vreesden deze leden in de practijk
van een .nationale" omroep eindeloze
discussies over de vraag, wat wel en
wat niet tot het principiële gerekend
moet worden.
Zendtijdverdeling.
Ook de z.g. „open situatie", welke
het wetsontwerp in het radiobestel
tracht te introduceren en waardoor
de huidige z.g. monopoliepositie der
bestaande omroepverenigingen in
beginsel zou worden gebroken, gaf
vele le,den aanleidin tot epmerkingen
Er is een vrij ingewikkeld stelsel
ontworpen voor resp. kerken, om
roeporganisaties A. B. en C. en adspi-
rant-omroeporganisaties, die achter
eenvolgens van de zendtijd toebe
deeld krijgen: 5 X 10 elk,
5 elk, 100 uur per jaar.
Een berekening toont aan, dat het
wetsontwerp theoretisch de mogelijk
heid biedt voor het ontstaan van ze
ven omroeporganisaties C. en dat in
dat geval nog circa 58 pet. van de to
tale zendtijd te verdelen zou blijven
voor de grote organisaties, dat is
voor ieder 14 pet.
Uit hoofde van deze opzet achtten
de hier aan het woord zijnde leden
het ontwerp moeilijk aanvaardbaar.
Het zou de voorkeur verdienen, dat
het thans voorgestelde systeem wordt
omgekeerd door vooraf aan de grote
omroeporganisaties een vaststaand
minimumpercentage van b.v. 80 pet.
andere leden dachten aan 85 pet.
van de zendtijd toe te kennen,
juist omdat deze organisaties een zo
belangrijk aandeel hebben gehad in
de opbouw van het omroepbestel. Zij
hebben historische rechten, zij het
ook, dat daaraan geen aanspraken
meer ontleend mogen worden, indien
zij in ledenaantal zouden dalen tot
het niveau van de omroeporganisaties
B of C.
Ook vele leden leek het weinig ge
lukkig, dat de zendtijd voor de grote
omroeporganisaties 'n sluitpost wordt.
Van het meeste belang achtten
deze leden intussen de vraag wat er
bij een verbrokkeling, als gevreesd
moest worden, van de programma-
bouw terecht kan komen.
Reclame-verbod.
Dat het verbod van reclame wordt
gehandhaafd, juichte men vrij alge
meen toe.
Vele leden rekenden onder de re
clame, die zij uit de aether geweerd
wensten te zien, ook de opzettelijke
propaganda vor de eigen omroepver
eniging.
Vrij algemeen gaf men als zijn me-
Pensioenverhoging voor
Tweede Kamerleden
Het wetsontwerp tot nadere rege
ling van de pensioenen van Tweede-
Kamerleden is met 37 tegen 1 stem
(comm). goedgekeurd.
Bij het debat wees de heer H. M.
van Lieshout (K.V.P.) er op dat
hiermee de pensioenen voor de Twee
de Kamerleden op f 240.per jaar
voor elk jaar dat zij Kamerlid zijn
worden gebracht Spreker was hier
voorstander van doch betreurde dat
niet een soortgelijke verbetering voor
de weduwe- en wezenpensioenen der
Kamerleden is getroffen die daar
door achterop komen.
Hij verzocht een spoedige herzie
ning van deze regeling.
TE HOGE LONEN.
In plaats van de aannemer uit Kat
wijk aan Zee, verscheen als gemach
tigde de raadsman van verdachte
voor de economische politierechter in
Den Haag. Verd. had in Katwijk om
de bouw van een haringpakhuis op
tijd klaar te krijgen 461.64 aan lonen
betaald, terwijl hij maar 409.79
mocht uitbetalen. Hij had het bedrag
dat hij uit mocht betalen geboekt ;het
overige gedeelte betaalde hij uit
eigen middelen. Als motief was er
een verklaring van verdachte dat hij
het haringpakhuis op tijd op moest
leveren. De raadsman voerde hierbij
nog aan dat de Staat geen nadeel was
berokkend door te weinig loonbelas
ting, maar dat het voor de aannemer
daarentegen duurder was geweest,
omdat hij hoger was aangeslagen
voor de inkomstenbelasting. De Offi
cier van Justitie zeide, dat de Rege
ring nu eenmaal wenst dat de lonen
gehandhaafd blijven en eiste een boe
te van 250.— of 50 dagen. De raads
man bepleitte een lagere boete,
waarop de economische politierechter
meende dat hij, indien hij nog lager
ging, de deur voor dit soort overtre
dingen zou openzetten .Hij veroor
deelde verdachte conform de eis.
