DB CIRCUSBARON
Snel kuiten adem
Optrekking loongrens verplicht verzeker
den onderwerp van gesprek met minister
Prof. Muiswinkel gaf schets van
middenstander en zakenleven
„Ook werknemer ware te straffen,
wanneer zwart loon betaald wordt"
DE LEIDSE COURANT
.ui, BLAD - PAGINA 2
DIOCESAAN VROUWENGILDE
Zoeken van contact met religieuzen noodzakelijk
Tijdens de algemene jaarvergade
ring, die het Katholieke Vrouwen
gilde gisteren te Haarlem hield, drong
de presidente, mevrouw B. Korte-
kaas-Den Haan, er op aan, dat er
meer contact gezocht sou worden met
de religieuzen. Ook deze vrouwen
dienen met het practlsche werk van
de beweging In aanraking te komen.
Weliswaar zijn vele congregaties en
orden in Nederland door een collec
tief lidmaatschap aangesloten bij de
katholieke vrouwenbeweging en be
talen zij een bijdrage aan het lande
lijk centrum, maar waar de reli
gieuzen toch ook de helpsters zijn bij
de opvoeding van de kinderen, waar
om zouden zij dan niet meer actief
kunnen deelnemen aan de beweging.
In sommige steden (Amsterdam,
Rotterdam en Den Haag) zijn er re
ligieuzen, die ook persoonlijk lid zijn
van een afdeling, en in Haarlem
heeft men met voldoening kunnen
vaststellen, dat sommige bijeenkom
sten ook door religieuzen worden bij
gewoond. Mevrouw Kortekaas acht
te het dan wel gewenst, dat er van
uit de afdelingen contact wordt op
genomen met de moeder-overste van
een bepaald klooster, zodat de reli
gieuzen ook in verschillende activi
teiten betrokken kunnen worden.
Deze vergadering stond verder in
het teken van de zelfstandigheid van
het Gilde, waartoe de statuten ook
werden vastgesteld. Ook de K.A.V.
werkt nu zelfstandig en verwacht
mag worden, dat de prottige ver
standhouding onderling bestendigd
zal blijven.
Geslaagde actie.
De presidente kon ter vergadering
mededelen, dat de middenstandsbij
eenkomsten, die het vorig jaar gehou
den zijn, wel heel bijzonder geslaagd
zijn. Als resultaat kon men 150
nieuwe leden boeken, terwijl tevens
gevraagd is negen nieuwe afdelin
gen op te richten. Ook dit jaar zul
len er weer dergelijke bijeenkomsten
gehouden worden. De presidente zou
voorts graag een steviger contact
zien met de mensen uit de land- en
tuinbouw en met de Sint Adelbert-
vereniging.
Tijdens haar bezoek aan Amerika
fres haar duidelijk geworden, dat de
Amerikaanse vi ouw graag zou corres
ponderen met de Nederlandse om de
gezamenlijke problemen eens door te
prat». Daartoe is nu vanwege het
Gilde een studieclub opgericht,
waardoor liefhebbers in de gelegen
heid worden gesteld te corresponde
ren met een Amerikaanse vrouw van
gelijke gerichtheid.
Mevrouw Kortekaas vroeg meer
belangstelling bij de vrouw voor de
politiek en zij drong nog eens aan
op de kringvorming. Deze is reeds
met goede resultaten geschied in
Hoorn, Alkmaar en Haarlem, maar in
plaatsen als Leiden, Gouda enz. zou
een actieve kring eveneens tot stand
kunnen komen.
Tenslotte verklaarde zij, dat het
Gilde ook graag aan kad'orming
zou gaan doen.
Contributie.
Bij het begin van dc bijeenkomst
werd de nieuwe geestelijk adviseur,
rector J. Th. Kraakman, aan de af
gevaardigden van de afdelingen
voorgesteld en deze herinnerde in
zijn toespraak aan de brief, die hy
aan de afdelingen had gezonden en
waarop hij van velschillende nog
gaarne een antwoord zou ontvangen.
