Elfstedentocht
maar weinig
trok ditmaal
deelnemers
t Koude Pool weer schrikte
vele rijders af
Jonge Parijzenaar zoekt wanhopig
het Hollandse meisje, dat hem verliet
Vandaag de jubileum-merentochlen
van de Zuid Hollandse IJsbond
WOENSDAG 3 FEBRUARI 1954
„ÊIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 4
Het loopt, maar het loopt niet hard
met de inschrijvingen in ..De Groene
Weide" te Leeuwarden, aldus werd ons
gistermiddag gemeld.
Regelmatig, soms, wanneer zojuist een
trein uit de provincie ouit „Holland"
is aangekomen, met groepjes tegelijk,
meldden de deelnemers zich aan de
lange tafels in de feestzaal van het hotel
aan de Harlingersingel. Maar van een
werkelijk grote toeloop was geen sprake.
Om 7 uur Dinsdagavond hadden nog
geen 80 wedstrijdrijders zich laten in
schrijven. En het laatste bericht
tafels, waar de deelnemers aan de tocht
hun kaarten kwamen halen, luidde:
„ongeveer 1000".
Er zijn verschillende oorzaken voor
deze (tot nu toe) geringe inschrijvin
gen aan te geven. Op de eerste plaats
schrikken de weerberichten en de laat
ste gegevens over de toestand van het ijs
velen af. De strenge vorst houdt aan
is het oordeel van de Bilt en dat
betekent, dat de ijzige oostenwind voor
lopig zal blijven waaien. Enkele boeren,
weerkenners bij uitstek, die zich voor
de tocht kwamen melden, wisten zelfs
te voorspellen, dat het op de grote dag,
nog harder zou gaan waaien. Over de
toestand van het ijs waren de berichten
evenmin gunstig. Hier en daar waren
de trajecten goed berijdbaar, maar ook
bevonden zich gedeelten in de route,
vooral in het noordelijke district, waar
zand, wakken en bevroren schotsen tal
van moeilijkheden voor de deelnemers
beloofden.
Deze wetenschap, gevoegd bij de felle
koude heeft tallozen afgeschrikt, de
trein, de bus of de schaats naar „Ljou-
wert" te nemen.
Zij pasten er voor hedenmorgen in
alle vroegte en duisternis aan het 200
km. lange gevecht tegen de elementen
en de eenzaamheid te beginnen.
„De Elfmerentocht van Maandag gaat
ons de das omdoen, let eens op", was
de mening van een der bestuursleden
van de Friese Elfstedenvereniging. En
dit kon wel eens waar zijn ook, want
tijdens deze grote tocht door het Friese
merendistrict, waaraan bijna 900 enthou
siasten deelnamen zijn de omstandig
heden zó zwaar geweest, dat 800 de
strijd staakten, ziek van het martelen te
gen de Poolwind in en op het slechte ijs.
Voor velen was de Elfmerentocht als
laatste training bedoeld voor het grote
evenement langs de elf steden, maar
voor de meesten is het de aanleiding ge
weest van het voornemen om in te
schrijven af te zien.
Intussen hadden zich enkele bekende
lange afstandsspecialisten gemeld. Het
zijn W. Vermeulen en J. van der Hoorn,
beiden uit Ter Aar. Van der Hoorn is
„titelhouder". Hij werd in 1947, de laatst
gehouden tocht, tot winnaar uitgeroepen.
Als vijfde was hij toen door de finish
gegaan, doch later besloten de wedstrijd
commissarissen de nrs. 1 (Bosman uit
Breukelen) 2, 3, en 4 wegens „opleggen"
te disqualificeren.
Dc 30-jarige Van der Hoorn had er
voor de wedstrijd van heden weinig
hoop op. „Ik heb met mekaar nog geen
100 km. gereden", vertelde hij ons, „en
de beker en de gouden plak zullen mijn
neus dit keer zo vast als een huis voor
bij gaan".
Verder had Jan Charisius, de Leeu
wardenaar, die ook wel eens deel heeft
uitgemaakt van de trainingsploeg van
de KNSB in Noorwegen zich voor de
wedstrijd opgegeven. Voorts behoorden
tot de favorieten de bekende rijder K.
Schipper en de winnaar van de Elf
merentocht van Maandag, A. Verhoeven
uit Overschie.
DE START DER 138 DEELNEMERS.