ONDERGANG VAN DE GRAMSBERGEN
Kapitein J. L. van Dulleman
(Rhoon) van het Zaterdagnacht op
de rotsen bij Fishguard (Wales) te
pletter geslagen Nederlandse motor
schip „Gramsbergen" is gistermid
dag met de eerste stuurman J. van
Spaandonk (Leiden) en de bootsman
P. J. Werkhuizen (Den Haag) uit
Londen per vliegtuig in het vader
land teruggekeerd.
LEVENSLANG VOOR BERKELSE ARTS
Met voorKefWktAr» ra^e pn in koelen
bloede is moord ten uitvoer gebracht
Cassatie aangevraagd
Naar van één der verdedigers van
de Berkelse arts, mr. M. H. Huygens,
wordt vernomen, heeft deze bij de
Hoge Raad der Nederlanden namens
zijn cliënt cassatie aangetekend tegen
het vonnis dat het gerechtshof te
's-Gravenhage gistermorgen tegen de
Berkelse arts heeft gewezen en
waarbij deze tot levenslange gevan
genisstraf werd veroordeeld. Mr Huy
gens deelde daarbij mede reeds in
contact met verschillende Engelse
deskundigen te staan en te hopen
dat hij deze als getuigen der verdedi
ging zou kunnen voorbrengen, wan
neer de Hoge Raad de zaak voor een
nieuwe behandeling naar een aan
grenzend Hof mocht verwijzen.
In het vonnis van het gerechtshof,
dat tot levenslange straf be
sloot, overweegt het hof, dat het be
wezen moet worden geacht, dat de
verdachte arts in koelen bloede en
met voorbedachten rade zijn echtgeno
te van het leven heeft beroofd door
haar met cyaankali te vergiftigen.
Geen zelfmoord.
Het gerechtshof verwerpt de veron
derstelling van de verdediging, dat de
vrouw mogelijk zelfmoord zou heb
ben gepleegd, omdat daarvan geen
enkel steekhoudend bewijs ter recht
zitting naar voren is gebracht.
Eveneens verwerpt het hof de ver
onderstelling, dat de echtgenote door
een actieve hersentumor om het le
ning te kennen dat 't irrieëel zou zijn
de politiek geheel uit de aether te
weren.
Een duidelijke afgrenzing tussen
voorlichting en propaganda is naar
hun overtuiging trouwens onmoge
lijk.
Zeer vele leden verwachtten dan
ook meer van de invoering ener ere
code op dit punt, zowel tussen tussen
de politieke partijen als de omroepver
enigingen.
ven zou zijn gekomen, daarbij steu
nend op de vele deskundigen-verkla
ringen, die enerzijds een tumor niet
aanwezig achten en anderzijds zelfs
ingeval een tumor aanwezig zou zijn
geweest als doodsoorzaak toch de
vergiftiging aanwijzen.
Geen verzachtende
omstandigheden.
Voorts overwoog het gerechtshof,
dat er geen verzachtende omstan
digheden voor verdachte aanwezig
zijn. Zijn met voorbedachten rade en
in koelen bloede gepleegde moord
wordt niet verzacht door een tijdelij
ke of chronische geestelijke afwij
king. De deskundigen-verklaringen,
die op dit punt niet alle even duide
lijk zijn, worden voor een groot deel
door het hof ter zijde geschoven, en
het hof baseert zich op de uitspraak
van de psychiater, die door de verde
diging tot getuige aangezocht was,
dr. Hoelen. Deze verklaarde op 24
Juli 1953, dat hij bij verdachte geen
enkele stoornis heeft kunnen consta
teren van diens geestesvermogen,
noch ook enige aangeboren afwij
king. in de ontwikkeling van diens
geestvermogen.
