Met het rioodgebied herdacht heel Nederland de ramp van '53 ff Koning Winter voert Nederland terug naar de Siberische ijstijd Ontstemming over Belgische handelspolitieke maatregelen Het wonder DINSDAG 2 FEBRUARI 1954 mui— DE LEIDSE COURANT TWEEDE BI.AD - PAGINA 2 £ied aan deze tifd WAT KOUD, JUFFROUW! Een sfeer van droefheid, dankbaarheid en vertrouwen beheersten de herinneringen De grote cyclus van herdenkingen, die Zondag j.l. in het rampgebied begon, is gisteren voortgezet met de soberheid en stilte, die een dergelijk herdenken past. j. AI de plaatsen, die het vorig jaar op zo tragische wijze in de nieuwskolom- men voorkwamen, zijn in de afgelopen dagen wederom op de voorgrond ge treden, doch nu was hun komst geen alarm. Met rouw om hun doden, met dankbaarheid voor de hulp en met hoop op de toekomst hebben de ramp- plaatsen gisteren voor korte tijd het werk neergelegd om in stilte de balans j van het afgelopen jaar op te piaken. •NEDERLAND BEP Oude Tonge thans door ijs geisoleerd In Oude Tonge, waar tengevolge van de ramp 310 slachtoffers zijn te betreuren en bijna 200 huizen wer den verwoest, heerst nu de strenge vorst doch diens dictatuur is minder verwoestend, dan het meedogenloze water, dat een jaar geleden het dorp oezet hield. Gistermorgen om half tien werd in de R.K. kerk een H. Mis van Re quiem opgedragen. Het lag in de be doeling, dat mgr. J. Huibers, bisschop van Haarlem, deze zou opdragen; tengeivolge van verkeersmoeilijkhe den kon hij Oude Ton^e echter niet bereiken. Bij afwezigheid van de bis schop werd de H. Mis opgedragen door pastoor Hofstede. Het lag ook in de bedoeling, dat de commissaris der koningin in Zuid- Holland, mr. L. A. Kesper, deze dienst zou bijwonen. Hij zou per he licopter arriveren, doch mede door de vorst was hot vliegtuig één uur over tijd. Ook in de Hervormde kerk van Oude Tonge, waar de meeste Oude Tongenaren na de ramp waren ge- evacueerd, heeft ook de herdenkings dienst plaats gevonden. Des middags om half vijf kwamen de inwoners van Oude Tonge ir» een stille omgang naar het massagraf aan de Spuidijk, waar bloemen en kran sen werden gelegd. Zo herdacht Oude Tonge en op soortgelijke wijze kon men gisteren de inwoners van andere rampplaat sen bijeen vinden. In 's Gravendeel, waar op het rampkerkhof met de 37 graven een monument onthuld werd; in Melis sant, waar ook Stellendam zijn slachtoffers herdacht; in Rilland Bath, waar de rampherdenking sa menviel met de opening van het ge restaureerde raadhuis; in Middelhar- nis en Halsteren, waar Anton van Duinkerken een herdenkingsrede hield; in Zierikzee, Dreischor, Nieuw Vossemeer, Klundert, Hoge en Lage Zwaluwe, in Goes en Zuidland, Oolt- gensplaat en Fijnaart en Brouwers haven. Overal dezelfde sfeer van droefheid vermengd met dankbaar heid en vertrouwen. Nieuwe tegenslagen. In sommige plaatsen wordt dit ver trouwen de laatste weken weer op een bijzonder zware proef gesteld, want na de mislukking van de eer ste proef oogst door gebrek arn wa ter, dreigt nu de tweede zam dcor de ongekend zware vorst wederom een tevergeefse daad geweest te zijn. Maar het volk op onze eilanden is vroom en heeft een onwankelbaar Godsvertrouwen, dat hen door de zware dagen van het vorig jaar heen geholpen heeft en dat hen ook zal helpen de teleurstellingen van de toekomst te dragen. Garantie voor de toekomst. Doch niet slechts het rampgebied heeft de waterramp herdacht; geheel Nederland heeft gisteren in het te ken gestaan van inkeer en herinne ring. De radio-programma's waren gevuld met korte grepen uit de ein deloze reeks gebeurtenissen. De minister-president sprak