Vele kath. bouwvakarbeiders
vierden gisteren hun jaarfeest
Een stijlvolle feestavond bracht
Middeleeuwen en de toekomst
Sempre Avanti vierde het
zilveren jubileum
Han de Wilde nam afscheid van
„Litteris" met ouderwets toneel
Kath. Leidse slagerspatroons
hadden genoegelijke ochtend
Studiefonds St. Petrusparochie
gaf een gezellige feestavond
MAANDAG 15 FEBRUARI 1954
DE LEIDSE COURANT
EERSTE BLAD - PAGINA 2
Hulde aan pioniers
Vakbonden hebben
ook nieuwe taken
naar voren kwam en vertelde een
voorbeeld uit de praktijk waaruit het
belang van het overleg wel sterk
bleek.
Hij bepleitte voorts een groter vrij
heid voor de loonvorming. De be
drijfsgroepen zelf kunnen immers
het beste beslissen welke lonen be-
taald kunnen worden. Medezeg-
bijna te klem Week voor het aantal genschap in de bedrijven, zo vei-
Iprinti van Hi> Kath H/nnuxraIrarhm-
volgde spreker, wil echter ook zeggen
De dikke mist noch liet voor de
Zondag vroege uur konden gister
morgen verhinderen, dat de kapel
van het St. Elisabeth-ziekenhuis
leden van de Kath. Bouwvakarbei
dersbond „St. Joseph", afd. Leiden,
die zijn jaarlijkse sociale Zondag
morgen met 't opdragen van het H.
Misoffer door de geestelijk adviseur,
pater S. Keulaerds, inzette.
Naar aanleiding van het Evangelie
wees de g. a. in zijn predicatie de le
den er op, dat ook zij arbeiders in
de Wijngaard des Heren kunnen en
moeten zyn. Zij kunnen door hun ar
beid vele vruchten verzamelen. Spr.
noemde daarvan naastenliefde, recht
vaardigheid en Godsvertrouwen. Hij
wekte tenslotte op om de H. Mis per
soonlijk of in de geest bij te wonen
als morgenoffer om de arbeid vrucht
baar te maken, tot eer van God, tot
heil van de maatschappij en tot eigen
zaligheid.
Grootse viering in voorbereiding
Na de H. Mis waaronder de leden
zich verenigden in een algemene H.
Communie, maakte het gezelschap
een kleine wandeling naar de grote
zaal van Den Burcht, v/aar welvoor
ziene tafels tot toetasten noodden.
Weldra hoorde men niets anders dan
het getik van het eetgerei, het geroe
zemoes van opgewekte stemmen en
het feestelijk geluid van de door de
heer Gordijn bespeelde piano. Boven
dien verried een rookgordijn, dat in
dikte de mist buiten benaderde de
aanwezigheid van een grote hoeveel
heid iri genoegen omgezette sigaren.
Toen dan ook voorzitter de heer
C. J. van Leeuwen, het woord nam,
was de gezelligheid ten top gestegen.
Hij verwelkomde de afgevaardigden
van het hoofd- en districtsbestuur,
de heren H. Werkhoven en F. J. v. d.
Meché, de heren K. de Bree en F. A.
van Hees, namens het Leidse KAB-
bestuur en de heer A. de Kruiff als
afgevaardigde van de Centrale Volks
bank.
Nadat de voorzitter een grootse
viering van het diamanten jubileum
van de bond volgend jaar voorspeld
had, gaf hij het woord aan de heer
Werkhoven voor de huldiging van
hen, die de bond vijftig en vijf en
twintig jaar trouw gzweest waren.
Pionier gehuldigd.
Speciaal de heer F. P. J. Smit, die
het langst van allen zijn beste krach
ten vooral in de jeugdjaren van de
bond, gegeven had, kreeg' de hulde
die hij als pionier verdiende. Ook de
heren J. de Haas, Corn. Uljée, Th. v.
Steyn, Chr. Simonis, A. Slootjes, J.
Mazurel, G. Hoeks en W. Rijsber-
gen, mochten de dankbaarheid van
alle aanwezigen in ontvangst nemen,
voor de vijf en twintig jaren waarin
zij deel hadden uitgemaakt van de
nog steeds groeiende bond.