Het schouwspel, dat de start van de
Elfstedentocht bood. was om nooit te
vergeten. Daar trokken stoere harde
kerels de duisternis in, de 200 km. en
het slechte ijs tegemoet. Vol vertrouwen
in eigen kunnen, maar toch met angst
in het hart zullen zij er aan zyn begon
nen. dankbaar zullen de 138 marathon
rijders echter geweest zijn, toen zij van
morgen in de barre vroegte buiten kwa
men en bemerkten, dat de ijzige ooster-
storm was geluwd tot een gewone frisse
wind.
Vanaf kwart over vijf was de fabrieks-
loods van het carrosseriebedrijf bij het
Van Harinxmakanaal opengesteld en het
duurde ook niet lang of de eerste rijders
verschenen. Achter in de fabriek was de
zgn. droogtunnel met infra-rode lampen
opengesteld en dankbaar maakten vele
deelnemers van de gelegenheid gebruik
zich nog voor de start heerlijk door te
warmen.
Intussen begon ook de publieke be
langstelling buiten de loods te groeien
en toen het tegen zessen liep, stonden
duizenden vroeg uit de veren gekropen
geestdriftige kijkers op de glooiende
wallen van de Zwette. De startplaats bij
de brug was hel verlicht door enkele
De vraag, waar de 25-ja
rige Leilie Eriksen uit
Rotterdam gebleven is, zal
U hoogstwaarschijnlijk niet
dag en nacht kwellen,
want U zult Leilie niet
kennen en dit verklaart
•jeze ongeïnteresseerdheid
Maar de arme 28-jarige
Julien Gérard uit Parijs
heeft sinds October geen
zorgeloos uur meer gekend
en dat, terwijl hij zeer kort
vóór die datum dacht de
hemel binnen te gaan.
Deze tocht naar hogere
regionen wilde de jonge
Parijse kleermaker maken
met de 25-jarige Neder
landse Eilie, die als secre
taresse in Parijs woonde
en die hij eens op een par-
tijtje ontmoet had.
Eilie vond Julien wel
een aardige jongen en Ju
lien kon de gehele avond
zijn ogen niet van het Hol
landse meisje afhouden.
Amor maakte zijn plan
nen en Cupido schoot
raak: Eilie en Julien gin
gen eens een avondje uit,
raakten verloofd en ten
slotte werd de gewichtige
datum vastgesteld.
Maar toen toen de op
getogen Julien op het
drempeltje van de hemel
stond, struikelde hij; hij
kwam op een avond met
'n boze bui bij Leilie, werd
over een of ander futi-
liteitje een beetje kwaad,
maakte zich toen hoe lan
ger hoe meer kwaad en het
slot was een vreselijke
herrie, die Eilie zo aan het
schrikken heeft gemaakt,
grote schijnwerpers en magnesiumfak- dat zij de volgende morgen
De geneeskundig hoofdinspecteur van
de volksgezondheid van het Ministerie
van Sociale Zaken en Volksgezondheid
en de chef van de afdeling Lichamelijke
Opvoeding en Sport van het ministerie
van Onderwijs, K. en W., achtten het
gisteren nodig, gezien de weersomstan
digheden een extra ernstige waarschu
wing te moeten richten tot hen, die aan
de Elfstedentocht en -wedstrijd wensten
deel te nemen en tot hen die niet licha
melijk getraind waren of niet in prima
lichamelijke conditie verkeerden.
Hun werd aangeraden niet aan deze
tocht deel te nemen. Aan alle deelne
mers. zowel aan de wedstrijd als aan de
tocht werd aangeraden, nauwlettend acht
te slaan op goede en doelmatige kleding
en goed en doelmatig schoeisel.
kels werden ontstoken om de talrijke
fotografen en filmmensen bij hun werk
zaamheden bij te lichten.
In de loods, ongeveer 200 meter van
de start, werd de groep, die zich trap
pelend van ongeduld achter het gespan
nen touw begon op te stellen, steeds
groter. In allerlei kledij waren de deel
nemers gestoken. In truien en windjak-
ken, in schaatspakken, sommigen met 'n
korte broek er over, anderen weer in
plus four. Wij zagen er met gewone
hoge leren schoenen om er de Friese
doorlopers onder te binden, doch de
meesten droegen over de schouders hun
prachtige, messcherpe en als kinderen
vertroetelde Noren.
