II! WHERE'S
Industriekernen Leiden en Alptien
zijn voor Alkemade erg belangrijk
eerste liefde
DONDERDAG 3 DECEMBER 1953
DE LE1DSE COURANT
DERDE BLAD PAGINA I
UIT HET SOCIAAL ECONOMISCH RAPPORT
ZWAKKE POSITIE VAN DE
DETAILHANDEL IS BLIJVEND
In het sociaal-economisch rapport
betreffende Alkemade wordt de ver
wachting uitgesproken, dat de nij
verheid in deze gemeente niet zal
uitgroeien tot een bestaansmiddel
van grote betekenis. De recreatieve
functie van het plassengebied vraagt
grote zorg voor 't landschapsschoon,
waardoor industrievestiging wel niet
geheel wordt uitgesloten, maar wel
terdege zal moeten worden beperkt.
Ook om andere redenen acht men
de ontwikkeling van een industrie
kern weinig waarschijnlijk.
Niettemin blijft een industrieves
tiging van incidentele aard mogelijk
en omdat het ontstaan van industrië
le bedrijven op verkeerde plaatsen
schade kan berokkenen aan de re
creatieve functie van de gemeente,
wijzen de rapporteurs op de wense- j
lijkheid een bescheiden industrie
terrein ter beschikking te hebben. Zij
noemen een oppervlakte van 3 ha.
De capaciteit daarvan bedraagt, ge-
rekend tegen een oppervlakte van j
100 m2 per arbeider ongeveer 3001
personen. Dit cijfers wil echter niet
meer aangeven dan een voorlopige
raming.
LEIDEN EN ALPHEN.
De industrievestiging in eigen ge
meente is voor het vraagstuk van j
werkgelegenheid van weinig belang;
des temeer is dit echter het geval1
met de mogelijkheden, welke omlig- I
gende industriekernen bieden. Zo- j
wel Leiden als Alphen a.d. Rijn zijn j
voorbestemd werkgelegenheid te
scheppen niet alleen voor eigen in
woners, maar ook voor de bewoners
van de omliggende agrarische gebie
den.
Hiermede hangt ten nauwste samen
de noodzaak van scholing voor plaat
sing in de industrie. De scholings
mogelijkheden zijn momenteel te be
perkt. Daarbij komt, dat een groot
aantal tuinderszoons het agrarische
bedrijf pas na hun twintigste jaar
verlaten, waardoor zij een plaats
moeten zoeken in de ongeschoolde
beroepen. Zij moeten dan vaak ge
noegen nemen met lage lonen en
minderprettig werk, terwijl de wer
keloosheidskansen voor deze cate
gorie aanmerkelijk groter zijn dan
voor de geschoolde arbeiders.
De geringe belangstelling voor het
technisch onderwijs bleek bij een
enquête in 1951. Slechts 24 jongens
bleken een lagere technische school
te bezoeken, hetgeen neerkomt op
7,8 van het totaal aantal jongens
tussen de 13 en 16 jaar. In de Noor
delijke Veenstreek is dit percentage
8,4, terwijl het overeenkomstige
percentage voor de gehele provincie
17,6 bedraagt.
Bovendien vormt het feit, dat Lei
den momenteel een R.K. Ambachts
school heeft een gunstige omstandig-
heid. Overigens blijkt, dat de afstand»
tot de school een belangrijke factor
is in dit probleem, waarbij komt, dat i
de Noordelijke Veenstreek te dun
bevolkt is voor een eigen ambachts
school.
VREEMDELINGENVERKEER.
De ervaring leert, zo wordt in het
rapport opgemerkt, dat zeker ten
aanzien van de watersport bij de
groei van een bepaald centrum be
trekkelijk spoedig een verzadigings
punt wordt benaderd, waar verdere
expansie niet of slechts langzaam
plaats heeft. Een toeneming van het
aantal gasten wordt dan weer ge
compenseerd door afvloeiing van een
ander deel, dat een minder druk wa
tersportgebied prefereert. De op
komst van het Braassemermeer doet
vermoeden, dat De Kaag genoemd
stadium reeds heeft bereikt. Hier
dient gezocht te worden naar een ze
kere afronding, waarbij een kleine
uitbreiding van het aantal zomer
huisjes mogelijk is.
