Eeri de eerste kennismaking met Kagerplassen Weide, wind en water in Warmond Waf de Kaag aantrekkelijk maakt IIDE PSYCHE Algemene oplossing voor het probleem Zondagswet ZATERDAG 15 MEI 1954 ÖE LE1DSE COURANT VIERDE BLAD - PAGINA I buitenlanders naar de Kaag komen om er van natuur en water te genie ten?" We staren over de Warmondse Zwanenbur gerpolder, terwijl deze ge dachte in ons opkomt. De lucht is vervuld van het gerucht van weidevogels. Een enkel® molentje, een torentje, een boerderij te kenen de horizon. Naast en achter ons leggen ge lukkige bezitters een laat ste likje vernis op de huid van hun boot. Een valk- Jacht ligt half getuigd met nerveus klapperende fok met de neus in de wind. Ook wij hebben een boot zeilklaar. Laten wij eens op het meer varen en ont dekken wat de liefhebbers tot „De Kaag" aantrekt. Al gauw hanteert hij roer en grootzeil. De wind waait bol uit het Noord- Oosten. De Grote Sloot is bezeild. Met de wind achter glijden wij van de jachthavens aan de Leede weg en zwenken naar de Groote Sloot, die wij tot „De Zijl" met een goede hal ve wind afzeilen. Er is nóg een passagier aan boord. Een soort vrijwillig geaccepteerde verstekeling; een jongen, die ons met grote bruine ogen verlangend na keek. „Nu vooruit dan maar." We heb ben het roer omgegooid en de jeugd aan boord genomen. Het duurt al niet lang of Wim hanteert roer en grootzeil en vertelt alles wat Jhij van meester op school over weide vogels heeft geleerd: „Dat is een Grutto, de vogel, die zijn eigen naam noemt om verwar ring te voorkomen." Nu en dan zakt de vogel stijf door zijn vleugels en laat zich als een steen op het weiland vallen. Een leeuwerik hangt trillend in het hemelblauw. Kievit, tureluur, fuut en meerkoet, alles roept en piept door elkaar, als in een schoolklas waar géén orde is. De warme wind streelt het wei land en voert de lucht van aarde en gras met zich mee. We glijden in de luwte van een rij wilgen ge ruisloos langs een oude molen. Dan draaien we de Zijl op. We laten de melancholiek starende koeien en de schapen, die nieuws gierig op het dijkje sprongen, ach ter ons. De Zijl is een breed vaarwater, de wind ruikt nu naar water; binnen vaartschepen op weg naar Amster dam of Haarlem passeren ons aan j beide zijden. De boeg van onzej zeilboot snijdt spuitend door de gol- ven, die de boten als ploegvoren met j zich trekken. Omdat de wind Nocrd- Oost is moeten wij een paar slagen i kruisen om de plas te bereiken. DE PLAS. boot met duizend glinsteringen en de boeg bijt met 'n mond vol schuim in de golven. Een buurtschipper uit Sneek passeert ons. Wij brengen elkaar de schippers- groet, zoals dat op het water tussen goede schippers gebruikelijk is met de hand geheven: „Hoi"; „Hoi!". „Wat is dat?" We wijzen Wim naar een wit ge bouwtje langs het water. „Dat is de Sociëteit". Er naast de s avonds. starttoren, die we al ontdekt hadden. In de sociëteit ontmoeten de zeilers elkaar. Daar worden na de wed- jollen. Dan zyn er zóveel boten op I de plas, dat nog wel eens iemand zich laat verleiden tot de beeld- spraak: het ziet zwart van de zeilen. Recht voor ons ligt de grote plas „Zweiland". Links van ons het eiland „De Lakerpolder" met een al lerliefst molentje, dat uit een teken boek is weggelopen. Tussen de Lakerpolder en de Koogjespolder gijpen we eenmaal met de wind achter. De boot ligt nu op de andere zijde. Rechts aan de loefkant zien wij de Kooipolder met een grote eendenkooi. Graag zou den we daar even gemeerd hebben om de kooi wat dichterbij te bekij ken, maar aanlegger, is daar verbo den om de eenden tot schade van de kooiker niet te verschrikken. AVOND. De huizen en torentjes van War mond duiken vóór ons weer op. We laten het meer achter ons en varen de Leede op langs de rijke Zwanenburgerpolder en de boerde rij „De Eenzaamheid". Weer drijven we midden tussen kikkers, koeien en weidevogels. Weer ruikt de wind naar warm weideland. Rechts van ons ligt Warmond. De