Eele trui werkte op de
geestdrift als lap op stier
De „goudschat"
bij Texel
Tegen ex-pleegmoeder van
Anneke Beekman 1 jaar geëist
Opa Schram mag nog
thuis komen I
niet
Kindje door gif
omgekomen
Drie maanden
voorwaardelijk
Vrachtauto door
brug gezakt
DROOM
ZATERDAG 17 JULI 1954
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 2
Karrevrachten gelukwensen
Al heel gauw nadat bekend geworden
was dat Wout Waglmans de gele trui
had heroverd, stroomden by Kees Pel-
lenaars de gelukwensen binnen.
De opvarenden van de .AlblasserdUk'
tonden het volgende telegram: „Hol
landse renners ln Tour de France wU
volgen jullie prestaties stop laat ons niet
in de steek stop geluk en sterkte". Ir.
P. F. S. Otten, directeur van de Philips
fabrieken, telegrafeerde uit Zwitserland:
„Hulde aan allen voor pracht prestaties
«over.
Jammer die pech voor Thijs Roks en
tegenvaller voor Tarzan. Ik volg met
grote sympathie en belangstelling ver
dere prestaties van onze kranige Hol
landse jongens. Het allerbeste voor hen
allen".
En in een tweede telegram van het
bestuur en de sportcommissie van de
KNWU wordt gezegd: „Formidabele
prestatie Wagtmans vervult ons met
trots en vreugde".
In het hotel „De Vier Gezusters" te
Bordeaux lagen vele honderden brieven
op de 9 Nederlandse renners te wachten.
Leon Sonet, de chef van de soigneurs,
had een uur nodig gehad om de post
alleen maar te sorteren. En na de over
winning van Faanhof bleven de telegra
fische gelukwensen binnenkomen, tot
laat in de nacht.
Tourrenuers 5 Aug.
naar Leiden
Na afloop van de Ronde van Frankrijk
zullen de Nederlandse renners, die in de
Tour de France hebben meegereden, in
diverse steden van ons land aan wieier-
wedstrijden deelnemen.
Het programma luidt:
2 Augustus: Amsterdam.
3 Augustus: Utrecht.
4 Augustus: Chaam, wegwedstrijd.
5 Augustus: Lelden.
6 Augustus: Geleen.
7 Augustus: Nieuwenhagen.
8 Augustus: Maastricht (wegwedstrijd).
9 Augustus: Wegwedstrijd over 200 km.
in België.
12 Augustus: Amsterdam.
13 Augustus: Kerkrade.
14 Augustus: Scheveningen.
15 Augustus: 's Hertogenbosch.
Swift-combinatie. De uitslag van de
recordrit over 36 km. is als volgt: 1. J.
de Vroomen 54.34; 2. G. Mens 54.50; 3.
H. v. Gent 55.02.
De 50 km. van de avondcompetitie
gaf als uitslag:
A-klasse: 1. C. Plasmeijer 1.16.21; 2.
B. Rijkelijkhuizen; 3. J. Riethoven Jr.;
4. A. v. Houwelingen.
B-klasse: 1. V/. Belt 1.19.32; 2. A. Velt-
maat; 3. C. v. Amsterdam; 4. L. Sikking;
5. J. de Vroomen.
C-klasse 40 km.: 1. P. Turk 1.07.45 2.
G. Mens; 3. A. Bos; 4. S. Kooij; 5. G.
Reychard; 6. N. de Goede; 7." A. Borst.
Zondag rijden de A-klassers 100 km.;
B-klasse 30 km. en C-klasse 60 km.
Start 9.30 uur.
In de Ronde van Badhoevedorp komen
Zaterdag bij de amateurs (100 km.) uit:
W. Vreeswijk, R. Wallet, C. Plasmeijer
en A. v. Houwelingen en bij de nieuwe
lingen (50 km.): B. Rijkelijkhuizen, S.