In Oudewetering is echter een
groeiproces ten aanzien van het toe
risme in volle gang. Kamerverhuur
voor particulieren, waarmede reeds
begonnen is, kan verder worden uit
gebouwd. Voor zomerhuisjes acht
men dit deel van de gemeente min
der aantrekkelijk, temeer daar een
jachthaven moeilijk te verwezenlij
ken is. De uitbreiding in de water
sport zal naar de mening van de rap
porteurs op de eerste plaats door
werken in de inkomensfeer en wel
ten gunste van middenstanders en
kamerverhuurders.
De werkgelegenheid zal er minder
sterk door worden beïnvloed. Deze
zal beperkt blijven tot gelegenheden
voor winterberging en reparaties,
alsmede tot personeel voor café's en
restaurants. Dit laatste heeft dus een
uitgesproken seizoenkarakter. Roe
lofarendsveen kan hier ii. zekere
mate mee profiteren door zijn gun
stige ligging.
DETAILHANDEL.
De toekomstige ontwikkeling van
de detailhandel wordt in het rapport
bezien tegen de achtergrond van de
positie van de gemeente als geheel.
De verhouding van Alkemade tot
Leiden is een belangrijke factor. Een
analyse heeft aan het licht gebracht,
dat een groot aantal branches niet
tot groei konden komen, omdat Lei
den in de betrokkeni behoefte voor
ziet. Men mag niet verwachten dat
hierin verandering zal komen. De
verbeteringen op het gebied van per
sonenvervoer zullen voor de winkel
stand van Alkemade eerder in on
gunstige zin 'werken.
Ook de verspreiding van de be
volking over een groot aantal ker
nen, waardoor centrumvorming ont
breekt, verzwakt de positie van Al
kemade ten opzichte van Leiden.
In Roelofarendsveen komt hierbij
nog een welvaartsprobleem. De be
stede bedragen per hoofd van de be
volking zijn zeer laag. Indien de
plannen tot verhoging van ae wel
vaart der tuinders slagen, zal de de
tailhandel hiervan echter een gunsti
ge weerslag kunnen ondervinden.
In Oude Wetering ondervindt de
detailhandel de gevolgen van een
functieverlies. De afzet aan schip-
persgezinnen is practisch vervallen,
maar reeds nu vindt men een ge
deeltelijke compensatie hiervoor in
het vreemdelingenverkeer.
NIEUWE WIJK.
In verband met de positie van de
detailhandel hebben de rapporteurs
ook de toename van de bevolking in
het geding gebracht, die hoofdzake
lijk zal plaats hebben in het ooste
lijk deel van de gemeente. In het
noordelijk deel van Roelofarends
veen zal mettertijd een wijk ont
staan, die inclusief de reeds bestaan
de bebouwing ongeveer 670 wonin
gen gaat omvatten met ruim 3000
inwoners. Deze nieuwe wijk zal de
verbindingsschakel vormen tussen
het oude Roelofarendsveen, Oude
Wetering en Nieuwe Wetering. De
verzorging van de bevolking zal hier
kunnen geschieden, voor een deel al
thans, door het bestaande winkelap
paraat in de twee eerstgenoemde
dorpen. Het is de vraag of een derge
lijke situatie op den duur gehand
haafd kan worden. Bij analyse merk
ten de rapporteurs op, dat de bevol
king niet bereid is om zich voor de
aanschaffing van de dagelijkse be
nodigdheden veel moeite te getroos
ten. Men stelt prijs op winkels in de
onmiddellijk nabijheid. Dit voert tot
de wenselijkheid de nieuwe wijk te
zijner tijd een eigen bescheiden win
kelcentrum te geven. De rapporteurs
komen tot een zeer lage winkel-in
woner-index van ongeveer 60 per
10.000 inwoners, hetgeen neerkomt
op ongeveer 18 winkels als de be
trokken wijk geheel is volgebouwd.
DE LANDBOUW.
