CONCORStft
„Vliegende schotels" naar
het rijk der fabelen
Se Moeder Qods
Utrechtse Sterrewacht onderzocht
vele meldingen
Van Schiphol naar
Canada over de Pool
.r
en vind!
ZATERDAG 30 OCTOBER 1954
DE LEIDSE COURANT
VIERDE BLAD PAGINA 1
Met mogelijkheden valt niet te rekenen
Vrij regelmatig: duiken nog altijd in de pers verhalen op over vliegende
schotels, dito sigaren enz. Soms worden ze op sensationele wijze aangevuld
met landingen, welke hier of daar zouden zijn waargenomen en zelfs met
ontmoetingen met vreemde wezens. In verschillende publicaties voelt de
lezer met z'n klompen aan, dat er de spot gedreven wordt met die verha
len; maar in andere publicaties wordt het zó voorgesteld alsof het vrij|
zeker is, dat wij hier te doen hebben met een bezoek van bewoners vanj
naburige planeten. En dan rijst bij ons de gedachte: Is er dan niemand, die
ons nu eens kan vertellen, wat er precies aan de hand is en wat wij daar
van moeten denken?
Neen, zo iemand is er inderdaad op de hele wereld niet te vinden.
paar duizend jaar, en voor zulke
„mensen" is een reisje van negen
jaar gelijk aan een trip van drie of
vier dagen bij ons."
Inderdaad, dat behoort niet tot de
onmogelijkheden, maar als wij alles
aanvaarden, wat niet tot de onmoge
lijkheden behoort, dan raken wij ver
uit de koers.
Het lijkt ons heel wat reëler om de
verklaring van die werkelijk serieus
bevonden waarnemingen te zoeken in
de mogelijkheid van een „vergissing".
Vergissen is menselijk, zelfs zijn ver
gissingen en verkeerde observaties mo
gelijk en verklaarbaar bij zeer se-
rieuse waarnemingen, welke met
UITERSTE STANDPUNTEN.
Men kan twee uiterste standpunten
innemen. Het eerste standpunt kris
talliseert zich om dit ene woord:
onzin. Het zijn over het algemeen
de wetenschapsmensen, die sceptisch
staan tegenover al die gesignaleerde
verschijnselen, welke zij dan verkla
ren met hallucinatie, zinsbegooche
ling, teveel aan fantasie, kwajongens-
grappen of interessant-makerij.
Tegenover hen staan degenen, die
het verschijnsel op zich serieus ne
men en geloven, dat hier inderdaad
gedacht moet worden aan contactpo
gingen door met verstand begaafde
wezens van andere planeten.
!Daar tussen in staat de mening van
hen, die weliswaar het merendeel der
meldingen als fantasie of zinsbegoo
cheling bestempelen, doch van ge
voelen zijn, dat er toch voldoende ge
vallen van serieuse observatie tegen
over staan, welke op z'n zachtst ge
zegd „te denken geven".
Om die laatste categorie gaat het
nu voornamelijk: wat geven die se
rieus en deugdelijk waargenomen ge
vallen te denken?
Als wij heel erg objectief willen
zijn, moeten wy constateren, dat wij
dat niet weten en ook niet kunnen
weten, onze wetenschap is maar be
perkt en als de uitvindingen van de
laatste eeuw ons iets geleerd hebben,
dan is het wel dit, dat wij niet te
vlug moeten zijn met het woordje
„onmogelijk".
Wie een paar honderd jaar geleden
vóór de uitvinding van de micro
scoop beweerd zou hebben, dat er
diertjes om ons heen waren, die zó
klein waren, dat men ze zelfs niet
kon zien, zou voor gek verklaard
zijn. Thans weten we dat ze er zijn.
Iets anders is, of wij nu maar di
rect moeten gaan geloven, dat wij
inderdaad te maken hebben met be
zoekers van een soort menselijke we
zens uit andere delen van de onmete
lijke wereldruimte. Bij de huidige
stand van de wetenschap deze
restrictie moeten wij vanzelfsprekend
maken lijkt ons zo'n bezoek in
hoge mate onwaarschijnlijk.
