Faanhof sleepte in sprint de overwinning
uit een vuur, dat Nolten had aangewakkerd
Nederlandse dag over de gehele linie
Traditionele zege in Bordeaux bracht Nederland
naar de tweede plaats in het ploegenkiassement
Aanstekelijk vreugde in Bordeaux
Strijd om de gele trui zal eerst in
bergen op de spits gedreven worden
In 1953 had onze ploeg in Bordeaux
nog slechts twee étappes gewonnen
Nolten op de
weg terug
ZATERDAG 17 JULI 1954
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 1
Een tevreden pekton genoot deze tourdag
prachtige rit onder stralende
van
zon
Het fraaie stadion Lescure, buiten Bordeaux gelegen, gonsde van het ge
rucht van tienduizenden geestdriftige Bordelezen. De omroeper had het aan
gekondigd: de renners zijn in aantocht, ze zijn vlakbijen even later
schoot een renner in een witte trui met een blauw-rode ceintuur de baan
op. Dat was Jan Nolten, de slanke Limburger, die na een lange tocht met
zes anderen op het allerlaatste stuk nog even los was gekomen.
Hij had tien meter voorsprong op Hendrickx en Lauredi, niet voldoende
voor Jan om te winnen. Want de Belg Hendrickx is een van de rapste van
zijn ploeg. Nolten zag dat zelf in en hij remde voor de tribune, toen nog een
baanronde van 500 meter gereden moest worden, iets af om de sprint voor
de concurrenten niet aan te trekken. Vlak achter elkaar flitsten de zeven
renners, die al tachtig kilometer alleen aan kop hadden gelegen, over de
baan, onder het oorverdovend gejubel van de toeschouwers. Bij het ingaan
van de laatste bocht had de Zwitser Graf, een man, die zich evenals zijn
ploegmaat Clerici tijdens de vlucht voortdurend gespaard had, een voor
sprong van ly3 a 2 lengten. Hendrickx viel hem aan en ging hem voorbij.
Maar terzelfdertijd was een andere renner in witte trui met blauw-rode
banden buitenom komen opzetten, Henk Faanhof, de beste sprinter van
onze ploeg. En na een nek-aan-nek-race over het laatste rechte stuk ging
Faanhof jubelend en dolgelukkig met een half wiel voorsprong voor de
Belg als eerste door de finish, tot grote vreugde en uitge'atenheid van de
Nederlandse volgers, die voor de derde maal in de*e to ir van een etappe
zege getuige waren.
Geen enkele uitvaller
in de grootste étappe
De beslissende uitlooppoging was in de
buurt van Saint Maigrin en Baignes on
geveer 85 kilometer van de finish onder
nomen. Eerst ging de Breton Mahe weg,
spoedig gevolgd door Lauredi en Graf.
Een scherpe demarrage bracht Nolten,
Faanhof en Hendrickx aan hun wiel, en
wat later kregen zij nog gezelschap van
Clerici en Vitetta. Laatstgenoemde viel
terug door bandenpech, bleef een tijd
lang moedig doorfietsen tussen de lei
ders en het grote peloton maar kreeg
geen schijn van kans om het kopgroepje
te bereiken: daarvoor werd er veel te
hard gereden, soms met een vaart van
50 a 60 km. De hoofdgroep kreeg gelei
delijk meer achterstand.
Overigens waren het hoofdzakelijk de
Nederlanders, die voor het opvoeren van
het tempo zorgden, en dan in de eerste
plaats Jan Nolten, die wilde winnen. Als
hij de kop nam, scheen het alsof hij
vleugels kreeg, en dan moesten de an
deren extra hard op de pedalen drukken
om geen contact te verliezen. Terwijl
wij hem zo zagen voortstormen over de
stijgende en dalende weg, via Montlieu
en Cavignac naar Bordeaux, in zijn
prachtige, vloeiende stijl, gingen onze ge
dachten terug naar een jaar geleden,
naar de etappe NantesBordeaux, die
ongeveer even lang was als die van
heden. Toen ging Nolten met 5' anderen
75 kilometer voor de finish aan de haal
en schudde hij ze een voor een van zich
af, om met ruime voorsprong de etappe
op zijn naam te schrijven.