De reacties zouden hem dan beter
een totaalbeeld kunnen geven van de
situatie in het Gilde. In dat ver
band bracht hij een contributiever
hoging ter sprake van 3.tot 5.
en hij vroeg de afdelingen deze kwes
tie met de leden te bekijken, echter
met edelmoedigheid en zin voor de
realiteit. Misschien, dat het dan zo
kan geschieden, dat diverse afdelin
gen op eigen initiatief de contributie
verhogen.
Hij kon voorts met het voorhan
den zijnde materiaal constateren, dat
de afdelingen prachtig werken. Hij
wekte de afgevaardigden op de actua
liteiten van stad en streek op te spo
ren en de leden daarop te attende
ren. De programma's van de bijeen
komsten dienen daarnaar ingericht te
worden.
In korte trekken ging rector Kraak
man in op het bisschoppelijk Mande-
ment en hij wees op de noodzaak om
de godsdienst weer het lever» te laten
doortrekken. De vrouw is door haar
opvoedingsfunctie onmisbaar bij het
verwezenlijken van de gedachten, die
in het Mandement zijn vastgelegd.
In de middagvergadering sprak
mgr. A. M. Jansen, pastoor te Maar-
sen, over de sexuele moeilijkheden bij
kinderen. Op een bijzonder boeiende
manier besprak hij dit probleem en
met klem dirong hij er op aan, dat de
ouders openhartig en vooral waar
heidlievend zouden zijn, ook op dit
terrein, tegenover hun tkinderen.
N\aok Uzelf niet wijs,
dat kortademigheid
'nu eenmaal b(j Uw gestel hoort.
Neem het snelwerkende
middel dat het taaie
Artsen over de brochure
Kunneman
Tijdens een gesprek van de minis
ter van Sociale Zaken, de heer J. G.
Suurhoff, met het bestuur van de
Koninklijke Maatsohappij tot Bevor
dering van de Geneeskunst is weder
om ter sprake gekomen, de optrek
king van de loongrens voor verplicht
verzekerden van 5S00 tot 6000,
waartegen de artsen ernstige bezwa
ren hebben. Het gesprek heeft een
bevredigend verloop gehad en is ln
een prettige sfeer verlopen.
Het bestuur van de Kon. Ned. Mij.
van Geneeskunst heeft bovendien
Dinsdagmorgen een onderhoud gehad
met vertegenwoordigers uit het ver
zekeringsbedrijf. Besproken werd de
bekende brochure van dr Kunneman
„Bereid en in staat, volksgezondheid
en verzekeringsbedrijf". In deze bro
chure werd, zoals bekend, het voor
stel gedaan dat het levensverzeke
ringsbedrijf in staat zou zijn bij éen
verdere optrekking van de loongrens,
werknemers in de gelegenheid te
stellen, zich particulier te verzekeren
tegen een premie, die gelük wgs aan j
die der ziekenfondsen.
Concurrerende dekking.
Het blijkt nu dat na de publicatie
van het geschrift aan een technische
commissie, bestaande uit ziektever
zekeraars en een medische adviseur
van een ziekteverzekeringsmaat
schappij is opgedragen bedoeld plan
zou uit te werken en om te vormen,
dat een grotere categorie verplicht
verzekerden bij het particuliere ver
zekeringsbedrijf een concurrerende
dekking kan krijgen.
De technische commissie is met de
uitwerking van het plan zoer ver ge
vorderd. Het streven van de commis
sie is het definitieve plan nog voor
28 November aan de Kon. Ned. Mij.
tot Bevordering van de Geneeskunst
voor te leggen.
Ondanks lage verdiensten
niet ontevreden
In de aula van de Katholieke £co-
nomische Hogeschool te Tilburg heeft
prof. dr. F. L. Muiswinkel, hoogleraar
aan de Vrije Universiteit te Amster
dam gistermiddag gesproken over:
„De structuur van de midden- en
kleinonderneming."