Vooreerst is er in ons eigen plane
tenstelsel (ons zonnestelsel dus) geen
enkele planeet te vinden, waar de
temperatuur, de samenstelling van de
dampkring, het voorkomen van plan
tengroei en andere omstandigheden
van dien aard zijn, dat zij de veron
derstelling van een soort menselijk
ras, dat gelijkt op het onze, recht
vaardigen.
En gaan wij vervolgens naar an
dere planetenstelsel kijken, welke
mogelijk zouden kunnen zijn rond
om de andere sterren, dan zien wij,
dat de dichtstbij zijnde vaste ster
(aangenomen dat die bewoonbare
planeten om zich heen heeft) vier en
een half lichtjaar van ons verwijderd
is Zélfs al zou „men" daar in staat
zijn te reizen met een snelheid gelijk
of althans bijna gelijk aan die van
het licht (300.000 km. per seconde)
dan zou zo'n retourreisje naar de
aarde dus negen jaar duren.
ALS ER NU EENS.
Nu kan men wel tegenwerpen: „Ja,
maaronmogelijk is het toch niet,
want er kan wel ergens een mensen
ras huizen, dat veel en veel ouder
wordt dan ons mensenras, bijv. een
allerlei voorzorgen zijn omgeven.
Zulke vergissingen komen ook in de
wetenschap voor.
RAPPORT VAN DE
STERRENWACHT.
Hier laten we tot slot van deze
beschouwing een rapport volgen van
de Utrechtse Sterrenwacht over
waarnemingen, welke in ons eigen
land gedaan zijn en waarbij wij dus
kunnen beschikken over recente en
vooral over controleerbare gegevens.
In het begin van September van
dit jaar kwam bij de Utrechtse Ster
renwacht een aantal berichten binnen
over waarnemingen van merkwaar
dige verschijnselen in de lucht. Na
een oproep in de dagbladen werden
ongeveer tweehonderd brieven uit
alle delen van het land ontvangen.
De bestudering en bewerking van dit
materiaal is nu voltooid.
Het blijkt, dat de waarnemingen
niet alle op hetzelfde verschijnsel
slaan, want in de brieven worden
uiteenlopende dagen en tijdstippen
genoemd. De berichten hebben be
trekking op een tijdsinterval van on
geveer tien dagen. De verschijnselen
waarover de waarnemers schrijven
vallen uiteen in vier groepen:
1. Een aantal waarnemers, in de
omgeving van Nij verdal heeft zich
laten beetnemen door schooljongens,
die een vlieger met een lampje aan
de staart hadden opgelaten.
2. Ook de ballonnen met een
lampje er aan die (voor het onder
zoek van de windrichting) dagelijks
door het K.N.M.L worden opgela
ten, worden door sommigen voor
„vligende schotels" aangezien en aan
de Sterrenwacht gerappotreerd.
3. Andere waarnemingen, vooral
uit de kuststreek, hadden betrekking
op de door straaljagers achtergelaten
condensatiestrepen of op deze vlieg
tuigen zelf, blinkend in het licht
van de ondergaande zon. Juist in die
tijd werden uitgebreide manoeuvres
gehouden.
4. Tenslotte was er een aantal
waarnemers, dat kennelijk een vuur
bol heeft gezien. Een vuurbol is een
zeer heldere „vallende ster".
Sinds 1947 houdt men zich op de
Utrechtse Sterrenwacht bezig met het
verzamelen en bewerken van waar
nemingen van vuurbollen. In de
loop van deze tijd zijn reeds een 4000-
tal brieven ontvangen over aan de
hemel geziene lichtverschijnselen
Onder deze vierduizend was een
aantal, dat, althans volgens de waar
nemers, betrekking had op „vliegen
de schotels". Merkwaardig is echter,
dat vuurbollen steeds door een soms
zeer groot aantal waarnemers uit het
gehele land en ook daarbuiten wor
den opgemerkt, terwijl het bij een
bericht over „vliegende schotels"
steeds één of enkele waarnemers be
treft op niet meer dan één punt;
deze berichten worden nooit beves
tigd door meldingen uit andere plaat
sen.
