Maandag worden de nieuwe klokken van Leidens Universiteit gedoopt Katholieke WEEKAGENDA UITVERKOCHT ÊËM l r~ i L 9M laös&éhutspot Onderzoek op tuberculose in Leiden thans ten einde BIOSCOPEN Leidse werkloosheid nog steeds veel lager dan een jaar geleden ZATERDAG 6. FEBRUARI 1954 DE LEIDSE COURANT TWEEDE BLAD PAGINA 3 Oude klokken geroofd in 1943 TENTOONSTELLING IN ACADEMIE MET TALRIJKE HERINNERINGEN De dies-viering van de Leidse Uni versiteit zal dit jaar een bijzonder cachet dragen door het feit, dat op de achtste Februari, de dies zelve, op het voorplein van het Academiege bouw de klokken worden gedoopt, die klokken, die sinds 1671 ieder half uur over het Rapenburg galmden, hun to nen niet meer laten horen. Zij zijn in 1943 het slachtoffer geworden van de bezetters. Het in 1450 gestichte klooster, dat binnenkort in het Academietorentje later het Academiegebouw aan het tullen worden opgehangen. Ter ge> legenhcid van dit feit is in de re ceptiekamers van het Academiege bouw onder leiding van mevr. O. C. D. Idenburg-Siegenbeek van Heu- kelom, conservatrice van het Acade misch Historisch Museum een kleine expositie ingericht van velerlei ma teriaal dat op de historie van de Aca- demieklokken betrekking heeft. De doop van de nieuwe klokken moge een feestelijk tintje hebben, er zal geen Leidenaar in de ruimte zin des woords zijn, die niet betreurt, dat deze doop plaats moet vinden. Het betekent, dat de vertrouwde OUDE HANDSCHRIFTEN. Ter gelegenheid van de Diës-vie- ring van de Leidse Univzrsiteit wordt in de Universiteitsbibliotheek van 5 tot 8 Februari een tentoonstel ling gehouden van de kostbaarste verluchte handschriften, waarover deze bibliotheek beschikt. Uit veilig heidsoverwegingen kan de tentoon stelling niet over een langere duur worden gehouden, terwijl de exposi tieruimte slechts het inrichten v|n een kleine tentoonsteling mogelijk maakt. Iedere avond moeten de stuk ken, waaronder enkele van Europe se en wereldvermaardheid, die slechts zelden te voorschijn worden ge haald, naar de kluis van de biblio- teek worden teruggebracht. In 24 vi trines zijn zestig handschriften on dergebracht, daterend uit de zevende tot de negentiende eeuw, zowel Oos terse (die 7 vitrines beslaan) als Westerse, die in de overige vitrines te bewonderen zijn. Enkele hoogtepunten van de expo sitie zijn: het oudste verluchte hand schrift der bibliotheek, de „Pseudo- Apuleius", een boek met illustraties van medicinale planten, waarschijn lijk eind zevende eeuw in Italië ge- schrevep. Voorts het Arateahand- schrift, dat de Latijnse bewerking behelst van een Grieks leerdicht van Aratos over de sterrebeelden, in het mythologisch gewaad waarin de Ro meinen en de vroege Mjddeleeüwers deze zo gaarne zagen, tot stand gé- komen vóór de tiende eeuw. Ten slotte het „Psalter van Lodewijk de Heilige", eens het bezit van diens moeder Blanche van Castille. Een. veertiende eeuwse aantekening maakt het dnidelyk, dat hij er als kind uit heeft leren lezen. Zijn grote waar de ontleend dit document aan de 25 miniaturen met voorstellingen uit het Oude en Nieuwe Testament. Dit zijn de drie kostbaarste schatten van de bibliotheek, die thans als uitzon dering voor de niet-ingewijden te be wonderen vallen. Leidse Universiteit Geslaagd voor het doet. examen Ind. recht de heer G. J. Sohötteln- dreier te Voorburg; voor het can- didaatsexamen