Hij constateerde, dat de aard der
prestaties van midden- en kleinbe
drijf zeer verschillend is; slechts op
één punt komen zij met elkaar over
een: beiden hebben ze de consument
tot inzet.
Prof. Muiswinkel typeerde de mid
denstander als een doorzetter, vol
houder, zwoeger, die niet naar de
48 uren per week kijkt.
Hij is een man, die hard om
hulp roept en om steun van de over
heid, als er slechte tijden aanbreken.
Hij spaart iedere cent, maar geeft het
geld vlot uit, als er feest te vieren
valt. Hij ziet zijn zaak veel voorna
mer dan de gehele Nederlandse eco
nomie.
AMSTERDAMSE OFFICIER VAN JUSTITIE:
„Zwart of helemaal niet!"
Tijdens een strafzaak, die de econo
mische rechter te Amsterdam giste
ren te behandelen kreeg tegen een
aannemer, die zwarte lonen had uit
betaald aan metselaars, heeft de of-
fieier van justitie de mogelijkheid be
sproken om in de toekomst ook de
werknemers aansprakelijk te stellen,
wanneer in een bedrijf zwarte lonen
worden betaald.
De aannemer, die in de hoofdstad
enkele grote werken in uitvoer heeft,
gaf volmondig toe, dat hij zwarte lo-
HAAGSE RECHTBANK
Werkschuwe schilder vergiste zich in één nul
„Er is een flinke „stoot" te halen.
Er liggen wel 1000 zeemlappen", had
een 30-jarige glazenwasser uit Den
Haag tegen een 27-jarige schilder ge
zegd.
De schilder trok er daarom met
zijn maat, een 26-jarlge schoenmaker
in de nacht van twee op drie Augus
tus jl. op uit en brak in in een dro
gisterij aan de Koningsstraat in Den
Haag.
De bult omvatte slechts honderd
zeemlappen, honderd vijftig gaspen-
nlngen en een beetje kleingeld.
Gistermorgen luchtte de schilder
met bulderende stera zijn opgekropte
gemoed over deze misleiding van de
glazenwasser voor de rechtbank te
's-Gravenhage.
„Vond u het eigenlijk niet een
beetje beneden uw waardigheid om
zo'n klein kraakje te zetten?", vroeg
de president van de rechtbank.
„Ja, ik dacht een lekkere „stoot"
te kunnen maken, maar het was een
„miskleur".
Woedend was hij hierover, zwart
gallig voegde hij er later aan toe:
„S. heeft my nog een keer opgelicht.
Hy heeft me te weinig betaald voor
de buit. Dat zijn wij niet gewend in
de onderwereld."
„Mag ik u er aan herinneren, dat u
onlangs door de rechtbank te Utrecht
ook al wegens inbraak tot vijftien
maanden bent veroordeeld?", werd
van achter de groene tafel opge
merkt.
,Och, ik zit overal, ziet u", ant
woordde De J.
„Hebt u eigenlijk wel eens gewoon
gewerkt?"
„rk kan het me niet herinneren".
De officier van justitie requireerde
tegen de schilder een gevangenisstraf
van een jaar en drie maanden, tegen
diens maat, de schoenmaker G., een
jaar en drie maanden met aftrek van
voorarrest, en tegen de helers ge
noemde glazenwasser en een 42-jari
ge koopman resp. tien maanden,
waarvan vier voorwaardelijk en drie
maanden voorwaardelijk en een geld
boete van 40,subsidiair 20 dagen
hechtenis.
De rechtbank zal over veertien da
gen uitspraak doen.
nen betaald had en hij had ook geen
moeite gedaan, dit te verbergen,
want de bedragen stonden gewoon in
zijn boeken opgenomen.
Dwang!
De aannemer vertelde, dat hij wel
gewongen was zwarte lor en te beta
len, daar anders niemand bij hem
zou komen werken. Hij legde de
rechtbank uit, dat hij enkele grote
werken in bouw heeft, die tijdig
moeten worden opgeleverd.
