Hoger beroep tegen een magnetiseur werd
verdaagd wegens een belangrijke genezing
Prins Bernhard over zijn reis
naar Zuid Afrika
Moeder Qods
Goede mogelijkheden voor Ned*
investeringen en emigratie
„Honderdduizenden verkommeren
mcar wij kunnen er wat aan doen"
Dronken opzichter veroorzaakte
ernstig auto-ongeluk
ZATERDAG 23 OCTOBER 1954
DE LEIDSE COURANT
VIERDE BLAD PAGINA 1
„Prins Bernhard" als
eerste president
Van de gelegenheid, welke Z.K.H.
Prins Bernhard na zijn ZuidAfrika-
reis aan de pers heeft geboden om
een en ander over zijn ervaringen
aldaar te vernemen, is door een
groot aantal journalisten uit binnen-
en buitenland gebruik gemaakt.
Meer dan vijftig dames en heren
Prins en ambassadeur zijn
zeer populair.
Dat Prins Bernhard een graag ge
ziene gast was, moge blijken uit het
niet onvermakelijke voorval, dat zich
Afrikaanse dansgroep aan ons land °P ee" van de eouverneur,
zou men het zee? op prijs stellen, in- Jf^r 4000 gasten waren afspeelde
dien een grote groep daAsers het vol- fen der genodigden zeide daar tot
gend jaar zou deelnemen aan het in- 1 de P™s: "A}s eens e?n
ternationale dansfestivel, dat alsdan Pubüek ™orden> .™nde" u als,fer'
gehouden wordt in Zuid Afrika, SSl^ambassa-
deur in Zuid Afrika, de heer J. van
den Berg, die het land, zijn noden en
behoeften door en door kent, hoog
aangeschreven staat, moge blijken
De apartheidspolitiek.
vraag over de
waren tegen 2 uur gistermiddag in de J het ernstig, dat in het algemeen maar
„Stuc'-zaal van het paleis Soestdijk in het wilde weg over deze vraag-
verzameld, toen Prins Bernhard, nog stukken geoordeeld wordt zonder dat
In antwoord op
ras-moeilijkheden, antwoordde de uit de volgende verklaring: „Als Ho-
prins, dat men hiermede op politiek genhout (de Zuid Afrikaanse ambas-
terrein komt, maar spr. betreurde t sadeur in Nederland) uit Den Haag
willen wij graag Van den
bruin verbrand en joviaal hls altijd
en natuurlijk met een witte anjer in
zijn linker knoopsgat, binnentrad om
de pers te woord te staan.
En Z.K.H. vroeg de aanwezigen j
als ambassadeur sturen".
men enige kennis of begrip heeft van
de omstandigheden. Men gaat maar
af op ongecontroleerde courantenbe
richten e.d., aldus de prins, maar
kk ue ciiuiwciiRcii men kan hierover slechts meepraten tegenwoordiging bezorgdheid was 0_
maar meteen aan te vallen, want het w uit 0ver het feit' dat de e.en
leek hem beter, dat de journalisten !^ewoond- De „dreiging voor het Dakota was gemaakt. waarop de prins
Over bezorgdheid der regering
en maritieme samenwerking.
Een der aanwezigen wees er de
prins nog op, dat vanuit de volksver-
hem vragen stelden dan dat hij een - er
verhaal over zijn belevenissen ver- h»leid
i blanke ras loopt, naar de prins meent,
telde, waarvoor wellicht niet zoveel
interesse bestond.
Een der eerste vragen beantwoor
dend, zeide prins Bernhard, dat door
hem in Zuid Afrika geen nieuwe pro
jecten zijn aangesneden ,doch wel is
er overleg gepleegd over tal van „lo
pende vraagstukken".
Zo heeft de prins o.m. gesproken
over mogelijkheden en condities voor
Nederlandse industriële investerin
gen in Zuid Afrika. Op de vraag, of
hierbij aan bepaalde industrieën ge
dacht was, antwoordde de prins ont
kennend omdat dit in de eerste
plaats niet in het belang van de Ned.
industrie in het algemeen zou zijn,
maar ook niet voor een bepaalde in
dustrie in het bijzonder.