Opvallend was het verschil in type,
dat wij onder de wedstrijdrijders aan
troffen. Er waren er, van wie men nooit
zou denken, dat zij ae schaatskunst
machtig waren, laat staan, dat zij in
staat waren een Elfstedentocht uit te
rijden. Daartussen torenden kerels als
bomen, karakteristieke Friezen van het
slag, dat de stoerheid van de Oldehove
zelf bezit. De grimmige koppen met een
vastberaden blik in de ogen, gericht op
de grote deuren, die enkele minuten
voor zes zouden openzwaaien.
Jan Charisius stond, het gezicht glim
mend van het vet, om zo weinig moge
lijk last van de ochtendkou te hebben,
vooraan. Verhoeven. Keijzer, Vermeulen,
Van der Hoorn, Wijnia, allen kanspaar
den, waren in zijn buurt bij het touw
te vinden.
Starter J. de Jong, een bekende figuur
Het vertrek uit Leeuwarden.
uit de gymnastiekwereld, gaf nog even
enkele instructies aan de rijders, toen
gingen de deuren open, het touw als bij
een paardenrace omhoog en als een
troep briesende paarden stortten de wed
strijdrijders zich naar buiten, de weg
naar het kanaal op. Luid schreeuwend
en elkaar verdringend ging het de
schuine weg af. Sommigen struikelden
over de bevroren karresporen en ook
bij het betreden van de ijsvlakte waren
er enkele valpartijen.
Het was gelijk een goldrush en hol
derdebolder zochten de rijders zich een
plaatsje op een van de banken om zo
gauw mogelijk te kunnen onderbinden
en zo snel mogelijk weg te kunnen rij
den. Het was nauwelijks zes uur, toen
in een spookachtig schijnsel van schijn
werpers en fakkels de eerste rijders op
de ijsvlakte verschijnen. Een slechte
ijsvlakte was het, dat eerste gedeelte
van de Zwette in de richting Sneek,
maar langs de oostelijke oever, waar de
wind niet zoveel invloed bij de bevrie
zing van het water had kunnen hebben,
was een smalle baan, die uit goed ijs
bestond en het was dan ook deze kant
van de Zwette, die door de rijders werd
gekozen. Voort ging het de donkerte in
naar Sneek. Binnen enkele minuten wa
ren alle 138 man op weg, al hadden en
kelen bij het opbinden even vertraging
ondervonden door het breken van een
riempje of een veter.
DE SITUATIE IN DE WEDSTRIJD.
In Sneek was de controle druk bezet
door officials en belangstellenden. Zo
druk was het op het ijs, tussen de inge
vroren schuiten, dat een hevig gekraak
velen plotseling van het ijs deed vluch
ten. Om ongeveer 8 minuten voor zeven
kwam daar de eerste groep, wild en
nerveus en elkaar de voorrang bij het
afstempelen betwistend, binnenstuiven.
Verhoeven, Charisius, Wijnia, Klaas
Schipper, zij waren allen in de kop
groep, die nog geen minuut later weer
in de nu begonnen ochtendschemering
was vertrokken. Over Ijlst ging het over
het slechte ijs van het Slotermeer naar
het vriendelijke stadje Sloten, waar op
het grachtje bij de hoge stenen brug,
omgeven door de prachtige geveltjes en
met de molen op de achtergrond tegen
de glorende lucht afstekend, de controle
was ingericht. Weer hetzelfde schouw
spel met dezelfde figuren in de hoofd-
toI. Vol vuur en energie waren de man
nen nog en met de grootste haast werd
in de volgende etappe begonnen.
Intussen trok de machtig grote en
bont gekleurde sliert toerrijders door het
vlakke Friese landschap, genietend van
het fraaie weer. maar af en toe met een
bedenkelijk gezicht de lucht afturend,
waar vanuit het Noorden een loodgrijs
gekleurd wolkendek het zwerk begon
dicht te trekken. Sneeuw??
Uit Sloten werd ons hedenmorgen ge
meld: Volgens de officiële controle was
de situatie in de voorste gelederen van
de wedstrijd als volgt. Aan de kop gin
gen: A. Verhoeven uit Dussen, Volle
broek uit Hilversum, Koen uit Jubbega,
Van der Berg uit Nijbeest, N. A. de
Koning uit Beemsterburgwal, J. Nauta
uit Wartena, P. Zwart uit Warga, Hoog-
schagen uit Alkmaar, P. Keyzer uit
Werkhoven, Vossegat uit Barneveld, A.
de Vries uit Giekerk, W. Vermeulen uit
Ter Aar en W. Wijnia uit Cornwerd. Op
1 minuut volgden: Klaas Schipper uit
Steenwijkerwold en J. Vermeulen uit
Breukelen. Op 2 minuten volgden:
Woudstra uit Britsum, Van der Sluis uit
Roermond en Beijen uit Ammsterdam.