een rede uit, waarin hij namens de rege ring de belofte van geheel herstel aan het noodgebied deed en waarin hij verklaarde, dat de bevolking van onze eilanden het recht heeft om zo volledig mogelijk tegen de zee be schermd te worden. „Nederland", zo besloot dr. Drees zijn radio-toespraak, „dat deZuiderzee droog legde, dat na de oorlog Wal cheren en de Wieringermeerpolder heeft hersteld, dat zijn Zeeuwse en Zuidhollandse dijken heeft gesloten, zal ook, daar ben ik zeker van, de taak, die in het rampgebied nog te j verrichten valt, met geestdrift en energie voltooien". Bemoediging voor nabestaanden. In de avonduren hield Prins Bern- hard voor de beide radiozenders een redevoering, waarin hij allereerst een terugblik wierp op de eerste ver schrikkelijke uren, die de ramp van het vorig jaar kenmerkten. De prins schetste de steeds groeiende stroom berichten, die de ramp een ontstel lende grootte deed aannemen. Niet op de eerste plaats de materiële scha de, doch de ruim 1800 slachtoffers vervulden het vaderland met ontzet ting en deernis. "n dit herdenkingswoord", zo sprak de prins, „wil ik vooral ook de nabestaanden van de slachtoffers betrekken. Zij mogen zich gedragen weten door het medegevoel van het gehele volk". De vorstelijke spreker gewaagde over de nationale en internationale offerzin en eensgezindheid tijdens de ramp en vroeg zich af, of dit geen les voor de toekomst is geweest. „Met Gods hulp gaan wij voort". En ook prins Bernhard zag met groot vertrouwen de komende tijd tegemoet: „Straks zullen de nu nog kale, verzilte landerijen opnieuw oogst afwerpen. Opnieuw zal het vee de weilanden bevolken. De akkers zullen weer koren dragen. De dor- j pen zullen weer welvarende kernen j van provinciaal leven zijn". Och, och, wat is het koud juffrouw! Wissudattal? Wasseggunou!. U was wat ingepakt misschien en toen kon ik U niet goed zien? U hebt gelijk hoor en ik vind het ergste nog die kouwe wind, maar toch: 'k zou U herkennen heus alleen aan 't puntje van uw neus. En stookt U ook zoveel juffrouw met die verschrikkelijke kou? Ik zag een plaatje in de krant, mens, als je 't ziet, je vriest bekant: zo'n schip waar ik het ijs op zit, Geef mij maar suiker, da's ook wit. Wat koud juffrouw! De melk bevriest, als je boven de melkkan niest, -vde piepers worden maar niet gaar het gas doet met die kou zo raai*. Ik trek nou wollen kousen aan, je kan nou niet in nylons gaan, da's 't enigste wat je kan doen, je tenen vriezen in je schoen. Vindt U het ook zo koud, juffrouw? Neen? Maar mens, hoe heb ik 't nou? Nou mens, je leest gewoon de krant, van dat Australië aan 't strand verkoeling zoekt, zó heet is 't daar, nou doodgewoon, dat lees je maar. Je leert het desnoods uit je hoofd, dan staat het zweet al op je hoofd en helpt dat nóg niet, lees dan door er komt nog een bericht in voor; en ik denk zelfs tot in mijn slapie aan d' uitbarsting van de Merapi. TROUBADOUR. ouooooxaocoocoocooooooocooo Tekenend voor de stemmingen in Nederland een jaar na de ramp is de actie die gisteren in Rotterdam, Den Haag en Amsterdam gestart is en die tot doel heeft Schouwen Duiveland weer zijn bomenpracht van weleer terug te geven. Anderhalf millioen bomen zijn op dit zwaar getroffen eiland verdwenen en Nederland wil pogen daar weer anderhalf mUlioen bomen te planten. In de drie bovengenoemde steden wordt de komende veertien dagen een ten oon- stelling gehouden ter propagandering van dit plan en dan zal de actie door geheel Nederland worden ingezet. Men zal dan certificaten kunnen kopen en ieder certificaat is het bewijs, dat de koper één boom op het Zeeuwse eiland