De Oude Burcht een tempel gelijk
Gave opvoering van
tHet Gastmaal der Kinderen'
Alphen sluit de brug
der duizend zuchten
MAANDAG 21 JUNI 1954
DE LE1DSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 4
GOUDEN JUBILEUM VRIENDENKRING
JUBILEUM BIJ SANDERS CO.
Zaterdag was de heer F. Bos te
Groningen 25 jaar in dienst bij de
Kon. Zeepfabr. Sanders Co. Met
zijn echtgenote en kinderen werd hij
morgens in het directie-kantoor
ontvangen, waar de directeur, de
heer P. A. de Jong, hem een geschenk
onder couvert namens de N.V. aan
bood, alsmede een persoonlijk ge
schenk.
De jubilaris werd daarop in de
feestelijk versierde cantine door het
personeel met een welkomstlied ont
vangen. Namens bedrijfsleiding en
kantoorpersoneel werd de heer Bos
toegesproken door de adjunct-direc
teur, de heer C. Verwey, namens de
vertegenwoordigers, door de heer J.
C. van Duyn en namens het fabrieks-
personeel door de heer J. A. van
Wijk, waarbij de jubilaris met mooie
cadeaux werd verrast en in de bloe
men werd gezet.
kele personeelsleden en muziek Van
Voordrachten en sketches van en
,de Rhytm Boys verhoogden de feest
stemming.
Nadat de jubilaris zijn dank voor
deze huldiging had uitgesproken,
bleef men nog enige tijd gezellig
bijeen.
van de „Vriendenkring" dankte in
een korte speech allereerst Monseig
neur Huibers voor zijn komst naar dit
feest in Leiden en voor zijn preek,
die in zo duidelijke bewoordingen
had weergegeven, wat leeft in "de
harten van vrienden van de Eucha
ristie.
Monseigneur Huibers zeide ih zijn
antwoord, dat hij altijd met het
meeste genoegen een bezoek aan
Leiden bracht. Vooral nu het een ver
eniging betrof, die hem zo dierbaar
is, en waarvan hij één van de oprich
ters is geweest, was heb dit bezoek
dubbel zo welkom.
Hierna kregen de drie gouden ju-
lfflarisseif van de „Vriendenkring"
een pauselijke oorkonde aangeboden.
Geruime tijd bleef men nog genoeg
lijk bij elkaar.
Dank aan allen.
Het laatste evenement van deze
dag n.l. de opvoering van het spel
„Het Gastmaal der Kinderen", voor
afgegaan door zang van het „Sleutel
koor" afgewisseld met declamatie
van gedichten de Eucharistie betref
fend, ving tegen achten aan.
Vooraf heette de voorzitter, de heer
P. N. Brouwer, alle aanwezigen,
waaronder vele vertegenwoordigers
van de geestelijkheid uit Leiden en
omgeving, hartelijk welkom. Dit
v/oord van welkom noemde hij tevens
een dank- en slotwoord, omdat hij
aan het einid van de opvoering daar
toe geen gelegenheid meer zou krij
gen. Hij bracht dank op de aller
eerste plaats aan O. L. Heer, die op
deze dag zo'n bijzondere zegen had
doen rusten, voorts aan de bisschop
voor zijn komst, aan de ere-voorzitter
deken Jansen, aan het comité en het
koor, aan alle jeugdteams en de me
dewerkers aan spel en declamatorium,
aan de geestelijkheid, die zo prachtig
had medegewerkt en aan allen, die
niet genoemd kondep worden, omdat
de opsomming te lang zou vallen. De
leden dankte hij nog voor de buiten
gewone medewerking voor de ruime
geldelijke bijdragen, die deze viering
Uitmuntende keuze
van „Vriendenkring"
r\E VRIENDENKRING HEEFT met
U de opvoering van Henry Ghéon's
Het Gastmaal der Kinderen" een
uitmuntende keuze gedaan. Niet al
leen is het karakter van het stuk van
een zodanig gehalte, dat een verto
ning in het kader van de viering een
uitstekende plaats inneemt, maar te
vens was de opvoering, waarin kin
deren de hoofdrollen vertolken bo
ven alle lof verheven. Wie weet op
wat voor een enorme moeilijkheden
en ongedachte mogelijkheden het op
treden van kinderen reeds bij het be
roepstoneel stuit, zal zijn bewonde
ring over wat hier door de jeugd ge
presteerd werd nauwelijks in passen
de bewoordingen kunnen steken.