Kooij. A. Bos, J. Riethoven Jr., C. van
Amsterdam en A. Veltmaat. In de Ronde
van Overijsel (200 km.) start J. Slinger
land. Zondag op Charlois (Rotterdam)
starten R. Wallet en J. Slingerland bij de
amateurs (100 km.) en S. Kooij, B. Rij
kelijkhuizen en C. v. Amsterdam bij de
nieuwelingen (60 km.). C. Plasmeijer
rijdt die dag de Ronde van de Markt
hallen 100 km. (Amsterdam).
De laatste aandelen naar de inschrij
vers van de expeditie, die zal trach
ten het goud te bergen van het in
de Noordzee bij Texel liggende wrak
van de „Renatc Leonhard", zijn ver
zonden.
De heer P. Visser uit Wijdewormer,
één van de initiatiefnemers van de
onderneming, stelt alles in het werk
om de werkput, 'n gevaarte van 21 m
hoog en 18 m. middellijn, de volgen
de week gereed te krijgen.
Hij zeide, dat de onderneming
hoopt het goud ongeveer midscheeps
aan te treffen. Daar wil men de
werkput boven het wrak vastklinken
met ongeveer 100 palen, die men
door buizen in de bodem van de
werkput in de pl.m. 7 meter dik
ke kleilaag boven het wrak zal slaan.
De werkput, met een diepgang van
pl.m. 10 meter, zal vermoedelyk van
't Noordzeekanaal uit naar de plaats
van het wrak worden gesleept. In de
put is een lift geconstrueerd, waar
mede men van de ballastanks naar
de werkruimte kan komen.
„ZUIDERKRUIS" VERTROK NAAR
ZUID-AFRIKA.
Met circa 730 passagiers aan boord
onder wie 450 Nederlandse emigran
ten, is Vrijdagmiddag om 4 uur het
regerings-emigrantenschip „Zuider
kruis" van Amsterdam naar Zuid-
Afrika vertrokken. Behalve een vrij
groot aantal passagiers, die uit Zuid-
Af rika afkomstig zijn, maken Duit
sers, Engelsei, Spanjaarden en Bel
gen de reis mee.
Onder de emigranten bevonden
zich o.a. 19 jeugdige landgenoten, die
als vierde groep van jongens tussen
18 en 25 jaar naar Zuid-Afrika gaan
om daar te worden opgeleid en later
te werken voor de Zuid-Afrikaanse
spoorwegen.
WATERPOLO.
VITESSE II—LWV (DAMES).
Een wedstrijd waarin LWV steeds de
sterkste was. Met rust werd de stand
reeds 13 (doelpunten van 2 x T. Lam-
booy en 1 x A. Nekeman. In de tweede
helft ping het iets stroever, mar mej.
A Nekeman bracht de eindstand op 14.
DZV UI—LWV I 8—0.
Gezien deze uitslag verder commen
taar overbodig. LWV met invallers, ver
gat de dekking en mede de goede aan
vallen van DZV- werd de strijd uiteinde
lijk met grote cijfers verloren.
POSTDUIVEN
De Bonte Duif. Wedvlucht met oude
duiven vanaf Pt St. Maxence. Aantal
vogels 56, gelost te 6.30 uur met Z.W.
wind, afstand pl.m. 344 km. Ie vogel te
11.07 uur (1274.62 m. p. m.), laatste te
11.25.40 uur (1162.43 m. p. m.). Uitslag:
J. Otten 1. 2, 7, 9; M. Noordervliet 3;
G. v. Albada 4, 6, 11, 13, 15; P. Groenen
dijk 5; R. de Graaf 8, 12, 14; A. Dek
ker 10.
Wedvlucht met jonge duiven vanaf
Tilburg. Aantal vogels 153, gelost te
10.20 uur met Z.W. wind. Ie duif te
11.30.30 uur (1094.61 m. p. m.), laatste
vogel te 11.58.49 uur (736.58 m. p. m.).
Uitslag: A. Dekker 1, 3. 10, 11; F. Bink
2. 13; J. Otten 4; H. v. Riet 5, 6. 8. 12,1
14, 15; P. Fasel 7; M. Noordervliet 9.