Op 3 minuten kwamen: Van der Pol uit
Hilversum en De Waard uit Utrecht.
In'Galamadammen tussen de Fluessen
en de Morra lagen aan de kop: W.
Wijnia uit Cornwerd, J. Nauta uit War
tena. Klaas Schipper uit Steenwijker
wold, Vollebroek uit Hilversum en Lam
berts uit Wageningen.
Dit bericht is op de officiële post in
Leeuwarden binnengekomen via de mo
bilofoon, die deze keer voor het eerst
wordt gebruikt.
Om 8.24 uur liet Charisius uit Leeu
warden als eerste zijn kaart afstempe
len in Stavoren. Hij was de eerste van
een groep van' 13 man, onder wie A.
Verhoeven uit Dussen. Frederiks uit
Utrecht en W. Wijnia uit Cornwerd.
De kopgroep wordt groter.
Heel Hindelopen was uitgelopen om
de wedstrijdleiders te verwelkomen, die
daar bij het gemeentehuis hun kaarten
moeten laten afstempelen.
Om 8.52 arriveerde hier een groep van
plus minus 25 man, waarvan A. Verhoe
ven als eerste hel stempel kreeg. Tn de
groep zitten voorts: W. Vermeulen, A.
de Koning, Wijnhout, Scheer, Segers,
Piet Keyzer, Beijen, J. Vermeulen, Van
Woudenberg, Van der Pol, Van der Vin
den, Van Aarsen, Schipper, Charisius en
Zwart.
In Workum, 9 km. voorbij Hindelopen,
lagen nog steeds dezelfde rijders op kop.
De groep van plus minus 25 man pas
seerde Workum om kwart over negen.
De eerste uitvallers.
De eerste uitvallers van de wedstrijd
waren vanmorgen om half tien al weer
in Leeuwarden terug.
Van de Zwaag uit Oudwoude, op een
na de oudste deelnemer, is bij IJlst op
zijn mond gevallen. Hij kreeg hierdoor
ernstige wenden, die in het ziekenhuis
te Sneek gehecht zijn. Hij kon op eigen
gelegenheid naar Leeuwarden terug
keren. Van een voortzetten van de wed
strijd was geen sprake.
Het tweede slachtoffer was een der
jongeren, Van Rhijn uit Wassenaar, die
tussen Sneek en IJlst een spier kwetste
en toen moest opgeven.
Voor zover bekend is het eerste
slachtoffer van het slechte ijs de Haar
lemmer Weiland, die Dinsdagavond laat
als een der laatsten voor de wedstrijd
had ingeschreven. Kort na de start reed
Weiland in een scheur in het ijs, waar
door een van zijn schaatsen kapot ging.
Hij had wel reserveschaatsen bij zich,
maar durfde de tocht toch niet voort te
zetten, nu hij zijn reservepaar al zo
spoedig zou moeten gebruiken.
De eerste helft.
In Bolsward, op de helft vail de wed
strijd passeerde de grote kopgroep om
bijna kwart 'voor tien. De wedstrijd gaat
tot nu toe bijzonder snel en als er zich
geen bijzonder zware moeilijkheden
voordoen worden de eerste rijders van
middag in recordtijd in Leeuwarden ver
wacht.
Te Harlingen
i op kop.
Op het laatste stuk voor Harlingen
is de strijd in de kopgroep ontbrand.
Was het tot nog toe zo, dat de rijders
angstvallig bij elkaar bleven en geen
pogingen deden geen serieuze pogin
gen althans om weg te lopen, toen
de moeilijke overgang over het Van
Harinxmakanaal naderde, liepen zes
man weg en namen een voorsprong. Om
10.28 uur kwamen als eersten dus in
Harlingen door: K. Leffertstra uit Stob-
bega, A. de Koning uit Beemsterburg
wal, Van der Berg uit Nijbeets, Cha
risius uit Leeuwarden, J. Nauta uit
Wartena en A. Verhoeven uit Dussen-
Van Herk uitgevallen.
toen Julien met een
grote bos bloemen en een
berouwvol hart het weer
goed wilde maken met
de Noorderzon verdwenen
was.
