Rusland - overmachtig - won alle finales Nederland werd tweede in het eindklassement j WARUM WEINST DU, Hoe de repêchages van Zaterdag verliepen De Belg Van Cauter - no+13 - won het kampioenschap der amateurs MAANDAG 23 AUGUSTUS 1954 DE LEIDSE COURANT TWEEDE BLAD PAGINA I De Europese dames-roeikampioenschappen Voor wie voor de Europese dames kampioenschappen nog twijfelde over 't feit welk land de suprematie zou bezit ten is na deze wedstrijden wel een gordijn opgegaan. Zo overtuigend was de overwinning van de Russiche dames, dat na drie nummers de wisselprijs voor de beste prestatie, de zilveren Hollandse windmolen, In feite reeds aan de Hol landse dames, die hem in Ma^on en vorig jaar in Kopenhagen hadden ge wonnen, was ontnomen. En de manier waarop dat geschiedde was zo imponerend en zo boven alle twijfel verheven, dat ieder op de Bos baan het er over eens was, dat het voor ons land zeer moeilijk zal zijn deze molen weer uit Leningrad terug te halen. Elke ploeg van de Russische meisjes was een klasse apart en op de helft van de baan roeiden ze veelal reeds een ge wonnen race. En dit ging met een kracht en een rust, dat het leek of het geen moeite kostte en elke ploeg een feilloos ingesteld uurwerk leek, dat men naar believen harder of zachter kon laten lopen. Wie bijv. de Russische Quadruple Scull na 200 meter weg zag lopenuit het veld, zou kunnen denken, dat de meisjes even een motortje aanzetten om een paar lengten voorsprong te nemen en daarna rustig op „eigen kracht" door gingen. Wie de Russische skiffeuse Roza Chumakova over het water zag vliegen, kreeg de indruk van een balletdanseres, die spotte met de- wetten van de zwaartekracht en als een vogel over de baan scheerde. Zo sierlijk en snel roeide zij, dat de anderen (men vergeve ons de onflatteuse vergelijking) eenden leken, die zich wel snel, maar met in spanning van alle krachten, door het water trokken. Het grote verschil tussen de Russische en de andere ploegen was het rhythme van de slag. De doorhaal is keihard, de 1 recover uiterst snel, maar het rustpunt ligt iets later dan bij bijv. de Hollandse ploegen. Maar alles overheersend was de geest, de bezieling waarmee geroeid werd, de volkomen concentratie voor en tijdens de wedstrijd, die slechts te ver klaren is door een van te voren gepre pareerde en .onverzettelijke wil om als eerste door de finish te gaan. De En gelse bootsman, Leslie Gordon (Happy) Haslam kwam misschien nog 't ditchst bij de omschrijving van deze mentaliteit, toen hij sprak over de „challenge", de geestelijke uitdaging die de Russinnen hun tegenstanders toewierpen. Elke race was in feite slechts een strijd om de tweede, derde en vierde plaats, want iedere keer lag een Rus sische ploeg gedecideerd voorop de helft van de baan en aan de finish was het verschil vaak vele lengten. Het merkwaardige was. dat alle Russische ploegen en de skifeuse een langzame start hadden en daardoor op de eerste 50 meter veelal iets achter lagen. Dit in tegenstelling met de Hollandse ploegen en Agnes Reuter, die uitstekend startten en veelal het snelste weg waren. De eerste ploeg die zich in de ge schiedenis van het damesroeien Euro pees kampioene kon noemen was de Russische Vier met Stuurvrouwe en het «ocoooooocoMcecooooooöocmxxxoccccoocooococx»: I Na afloop van de finales van de Europese roeikampioenschappen voor dames heeft het talrijke ,pu- S bliek op de Bosbaan zich kunnen vermaken met een nummer „prijs- X duiken". X Een van de Russische meisjes,. Tamara Tarskova van de' Dubbel X Vier had na op het ereplatform de kampioensmedaille in ontvangst te hebben genomen bij het weer in- S stappen in het ranke vaartuig haar J kostelijke trophee