Voorzitter V.C.V.
Beroepsvoetbal in strijd met
't wezen van de sport
Te Utrecht is de jaarlijkse algemene
vergadering van het verbond van Chris
telijke Voetbalverenigingen gehouden.
Ter gelegenheid van het feit, dat de
Christelijke Nederlandse voetbalsport
beweging 25 jaar bestaat, hield de voor
zitter van het verbond, de heer H.
Teeuw een grote rede, waarin hij onder
meer de richtlijnen aangaf, volgens
welke naar z(jn mening de in c|e Zater
dagcompetitie van de KNVB spelende
clubs hun houding moeten bepalen ten
aanzien van de recente koerswijziging
van het KNVB-bestuur.
De voorwaarden, aldus de heer Teeuw,
die wij voor onze leden-verenigingen
hebben geschapen, zijn duidelijk: aan
trekkelijke competities op Zaterdag,
volledig behoud van het eigen christe
lijke verenigings- en bondsleven, waar
bij niemand anders recht van spreken
heeft, want dat was fusievoorwaarde;
een Zaterdagvoetbal geleid door onze
eigen mensen, met geen enkele band aan
het Zondagvoetbal.
Het zijn deze criteria, welke tevens
ons uitgangspunt behoren te zijn bij de
beoordeling van het recente besluit van
het KNVB-bestuur, om de mogelijkheid
te scheppen van het toekennen van ver
goedingen aan spelers voor deelneming
aan wedstrijden en training.
De chrlsteiyke spor tb e weging heeft
altyd professionalisme ln deze vorm ln
strijd geacht met het wezen van sport
en spel, waarin ontspanning, opvoeding,
geesteiyte en zedelijke waarden, Jeugd-
vorming en vriendschap essentiele be
standdelen zijn. Seml-professionalisme,
dat ligt in de sfeer van de arbeid, kan
door het VCV onder geen enkel beding
worden aanvaard.
WESTELIJKE EERSTE KLASSERS
STEUNEN VOORSTEL TOT
VERGOEDING.
De Westeiyke eerste klassers zijn in
Den Haag byeen geweest om zich te
beraden over het voorstel van het be-
stunr van de KNVB ten aanzien van het
geven van vergoedingen aan spelers. Het
aan het slot van de vergadering in stem
ming gebrachte voorstel om tot vergoe
ding in enigerlei vorm over te gaan werd
met overgrote meerderheid van stem
men aangenomen.
In de plannen van opa Sdhram om
gisteren of heden na zijn voettocht
naar Rome in Driebergen terug te
keren, zijn wijzigingen gekomen. On
voorziene omstandigheden voorbe
houden zal hij Dinsdag 20 Juli des
avonds tussen 6 en 7 uur weer
„thuis" zyn.
Men heeft hem om dit programma
verzocht. Daarom zal opa Schram de
laatste tientallen kilometers heel
kalm aan doen .Gisteren vertrok hij
van Roermond, waar hy een paar.
dagen bij zijn familie heeft doorge- j
bracht, naar Weert.
Zaterdag gaat hij naar Eindhoven,
Zondag naar Den Bosch, Maandag
naar Culemborg en dan Dinsdag via
Wijk bij Duurstede, Werkhoven en
Odijk naar Driebergen.
Blaren op handen.
Als bijzonderheid kan worden ver
meld, dat opa's voeten de vijfdui
zend kilometer zonder één enkele
blaar hebben gelopen. Wel vertoon
den zijn handen blaren, veroorzaakt
door het touw, waarmede hij het
veelbesproken karretje door zes ver
schillende landen heeft getrokken.
Feestelijk is hij gistermorgen uit
geleide gedaan door de Roermondse
De Ideale Gezinszalf
(Advertentie)
VRIJDAG BEGINNEN NIEUWE
ONDERHANDELINGEN C.A.O.-
TEXTIEL.