Op papier sterkste sprinter.
Hij had er zijn hart op gezet om zijn
prestatie te herhalen, hij wilde winnen.
Maar men gaf hem geen kans.
Want de beide Zwitsers Heten zich
slepen, wat van hun kant bekeken de
De Nederlandse zege In het Velodro
me te Bordeaux: voorop Hendrickx
en Faanhof, die de strijd won en
daarachter Clerici en Craf.
(Tele-foto).
Het verschil met het peloton had groter
kunnen zijn als de anderen ook op hun
beurt kop hadden gedaan, er kon dan
aan getrokken worden. Maar daar pas
ten ze voor. Kop doenho maar".
Het verschil met het peloton, waarvan
Darrigade zowaar de eindspurt won voor
een ietwat ontgoochelde Ferdi Kubler,
bedroeg tenslotte 6 min. 4 sec. Natuur
lijk won Nederland het dagklassement
voor de ploegenprijs, maar bovendien
steeg onze ploeg in het algemeen klas
sement voor die prijs van de 5e naar
de 2e plaats. Het was dus een uitsteken
de dag voor onze ploeg en de heer
Slesker, de directeur van de Locomotief-
fabriek, die kort tevoren te Bordeaux
was gearriveerd, leek de gelukkigste
man van de wereld.
Iedereen tevreden.
Even afrekenen
heren
Er zijn journalisten in de tour die
een ritje in een van de mooie
reclamewagens verkiezen, boven
het stofhappen in open auto's ach
ter een kruipende stoet renners.
Vooral gisteren hadden de rijdende
trekpleisters in de 350 km. lange
etappe nog al wat verstekelingen
aan boord.
De reclame-auto's kunnen hun
eigen tempo regelen en zo zat men
gisteren in een ommezien van tijd
achter de tapkast in de café's van
het veelbelovende Cognac. In dit
dorpje u raadde het reeds
heeft men de proever van gerenom
meerde dranken wel het een en
ander te bieden. Haast is echter
geboden want de renners wensen
in verband met een eventuele tus-
sensprint een 50 k 100 km. vrije
baan voor zich. Via een vernuftig
radiosysteem wordt iedereen bij
tijds gewaarschuwd ruim baan te
maken. Menige tapkastbeheerder
heeft van deze plotselinge schrik
dan ook gretig gebruik gemaakt om
weer een dag dichter bij het rente-
niersbestaan te komen.
stemming in de karavaan liet echter
weinig te wensen over.
De Nederlanders waren in hun schik
omdat Wout Wagtmans de gele trui
droeg en die trui zullen we verdedigen,
maar niet tot aan de totale uitputting
toe, zei Pellenaars, ik wil er de hele
ploeg niet aan opofferen de Franse
nationalen glunderden omdat de aanval
len van de Zwitsers niet meer alleen
op hen gericht zouden zijn en zij in de
Nederlanders bondgenoten hadden ge
kregen, de Belgen dachten met plezier
aan hun eerste etappezege te Angers, de
Zwitsers zeker van hun kracht, zeiden
dat hun dag nog wel zou komen en
Jacques Goddet is nog altijd niet uitge
praat over de nieuwe trant, waarin de
tour wordt gereden.
Schuchtere uitlooppoging.