Tenslotte moeten wij nog even aan
dacht besteden aan de landbouw, die
een zeer welvarende indruk heeft
gemaakt op de rapporteurs. Voorna
melijk is dit te danken aan de grote
bedrijven en het ontbreken van ver
kavelingsproblemen.
Men is ervan overtuigd, dat de
veestapel voor verbetering vitbaar is
en heeft de indruk gekregen, dat de
winning van wintervoer (zoals in
geheel Zuid Holland) zou kunnen
worden verbeterd. Verder wordt ge
pleit voor een bemesting en voeding,
aangepast aan de behoefte van grond
en vee. Arbeidbesparende methoden,
door een doelmatige en niet te dure
mechanisatie, wordt eveneens aan
bevolen.
Het grootste probleem onder de
landbouwende stand achten de rap
porteurs de naar een bedrijf zoeken
de boerenzoons. Hoewel dit probleem
zich in geheel Nederland doet gevoe
len, had men de indruk, dat het in
Alkemade wel bijzonder actueel is.
Avonturen van Lambiek.
N.V. Standaardboekhandel,
Brussel-Amsterdam.
Lambiek, die voor onze jongere le
zers en lezeresjes lang geen onbe
kende meer is, is te zamen met tante
Sidonia, Wiske en Suske in boek
vorm bij de boekhandel binnen ge
stapt.
In een gekleurd pakje beleeft het
avontuurlijke gezelschap weer een
hele ris belevenissen en het is wel
licht overbodig te vertellen, dat de
ze avonturen weer de meeste span
ning verwekken.
De verhalen, die in het gewone
prentenboek-formaat uitgekomen
zijn, zullen de goede Sint wellicht
de komende dagen nog aardig van
pas kunnen komen.
Geef ons een huis, door Kees
van Ginneken. N.V. Uitge
verij De Lantaern, Utrecht.
In „De eenzame weg" hebben we
een Brabantse familie gevolgd, die
door de nood naar Amsterdam ge
dreven werd, waar de dochter het
slachtoffer werd van Duitse verlok
kingen. In „Geef ons een huis" ver
telt Kees van Ginneken op eenvou
dige maar boeiende wijze hoe het dit
meisje verder is vergaan. Zij vindt
voor zichzelf een goede echtgenoot
en voor haar kind een vader, al moe
ten er in zijn familiekring veel enge
begrippen overwonnen worden voor
dat men in dit huwelijk toestemt.
Er is nog een andere moeilijkheid,
die het huwelijk in de weg staat:
een huis. Maandenlang zoeken zij
naar woongelegenheid en eindelijk
wordt hen een étage toegewezen in
een huis van deftige mensen die het
deze eenvoudige jongelui op sadis
tische wijze lastig maken. Zó lastig,
dat er een crisis ontstaat, die pas op
gelost wordt wanneer haar moeder
haar eigen woning afstaat. Kees van
Ginneken heeft het moderne woning-
probleem in deze roman op indruk
wekkende wijze weergegeven. Beter
dan cijfers en statistieken leert de
geschiedenis van Jan en Geertje
hoeveel ellende de woningnood en
het inwonen veroorzaken. Mede
door zijn actualiteit is „Geef ons een
Huis" een zeer lezenswaardig boek.
Geloof, hoop en liefde in het
Nieuwe Testament, door
Eugen Walter. Uitgave Paul
Brand, Bussum (4.95).
In de laatste jaren is er voor
al onder de jongeren een grote
opleving kenbaar in de belangstel
ling voor de H. Schrift, waarbij men
niet volstaat met het lezen van „Het
Boek der boeken" doch tevens tracht
door studie de rijke inhoud zoveel
mogelijk in zich op te nemen.
Het zal vooral voor deze;" prettig
zijn te vernemen, dat bij Paul Brand
een boekwerk verschenen is, dat hen
bij een belangrijk deel van hun stu
die behulpzaam kan zijn. De Duitse
theoloog Eugen Walter heeft in een
vrij uitgebreide studie de drie steun
pilaren van de Bijbel, geloof, hoop en
liefde, onder de aandacht gebracht
en systematisch ontleed, hoe ieder
der vier Evangelisten zich over deze
drie pijlers van het Christendom uit
gesproken heeft.