De besprekingen over een wijzi
ging van de collectieve arbeidsover
eenkomst in de textielindustrie zullen
op Vrijdag 23 Juli te Arnhem begin
nen.
Men zal zich herinneren, dat in het
begin van deze week de drie bona
fide organisaties van textielarbei
ders een telegram aan de werkge
vers stuurden, waarin zij mededeel
den, dat zij op korte termijn onder
handelingen wensten.
Tevoren hadden zy herhaaldelijk
op een wijziging van de CAO aange
drongen, doch de werkgevers gaven
geen gehoor. Thans heeft de Federa
tie van verenigingen van textiel-
werkgevers telefonisch .aan de be-
drijfsunie medegedeeld, dat volgende
week Vrijdag -de besprekingen kun
nen beginnen.
wandelvereniging „De Vrolijke Tip
pelaars", een vertrek, waarbij de mu
ziek niet ontbrak. En nog heeft opa
bij lange na niet genoeg van het
wandelen.
Na de Vierdaagse wil hy nog eens
heen en terug naar Lourdes tippe
len. Maar dan zal hij wel uit Almelo
starten, waarheen hij binnenkort met j
oma vertrekt. „Tel."
Een tweejarig zoontje van de loon-
sproeier Wolfs te Middenmeer is gis
teren door vergiftiging om het leven
gekomen. Het kind at op straat een
boterham, die het vermoedelyk even
had neergelegd op de sproeimachine,
welke zijn vader had gebruikt voor
het doodspuiten van aardappelloof.
Hoewel medische hulp spoedig ter
plaatse was en de kleine onmiddel
lijk naar het ziekenhuis te Alkmaar
werd vervoerd, is hij op weg daar
heen reeds overleden.
Nadat alle getuigen waren ge
hoord, heeft de officier van Justitie
bij de Amsterdamse Rechtbank, mr.
J, F. Hartsuiker, gistermiddag tegen
mevr. L.van M., verdachte in de
zaak van ontvoering van het Joodse
pleegkind Betty Meljado, na een uit
voerig requisitoir, een gevangenis
straf geëist voor de tijd van twaalf
maanden, waarvan negen maanden
onvoorwaardelijk met aftrek van de
tijd in voorlopige hechtenis doorge
bracht en drie maanden voorwaar
delijk met een proeftijd van drie
jaar.
De Officier zei in zijn requisitoir,
dat de kinderbescherming en de
rechtsstaat in het geding zijn geweest.
Hij bracht hulde aan de recherche
voor het moeizame werk in deze zaak
verricht en erkende volmondig, dat
de Heerlense pleegmoeder veel voor
het kind gedaan heeft.
Het O. M. herinnerde aan het grote
leed, dat over de Joden is gekomen
en aan het verlangen van de Joodse
gemeenschap het kind in die ge
meenschap terug te krijgen.
Pleidooi.
„Is zoveel leed nodig voor zoveel
liefde?", vroeg de raadsman, mr. M.
M. G. Th. de Kort, te Bussum zich
af in zijn rustig voorgedragen plei
dooi.
De verdediger betoogde hoe de
pleegmoeder van het kind mej.
Van H. te Heerlen met gevaar voor
haar leven het kind heeft behouden
en hoe de verdachte slechts uit naas
tenliefde heeft gehandeld.
Mr. De Kort achtte de feiten niet
bewezen en was geneigd een vraag
teken by sommige getuigenverkla
ringen te plaatsen. In juridisch op
zicht bestreed hy de dagvaarding.
De raadsman wees er voorts op,
dat mevr. L.van M. binnenkort we
derom terecht zal staan, nu in ver
band met Anneke Beekman, die nog
steeds niet terecht is.
„Betty Meljado mag niet langer
nieuws zijn voor de frontpagina, het
kind moet tot rust komen; deze zaak
moet men vergeten", aldus de raads
man, die vrijspraak vroeg.
In zijn repliek betoogde de Offi
cier van Justitie, dat rechtsorde en
rechtsgevoel van het Nederlandse
volk gekrenkt zijn.