verloren.Zij deed nog 'n vertwijfelde greep in het water, maar het snel zinkende S 'blinkende ding was haar te vlug af. Na de finale van de Achten wer- den via de geluidsinstallatie vrij- X willigers opgeroepen om een poging te wagen de medaille van de be- droefde Tamara van de Bosbaan- bodem te halen. Vier dappere jongemannen ston- X den in aanmerkelijk korte tijd in hun zwembroek, maar de vele po- gingen, die daar beneden in het frisse water werden ondernomen, leverden niets dan handen vol mod- der en andere viezigheid op. Het populaire Duitse liedje „Wa- rum weinst du, kleine Tamara" werd niet gezongen. Het Russische meisje huilde niet.... Uitstekend werk van Die Leythe. De Nederlandse equipe werd met een tweede plaats en drie derde plaatsen tweede in het algemeen klassement. Misschien iets minder dan men na de heats verwacht had, maar nog altijd een zeer behoorlijke prestatie in dit zeer sterke internationale gezelschap. Zij toonde zich de sterkste der Westeuro- pese landen en liet uitstekend roeien zien. Vooral de Vier met Stuurvrouwe Van „Die Léythe" gaf uitstekend partij en in een uiterst boeiend gevecht met de Engelse Vier wist zij een tweede plaats te veroveren. De Leidse meisjes hadden een zeer goede start en lagen op de eerste 50 nieter iets voor. Toen kwam Rusland onweerstaanbaar naar voren en liep met elke slag meer uit. Achter de Russische ploeg woedde de strijd echter tussen Engeland en Nederland. Tsjecho Slowakije lag van het begin af achter en kon niet meer inlopen. Op de helft van de baan bedreigde Engeland met een harde spurt ,,Die Leythe", zij nam. een .halve lengte terug van de lengte die zij achter lag, maèr daarmee bleek haar kruit verschoten, ook al doordat haar slag steeds korter werd. De Nederlandse meisjes liepen in 'n fraaie eindspurt nog wat op de Russinnen in, doch deze lagen te ver voor om nog bedreigd te worden. Agnes Reuter startte in de skiff zeer snel, veel sneller dan Roza Chumakova, die een halve lengte achter lag. Dit duurde echter niet lang, snel eq zo ge zien vrijwel zonder moeite kwam ze naar voren om op 200 meter Agnes Reu ter voorbij te gaan. Voor zich had ze toen nog de felle Oostenrijkse Eva Sika, die het vorig jaar in Kopenhagen bij de dameswedstrijden het skiff nummer won, r opk zij kon het lichte geweld van Roza niet weerstaan. Tot 500 meter wist ze nog gelijk te blijven, doch toen was het gebeurd en liep de Russische snel weg. Een felle strijd ontspon zich achter haar tussen Agnes Reuter en de Poolse Iwona Jezierska, die op de laatste 200 meter door sterk roeien van het Hol landse meisje beslist werd. Zij was ech ter niet snel genoeg meer om Eva Sika te halen, die. haar met enige lengten sloeg. De sublieme Russische Double Scull liep na 200 meter zo snel van haar te genstandsters weg, dat er geen houden aan was. Met een lange en ongemeen krachtige slag ging dit tweetal door en met vele lengten won zij. De andere drie ploegen, Nederland (De Vliet), Oostenrijk en Duitsland waren van on geveer gelijke kracht en gaven elkaar tot kort voor de finish geen meter toe. In een vertwijfelde eindspurt wisten de Oostenrijkse meisjes 200 meter voor het einde een halve lengte uit te lopen, maar, de strijd tussen Nederland en Duitsland was zo scherp, dat de foto de beslissing moest brengen. Toen bleek, dat de laat ste slag van De Vliet dè doorslag te harer gunste had gegeven. In de Double Scull Chet verhaal wordt eentonig) weer een langzame start van de Russische ploeg en daarna een on weerstaanbaar oprukken naar de leiding om die niet meer af te staan. Polen en Duitsland roeiden gelijk op, met daarachter op een kwart lengte Tsjecho Slowakije. Duitsland had de krachtigste