De prins had bovendien geen op
dracht definitieve afspraken te ma
ken; deze was er meer op gericht het
terrein aldaar te verkennen en de
meningen te peilen. Zelf was spr. van
oordeel, dat er inderdaad wel moge
lijkheden zijn voor bepaalde inves
teringen, doch hij gaf te kennen het
meeste heil te zien in gemeenschap
pelijke Nederlands—Zuid Afrikaanse
investeringen.
Mogelijkheden voor emigratie.
Emigratie-mogelijkheden voor
Zuid Afrika zijn er vele. Voor vak
lieden op elk gebied, maar vooral
voor geschoolde vaklieden. Voor on
geschoolden is hier beslist geen plaats
Zij krijgen hier absoluut geen kans,
in tegenstelling b.v. met Zuid Ame
rika. Wie hierover meer wil weten,
kan zich het best verstaan met de
heer Posthuma, directeur van de
Ned. Herstelbank.
Zuid Afrika kan deskundigen op
elk gebied gebruiken, in de mijnen,
bij de spoorwegen en in de landbouw
Agrarische deskundigen zullen zelfs
zeer welkom zijn, speciaal voor het
aanbrengen van technische verbete
ringen in de landbouw en veefok
kerij.
Zuid Afrika voelt nog steeds
voor Nederland.
Wat de mogelijkheid van emigratie
naar Zuid Afrika nog groter maakt,
is het feit, dat Zuid Afrika nog steeds
een warm hart heeft voor Nederland
en he/ Nederlandse volk. En dit on
danks het feit, dat de Zuid Afrika
nen, er zich wel eens over beklagen,
dat Nederland de laatste honderd jaar
weinig belangstelling toont voor het
land, waar toch zovele landgenoten
en afstammelingen van Nederlanders
wonen. Dat men daarbij teveel op
Indonesië georienteerd was, begrij
pen de Zuid Afrikanen heel goed,
maar ondanks deze feiten meende
spr. te hebben mogen ervaren, „dat
het nog niet te laat is deze kans aan
te grijpen".
Cultureel voelt Zuid Afrika zich
nauw verwant met Nederland en
daarom is de vraag naar meer con
tact op dit gebied zeer groot. Als ant
woord op het bezoek van een Zuid
van het gevoerde beleid.
Gelukkige Nederlanders.
Naar prins Bernhard verder mede
deelde, voelen de daar wonende Ne
derlanders zich er uitstekend thuis.
antwoordde, dat de Dakota een uit
stekende machine is en het meest
ideale vliegtuig voor niet al te lange
reizen. Een viermotorig vliegtuig zou
de reis, die nu 95 uren duurde, even
wel aanmerkelijk bekort hebben.
Even werd ook nog gesproken over
mogelijke maritieme samenwerking
tussen beide landen. De prins zeide
Van geen enkele Nederlander, die hij hierover, dat overwogen wordt klei-
daar gezien had, zag hij een ongeluk- i nere aantallen lager marinepersoneel
kig gezicht. Men is er zeer tevreden naar Zuid Afrika te sturen, op vrij
en zeer enthousiast en allen hebben willige basis echter, om te helpen bij
een behoorlijk bestaan. Vanzelfspre- de opleiding van Zuid Afrikaans ma
kend behouden de daar wonende Ne- rinepersoneel. Hierover heeft de
Op de foto: V.l.n.r.: dr. F. A. de
Graaf, particulier secretaris van de
Prins, Z.K.H. Prins Bernhard en dr
G. J. Lammers, directeur van de
Rijks Voorlichtingsdienst.
derlanders over het algemeen liever
hun eigen nationaliteit, maar dat
neemt niet weg, dat het voortreffe
lijke burgers zijn en hard meewer
ken aan de opbouw van het land.
nister van defensie, de heer Erasmus
enige maanden geleden bij zijn be
zoek aan Nederland, reeds overleg
gepleegd met Nederlandse autoritei
ten.