De spreker die vervolgens het
woord kreeg, was drs. J. M. Th. Loef-
fen, economisch adviseur van de or
ganisatie, die de leden met de nieu
we taken van de vakbonden in ken
nis bracht.
Als we het over de nieuwe taken
van de vakbonden hebben, aldus spr.
dan houdt dit niet in, dat de oude
losgelaten worden. Er is slechts spra
ke van een uitbreiding van de taak,
waarmede bijna zestig jaar geleden
de pioniers zich belastten. De volko
men willekeur van het liberale tijd
perk maakte de oprichting van de
vakbonden tot een noodzaak.
Onderling overleg.
Velen schaarden zich onder de ro
de vaandels van de klassenstrijd
Toch waren er in die tijd reeds men
sen die deze strijd met liefde en
rechtvaardigheid wilden pogen op te
lossen. Dit waren zeker niet altijd
mensen, die wijwater zweetten en
wierook ademden, zoals de spreker
zich plastisch uitdrukte.
Hoe anders is de situatie nu. Werk
gever en arbeider zitten aan een tafel
om tot beider voordeel samen te wer
ken.
Vervolgens besprak de heer Loef-
fen, de instellingen op allerlei niveau
waarin deze samenwerking het meest
meaeverantwoordelijkheid. Hiervoor
is nodig, dat de arbeiders hun mening
en inzicht kunnen vormen en naar
voren brengen. Van ieder individueel
wordt veel gevraagd in het belang
van zichzelf en van de vakvereni
ging.
Na een kopje koffie kwamen nog
enige vragen los, die door de spre
ker naar volle tevredenheid beant
woord werden.
In zijn nieuwe functie van geeste
lijk adviseur richtte pater Keulaerds
zich hierna voor het eerste tot de le
den,wiens medewerking hij verzocht
om het katholieke principe uit te dra
gen. Evenals hij, wenste ook de dis
trictsbestuurder, de heer A. J. v. d.
Meché, de jubilarissen van harte ge
luk. De laatste hoopte bovendien, dat
de leden in de toekomst hun vrou
wen voor de politiek zouden kunnen
interesseren. De voorzitter van de
KAB, de heer K. de Bree, die de lan
ge rij sprekers sloot, toonde zich ver
heugd over de kennismaking. Hij
hoopte de leden, die in zo'n groten
getale opgekomen waren, ook eens
op de KAB-vergaderingen te kunnen
GEM. AANKONDIGING
WACHTVERBOD KOORNBEURS.
Burgemeeser en Wethouders van
Leiden brengen ter openbare kennis,
dat zij hebben besloten met ingang
van heden een wachtverbod in te
stellen voor de Koornbeurs.
het grote belang, dat de KAB als
overkoepelend orgaan heeft.
De voorzitter kon in zijn sloot-
woord op een volkomen geslaagde en
zeer interessante morgen terug zien.
De feestavond.
De Kath. bouwvakarbeiders fees
ten niet zo heel dikwijls in bonds-
verband slechts eenmaal per jaar
doch wanneer 2ij de bloemetjes
buiten zetten, gebeurt dit ook ter
dege. Dat de leden hiervan overtuigd
zijn, bewees de enorme toeloop,
waardoor gisteravond de grote zaal
van „Den Burcht" tot de laatste
plaats gevuld was.
Voorzitter Van Leeuwen had maar
net tijd om zijn welkomstwoord
speciaal gericht tot pater Keulaerds
uit te spreken, of de „Drie Mus
ketiers", o.l.v. Cees Nat, bezetten
de planken en brachten een stroom
van grappen en liedjes de zaal in.
Zij deelden hun tijd broederlijk met
de acrobatengroep „De Wenty's".
Doch daarna was de Musketierlei
der nog niet uitgespeeld. Nauwelijks
had de voorzitter na het cabaret zijn
dankwoord uitgesproken, of Cees Nat
liet de stoelen aan kant schuiven en
gaf leiding aan een geanimeerd dans
je we mogen wel zeggen „een
dans", dat muzikaal ondersteund
werd door zijn twee „wapenbroe
ders". Het was al Maandagmorgen,
toen de danslustige bouwers met hun
charmant gezelschap de koele bui-
begroeten. Verder wees hij nog op tenlucht weer opzochten.