Naast het prachtige werk van de re
gisseur Anton Sweers is dit ons in
ziens te danken aan de zuivere en
eenvoudige gedachte, waarop Henry
Ghéon dit spel gefundeerd heeft en
die door kinderen dikwijls zoveel be
ter begrepen kan worden dan door
volwassenen. Alleen kinderen heb
ben het vermogen de dingen, die voor
ouderen door verstandelijke en bijna
wetende overwegingen onbegrijp-
baar zijn geworden, op de juiste wij
ze te benaderen.
De Franse litterator Henry Ghéon
heeft in dit stuk de overtuiging en de
vroomheid gelegd, waartoe hij als be
keerling, na een leven vol strijd om
en tegen de waarheid, in staat was.
Oorspronkelijk geneesheer, debu
teerde hij aan het begin van deze
eeuw met enige stukken, die spotten
met alles wat deugd en vleugels had.
In de jaren voor de eerste wereldoor
log deden zijn patrottische geschrif
ten de Fransen met ware doodsver
achting naar het gevest grijpen.
Ghéon trok de consequentie uit zijn
brochures en nam na het uitbreken
van de oorlog dienst als oorlogsvrij
williger. In de loopgraven van het
IJzerfront heeft hij zichzelf en daar
door God leren kennen. Nadien
trachtte Henry Ghéon, na het opge
ven van zijn medische carrière, zijn
levensovertuiging door middel van
het toneel aan het publiek mede te
delen. Zelfs trok hij er met een gezel
geen financieel ongunstig resultaat
hebben gegeven.
Stijlvol feest.
Dit feest is geslaagd en dit is te
danken aan een bestuur, dat zich ge
heel heeft ingezet. Het is een feest
geworden met het H. Sacrament in
het middelpunt. Er was niets in dit
feest, dat de aandacht van de H.
Eucharistie zou kunnen aftrekken.
Het is kenmerkend voor deze g
die in het bestuur leeft, dat in het
kader van dit jubileum géén receptie
is gehouden. „Christus hield receptie
tijdens de aanbidding van 10 tot 2
uur", zei ons één van de bestuursle
den en dit gezegde tekent de verhe
ven stijl, die de viering van dit feest
heeft gekenmerkt.
schap op uit om op de planken het
geloof in een niet mis te verstane
tekst te prediken,
T TET GASTMAAL der Kinderen"
is een van deze getuigenissen.
Twee jongens genieen in het
klooster Santarem godsdienstonder
wijs van pater Bernard, een vroom
en toegewijd man en tevens een uit
stekend paedagoog. In het lokaal,
waar zij het onderwijs krijgen, staat
een Madonna met Kind. Tijdens de
maaltijd, als zij even door de pater
en een kreupele hulp-koster alleen
zijn gelaten, nodigen zij het Jezus-
kind uit aan hun maal deel te nemen.
Onroerd door hun geloof neemt Hij
de uitnodiging aan. Het Jezuskind
vergt echter veel van hen die Hem
aan hun tafel nodigen en de kinderen
schenken alles weg. Op aanraden van
de pater, die hun verhaal gelooft,
vragen zij van Jezus een tegen-pres
tatie. Hierop verzoekt Hij de jongens
en de pater aan zijn gastmaal na de
Mis op het Hemelvaartfeest deel te
nemen. Na dit Offer dat door het
Christuskind en zijn Moeder zelf ge
lezen wordt, vindt de kreupele hulp
koster de ontzielde lichamen van de
drie genodigden aan het hemels Gast
maal in de sacristie. De mismaakte,
die het wonder slechts heeft kunnen
vermoeden en nu verlaten achter
blijft, wordt tijdens zijn klacht voor
het beeld van de wonderdoener ge
nezen van zijn kwaal.
