President acht uit 3 mogelijkheden slechts moord logisch aanvaardbaar De spoormannen achten intensivering van hun bedrijf niet zonder risico's Eerste Kinderzegels voor A'dams eerste burger Broodbckkerijen met de feestdagen DINSDAG 16 NOVEMBER 1954 DE LEIPSE COURANT TWEEDE BLAD PAGINA 1 4e Procesdag van Berkelse moordzaak in H.B. De weg van de haat Tijdens de gistermorgen gehonden zitting, hebben gerechthof, deskundi gen en verdediging zich wederom verdiept in de vraag, of de Berkelse doktersvrouw door moord, dan wel door zelfmoord, dan wel door een na tuurlijke oorzaak om het leven is ge komen. Doelende op het motief tot moord, hetgeen haatgevoelens bij de be schuldigde arts kunnen zijn vroeg mr. Huygens op zeker moment aan prof. Carp: „Vindt u niet dat het slachtoffer van het haatgevoelens een anuer kan zijn, dan degene tegen wie de haat is gericht? Kan de haat in dit geval tegen de schoonmoeder zijn ge weest?" „Dit is een theoretische kwestie; het gaat hier om de béwustgerichte haat en de onbewuste haat." „Waarom zou men een onschuldige nemen als er een schuldige voor het grijpen is?" De psycho-pathologie is vol van dergelijke voorvallen, dat een ander het slachtoffer wordt van de bedoe lingen van iemand". „Is het juist dat als haatgevoelens tegen a een andere persoon b tot slachtoffer maken, het neurotisch me chanisme van onibewuste opzet in wer king treedt?" „Inderdaad". De verdediger vroeg acte van dit antwoord. „Het is toch juist, professor, dat een bepaalde agressie tegen derden zich kan richten tot de persoon zelf. Zo, dat, in dit geval de agressie van het slachtoffer tegen haar man zich te gen haar zelf heeft gericht? Had het slachtoffer geen haatgevoelens tegen haar man wegens diens ontrouw? En kwamen daarby geen schuldgevoe lens?" „Dit is theoretisch mogelijk. Als een vrouw ontrouw bij haar man ont dekt, is het mogelijk dat zij gevoe lens van wrok en haat tegen haar man gaat koesteren. Maar ik zie het verband niet in deze zaak." „Dat zal ik in mijn pleidooi te ber de brengen", zeide mr. Huygens. Redenen tot moord. „Cyaankali is een zelfmoordmid del en wordt slechts uiterst zelden voor moord gebezigd", was het ant woord van dr. Hoelen op een vraag van de verdediging. „U hebt gezegd, dat de arts een physieke afkeer had jegens zijn vrouw. Vindt u dit een reden tot moord?" „Zeker niet". „Het motief voor de moord zou volgens u niet in de overdracht van haatgevoelens van de schoonmoeder op de echtgenote kunnen zitten?" „Inderdaad; hierin ben ik het niet met professor Carp eens." Gevaarlijke mededeelzaamheid. Hierna ging het hof over tot het horen van de verdachte. De president las de verklaring van de arts voor, welke deze voor de rechtbank had afgelegd. Ter sprake kwam de liefdesverhouding tussen de dienstbode en hem. Tweemaal had verdachte aan het meisje gevraagd met hem te trouwen als zyn vrouw zou zijn overleden. Aan velen had verdachte verteld, dat zijn vrouw aan een cerebrale tu mor leed en wel spoedig zou ster ven „Het is wel een hele lijst van men sen aan wie u dit toeverrtouwde", zeide de president. „Er zyn mensen bij, die ik nooit gesproken heb", zeide de verdachte. „Ontkent u dit dus?" „Misschien hebben zij het van an deren gehoord." „U hebt het niet aan uw vrouw verteld?" „Neen". „Hoe hebt u de kans durven lopen dat uw vrouw het van de buitenwe reld had moeten horen, dat zij aan een hersentumor leed? Dit is toch vreselijk." „De mensen zijn er pas na de dood van mijn vrouw over gaan praten." „Waarom vertelde u het. Zocht u mededeven?" „De mensen vroegen mij er naar. Als ze mij alleen in de kerk zagen, vroegen ze naar de gezondheid van mijn vrouw." Drie mogelijkheden. Langzaam las de president de ver klaring van verdachte voor, zo nu en dan even pauzerend om een vraag te stellen. „Waarom hebt u haar een morphi- ne-injectie gegeven?" „Om haar rustig te maken, mede in verband met het feit dat zij het H. Oliesel zou krijgen." Dr. Nelemans las op verzoek van het hof een brief