Julien was de wanhoop
nabij. Hij schreef dikke
brieven naar Rotterdam,
die ongeopend terugkwa
men, hij rende naar ken
nissen, waar hij Leilie
wij dulden, „zo sprak deze
Foët onvervaard (en in het
rans natuurlijk), „dat jij
hier ten gronde gaat, als
wij niet alles geprobeerd
hebben, om dat koppige
Hollandse meisje bij jou
terug te brengen?"
Dat nooit!
Dus ging de vriend naar
zijn Muze en vond bij de
ze godin een willig oor:
Tientallen zangers, honderden
radiozenders en duizenden
gramofoonplaten roepen haar
aangetroffen had hij
maar alles tevergeefs: Lei
lie was weg en niemand
kon of wilae hem vertel
len, waar de prinses van
zijn hart zich schuilhield.
„Gaat wel over, joh!"
vertelden hem zijn vrien
den-met-ervaring. „Over
enkele dagen zie je een
ander meisje en dan ben
je die hele Eilie vergeten".
Nu, Julien betwijfelde
het en zijn vrees bleek ge-
grond. Er gingen dagen,
weken en maanden voor
bij, maar Eilie bleef in zijn
hart.
Een van zijn vrienden,
een ware hulp in nood en
toevallig een liedjesdich
ter, kon het ten slotte niet
langer aanzien: „Zullen
Hij kreeg een pracht in
spiratie en vertelde in een
liedje aan Leilie, dat Ju
lien haar nooit en nooit en
nooit vergeten kon en dat
zij de redster van zijn le
ven kon worden, wanneer
zij hem vlug een briefje
schreef.
Een lied met zoveel goe
de bedoelingen geschreven
moet wel een succes wor
den en het wérd een suc
ces.
Beroemde zangers ep
zangeressen uit de Licht
stad momenteel al méér
dan 50 grepen het liedje
en zongen het op de meest
gevoelige manier. Maar
misschien was Leilie niet
meer in Parijs en dan zou
zij het nog niet horen. Ra
dio-studio's zagen dit in.
Bewogen tot een edele
strijd in dienst der Grote
Liefde, plaatsten zij het
liedje op hun programma,
en spoedig werd het een
succesnummer.
Jacques Dalès, die het
liedje schreef, was op slag
beroemd: Een Amerikaan
se gramafoonplatenkoning
kocht de rechten en zo be
gon de roep om Leilie ook
via de gramofoonplaat zijn
tocht over de wereld.
Hoe graag hadden we U
bericht, dat op een goede
dag Leilie treurend om
de verloren liefde de
gramofoonplaat hoorde, in
snikken uitbarstte, per
vliegtuig naar Parijs en in
Juliens armen vloog, ter
wijl een koor van trouba
dours op de achtergrond
de lof der onoverwinnelij
ke en nooitversagende
Liefde zong.
Helaasnog steeds
sterft Julien in Parijs zijn
langzame dood aan een ge
broken hart en nog steeds
is Leilie onvindbaar.
Troost U echter, het lied
cn de berichten over de
smar# van de Parijzenaar
zijn eerst kort tot Holland
doorgedrongenwe mo
gen dus nog hopen.
En we moeten blijven
hopen, want een liefde, zo
gezuiverd door de smart,
moet wel weerklank vin
den, zelfs in het hart van
Leilie, die op de bewuste
rampavond van October zo
erg kwaad is geweest op
de thans lijdende Julieri.
Sneek was de eerste controlepost op de
ongeveer 200 km. lange route van de
vanochtend begonnen Elfstedentocht.
Als eerste arriveerde daar de rijder W.
Wijnia uit Cornwerd.
Herk uit Berkel, is met zijn rechterhand
in verband, pijn in de rug en een ge
blesseerde knie in Leeuwarden terugge
keerd. Van Herk is bij Woudsend door
hem onbekende oorzaak gevallen en
moest opgeven. Hij was al met pech ge
start, want voor de race begon had hij
zijn controlekaart verloren. De stempels
had hij nu op zijn gezicht laten drukken,
maar tevergeefs. Het einde kwam voor
hem spoediger dan hij gewild had.
De achtervolging van de kopgroep.