Hilversumse gymnasiaste plaatst oproep
„We weten het wel"!
Er is een grote eer weggelegd voor
Nederland. Wij kunnen het voor
beeld worden voor de wereld als het
eerste volk, dat geld heeft ingezameld
voor de vluchtelingen in Griekenland
en Oostenrijk.
De zaak zit zo. Op het ogenblik is
er een actie aan de gang voor de
vluchtelingen, die nog altijd in Grie
kenland en Oostenrijk een trooste
loos bestaan zonder enige hoop op
verandering leiden. In Griekenland
zijn dit er 15.841; in Oostenrijk zelfs
216.004! Tel op, totaal 231.845.
231.845 mensen. Mensen, die al
acht jaar of langer (sinds het eind
van de oorlog) zitten te wachten op
werk, op een kamer voor zichzelf
alleen, op rust, op een menswaardig
bestaan. Maar zij hoeven niet tever
geefs te wachten!
Ereschuld.
Nederland, dat verleden jaar op
zo'n overweldigende wijze geholpen
is, heeft nu het plan opgevat om op
zijn beurt deze mensen te helpen.
Alle arbeiders gaan een uur loon af
staan of overuren maken. De rege
ring heeft 480 duizend dollar toege
zegd, een groot bedrag, maar klein
in verhouding tot het totaal dat nodig
is. Die som is namelijk twaalf mil-
lioen dollar, meer dan 45 millioen
gulden! Toch moet dat geld er ko
men, en gauw ook. Daarom moeten
zoveel mensen, zoveel mogelijk scho
len meedoen aan deze actie. Dus wij
ook natuurlijk! Vijf honderd gulden
lijkt mij voor ons het minimum, dat
opgehaald kan worden, minder zou
schandelijk zijn.
Volkomen logisch.
Nederland moet het voorbeeld voor
de wereld worden. En dit kan een
grote eer zijn als er tenminste genoeg
binnen komt. Toch is het niet meer
dan logisch, dat juist Nederland het
initiatief genomen heeft tot deze
hulpactie. Immers, wij zijn in 1953
zelf zo reusachtig geholpen en bo
vendien woont in ons land Mr. Van
Heuven Goedhart, de Hoge Commis
saris der Verenigde Naties voor de
vluchtelingen. Wanneer Nederland
De grootse hulpactie die Ne
derland sinds enkele weken
houdt voor de vluchtelingen in
de kampen van Oostenrijk en
Griekenland, is geen kwestie
die slechts de werknemers of
werkgevers aangaat, die slechts
de enkeling belangstelling mag
inboezemen en die het grootste
gedeelte van ons volk onbe
roerd mag l,aten.
De zaak der vluchtelingen is 'n
nationale taak geworden, waar
jong en oud uit alle rangen van
de maatschappij aan deel moet
nemen. Nederland wil de trage,
veel sprekende, maar weinig be
sluitende wereld een voorbeeld
geven, laat dit dan een klin
kend voorbeeld zijn, dat de lan
den, die in gebreke zijn geble
ven een blos van schaamte naar
de kaken zal jagen en dat hen
eveneens tot activiteit zal prik
kelen, want Nederland kan
slechts een begin maken.
Wil de nood in de kampen vol
ledig opgeheven worden, dan
heeft het Internationale comité
45 milliGen (45.000.000,gul
den nodig. Dit kan Nederland
alleen niet opbrengen, maar Ne
derland moet de aanloop vor
men.
Een gymnasiaste uit Hilver
sum heeft dit evenals reeds
andere jongens en meisjes op
andere scholen scherp inge
zien en is in de pen geklommen.
Haar actie bracht 530.op en
ook op andere scholen vooral
daar, waar de leerlingen „zak-
geldgenietend" zijn, schuilen
grote mogelijkheden.