geneeskunde de dames A. A. Gorter te Haarlem; A. M. Han sen te Rotterdam; A. E. v. d. Houwen te Leiden; E. R. Roodenburg te Was senaar en de heren P. H. M. Beek te Alphen; W. I. M. van Dam te Nijme gen; E. J. Hekking te Leiden: A. L. Hermans te Delft; R. A. P. Lisapaly te Leiden; D. W. Odenthal te Den Haag; F. T. J. van Peski te Rotter dam; H. W. Prillevits te Rotterdam; J. Sack te U.S.A.; C. Singelenberg te Den Haag; J. Vermeulen te Scheve- ningen; F. C. Wildervanck te Hilver sum en A. v. d. Wouden te Krimpen a. d. Lek; voor het doet. examen ge neeskunde de dames M. M. H. Ament te Den Haag; C. Benckhuijsen te Boskoop en de heren G. T. A. M. Bots te Leiden; G. Coerkamp te Den Haag; A. F. H. Hesselbach te Den Haag; G. M. Holtslag te Leiden; R. Nijhoff te Den Haag; E. M. N. Oosterbaan te Wassenaar en L. Simonson te U.S.A.; voor het artsexamen le gedeelte de heren K. N. van Hemel te Hilversum; J. Th. Ludlage te Oegstgeest; A. B. Slotemaker te Leiden en N. D. Ver hoef te Leidenvoor het artsexamen 2e gedeelte de heren L. v. Beugen te Den Haag; Th. F. Fikenscher te Den Haag; R. G. J. Willighagen te Den Haag en J. Wijk te Gouda. Rapenburg werd, had aanvankelijk geen klokketoren. In 1581 deed de Academie haar intrede in het oude klooster van de Witte Nonnen. Blij kens oude documenten bestond er toen reeds een klok. Waar die zich bevonden heeft, is echter niet dui delijk. Deze klok had een kortston dig leven, want op 11 November 1616 werd het gebouw door brand verwoest. De tentoonstelling geeft enkele alleraardigste documenten te zien aver het onderzoek, dat indertijd naar de oorzaak van de brand is in- ■gesteld, zonder veel succes overigens. Eindelijk een toren. Na de restauratie van het gebouw werd in 1636 voor het eerst door de curatoren van de universiteit beslo ten tot een onderzoek naar de mo gelijkheid om een klokketoren aan te brengen, doch dit scheen op niets uit te lopen. Eindelijk, op 8 Febr. 1670, op de verjaardag van de Aca demie, werd besloten over te gaan tot aanbesteding van de bouw van een ontworpen klokketoren. De to ren, die reeds zovele eeuwen karak teristiek voor het Rapenburg is, ver rees. Er Werden klokken in aange bracht van de beroemde klokkegieter Petrus Hemony, een grote klok, die het hele uur sloeg, een een kleinere voor het slaan van de halve uren. Het torentje, waari zij kwamen te hangen was een schepping van de be kende bouwmeester Willem van der Helm. Het Leidse Gemeentearchief stond de ontwerpen voor deze toren ter gelegenheid van deze expositie in bruikleen af aan het Academisch museum.' Op 16 Maart 1943 werden de klok ken, die te groot waren om in hun Links: een van de in stukken gesla gen Academie-klokken op het plein naast de Universiteit. Onder: de windvaan van de Acade mie-toren, die op de tentoonstelling te zien is. geheel uit het torentje te worden verwijderd, op last van de bezetters en hun handlangers stukgeslagen en in brokken neergeworpen, om in de smeltkroes te verdwijnen. Over de bewogen geschiedenis van de klokken en net academietorentje geeft de expositie een alleraardigst overzicht, waarbij vele kostelijke historische documenten de grootste rol spelen. Een uiterst kostbaar reli- quie is een scherf van de oude klok ken, die uit de smeltkroest kon wor den gered, een kostbaar bézit van het Academisch museum. De windwijzer. Op deze tentoonstelling zal men o.a. ook de