Zo was er reden tot tevredenheid over
de gfehele linie, maar van hard fietsen
is er bijna 260 km. lang geen sprake ge
weest. De korenvelden, wijngaarden en
bospartijen van Anjou werden gevolgd
door de bospartijen, wijngaarden en ko
renvelden van Poitou en steeds bleven
de renners gezellig bijeen op de kronke
lende wegen. Het aspect van de rit bleef
hetzelfde, alleen het weer werd steeds
beter. Een schuchtere uitlooppoging van
Vitetta werd gefnuikt door toedoen van
de waakhond Croci-Torti, en toen bij
Cognac, waar het rijpe graan op schoven
stond en een hete zon de grijze weg
blakerde, Mahe, Faanhof, Derijcke en
Lauredi het nog even probeerden, kregen
zij prompt een andere Zwitserse schild
wacht mee. Marcel Haben. Ook deze
poging liep op niets uit. Pas toen er al
twee keer geravitailleerd was, werd in
de buurt van Baignes een definitieve
aanval ontketend, waarin twee Neder
landers hoofdrollen hebben vervuld en
die tot een groot succes heeft geleid.
Van de.ieyen in de dvup
Hoe fel de strijd in de Tour de France soms ook oplaait tussen de grote ri
valen, er zijn ook wel momenten, dat de heren dan wel niet onder één
hoedje, maar dan toch onder één parapluutje zijn te vangen. Dit aardige
kiekje, „ergens langs de weg" toont van links naar rechts: Louison Bobet,
Ferdi Kubler en Hugo Koblet. De paraplue werd gewillig afgestaan door een
van de bewonderaarsters van de drie kopstukken.
Een drijfnatte spons liet de 31-jarige
Henk Faanhof over zijn hoofd uitdrui
pen. Hij stond te glunderen, een geluk
kige Nederlander, die er uiteindelijk in
was geslaagd een etappe van de Tour
de France te winnen. Na het behalen
van het wereldkampioenschap op de
weg voor amateurs, in 1949 te Kopen
hagen, is deze dag de mooiste van zijn
wielerloopbaan, dat bekent hij eerlijk.
Jan Nolten, teleurgesteld dat hij de rit
niet had kunnen winnen, drukte Faan
hof rustig de hand.
Nooit hebben wij twee Hollandse wiel
renners elkaar de accolade zien geven,
maar ditmaal kwam de lange Faanhof
spontaan naar de niet minder lange Jan
Nolten toe en beide renners omhelsden
elkaar. Nolten had de basis gelegd voor
de overwinning van zijn ploegmaat. Er
was nog meer verbroedering op de wie
lerbaan van Bordeaux. Ferdi Kubler er
Hugo Koblet reden, de armen om el-
kaars schouders geslagen, tezamen een
ere-ronde
Marcel Hendrickx kreeg in de sprint
geen schijn van kans tegen mij", vertelde
Faanhof, toen hij zich onttrokken had
aan alle huidebetogingen. „Ik wist, dat
erstandigste tactiek was, Lauredi bleef
meestal ook achteraan en de Belg Hen
drickx spaarde zich voor de sprint. „Ik
heb zeker wel twintig keer geprobeerd
er tussenuit te komen, maar dan pikten
ze telkens myn wiel", zei Nolten later.
Bovendien was Pellenaars er alles aan
gelegen dat Faanhof. op papier de
sterkste sprinter van het zevental, gelijk
met de anderen te Bordeaux zou aan
komen, en hij had dienoverkomstig or
ders gegeven. Faanhof mocht en wilde
niet lossen. Maar dit had weer tenge
volge, dat hij soms niet kon meeVimen
als Nolten demarreerde, die dan weer
ren vaart minderde.
Enig juiste tactiek.
Toch is dit de enige juiste tactiek ge-
Lleken, naar de uitslag bewijst: een Ne
derlandse zege, daar was het om te doen
geweest.
Jan Nolten, die nog wat met zijn been
trok na zijn val van gisteren, stapte
zwijgend van zijn fiets. Hij was zevende
geworden. Aanvankelijk zei hij niets.
Toen, nadat wij hem geluk gewenst had
den met zijn schitterend rijden, zei hij.