Na de kopgroep van zes man, die in
Harlingen als eerste binnenkwam, volg
den op 2 minuten de rijders Wijnia uit
Cornwerd, Van der Hoorn uit Ter Aar,
W. Vermeulen uit Ter Aar en Lamberts
uit Wageningen.
Op 4 min. kwamen: Segers (Purme-
rend), Van der Pol (Hilversum), Scheer
(Amsterdam), Zwart (Warga), Wijnhout
(Haarlemmermeer), W. van Zandvoort
(Eindhoven) en Van Aarsen (Schoter
zijl).
Kopgroep vergro'ot de voorsprong.
De kopgroep van zes man, die zich
„j een titanenstrijd voor Harlingen uit
de grote groep had losgewerkt Klaas
Schipper moest achterblijven omdat hij
een paar maal viel en die in. Har
lingen twee minuten voorsprong had
genomen, heeft deze voorsprong op weg
naar Franeker belangrijk vergroot.
In Franeker kwamen de zes, geleid
door Jan Charisius, met 5}4 minuut
voorsprong door op drie rijders, t.w.
Lamberts, Van der Hoorn en Wijnia.
Vermeulen, die in Harlingen nog in de
tweede groep zat, was nu teruggevallen.
Het tempo, waarin de rijders over het
gladde circuit gaan, is zo hoog, dat de
mogelijkheid steeds groter wordt van
een verbetering van het in 1942 geves
tigde record van 8 uur 44 min. De kop
groep is steeds ver op het berekende
tijdschema. In Harlingen zou men om
elf uur moeten doorkomen, het werd
even voor half elf.
Na Franeker is de toestand iets ver
slechterd en uit Dongjum, een paar
kilometer naar het Noorden wördt ge
meld, dat de rijders daar in een dikke
sneeuwbui zitten.
Vollebroek uitgevallen.
De Hilversummer Vollebroek, die de
eerste 100 km. van de wedstrijd zijn
partijtje in de kopgroep heeft meege-
blazen, is vóór Harlingen uitgevallen.
Hij kwam met zijn Noren in eer
scheur terecht en viel. Niet alleen werd
hij aan beide benen gelukkig niet
ernstig gewond, maar bovendien was
een van zijn schaatsen dermate ontzet,
dat verder rijden onmogelijk was.
Dokkum gepasseerd.
De kopgroep van zes man is om 12.44
uur Dokkum gepasseerd en keert nu
naar Leeuwarden terug.
DE TOERTOCHT.
Voor de toertocht zijn ongeveer 2600
deelnemers gestart, onder wie 30 dames.
Onder de velen, die aanvankelijk in de
wedstrijd wilden meedoen, maar door
de gestelde tijdslimiet van 2 uur aan
komen na de winnaar en de gisteren
ongunstig uitziende weersomstandig
heden ingeschreven hebben voor de
toertocht, bevinden zich in dit grote ge
zelschap ook tal van sterke rijders. Dit
blijkt wel uit de doorkomst van de eer
ste toerrijders in Sloten om 8.10 uur
vanmorgen. Hierbij moet men bedenken,
dat de eerste toerrijders pas om half
zeven zijn gestart.
De eerste dame.
Onder de deelnemers aan de toertocht
bevinden zich ook de Minister van Land
bouw, Visserij en Voedselvoorziening,
de heer S. L. Mansholt en de commissa
ris van de Koningin in de provincie Fries
land, mr. H. P. Linthorst Homan, die
gezamenlijk de tocht maken. Zij zijn om
11.40 Bolsward gepasseerd.
Intussen zijn de toerrijders Bolsward
al lang gepasseerd en om kwart over
elf meldde zich daar ook de eerste dame.
Van der Berg wint
Elfstedentocht
De winnaar van de Elftedentocht
is Van der Berg uit Nijbeets. Op de
tweede plaats kwam A. J. P. de Ko
ning uit Purmerend, derde werd Cha
risius uit Leeuwarden, vierde Nauta
uit Wartena.
OEGSTGEEST
DIJBEEN GEBROKEN
Op het ijs is de kapper H. Onder
water gevallen en heeft zijn dijbeen
gebroken. Hij moest in het zieken
huis worden opgenomen.
Politiebond Op uitnodiging van
de afdelingen Leiden, Noordwijk,
Voorschoten en Oegstgeest van de
Alg. Ned. Politiebond hield dr. P. S.