geplant heeft. De eerste „bo men" zijn al verkocht en zelfs de minis er-president van Engeland Winston Churchill heeft al een certificaat gekocht. VOCHT EN TOCHT SPANNEN SAMEN om U hei leven ondragelijk te maken. Maar als U Akker"s Kloosieibalsem in huis hebt behoefi U geen vocht oi tocht te vrezen. Wrijf bij het eerste optreden van spierpijn, stramheid of rhcumatiek Uw spieren mei de heerlijk verwarmende en diep dooi- a ringende Akker's Kloosterbalsem, het Ideale middel waarvan al drie geslachten zeggen. „Geen goud zo goed"' Ook als wond- balsem bij snij- en brandwonden, zui verend, ontsmettend en genezend. (Advertentie) De prins besloot zijn radio-toe spraak: „Met God's hulp zullen wij voortgaan op de ingeslagen weg, want met de psalm-dichter mogen wij zeggen: „De Heere in de hoogte is ge weldiger dan het bruisen van groo- te wateren, dan de geweldige baren der zee". Eu niet alleen blijft het koud,j9.jarige jongen uit Sellingen (Gro- maar het schijnt, dat het kwik steeds j mngen) is in de buurt van meer neigingen krijgt om het diep ste gedeelte van de thermometer aan een nauwgezet onderzoek te on derwerpen. Dit is natuurlijk erg prettig voor de schaatsliefhebbers en de organi satoren van de Elfstedentocht, maar voor verschillende andere personen en diensten is het nu niet direct een bron van vreugde. Voor het eerst sedert de strenge winter van 1943 ligt het Maaspand tussen Eijsden en Maastricht thans geheel dicht. Er is geen sprake van scheepvaart. De stuw te Borgharen is de enige in Limburg, welke nog niet gestreken is. Dit vindt zijn oor zaak in het feit, dat deze stuw be paalde voorzieningen heeft, en om dat bij het strijken van de stuw het gevaar bestaat, dat het water te zeer zal zakken, zodat de thans onder Maastricht liggende schepen op drift zouden komen. De tol van het ijs En naast het veroorzaken van technische moeilijkheden, kan Ko ning Winter nooit in het land ko men, of hij eist slachtoffers. Niet al leen kwam een half dozijn Amster damse kinderen tijdens het weekend met een nat pak thuis en moesten vier anderen wegens valpartijen op het ijs naar het ziekenhuis worden gebracht, maar voor zover thans be kend, heeft het ijs ook gisteren weer minstens één slachtoffer geëist. Een Overwinningen op Koning Winter Gelukkig zijn er ook enkel opge wekte berichten te schrijven. Aller- R.K. Boeren en Tuindersbond Gisteren heeft de Katholieke Ne derlandse Boeren- en Tuindersbond te Utrecht zijn vierde jaarvergade ring gehouden onder leiding van de voorzitter, de heer Jac. Groen. Deze zeide over het afgelopen jaar dat, gezien de omstandigheden, er enerzijds niet van een bepaald on gunstig verloop in de tuinbouw mag worden gesproken, anderzijds dat in bepaalde sectoren, met name in de vollegrondstuinbouw een zorgvolle toéstand heerst. Hij hoopte dat de regering er reke ning mee zal houden dat de tuin- bouwexport steeds van grote beteke nis is geweest en dat men zich er voor hoeden zal, dat bij de bevorde- eerst is daar het schip, dat sinds de rjng van export voor industriële of vorige week 3 kilometer voor Elburg i andere producten en bij onze gehele in het IJsselmeer vastgevroren zat. handelspolitiek de tuinbouwexport in Gisteren is een ploeg dapperen daar een geul om gaan hakken en voor dat de avondschemering viel kon het schip reeds veilig binnen de ha ven gebracht worden. Doch deze enkelvoudige redding valt weer in het niet, bij de massale berging, die gisteren bij Dordrecht haar beslag kreeg. Een Engelse kustvaarder, vier sleepboten, een motorschip, vijf tankschepen en zeven sleepboten, die op het knooppunt van