„ik had zo graag willen winnen. Maar
goed, nu is het toch een Nederlander
Het orakel Pellenaars over zijn mannen
Gedurende vier etappes heeft Wout Wagtmans in de gele leiderstrui ge
reden, drie keer is een etappe geëindigd in een Nederlandse zege, waarbij
Wout, Wim van Est, en Henk Faanhof de gelukkigen waren, drie maal is
onze ploeg er tevens in geslaagd het ploegenkiassement van de etappe te
winnen. Met een rustdag te Bordeaux voor de boeg, waarin de vermoeide
renners van alle ploegen op verhaal kunnen komen van de zeer zware
ritten, welke zij achter de rug hebben, staat Wagtmans fier aan de kop van
het individueel klassement en neemt de Nederlandse equipe de tweede plaats
in achter Zwitserland in het algemeen ploegen-klassement. Nog een tweede
plaats voor Wout Wagtmans te Angers, enkele derde plaatsen voor de Ne
derlandse renners in andere etappes.het succes in deze Tour de France
is tot Bordeaux formidabel geweest, om een term te gebruiken, welke Wim
van Est als het ware in de mond ligt bestorven.
Bordeaux is altijd een gelukkige stad voor de Nederlandse Tour
France-renners geweest. In 1952 won Hans Dekkers Pau-Bordeaux, het
volgende jaar zegevierde Jan Nolten in Nantes-Bordeaux en dit keer Ls het
Henk Faanhof geweest, die de monster-etappe AngersBordeaux op zijn
naam bracht.
gen al is de formule hetzelfde gebleven.
De groten hebben gevochten van de eer
ste etappe af, en het ziet er naar uit dat
in de komende bergetappes, na Bor
deauxBayonne, die strijd zal worden
voortgezet De Zwitserse ploeg is zeer
sterk, ik heb er ontzag voor, en de man
nen met de rode truien zijn voor mij de
favorieten. Maar Frankrijk zal zich niet
direct gewonnen geven en Nederland telt
geducht mee. De Belgen vallen tegen,
maar een ding is zeker, aan de renners
zelf ligt het zeker niet".
„Heb je je tactiek voor de Pyreneën-
etappes reeds bepaald?" vroegen wij.
Klaas en Wim Van Est
op het hellende vlak
„We moesten voor Bordeaux maar
abonnement nemen", liet ploegleider
Kees Pellenaars zich in een interview
met een ANP-verslaggever ontvallen,
toen hem werd gevraagd of hij tevreden
was met de resultaten van de ploeg in
de eerste fase van de strijd.
„Tevreden?", en Pellenaars keek ons
aan met fonkelende ogen. „Tevreden
meer dan dat. Het vorig jaar was de
rustdag ook in Bordeaux en toen had
den wij twee etappes gewonnen, Gerrit
Voorting in Dieppe en Jan Nolten in
Bordeaux. De resultaten waren toen
uitstekend, ik zou niet weten hoe ik ze
nu zou moeten noemen. In Bordeaux
waren er het vorig jaar nog 8 renners
over, nu zijn het er 9. En toch juich ik
niet, want ik weet, hoe hard deze Ronde
van Frankrijk is. Het vorige jaar kre
gen de kleintjes een kans en toen waren
er enkele sterke regionale renners bij,
die af en toe de beste graantjes weg
pikten
Kleine meesters verdwenen.
Waar die zijn gebleven, ik weet het
niet, maar de kracht van de regionale
Franse ploegen is beslist minder dan het
vorige jaar Het gevolg is geweest, dat
de tour een ander karakter heeft gekre-
Gele trui wordt verdedigd.
De Pel keek ons aan, hij laat zich niet
gauw in zijn kaart kijken, hij is altijd
gereserveerd in zijn uitlatingen voor de
toekomst. Hij kent het sterk wisselende
spel van de kansen. Een renner, die
plotseling uit vorm geraakt, een val
partij, onverwachte materiaalpech, een
lichte ongesteldheid, er zijn honderd en
een factoren die in de Ronde van Frank
rijk een beslissende rol kunnen spelen
als het gaat om het behalen van het
eindklasement van Parijs.