eindspurt en de Tsjechische meisjes wisten zowaar op de laatste me ters Polen nog te passeren. Bij de Achten leek het er in de be ginne op, dat de ploeg van Het Spaarne hoge ogen zou gooien. Na een voortref felijke start narn ze een meter voor sprong, gevolgd door Roemenië, Rusland en Frankrijk. Op 300 meter lagen alle ploegen vrijwel op een lijn, maar toen kon men de punt van de Russische boot langzaam naar voren zien schuiven en wist ieder wat er zou gaan gebeuren. Een prachtige rhythmische ploeg liep langzaam uit en won met ruim twee lengten. De Hollandse meisjes waren misschien iets te hard van stapel gelo pen, want op de helft van de race zag men de Roemeensen langzaam langs de Oranjemusjes schuiven. Op baan vier bedreigde Frankrijk Holland ernstig en honderden meters lang lagen de ploegen bijna gelijk, Holland een kwart meter voor. Een spurt van Frankrijk nivelleer de het verschil, maar de laatste meters brachten de beslissing en gaven Neder land een derde plaats. We zien hier boven: de finish van de Vier met Stuurvrouw, van links naar rechts Rusland (le), Nederland (2e), en Engeland (3e). Onder: de finish van de acht met stuurvrouw: links Rusland (le) rechts Roemenië (2e). NIEUWE RECORDS I BIJ ALLE FINALES Alle internationale baanrecords X van de Bosbaan zijn in de finales van de Europese kampioenschappen dames gesneuveld. Toen in de och- tend van de laatste dag de wind X pal uit het Westen ging waaien met een snelheid van 5 tot 7 meter per seconde stond het vast, dat er snel geroeid zou worden en velen ver- wachtten ook, dat enkele records S zouden worden verbeterd. Dat dit in alle vijf nummers het geval werd, was echter een verrassing. Wij laten de oude records en de verbeteringen hieronder volgen: X Vier met Stuurvrouw: Die Leythe (Ned.) 3.40.5, gebracht door Rus- X land op 3.37.8. Skiff: Agnes Reuter (Nautilus, Nederl.) 1954, 3.50.6, gebracht door Roza Chumakova (Rusland) op 3.48.1. Quadruple Scull: Rusland, 1954, 3.32.2, gebracht door Rusland op X 3.27.0. S Double Scull: Rusland, 1954, 3.37.1, gebracht door Rusland op 3.33.9. X Acht: Rusland, 1954, 3.18.9, ge- bracht door Rusland op 3.14.5. Sedert 1936 serieuse training. Wij hebben na afloop van de finales te weten te komen van het geheim van de Russische successen, maar tot sensa tionele .onthullingen" is het in het on derhoud, zoals trouwens wel te ver wachten was, niet gekomen. Wat de vriendelijk glimlachende Rus via de tolk ons vertelde, kwam op het volgende neer. „Wij hebben vanaf 1936, toen wij in de Sovjet Unie met de serieuse training begonnen, vooral aandacht besteed aan de houding, de lichaamstechniek dus. U heeft kunnen zien, dat onze meisjes, die van de Acht bijvoorbeeld, zeker niet groter en sterker gebouwd zijn dan de andere deelneemsters. Het zit hem dan ook zeker niet in lichaamskracht maai wel in de wijze waarop de spieren wor den gebruikt. Men zegt weieens, dat onze roeiers en roeisters niet mooi roeien, dat is best mogelijk, want onze stijl is ge baseerd op een felle slag met een rus tige recover van het bovenlichaam. Het rhythme is daardoor anders dan in andere boten, en bovenal effectiever, toch verbeelden wij ons niet, dat wij er al zijn. Wij hebben hier in dit prachtige 'roeicentrum veel gestudeerd en ook veel geleerd". De Zilveren Hollandse windmolen. Zoals reeds na het derde nummer vaststond heeft Rusland de zilveren Hol landse windmolen, de enkele jaren ge leden door Nederland beschikbaar ge stelde wisselprijs voor het hoogste aantal punten bij de internationale dameswed strijden, met grote puntenmeerderheid veroverd. De eerste keer in Magon (1951) won Nederland de fraaie trofee, in Denemar ken in 1953 waren het wederom de Ne derlandse meisjes, die de molen mee naar huis mochten nemen. Rusland heeft, met overwinningen in alle finales, de Zilveren Hollandse windmolen gewonnen met het maximum aantal van 42 punten. Het klassement luidt: 1. Rusland 42 pnt.; 2. Nederland 25}^ pnt.; 3. Oosten- op het perron voor het botenhuis een] rijk 12J.