De offieier, die ƒ500,—- plus 2
maanden voorwaardelijk vroeg, be
toogde in zyn requisitoir, dat de
werknemer de feitelijke schuldige
was in deze zaken; de werkgever
staat maehteloos en is wel gedwon
gen om meer te betalen.
De president, die uitspraak deed,
gaf volmondig toe, dat ook de werk
nemer een grote schuld heeft, wan
neer in een bedrijf zwarte lonen be
taald worden, maar achtte de aanne
mer toch niet vrij van schuld. Hij
veroordeelde de man tot ƒ300,—-
boete.
Het publiek heeft de rechten.
Uit deze functie vloeien proble
men voort. Voor wat de detailhandel
betreft, stelt de zakenman een assor
timent goederen voor aan de ondes
kundige verbruikers. De consument
handelt op grond van gewoonten. Dit
betekent, dat de ondernemer staat
tegenover een complex afnemers en
dus verkoopt aan een tegenpartij, die
niet economisch is gericht. Daar
door zullen de spitsuren en het
thuisbezorgen altijd blijven bestaan.
In het ambachts bedrijf heeft het
publiek, dat het geld heeft, het recht
te zeggen, hoe dit besteed zal wor
den en het is geen verstandige onder
nemer die het publiek anders tracht
te suggereren.
In het midden- en kleinbedrijf is
de exploitant de raadsman van de
klant.
Risico's van het leven groter.
Over het inkomen van de mensen
uit het midden- en kleinbedrijf spre
kende, constateerde spreker, dat hun
verdiensten eigenlijk veel te laag zijn.
Het schommelt tussen de 2000 en 4000
gulden per jaar. Dit is een beloning,
waarmee de risico's van het leven
niet kunnen worden opgevangen,
want dan ligt de minimumgrens op
6000. Van deze soort kleinbedrijven
bestaan er in ons land zeer veel.
We vinden ze voornamelijk in de
dorpen en gehuchten. De overheids-
„Polynorm" komt in
particuliere handen
Thans winstgevend
De „Staats-industrie" „Polynorin",
die enkele jaren geleden het misnoe
gen van velen opwekte, daar de re
gering toen schijnbaar goed geld naar
kwaad geld gooide, door de „Poly-
norm-industrie" te financieren, die
geen enkele levensvatbaarheid scheen
te hebben, deze industrie schijnt
thans een betere tijd te beleven,
want de minister van financiën heeft
verteld, dat het bedrijf nu op winst
werkt, nadat een bekend zakenman
de leiding van het bedrijf op zich ge
nomen had en de productie van op
drachten naar massa-productie was
overgegaan.
De minister deelde mede, dat de
regering „Polynorm" in de afgelopen
jaren niet buiten proporties bediend
heeft van regeringsopdrachten en
voorts, dat het altijd in het voorne
men van de regering heeft gelegen de
industrie te verkopen, zo gauw zij
winstgevend zou worden.
Vitu een ernstig geril'the ontvoerde Jeroen^ipnn tin mme en nmicHnme om
en waarom7laten vn de politie het qevalini\tr'
handen geven!
10
politiek kan hierin geen verandering
brengen. Over het algemeen zijn deze
middenstanders niet ontevreden.
Hier doet zich het geval voor,
dat een sociale instelling is gekop
peld aan een economische, die geen
ontevredenheid biedt. Een ingesteld
onderzoek wees uit, dat in een
dergelijke omgeving 80 pet der elec-
triciens, 78 pet. van de slagers, 63
pet. van de schoenherstellers en 82
pet. der melkhandelaren met hun
inkomsten zeer tevreden waren.
Bewezen werd, dat naarmate de
plaats van vestiging groter wordt, het
inkomen stijgt. Van 3800 kwam men
tot 4500, van 3400 op ƒ4400. Met na
druk betoogde prof. Muiswinkel, dat
hij in geen geval de figuur van de
middenstander heeft willen idealise
ren.
In gunstige zin ontwikkeld.