voor van de Engel se deskundige Sir Bentley Purchase, welke brief hem door de verdediging ter hand was gesteld. De brief handelde over de moge lijkheid, dat de morphine-injectie tot de dood zou hebben bijgedragen. „Omstreeks tien uur die avond con stateerde u stilstand van de adem haling en daarna stilstapd van het hart....", las de president. De president leunde achterover te gen zijn stoel: „Ik heb me de afgelo pen dagen lopen bezinnen over het dilemma, waarvoor het hof is ge plaatst. Ik heb alle punten, medische, toxicologische en juridische gewogen. Ik heb gedacht aan de drie mogelijk heden: natuurlijke dood, zelfmoord en moord, gepleegd door u. Moord gepleegd door anderen is niet geble ken. Als ik de natuurlijke dood over weeg dan val ik onmiddellijk over de blauwzuur, die in het lijk is gevon den. Als ik de zelfmoord overweeg, dan kan ik vooralsnog alleen die mo gelijkheid van zelfmoord herkennen, die hangt aan de denkbeeldige draad van uw eigen bewering. LOGICA. Rest de moord door u gepleegd. U ontkent dit. Zoals u steeds hebt ont kend alle verklaringen evidente, dui delijke verklaringen, die tegen u zijn afgelegd. Dit alles is zeer sim- plistiscn. Er zit echter veel logica in. Het is een populaire logica „in een nutshell" misschien, maat wat hebt u hierop te zeggen, verdachte?" „Van de dag af, waarop ik gear resteerd ben, ben ik gedoodverfd als moordenaar. Het lykt wel een massa- hynose. Iedereen is tegen mij gaan meepraten". „Wat u nu zegt, verdachte, heeft niets met mijn logica te maken. Hebt u anders nog iets hierop te zeggen?" De verdachte zweeg. Woensdag requisitoir. Het hof trok zich tenslotte terug in raadkamer om te overwegen het ver zoek van de verdediging in te willi gen om de deskundigen sir Purchase, dr. Müller en dr. Van Dam te ho ren. Na raadkamer wees het hof dit ver zoek af. Voorts wees het hof het ver zoek van de verdediging af de deskun digen dr. Müller en dr. Van Dam te rehabiliteren van opmerkingen, wel ke de verdediging denigrerend voor deze deskundigen achtte. Zaterdagmorgen jl. hadden ande ren zich in andere zin uitgelaten over deze deskundigen, dan degenen, wiens opmerkingen de verdediging laakte. De zitting werd hierna geschorst tot Woensdagmorgen a.s. De procu reur-generaal zal dan zijn requisitoir uitspreken. „ST. RAPHAEL" VERGADERT TE UTRECHT Loonronden dreigen NS-balans te verstoren De bedrijfsgroep spoorwegen van de Nederlandse Katholieke bond van Ververspersoneel „St. Raphael" houdt vandaag te Utrecht zijn twee-jaar lijkse algemene vergadering. Wegens ziekte van de voorzitter, de heer Blomraers, stond deze vergadering onder leiding van de tweede voor zitter, de heer P. M. Dimmers. De heer Dimmers sprak in zijn openingsrede van de steun die hij het werk wordt ondervonden van de Bisschoppelijke richtlijnen, in het Mandement aangegeven. Sprekende over de positie van het spoorwegbedrijf zeide de heer Dim mers dat de modern uitgeruste N.S. zijn reputatie als winstgevend spoor bedrijf weet te handhaven, terwijl in de omringende West Europese lan den de spoorwegen met grote verlie zen werken. Door de diverse loonronden en naast de daardoor verhoogde perso neelslasten, ook de daardoor ver hoogde andere lasten, wordt het twij felachtig of de N.S. zijn reputatie als winstgevend bedrijf zal kunnen handhaven nu de regering een ta riefsverhoging heeft geweigerd. De directie heeft de lonen per 1 October niet aan de goedkeuring van de tariefsverhoging willen koppelen; het tegendeel hiervan zou volgens de 2e voorzitter moeilijk aan vaardbaar geweest zijn, daar de per- soneelspositie niet als sluitpost vqn de exploitatie zou mogen fungeren. Te grote spanning. Behalve technische verbeteringen nemen ook de prestaties van het per soneel bij de N.S. in belangrijke mate toe. Er dient evenwel gewaakt te wor den tegen het te hoog opvoeren van de prestaties, waardoor spanningen zeker niet kunnen uitblijven, aldus de 2e voorzitter. Tijdens vorige al gemene vergaderingen is reeds