zon glijdt met ons mee achter hoge, oude bomen. De avond nadert. On der de bomen klinkt ergens zachte muziek. Viool en celloklanken van een beschaafd strijkje, dat het rus ten en gedachteloos zijn tot een ver fijnd genot kan opvoeren. Onder de bomen staan bij gele tuinstoelen kel ners in rok. We weten nu wel héél zeker, dat Kaagtoeristen geen schimmen jagers zijn. Het is aan de Kaag goed toeven. VAN DE ZEILER j De zeiler is van nature een optimist. In Januari als de 2 sneeuw nog in de straten hui- 2 vert, staat hij al bij zijn boot om s te zien wat hij dit jaar vernieu- wen moet. In Februari staat hij 2 2 zij zijn handelaar om wat lij- s nen, blokken en wantspanners 2 te vernieuwen. In gedachte ziet 2 hij de zeilen al bollen in de 2 wind. Hij blijft wat lang in de 2 winkel hangen om zijn handen 2 eens langs de stof van nieuwe 2 zeilen te laten glijden. Hij laat 2 zich het gebruik van een nieuw 2 patent-anker uitleggen ook al 2 is hij van plan om er nooit een 2 te gebruiken. Hij ruikt de lucht 2 van geteerd touw en dat doet 2 hem ook het water ruiken. In April en Mei ligt hij op zijn buik de binnenkant van zijn 2 schuit te schilderen, hij schuurt 2 drie, vier maal de gladde huid 2 van zijn schip even voorzichtig als straks de golven langs zijn 2 boot glijden. De zon komt door 2 een spleet van het dak in de 2 loods gluren. In Mei plonst zijn boot van de 2 helling in het water. 2 De mast gaat omhoog, het 2 roer met helmstok worden aan- 2 gehaakt. 2 Hij gaat zeilen. Over zo'n eer- t ste zeiltocht van een nieuwe- 2 ling op de Kaag wordt hier ver- 2 t'eld. Zacht glijdend in de luwte (Foto's: "De Leidse Courant") Zondag trekt weer de grote Ser- j vaasprocessie door de straten van Maastricht. De eersite groepen ver- trekken om 12 uur van de Sint Ser-1 vaaskerk. De slotpleohtigheid wordt .gehouden op het Vrijthof. Behalve de noodkist zal, wegens het Mariale I jaar, voor de eerste maal het beeld van de „Sterre der Zee" in deze i stadsprocessie worden meegedra gen. BIDDAG TE HEILOO. Maandag 21 Mei, feest van Maria, Middelares van alle genaden, en sluitingsdag van de Meimaand in dit Maria-jaar, wordt bij O. L. Vrouw ter Nood te Heiloo een grote „Bid dag" gehouden. Van 's morgens vroeg na de H. Missen tot 's avonds 8 uur j wordt luidop „De ononderbroken Rozenkrans" gebeden voor al de in tenties van het Maria-jaar en ook voor de persoonlijke. Degenen, die wegens omstandigheden zelf niet naar O. L. Vrouw ter Nood kunnen komen, kunnen hun intenties instu ren aan de rector. Ze worden dan voor heel de dag neergelegd aan de voeten van het Genadebeeld. De bisschop van Haarlem, Mgr. J. P. Huibers komt om 9.30 uur zelf ook deelnemen aan die Biddag. 's Avonds na het sluitingslof van 8 uur is de massale lichtprocessie door het park ter ere van O. L. Vr., welke beëindigd wordt door het of feren van de kaarsen vóór het ge nadebeeld van O. L. Vrouw ter Nood. Windhaan te Alphen krijgt schoon pak Nog voor de Koningin en de Prins straks Alphen's territorium zullen heb ben betreden, zal een en ander in de gemeente Alphen aan den Rijn wel een frisser aanzien hebben gekregen, zoAvel op de begane grond als hoog? in de lucht Zo heeft de windhaan op de brede toren van de Ned. Herv. Kerk aan de Julianastraat gloednieuwe glanzende goudgele „veren" gekregen. De foto toont de lucht-accrobaat bij zijn alles behalve benijdenswaardig werk, ruim zestig meter boven dc begane grond. De kerk wordt tevens voorzien van een splinternieuwe bliksemafleider. Het is een vak apart, dat nog iets anders eist dan technische bekwaamheid! Naast de staande ladder ziet men op de foto de des avonds en des nachts verlichte wijzerplaat (de cirkel) van het torenuurwerk, welke tijdaandui- der bij licht van de grond af nauwelijks waarneembaar is. Het gevaarvolle werk trok veel bekijks aan de voet van de toren, waar het geroezemoes van het voorbij denderend drukke en snelle verkeer, zich geen rekenschap geetl van wat aaar boven, hangend a. h. w. aan een zijden draadje wordt uitgevoerd. Foto Lux, Alphen Het is of de boot nu voelt weer strüd verhitte gesprekken gevoerd, een stevig meer te bezeilen. De vaan „bakboord' het meest ge- hoog in de mast klappert in de strak- bruikte woord is. ke wind. De witte zeilen en de mast Nu hebben wij de wijdheid van de neigen naar het water, de zon spie- plas voor ons. 