Verdachte, die het laatste woord
had, zeide, dat ze alleen heeft gehol
pen om de verblijfplaats van het
kind (het Haagse kindertehuis) op te
sporen. De rechtbank zal op 27 Juli
's morgens om halftien uitspraak
doen.
Een zwaar met stenen geladen
vrachtauto van de fa. G. van Wijn
gaarden uit Rotterdam is Vrijdagmid
dag bij Hellevoetsluis door een brug
gezakt.
De brug, die slechts toegankelijk is
voor verkeer met een maximumge
wicht van tien ton, bezweek onder
de zware druk van de auto, die met
aanhangwagen ongeveer 15 ton weegt
terwijl de vracht stenen ongeveer 36
ton bedroeg, zodat in totaal een ge
wicht van 51 ton over de brug reed.
De chaufeur kwam met de schrik
vrij.
De brug, een Bailey-brug, die over
de vestingracht ligt en de voornaam
ste toegang tot Hellevoetsluis vormt,
is in het midden gebroken. Vracht
auto en aanhangwagen kwamen in
de positie van een wijd gevormde V
te staan met de cabine van de
vrachtauto in de richting van de ves
ting en de achterkant in de richting
van de rijksstraatweg naar Brielle.
Gelukkig voor de chauffeur stond de
cabine naar boven.
Het plaatselijk garnizoen slaafde
er in de wagens op te ruimen. Gis
teravond stonden zij weer op het
droge.
Vandaag zal de genie, die de brug
in beheer heeft, deze verwijderen.
PUTTFMS R A 41) TFGFV OPENEN
HOTELS OP ZONDAG.
De raad van Putten beschikte af
wijzend op een verzoek van twee ex
ploitanten van hotelbedrijven ter,
plaatse om openstelling van hun be
drijf op Zondag mogelijk te maken.
Tegen stemden: C.H., A.R. en
S.G.P. Vóór: P.v.d.A. en „Vooruit
gang".
In verband met de grote keuken
diefstallen welke plaats gehad heb
ben in een Haags ziekenhuis en
waardoor de patiënten ernstig bena- j
deeld werden in hun portie vlees, i
vet en boter, is nog een arrestatie
verricht.
Thans is het zevende lid van „de
gouden ploeg", de 46-jarige slager j
M. A. W. aangehouden en deze zal
eveneens voor de -officier van Justi-
tie geleid worden.
EMIGRANT VERONGELUKT.
Via het Rode Kruis is gistermorgen
bij de familie bericht binnengeko
men, dat de 24-jarige Jelle Koop-
mans, die zes weken geleden was ge
huwd en daarna met zijn jonge echt
genote naar Australië was geëmi
greerd, aldaar ten gevolge van een
motorongeluk om het leven is geko
men.
£ied van deze tijd
ZOMERVACANTIE
Ondanks de regen, die er viel
al dagen en al weken
schijnt toch de zomer in mijn ziel
ik raak niet uitgekeken,
op trein en vliegtuig, 'k voel my oly
maar ach, daar blijft het dan ook by.
Een geeft er nu zijn boot vol gas
of hijst verheugd de zeilen
om op een grote wijde plas
in dromen te verwijlen,
hij proeft de wind en ruikt het riet,
hij wacht en ziet de zomer niet.
Een staat er bij de klerenkast,
daarin was lang verborgen
de zomerkleding, die hy past,
hij denkt: misschien voor morgen.
Dan kijkt hy door de vensterruit
en haalt zyn winterjas eruit.
Een jongen poetst zyn tandem op
en is verheugd aan 't fluiten,
straks zit zijn meisje aohterop
en rijden zij naar buiten.
Maar of hij ooit de zomer vindt,
er is slechts regen, storm en wind.
Mijn koffers staan al maanden klaar,
nóg droog en uit de regen,
ik kom, als ik ze luchten wil
alleen maar motten tegen.