Tot slot besprak prof. Muiswinkel
de vermogenspositie van de midden
standers na de laatste oorlog. Er was
een wanverhouding ontstaan tussen
de vermogenspositie en het inkomen.
Het inkomen heeft zich in gunstige
zin ontwikkeld. En waar in 1945 alles
fout zat, kan nu worden geconsta
teerd, dat de bankpositie der midden
standers zodanig is geworden, dat
men ook hierin geen grote moeilijk
heden zal moeten verwachten. Vol
gens spreker was 't gebrek aan goe
deren ereer dan de fiscale beslissin
gen. Het doel van de prjjsbeheersing
tijdens de oorlog was: de bescher
ming van de consument. Als de con
sument echter op het eerste plan
wordt gesteld, komt de ondernemer
te kort. De politiek van de bezetter
was niet gericht op het belang van
de ondernemers. De kleinbedrijven
kregen daardoor geen kans meer om
hun prijzen aan te passen aan de his
torisch gegroeid prijzenpolitiek, zo
besloot prof. Muiswinkel.
Aetherklarsken
JECOVITOL/U^^
DONDERDAG.
HILVERSUM I. 402 M.
7.00 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO.
14.00—24.00 NCRV.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15
Idem. 7.45 Morgengebed en lit. kal.
8.00 Nieuws, weerber. en Katholiek
nieuws. 8.20 Gram. 9.00 Verz.-progr.
v. d. huisvrouw. 9.35 Waterst. 9.40
Gram. NCRV: 10.00 Gram. 10.03 Ge
wijde muziek. 10.30 Morgendienst.
KRO: 11.00 Voor de zieken. 11.45
Pianosp. 12.00 Angelus. 12.03 Lunch
concert (12.30—12.33 Land- en tuin-
bouwmededeUngen. 12.33—12.40 Voor
de boeren). 12.55 Zonnewijzer. 13.00
Nieuws en Kath. nieuws. 13.20 Piano
voordracht. 13.50 Gram. NCRV: 14.00
Gram. 14.15 Pianotrio. 14.45 Voor de
vrouw. 15.15 Gram. 15.30 Fluitrecital.
15.50 Gram. 16.00 Bijbeloverdenking.
16.30 Vocaal ens. 17.00 Voor de
jeugd. 17.30 Trio-sonates. 17.50 Gram.
18.30 Friese uitz. 18.45 Leger des
Heil8-ork. 19.00 Nieuws en weerber.
19.10 Gram. 19.20 Sociaal gesprek.
19.35 Gram. 20.00 Radiokrant. 20.20
Gevar. progr. 22.00 Periodieken pa
rade/ 22.10 Gram. 22.20 Orgelconc.
22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nws.
23.15—24.00 Gram.
HILVERSUM JI. 298 M.
7.00 AVRO. 7.50 VPRO.
8.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7,10 Gram.
7.15 Gym. 7.30 Gram. VPRO: 7.50
Dagopening. AVRO; 8.00 Nieuws. 8.15
Gram. 9.30 Voor de vrouw. 9.35
Gram. 9.40 Morgenwijding. 10,00
Gram. 10.50 Voor de kleuters. 11.00
De Antwoordman. 11.15 Gram. 11.45
Voor de vrouw. 12.00 Orgelsp. 12.25
In 't spionnetje. 12.30 Land- en
tuinb.meded. 12.33 Gram. 12.50 „Uit
het bedrijfsleven", caus. 13.00 Nws.
13.15 Meded. of gram. 13.20 Metro-
pole-orkest. 13.55 Beursber. 14.00
„Paul Vlaanderen en het Gilbert
Mysterie", hoorsp. 14.40 Gram. 14.45
Voor de zieken. 15.30 Bariton en
piano. 16.00 „Van vier tot vijf". 17.00
Voor de jeugd. 17.45 Regeringsuitz.:
Rijksdelen Overzee: A. Saleh: „Bo
naire, een eiland van de Nederlandse
Antillen". 18.00 Nieuws. 18.15 Sport-
problemen. 18.25 Voor de jeugd. 18.40
Gram. 19.00 Voor het kind. 19.05 Ge
sproken Brief uit Londen. 19.10 Rep.