Pels, secretaris van de Economische
raad, een causerie in het Witte Huis.
Na een inleidend woord van wacht
meester KI. de Groot, was het woord
aan de spreker, die de sociaal eco
nomische vraagstukken, zeer in het
bijzonder de loonpolitiek, aan een be
schouwing onderwierp.
Hierna ging spr. de stichting, sa
menstelling en werkwijze na van de
Stichtong van de Arbeid en de Sociaal
Economische Raad en stond uitvoerig
stil bij de na-oorlogse opbouw van
het bedrijfsleven en de loonvorming.
Ook gaf spr. zijn gehoor een in
zicht in de PBO en de te vormen be
drijfschappen.
Spr. had een aandachtig gehoor en
de voorzitter was de tolk der aanwe
zigen, toen hij dr. Pels dank bracht
voor zijn leerzaam betoog.
VOORSCHOTEN
Geboren: Maria Elizabeth Helena,
d. v. A. N. Adrichem en C. M. P.
Vermin; Neeltje Johanna, d. v. B.
Blok en E. M. Wassenaar.
Geboren te Leiden: Johanna Maria,
d. v. J. Geijlswijk en A. J. Zoete
melk; Meeuwis Louis, z. v. C. van
Rijswijk en E. M. Crozet.
Ondertrouwd: Gerard Selier, 24 jr.,
te Leiden en Johanna de Ruyter, 23
jaar; Nicolaas Segaar, 22 jaar en
Janny Noort, 21 jaar; Johannes Ber-
tus Saarberg, 23 jaar, te Delft en
Anna Dijkstra, 20 jaar.
Gehuwd: Willem Timmer en Dirkje
Post.
Overleden: Beatrix Overdevest, 80
jaar; Gerrit van den Born, 7Q jaar,
echtg. van E. G. Dukino; Johanna de
Wolf, 82 jaar, wed. van H. van der
Velden.
Overweldigende belangstelling
Ondanks de concurrentie van de Elf
stedentochten, ondanks die van de me-
rentochten in het noorden, ondanks kam
pioenschappen en allerlei nationale en
andere wedstrijden, blijft de overwel
digende belangstelling voor de rheren-
tochten van het Hollands Merendistrict,
het gewest Zuid Holland van de Kon.
Ned. Schaatsenrijdersbond, onvermin
derd voortduren.
Vandaagde jubileumtocht vanwege
het zestigjarig bestaan van de ZHY en
dus nog groter belangstelling voor de
merentochten, omdat velen er op gebrand
waren het extra-insigne van het jubi
leum te verdienen. In drommen kwamen
de schaatsliefhebbers naar Bellevue,
waar het wedstrijdcomité handen te kort
kwam om de deelnemers van start- en
routekaartjes te voorzien. Onder hen za
gen we ook de gebroeders Meeuwissen
uit Voorburg, die gisteren zulk een uit
stekende 90 km. gereden hadden. En
vandaag trokken ze er weer vol goede
moed op uit.
En nu kwamen de deelnemers van
heinde en verre. Uit Amersfoort kwam
een troep van 27 huzaren. Zij waren in
een open legerwagen naar Leiden geko
men om deel te nemen aan de jubileum-
tochten van de Zuid Hollandse Ijsbond.
Vanzelfsprekend kwamen ze koud en
verkleumd hier aan en in „Bellevue"
moesten ze eerst wat op verhaal komen
alvorens zij aan de tocht begonnen. De
koffie en de erwtensoep lieten zich na
tuurlijk uitstekend smaken. De deelname
was vandaag zo groot, dat de autobus
sen van Maarse en Kroon het vervoer
naar de Driegatenburg niet aan konden.
Soms reden er drie wagens tegelijk met
honderden deelnemers weg.
Van groepen gesprokenGisteren
kwam er een groep van 28 dames en
heren uit Utrecht, die gezamenlijk de
Merentocht aanvaardden. Onderweg
zoals het gewoonlijk wel gaat verloor
men in de grote drukte op de ijswegen
het contact met elkaar en gisteravond
half zeven zaten 25 leden van het gezel
schap in „Bellevue" nog steeds te wach
ten op de 3 andere leden van de groep.
Na eindeloos getelefoneer kwam men te
weten, dat zij in Ter Aar waren blijven
stekenPer autobus kwamen ze toen
naar Leiden en gezamenlijk werd de
terugreis aanvaard