We laten bijgaande de op
roep van de gymnasiaste, die
aan alle leerlingen van het be
treffende lyceum met een aan
beveling van de rector werd
uitgedeeld, volgen.
NATIONAAL KATHOLIEK
THUISFRONT GEDENKT
DE DODEN.
Op initiatief van Nationaal Katho
liek Thuisfront zal op Zaterdag 13
November in de Walburgiskerk te
Arnhem een plechtige Mis van Re
quiem worden opgedragen voor de
gesneuvelden en overleden militai
ren.
De heilige Mis is met militair eer
betoon, en wordt bijgewoond door tal
van geestelijke, civiele en militaire
autoriteiten. De Hoofdvlootaalmoe-
zenier mgr. J. de Sain zal de plech
tige H. Mis opdragen.
De ouders, de echtgenoten en fa
milieleden van de oorlogs -en actie
slachtoffers zijn door Nationaal Ka
tholiek Thuisfront uitgenodigd. In
dien er familieleden zijn waarvan de
adressen niet bekend zijn bij Natio
naal Katholiek Thuisfront kunnen
toegangskaarten w.orden aangevraagd
aan Postbus 4, Den Haag.
De kerk van de heilige Walburgis
te Arnhem is uitgekozen omdat deze
oorlogskerk tien jaar geleden bij de
parachutisten-aanval het middelpunt
van oorlogshandelingen is geweest. De
kerk zelf heeft nog enige tijd als la
zaret voor gewonde militairen
diend.
BOUWBEDRIJF ACHTER
UURLOONACTIE.
De werknemersorganisaties in het
bouwbedrijf hebben een beroep op al
haar leden gedaan om in de week van
24 tot 30 October a.s. een uur loon
af te staan voor het Comité Vluchte
lingenhulp.
Ter bereiking van dit doel hebben
de organisaties van werkgevers en
werknemers haar leden verzocht de
volgende regeling in acht te nemen:
Op de eerste betaaldag in de loon-
week van 24 tot 30 October 1954
houdt de werkgever van het loon
zijner werknemers, die daartoe de
wens te kennen geven, een bedrag
af gelijk aan eenmaal het uurloon.
De werkgever stort deze gelden
door hem zelf met een gelijk of wel
ander bedrag verhoogd op postreke
ning 5100 ten name van het Comité
Vluchtelingenhulp.
De oproep is ondertekend door de
voorzitters van de diverse organisa
ties in het bouwbedrijf.-
SCHILDER VAN TWEEDE
VERDIEPING GEVALLEN.
Een 50-jarig schilder, J. C. van der
H. is bij het verrichten van werk
zaamheden op een waranda op de
tweede etage van een huis in de Egi-
diusstraat te Amsterdam naar bene
den gevallen. Hij stond op een afdek-
tegel, die vermoedelijk losgeraakt is.
De man was op slag dood. Het stoffe
lijk overschot is naar het Wilhelmi-
nagasthuis vervoerd.
behoorlijk wat bij elkaar brengt, zul
len ook andere staten ons navolgen.
Noorwegen bijvoorbeeld wil de ko
mende lente een dergelijke actie op
touw zetten en hoe meer wij hier bij
elkaar krijgen, des te meer zal dat
land geven.
Te veel.
Deze actie moet slagen! 231.845,
twee honderd een en dertig duizend
acht honderd vijf en veertig mensen
(mensen!) zijn te veel om te laten
stikken. Te laten stikken in de stank
van open w.c.'s, drogende kleren,
eten, rook, en dat alles in oude af
gedankte fabrieksruimtes met 50
100 personen in één vertrek, zonder
stromend water, zonder licht, zonder
zon.
In een rapport over Oostenrijk
staat o.a. „De overbevolkte kamers,
het gedwongen gemeenschapsleven,
groeps- en persoonlijke rivaliteit en
jalouzie, en het zeer ernstige tekort
aan mogelijkheden om alleen te zijn,
zijn er tezamen de oorzaak van dat
vertrouwen en initiatief teloor gaan
en de moraal wordt ondermijnd".