twij fel uitgesproken, of de inkrimping van het personeelsbestand tot het peil van 1938 wat de directie zich als richtlijn had gestéld, wel mogelijk was zonder de belangen van het be drijf en personeel te schaden. Nadelige invloed. De ontwikkeling tot nu toe heeft deze twijfel bevestigd. Dit blijkt o.a. uit de grote achterstand, waarmede het verlofjaar 1953 afsloot. Voor het stationspersoneel bedroeg deze ach terstand niet minder dan 16,1 pro cent en voor het depotpersoneel 10,4 procent. Aanvankelijk is in 1954 de verlofverlening niet veel beter ge weest. Er is naar sprekers mening nog een terrein, waarop de krappe per soneelsbezetting en de daardoor jaar op jaar bestaande verlof moeilijk- heden tot uitdrukking dreigen te komen. Tn het hoofdpostkantoor te Amster-1 verscheen de burgemeester van Am- am begon Maancïagoch'end, even- j terdam, mr. Arn. J. ö'Ailly, verge- ».Is in vrijwel alle steden en dorpen -eld van de Amsterdamse hóofdcom- van Nederland, de verkoop van Kin- "ssaris van politie, de heer H. A. J- derpostzegels. In het postkantoor G. Kaasjager en een aantal „klaar overs". Het gezelschap liet zich van de eerste kinderzegels voorziep door mevr. d'AillyFritz, die zich na'ar- tig aan de verkoop wijdde. Reeds in 1953 werd besloten tot het instellen van een apart opleidings kader, opdat de opleiding zou kun nen geschieden zonder dat de dienst uitvoering hierdoor nadelig beïn vloed zou worden. Van de bezetting van dit kader is tot nu toe niet al te veel terecht gekomen. De voornaam ste oorzaak hiervan is wel te wyten aan de moeilijkheden bij de aanne ming van nieuw personeel, vanwege de vrij hoge eisen die de N.S. moe ten stellen. „De mens" gaat verloren. De RDV-herziening (reglement dienstvoorwaarden) van 1 Juli j.l. heeft volgens spreker duidelijk ge maakt, dat er onder het personeel een prikkelbare stemming heert De grote inspanning, die het bedrijf zich gedurende de jaren van de opbouw heeft moeten getroosten, heeft er toe geleid, dat de „mens" in dit tech nische bedrijf verloren dreigt te gaan. De directie, ook al tracht ze zo dicht mogelijk bij het personeel te staan, moet in dit geografische ge spreide bedrijf een zeer groot deel van haar taak delegeren aan een groot aantal chefs van hoog tot laag. De inspanning om een sluitende exploitatie, een steeds in beweging zijnde aanpassing om aan de ver voersbehoefte in ons land zo goed mogelijk te kunnen voldoen en de doorvoering van technische verbete ringen in het bedrijf, roepen by het personeel problemen op. Teleurgesteld in S.E.R. Bovendien dient men er voor te zorgen, dat ieder die leiding heeft te geven aan een redelijk aantal perso neel ,niet zodanig door uitvoerende arbeid in beslag wordt genomen, dat er onvoldoende tyd overblijft om de juiste sociale verhoudingen te schep pen. Wanneer de president stelt, dat hij van zijn chef verwacht, dat ze 50 procent van hun aandacht besteden aan personeelsproblemen, dan wil spr. hem daarin graag bijvallen, maar hij zou er aan toe willen voegen, dat daarvoor de mogelijkheid moet be staan. Spr. is teleurgesteld over he tfeit dat de Sociaal Economische Raad ontheffing heeft verleend van de ver plichting om tot een ondernemings raad te komen, nadat de twee andere personeelsverenigingen en ook de directie een ondernemingsraad bij de N.S. ongewenst acht. „St. Raphael" verwacht van een ondernemingsraad een bijdrage tot goede verstandhou dingen binnen het bedrijf. Sprekende over de verbreking van de samenwerking door het NW zeide de heer Dimmers dat dit tot nu toe geen remmende invloed heeft op de activiteit van de personeelsraad. Wat betreft het periodiek medische onderzoek voor het personeel zeide spr. dat zoveel mogelijk waarborgen worden verkregen dat de eventuele sociale gevolgen worden opgevangen. Zij, die voor him eigen functie me disch niet meer geschikt zijn, wor den, als ze dat willen, zonder directe financiële consequenties in een an dere functie tewerkgesteld. Nieuw en nog in een stadium