T\IT SPEL van geloof en genade
U werd, zoals reeds gezegd, door
leden van R.K. toneelgezelschappen
uit Leiden en omgeving voortreffe
lijk gebracht. Geen ogenblik dreigde
het gevaar om van het niveau der op
rechte ontroering tot het vlak der
krokodillentranen te vervallen. Over
de prestaties van de drie jongens
spraken wij reeds. Ook de kreupele
hulpkoster kreeg een aangrijpende
vertolking. Pater Bernard werd tij
dens de twee opvoeringen door twee
verschillende spelers voor het voet
licht gebracht. Beiden wisten door
eenvoud en goedheid te overtuigen.
De overige rollen werden alle op zeer
verzorgde wijze onder regie van An
ton Sweers op de planken gebracht.
De Leidse Katholieke jeugd zat Za
terdagmiddag aan dit Gastmaal aan.
Jammer was dat het voor de kleinsten
zowel letterlijk als figuurlijk nogal
moeilijk bleek, om boven de rand
van de tafel uit te kijken. Bovendien
scheen de Burchtrotonde de vergaar
bak te zijn van alle marktgeluiden
een muziekcorps incluis zodat het
op de achterste rijen onmogelijk was
het gesproken woord te volgen. Al
deze bezwaren waren Zondagavond
overwonnen; het podium was onge
veer zestig cm omhoog gebracht en
een extra luidspreker deed de dich
terlijke tekst prachtig uitkomen in
de bladstille avondlucht. Voor de
spelers was hierdoor een klimaat ge
schapen, waarin zij hun prestaties
van Zaterdagmiddag nog konden
overtreffen. Hedenavond volgt nog
een herhaling van dit prachtige spel.
Voer de uitvoering van heden
avond zijn nog voldoende kaarten
verkrijgbaar, vanaf 7 uur aan de
poort.
Een gammele Ford passeert als laatste
auto de oude ophaalbrug.
nenlappen door „als bijverdienste"
bediende. Het bedienend personeel is
gelijktijdig overgegaan naar de nood
brug welke thans onbeperkt geopend
zal zijn.
VALKENBURG
Aanhangwagen van
jeep omgeslagen
ZES KINDEREN GEWOND
Gistermiddag omstreeks vijf uur is
een aanhangwagen van een militaire
jeep van het vliegkamp Valkenburg
(Z.H.) in de gemeente Valkenburg
over de kop geslagen. In deze ^aan
hangwagen bevonden zich elf kinde
ren uit Valkenburg. Zes kinderen
liepen min of meer ernstige verwon
dingen op. Alle gewonden konden
naar huis worden vervoerd na het
verlenen van eerste hulp door de
plaatselijke E.H.B.O. Over de schuld
vraag van het ongeluk wordt door de
militaire politie en de Rijkspolitie in
deze gemeente een onderzoek inge
steld.
STIJLVOLLE VIERING MET
Mgr. Huibers tijdens de predikatie.
(Foto: „De Leidse Courant")
Mgr. Huibers celebreerde.
's Middags kwam mgr. J. P. Hui-
bers. De bisschop werd ingehaald
Hedenmorgen precies tien uur vol
trok zich te Alphen aan den Rijn
een historisch moment, dat de laatste
uren van 't bestaan van de Alphense
brug bezegelde en tevens het begin
zal zijn van een opgaan naar de
verwezenlijking van een nieuwe, bre
dere, geriefelijke brug op dezelfde
plaats.
Op dat moment werden de klap
pen voor het laatst opgehaald. De
brug is voor het v'erkeer afgesloten,
evenals de toegangsstraat, de Pieter
Doelmanstraat. Enkele bewoners in
deze straat staken de vlag halfstok
uit, want zij zullen ongeveer een
jaar lang in een „dode straat" wonen.
De brug heeft veel ongerief ver
oorzaakt <?e laatste tientallen jaren.
Maar wat ze toch nog betekende,, zul
len de inwoners in het komende jaar
wellicht gaan waarderen. Zolang zal
men zich kunnen bedienen van de
noodbrug en vanzelfsprekend van
de Koningin Julignabrug.