^ pnt.; 4. Roemenië 10 pnt.; 5. praatje gemaakt met de coach van de Duitsland 9J^ pnt.; 6. Tsjecho Slowakije Russische Acht. Met behulp van een 8J^ pnt.; 7 ex aequo Groot Brittannië Frans sprekende tolk trachtten wij iets 1 Polen en Frankrijk, ieder 6 pnt. De wind op de Bosbaan, waar Zater dag de Europese dameskampioenschap pen werden voortgezet met de halve finale Skiff en de repêchages in de an dere nummers, was sinds Vrijdag bijna negentig graden gedraaid, waardoor de ploegen hem pal tegen hadden. Dit naar men verwachtte zijn invloed heb ben op de tijden, temeer daar een wind snelheid gemeten werd van. 15 km. per uur. Begonnen - werd met de eerste repê ehage in het nummer Vier met Stuur vrouw. Hierin kwamen aan de start Fin land, Denemarken en Tsjecho Slowakije. Het werd een felle strijd tussen Tsjecho Slowakije en Denemarken, die met een kwart lengte ten gunste van de Tsje chische meisjes werd beslist in 4.16.1 (Den. 4.17.8). De tweede heat had tot uitslag: 1. Groot Brittannië 4.16.3; 2. Roemenië 4.22.6; 3. Zuid Slavië 4.29.0. De eerste halve finale in het nummer Skiff bracht een sterk gezelschap bijeen, nl. de Russische Roza Chumakova, de Poolse Iwona Jezierska, de Tsjechoslo- waakse Libuse Dolezalova en de Duitse Ingrid Scholz. Het resultaat werd: 1. Rusland 4.36.5; 2. Polen 4.44.0; 3. Tsjecho Slowakije 4.49.3; 4. Duitsland 4.51.1. In de tweede halve finale kwam de Hollandse Agnes Reuter aan de start tegen Eva Sika (Oost.), Huguette Noel Leys (Fr.) en de Deense Ruth Lafsen. De Oostenrijkse had de gunstige eerste baan, terwijl Agnes Reuter naast haar op baan twee lag. In de start had Agnes Reuter een kleine voorsprong, direct gevolgd door Eva Sika, die gelijk met haar optrok, het Franse en Deense meisje op de ongun- stge banen lagen op de helft reeds in kansloze positie. Eva Sika en Agnes Reuter konden het van hieruit rustig aan doen, omdat ze in deze positie vrij wel zeker waren van een finale-plaats. Rustig roeiend trokken Agnes en Eva op de finish af, die met een twee lengten voorsprong het eerst door de Oosten- De wereld-wielerkampioenschappen op de weg (Van een speciale verslaggever). 1 Drie renners uit de lage landen, de Belg van Cauter, de Deen Andre- sen en de Nederlander Van der Borgh hebben de hegemonie van de grote wielernaties Italië en Frankrijk bij de amateurs op de weg gebro ken. Drie jaren achtereen is deze titel in handen van Italianen geweest, maar ditmaal was het de 23-jarige Belgische landarbeider Miel van Cau ter, die uit handen van Achille Joi- nard, president van de UOI het gou den eremetaal en de regenboogtrui mocht ontvangen. Toen de kleine hoe kige Gelg van zijn fiets getild was na een zeer spannende finish wist hij niet wat het eerste te doen. Huilen kon hy niet van vermoeidheid, drin ken was er niet en daarom liet hij zich maar lijdzaam naar de eretribu ne dragen. Maar toen hij na de hul diging voor de microfoon werd geroe pen om wat te vertellen, barstte hij in huilen uit: „Ik ben toch zo geluk kig! Moeke, ik ben wereldkampioen". De vader van Van Cauter had kort voor het begin van de negende ronde aan omstanders verteld, dat zijn Miel anderhalve ronde, voor het einde; er van tussen zou gaan. En zie, op het zelfde moment kwam de stem uit de luidsprekers melden, dat renner nummer 13 Van Cauter alleen aan de leiding ging. Even trok er een frons Over het