Levensvatbaarheid aangetoond
Flora's kinderen wreed gemarteld
door de slagregens en rukwinden
Koninginnen ruilden hun natte op
tronen voor droge caféstoeltjes
Mariafeest in Noordwijkerhout
Laaf morgen Uw gouddorst aan 't
zonovergoten Noordwijkse strand
MAANDAG 9 AUGUSTUS 1954
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 1
temperatuur te blijven of te komen.
Foto v. d. Horst.
Bloemengevecht in
Noordwijk
Er is niet veel fantasie voor no
dig, om te begrijpen, dat de Rijns
burgers en de ondernemende lieden
uit Katwijk en Noordwijk, die het
corso „Flora's kleurenpracht aan
zee" organiseerden, Zaterdagavond
diep teleurgesteld huiswaarts zijn
gekeerd. Zij hadden zich voorgeno
men, om de harten van badgasten en
streekbewoners te winnen voor een|
nieuwe loot tussen de steeds dichtere j
takken van de boom der zomerattrac- j
ties. Het nieuwe corso moest met j
één slag populiar worden en daar- j
mede een plaats verdienen tussen de
jaarlijks weerkerende attracties in
deze streek met de vele vacantie-
gangers.
Men had daarom geen enkel risi
co genomen. Alle krachten waren
gemobiliseerd en. men had zelfs kans
gezien de architect van het bloem
bollencorso de heer Van Driel uit
Amstelveen, aan te trekken als ar
tistiek leider. Toen in de nacht van
Vrijdag op Zaterdag de onweders
zich ontlaadden boven onze bad
plaatsen, hebben de 250 mensen, die
in de veilinghal te Rijnsburg de laat
ste hand legden aan „hun" corso dat
gevoeld als een weinig opwekkend
voorteken. En dat zij het juist heb
ben aangevoeld, is Zaterdag duidelijk
gebleken.
Nog erger.
Toen vorig jaar een kleine corso
als eerste proefneming door de bad
plaatsen trok, had men het weer niet
bepaald mee. Donkere wolken sta
pelden zich op en men was al blij,
dat het bij harde wind bleef.
Deze keer is het nog erger geweest.
Bij de start in Rijnsburg zag de lucht
er nog niet zo kwaad uit, maar al
spoedig begreep men, dat het deze
middag niet droog zou blijven.
De wind deed zich trouwens ook
weer gevoelen. In de dorpskommen
ging het nog wel, maar op de open
wegen waaide het hard, te hard voor
de duizenden tere bloemen op en aan
de wagens.
Vooral Katwijk heeft zijn deel ge
had. Toen de stoet daar arriveerde,
brak er werkelijk een noodweer los.
Op het moment, dat de eerste wa
gen zich op de Boulevard vertoonde,
waar de Katwijkers en badgasten
rij en dik langs de route stonden, wer
den de hemelsluizen wagenwijd
opengezet. In een oogwenk waren
de belangstellenden verdwenen en
in hun voetspoor volgden de bloe-
menkpninginnen, die zeer ruim ver
tegenwoordigd waren. Slechts een
enkel meisje gaf de voorkeur aan
een natte troon boven een droge ca-
féstoel, maar daarmede kon zij de
situatie niet redden. De toeschou
wers achter de vensters kregen
slechts een triest verregend meisje
te zien of een pak regenjassen, waar
in zich een levend wezen moest be
vinden.
Dramatisch.
Er was in geen enkel opzicht meer
sprake van een bloemenfeest aan zee.
De toeschouwers in de portieken za
gen slechts een trieste vertoning. Een
groep kleuters, die stand gehouden
hadden, waren door een zorgzame
dame toegedekt met enkele plastic
tafellakens en dit tafereel was de
enige komische noot.
Zo sukkelde het corso verder. De
landelijke rijvereniging volbracht de
rondrit, maar de muzikanten gaven
er al spoedig de brui aan. Ook de
bloemen werden er niet beter op.
Vele Flora's kinderen lagen afge
knapt in de plassen en sommige wa
gens toonden met de honderden af
gevallen blaadjes een geslaagd
hersttafereel.
Een paar grote stukken konden de
wind niet trotseren en tuimelden om.
Men kan zich indenken, dat orga
nisatoren zich op dergelijke ogen
blikken niet bepaald gelukkig voe
len. Daarom verdienen deze heren
waardering voor de wijze, waarop
zij hun optimisme demonstreerden.