Van het historisch moment, dat
onze fotograaf heeft vastgelegd, 'wa
ren getuige de heren Ir. T. J. Hans
kamp van Prov. Waterstaat, die de
algemene leiding bij de afbraak van
de oude brug en de bouw van de
nieuwe zal uitoefenen, W. Wissink,
techn. hoofdambtenaar van P. W., die
het hoofdtoezicht houdt, A. Lamain,
techn hoofdambtenaar P. W. zal zich
met de dagelijkse leiding belasten.
Voorts waren aanwezig de heren T.
J. Boere en M. Wondergem van de
Erven L. J. Boere te Rotterdam, de
aannemers van de onderbouw en de
heer W. J. v. d. Zon, techn. hoofd
ambtenaar van P. W. te Leiden, die
belast is met de algemene zorg over
de Rijn.
De brug, welke in 1906 werd ge
bouwd en wel heel spoedig onvol
doende bleek voor de snel ontwikkel
de gemeente in het centrum van de
Rijnstreek Alphen aan den Rijn, waar
belangrijke verkeersaders samen ko
men, werd in de eerste jaren bediend
door de chef brugwachters H. Mar-
bus, P. R. Penders, A. Vrolijk, J.
Dekker en A. van Wijk als laatste.
Feitelijk was de schoenmaker Zui-
dam de eerste, die de brug, toen ze
nog weinig voor de scheepvaart moést
worden geopend, tussen het schoe-
zijn, maar toch zijn het nietigheden
in vergelijking met wat hier op het
altaar is: Jezus Christus, de Zoon
van de Levende God, één met de
Vader en de H. Geest, die de we
reld heeft geschapen en bestuurt.
Omwille van ons woont Hij onder
ons en bij ons, maar ook in ons,
Wie is zo gelukkig als wie God in
zijn binnenste draagt. Als gij goed
luistert zult gij Zijn taal horen en
verstaan. Hij zal u de weg van uw
Goddelijke uitverkiezing wijzen.
Jezus Christus is de enig blijvende
op de wereld. Geslachten zullen
vergaan, ook wij zullen allen ver
gaan: Hij alleen blijft en zijn jaren
veranderen niet".
Na in een klaar aansprekend be
toog de gedachte aan de grootheid
en liefde van Christus in het H. Sa
crament verder ontwikkeld te heb
ben, zeide monseigneur Huibers:
Als we nu overwogen hebben wie
Jezus Christus is, wat wil het dan
zeggen zich „vriend van Jezus
Christus" te kunnen noemen. Het
is niet een vriendschap in het klge-
meen, die Christus voor ons heeft,
maar een strikt persoonlijke. Hij
geeft zich geheel aan ieder mens.
In de H. Eucharistie zet de Zoon
het heldhaftig liefdeoffer van Zijn
aardse leven voort. Gaat dan naar
uw vriend Jezus en Hij zal de uwe
zijn.
Sprekend over de „Vrienden
kring" als vereniging, zeide de pre
dikant: „Het is verheugend, dat uw
getal zo uitgebreid is". Hij sprak de
wens uit, dat de Vriendenkring
steeds groter zou worden. Wat moet
het de Goddelijke Zaligmaker goed
doen veel werkelijk goede vrien
den te kunnen tellen. Gij allen hebt
de taak een apostolaat uit te oefe
nen door gebed en voorbeeld.
Tot slot tekende de predikant de
juichende stonde, waarin Christus
als triomfator voor de ogen van
Zijn vrienden zal verschijnen.
Na zijn predikatie kondigde de bis
schop aan, dat hij de aanwezigen de
pauselijke zegen zou geven, waaraan
een volle aflaat is verbonden. Na
een confiteor gezongen door alle aan
wezige priesters op het altaar, ze
gende hij de gelovigen.
Een „Te Deum", „Tantum Ergo"
met daarna zegening met het Aller
heiligste en het Eucharistisch volks
lied door allen gezongen, besloot dit
plechtig Lof.