Hoogste straf.
De twee laatste overwegingen wa
ren voor het gerechtshof voldoende
reen om het verzoek van de verdedi
ging nieuwe deskundigen op te roe
pen, af te wijzen.
Samenvattend concludeerde het
gerechtshof, dat verdachte als echt
genoot en vader niet geschroomd
heeft zijn vrouw, moeder van drie
jonge kinderen van het leven te bero
ven, terwijl hij deze daad langdurig
en stelselmatig heeft voorbereid en
in koelen bloede in het bijzijn van
de moeder, zijn schoonmoeder, en de
dienstbode heeft ten uitvoer gelegd.
Aangezien het gerechtshof geen
verzachtende omstandigheden aan
wezig achtte concludeerde het tot de
hoogste straf en vonniste de arts tot
een levenslange gevangenisstraf.
We zien hier v.l.n.r. stuurman J. van
Spaandonk uit Leiden; de inspecteur
van de Zuid Hollandse Scheepvaart
Mij. (de eigenaars van het schip) de
heer A. F. F. Janssen; kapitein J. L.
'van Dullemen.
In sobere en simpele bewoordin
gen verhaalde de kapitein van de
angstige uren die hij en zijn beman
ning hebben doorgemaakt. Vrijdag
in de vooravond werd in verband
met het slechte weer geankerd in de
voor de Zuidwesten wind beschut
liggende baai van Fishguard. Zater
dagnacht omstreeks half twee, toen
de storm in een orkaan was overge
gaan, sloeg het schip op drift en was
er geen houden meer aan.
Op 't laatste moment.
De „Gramsbergen" kwam op de
rotsen terecht. De S.O.S.-seinen wer
den niet in Engeland, doch wel door
Scheveningen-radio opgevangen en
zo werd van het vaderland uit Fish
guard ingelicht. De kapitein vertel
de, dat de reddingsboot door het
woeste weer en de ruwe zee eerst
niet langszij kon komen. Later, toen
het meer dan kritiek was geworden,
slaagde de reddingsboot er gelukkig
toch in 6en paar keer naderbij te
komen, zodat de mannen konden
overspringen.
„Sinds mensenheugenis had daar
niet zo'n orkaan gewoed", zo hadden
de bewoners van Fishguard aan ka
pitein van Dulleman verteld. In het
plaatsje zelf waren talrijke bomen
als lucifershoutjes afgeknapt. „We
zyn blij het leven er te hebben afge
bracht", zo besloot de kapitein zijn
relaas.
Katrol haakte.
Een hachelijk avontuur heeft boots
man Werkhuizen beleefd. Van de
reddingsboot af werd een lijn naar
de wal gegooid, die door een boer
werd opgevangen. Hangend aan een
katrol wilde de bootsman via deze
lijn naar de wal komen. Op een ge
geven moment liep de katrol vast en
zich met zijn handen voorttakelend
bereikte de bootsman na enkele on
derdompelingen in de wilde golven
behouden de kust.
Alleen de scheepspapieren in een
zwarte blikken trommel heeft de ka
pitein kunnen redden. Hij en zyn
bemanningsleden werden in Fish
guard van het eerstnodige voorzien.
Het teruggekeerde drietal droeg nog
de uniformen, waarin zij van boord
waren gegaan. Gistermorgen zijn nog
twee andere bemanningsleden huis
waarts gekeerd.
Het schip, dat zo'n zes uur op de
rotsen heeft liggen rijden, waarbij
alles is gebroken, wordt geheel als
verloren beschouwd. Zelfs bij laag
water ligt de „Gramsbergen" geheel
ondc de zeespiegel.
Op de luchthaven werden de op-,
varenden opgewacht door hun fa
milieleden, die evenals zij zelf, nog
diep onder de indruk van het ge-
beu le waren.