windwijzer kunnen zien, die sedert 1670 de torenbekroning heeft gevormd. De conservatrice van het Acade misch Museum vond onlangs in het Gemeentearchier de aantekening van de rekening „betaalt aan Samuel van Mussenbroek t'oover het maaken van een Koopere Pallas, om dq Wint, en een Kruijs om 't Noort en Suijt te wijsen", groot 79 gulden en 10 stui ver, gedateerd 20 December 1670. Deze windwijzer, die tenzij hij later eens vernieuwd is nu bijna 300 jaar de bekroning van de Aca demie heeft gevormd, bestaat uit een gegoten bronzen plaat, voorstellende Minerva met zwierig wapperende ve ren op de helm en met haar bekende attributen: de speer, het schild en het uitje naast haar voet. De maker, Samuel van Mussenbroek, was ndet de eerste de beste. Gesproten uit een geslacht van geel kopergieters, staat hij be kend als „de eerste Philo- sophische (natuurkundige) Instrumentmaker in ons Nederlandt, uitvinder van Luchtpompen, Microscopia, Telescopia, anatomische Injicieerspuijten, en veele andere Instrumenten". Niemand minder dan Boerhaave zou hem latei- noemen „de groote en schranderste werkbaas". Hij werkte in zijn veel 'te korte leven (16391681) voor grote geleerden, zoals de natuurkundige Chris- tiaan Huygens, de bioloog Jan Swammerdam en de anatoom Reinier de Graaf. Het enige werkstuk dat wij tot nu toe van hem kenden is een fraaie lucht pomp, gemaakt voor Pro fessor Burchardus de Vol der in 1675 en gemerkt met het werkplaatsteken der Musschenbroeks, de Oosterse lamp. VOOR LEIDEN Data van bijeenkomsten e.d. kun nen dagelijks schriftelijk of telefo nisch opgegeven worden aan de re dactie van De Leidse Courant, Papen gracht 32, Leiden. Tel. 20015. VOOR DE WEEK VAN 7—13 FEBR. Zondag: Kapel St. Elizabeth-zie- kenhuis; 7.15 H. Mis. Sociale Zondag van de Ned. Kath. Metaalbewerkers- bond „St. Eloy", afd. Leiden. Daarna ontbijt in het St. Antoniusclubhuis. Des avonds feest in het Clubhuis. Kapel zusters Carmelitessen, Oude Vest. 9 uur H. Mis Sociale Zondag van de Ned, RK Bond van Transport arbeiders „St. Bonifacius", afd. Lei den. Daarna ontbijt in het R.K. Mil. Tehuis en jaarvergadering. Maandag: St. Antoniusclubhuis, 8 uur. Feestavond van de R.K. Bond van Transporarbeiders, „St. Bonifa cius", afd.: Leiden. De Harmonie. 8 uur. Ledenverga dering van de Ned. R. K. Bond van Spoor- en Tramwegpersoneel „St. Raphaël", afd. Leiden. Dinsdag: De Kleine Burcht, 7.46 u. Jaarbjjeenkomst van de Ned. R. K. Bond van Kapperspersoneel „St. Cos- mas", afd. Leiden. Bestuursverkie zing. Woensdag: Stadsgehoorzaal, 8 uur. KRO-avond met de revue „Tijd voor Jolijt". K.R.O.-avond woensdag io februari 4 Sb ft. J w 15 - Hutspot-nieuws kan tot 1.30 uur telefonisch of schriftelijk doorge geven worden. Zaterdags tot 12 uur. Tel. 20015. Zaterdag 6 Februari. Veel HutspOtnieuws valt er van daag niet te vertellen. Er is overi gens wel voldoende stadsnieuws; leest u elders in dit blad maai- eens de herinneringen aan de Leidse stad huisbrand van 25 jaar geleden. Een verhaal om heerlijk te griezelen bij een warme kachel! Een lezer bericht ons we heb ben het bericht echter nog niet offi cieel bevestigd kunnen krijgen dat enige dagen geleden een koop man op de Maredijk en omliggende straten enveloppen in de brieven bussen had gestopt, waarin zich drie pakjes scheermesjes bevonden. Er stond by, dat over enige dagen de mesjes zouden worden teruggehaald, tenzij