Het is geen lichtverteerbaar werk
geworden, daar leent zich de groots
heid der onderwerpen niet voor,
maar de auteur heeft gepoogd zijn
gedachten zo bevattelijk mogelijk
weer te geven, een poging, waarin hij
o.i. zeer goed is geslaagd. Men
behoeft geen speciale bijbelstudie
gemaakt te hebben om dit werk te
kunnen vatten en er door gegrepen
te worden; men behoeft slechts een
^voldoende mate van belangstelling
aan de dag te leggen. En ook voor
hen, die nog enigszins schuchter te
genover de Bijbel staan, die nog niet
voldoende bedreven zijn in het le
zen van de Heilige Schrift, ook voor
hen kan het werk van Walter dat
uitstekend vertaald werd door Theo
Verschure een groot geschenk
zijn. Want men leert de grote lijn in
dit allesoverheersende Boek zien en
men zal door „Geloof, hoop en liefde" j
niet alleen zijn aarzeling overwin-1
nen, doch zelfs begerig worden naai
de teksten, die in dit werk- zo voor
treffelijk van commentaar woeden I
voorzien.
Voor de aflossing van KOREA-vrijwilligers, die één jaar in KOREA
hebben gediend, bestaat wederom de gelegenheid zich aan te mel
den voor dienstneming bij en uitzending naar het
NEDERLANDS DETACHEMENT VERENIGDE NATIES
Leeftijdsgrenzen van 19 tot 30
jaar. Ook zij, die nimmer in mili
taire dienst zijn geweest, komen
voor uitzending in aanmerking.
REEDS AFGEWEZEN CANDIDA-
TEN KOMEN NIET IN AAN
MERKING.
In verband met een overcompleet
aan onderofficieren en korporaals,
is de aanneming van deze cate
gorieën voorlopig stopgezet.
De bezoldiging is gelijk aan die
van het beroepspersoneel der
Koninklijke Landmacht, vermeer
derd met 35 voor ongehuwden
en met 70 voor gehuwden.
Voor elke maand verblijf in
KOREA wordt bovendien 100,
uitgekeerd, alsmede, zulks voor
de duur van de wapenstilstand
4,voor elke dag dat men in
KOREA normaal dienst verricht.
Overgang in beroepsdienst blijft,
na terugkeer uit KOREA, voors
hands mogelijk.
Aanmelding dient mondeling of
schriftelijk te geschieden bij het
Aanmeldingsbur. KOREA, Nieuwe
Frederikkazerne, Van Alkemade-
laan, Geb. E. 5, Kamer 9, 's GRA-
VENHAGE, tel. 18.50.70, toestel:
1589.
COUPON Verzoeke mij de bro
chure „Mannen van Stavast" te sturen:
Aanvraag richten tot Aanmeldings
bureau Korea, Nieuwe Frfederikkazerne,
Van Alkemadelaan, 's Gravenhage.
De twaalf stoelen, door Ilf
Petrow. Uitgeverij. Het
Spectrum,, Utrecht. Prisma
reeks.
Deze uit het Russisch door S. van
Praag vertaalde roman speelt korte
tijd na de revolutie. Een edelman
ontdekt, dat zijn schoonmoeder een
kostbare hoeveelheid diamanten ver
stopt heeft in de vulling van een der
twaalf mooie stoelen, die door de
staat werden onteigend. Samen met
een oplichter gaat hij op zoek naar
de stoelen en ervaart, dat de meu
bels op een veiling links en rechts
verkocht worden. Zij achtervolgen de
stoelen stuk voor stuk en beleven
daarbij menig spannend avontuur.
Telkens als zij weer een stoel gevon
den hebben, blijkt het de goede niet
te zijn. Als zij dan eindelijk de
twaalfde in handen hebben.maar
neen, laten we niet alles vertellen.
De spanning van deze humoristische
roman zou er af zijn. Prettige ont
spanningslectuur, meer niet.
Christelijke Toekomstver
wachtingen, door prof. dr.