Mariacoagregatie Hartebrug in 't zilver
Gedegen
voorbereiding
Geheel de Hartebrug-parochie
heeft gisteren iu het teken van de
meisjes- en damescongregatie ge
staan en alhoewel pater S. v. Swelm
onder de H. Missen voor zijn man
nelijk jeugdwerk collecteerde het
is hem meegevallen, hoorden we
eisten de dames verder alle aan
dacht voor zich op en niet ten on
rechte!
Niet alleen het zilveren jubileum
van de congregatie, maar vooral de
wijze, waarop de dames zich met
een druk bezocht triduum hierop
hebben voorbereid, vroegen een
groots feest als sluitstuk.
De feestgave van pastoor N. Lo-
huis bestond uit een plechtige Hoog
mis, die werd opgedragen door de
directeur der congregatie, pater G.
Hogenelst, met assistentie van pas
toor Lohuis als diaken en pater A.
Hildebrand, die het triduum geleid
heeft, als subdiaken, en welke op
voortreffelijke wijze door 't dames
zangkoor van de congregatie o.l.v.
de heer Jan Castelein gezongen
werd.
In de avonduren waren alle da
mes en dametjes, na een plechtig
sluitingslof, in het St. Antonius-
clubhuis bijeen, waar het bestuur J
van de congregatie
demonstraties
pokus" maakt; zijn
spreken voor zich.
Spectaculair.
Het eerste deel van zijn optreden
was populair ingesteld; geblind
doekt beschreef hij het uiterlijk van
enkele aanwezigen en schoot zelfs
eveneens geblinddoekt bran
dende sigaretten uit de mond van
een der aanwezigen.
Het tweede deel was meer specta
culair. Aan de hand van foto's ver
telde hij over het verleden van de
gefotograifeerden en daaraan vast
gekoppeld iets over de toekomst. De
zuiverheid waarmede hij het verle
den uittekende, geeft goede ver
wachting voor zijn toekomstvoor
spellingen, die voor enkele aanwe
zigen zeer hoopvol waren.
Het was al ver over „kinderbed
tijd", toen pater Hogenelst na
een dankwoord aan pastoor Lohuis
en pater Hildebrand en een profi
ciat voor Fernando aan dit ge
slaagde feest een einde maakte.
Uitmuntende
zangprestatie
HET ZILVEREN JUBILEUM van
Sempre Avanti is op intieme
wijze, maar kunstzinnig gevierd met
een uitmuntende zangprestatie onder
leiding van de dirigent Johan van
den Broek. De Toonkunstzaal was
geheel gevuld en er heerste 'n pret
tige sfeer van vriendschap en waar
dering, die dan ook verdiend was. De
inzet „Veni Creator Spiritus" van Al-
phons Diepenbrock bleek een heel
gelukkige keuze te zijn. Deze hymne
is als tekst en als compositie een
prachtstuk en Sempre Avanti heeft
het grote a cappella koor rein, wel
luidend en geacheveerd gezongen. De
acht heren onder leiding van de vita
le dirigent Van den Broek hebben er
alle eer van. Van de aanvang af heeft
deze dirigent het bewind gevoerd; en,
vitaal als hij is, houdt hij zonder
merkbare druk, de teugels goed vast.
Wij kunnen niet nalaten het octet
met z'n dirigent nog vele jaren toe te
wensen. Er waren naar voorzitter
Van Duuren in zijn feestelijk woord
vertelde nog meer jubilarissen,
o.a. de heren Pijnacker, die er vocaal
nog best wezen mogen. Een geluk
wens eveneens aan hen en mogelijk
ook aan andere zilveren feestelingen.
Dan volgde het geweldig moeilijke
„Requiem" van Roeske, waaraan
evenals bij Diepenbrock's hymne het
Gregoriaans ten grondslag ligt. Dit
stemmingsvolle Requiem mocht
eveneens aller goedkeuring hebben.