men ze wilde kopen. In het laatste geval zou een gulden betaald moeten Worden. Donderdag kwam er een man langs de huizen om ant woord te halen. Hier en daar kreeg hij de mesjes terug; aan de andere huizen ontving hij de verschuldigde guldens. Maar Vrijdagavond kwam ei weer iemand aanbellen. Hij bleek de juiste man te zijn. Een ander was dus zo vriendelijk geweest geld en mesjes alvast op te halen. Ten eigen bate, vanzelfsprekend. Strop voor de koopman. Hij deed aangifte bij de politie. Leiden is geen Parijs! Helaas niet, zeggen wij vaak. Gelukkig niet, zeg gen we soms. Gelukkig niet, hebben we deze week gezegd, toen het zo ontzaggelijk koud was en er uit Pa rijs allerlei akelige berichten bin nenkwamen over dakloze mensen, die op straat doodvroren. U heeft ongetwijfeld gelezen hoe toen abbé Pierre een oproep deed, die niet al leen in Parijs, maar in geheel Frankrijk en zelfs in het buitenland gehoord, verstaan en begrepen werd. Duizenden guldens stroomden toe, grote hoeveelheden dekens, eten, kachels, enz. Een prachtig bewijs van naastenliefde. U zult zeggen: wat heeft dit alles met Leiden te ma ken en waarom moet hierover in de Leidse Hutspot geschreven worden? Wel. wij hebben dezer dagen een stukje geschreven over de nood, die in Leiden geleden wordt. Nu zijn wij geen abbé Pierre: verre van dat. En de nood in Leiden was gelukkig niet zo hoog als in Parijs. Maar toch heeft ook onze oproep weer klank gevonden. Vele katholieke Leidenaars zonden goederen kle ren en dekens naar de Maria- conferentie van de Sint Vincentius- vereniging. Het stroomde binnen in het magazijn, Hooglandse Kerk- gracht 32. Ook uit de buitenge meenten kwamen er vele goede ga ven. De conferentie verzoekt ons nu alle milde gevers hartelijk te danken voor hun buitengewoon spontane me dewerking. Vele gezinnen, die voor al met deze koude in werkelijk kom mervolle omstandigheden leven, kon den van het allernoodzakelijkste voorzien worden. Hartelijk dank daarvoor. Het was prachtig! Er blijft echter nog behoefte bestaan aan kinderbedden en warme kinder kleren. Het zijn vooral de kinde ren, die onder dergelijke omstandig heden het meest te lijden hebben. Kunnen onze lezers dat aanzien? Kunnen zij vanavond heerlijk achter de warme kachel kruipen om naar de Klok heit Negen te luisteren, ter wijl zij weten, dat er kinderen in Leiden zijn in onze eigen stad die nauwelijks warmte kunnen vin den? Die morgen weer de straat op gaan in rillerige dunne kleertjes, waar de koude wind door heen blaast? Neen, dat kunnen onze le zers niet. Daar zijn we zeker van. Daarom zijn we er ook zeker van, dat z(j vandaag nog efT anders Maan dag naar Hooglandse Kerkgracht 32 zullen gaan, om te brengen wat zij missen kunnen voor de minder be deelde Leidse kinderen. STADSKOK. Gisteravond is het bevolkingsonderzoek op tuberculose in Leiden geëindigd. Kwart 'over negen werd de laatste longfoto gemaakt. De apparatuur gaat volgende week naar Pijnacker om daar opsporings werk te verrichten. Een groot stuk werk, dat van het allergrootste belang is voor de volksgezondheid in Lelden, vond dus zijn voorlopig slot. Nu moet de balans nog worden opgemaakt; ongunstig tal die zeker niet zijn. De deelneming was zeker zeer bevredigend en voor de in de ver schillende opzichten verkregen medewerking is het Comité allen zeer dankbaar. Minder prettig was evenwel, dat de felle