(de 7 wijzerplaten)
door AGATHA CHRISTIE
33)
Sir Oswald nam haar hand in een
ijzeren greep en even vertrok ze
haar gezicht. Na een enigszins droef
geestige begroeting had lady Coote
zich tot Jimmy Thesiger gewend en
scheen zich nu toch bijna te verma
ken. Niettegenstaande zijn onhebbe
lijke gewoonte om te laat aan het
ontbijt te komen, had lady Coote een
voorkeur voor deze beminnelijke
rose jongeling. De onweerhoudbare
goedaardigheid in zijn manieren be
koorde haar. Zij koesterde de moe
derlijke wens hem te genezen van
zijn slechte gewoonten, en hem te
maken tot een van 's werelds wer
kers. Of hy, wanneer hij dat een
maal was, even aardig zou zijn, was
een vraag, die ze zich nooit had ge
steld. Ze begon hem nu te vertellen
over een heel smartelijk auto-onge-
luk, dat een van haar kennissen
overkomen was.
„Mijnheer Baseman", stelde George
kort voor alsof hij tot iets beters
wilde overgaan.
Een ernstige bleke jongeman boog.
„En nu", vervolgde George, „moet
ik u aan gravin Radzky voorstellen".
Gravin Radzky had zitten praten
met mynheer Bateman. Terwijl ze
achterover leunde op een sofa, met
haar benen gekruist, rookte ze een
sigaret uit een ongelofelijk lang met
turkooizen ingelegd sigarettenpijpje.
Bundie vond dat ze een van de
mooiste vrouwen was, die ze ooit ge
zien had. Haar ogen waren heel groot
en blauw, haar haar was koolzwart,
ze had een matte huid, de enigszins
platte neus eigen aan het Slavische
ras, en een slanke gestalte. Haar lip
pen waren zo rood gemaakt als maar
kon en Bundie wist zeker, dat er zó
nog nooit op Wyvern Abbey waren
gezien.
Ze zei snel:
„Dit is mevrouw Macatta, ja?"
Toen George dit ontkennend be
antwoordde, en Bundie voorstelde
knikte de gravin haar achteloos toe
en hernam weer de conversatie met
mijnheer Bateman.
Bundie hoorde Jimmy's stem in
haar oor:
„Pongo is helemaal betoverd door
de schone Slavische, hè?" zei hij
pathetisch. Kom wat thee. drinken."
Zij gingen weer naar de plaats
waar sir Oswald Coote stond.
„Wat een prachtige bezitting is
Chimneys toch", zei de grote man.
„Ik ben blij, dat u er graag waart",
zei Bundie bescheiden.
„Er moeten nieuwe goten komen",
zei sir Oswald. „Het moet 'n beetje
gemoderniseerd worden weet u?"
Hij dacht even na.
„Ik heb het goed van de Hertog
van Alton gehuurd. Voor drie jaar.
Daar kijk ik in die tussentijd uit naar
een, dat ik kan kopen. Uw vader kan
het zeker niet verkopen, wel?"
Bundie stond paf. Ze had een vre
selijk visioen van een Engeland met
ontelbare Coote's op ontelbare land
goederen, zoals Chimneys er een
was en alles wel te verstaan met
een heel nieuw gootsysteem. Ze
voelde plotseling een hevige afkeer,
die, zoals ze bij zichzelf zei, dwaas
was. Als ze immers lord Caterham
en sir Oswald Coote vergeleek, was
er geen twijfel mogelijk wie het on
derspit zou delven. Sir Oswald was
een van die krachtige persoonlijk
heden, bij wie allen met wie zij in
aanraking komen, in het niet verzin
ken. Hij was zoals lord Caterham
gezegd had, een menselijke stoom
wals. En toch was sir Oswald in vele
opzichten een domme man. Wanneer,
men zijn vakkennis en zijn ver
schrikkelijke energie buiten beschou
wing liet, was hij waarschijnlijk bui
tengewoon dom te noemen. Honder
den kleine, subtiele dingen in het
leven waar lord Caterham van kon
genieten en dan ook van genoot, wa
ren een gesloten boek voor sir Os
wald.