„The Rosary" van E. Nevin, begeleid
door de heer Franke, was een kolfje
naar de hand van de twee eerste te
noren, de heer Van der Broek Jr.
en de heer Piet Pijnacker, die heel
welluidend solieerden, a bouche fer-
mée secundeerden de heren van 't
kwartet. Merkbaar en terecht is er
genoten.
Dan maakten wij kennis met de so
praanzangeres mevrouw J. Schoen
maker, die een prachtige natuurstem
bezit. Voortreffelijk door Iskar Aribo
begeleid zong zij „Tre Giorno" van
Pergolesi, „Letzter Frühling" van
Grieg en „Haiden Röslein" van Schu
bert. Van deze drie liederen trof zij
ons in voordracht en stemvoering het
meeste in Pergolesi. 't Was opvallend
hoe homogeen er door de zangeres
en de pianist gemusiceerd werd.
Mooie bloemen en veel applaus als
welverdiend loon.
IVAN HADDEN WIJ T voorrecht
U Iskar Aribo weer eens te mogen
horen klavier spelen, iets, dat niet al
te veel voorkomt te dezer stede.
Mooie stukken, waarbij hij eerst een
kleine, maar doeltreffende toelichting
gaf, droeg hij voor „Dance rituelle du
Feu" van Da Falla. kenmerkend
Spaans, fanatiek de tot 20 keer her
haalde drieklank aan 't plotselinge
slot.
Dan van Turina, die 'voor klavier
altijd zeer dankbaar -schrijft, het
„Meisje en de nachtegaal". Dit fijne
werkje werd fris en kleurig voorge
dragen. Als 3e Spanjaard Albeniz uit
diens Suite Espagnole (van 8 stuk
ken), de drukke Seguidillas „Castil-
la", 't was prachtig en na de pauze
speelde Aribo de 2e Prélude van
Rachmaninoff. Ofschoon het heel an
dere muziek is, ligt de Russische mu
ziek deze pianist al even goed. Na
deze Prélude was 't de „Nocturne"
van Scriabine, welke zeer virtuoos
maar niet minder muzikaal gespeeld
werd. Ten slotte „Etude Tableau"
met romantische geest en vaardig,
naar de eis vertolkt. Het geschenk,
dat Aribo ontving, heeft hij ten volle
verdiend. Sempre Avanti mag zich
gelukkig noemen, medewerking van
zo'n uitmuntende solist te hebben
gehad.
In de pauze recipieerden de acht
heren en hun dirigent en van de ge
legenheid tot gelukwensen werd druk
gebruik gemaakt. De voorzitter ver
telde in zijn speech zo een en ander
over het wel en weer van 't ensem
ble, waarvan 't merendeel voorspoed
is geweest. Zusterverenigingen er
ensembles, zonder afgevaardigden,
evenals K. en O., die beurtelings 't
woord voerden, oud-leden, ere-leden,
teveel om op te nemen.
Na de pauze ging 't ensemble even
fris door met de mooie en fraai ge
zongen Psalm 23 van Schubert, waar
bij de heer Franke een bescheiden ef
fectieve begeleiding gaf. Ten slotte
de uiterst moeilijke „Serénade d'Hi-
ver", waarin Saint-Saëns zich ken
merkt door eon uiterste beheersing
van de klank, een geestig en voor
naam werkje, dat aan de zangers
geen kleine eisen stelt. Hulde aan di
rigent en zangers, 't Was prettig dit
te beluisteren.
„Ondersteuning zij
ons doel" 60 jaar
Vrijdag was het precies 60 jaar
geleden, dat vijf personen in het
voormalige Hotel ,,Du Nord" aan de
Steenstraat het initiatief namen tot
de oprichting van de Ziekenvereni-
ging „Ondersteuning zij ons doel".
Ter gelegenheid van dit 60-jarig be
staan werd Zaterdag in de vrijwel ge
heel gevulde grote zaal van „Den
Burcht" een feestavond gegeven, te
vens bedoeld als hulde aan het be
stuur, met name aan secretaris C.