Noord- Merwede en Oude Maas vlak voor Dordrecht in het ijs waren vastge raakt, zijn gisteren floor zes ijsbre- kers. die opereerden in opdracht van het ijsbestrijdingscomité te Rotter dam, uit hun benarde positie be vrijd. Gistermiddag omstreeks half zes werd het laatste schip uit het ijs getrokken. Via een smalle vaargeul kon het in open, hoewel met ijs- schotsen bedekt, vaarwater komen, cm de reis naar Rotterdam over de Noord te vervolgen. De 5 ijsbrekers hebben hard ge werkt om dit zware karwei tot een het gedrang komt. In de agrarische sector is er geen bedrijfstak, die van zoveel betekenis is voor instandhou ding van duizenden gezinsbedrijven, doch ook voor de werkgelegenheid van duizenden arbeiders, als de tuin bouw. Moeilijkheden van twee kanten. Sprekende over de Engelse han delspolitieke maatregelen, betreurde hij het ten zeerste dat dit land ons moeilijkheden in de weg legt. Ook vanwege de gedragingen van onze goed einde te brengen. Het viel niet mee, want er moesten drie ijsdam- men voor doorbroken worden. De ijsmassa's op het knooppunt van de rivieren Noord, Oude Maas en Mer- wede zijn zeer compact geworden, omdat zij door de werking van eb en vloed op deze plaats niet zo ge makkelijk worden afgevoerd. DE ONGEVALLEN BIJ DE KONINKLIJKE LUCHTMACHT Het ligt in het voornemen van de minister van Oorlog, op korte ter mijn over te gaan tot de instelling van een raad van advies inzake luchtvaartongevallen bij de Konink lijke Luchtmacht. De chef van de luchtmachtstaf zal aan deze raad de afdoening berichten van alle ern stige© ongevallen, die zich bij de Koninklijke Luchtmacht voordoen. De raad is bevoegd, na kennisne ming van alle daarop betrekking hebbende stukken, zo nodig een na der onderzoek te gelasten en de mi nister van Oorlog van advies te die nen aangaande de maatregelen, die alsnog zouden kunnen worden ge nomen om de vliegveiligheid bij de Koninklijke Ludhtmacht te. verho gen. GENERAAL MAJOOR J. J. MARLET ONDERSCHEIDEN Generaal majoor J. J. Marlet is bij gelegenheid van zijn afscheid uit de militaire dienst door Z. H. de paus benoemd tot Commandeur met Ster in de Orde van St. Gregorius de Grote, wegens eminente verdiensten voor het katholiek leven in militaire kring en daarbuiten. De onderschei ding zal de generaal te zijnen huize in Utrecht worden uitgereikt op Zon dag 7 Februari door de dan plaats vervangend hoofdlegeraalmoezenier, de luitenant-kolonel P. G. M. Schoo- nebeek. BOUW VAN 160 FLATWONINGEN IN DEN HAAG. Burgemeester Schokking presi deerde gistermiddag de Haagse raadszitting met zijn linkerarm in verband. Hij had Zaterdagmiddag bij het schaatsen zijn linkerarm ge kneusd. De raad besloot een risico van 2.250.000 te nemen door een garan tie te verlenen voor een door de Haagse Coöp. Vereniging voor Wo ningbouw en Exploitatie G.A. te slui ten geldlening voor die som. Dit ten behoeve van de bouw van 160 flatwoningen op de terreinen nabij de Sportlaan die de vereniging in erfpacht zal krijgen. IN 1953 MEER NIEUWE VERZEKERINGEN. In 1953 is voor 2.296,3 millioen aan nieuwe verzekeringen afgeslo ten tegen 2.235.3 millioen in 1952. In December is voor 279 millioen landbouw, drs. M. J. A. Camps, hield aan nieuwe verzekeringen gesloten, een causerie over de internationale I waarvan 119,7 millioen kapitaal-, aspecten van de groente- en fruit- 143 millioen rente-, en 16,3 mil- teelt. I lioen volksverzekering. Beneluxpartner is er z.i. alle reden om van onze regering diligentie te vragen tegen aanslagen op onze tuin bouwexport en een waakzaam oog te houden op dat deel van ons afzetge bied, waar tot heden alleen nog maar