Drie leden gehuldigd.
Monseigneur begaf zich vervolgens
in gezelschap van priester-assistenten
en het bestuur van de „Vrienden
kring" naar de Jacobazaal van de
Burcht, waar in intieme kring de hul.
diging van de heren L. J. Casteiein,
J. A. Dingjan en W. J. Peters, die
sinds de oprichtingvan de „Vrien
denkring" lid zijn, zou plaate^ vinden.
Monseigneur onderhield zich enige
tijd met deze jubilarissen, nadat alle
aanwezigen de gelegenheid hadden
gehad om deze leden met dit vijftig
jarig jubileum geluk te wensen
De heer P. N. Brouwer, voorzitter
Tijdens de opvoering van „Het
Gastmaal der Kinderen", Zaterdag
middag voor de jeugd.
EUCHARISTIE ALS CENTRUM
BETERiE RUIMTE dan de Burcht voor kerkelijke plechtigheden in de open
lucht wordi er in Leiden niet gevonden. Het wijde, ronde plateau boven
op de heuvel doet denken aan een tempel met tinnen en transen en bij het
zien van de oude stenen, die de eeuwen hebben getrotseerd komen onwille
keurig de bijbelwoorden in gedachte: „Bij het opbouwen van de tempel ge
bruikte men stenen, die klaar van de groeve kwamen, geen hamer, geen
houweel of een ander ijzeren werktuig werd er bij het bouwen van te tem
pel gehoord.
Als slanke zuilen rijzen de bruine stammen van bomentop tot in het
groene bladerengewelf, zoals het dak van de tempel in Jeruzalem op zuilen
van cederhout rustte.
Na de dreiging van noodweer gisternacht, die de organisatoren van het
ïsaajsSuiquapjaqter gelegenheid van het gouden jubileum van de Vrienden
kring ter ere van het Allerheiligst Sacrament des Altaars, menig onrustig
moment zal hebben bezorgd, koepelde zich gistermorgen een hemel, die de
belofte aan een stralende dag in zich hield boven de rotonde van de Burcht.
De verplaatsbar^ overhuiving die ook bij de openlucht-plechtigheden ter
gelegenheid van het zilveren priesterfeest van deken Jansen zulke uitste
kende diensten heeft bewezen, was rechts van de ingang van de Burcht op
gesteld. Rode en witte bloemen omzoomden de muurrand achter het altaar.
Geel-witte vlaggen hingen rondom omlaag.
De zon aarzelde.
De zon aarzelde aan de transen van
de Burcht, toen om half negen de
plechtige Hoogmis begon, die gecele
breerd werd door deken M. A. Jan
sen, ere-voorzitter van de „Vrienden
kring". Diaken was kapelaan J. A.
M. van Adrichem, subdiaken pater
L. Versteeg O.F.M., terwijl kapelaan
J. W. de Jong als ceremoniarius
assisteerde. Gezamenlijke kerkkoren
van de parochies zongen op voortref
felijke wijze (heel" wat studie-uren
zijn hieraan dan ook voorafgegaan)
de „Missa Populi" van Hub.
Cuypers, onder leiding van de heer
Abr. Martijn. De heer drs. G. Bots
begeleidde het koor met orgelmuziek.
Kapelaan J. A. M. van Adrichem,
geestelijk adviseur van de Vrienden
kring, hield de feestpredikatie.
Op het moment, dat zijn eerste
woorden verklonken waren, leek het
alsof de zon eindelijk het besluit ge
nomen had om met haar gouden stra
len dit gouden feest luister bij te
zetten.