Op grond van dit uitgebreide mate
riaal menen de onderzoekers van de
Utrechtse Sterrenwacht dan ook
zonder enige twijfel de „vliegende
schotels" naar het rijk der fabelen te
kunnen verwijzen.
Coöp. Levensverzekering Mij. u.a.
r
Maximale zekerheid
Minimale premie
voor collectieve personeelvereekeringen
Hoofdkantoor i
1^(1. Oudenoord - Utrecht
Tol. 16591 (3 lijnon)
(Advertentie)
De KLM doet mee
In de dagbladen is reeds enige
malen melding gemaakt van experi
mentele vluchten over de Noordpool
en de Scandinavian Airlines System
heeft onlangs definitief aangekondigd
een vaste route van Kopenhagen over
de Poolcirkel via Groenland naar
Los Angelos te zullen gaan vliegen.
Reeds twee jaar geleden waren de
Scandinaviërs het, die de eerste proe
ven namen met het vliegen over de
Pool. Technisch en theoretisch was
dit reeds lang mogelijk geworden,
doch men diende eerst de benodigde
vliegbases langs de route in te rich
ten, om de vlucht door tussenlandin
gen, waarbij benzine ingenomen kan
worden, economisch mogelijk te ma
ken en ten tweede het reizend pu
bliek het vertrouwen in het vliegtuig
te geven.
Het aanleggen van vliegvelden was
een tijdrovend werk, waarbij men
moest steunen op het werk van de
Amerikanen in deze gebieden en het
vertrouwen van het publiek kon niet
zo gemakkelijk gewonnen worden.
Hiertoe dienden eerst enkele geslaag
de proefvluchten gemaakt te worden,
opdat men de zekerheid kreeg, dat
een en ander geen grotere risico's dan
aan een normale vlucht verbonden,
met zich mee bracht.
Het laatste bleek wel het moei
lijkst. Want het is toch iets anders
om over de oceaan te wippen naar
Amerika, dan de route te volgen over
de eindeloze en onherbergzame ijs
vlakten, waar een motorstoring het
einde van het leven van enkele do
zijnen mensen kan betekenen en in
de regel ook zal betekenen. De tech
nische zekerheid van het vliegtuig
is door de ontwikelingen van de laat
ste tijd zo groot geworden, de kans
op een motorstoring zo klein, dat dit
ook de reizigers niet ontgaan is. Het
is S.A.S. uiteindelijk gelukt en de vas
te luchtroute is een feit geworden.
De Amerikanen waren verbaasd en
verrast. Zij hadden deze plotselinge
ontwikkeling kennelijk niet voor
zien. Rustig lieten zij de Noren, Zwe
den en Denen hun gang gaan, me
nende dat men deze kleine minuscuul
weinig betekenende volkjes onge
stoord moest laten experimenteren in
de Poolstreken, zoals hun voorvade
ren ook gedaan hadden.
Plotseling beseften de Amerikanen
de volle betekenis van het gebeurde
en haastten de autoriteiten te Wash
ington zich te verklaren, dat onder
handelingen waren geopend Over het
gebruik van de luchtbases op Groen
land. Een en ander schijnt tot volle
tevredenheid te zijn verlopen en
S.A.S. zal wel een aanzienlijk bedrag
hebben neergeteld voor de concessie.
Zo verdient Amerika aan het Scan
dinavische experiment, dat heeft ge
leid tot een meer economische route,
zowel wat geld als tijd betreft.
In Canada is men van het principe
uitgegaan „wat S.A.S. kan kunnen
wij ook" en men projecteerde een
even noordelijke luchtlijn die vrij
wel recht van Vancouver via Groen
land naar Europa zal lopen en vol
gens de geruchtenSchiphol als
eindhaven zal hebben. Een en ander
is reeds in behandeling bij het Ca
nadese ministerie van Vervoer.