19.15 Jazz-Sociëteit. 19.45 „Het leven
begint bij 40", caus. 20.00 Nieuws.
20.05 Concertgebouworkesf solist.
(In de pauze: Interv.). 21.50 Cabaret.
22.20 Gram. 22.40 Rep. of gram. 22.45
Buitenl. overz. 23.00 Nieuws. 23.15
Sportact. 23.30—24.00 Amus.muz.
^de 7 wijzerplaten^
door AGATHA CHRISTIE
20)
„Ik veronderstel, dat heel véle
daarvan niet werkelijk gevaarlijk
zyn".
,,Daar hebben we een hele goede
regel voor", zei Battle. „Hoe meer ze
praten hoe minder ze uitvoeren. U
zoudt verwonderd zijn, hoe goed dat
opgaat".
„En ik heb gehoord, dat u ze heel
vaak maar voort laat gaan?"
Battle knikte.
„Juist, maar iemand mag zich geen
Broeder van de Vrijheid noemen en
twee keer in de week vergaderen en
in een kelder spreken over stromen
bloed. Dat zal noch hem noch ons
kwaad doen. En als er soms moeilijk
heden van komen, weten we waar we
hen vinden kunnen".
„Maar soms", zei Bundie, „kan een
genootschap toch wel gevaarlijker
sijn dan iemand zich kan voorstelen".
„Dat is heel onwaarschijnlijk", zei
Battle.
„Maar het zou kunnen gebeuren",
hield Bundie aan.
„O ja", gaf de hoofdinsDecteur toe.
Ze zwegen enige ogenblikken. Toen
zei Bundie kalm:
„Hoofdinspecteur Battle, zoudt u
mij een lyst kunnen geven van ge
heime genootschappen, wier hoofd
kwartier in Zeven Wijzerplaten is".
Hoofdinspecteur Battle was er trots
op, dat nooit iemand hem blijken van
aandoening had zien geven. Maar
Bundie kon er een eed op gedaan
hebben, dat zijn oogleden één ogen
blik knipten en dat hij van zijn stuk
leek gebracht. Echter maar een ogen
blik. Hij was weer zijn gewone hou
terige zelf, toen hij zei:
„Strikt genomen, lady Eileen, be
staat Zeven Wijzerplaten tegenwoor
dig niet meer",
„Neen?"
„Nee; het is voor het grootste ge
deelte afgebroken en weer opge
bouwd. Het is ooit een tamelijk ordi
naire buurt geweest, maar tegen
woordig is het heel fatsoenlijk en
j deftig. Helemaal geen romantisch
plekje om te snuffelen, naar geheim
zinnige gencotschapren".
1 „O", zei Bundle tamelyk in het
nauw gedreven.
„Maar toch zou ik heel graag wil
len weten, hoe u op die buurt kof.it,
lady Eileen".
„Moet ik u dat vertellen?"
„Och het spaart moeite nietwaar?
Dan weten we hoe de zaken staan,
om het zo eens uit te drukken".
„Gisteren werd een man doodge
schoten", zei ze langzaam. ,,Ik dacht,
dat ik hem overreden had.
„Mijnheer Ronald Devereux?"
„U weet het natuurlijk. Waarom
innd er niets van in de kranten?"
„Wilt u dat werkelijk weten, lady
\ileen?"
„Ja, graag".
„Nu, ik wilde graag vier en twin
tig uur voor ons zelf hebben. Morgen
zal het in de kranten staan"
„O!"
Bundie bestudeerde hem, in de war
gebracht. Wat verborg zich achter dat
onbeweeglijk gezicht? Beschouwde
hij het doodschieten van Ronald De
vereux als een gewone of als een bui
tengewone misdaad?
„Hij vernoemde Zeven Wijzerpla
ten, toen hij stierf".