Hendriks, die het zeldzame feit her
dacht, dat hij vóór 40 jaar met het
secretariaat werd belast.
De voorzitter van de feestcommis
sie, de heer A. W. Croese. huldigde
het bestuur en de bode, de h eer Kop,
die zeer veel van hun vrije tijd in het
belang van de vereniging hebben op
geofferd. Terwijl de heren met een
rokertje werden verrast, werd aan
hun resp. echtgenoten een bloemetje'
ter hand gesteld. De heer Kop kreeg
ook een vulpen.
De vice-voorzitter, de heer- J. J.
Mulder, huldigde de oprichters en
weidde uit over de doelstelling van
de vereniging. In deze 60 jaar heb
benwij onze plicht gedaan, aldus spr.
Waar dat al nodig was, zijn door de
vereniging versterkende middelen
verstrekt, terwijl ook een uitzending
van hulp .in de huishouding plaats
vond. In totaal werd in 60 jaar onge
veer 150.000 aan geld uitgekeerd.
Met name wekte spr. de jongere ge
neratie op om het werk der ouderen
krachtig voort te zetten, waardoor
een achteruitgang in het ledental kan
worden ingelopen.
Tenslotte richtte de heer Mulder
zich tot de secretaris, die hij met 40
dienstjaren een voorbeeld van een
trouw en accuraat verenigingsbe
stuurder noemde. Namens het be
stuur bood spr. hem een enveloppe
met inhoud aan.
Nadat de heer Hendriks voor deze
vriendelijke geste hartelijk had be
dankt, bracht Mary Helvoirts cabaret
v... een afwisselend en geslaagd pro-
J. Kortmann. I gramma over het voetlicht.
Leidse Universiteit
Geslaagd voor het Kerkelijk Voor
bereidend examen de heer A. J.
Overbeeke te Leiden.
PERFECT
drukte zich na afloop van de
voorstelling zeer kernachtig uit, toen
hij sprak van „een echt ouderwets
stuk", dat de bijna 100-jórige Leidse
Amateurtoneelvereniging „Litteris
Sacrum" Zaterdagavond in de
Schouwburg voor het voetlicht heeft
gebracht.
De toneelbewerking van Neu
manns beroemde novelle ,De Pa
triot" geeft de ware tonelist een
overdaad aan mogelijkheden om zich
geheel te geven, maar zij is alleen
bestemd voor de „sterken". Wanneer
een middelmatig gezelschap dit dra
ma ten tonele zou voeren, zou het
als een pudding ineen zakken en zóu
het een wanstaltige vertoning van
Boterham voor allen
De slagers behoren tot de best ge-
een feestavond organiserde middenstanders.. Wei
van uitstekende kwaliteit georgani- l'cht omdat hun belangen zozeer in-
seerd had. Zowel pastoor Lohuis, j eengrijpen. Zij ontmoeten elkaar re-
als de paters Vermeulen, Verstee- J gelmatig in het slachthuis en op de
n, Hildebrar
Baarle woonden deze feestavond bij.
Klassieke opening.
gen, Van Swelm, Hildebrand en Van j vergaderingen, waar het vooral de
vakbelangen zijn, die hun volle aan
dacht hebben. Gistermorgen echter
kwamen deze belangen niet ter spra-
Ontmoeting van
katholieke jongelui bij
de R.K. Harmonie
Twee redenen had de R.K. Leidse
Harmoniekapel om gisteravond de
keurig opgeknapte zaal Maria Gij-
zensteeg in een balzaal te verande
ren: de Kath. jongelui van Leiden
gelegenheid geven elkaar te ontmoe
ten -beter dan op de Steenstraat!
en bovendien propaganda maken
in de hoop dat er uit de jongelui
enige nieuwe leden zouden voortko
men. In hoeverre het laatste inder
daad het geval geweest is, weten we
niet. Wel, dat een flink aantal zich
als donateur opgaf.
Ook het eerste doel werd bereikt,
meer dan 100 meisjes en jongeman
nen bewogen zich over de dansvloer,
onder leiding van de heer P. Gies-
ke. Namens'het bestuur van de R.K.