Het is gewoon.
Eigenlijk wisten we dit al lang. Zo
wat elke week staat in de krant wel
een of ander artikel over deze ont-
h_
(Foto: v. d. Horst)
Opname uit de H. Martinuskerk in Noorden
Gij weet'nog wel: de zwaluw was al henen
Toen zeide ik - laat mij zóó nog eenmaal weenen!
U stil vaarwel
O! mocht 'k nog ééns die verre klokken hooren
Zo diep in mij - Er is veel liefs 'verloren -
Gij weet het wel!
Jacques Schreurs M.S.C.
.r
Twee-jarig knaapje weer volkomen gezond
Een 52-jarige magnetiseur uit Ber-1 sen, dan
kensoude, die op 16 Maart j.l. in ho- Deo. Ook
ger beroep voor de Rotterdamse
rechtbank terecht heeft gestaan, we
gens het onbevoegd uitoefenen der
geneeskunde en werd veroordeeld tot
zeven geldboetes van 50.of tien
dagen hechtenis, stond gistermiddag
weer verdacht van dit feit, terecht
voor de Rotterdamse kanonrechter.
Een reeks patiënten met een reeks
van kwalen, die of door de magne
tiseur genezen waren of aanzienlijk
verminderd, kwamen getuigen.
Daar was bijv. het geval van een
47-jarige mevr. uit Alblasserdam, die
geheel verlamd geweest zou zijn,
haar gezichtsvermogen zou hebben
verloren en nu zij het nog langzaam,
de rechtszaal in kwam lopen, om te
vertellen, dat zij weer al haar huis
houdelijk werk kon verrichten tot
aan de was toe, en weer zo goed kon
zien, dat ze de draad door het oog
van een naald kon steken.
Moeilijke beslissing.
„Als de mensen steeds maar ko
men vragen, smeken, of ik hen wil
helpen, kan, ja mag ik ze dan weg
sturen"? vroeg verdachte.
„Ik kan ook op een andere manier
mijn broood verdienen."
Desgevraagd vertelde hij ook over
de financiële kant van de behande
lingen. Hij had geen vaste tarieven,
maar liet de mensen betalen naar
draagkracht. Konden zij niets mis-
behandelde hij hen Pro
i hij, dat het wel gebeur
de, dat doktoren, die bepaalde pa
tiënten opgaven deze naar hem toe
stuurden.
Hopeloos geval.
Het geval van een 3-jarig jongetje
uit Waddinxveen, is tenslotte een
twistappel geworden tussen de amb
tenaar O. M. en de raadsman.
Het jongetje, zou, twee maanden
oud, last van eczeem gekregen heb
ben. Dit was steeds erger geworden,
zo vertelde zijn moeder, het bloed
liep uit de wonden, het kind sliep
niet meer en van acht tot tien keer
per nacht moest moeder er uit.
Behandelingen door doktoren en
huidspecialisten leverden geen re
sultaat op. „Er is niet voor", zou een
dokter gezegd hebben.
„En kijkt u nu eens", toonde de
moeder haar genezen jongetje. Dit
zou tot stand zijn gekomen door be
handelingen van de magnetiseur, een
jaar lang, iedere week.
„Dit is een van de meest interes
sante gevallen", vond de ambtenaar
O. M., „dit kind is op een leeftijd,
dat het nog niet psychisch beïnvloed
baar is". Hij vroeg aanhouding van
de zaak om huidspecialisten als ge-
tuige-deskundigen te kunnen dag
vaarden.
„Ik verzet me ten zeerste hier te
gen", protesteerde de raadsman. „We
zijn allemaal hierheen gekomen en
de ambtenaar O. M. moet een requi
sitoir houden".
„Dan requireer ik aanhouding van
de zaak".
„Dat kunt u niet," verzette de
raadsman zich weer en toen de kan
tonrechter» zei, dat hij toch wel een
pleidooi kon houden, antwoordde de
verdediger „niet in de lucht Te kun
nen pleiten" en „niet te kunnen ver
dedigen tegen een eis, die er niet is".