kou de laatste weken de opkomst kennelijk ongunstig heeft beïnvloed; verschillende mensen, vooral ouderen, heeft dit weerhouden de wandeling naar het onderzoeklokaai te ondernemen. Mede daarom heeft het Comité getracht een gelegenheid te vinden, om de wegblijvers alsnog in staat te stellen, zich te laten onder zoeken. Vermoedelijk zal begin Maart a.s., wanneer men in Pijnacker klaar is, voordat met de daaropvolgende gemeente wordt begonnen, het toestel nog 1 of 2 dagen in Leiden kunnen terugkomen, om daar allen, die verstek hebben laten gaan, een laatste kans te bieden. Hier over zullen nog nadere mededelingen worden gedaan. IN DE LEIDSE Casino „De verdorven stad" is de havenplaats Marseille, vanouds de afvoerbak van kwaadwillend Frank rijk. Een Canadees matroos zoekt er echter plezier en vindt een met liefde goochelende juffrouw, die hém in de narigheid helpt. De eertijds zo brave borst voelt al spoedig de klamme hand der misdaad. Er worden nog wel diverse pogingen gedaan om hem in behoorlijk vaarwater te brengen, maar alle goede bedoelingen lijden schipbreuk op zijn wil om de juf frouw gelukkig te maken. Zij heeft echter wel iets beters te doen en verdwijnt om allerlei hoeken, om zich aan z.ün belangstelling te ont trekken. Tenslotte moet zij echter haar onwil mét de "dood betalen. Geen ogenblik krijgt men het idee dat de zeeman in de juffrouw met de hoekige levenswandel een leven- vullend ideaal nastreeft, zodat men zich tevergeefs afvraagt waarom de man zo dik doet. Dit alles speelt zich af tegen een achtergrond van ongegeneerd gapen de scheepsschoorstenen, wat aanste kelijk werkt op de toeschouwer. De film werd door de K.F.C. toe laatbaar geacht voor volwassenen. Rex Met de Italiaanse film „De kus van een dode" heeft Rex thans een film van een geheel ander genre dan gewoonlijk op z'n programma. Het verhaal speelt zich af in het voor Italië woelige jaar 1843, waarin de fabrikantsdochter Clara Dominici verliefd is op de patriot Enrico Maf- fei. Haar vader huwde haar echter uit aan de verkwistende graaf Guido Severé, voor wie dit huwelijk een financiële uitkomst betekende. Doch de graaf verveelde zich op het landgoed der Dominici's en ging naar de stad, waar hij verliefd raakte op de sluwe vrouw Nara, die hem er toe bracht zijn vrouw te vergiftigen. Inmiddels werd de patriot Enrico Maffei gezocht door de politie en vóór zijn vlucht naar het buitenland wilde hij in het geheim een bezoek aan zijn geliefde Clara brengen. Tot zijn schrik hoorde hij dat zij gestor ven was, om haar toch nog te zien begaf hij zich naar het dodenhuis op het kerkhof en wist de wachter te bewegen de kist van zijn geliefde te openen. Toen hij het lijk een kus gaf zag hij tot zijn ontzetting dat zij leef de. Hieruit ontstaat een dramatisch verhaal, dat na zeer vele verwikke lingen tot een goede einde komt. De film is toegankelijk voor personen boven 18 jaar. Lido. Een interessante film uit de laatste oorlog wordt deze week gegeven in het Lido-theater. Daarin wordt een tip opgelicht over het aandeel, dat Malta in de strijd tegen de Duits-Italiaanse overheersing heeft gevoerd. Het is inderdaad een harde strijd geweest van een hand je vol mannen, aanvankelijk zonder weinig materiële hulp. Alec Guin ness, Jack Hawkins en Anthony Steel, drie grote sterren uit de En gelse filmwereld, brengen deze strijd in beeld en de toeschouwers