Het grote voorrecht van „De
Vriendenkring", aldus kapelaan van
Adrichem, is wel de idealen van de
Heilige Paus Pius X te helpen ver
wezenlijken. Sedert deze Paus is
er een Eucharistische wereldlente
begonnen, waarvan de vruchten
heerlijk zijn. Men mag wel zeggen,
dat het aantal communiën over de
gehele wereld sedert die tijd ver
dubbeld is. De waardering voor
deze allerkostbaarste weldaad van
Christus is sinds dit réveille toe
genomen. Men mag klagen over de
grote aantallen onkerkelij ken in de
ze tijd, maar daiar staat tegenover,
dat bii de trouwe volgelingen die
per geloof en grotere Godsliefde is
ontstaan. „De Vriendenkring" re
kent het zich tot een grote eer dit
Eucharistische vuur in Leiden te
mogen helpen aanwakkeren. Kape
laan van Adrichem sprak de hoop
uit, dat dit jubeltij voor de Vrien
denkring volle vruchten zou mo
gen voortbrengen; dat de waarde
ring voor het H. Sacrament nog
meer zou mogen toenemen en het
Eucharistisch leven zou mogen ver
diepen.
In het Bisschoppelijk Mandement,
aldus predikant, wordt er op ge
wezen, dat wij onder meer door de
H. Sacramenten ons zelf en het
openbare leven moeten kerstenen.
Wij leven in de eeuw van de Eucha
ristie.
Dat wij in de Eucharistie de in
nerlijke kracht zullen mogen vin
den om in de samenleving aposte
len te kunnen zijn.
Honderden naderden met de com
munie tot de H. Tafel. Door de aard
en de idealen van „De Vrienden
kring" zou men het ogenblik, waarop
de priester de H. Communie aan de
vrienden van het H. Sacrament toe
reikte, het hoogtepunt van de dag
kunnen noemen.
Het het „Adoro te", de lofzang tot
Christus in het Allerheiligste dat ter
aanbidding op het altaar uitgesteld
was werd deze plechtige H. Mis be
sloten. Het koor zong zoals ook
met alle vaste gezangen reeds was ge.
schied samen met de aanwezigen
het „Christus vincit" als een hulde
aan Christus als imperator, toen de
priesters de rotonde verlieten en de
trappen naar de voet van de berg af
daalden.
met het lied „Sacerdos et Pontifex",
terwijl gidsen en verkenners naar de
poort van de Burcht voor hem een
erehaag vormden.
Mgr. Huibers celebreerde het Lof
en hield op eenvoudige maar indruk
wekkende wijze een predikatie over
het voorrecht „vriend van Jezus" te
mogen zijn.
De gidsen en verkenners, die te
zamen de erehaag hadden gevormd,
namen bij de aanvang van het Lof
plaats op de muren van de Burcht
rotonde, aldus met vanen en vlaggen
voor het H. Sacrament een erewacht
vormend, dat op het altaar stond uit
gesteld.
Het volk zong nu het „Ave Ve-
rum" en het zangkoor, dat uit ver
tegenwoordigers van de koren van
alle parochies bestond, zong „O sa-
um convivium".
Organist was wederom de heer drs.
G. Bots, maar ditmaal werden de ge
zangen ook gedeeltelijk begeleid door
enige leden van het Leidse R.K. Har
moniegezelschap. Het simpele geluid
van unisono geblazen instrumenten
zoals clarinet en piston -gaven aan
de zang die toon van kinderlijke een
voud, die wij ook bij de processies
van onze Zuiderburen kunnen horen.
Onder de bomen van de rotonde deed
deze begeleiding het uitstekend.
Mgr. Huibers werd bij het celebre
ren van het Lof geassisteerd door
pastoor Th. Beukers en pastoor N.
Lohuis O.F.M. als troondiakenen, de
weleerwaarde heer G. A. Beek als
diaken en rector L. P. M. Vester als
subdiaken.
Monseigneur Huibers preekte. In
de linkerhand hield hij de bisschops
staf omklemd met de rechterhand on
derstreepte hij zijn rustige, ontroeren
de eenvoudige woorden met een en
kel waardig gebaar.
Vriend van Jezus.
De grootheid van het H. Sacra
ment kunnen wij nooit genoeg be
seffen, aldus mgr. Huibers. Het is
wel het meest eenvoudige in de
wereld: het schijnt zo klein en on
betekenend, maar in werkelijk
heid is het het allervoornaamste
wat er bestaat. We leren van veel
grote dingen in de wereld, dingen,
die ons stom slaan van bewonde
ring; het kan alles groot en schoon