gezicht van vader Van Cauter. Miel was te vroeg begonnen, zo meende hij. Maar Miel wist beter hoe sterk hij op dat moment was en tóen de penners de voorlaatste ronde ingin gen, had hij tien seconden voor sprong op de Fransman Le Dissez, 15 seconden op de Italiaan Moser en 25 seconden op een groep yan 9 man, bij wie Martien van der Borgh. Toen se conden daarachter kwamen nog vier renners met Van der Weyden. Dit was de grote slag in deze wed strijd, die zonder allure is geweest. Het kleine Belgje kon zijn voor sprong in de negende ronde vergro ten tot 1 min. 5 seconden en dit was teveel voor Van der Borgh, die in- GASTON MULLEGG GAF ZICH GEWONNEN De voorzitter van de FISA, de Zwitser Gaston Mullegg, jarenlang op medische gronden een tegenstander van race roeien voor dames, heeft sinds gisteren zijn mening gewijzigd. „Ik heb hier prachtig roeien, gezien", zo zeide hij, „en als men zich houdt aan de afstand van 1000 meter en aan bepaalde boottypen geloof ik wel, dat ik over vele bezwaren die ik had, kan heenstappen". ,Ik zal overigens wel moeten", zo zeide hij lachend, „want de meerderheid van het FISA-bestuur is er voor en als goed Zwitser en dus als goed democraat moet ik me daar bij neerleggen". Een uitzondering wilde hij, wat zijn eigen opvattingen betreft, maken voor het skiffnummer. Dit is volgens hem voor dames te zwaar en persoonlijk is hij van het handhaven van dit type-boot in de Europese kampioenschappen dan ook een tegenstander. Ook keerde hij zich tegen plannen, die misschien moch ten opkom enom voor dames een Dub bele Acht in te voeren. De Quadruple Scull, kan er bijhem nog net mee door, maar daarna moet men stoppen is zijn mening. Over de_ organisatie door de Neder landse Roéibond was hij uitstekend Je spreken. „Ik wist, dat het goed zou zijn voor ik hier kwam", zo zeide hij, „en mijn verwachtingen zijn volkomeü uit gekomen". Enige tijd geleden is hij in Rusland geweest om daar het roeien te bestude ren. Zijn mening is, dat er daar harder en intensiever getraind wordt dan_in welk land ook en daaraan schreef hij hoofdzakelijk het succes van de Rus sische dames toe. middels met de Deen Andresen reed. Van der Weyden was nog meer achter geraakt en kwam 1 min. 50 seconden na Van Cauter langs de grote tribune, waar de stemming onder de Italianen steeds somberder werd en de grote Belgische kolonie zich steeds meer roerde. De aanval van 'Van der Borgh eh Andresen kwam te laat Na het pas seren van de startplaats voor de laat ste ronde stortte 'het tweetal zich met enorme snelheid omlaag in de richting van Wupperhof Maar Van Cauter bleef voor en trok zich met schokkende bewegingen,! steeds om kijkend naar het nadertnj komende gevaar tegen de laatste-helling om hoog en toen hij tenslotte uitgeput, maar dolgelukkig over de eindstreep reed, lag hij nog ruim voor op An dresen, die zOlf Van der Borgh had gelost. Nederlanders tevreden. Met de derde plaats voor Van der Borgh en de negende voor Van der Weyden waren de Nederlanders toch tevreden, al had men op een zege van Van der Borgh gehoopt. De ove rige Nederlanders hebben het er niet zo best afgebracht. Direct na het be gin moest Van Dongen voor een val partij inhouden en verloor daarmee anderhalve minuut, wat op dit par cours niet meer in te halen was. Hij raakte elke ronde meer en meer ach ter en kreeg in de negende ronde, toen hij bijna gedubbeld was, de op dracht zich te laten inlopen en Van der Borgh te helpen. Hij kweet zich keurig van zijn taak en zo kwam Ne derland in het bezit van de derde plaats. Maar Van Dongen reed zijn' laatste ronde niet meer en komt dus niet in de klassering voor. Sjoerd de Vries kreeg in de tweede ronde twee lekke banden en