's Zomers bekampen geit zich in het buiswater achter de hier de regenbogen, B.M.'s en de Ministers streven naar Niet alleen voor Limburg Zoals is gemeld heeft het lid van de Tweede Kamer de heer Burger de volgende vragen gesteld: 1. Moet uit de mededelingen en publicaties in zake de Zondagswet, volgens welke: a. door de minister van binnenlandse zaken een nadere voorziening zal worden voorgesteld aan het parlement, en b. door de minister van justitie in afwachting van die voorstellen ma tigende maatregelen zijn getroffen met betrekking tot strafvervolgingen wegens overtreding van de Zondags wet, worden afgeleid, dat de Zon dagswet in de practijk tot ongewenste consequenties in Limlburg blijkt te voeren? 2. Indien de eerste waag bevesti gend beantwoord wordt, geven dan de in Limburg opgedane ervaringen de ministers aanleiding na te gaan of de Zondagswet ook elders in Neder- J land stuit op bezwaren van gods dienstige en/of folkloristische aard, dan wel anderszins botst met be staande gewoonten of gebruiken? 3. Mag worden aangenomen, dat de door de ministers beoogde maat regelen, als onder vraag 1 aangeduid, van algemene aard zullen zijn, gel dend voor geheel Nederland, en dat deze met name niet in feite tweeërlei rechtsbedeling tengevolge zullen heb ben? De minister van binnenlandse za ken heeft thans mede namens de mi nister van justitie het volgende ge antwoord: De gestelde vragen worden beves tigend beantwoord. De regering over weegt een zo redelijk mogelijke op lossing van algemene strekking. EERSTE EXTRA-VISA VOOR AMERIKA UITGEREIKT. De administrateur van het bureau voor inspectie veiligheid en consu laire zaken van het Amerikaanse mi nisterie van buitenlandse zaken, de heer Scott Mcleod, die tevens admi nistrateur is voor de uitvoering van de speciale immigratiewet, waardoor 17.000 Nederlandse extra-emigran ten in Amerika kunnen worden toe gelaten, heeft gistermiddag in het gebouw van het Amerikaanse con sulaat te Rotterdam de eerste visa overhandigd aan een Nederlands landbouwersgezin. Het Was het gezin van de 56-jari- ge Jan Koetsier uit Mijdrecht, die met zijn vrouw vier zoons en twee dochters naar de Maasstad waren ge komen. Zij vallen onder de categorie van twee duizend emigranten, die de eerstkomende drie jaar naar Ameri ka naar hun naaste bloedverwanten kunnen emigreren. Moeder Koetsier vertelde ons, dat haar oudste zoon Hendrik in Octo ber 1947 naar de Verenigde Staten is vertrokken en in October van het vorig jaar werd hij Amerikaans staatsburger. De jongeman bezit in Artesia (Californië) thans een eigen boerderij met 120 koeien. Bij hem komen de Koetsiers in huis, doch vader wil trachten zo spoedig mo gelijk een eigen bedrijf bijeen te sparen. „Ik zie daar een betere toe komst voor mijn zoons", zo was zijn mening. In Mijdrecht heeft hij een eigen bedrijf met 50 koeien. DE DROOGTE IN ZUID-LIMBURG. Verscheidene boeren in Zuid-Lim burg zijn overgegaan tot het bijvoe- deren van het vee. In de drinkwa tervoorziening wordt voorlopig geen stagnatie verwacht. De bloesem in Zuid-Limburg heeft nu wel het hoog te punt bereikt. Thans staan de ap pel- en perenbomen in volle bloei. BOS- EN HEIDEBRAND TUSSEN NUNSPEET EN VIERHOUTEN. Gistermiddag is brand uitgebroken in de bossen gelegen tussen Nun- speet en Vierhouten. Na twee uur blussingswerk slaagden de brandwe ren uit de omliggende plaatsen er in het vuur te bedwingen. Een grote oppervlakte heide en bos ging in vlammen op. Bijna zeilklaar.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1954 | | pagina 11