Maar dan laat Pellenaars doorscheme
ren, dat hij van plan is de gele trui in
de Pyreneën-etappes te verdedigen, aan
genomen, dat Wout Wagtmans de gele
trnl nog in Bayonne bezit. Maar van
forceren zal geen sprake zijn. Wout
Wagtmans is, de resultaten hebben het
uitgewezen, onze kopman, en hf) zal dus
in alle opzichten moeten worden gehol
pen. Maar ik vlak Wim van Est, noch
Jan Nolten en zeker ook Gerrit Voor
ting, die tot nu toe geen kans heeft ge
had om iets te laten zien, zeker niet uit.
Over de andere renners ben ik best
tevreden.
Faanhof heeft in de etappe naar An
gers Donderdag bergen werk verzet, als
knecht wel te verstaan, en misschien
het wel door die zware etappe, dat hij
gisteren heeft kunnen winnen.
Het volste vertrouwen.
Klaas van Est en Jules Maenen pas
sen zich uitstekend aan. Zondag en de
komende dagen zullen zij zwaar op de
proef worden gesteld, maar ik heb het
volste vertrouwen in hen. Alleen ben ik
bang, dat Klaas van Est aan hetzelfde
euvel lijdt als Wim van Ést in de eerste
jaren: Klaas stuurt namelijk slecht in
de afdalingen. Van Breenen is in goede
vorm, hij kan uitstekend meekomen en
wij hebben al veel plezier aan hem be
leefd. En Suykerbuyk, op het nippertje
ontsnapt aan het smadelijke uit de strijd
te moeten worden genomen wegens het
overschrijden van de tijdslimiet, heeft
thans voldoende kilometers in de benen
om te kunnen doorzetten".
„Mis je de Italianen niet in de tour?'
„Natuurlijk, het is jammer, dat zij er
niet zijn, maar of de Italianen in de
strijd tussen de Zwitsers, Fransen, Bel
gen en Nederlanders er meer van terecht
zouden hebben gebracht, is zeer de
Blik op de toekomst.
En verder mik ik op een zo hoog mo
gelijke plaats in het ploegenkiassement.
Met deze tweede plaats ben ik anders
best tevreden. En verder: je kunt nooit
weten. De onderlinge strijd tussen de
Zwitsers en de Fransen moet op den
duur nadelige gevolgen hebben voor de
renners van beide ploegen.
Vooruitzien is heel moeilijk, maar ik
zal proberen door alle nog komende
moeilijkbeden tactisch heen te manoeu
vreren. Ik ben er van overtuigd, dat wij
dan individueel en als ploeg het beste
resultaat bereiken". Pellenaars besloot
het gesprek met de woorden: „Wil
Je geloven, dat ik al weer aan het
volgend jaar denk. De Ronde van Italië
doen wU zeker weer, een prachtige
voorbereiding voor de Tour de France,
kijk maar eens hoe goed Wagtmans
rijdt en misschien komen er dan ook
nieuwe, Jongere krachten naar voren,
want aanvulling met jeugdige renners,
al zijn het er maar twee of drie, blijft
steeds noodzakelijk".
hij de snelste sprinter was van de zeven,
zeker niet Lauredi, die rap komt, maar
niet doorzet. Ik voelde de Belg aan mijn
achterwiel, maar ik gaf alles en hij
bleef hangen. Verder dan op een half
wiel is hij zeker niet kunnen komen".
KLASSEMENTEN
De uitslag van de negende etappe van
de Ronde van Frankrijk, van Angers
naar Bordeaux over 343 km. luidt:
1. Faanhof, Nederland. 10 uur 3 min.
25 sec. In dezelfde tijd: 2. Hendrickx
(België); 3. Graf (Zw.)4. Clerici (Zw.);
5. Lauredi (Fr.)6. Mahé (Fr.-W.)7.
Nolten; op. 6 min. 4 sec.: 8 Darrigade
(Frankrijk): 9. Kubler (Zw.); 10. Ockers
(België); 11. Forlini (lie de France); 12.