stapte voor de grote tribune af. Hij liep verder naar de verzorgingspost, waar hij een andere fiets kreeg. Maar hij was een ronde achter geraakt en werd even later door de wedstrijdcommissarissen uit de strijd genomen. Kersten reed in het begin vrij behoorlijk maar in de vierde ronde kwam hij plotseling niet meer door. Hij was bang geworden bij het dalen, zo vertelde hij ons later en had de strijd maar gestaakt. De zesde Nederlander, Henk van der Broek had een slechte dag, hij raakte in zes ronden ruim tien minuten achter, zag het nutteloze van zijn verder rijden in en staakte eveneens de strijd. Mislukte pogingen. Tot Van Cauter, die zeer sterk reed, zijn geslaagde vlucht ondernam, wa ren er al enkele pogingen geweest om de strijd te beslissen. Direct in de eerste ronde waren de Zweed Nord- vall en de Westduitser Junkermann die voor eigen publiek een goed fi guur wilde slaan,, gevlucht en na men 15' seconden op de grote groep. Maar zelfs toen zij de hulp van de Italiaan Moser kregen kwamen zij niet verder weg en na enkele ronden was hun poging mislukt. In de vijfde ronde werd de Italiaanse aanval ge opend. Chiarlene vloog tegen de heu vels op en hij kwam 1 min. 18 sec. voor een groep van 40 renners door. Maar dit was toch te veel voor de eerzuchtige Moser, die als favoriet was gekenmerkt. De volgende ronde trok hy het peloton dichter bij zijn landgenoot en waagde toen de sprong. Het had niet veel zin, want de beide blauwhemden werden eveneens in gelopen. Van het moment van be trekkelijke rust, dat toen volgde maakte van Cauter gebruik en sloeg zijn slag. Over het algemeen is het parcours nogal meegevallen. Terwijl iedereen dacht, dat geen 20 renners de eind streep zouden halen, vooral omdat het in de ochtenduren vrij hard geregerïd had, reden er wel vijftig de wed strijd uit, zij het dan dat de mees ten een achterstand hadden van een kwartier tot. 25 minuten. Valpartijen waren er haast niet, ook al omdat om streeks het middaguur de lucht wat opklaarde en de baan zelfs droog werd. Alleen de Zwitser Vaucher verstuurde zich en reed in een on diep ravijn, waabbij hij lichte ver wondingen opliep, welke ter plaatse konden worden verbonden. Bij de finish zijn, zoals verwacht werd diverse ongelukjes gebeurd met de weinig-soliede-tribunes. Op drie plaatsen stortte een tribune in, maar daarbij werd niemand gewond. Waarom Indiase renners toegelaten? Het is onbegrijpelijk, dat de UCI nog steeds figuren als de Indiase ren ners tot de strijd om het wereldkam pioenschap toelaat. Zij raken meestal na de start di rect achter en vormen bovendien een gevaar vóór de anderen, omdat zij slecht sturen. De 30,000 toeschou wers die deze wedstrijd bijwoonden, vonden het echter prachtig en applau disseerden steeds luid als een van de getulbande gebroeders, al lag de laatste van hen. die in de strijd bleef in de 8e ronde al drie ronden achter, langs kwam. Ondanks de regen is er snel gereden. Sneller dan men ge dacht had. De winnaar Van Cauter legde de 150 kilometer af in 4 uur 27 minuten en 17 seconden, dat is gemiddeld ruim 34 km. per uur. En men had op een gemiddelde van 30 km. gerekend. De uitslag luidt: 1. en wereldkam pioen: Van Cauter (België) 4.27.17. 2. Andresen (Den.) 4.30.05.' 3. Van der Borgh (Ned.) 4:30.05. 4. Le Dissez (Fr.). 4.30.35. 5. Barone (Fr.) 4.30.35. 6. Schür (Oost-Duitsland) 4.31.32. 7. Maule (It.) 4.32.32. 8. Fabbri (It.) z.t. 9. Van der Weyden (Ned.) z.t. 10. Junkermann (West-Duitsl.) z.t. 11. Boni (It.) z.t. 12. Vermaulin (Fr.) 4.33.02. 13. Moser (It.) 4.33.15. 14. Proost (België) 4.33.48. 