volgen hen in hun verbetenheid tegen het Duits-Italiaanse oorlogsgeweld. Tijd winnen.dat was ook hier het pa rool. Het geallieerde oorlogspoten tieel was in den beginne maar heel 2wak, maar naarmate de tijd vor derde werd dit beter en zo zien we ihoe Malta tenslotte een bolwerk werd om de overwinningsroes van Rommel en de Duitsers in Afrika te breken, waarbij El Alamein het keer punt vormde. Niet zonder offers weliswaar geschiedde dit, maar het uiteindelijk resultaat was een ver diende beloning. De verbeten strijd komt in deze füm wel zeer duidelijk tot uitdrukking. Trianon. De Engelse acteur Alec Guinness komt meer en meer als film ster naar voren; in deze week kun nen wij hem zelfs in twee Leidse theaters tegelijk bewonderen. Hier in „Captain's Paradise'' is hij de man, die meent de volmaakte le venswijs gevonden te hebben. Heel erg diep moet u de Sleutel tot dat paradijs niet zoeken, want hij steekt in het sleutelgat van de bekende zeemansleefregel ,In ieder stadje «én ander schatje". Deze kapitein vaart tussen Gibraltar en de Noord-Afri kaanse haven Kalik heen en weer; in Kalik heeft hij een luxe vrouwtje met nachtfuiven en in Gibraltar een degelijke huisvrouw, om uit te rus ten. Maar als de kapitein denkt het geschoten te hebben verliest hij ze allebei, doordat een wel eens wat anders wilde dan thuis zitten, en de ander het fuiven beu is en gewoon wil koken en wassen. Dan knijpt de kapitein er op een verrassende wijze tussen uit. De Engelsen weten van zon verhaal altijd wel iets te ma ken, maar overigens is het een vrij mager gegeven. Ofschoon het duide lijk is, dat men het filmverhaal niet au seriux moet nemen, kan het the ma (bigamie als sleutel tot het pa radijs op aarde) verwarring geven en vandaar stelde de K.F.C.-keuring de leeftijdsgrens wat hoger, n.l. tot volwassenen. Luxor. In Slaven der harts tocht", een Franse film, wordt de aandacht gevraagd voor een pro bleem, dat zich na de laatste we reldoorlog sterker op de voorgrond heeft gedrongen, namelijk het ge bruik van verdovende middelen. On danks hét relt, dat men in interna tionaal verband de handel in der gelijke middelen de kop tracht in te drukken, is het gebruik ervan aanmerkelijk gestegen. In een vaak beklemmende film heeft de regis seur Yves Ciampi een indruk gege ven van de ellende, welke deze harts tocht met zich mee brengt. Door een groepje lugubere lieden, die onder leiding van een zangeres zich ge heel heeft verslingerd aan morphine, komt een jonge componist voor het eerst in aanraking met dit middel, cm tot grotere prestaties te komen. Althans, zo ervaart hij aanvankelijk het gebruik ervan. Hij meent beter tc kunnen werken, maar al spoedig komt hij tot de ontdekking, dat het allemaal maar schijn is. Intussen is hij verslaafd geraakt aan morphine en op een zeer knappe wijze ver beeldt dé film de enorme strijd, wel ke men moet voeren om weer een vrij mens te worden. De begaafde jongeman, die in zijn vrouw een grote steun vindt en zelf naar gene zing snakt, valt telkens opnieuw en zelrs na een kuur. ziet hij geen kans cm staande te blijven. De film ein digt, als de jongeman opnieuw naar een inrichting gaat en het laatste commentaar van de dokter is „Er is nog een kans". Weinig opbeurend voor de bioscoopbezoeker, die na veel ellende toch minstens een hap py end verwacht, maar meer in overeenstemming met de werkelijk heid. Een