Klaas Steur. Uitgave Paul
Brand, Bussum. 3.90).
Enkele weken voor de Advent
verscheen bij Paul Brand een ver
zameling overwegingen, welke zo op
het eerste gezicht misschien alleen
voor de priesters, die het Woord
Gods verkondigen, bestemd zijn,
maar die bij enig nader beschouwen
voor iedere goedwillende katholiek
een bron van verdieping kunnen
vormen. De preek, die men vanaf de
preekstoel hoort, verliest soms een
aanmerkelijk deel van zijn vrucht,
omdat men haar niet voldoende kan
overwegen. Zelfs al wordt men ge
troffen door het woord van de pre
dikant, dan nog is het dikwijls te
vluchtig om voldoende in de geest
door te dringen. Prof. Steur heeft een
aantal overwegingen over Advent en
Kerstmis in een boekwerk verza
meld, waarmede de gelovige de kans
geboden wordt op zijn gemak de gro
te waarheden van het geloof te over
wegen.
De meditaties zijn in hoofdzaak af
gestemd op het doel van ons leven;
zij belichten de uitersten van de
mens en zij tonen op „populaire"
wijze aan, dat het enige levensdoel
moet zijn een gunstig oordeel van
God te verwerven. Dit is een waar
heid, die men natuurlijk weet, doch
zo vraagt de meditatie hoe dik
wijls beïnvloedt zij het dagelijkse le
ven?
Deze overwegingen, die de weg
van voorbereiding uitstippelen die
weer eens het licht laten schijnen op
markante punten, welke een baken
moeten zijn, is in deze Adventstijd
tijd van voorbereiding een
boeiende lectuur, die men zal lezen
en herlezen en waarin men steeds
weer nieuwe aanwijzingen zal kun
nen ontdekken.
Niet alleen voor priesters die
in dit boek ongetwijfeld een rijke
inspiratiebron voor hun onderricht
zullen kunnen vinden maar ook
voor de leek van harte aanbevolen.
„Lord Peter schouwt het
lijk" door Dorothy Sayers.
Prisma-reeks. Uitgave van
Het Spectrum, Utrecht.
Prijs 1.25.
Hoewel Dorothy Sayers de laatste
vijftien jaar geen enkele roman
meer schreef en zich uitsluitend toe
legde op Bijbelse hoorspelen en re
ligieuze essays, kan men de hoofd
figuur' uit haar detective-verhalen,
Lord Peter Wimsey, niet gemakke
lijk vergeten. Lord maakte carrière
als amateur-detective dank zij zijn
hardnekkige nieuwsgierigheid. Hij
stelt altijd de wonderlijkse vragen
en komt daardoor op het spoor van
een of ander duister zaakje. Menig
ordentelijk mens heeft aan zijn on
hebbelijkheden het leven te danken.
In dit nieuwe prisma-boek zijn een
aantal verhalen gebundeld, waarin
de genteleman-bemoeial weer kans
ziet om de meest gecompliceerde
problemen uiteen te rafelen. De
boeiende verteltrant van de schrijf
ster, verlucht met gezonde humor,
maakt het lezen van Lord Peter's
avonturen tot een zeer gezellige be
zigheid.
„Door het oog van de naald".
Prisma-reeks. Uitgave van
Het Spectrum, Utrecht.
Prijs 1,25.
Geslaagde uitbraakpogingen heb
ben de dagbladschrijvers altijd op
de meest uitgebreide wijze behan
deld, omdat dergelijke zaken nu
eenmaal op de fantasie van de mens
heid werken. Wie aan Gerrit de Stot
teraar reeds vele prettige uurtjes
heeft beleefd, kan zich thans gaan
verdiepen in de avontuurlijke ont
snappingen van koningen, ministers
en gewone gauwdieven. Lord Niths-
dale ontsnapte, vermomd als een
dienstmeisje, uit de Tower en de
Engelse zeeman James Bartley ont
kwam op een veel wonderlijker wij
ze aan de maag van een walvis. Dan
zijn er de ontsnappingen van gene
raal Giraud uit Königstein, van Louis
Napoleon uit het fort van Ham en
van luitenant Marchal uit het kamp
Scharmhorst. En niet te vergeten de
bevrijding van Mussolini. Een boek
met spannende verhalen, die wor
den ingeleid met de historie van Hu-
go de Groot verteld door zijn tijdge
noot Kasper Brandt.