15; Hutma- cher (Zwitserl.). O Ai rijkse gepasseerd werd. Ruth Larsen volgde op vijf lengten en de Franse skiffeuse was ver achter. Tijden: 1. Oos tenrijk 4.46.2. Nederland 4.51.3. Denemarken 5.04.2; 4. Frankrijk 5.18.9. De uitslag van de repêehage van de Dubbel Vier luidt: 1. Oostenrijk 4.15.8; 2. Duitsland 4.16.3; 3. Groot Brittannië 4,36.5. De uitslag van de eerste repêehage van het nummer Double Scull luidt: 1. Duitsland 4.35.1; 2. Frankrijk 4.41.3; 3. België 4.47.8. De Nederlandse Double Scull van „Viking" kreeg in de volgende heat ge legenheid alsnog een finaleplaats te ver overen. Zij had tot tegenstandster de dames van Spartak uit Praag (Tsjecho Slowakije). Na een snelle start lagen beide ploe gen gelijk met Tsjecho Slowakije op de gunstige boei 1. Na 250 meter hadden de Tsjechische meisjes een halve lengte voorsprong genomen, die zij op 350 m. hadden vergroot tot bijna een lengte. Geleidelijk liepen de Tsjechische meisjes verder uit en op de helft van de baan hadden ze bijna twee lengten voor sprong. Rustig roeiend konden ze door gaan, maar niettemin liepen ze steeds verder uit op de Hollandse meisjes en op de finish besloeg het verschil vele lengten. Uitslag: 1. Tsjecho Slowakije 4.33.5; 2. Nederland 4.38.6. Daarmee was Viking de eerste Neder landse ploeg die «in deze kampioenschap pen voor de finale werd uitgeschakeld. Als slot van deze winderige roeimid- dag werd de repêehage in de Acht ge roeid, waarvoor startten: Frankrijk, En geland en Roemenië, met Frankrijk op de gunstige boei. De uitslag werd: 1. Frankrijk 3.53.4; 2. Roemenië 3.54.6; 3. Groot Brittannië 4.09.2. V00RZ. NED. R0EIB0ND ZEER TEVREDEN „Wij hadden niet meer mogen ver wachten, zo zeide mr. H. Bruyn, de voor zitter van de Ned. Roéibond na afloop der Europese dameskampioenschappen. „Wij wisten, dat de vertegenwoordiging uit de Oost-Europese landen zeer sterk was, maar wij zijn blij, dat wij het er in dit milieu, met een tweede plaats in de totale puntentelling, nog zo goed heb ben afgebracht". „Bovendien hebben wij in het West- Europese verband de beste resultaten behaald". Als ieder was ook hij enthousiast over het peil van het Russische roeien. „De Russische dames waren prachtig ge traind en roeiden met een enorme be zieling. Haar waterwerk is perfect, de inpik zeer fel en daarbij houden zij een prachtige rust in de boot". WIELRENNEN DE LEIDSE TOUR DE FRANCE Thymen Boom, de drager van de gele trui, heeft deze ook in de laatste etappe weten te behouden en ver- diencj, want door de hulp van zijn clubgenoten zat hij steeds aan kop, zo dat zijn voorsprong van plm. 50 se conden behouden bleef. Het was Za terdagavond een zware etappe waar in veel „getrokken" werd en menige renner zich tot het uiterste moest ge ven vooral op het Duinpad van Kat wijk naar Noordwijk, iberg op, berg af. Individueel eindklassement: 1. Thy men Boom 2.36.59; 2. v. d. Weijden 2.39.52; 3. v. d. Klugt 2.39.54; 4. Tes- selaar 2.40.02; 5. Guldemond 2.40.55; 6. v. Hoogt 2.40.57; 7. Heribert Smit 2.41.41; 8. Theo Smit 2.42.07; 9. Reyn- gout 2.42.20; 10. Dusoswa 2.42.50. Uitslag laatste etappe: 1. v. d. Wey den 0.36.15; 2. Reyngout 0.36.45; 3. Dusoswa 0.37.15; 4. Thymen Boom 0.37.15; 5. Sanders 0.37.15. Eindploegen klassement 1. Kaas markt; 2. Lammermarkt; 3. Lange- gracht; 4. Beestenmarkt; 5. Wijn gaardenlaan; 6. Oegstgeest; 7. Donk laan. Winnaar in- het puintenklasse- ment werd v. d. klugt. Links: Miel van Cauter uit België gaat over de eindstreep, die hem de titel Wereldkampoen 1954 voor Ama teurs 1954 oplevert. De Belgische renner won de strijd met een ruime voorsprong. Rechts: L. Bobet trekt met een zeer voldaan gezicht de trui aan, die hij verwierf met de titel We reldkampioen Profs 1954. A. N. P. Telefoto.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1954 | | pagina 5