De kantonrechter besloot ten slot
te tot aanhouding van de zaak.
Het betreffende jongetje was on
der al deze schermutselingen rustig
ingeslapen
gewoon gaan vinden. Nou ja, die
mensen gaan wel dood, en we kun
nen er ook niks aan doen. Maar die
mensen gaan niét dood en we kunnen
er wèl wat aan doen. Voor Grieken
land zowel als voor Oostenrijk heeft
Mr. Van Hoeven Goedhart vier be
langrijke oplossingen, namelijk:
1. opneming van vluchtelin
gen in de landbouw
3. vakscholing voor jongeren
4. vestiging van vluchtelin
gen in ambacht, zaken
leven en vrije beroepen.
Hij kan echter niets van dit alles
ten uitvoer brengen, want hij heeft
geen geld. Nog niet.
Maar Nederland als eerste land kan
de eer hebben hem althans gedeelte
lijk uit de geldzorgen geholpen te
hebben.
Op naar de vijf honderd gulden!!!
stellende nood. Maar we zyn het Op naar de 45 millioen!!!
Dwars tegen het verkeer in
Een 25-jarige opzichter uit Noord-
wijk aan Zee had op 13 Februari jl.
te Sassenheim een ernstig ongeluk
veroorzaakt doordat hij op de weg
's-GravenhageAmsterdam van de
rechter-baan was afgeweken, door
de haag, weike de rijbanen scheidt,
was gegaan en met grote snelheid
op de linkerbaan tegen alle verkeer
in had gereden. Drie aanrijdingen
had hij veroorzaakt. De laatste was
zó ernstig, dat de bestuurder van de
auto, waartegen hij was gereden, zijn
leven lang invalide zal blijven.
Gistermorgen stond de opzichter
terecht voor het Gerechtshof te
's-Gravenhage. De procureur-gene
raal requireerde een gevangenisstraf
van één jaar, waarvan zes maanden
voorwaardelijk met als bijzondere eis
dat de man zich onder toezicht zal
stellen van een psychiater, voorts
ontzetting uit de rijbevoegdheid een
auto te besturen voor vijf jaar.
Ter zitting werd als getuige des
kundige gehoord prof. dr. E. A. D. A.
Carp, hoogleraar in de psychiatrie te
Leiden, die verklaarde dat de op
zichter depressief van stemming is
en wrokgevoelens koestert. In deze
wrokgevoelens zou hij mogelijk on
bewust een ongeluk hebben willen
provoceren, zo had professor Carp
overwogen.
Van de eerste aanrijding is niets
bekend. De cweede aanrijding ver
nielde een der koplampen het
was avond toen het ongeval ge
schiedde.
Met de verminkte auto had hij
doorgereden. De heer Reekers, tech
nicus uit Wassenaar, reed vergezeld
van zijn echtgenote in de richting
Den Haag. De aanrijding geschiedde
juist toen de heer Reekers een auto
bus passeerde.
De heer Reekers, die voor altijd
hinder van het ongeval aal hebben
en mevrouw Reekers, die de gevol
gen thans nog niet te boven is, wer
den eveneens als getuigen gehoord,
evenals de chauffeur van de autobus.
De procureur-generaal meende dat de
depressieve instelling van verd. als
verzachtende omstandigheid kan
gelden. De rechtbank had hem ver
oordeeld tot een gevangenisstraf van
negen maanden en ontzegging voor
vijf jaar uit de rijibevoedheid.
Ds opzichter had. dit ongeval ver
oorzaakt veertien dagen nadat hij
tot een week gevangenisstraf en een
jaar ontzegging van de rijbevoegd
heid was veroordeeld, eveneens om
dat hij onder invloed had autogere
den.
De verdediger vroeg een zo mild
mogelijke straf. Het Hof zal over
veertien dagen arrest wijzen.