Terwijl ze zich overgaf aan deze
gedachten ging Bundie voort met ge
zellig te praten. Ze vernam dat Herr
Eberhard aangekomen was, maar te
bed lag met zenuwhoofdpijn. Mijn
heer O'Rourke vertelde haar, dat hij
er in geslaagd was een plaats naast
haar te vinden om niet verjaagd te
worden. Bundie ging dus naar boven
om zich te kleden in een prettige
stemming vol verwachting, met in
het diepst van haar hart een lichte
zenuwachtige vrees, wanneer ze
dacht aan de dreigende komst van
mevrouw Macatta. Bundie voelde,
dat het spel met mevrouw Macatta
geen met rozen begroeid pad zou
blijken. Ze onderging de eerste schok
toen ze stemmig gekleed in een
zwarte kanten japon, naar beneden
kwam en de hal doorkeek. Daar
stond een lakei of tenminste een
man, die als lakei gekleed was. Maar
die vierkante stoere figuur kon
moeilijk iemand misleiden. Bundie
stond stil en staarde hem aan.
„Hoofdinspecteur Battle", fluister
de ze.
„Juist, lady Eileen".
„O", zei Bundie onzeker. „Bent u
hier omom
„Een oogje op alles te houden."
„O".
„Die dreigbrief weet u", zei de
hoofdinspecteur, „heeft mijnheer Lo-
max nogal bang gemaakt. Het was
niet goed, vóór ik zelf hier kwam."
„Maar vindt u nietbegon
Bundie en zweeg.
Ze wilde de hoofdinspecteur niet
graag mededelen, dat zijn vermom
ming nauwelijks geslaagd was te
noemen. Men kon van zijn gezicht af
lezen, dat hij een politieman was en
Bundie kon zich moeilijk voorstellen,
dat zelfs de minst vermoedende mis
dadiger, niet op zijn hoede zou zijn
na hem te hebben gezien.
„U vindt", zei de hoofdinspecteur
flegmatiek, „dat men mij wel eens
zou kunnen herkennen?"
Hij sprak het laatste woord met
nadruk uit.
„Dat vind ik, ja", gaf Bundie toe.
Iets wat men het best een glim
lach zou hebben kunnen noemen,
vloog over de houten trekken van
hoofdinspecteur Battle.
„Ze als het ware waarschuwen,
hè? Nu, lady Eileen en waarom
niet?"
„Waarom niet?" herhaalde Bundle
i tamelijk dom, voelde ze.
Hoofdinspecteur Battle schudde
k.ngzaam het hoofd.
„We wensen geen cnaangenaam-
heden, niet waar?" zei hij. „We wil
len niet te slim zijn.... we willen
alleen maar laten zien aan langvin-
gerige deftigheden, als die hier soms
zijn, nu ja, die willen we maar laten
zien, dat er iemand ter plaatse is om
zo te zeggen."
Bundie staarde hem met enige ver
wondering aan. Ze kon zich voorstel
len dat het plotseling verschijnen van
zo'n beroemd iemand als hoofdin
specteur Battle deprimerend zou
kunnen werken op elk plan en de
makers van hetzelve.
„Het is heel verkeerd te slim te
zijn", herhaalde hoofdinspecteur
Battle. „Het voornaamste is dat we
op deze partij geen onaangenaam
heden krijgen."
Bundie liep voort, terwijl ze zich
afvroeg hoeveel van haar medegas
ten de detective van Scotland Yard
hadden herkend of zouden herken
nen. In het salon stond George met
een gerimpeld voorhoofd en een
oranje enveloppe in zijn hand.
„Erg vervelend", zei hij, een tele
gram van mevrouw Macatta, dat
meldt dat ze onmogelijk kan komen.
Haar kinderen hebben de bof".
Bundle's hart klopte sneller van
opluchting.