Zij redden, wat er te redden viel.
Gesneuvelde stukken werden over
eind geholpen en na een kwartier op
onthoud ging men „welgemoed" naar
Noordwijk.
Af en toe.
Muzikanten en bloemenmeisjes
kregen opnieuw een plaatsje in de
stoet, maar voorlopig in enkele auto
bussen. Daar wachtten zij de zomer
af en zowaar trok Pluvius zich even
terug, zodat de stoet in vol ornaat
Noordwijk binnenkwam.
Tropisch was het daar beslist niet,
maar gelukkig bestond er op de Bou
levard gelegenheid zich op tempera
tuur te brengen .door middel van een
bloemengevecht.
Meisjes van een turnvereniging bo
den de duizenden belangstellenden
bosjes bloemen aan, waarmede men
naar hartelust de koninginnen kon
bekogelen. Deze dames lieten het op
haar beurt niet tot een eenzijdig ge
vecht komen en smeten vanaf de ho
ge tronen met dezelfde munitie te
rug.
Helaas kon ook in Noordwijk het
programma niet geheel droog afge
werkt worden. Tenslotte kwam ook
hier weer een flinke bui omlaag, om
de pret te bederven.
Goede opzet.
De drukte langs de route was on
danks alles zeer groot. Vooral in de
dorpskernen en op de boulevards
dacht men bij een optimistische op
welling wel eens even aan de druk
te bij de jaarlijkse bloemencorso's.
Uiteraard komt men in de verlei
ding het nieuwe en het gevestigde
evenement met elkaar te vergelij
ken. Gemakkelijk is dat niet. De
verhoudingen liggen heel anders en
daarom is het beter zich bij enkele
algemeenheden te houden.
De tien praalwagens in het Rijns-
burgse corso, dat in hoofdzaak uit
luxe auto's bestaat, konden de Bol
lenstreek niet naar de kroon steken.
Het geheel was minder spectaculair.
In artistiek opzicht mocht het er on
getwijfeld zijn en daarom is het dub
bel jammer, dat het fijne werk reeds
zoveel van het weer had geleden,
eer het onder ogen kwam van de
duizenden toeschouwers. Bij de re
clame-wagens zag men artistieke
staaltjes van rijdend adverteren,
maar er waren ook wagens bij, die
straffere voorschriften gewenst ma
ken.
Volgend jaar beter.
De muziekcorpsen en de landelij
ke rij verenigingen zorgden, waar dit
mogelijk was, voor een aardige op
luistering.
Dat een corso, voorzien van dui
zenden lichtpunten, ook in de avond
kan rondtrekken en zelfs een fan
tastische aanblik oplevert, zullen wij
niet ontkennen. Maar een eei'ste
vereiste is daarbij in elk geval, dat
het een prachtige zomeravond is. Met
regenbuien en dreigend onweer,
broederlijk verenigd met flinke
windstoten, is de mens over het al
gemeen minder gevoelig voor een
dergelijke romantiek.
Daarom kunnen we niet anders
doen, dan er volgend jaar het .beste
van te hopen. Want één ding is zelfs
de doorweekte toeschouwer wel dui
delijk geworden: Het Rijnsburgse
corso heeft levensvatbaarheid en de
badgasten kunnen het waarderen,
Het weer, de enige factdi:, welke de
organisatoren niet in de hand heb
ben, speelt bij het welslagen „he
laas" een hoofdrol.
Het Maria-comité van de St.
Jozef-parochie heeft de organi
satie ter hand genomen van de
plechtige viering van O.L. Vrouw
ten Hemelopneming in dit Ma
riale jaar. Heel de parochie
wordt die dag in de gelegenheid
gesteld dit feest mede te maken.
Het comité vertrouwt er dan
ook op, dat alle parochianen
aanwezig zullen zijn bij de ker
kelijke plechtigheden die bij
gunstig weer gehouden worden
in de open lucht, n.l. op het ter
rein van VVSB ingang Zeestraat.