„Dank u", zei Battle, dat zal ik
even noteren".
Hij schreef enige woorden op het
vloeiblok voor hem.
Bundie gooide het nu over een an
dere boeg.
„Ik hoor, dat mijnheer Lomax u
gisteren kwam spreken over een
dreigbrief, die hij ontvangen heeft".
„Juist".
„En die werd gestuurd uit Zeven
Wijzerplaten".
„Ik geloof, dat er Zeven Wijzerpla
ten boven stond".
Bundle had het gevoel of ze ver-
geefs op een gesloten deur beukte.
„Als ik u mag raden Lady Eileen".
„Ik weet, wat u zeggen wilt".
„Dan zou ik naar huis gaan en
nu ja, de zaak uit uw hoofd zetten".
„De zaak aan u over laten bedoelt
u?"
„Juist", zei hoofdinspecteur Battle.
„Wij zijn immers de vaklui".
„En ik ben maar een amateur? Ja,
maar u vergeet één ding... ik kan dan
al uw kennis en bekwaamheid niet
bezitten, maar iets heb ik toch op u
voor. Ik kan in het geheim werken".
Het scheen toe alsof de hoofdin
specteur een weinig uit het veld ge
slagen was en alsof haar woorden
doel getroffen hadden.
„Natuurlijk", zei Bundie, „als u me
geen lijst wilt geven van geheime ge
nootschappen.
„O, dat heb ik niet gezegd. U kunt
een lijst krijgen van de gehele ver
zameling".
Hij ging naar de deur, stak zijn
hoofd er dcor en riep iets, toen ging
hij weer in zijn stoel zitten. Bundie
voelde zich enigszins zonder reden
beschaamd. Het gemak waarmede
hy op haar verzoek inging, kwam
haar verdacht voor. Hij keek haar nu
kalm aan.
„Herinnert u zich de dood van
mijnheer Wade?"
„Ten uwe huize, nietwaar? Hij nam
een te grote dosis van een slaapmid
del".
„Zyn zuster zegt, dat hij nooit iets
innam om te slapen".
„Och", zei de hoofdinspecteur. „U
zoudt verwonderd zijn, als u wist
hoeveel zaken er zijn, waarvan zus
ters niets weten".
Bundie voelde zich weer beschaamd.
Ze bleef zwijgend zitten, tot er ie
mand kwam met een getypt vel pa
pier, dat hij de hoofdinspecteur gaf.
„Alstublieft", zei deze, toen de an
der de kamer verlaten had: „De
bloedbroeders van St. Sebastianus",
„De Wolfshonden", „De broeders des
Vredes", „De Vereniging der vrien
den", „De vrienden der onderdruk
king", „De kinderen van Moskou"
„De dragers van het rode vaanc-
„De haringen", „De kameraden der
gevolenen",en nog wel een half
dozijn anderen".
Hij gaf haar de lijst met een duide
lijk merkbare glinstering in z'n ogen.
„U geeft 't", zei Bundle, „omdat u
weet, dat ik er niets aan zal hebben.
Wilt u hebben, dat ik me helemaal
niet met de zaak bemoei?"
„Dat zou ik het liefst hebben. U
begrijpt als u al die plaatsen op
zoekt nu ja, dan zult u het ons
heel lastig maken".
„U bedoelt, dat u me dan in het
oog zult h/ vden?"
„Ja, in het oog houden, lady Ei-
leen!"
Bundle was opgestaan. Ze weifelde
nog. Tot dan toe was hoofdinspecteur
Battle de overwinnaar. Toen herin
nerde ze zich een klein incident en
gebruikte dat als een laatste beroep
op hem.
„Ik zei zo juist, dat een amateur
sommige dingen kan doen, die een
man van het vak niet kan. U hebt me
niet tegengesproken. Dat komt omdat
u een eerlijk man bent hoofdinspec
teur Battle. U wist, dat ik gelyk had".
„Ga door", zei Battle kalm.
„Op Chimneys hebt u me laten
wilt u me nu niet laten hel-