sombere bedreigingen tot uiting ko men. De heer Groen vond reden om te spreken van een houding, die in het kader van economische samen werking niet fair en niet te verdedi gen is. Voor de tuinbouw komt er dan nog bij, dat het juist de tuinbouw is die er door getroffen wordt. Zon der zich op te werpen als verdediger van onze regerimgspolitiek, vroeg hij de aandacht voor de moeilijkheden van de regering om hiertegen met de krasse middelen op te treden, waarop uit en na van tuinbouwzijde wordt aangedrongen. Weerstands- en borgstellingsfonds Sprekende over een weerstands fonds zeide de voorzitter, te hopen dat er geen tegenwerking in de tuin bouw zelf zal zijn en voorts dat de belofte van de minister, ook te hulp te komen als er incidenteel of stre- kelijk een acute nood zou ontsaan, geen loze belofte zal zijn. Van het borgstellingsfonds en de waarborginstituten zeide de heer Groen te verwachten, dat deze een middel zullen zijn tot opheffing van het economische zwakkere bedrijf en in het algemeen om kostprijsverla gend te werken. Hij zou er op willen aandringen, dat niet zozeer verhoging der productie, maar economische ver sterking van de zwakke bedrijven leidmotief zal zijn. De secretaris van de hoofdafdeling tuinbouw van de stichting voor de DER LIEFDE door Otwell Binns 44) Vóór ze de zin kon voltooien kwam een man, blijkibaar begrijpend, dat hij ontdekt was, uit de struiken te voorschijn pn vluchtte het bos in. De kunstenaar' maakte aanstalten, hem te volgen, maar bedacht zich toen. Het heeft geen nut hem na te lopen en tenslotte kan hij wel geen kwade bedoelingen hebben gehad. Hebt u zijn gezicht gezien? Neen, de rand van zijn hoed een bruine velours hoed was naar beneden geslagen. Wat zou de kerel gewild heb ben. Het is wel vreemd, dat hij zo hard wegloopt. In elk geval heeft hij mijn lust in werken voor vandaag bedorven en ik denk, dat het het veiligst zal zijn, als ik u naar huis brengt, juffrouw Duero. 1 Graag, als u wilt, antwoordde het I meisje, maar u moet niet denken, Idat ik bang ben. Ik heb in deze bos sen rondgezworven van mijn kinder jaren af. Hij antwoordde niet, maar begon terstond alles in te pakken en een paar minuten later vertrokken ze. Spoedig kwamen ze bij een koren veld, aan het einde waarvan een boerderij stond. Het meisje stak glim lachend haar hand uit. Ik moet hier een bezoek bren gen, mijnheer Cabados. Er is hier 'n kind, dat ziek is. Ik zou het kind bijna kunnen benijden, antwoordde hij, op zijn beurt glimlachend, en hij voegde er aan toe: Ik zou graag morgen uw tante een bezoek brengen. Ik zal het haar zeggen, ant woordde zij, en groette hem. Stella vertoefde misschien twintig minuten op de boerderij. Ze zat bij een open venster, dat haar een vrij uitzicht gaf op het pad en terwijl zij met het zieke kind sprak, kwamen twee mannen in de richting van het huis. Ze waren in een ernstig ge sprek gewikkeld en één hunner her kende ze ogenblikkelijk als Carlos Cabados; de ander droeg, zoals ze zag, een hoed van bruin velours. Haar be langstelling werd levendiger en toen de twee mannen het hek van de boer derij passeerden, geheel onbewust van haar aanwezigheid, keek ze scherp naar Carlos' metgezel. Waar had zij dat donkere gelaat en die fon kelende ogen meer gezien? Nauwelijks had zij zich die vraag gesteld of haar geheugen gaf haar antwoord. Carlos' metgezel was de man, aan wie ze de taxi in Madrid had afgestaan en die ze haar verloof de en de danseres had zien schadu wen. Ongetwijfeld was hij ook de man, die verborgen was geweest in het bos en die gevlucht was, toen zijn aanwezigheid was ontdekt. Wie was