In Nederland voelt men alles voor
het plan en de zaken zouden reeds
beklonken zijn. De berichten vermel
den, dat Canadian Pacific deze lijn
in samenwerking met de K.L.M. zal
gaan exploiteren. Op deze wijze zul
len wij tot de eersten behoren die
ook via de Pool vliegen en hiermede
een graantje meepikken van de Scan
dinavische experimenten. Gezien de
reputatie en het prima materiaal van
onze K.L.M. zou het niet ondenkbaar
zijn, dat wij op deze route een be
langrijk woordje zullen gaan mee
spreken.
Vader verkocht
huisraad en werd
kermisreiziger
Thans uitgezworven
De Rotterdamse politie heeft
Woensdagavond te Helmond een 37-
jarige kermisreiziger aangehouden,
die in Januari j.l., toen zijn vrouw
in een sanatorium moest worden op
genomen ,zijn drie kinderen onder
wie een baby, in de steek had gela
ten. Hij verkocht nagenoeg de ge
hele inboedel en de kinderuitzet,
waarna de dienst van sociale zaken
zich over de kinderen moest ontfer
men.
Daarop verkocht hij de door zijn
vrouw geleende kinderwagen, ver
kocht een costuum, een bromfiets en
twee gewone fietsen, die hij op cre-
diet had gekocht, maar nog niet had
afbetaald. Verder wist hij door op
lichting ƒ3000,in de wacht te sle
pen. Daarna vond hij werk op ker
missen en bleef zodoende lange tijd
onvindbaar. Toen hij werd aange
houden, kwam hij juist uit een bio
scoop. Het toeval wil, dat zijn
vrouw Woensdag genezen uit het sa
natorium werd ontslagen.
CURATOR ZORGDE VOOR
ZICHZELF.
Het Gerechtshof te 's-Gravenhage
heeft vanmorgen de 29-jarige Haagse
jurist J. W. M. R., die ongeveer een
halve ton had verduisterd uit faillis-
sementsgelden, die hij als curator be
heerde, veroordeeld tot een gevan
genisstraf van 1 jaar met aftrek van
voorarrest. Voorts gelastte het Hof
onmiddellijk invrijheidsstelling, om
dat R. zich reeds een jaar in voorar
rest had bevonden.
Het hof overwoog in zijn vonnis,
dat in een psychiatrisch rapport
wordt gezegd, dat R. aan oordeels
stoornis lijdt. Daarom rekende het
Hof R. de begane feiten, hoe ernstig
deze ook zijn, in verminderde mate
toe. Voorts bepaalde het Hof, dat R.
5 jaar lang het ambt van advocaat
en procureur niet mag bekleden.
^IN VELERLEI VERSCHIJNINGj
k (Foto: v. d. Horst)
Opname uit de R.K. Kerk te Nieuwveen
En steeds mijn blanke hand ten
blanken groet geheven
Ontvliedt uw beeld mijn hunkerend gezicht...
Zeg. is uw licht het licht van mijn leven.
Of is mijn ziel het leven van uw licht!
NIET-BEWEZEN
TANDARTS-DIENSTEN.
De Groninger rechtbank heeft gis
termorgen de 45-jarige tandarts L. H.
Eggens veroordeeld tot acht maanden
gevangenisstraf, waarvan zeven voor
waardelijk en een proeftijd van drie
jaar.
Verdachte had enkele jaren on
juiste declaraties opgegeven aan het
algemeen stads- en provinciaal zie
kenfonds „Ziekenhulp" te Groningen.
Hij vermeldde diensten, die hij in
het geheel niet aan zijn patiënten
had bewezen. Voorts bracht hij vul
lingen aan, die niet nodig waren. Zo
eigende hij zich ca. 10.000 toe.
JONGETJE NA AANRIJDING
OVERLEDEN.
Gistermiddag omstreeks vijf uur is
een tweejarig jongetje, P. Kazius uit
de Atjehstraat te Rotterdam, op het
kruispunt brede Hilledijk-Timor-
straat door een auto aangereden en
op slag gedood. Het stoffelijk over
schot werd naar het Zuiderzieken
huis vervoerd.
Op honderdjarige leeftijd is te
Garijp (Fr.) overleden mevr. Tr.