„De kinderen van Maminka"
uit het Amerikaans vertaald
door Jook Steenhoff. Uitga
ve van „De Lanteern, Utrecht
Prijs 3.90. Voor leden 2.25
Dit boek, dat oorspronkelijk in
Amerika verscheen, is geschikt voor
kinderen van 6 tot 10 jaar. Het ver
haalt over Boheemse kinderen, die
nogal dikwijls ondeugend zijn, maar
toch hun moeder altijd flink helpen.
De gewone dingen van alle dag en
de feestjes in dit huisgezin worden
op een gezellige manier verteld. De
gekleurde plaatjes zijn kostelijk. Wy
geloven, dat de peuters er veel ge
noegen aan zullen beleven.
„Mannetje Windwijs" van
Albert Kuyle. Uitgave „De
Lanteern", Utrecht. Prijs
4,90. Voor Leden 2.90.
Mannetje Windwijs is een wind
wijzer van hout, die overdag op een
schuur aanwijst uit welke richting
de wind komt, maar zodra het don
ker geworden is, als een heel klein
kereltje van vlees en bloed naar be
neden komt om met zijn vrienden op
avontuur te gaan. Tot die vrienden
behoren ook Ratelkop, een konijn
en de kraai. Manke Gerrit, die een
houten pootje heeft. De raarste din
gen beleven de drie vrienden. Ger
rit broedt een wonder-ei uit en het
resultaat hiervan is een soort pape
gaai, die kra-kra roept. Dat is maar
een van de vele wonderlijke dingen,
die in dit boek op zo'n gezellige ma
nier worden verteld door Albert
Kuijle. Er komen ook nog liedjes in
voor, die door Tj ailing Esther op
muziek zijn gezet. De jeugd zal ge
nieten van dit verhaal, dat boven
dien nog prachtig geïllusti'eerd is.
Het boek is zo groot en zo dik als
een boek voor grote mensen. Niette
min is het bestemd voor kinderen
van 8 tot 12. Als Sinterklaas een
boek wil geven, dan weten we ze
ker, dat hy dit zal kiezen.
„Liefde is geduldig", door
Patrick Purcell. Uitgave van
„De Koepel", Nijmegen.
Deze roman, die vertaald werd
door mr. Jan Ley ten, tekent de sfeer
van een Iers plaatsje in de jaren na
de wapenstilstand. Ierland had zijn
vrijheid verworven. Velen zagen
echter in de wapenstilstand slechts
een kleinzielig compromis en deze
lieden vormden op het Ierse platte
land met zijn rustige alledaagse le
ven een onderstroom van onrust.
In deze roman vindt deze onder
stroom zich het sterkst uitgedrukt in
de persoon van een straatmaker, een
mopperende kletskous, die tot de
helden van de vrijheidsstrijd behoor
de en plotseling aan het einde is ge
komen van zijn politieke rol. De po
litieke harstochten krijgen echter de
gelegenheid opnieuw op te laaien,
wanneer de zoon van een vroegere
dorpsagent voor de bewoners de
verpersoonlijking van het Engelse
gezag het door zijn vader verlo
ren terrein tracht te heroveren en
daarbij nog een concurrent in de lief
de blijkt te zijn van de zeer geachte
dorpsonderwijzer. Het dorp smeedt
allerlei complotten, maar de schrij
ver laat er zich niet te sterk door
meevoeren en leidt de lezer naar
een alleszins aanvaardbare ontkno
ping. Een interessante, warme ro
man, die de sfeer van het Ierse plat
teland ademt.
Wilt U iets weten?
Vraag of het geoorloofd is, dat twee
leden van één familie zitting hebben
in één bestuur.
Antwoord: Dat hangt af van het re
glement; als dat geen familie-relaties
onder bestuursleden wenst, is het niet
geoorloofd, anders wel. De Gemeen
teraad bijv. staat bepaalde familie
relaties tussen de raadsleden niet toe.