Surbatis (lie de France); 13. Schaer
(Zw.)14. ex aequo: het peloton met
Maenen. Suykerbuyk, v. Breenen, Nico
van Est. Wim van Est, Voorting, Wagt
mans, de Fransen Bobet en Deledda en
De Smet (België), de Zwitsers Koblet,
Huber en Croci-Torti, voorts Bauvin
(NOC). Malléjac (Fr.-W.) en Vivier
(Fr.-ZW).
ALGEMEEN KLASSEMENT.
1. Wagtmans, Nederland, 53 uur 29 m.
36 sec.; op 1 min. 2 sec.: 2. Bobet. Frank
rijk; op 1 min. 19 sec.: 3. Koblet, Zwit
serland; op 2 min. 1 sec.: 4. Schaer,
Zwitserland; op 5 min. 27 sec.: 5. De
Bruyne, België; op 7 min.: 6. Kubler,
Zwitserland; op 7 min. 48 sec.: 7. For
lini, lie de Fr.; op 8 min. 38 sec.: 8. De
Smet, België; op 9 min. 32 sec.: 9. Bau
vin, Fr. NOC; op 10 min. 6 sec.: 10. Wim
van Est; op 24 min. 2 sec.: 34. Nolten;
op 25 min. 28 sec.: 42. ex aequo De Mul
der, België en Voorting; op 27 min. 6
sec.: 46. Van Breenen; op 33 min. 53 sec.:
55. Nico van Est; op 43 min. 17 sec.: 65.
Faanhof; op 1 uur 10 min. 46 sec.: 82.
Maenen; op 1 uur 27 min. 48 sec.: 86.
Suykerbuyk.
PLOEGENKLASSEMENT.
1. Nederland (Faanhof, Nolten, Mae
nen) 30.15.19; op 1 min.: 2. Zwitserland
(Graf, Clerici, Kubler)op 6 min. 34
sec.: 3. België (Hendrickx, Ockers, Bran-
kaert); op 7 min. 4 sec.: 4. Frankrijk-
West (Mahé, Bouvet, Gilles)Frankrijk
(Lauredi, Darrigade, Bobet); op 13 min.
8 sec.: 6. Frankrijk NOC (Bauvin, Cie-
leska. Dacquay); lie de France (Forlini,
Subatis, Bober); Frankrijk-Zuidwest
(Agut, Bergaud. Dussault), Frankrijk-
Zuidoost (Dotto, Kebaili, Lazarides);
Spanje (Alomar. Bahamontes. Botella);
Luxemburg-Oostenrijk (Gaul, Kemp,
Schmit)
ALG. PLOEGENKLASSEMENT.
1. Zwitserland 160.08.17; op 18 min. 22
sec.: 2. Nederland; op 22 min. 10 sec.:
België; op 24 min. 56 sec.: 4. Frankrijk;
op 29 min. 26 sec.: 5. Frankrijk NOC;
op 40 min. 5 sec.: 6. Frankrijk-West; op
52 min. 24 sec.: 7. Ile de France; op 58
30 sec.: 8. Frankrijk-Zuidwest; op
ir 5 min. 23 sec.: 9. Frankryk-ZO;
op 1 uur 8 min.: 10, Spanje; op 1 uur
16 min. 40 sec.: 11. Lux.-Oostenrijk.
PUNTENKLASSEMENT.
Kubler, Zwitserland, 80 pnt.; 2.
Schaer, Zwitserland, 106 pnt.; 3. Forlini,
Ile de France, 121 pnt.; 4. Ockers, Bel
gië, 132 pnt.; 5. Koblet, Zwitserland,
176.5 pnt.; 6. Wim van Est, 178.5 pnt;
7 Wagtmans, 197 pnt.; 8. Derijcke, Bel
gië, 214 pnt.; 9 De Bruyne, België, 226.5
pnt.; 10. Bauvin, Fr. NOC, 245.5 pnt.