De plechtigheden zullen be
staan uit eera pontificale H. Mis
om 9.30 uur en om 10 uur een
plechtig Pontificaal Lof met
processie en Mariahulde. De
pontificale H. Mis zal worden
opgedragen door de hoogwaar
dige heer dr. M. J. Ondersteijn,
prelaat van de Abdij van Berne
te Hees wijk. Assistenten bij deze
H. Mis zijn pastoor Van der
Waarden, als presbyter-assistens,
troondiakens pater C. de Klerk
C.s.s.R. en de oud-kapelaan der
parochie, de weleerw. heer Th.
J. Naastepad, diaken zal zijn dr.
J. J. A. van Dijk, subdiaken ka
pelaan W. Kamerbeek, dirigent
voor de volkszang kap. Van der
Zwaan. Het versterkte koor staat
onder leiding van de heer Pij
nenburg en broeder Emarus. Cyriel
Hoyberghs, de organist van de St.
Bavo Stichting is organist en broe
der Dubritius heeft de technische
verzorging van het veld, waardoor
de parochianen in staat zullen zijn
de plechtigheden goed te kunnen
volgen.
De parochianen zullen voor de goe
de gang van zaken 's morgens om
kwart over 9 uur op het veld aanwe
zig moeten zijn.
's Middags te 16 uur zal de feest-
predicatie gehouden worden door
Ons en aldegenen, die het vorig
jaar op die brandhete Augustusmid
dag gan het Noordwijkse strand ge
weest zijn, staat alles nog zo helder
voor de geest.
Uitgedroogd door een kwellende
gouddorst zagen wij en zij omstreeks
twee uur in de middag grote drom
men dorstigen naar het strand stro
men, om daar na het schot van de
politieman gulzig in het kurkdroge
zand te duiken, waar men zich een
lafenis vöor de dorst wist.
Lang duurde het niet; na enkele
minuten werd al een juichende kreet
over het goudveld gehoord en met
een gezicht, waarop de verbazing over
zoveel onverdiend geluk te lezen
stond, rende een knaapje met een
opgedolven blikje naar de prijzen
tent; hij had een theeservies gewon
nen en hij liet het veilig in de tent
achter, want hij ging weer door met
graven; op de terugweg naar het
goudveld kwam hij al een grote
stroom van gelukkige gouddelvers
tegen, die allen al een schat aan de
bodem ontrukt hadden.
En alhoewel vanaf het eerste mo
ment de prijzentent aan de lopende
band bestormd werd, scheen hij niet
leeg te kunfien raken; eer negen en
negentig prijzen uit het mulle zand
opgegraven zijn, duurt dan ook wel
even.
En toen, na ruim een uur graven,
kwam het grote moment; een schal
lende sohreeuw werd gevolgd door
een plechtige stilte: De zeeroverskist,
gevuld met honderd rinkelende gul
dens, was aan de oppervlakte ge
bracht en het 8-jarige knaapje, dat
deze heldendaad verricht had, kreeg
welhaast nog meer moeite om het
gevaarte met zijn beide armpjes te
omspannen en tegelijk zijn evenwicht
te houden op de schouders van twee
heren, die hem in triomph het veld
overvoerden.
Dit alles was verleden jaar, toen
na twfee uur graven, tenslotte alle
gravers en graafsters en gravertjes
zich rond de prijzentent verzamelden,
omdat niet alle prijzen gevonden wa
ren en de laatste door vrouw Fortu-
na toegewezen werden.
Een jaar is kort, wanneer men zich
in herinneringen verdiept, maar een
jaar is lang, wanneer men 'het vullen
kan met plannenmaken en dit hebben
de Leidse Vincentianen, die het vorig
jaar de Schatgraverij te Noordwijk
georganiseerd hadden, gedaan.
Het resultaat van hun piekeren
vindt u morgen om 2.30 u. op 't Noord
wijkse strand; de toeloop van het vo
rig jaar was zo groot, dat er thans
een grotere lap grond beschikbaar is;
de prijzen zijn kostbaarder geworden
en wederom ligt er voor duizenden
een onvergetelijke middag te wach
ten.
Wij voelen, dat wij hier nodeloos
reclame schrijven, want ieder, die
het vorig jaar geweest is, komt te
rug en wie niet kwam heeft er zo
veel van gehoord, dat hij dit jaar ze
ker komt. We schrijven dan ook fei
telijk alleen maar, omdat het „kom
kommertijd" is en ieder brokje copy
een weldaad is. Want aan het succes
van morgen kunnen wij al niets meer
veranderen; dit is verzekerd en mor
genavond wellicht beladen met prij
zen de roem van dit festijn verder
brengen.