In de meeste besturen zal een fami
lie-verhouding nauwelijks kwaad
kunnien; de leden hebben het overi
gens door het stemrecht zelf in de
hand, te verhinderen, dat ongewenste
toestanden ontstaan.
42)
Mariene zei niets. Zou hij zich ver
gissen. Maar die bloemen. Niels
speelde met de zegelring aan zijn
linkerhand. Plotseling viel hem iets
in.
„Ik moet je een droom vertellen,"
zei hij, ,een vreemde droom, die ik
twee dagen geleden had. Nog steeds
achtervolgt mij het beeld."
Mariene hief de ogen op. Zijn blik
lag in de hare. Smart was er in die
van hem. Zij wendde zich af. Diepe
stilte heerste er tussen hen. Een mi
nuut lang. Toen begon hij:
„Ik was in de vrije natuur, bloeien
de bloemen, weelderig groene weiden
en een brede weg. Ik stond aan de
wegkant en keek in de verte, waar
de weg van achter een lage heuvel
te voorschijn kwam. Over het land
was een wonderlijk bloeien en geu
ren. Er kwamen maar weinig men
sen voorbij, een paar wagens en
auto's. Ik stond in gedachten ver
diept. Waarover ik peinsde, dat weet
ik niet meer. Weer ging mijn blik
daarheen waar de weg zich in de
verte verloor. In de bocht van de weg
kwam een wagen. Of was het een
auto? Ik weet het niet precies meer.
In ieder geval was het een voertuig
en er zaten twee mensen in. De man
bestuurde het, een slanke vrouw zat
naast hem. Toen ik haar gezicht aan
schouwde was het, alsof ik een klap
kreeg. Want dit vrouwelijke wezen
droeg jouw trekken, zag er net zo
uit als jij. De weg maakte weer een
bocht, waarin de wagen, of beter ge
zegd, dit voertuig achter een fruit
boom, welks takken rijk beladen wa
ren met bloesems, verdween. Ik
wachtte, wachtte vol spanning, bijna
koortsachtig. Minuten verliepen.
Daar verhief zich plotseling uit de
bloesemweelde van de boom een nie
tig, klein wezen, een vogel, zingend
steeg hij in de lucht, trok een paar
cirkels, nog een jubelkreet en hij
vloog verder omhoog, het helle zon
licht tegemoet. Spoedig verloor ik
hem uit het oog. Weer naar de weg
kijkend vond ik deze verlaten. Maar
plotseling kwam de wagen van achter
de boom te voorschijn. Maar hij reed
niet in de richting vanwaar hij was
gekomen maar omgekeerd. Hij nam
de weg terug, die hij eerst gereden
had. Spoedig was hij ver achter de
heuvel verdwenen. Merkwaardig, al
leen dat gezicht van jou, Leni". Niels
schudde het hoofd en lachte toen
even. „Ogenschijnlijk had je je in die
leeuwerik veranderd, die jubelend
naar de hemel vloog."
„Zonderling, die droom van je, wer
kelijk!" Mariene stond op en sprak
verder, terwijl zij de kleine ruimte
op en neer liep.
,Er zit wel iets waars in Niels," zei
ze zacht, „ik ben inderdaad in een
auto door het bloeiende voorjaars
landschap gereden in een auto, en er
heeft ook een man naast mij gezeten.
Denk eens na, Niels." Mariene stond
nu in de verste hoek van de kleine
kamer; het was, alsof zij een- zo
groot mogelijke afstand wilde schep
pen tussen zichzelf en de man bij de
woorden die zij nu sprak: „Niels, heb
je ook het gezicht van de man niet
kunnen herkennen?" Haar ogen ke
ken hem smekend aan.
„Wat?" Hij zat stokstijf. Inwendig
beefde hij. En er rees een vermpeden,
dat hij niet ontkomen zou aan een
groot verdriet.
„Niels," Marlene's woorden klon
ken innig en goedig als van een
moeder; zij kwam naar hem toe en
legde voorzichtig haar hand op zijn
schouder.