Maar in de bomen achter 't huis
hoor ik de winden zuchten,
de regens in mijn nat bestaan,
die wakk'ren het verlangen aan
om uit dit nat en koud bestaan
een poosje weg te vluchten.
Maar waar haal ik 't geld vandaag?
Zo hoort U mij nu zuchten.
TROUBADOUR.
£eti katte
4)
Door Anny van Panh-uys
Zó begroef men haar, wier bet
overgrootvader de heerlijkste kaste
len had bezeten, over het gehele land
verspreid en een der schitterendste
cavaliers aan het hof van Maria The-
resia was geweest. Doch zijn verre
gaande lichtzinnigheid verstrooide
het goud naar alle vier windstreken
en kasteel na kasteel ging in vreemde
handen over.
Zijn echtgenote, een ernstige, stille
vrouw uit een oeroude magnaten-
'amilie, keerde terug naar haar ou
derlijk huis, arm als een bedelares.
Slechts een paar meubelstukken
bracht ze rr.ee en haar jongen.
Die jongen was de overgrootvader
^er dode Hortense Josefine Eugenie
-ereny geweest. Als een eenvoudig
indman had hij op zijn kleine bezit
ting geleefd, sober en vlijtig, en zó
met eigen arbeid een klein vermogen
erdiend. Maar in zijn kleinzoon
1 ruiste het onrustige bloed van Ma-
Theresia's levenslustige hofjonker
I weer op. Zijn smalle, nerveuse aris-
tocratenhanden wisten het vaderlijk
I erfdeel niet vast te houden. Hij stierf
als een armzalige broodschrijver, die
van de hand in de tand leefde, in het
dakkamertje ener huurkazerne in de
voorstad en het laatste huis van
zijn trotse dochter was een onver
sierde kist van het goedkoopste ma
teriaal.
Een paar weken later kreeg Ma
rina Toldy bericht, dat ze de nalaten
schap van de overledene kon aan
vaarden. In een ambtelijk schrijven
werd haar dit medegedeeld, en ver
der liet men haar weten, dat ze de
sleutels van het kamertje der dode
op het politiebureau van haar wijk
in ontvangst kon nemen, daar ver
der niemand enige aanspraak op de
erfenis had doen gelden.
Toen dacht Marina sedert weken
voor het eerst weer aan inspecteur
Eöfcvös. Doch des te meer had hy in
die tijd aan haar gedacht met
heimwee en verlangen gedacht aan
haar smal, intelligent gezichtje, waar
de wonderlijke ogen glansden als
sterren van smaragd.
Maar het verlangen, dat hem al
die weken geen rust liet, zou niet
worden vervuld.
Toen Marina Toldy weer op het
kale, onbehagelijke politiebureau ver
scheen om de sleutels van Hortense
Pereny's armelijke woning in ont
vangst te nemen, lag inspecteur
Eötvös met een longontsteking te
bed. Lange, lange weken zweefde hij
tussen leven en dood en in zijn ijl
koortsen sprak hij onophoudelijk over
een roodblond meisje met smaragd
groene ogen.
Op een Zondagmorgen stond Ma
rina Toldy in de kleine woning, wel
ker inventaris voortaan haar eigen
dom was. Het kleine zit-slaapkamer-
tje, waarin men de dode gevonden
had, en een nog kleiner keukentje,
dat was alles.
Toen zij de vorige maal hier was
geweest, had zij voor niets anders
ogen gehad dan voor de stille ge
daante op het bed; zij had verder
geen enkel detail in zich opgenomen.
Nu keek ze aandachtiger rond in de
kleine vertrekjes een beetje
schuchter en beklemd. De doodse
stilte joeg haar schrik aan; het stof,
dat dik op de eenvoudige meubelen
lag, maakte alles nog troostelozer.
Marina wierp met een ruk een
raam open en haalde diep adem. Hier
sprak ieder ding van armoede en
ontbering, van dood en vergankelijk
heid. Het zou wel het beste zijn, de
hele rommel aan een uitdrager te
verkopen; 'binnen een week moest de
woning ontruimd zijn.