Leidse Harmoniekapel sprak de heer
J. Kok een welkomstwoord, waarna
hij bovengenoemde doelen van deze
avond uiteenzette. eVrvolgens liet
de Beierse Kapel zich horen met een
mars, gevolgd door een polonaise
en een wals. Toen aldus de stem
ming er in gebracht was, ruimde de
kapel het veld voor de pick-up, op
de muziek waarvan men .de avond
dansend doorhuppelde.
Na het openingswoord van pater
Hogenelst bracht Henk Zoutendijk
zijn bekende marionettenspel „Van
de vos Reinaerde" voor het voetlicht
Op buitengewoon aantrekkelijke wij
ze doet Zoutendijk deze Middelne
derlandse moraliteit weer herleven en
het was werkelijk jammer, dat niet
alle aanwezigen de vereiste rust
konden opbrengen, die dit spel ver
dient. Verreweg het merendeel
volgde echter de sluwe Reinaerd
gespannen en wellicht was de stof
ook een klein beetje erg zwaar voor
de jongere dametjes, die nog te wei
nig van deze vorm van kunst ver
st a.an.
Greep naar de toekomst.
Had Henk Zoutendijk terugge
grepen naar de verzonken Middel
eeuwen, Fernando reikte naar de
toekomst, waarin wellicht zal blij
ken, dat deze tijd een voorbereiding
is voor een nieuwe wetenschap.
In de laatste tijd is het probleem
der para-psychologie weer buiten
gemeen actueel geworden door de
diverse rechtszaken, waarbij telkens
blijkt, dat het juridische net niet
meer past om de feiten, die op dit
gebied bereikt worden. Men kan er
natuurlijk bezwaar tegen maken, dat
een serieuze wetenschap erkenning
via het toneel zoektmaar ook
de geneeskunst is als kermisattrac
tie geboren. Toch behoeft de tegen
woordige psychometrist geen ker-
misclown te zijn en dit is feitelijk
het enige (kleine) bezwaar, dat wij
tegen Fernado's programma heb
ben; zijn naam is potsierlijk, zijn
taal wat gezwollen en zijn spreken
zo nu en dan een weinig ongeculti
veerd.
Deze psychometrist, die gister
avond heeft getoond in hoge mate
een psycho-analytische aanleg te be
zitten, zal in serieuze kring onge
twijfeld meer belangstelling wek-
ke, bleven althans op de achter
grond, toen de R.K. Slagerspatroons-
vereniging „St. Pelagius", afd. Lei
den en omgeving een Sociale Zon
dagmorgen hield, die in het teken
stond van hun gemeenschappelijk
katholiek-zijn.
Om negen uur verzamelde een
groot aantal leden zich met hun da>
mes in de kapel van de zusters Car-
melitessen aan de Oude Vest, om het
H. Misoffer bij te wonen, dat door
pater Wufram, O.Cap., uit Voor
schoten, werd opgedragen tot inten
tie van het onlangs overleden lid, de
heer O. Zierikzee.
Naar aanleiding van het Epistel
van Zondag Septuagesima hield pa
ter Wulfram voor zijn aandachtig ge
hoor een predicatie over het lopen
in de renbaan en over de vele of
fers, die men brengt, om de erepalm
te behalen. Offers, die veel zwaarder
zijn dan men die men bereid is te
brengen voor het behalen van
eeuwigheid. Spr. spoorde zijn toe
hoorders aan de betrekkelijkheid van
het aardse duidelijker te gaan inzien
en zich meer op hun toekomstig
eeuwig leven te bezinnen.
Ook in het zakenleven.
Na de H. Mis stond in het St. An
tonius Clubhuis een heerlijk ontbijt
te wachten. Voorzitter G. Bergers
hield niet van dralen en gaf direct
het sein tot aanvaller-
Pas nadat allen verzadigd waren,
sprak hij de leden met een enkel
woord toe en wees hen er op, dat zij
niet alleen op een dergelijke Zondag
morgen katholiek mopten zijn, maar
ook in het zakenleven. Dus geen un
faire concurrentie voeren en elkaar
aldus het leven onmogelijk maken.