„Luister, Niels, het was Sven;
onze oude Sven!" Met langzame
schreden ging zij weer van hem van
daan, bleef bij de kast staan, en
leunde er licht tegenaan.
Niels wachtte vol spanning. Wat
zou ze verder zeggen? Onrustig keek
hij om zich heen, naar de schrijftafel,
waar zijn rozen geurden. Purper
gloeiden ze in een laatste zonnestraal,
die door het venster viel, zijn rozen.
Naast de hoge vaas stond een kleine
foto, die zag hij nu pas; een mannen
kop, in een smalle, ovale, zilveren
lijst.
„En?" vroeg hij eindelijk, daar het
wachten ondragelijk werd.
„Sven sprak mij van zijn liefde
en ik," het geluid van haar stem
drong nauwelijks tot het oor van de
man door, „ik ja, ik wist het ook,
dat ik alleen van hem heb gehouden
sinds mijn jeugd.
Drukkend, pijnlijk zwijgen in de
kamer. Vanaf de straat getoeter van
auto's, lawaai van tranms, een stem
voor in het huis. Zacht gekwetter van
vogels in de tuin
Het is uit, helemaal uit, wist Niels.
Hij had een onzegfbare leegte in zijn
hart. Hij kon niet denken, zwijgend
zat hij daar. Plotseling stond er een
avond voor zijn geest. De avond met
de pianist en de manager, toen ook
Sven en Mariene aanwezig waren.
Eensklaps begreep hij, werd het hem
duidelijk: in zijn kleedkamer het eer
ste weerzien der twee, het volslagen
in de war zijn van Mariene, toen zij
Sven destijds terugzaghaar ver
starring, die hem zo raadselachtig
voorkwam nu begreep hij alles.
„Niels", Mariene stond weer voor
hem, haar handen smekend gevou
wen, „beste Niels, blijf nog! Ik,
ach, als je wist, ik ben zo ongeluk
kig!"
Haar ene hand tastte naar zijn arm,
met de andere drukte zij een zak
doekje tegen de ogen. Tranen kwa
men te voorschijn, een zacht snikken
drong uit haar borst.
,Maar kind!" Geheel van streek
stond Niels op. Hij vergat zijn eigen
verdriet om het leed dat hij hier te
aanschouwen kreeg.
„Mijn hemel, wat heb je dan? Be
heers je tóch, Mariene!"
„Niels," zei ze huilend, „blijf toch
een goede vriend voor me, een lieve
broer, zoals je tot nu toe bent ge
weest."
„Mariene, wees kalm; wat is het
dan, dat je zo hindert?"
Diep bewogen wendde zij zich af.
Niels was weer gaan zitten, Mar
iene nam tegenover hem plaats aam
de schrijftafel. Langzaam minderde
haar opwinding en maakte plaats
voor een gevoel van kalmte. Er was
toch iemand wie zij al haar moei
lijkheden kon toevertrouwen, en die
het vol deelname in zich opnam. Ter
wijl zij sprak, keek Niels haar aan, in
nigheid in zijn blik en diepe berus
ting. Iedere trek van haar sprekend
gezichtje prentte hij zich in. Luister
de naar hetgeen zij met bijna toonlo
ze stem vertelde. Voelde, dat ondanks
alles, ondanks de geringe kansen, die
deze liefde had, er voor geen ander
gevoel plaats was in het hart van
deze vrouw, en ook nooit zou zijn.
„En nu wacht ik weet niet wat
ik moet doen", klaagde de stem ver
der. Alles had zij gezegd, wat er de
laatste dagen was voorgevallen, niets
was er onuitgesproken gebleven. Zij
zweeg uitgeput.
Niels ging naar het kleine venster.
Hij probeerde zijn gedachten te
concentreren, te ordenen. Hij moest
raad geven en helpen, maar hij zag
nog geen weg, die hem begaanbaar
scheen. Ook was het verdriet nog
groot in hem en bitter de teleurstel
ling. Zijn ogen gingen naar de tuin;
wonderlijk, dat groeien en bloeien!
Van een bittere zoetheid voor een
gewond hart!