KRONUS.
De Hoogeerwaarde heer
dr. M. J. ONDERSTEIJN,
prelaat van de abdij van Berne.
pater W. de Graaf, C.s.s.R., directeur
van het Retraitenhuis, alhier.
Aan de processie zullen alle jeugd-
en sportverenigingen deelnemen.
Er is een comité van ontvangst ge
vormd welk comité de parochie a.s.
Zaterdagavond zal vertegenwoordi
gen om de hoogwaardige heer dr. M.
J. Ondersteijn te verwelkomen.
Gouden priesterfeest van mgr. Th. M. P. Bekkers
te Voorschoten
De eerste prijs was bij de doortocht in het zonnige Rijnsburg nog in volle glorie*
Op 15 Augustus a.s. is het vijftig
jaar geleden, dat mgr. Th. M. P.
Bekkers, rector van „Huize Bijdorp"
te Voorschoten, tot priester werd ge
wijd. De jubilaris is 23 December
1880 te Dordrecht geboren en was
achtereenvolgens kapelaan te Spier- I
dijk, "Vlaardingen en Leiden. Zijn
zwakke gezondheid was er de oor
zaak van dat hij in 1915 benoemd
werd tot rector van het Moederhuis
van de Zusters Dominicanessen van
Voorschoten.
Deze zwakke gezondheid is eojiter
geen beletsel geweest om op verschil
lende gebieden een grote activiteit
te ontplooien, welke zich voorname
lijk richtte op de missieactie. In 1920
werd hij benoemd tot diocecaan-di-
recteur en in 1922 tot nationaal di
recteur van het Sint Petrus Liefde
werk, voor de opleiding van Inlandse I
priesters in de missiegebieden. Mgr.
Bekkers was naast mgr. Hermus, de i
grote promotor voor de missie-actie
in ons land; hij werd al spoedig re
dacteur van het tijdschrift „Het Mis
siewerk" van de Priestermissiebond
en werd iri 1927 tot secretaris van
deze bond benoemd.
De plannen om in elke parochie tot
afdelingen van de Pauselijke missie-
genootsohappen te komen, kwamen
tot werkelijkheid. De werkzaamheden
namen al snel zulk een omvang aan,
dat werd overgegaan tot oprichting
van een Nationaal Bureau voor de
Pauselijke Missiegenootschappen.
In Rome werd aan de adviezen van
mgr. Bekkers grote waarde gehecht
en tijdens een van zijn bezoeken daar,
werd het door hem ontworpen ad
ministratieschema tot een model ge
maakt voor-internationaal beheer.
Toen mgr. in 1950 de tijd gekomen
achtte, zijn werk voor de missie aan
commissie, bevattende enkele pries
ters en financiële deskundigen, die
de financiën van deze parochie
moest saneren.. Hij was tevens als
redacteur verbonden aan het tijd
schrift „Sint Bavo", dat het orgaan
was van het liefdewerk voor de ar
me parochies.
In het onderwijs was hij jaren lang
bisschoppelijk gecommitteerde voor
het godsdienst-examen „B". Door zijn
gefundeerde adviezen bleef de jubi
laris niet enkel rector van „Bijdorp",
maar werd hij een raadsman in de
ware zin, zowel voor het huis als
vöor de congregatie van de Zusters
Dominicanessen.
Z.H. de Paus benoemde de jubila
ris eerst tot Geheim Kamerheer,
daarna tot Huisprelaat en weer later
tot Protonotarius Apostolicus. De
een jongere kracht over te dragen bisschop van Haarlem benoemde hem
waren met steun van het S.P.L. in
Nederland 1100 priesters en werden
1300 priesterstudenten in de missie
gebieden ondersteund.
Toen vele parochies in het Bisdom
Haarlem in noodlijdende toestand
kwamen te verkeren werd mgr. Bek
kers benoemd tot voorzitter van een
tot ere-kanunnik van het Haarlems
Kapittel en de regering erkende zijn
verdiensten door hem in 1950 te be
noemen tot ridder in de Orde van de
Nederlandse Leeuw.
Het jubileum wordt Zondag ge
vierd met een Pontificale Hoogmis
opgedragen door de jubilaris en een
receptie in de middag.