Wanneer we het aantal inwoners van
Leiden delen door het aantal Leidse
slagers, aldus de heer Bergers, is de
uitkomst zódanig, dat er voor iedere
slager een boterah te verdienen
minder, maar allemaal redelijk.
Steun aart „St. Vincentius".
Pater Wulfram die de wegens der
gelijke werkzaamheden verhinderde
geestelijk adviseur verving de
voorzitter was hem er zeer dankbaar
voor waagde het de bedelnap te
voorschijn te halen ten bate van de
Maria-conferentie van de St Vincen-
tius-vereniging (voormalige Mon
Père-parochie), die zeer veel behoef
tige gezinnen moet helpen. B. en
W. van Leiden hebben daarom een
verloting goedgekeurd, met als hoofd
prijs een reis naar Lourdes. Pater
Burgerlijke Stand
Geboren: Gerardus Johannes zn
van G. de la Rie en W. Petit; Mari
na dr van H. H. Vader en H. Schoo;
Erik zn van J. Boom en J. C. Mar-
tijn.
Wulfram haalde een boekje met lo
ten te voorschijn, waarna de heer
Nol Bergers zijn taak overnam en
binnen de korst mogelijke tijd het
hele boekje uitverkocht!
Onder het genot van een kopje
koffie en nog iets pittigers bleven de
dames en heren nog een uurtje ge
zellig bijeen, pratend over koetjes en
kalfjes, welke uitdrukking in dit mi
lieu ook letterlijk van toepassing
was. Aldus werd het een gezellige
ochtend, waarop de kath. slagers el
kaar in een niet-zakelijk gesprek ont
moetten, hetgeen de onderlinge
vriendschap zeker ten goede geko
men is.
ken, wanneer hij minder „hokus- valt; de een iets meer, de ander iets
Het studiefonds-zakje is onder de
Zondagse collecten in de kerk wel
de minst bedeelde; wanneer men er
iets in gooit, is het meestal niet meer
dan een cent, aldus de heer J. A.
Rosdorff, voorzitter van het Studie
fonds van de St. Petrusparochie, toen
hij gisteren in de Jacobazaal van Den
Burcht de feestavond opende, die
georganiseerd was om het fonds
enige steun te geven.
Pastoor Th. M- Beukers, die
evenals deken M. A. Jansen een
deel van de avond bijwoonde, hield
een toespraakje om de aanwezigen
duidelijk te maken, dat het studie
fonds voor hoge lasten staat. De St.
Petrusparochic heeft momenteel ruim
20 priesterstudenten. Van een aan
tal kunnen de ouders dc studiekosten
wel betalen, maar er zijn ook stu
denten, wier ouders hiertoe niet in
staat zijn. Toch moet het ook deze
studenten mogelijk gemaakt worden
hun roeping te volgen. Deze taak is
de parochianen op de schouders ge
legd via het Studiefonds.
Pastoor Beukers vond deze gezel
lige avond niet alleen belangrijk
voor de goede geest in het studie
fonds, maar ook voor de kas, die
dringend behoefte had aan eèn ex-
tra'tje. Hij dankte de collectanten
van het studiefonds voor hun activi
teit en spoorde de aanwezigen aan1
het studiefonds niet te vergeten.
Het laatste heeft men indei'daad
niet gedaan. Weliswaar was de toe
gang gratis, maar daarmee heeft men
slechts een visje uitgeworpen om de
bekende kbeljauw te vangen. Die
kabeljauw bestond uit een collecte
(veel papier!) en een grote verlo
ting, waarvan de loten gretig aftrek
vonden.
Kunst en amusement.
Voor de pauze werd het program
ma verzorgd door Joop Koevoets, die
een maskerspel bracht, „Griezelige
Historie", een eigen bewerking van
een verhaal van Edgar Allan Poe.
Mej. Loes Mosseveld begeleidde aan
de piano. Het grotendeels jeugdige
publiek volgde het spel met grote
aandacht en had veel waardering voor
de artistieke wijze, waarop Joop
Koevoets het bracht.