film met overtuigings kracht. Boven 18 jaar. Op 30 Januari 1954 stonden bij het Arbeidsbureau Leiden 1591 geheel werklozen ingeschreven, terwijl daar enboven 136 personen op diverse werkvoorzieningsobjecten tewerkge steld waren. Het totaal beschikbare aanbod geheel werklozen plus ar beiders werkobjecten bedroeg der halve 1727, hetgeen iets lager ligt dan de stand per 23 Januari 1954. Bij de beoordeling van deze cijfers dient evenwel rekening te worden gehouden met het feit, dat slechts arbeiders, die bij het Arbeidsbureau ingeschreven zijn, in de aantallen zijn opgenomen. Daarnaast is nog een vrij belangrijk aantal arbeiders tenge volge van de weersomstandigheden (aanhoudende vorst) niet in de gele genheid arbeid te verrichten. Zij zijn in de vorstverletregelingen opgeno men en dientengevolge niet als werk loos bij het Arbeidsbureau inge schreven. Een vergelijking met het overeen komstige tijdstip 1953 wijst uit, dat de werkloosheid nog altijd een gun stig beeld vertoont. Bedroeg het to taal beschikbare aanbod op 31 Jan. 1953, 2478, thans met een stand van 1727 ligt dit aanbod ruim 700 lager. Dit kan een aanwijzing inhouden, dat de arbeidsmarkt zich gunstig heeft ontwikkeld. De vraag bleef gelijk en is in hoofdzaak gericht op jeugdige krach ten 15 tot en met 18 jaar en op personeel voor de metaalindustrie. Het aantal werkloos ingeschreven v/ouwen nam iets af en bedroeg op 30 Januari 149. De vraag om vrouwe lijke arbeidskrachten steeg van 210 tot 217 en omvat voornamelijk huis houdelijk personeel, terwijl daarnaast behoefte bestaat aan ervaren ver koopsters en vrouwelijk kantoorper soneel. Burgerlijke Stand Geboren: Jozephus Franciscus Ma ria, v.. v. C. J. Faas en M. A. Doffer - hoff; Maria Elizabeth, d. v. W. A. Verbeek en T. Daemon; Maria Johan na Jozefa, d. v. W. T. J. Raaphorst en J. E. Overdcvest; Jacob Meindert Cornelis, z. v. J. Lingbeek en P. F. de Haas; Cornelis, z. v. P. G. van der Steen en C Kromhout: Dirk Marti- nus, z. v. D. Gaasbeek en M. G. West; Willibrordus Bonifacius, z. v. A. v. Gennip >n H. W. J. van Rijn; Clasina Johanna, d. v. M. Cerdijn en C. Ver meer; Johanna Evcrhardina, d. v. F. H. Friesema en F. v. Rijnswou Overleden: J. van der Woerd, 67 jaar, wed. van Dubbeldcman; A. H. Gijbeis, man, 67 jaar; A. L. de Vries, man, 65 jaar. GEVEILDE PERCELEN Ten overstaan van Notaris A. H. Doyer te Leiden. Huizen met bovenwoningen Han senstraat 22/22a, 24/24a, 26/26a en 28/28a te zamen na afmijning in bod: 16.455,koper L. Zitman q.q. te Leiden voor: 17.254, Huizen met bovenwoningen Paul Krugerstraat 1/a, 3/3a, 5/5a en 7/7a te zamen na afmijning in bod: 16.210,koper P. -C. van Velzen te Leiden voor: 16.215, Huizen met bovenwoningen Paul Krugerstraat 31/3la en 33/33a teza men in bod: 6.800,koper H. Nie- póth q.q. te Leiden voor: 6.801. Apotheken. De avond-, nacht en Zondagsdienst der apotheken te Leiden wordt van Zaterdag 6 Fe bruari 13 uur tot Zaterdag 13 Febr. 3 uur waargenomen door: de Apo theek van Driesum, Mare 110. Tel. 20406; de Zuider-Apothcek, Lammcn- schansweg 4, Tel. 23553. Te Oegstgeest door de Oegstgees- ter Apotheek, Wilhelminapark 8, Tel. 26274. Dokstersdienst. De Zondags dienst dér Leidse huisartsen wordt morgen waargenomen door de dok ters: v. Bockel, De Graaff, Kors, Mastenbroek, Veldhuizen, van Win gerden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1954 | | pagina 3