Ze begon alles eens aan een nauw
keurig onderzoek te onderwerpen. Ze
zou misschien wat lingerie en huis-
houdgoed kunnen houden. Hier, die
enkele, maar nog goede handdoeken
met de negenpuntige kroon maakten
toch een echt feodaal effect! Ook 'n
stapeltje ragfijne zakdoekjes ver
toonde die indrukwekkende kroon.
De rest was niet veel zaaks: katoenen
lakens en wat zijden tricot onder
goed van de goedkoopste kwaliteit.
Het moest toch een heerlijk konink
lijk gevoel zijn wanneer je het recht
bezat ,zo'n kroon te voerenEn
weer schoot het Marina door het
hoofd, hoe ongelijk het lot toch zijn
gaven verdeelde.
Ook de meubeltjes waren bijna
alle bazargoed maar daar, in de
hoek, trok een klein, verwaarloosd
mahonie houten bureautje haar aan
dacht. Een heel, heel oud stuk, dat
zag ze met één blik.
Je had rijke verzamelaars, die voor
zulke oude meubels veel geld be
taalden, zelfs in deze tijden. Mari
na's zakelijk instinct ontwaakte. Mis
schien viel er uit dat schrijftafeltje
nog een sommetje te slaan. Het zou
daarom beter zijn, als ze zich niet
dadelijk tot een uitdrager wendde,
maar liever tot een serieus antiquair.
Mooi was het bureautje, dat viel
niet te ontkennen, het had zoiets on
weerstaanbaar coquets en grilligs met
zijn dunne, gebogen pootjes en de
talloze kleine laadjes met blank be
slag.
Nieuwsgierig trok Marina het ene
laadje na het andere open.
Allerlei papieren, krantenknipsels
en oude brieven..., hier en daar 'n
verbleekte foto.
In de gTote middellade lagen fami
liepapieren; hier hadden blijkbaar
vreemde, haastige handen in rond-
gewoeld.
Marina begreep, dat de politie zich
aan de hand van die familiepapieren
overtuigd had, dat de dode inderdaad
gravin Hortense Pereny was. Daar
lagen de huwelijksacte en het doop
bewijs van Hortense's vader en ook
het geboortebewijs van Hortense zelf.
De papieren, die op Hortense en
haar familie betrekking hadden, stak
Marina in haar handtasje; van de an
dere verbrandde zij het merendeel in
het kleine keukenfornuisje.
Weldra waren alle laadjes leeg,
geen snippertje papier lag er meer
in. Marina haaldp opn ctr.fHo«k m
begon het oude meubel af te stoffen.
Ze wreef krachtig, als kon ze daar
door het doffe roodbruin weer nieu
we glans geven. Ze moest zelf lachen
om haar plotselinge ijver, nu ze de
hoop had opgevat, het oude bureau
tje goed te kunnen verkopen.
Ze wreef en boende zó energiek,
dat ze daardoor plotseling het lichte
meubeltje, dat aan zo'n hardhandige
bewerking niet gewend was, met een
smak tegen de muur stiet.
Een fijn, rinkelend geluidje klonk
op.
Verschrikt liet Marina de stofdoek
uit haar handen glijden. Wat was dat
geweest. Had ze nu iets stuk ge
maakt? Met grote ogen. staarde ze
naar het bureautje. Maar daar zag ze
al, wat het geluid veroorzaakt had.
In een der bovenste vakjes was een
handbreed bodemplakje losgeraakt en
in het vakje er onder gevallen.
Maar daar was nog iets méé naar
beneden gevallen. De smalle meisjes
hand greep er naar.
Een portret een op ivoor ge
schilderd miniatuur in een ovaal
gouden lijstje, sterk bewerkt en met
bonte edelsteentjes tussen de krullige
blaadjes. Het had blijkbaar in het
bovenste vakje gelegen, goed verbor
gen t"«Bn pon