AdemaJonker. Sinds enkele weken
was zij voor het eerst in haar leven
ziekelijk.
Nu dachten jullie zeker, dat de
landloper, die vannacht op de bank
geslapen heeft zijn stok en knapzak
vergeten is, maar dan kennen jullie
die landloper slecht! Hij is alleen
maar even een eindje gaan wandelen
en zijn stok en knapzak houdt hij
voortdurend in de gaten.
De landloper denkt, dat niemand
hem ziet, maar als je even goed kjjkt,
zul je hem zeker vinden.
Kindje verkouden?
Dan rug, keel en borstje
Inwrijven met
(Advertentie)
(de 7 wijzerplaten)
6)
„Op een tafeltje dicht bij zijn oor",
zei mijnheer Bateman.
„Dat was goed van je bedacht
Pongo" zei Ronny. „Zeg me nu eens"
wendde hij zich tot Bill, „als er om
zeven uur 's morgens, een reuze gro
te klok begon te luiden op een paar
centimeters afstand van je oor wat
zou je daar van zeggen?"
„Lieve hemel", zei Bill. „Ik zou
zeggen
Hij zweeg.
„Dat zou je zeker", zei Ronny. „Dat
zou ik ook doen. En dat zou iedereen
De zogenaamde oermens zou te voor
schijn komen. Die kwam hier niet te
voorschijn. Dus zeg ik, dat Pongo ge
lijk heeft als gewoonlijk en dat
Gerry een geheimzinnige ziekte aan
zijn trommelvlies heeft."
„Het is nu twintig over twaalf',
zei een van de andere meisjes tries
tig.
„Ik zeg", zei Jimmy langzaam, „dat
het alle begrip te boven gaat. Ik be
doel een grap is een grap. Maar dit
gaat een beetje te ver. Het is niet
aardig tegenover de Cootes".
Bill staarde hem aan.
„Wat bedoel je daar mee?"
„Och", zei Jimmy. „Allemaal goed
en wel maar zó is 't toch eigenlijk
niet".
Hij vond het moeilijk om precies
onder woorden te brengen wat hij
bedoelde. Hij wilde niet te veel zeg
gen, en toch. Hij zag, dat Ronny hem
aankeek, Ronny lette plotseling op.
Op dit ogenblik kwam Tredwell de
kamer binnen en keek aarzelend
rond.
„Ik dacht dat mijnheer Bateman
hier was", legde hij verontschuldigd
uit.
„Hij is juist door die deur wegge
gaan" zei Ronny. „Kan ik misschien
helpen?"
Tredwell's ogen dwaalden van hem
naar Jimmy Thesiger en toen weer
terug. Alsof ze uitverkozen waren
verlieten de twee jongelui de kamer
met Tredwell. Deze sloot de eetka
merdeur zorgvuldig achter hen dicht
„Wél", zei Ronny, „wat is er?"
„Daar mijnheer Wade nog niet be
neden was, mijnheer, nam ik de vrij
heid Williams naar zijn kamer te zen
den".
„Ja?"
„Williams is zoeven hevig opge
wonden naar beneden komen stor
men". Tredwell zweeg even, een
zwijgen dat hen voor moest berijden.
„ik'vrees, mijnheer, dat de arme
jongeman in zijn slaap gestorven is".
Jimmy en Ronny staarden hem aan.
„Onzin", zei Ronny ten slotte „Dat
isdat is onmogelijk. Gerry
Plotseling vertrok hij zijn gezicht.
„Ik zal boven gaan kijken. Die
stommerik van een Williams kan
zich wel vergist hebben".
Tredwell strekte zijn hand uit om
hem tegen te houden. Met een raar,
onnatuurlijk gevoel, alsof hij er niet
bijhoorde besefte Jimmy, dat de but
ler de situatie geheel meester was.
„Neen, mijnheer Williams heeft zich
niet vergist. Ik heb al om dr. Cart-
wright gestuurd en dan ben ik zo vrij
geweest de kamer op slot te doen al
vorens sir Oswald te berichten wat
er gebeurd is. Nu moet ik mijnheer
Bateman zoeken". Tredwell snelde
weg. Ronny stond daar als versuft.