hij? Wat betekende zijn aanwezigheid in Alcira? HOOFDSTUK XXIII Het besluit Stella, kind, weet je wat je zegt? Juffrouw Duero's gezicht drukte een mengeling van verbazing en ont steltenis uit, toen zij de vraag stelde. Volmaakt, tante Pilar. Ik ben mijn verloving met Carlos Cabados van gedachten veranderd en van plan te verbreken. Maar Stella, protesteerde haar tante, waarom doe je dat? In mijn ogen is een verloving zó bindend, dat slechts een zeer ernstige red^n de verbreking ervan kan rechtvaardigen. Wat zijn je redenen? Je behoort ze me te vertellen. Tantetje? vroeg het meisje im pulsief, waarom bent u niet met Ro- drigo Sanchez getrouwd, toen hij u vroeg? U mocht hem, u respecteerde hem, zijn positie was.... Myn beste kind, viel haar tante haar protesterend in de rede, wat heeft dat nu met jouw verloving te maken? Heel veel, tantetje, zoals u zult zien, als u mijn vraag wilt beant woorden. Juffrouw Duero's gezicht kleurde hevig. Goed, dan zal ik ze beantwoor den, hernam zij. Ik ben niet met Ro- drigo Sanchez getrouwd,omdat hij, hoewel ik hem achtte en hem graag mocht, mijn diepere gevoelens onbe roerd liet. Precies, antwoordde Stella vlug. En om een soortgelijke reden heb ik besloten, dat ik niet kan trouwen met Carlos Cabados. Ik heb zelfs ge merkt, dat ik hem niet eens eren of achten kan. Op juffrouw Duero's gelaat kwam een uitdrukking van verslagenheid. Maar Stella, zei ze, ik begrijp niet. Ik dacht, dat jij en hij echt van elkaar hielden. Ik had hem altyd be schouwd als een man, op wie elke vrouw trots zou kunnen zijn. Tantetje, ik heb me vergist Ik ben er nooit heel zeker van geweest, dat ik van Carlos hield; nu weet ik, dat ik het niet doe. Er zijn andere dingen, die het helemaal onmogelijk maken. Andere dingen? Stella, kun je niet openhartig tegen me zijn? Ik kan u niet alles vertellen, tantete. Ik ben bang, dat u me niet zou geloven, als £k het deed. U zou een heel ander beeld van Carlos Ca bados krijgen, dan dat wat u zich nu hebt gevormd. Bovendien is er nog iemand anders .bij betrokken en ik ben van mening, dat ik er met niemand over "kan spreken, alvorens ik er toestemming voor heb gekre gen. Maar er is één ding, dat ik u kan zeggen en dat op zichzelf voldoende reden is voor het besluit, waartoe ik gekomen ben. Ze wendde zich naar een klein bu reautje, trok een lade open en haalde er een gekreukeld stukje papier uit. Tantetje, zei ze, lees dat eens. Het is geen brief aen mij, maar ik heb het gelezen en het oog 00 wat ik te weten g ben, 1 ik me volkomen gei irdig:' ik dat heb gedaan en udt ik u vrH„g, hetzelfde te doen. De brief van een ander. Maar kind! Er lag een ontstelde uitdruk king op juffrouw Duero's gelaat en haar stem was vol protest. Haar nichtje glimlachte bitter. Natuurlijk! Het is niet helemaal in orde maar ik ben heus van me ning, dat u geen gewetenswroeging behoeft te hebben, tantetje. Ik ben er zeker van, dat degene, die dat briefje heeft geschreven, zich er wei nig van zou aantrekken. Ik denk zelfs, dat de schrijfster er een kwaad aardig genoegen in zou vinden, als ze wist, dat wij het gedaan hebben. Pilar Duero keek nog steeds twy- felend en schudde haar hoofd. De brief van een ander. Ik hou daar niet van, Stella. Ik hield er evenmin van, tante tje, ik voelde me vreselijk gemeen. Maar naderhand wist ik dat ik vol komen gelijk had gehad. Alstublieft, tante, doe het maar. Tante Pilar gaf tenslotte toe en las de brief haastig door. Toen zij op keek droeg haar gelaat een versla gen uitdrukking en er klonk ontstel tenis in haar stem. (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1954 | | pagina 6