Na de pauze presenteerden enige
jongelui een door Jan Men tink sa
mengestelde revue, „HollandAme
rika", waarin o.a. „The Moonliners"
optraden en Koos Mentink enige
liedjes zong. Genoegelijk amuse
ment; een beetje jongensachtig, maar
gezellig en geschikt om er een goe
de stemming in te brengen voor het
laatste deel: dansen op muziek van
„The Moonliners". De jongelui ver
maakten zich er mee tot ver na mid
dernacht.
onwaarschijnlijkheden worden. Het
is immers geen geringe opdracht
overtuigend voor te stellen, hoe in
1807 de waanzinnige Tsaar van Rus
land, Paul I, door een samenzwering,
waarin ziin gunsteling en vertrouw
de, gouverneur Pahlen, de hoofdrol
speelt, vermoord wordt, teneinde
het beproefde land van en lugubere
tirannie te bevrijden. De geschiede
nis werd door „Litteris" in 9 tonelen
tot leven gebracht.
HET STUK een groot succes
of een jammerlijke mislukking
wordt, is in de eerste plaats afhan
kelijk van de speler, die de rol van
krankzinnige Tsaar vertolkt. Een
weinig overdrijving maakt van de
tragische figuur een clown en bij
gebrek aan overtuiging kunnen de
overige spelers het dramatisch ele
ment niet voldoende'uitbuiten.
De heer B. Hageman, die deze
hoofdrol op zich genomen had, heeft
hem welhaast perfect gespeeld. De
Tsaar was Zaterdagavond een krank
zinnige, een huiveringwekkend en
diep-beklagenswaardig gedrocht. De
wijze, waarop de heer Hageman zijn
zware opdracht vervulde, kwam wel
licht het beste tot uiting, toen de
krankzinnige op de avond voor zijn
dood zijn maitresse vroeg hem over
zijn gepijnigd hoofd te strijken. Wa
re de heer Hageman er niet in ge
slaagd geweest de Tsaar tot een
werkelijkheid te maken, de zaal zou
ongetwijfeld gelachen hebben, nu
heerste er een ademloze stilte, om
dat men het tragische ogenblik ten
.volle beleefde.
rjOCH HET TONEELSTUK bergt
nog meerdere mogelykheden tot
mislukking. De tweede pijler was dc
heer Han de Wilde, die de, rol van
Pahlen spèelde, de koelberekenende
graaf, die voor het heil des vader
lands het complot smeedt en met
iizersterke geest leiding geeft, wan
neer anderen aarzelen of vrezen.
Han de Wilde maakte van Pahlen
geen supermens, die „keihard" door
alle moeilijkheden heenbijt; hij
maakte er een" mens van, die sterk
is, maar mens blijft. De heer De
Wilde neemt met deze rol afscheid
van het ,Litteris"-toneel en het is
een afscheid hem waardig.
Mevr. C. HagemanVerhage was
als Anna Osterman de geliefde
van de Tsaar de enige medespeel
ster en zij wist zich volkomen aan
het spelpeil van de twee hoofdrol
spelers aan te passen.
De heer W. Blok had aan de zeer
moeilijke vertolking van Tsarenwitsj
handen vol werk en soms iets meer
dan dat en ook in de „lagere" re
gionen was een enkele keer waar
neembaar, dat het stuk zeer hoge
eisen stelde. Doch geen moment kon
een dergelijke aarzeling het geheel
aantasten; „Litteris" heeft hoog ge
grepen met „De Patriot", maar ze
ker niet boven haar macht.
l^A AFLOOP werd de heer Han dc
Wilde, die wegens drukke werk
zaamheden niet meer met „Litteris"
op de planken zal verschijnen, een
spontane hulde gebracht voor de
vele uitstekende prestaties, waarme
de hij gedurende een grote reeks
van jaren het „Litteris"-toneel ge
steund heeft. Deze huldiging ging
natuurlijk gepaard met toespraken,
bloemen en kleine geschenken, maar
minder normaal was het, dat Han
de Wilde het erelidmaatschap van
„Litteris" kreeg aangeboden, want
deze eer viel in de afgelopen eeuw
nog slechts aan twee personen te
beurt.
L. S.