van studie en onderzoek is bij de N.S. de werkclassificatie. De geslotenheid van het bedrijf en de bijzondere ken merken van diverse specifieke func ties, vragen op zijn minst een ern stige bezinning op dit vraagstuk. Vacantie-foto bracht 3000 gulden op Duizend gulden verwierf de heer Abe de Vries uit Amsterdam met deze foto, die, met nog ruim 8090 andere werd ingezonden voor de vacantie.oto- weclstrijd van de A. N. W. B., Stichting Film en Foto en de Bond van Neder landse Foto Detailhandelaren. Deze uitstekende opname werd gemaakt in Amsterdam tijdens een kinderspel van het Vacantie-comité voor de thuis blijvende stadsjeugd. De minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid heeft besloten, dat, ten aanzien van broodbakkerijen, door hoofden of bestuurders en door bakkersgezellen in afwijking van de Arbeidswet 1919, met de bakkefsar- beid mag worden begonnen. Op Za terdag 4 December 1954 te 0 uur; op Vrijdag 24 December 1954 te 0 uur; op Vrijdag 31 December 1954 te 0 uur. Een en ander met dien verstande, dat voor zover betreft broodbak kerijen, voor welke een vergunning, als bedoeld in artikel 37, eerste lid, der Arbeidswet 1919, is verleend telkens gedurende 2 uren vóór het tijdstip, waarop op genoemde dagen de bakkersarbeid mag aanvangen, arbeid, bestaande, in het gereedma ken van deeg en ovens, magr wor den verricht, en voorts onder voor waarde, dat in de ondernemingen, waar op de laatst genoemde twee data van deze vergunning gebruik wordt gemaakt, op Zaterdag 25 De cember 1954, resp. Zaterdag 1 Ja nuari 1955, geen arbeid wordt ver richt, behoudens banketbakkersar- beid door het hoofd of de bestuurder der onderneming en door arbeiders, die in de onderneming uitslutend als banketarbeider zijn te werk gesteld. In afwijking van de Arbeidswet 1919, mag door bakkersgezellen die op Vrijdag 3 December 1954, Donder dag 23 December 1954 en Donderdag 30 December 1954 te 22 uur met vóór- arbeid aanvangen, op die dagen 10 uren arbeid worden verricht. Door bakkersgezellen, die niet aan deze vóór-arbeid deelnemen mag op Zaterdag 4 December 1954 gedurende ten hoogste 13 uren arbeid worden verricht en op Vrijdag 24 December 1954 en Vrijdag 31 December 1954 telkens gedurende ten hoogste 10 uren, tenzij ten aanzien van de bei de laatstgenoemde dagen een kennis geving (coupon) als bedoeld in arti kel 35, tweede lid, onder b, der Ar beidswet 1919, tijdig is ingezonden aan het betrokken districtshoofd der arbeidsinspectie in welk geval de werktijd op die dagen ten hoogste 13 uren mag bedragen. De minister herinnert er hoofden en bestuurders van de bovengenoem de ondernemingen aan, dat: zolang van de vergunning wordt gebruik gemaakt,- overeenkomstig het bepaalde van de vergunning in artikel 70, tweede lid, van het werk tijdenbesluit voor fabrieken of werk plaatsen 1936 uit een naast de ar beidslijst of de rooster opgehangen geschrift op duidelijke wijze de te volgen werktijdregeling moet blij ken. Ingevolge het bepaalde in aritkel 40, vierde lid, de Arbeidswet 1919 moet aan een bakkersgezel, die tus sen 20 en 5 uur bakkersarbeid ver richt, onmiddellijk vóór de aanvang van ziin arbeid, welke geheel, of ge deeltelijk tussen die uren is gelegen, een onafgebroken rusttijd van 10 uren worden gegeven. Aan hoofden of bestuurders van broodbakkerijen wordt vergund dat, in afwüking van het benaalde in ar tikel 35. zesde lid. d^r Arbeidswet 1919, deeg en brood, dat na 20 uur van de vorige dag gebakken of op gewarmd is, op Zaterdag 4 December 1954, Vriidae 24 December 1954 en Vrijdag 31 December 1953 van 7.30 uur af uit het gebouw met aanhorie- heden waarin zich de broodbakkerij bevindt, wordt vervoerd en van 8 uur af wordt verkocht of afgele verd. UTRPrwr*; FARPWAVT ERE DOCTOR TE ROME. Is. H. A. Hidde Nijland. directeur van de in Utrecht gevestigde N V. Coq, is benoemd tot doctor honoris causa van de Acudemia Delia Alta Cultura te Rome.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1954 | | pagina 5