„Gerry", mompelde hij bij zichzelf
Jimmy nam zijn vriend bij de arm
en leidde hem naar buiten door een
zijdeur naar een afgesloten gedeelte
van het terras. Hij duwde hem op
een stoel.
.Neem het kalm op, ouwe jongen"
zei hjj vriendelijk. „Binnen een mi
nuut zal je wel weer op dreef ko
men".
Maar toch nam hij hem nieuws
gierig op. Hij had nooit geweten, dat
Ronny zo bevriend was met Gerry
Wade.
„Die arme Gerry", zei hij naden
kend. „Als er ooit iemand kernge
zond uitzag dan was hij het".
Ronny knikte.
„Dat hele gevalletje met die wek
kers lijkt nu zo onzinnig dwaas" ging
Jimmy verder. „Het is eigenaardig,
hé, dat de klucht soms zozeer neigt
naar de tragedie?"
Hij zei maar wat hem het eerst in
viel om Ronny tijd te geven zich te
herstellen. De ander bewoog zich on
rustig.
„Ik wou dat de dokter kwam. Ik
wil weten
„Wat weten?"
„Waar hij van stierf"
Jimmy perste zijn lippen opeen.
„Het hart?" veronderstelde hij aar
zelend.
Ronny lachte kort en schamper.
„Zeg Ronny", zei Jimmy.
„Ja?"
Jimmy sprak slechts met moeite
verder.
„Je bedoelt toch niet, je denkt
toch niet ik beoel, je haalt je toch
niet in het hoofd, dat nu ja, dat,
ik wil zeggen, dat ze hem de hersen
pan ingeslagen hebben of iets derge
lijks? Omdat Tredwell die deur af
sluit en zo".
Het kwam Jimmy voor, dat zijn
woorden wel een antwoord verdien
den, maar Ronny bleef recht voor
zie1, uit staren.
J# imy schudde het hoofd en ver
viel in stilzwijgen. Hij wist niet an
ders te doen dan te wachten. Dus
wachtte hij.
Tredwell stoorde hen.
„De dokter zou de heren gaarne
spreken in de bibliotheek, als de he
ren zo goed zouden willen zijn".
Ronny sprong op, Jimmy volgde
hem.
Dr. Cartwright was een mager ener
giek jongmens met een intelligent
gezicht. Hij groette hen met een kort
knikje. Pongo ernstiger en zijn bril
meer opvallend dan ooit, stelde hen
voor.
„Ik hoor, dat u een goede vriend
van de heer Wade was", zei de dok
ter tegen Ronny.
„Zijn beste vriend".
„Hm. Wel het geval lijkt me duide
lijk genoeg. Al is het treurig. Hij leek
een gezonde jonge kerel. Weet u ook
of h(j gewoon was iets in te nemen
om te. kunnen slapen?"
„Om te kunnen slanen?"
Ronny keek verbluft.
„Hij sliep altijd als een os".
„U hoorde hem nooit klagen over
slapeloosheid".
„Nooit".
„Wel de zaak is eenvoudig genoeg.
Toch zal er een lijkschouwing plaats
moeten hebben, vrees ik".
„Waar stierf hij aan?"
„Er is niet veel twijfel mogelijk,
ik zou zeggen van een te grote dosis
Chloraal. Het goedje stond naast zijn
bed. Met een karaf en een glas. Dat
zijn heel treurige gevallen."
Jimmy was het die de vraag stelde,
die hij voelde, dat de ander op de
lippen had, maar klaarblijkelijk om
de een of andere reden niet kon
uiten.
„Dus er is geen sprake van mis
daad?"
De dokter keek hem scherp aan?
„Waarom zegt u dat? Is er soms
reden om dat te denken?"
Jimmy keek Ronny aan. Als Ronny
iets wist moest hij het nu zeggen.
Maar tot zijn verwondering schudde
Ronny het hoofd.
„Totaal geen reden", zij hij duide
lijk.
„En zelfmoord soms?"
„Uitgesloten".
Wordt vervolgd.
