*P*£isde$hag!
MARLENE'S
verse cfgaret
Het melkbeleid voor 't komend jaar
Huurders zullen op eenvoudige
wijze kunnen procederen
ZONDAGMORGEN
eerste liefde
ZATERDAG 17 OCTOBER 1953
P—
9fc LE1DSE COURANT
VIERDE BLAD - PA' 'NA 2
Studerende kinderen
en belastingen
De regering zal binnenkort met
het voorstel komen een drievoudige
kinderaftrek toe te staan voor bui
tenshuis studerende kinderen, die
uitsluitend of nagenoeg uitsluitend
op kosten van de belastingplichtige
studeren.
Deze tegenmoetkoming kost de
Staat ongeveer ƒ5 millioen.
De uitgaven van ouders, die hun
kinderen geheel op eigen kosten bui
tenshuis laten studeren, gaan veelal
belangrijk uit boven de studie van
thuiswonende kinderen. Dit bete
kent ook volgens het inzicht der re
gering een zware last op het gezins
budget, vooral voor de lagere en
middeninkomens.
Burgemeester J. E. Boddens Ho-
sang van Doetinchem zal op Dinsdag
27 October a.s. 25 jaar burgemeester
zijn geweest.
Op de jubileumdag zal er 's mor
gens om elf uur ten gemeentehuize
te Doetinchem een bijzondere raads
zitting worden gehouden, waarin
de burgemeester gehuldigd zal wor
den. Des middags zal de burgemees
ter van 5 tot 6 uur recipiëren. De
dag wordt besloten met een intiem
feest.
Burgemeester Boddens Hosang be
gon zijn burgemeestersloopbaan in
Woubrugge, waar hij bij koninklijk
besluit van 27 October 1928 werd
benoemd. In 1943 volgde zijn be
noeming tot burgemeester van Naar-
den. In 1942 werd burgemeester
Boddens Hosang gearresteerd, doch
na de bevrijding weer in zijn ambt
hersteld. Hij werd toen tevens waar
nemend burgemeester van Huizen.
In de zómer van 1947 ontving hij de
benoeming tot burgemeester van
Doetinchem.
WILDBAAN ..HOGE VELUWE"
WEER OPEN.
Daar de hertenbronst sneller ver
loopt dan oorspronkelijk werd ver
wacht, wordt de z.g. wildbaan van het
nationale park De Hoge Veluwe reeds
vandaag weer opengesteld voor het
publiek. De directie vestigt er de
aandacht op, dat het nationale park
slechts geopend is van 8 uur voormid
dag tot zonsondergang.
I
Rol een
van Douwe Egberts Zilver-shag
en ook U zegt voortaan
Geen gemeentelijk
subsidie voor kerkebouw
Gedeputeerde Staten van Gelder
land hebben besloten hun goedkeu
ring te weigeren aan het besluit van
de Nijmeegse gemeenteraad tot het
verlenen van 20 percent subsidie op
de kosten van de bouw van de nieu
we R.K. kerk aan de Tollensstraat,
de Fatimakerk.
Dit zou de eerste maal zijn dat Nij
megen de kerkenbouw zou subsidië
ren. In de eerstkomende gemeente
raadsvergadering zal door B. en W.
een voorstel ingediend worden
L.T.B. maakt zijn standpunt bekend
Met betrekking tot het melk- en
zuivelbeleid voor het komende jaar,
is door het hoofdbestuur van de L.T.
B. het volgende prae-advies uitge
bracht:
Het bestuur staat op het standpunt,
dat in het komende jaar weer een ga
rantieprijs voor alle in Nederland te
produceren melk gesteld moet wor
den.
Het bestuur is verder van oordeel,
tegen dit besluit van Gedeputeerde dat een verrekenprijs voor consump-
Staten in beroep te gaan bij de Kroon tiemelk gehandhaafd dient te blijven
In zijn vergadering van 18 Maart van
dit jaar besloot de gemeenteraad met
grote meerderheid van stemmen in
principe de kerkenbouw in Nijmegen
te steunen. Een subsidie tot een be
drag van 64.000 gulden voor de bouw
van de Fatimakerk was hiervan het
resultaat.
ALS DE HUISEIGENAAR IN GEBREKE IS
De regering is bereid de zeer een
voudige procedure in arbeidszaken,
welke is geregeld in de artikelen 125a
e.v. van het Wetboek van Burgerlijke
Rechtsvordering (request-procedure
voor de kantonrechter) van toepas
sing te verklaren voor geschillen tus
sen huurders en verhuurders over
het onderhoud van en de reparaties
aan woningen. Bij nalatigheid van de
verhuurder zal de huurder zich dan
met een eenvoudig ongezegeld ver
zoekschrift tot de kantonrechter kun
nen wenden. Indien de klacht ge
grond wordt bevonden, zal de rech
ter vervolgens, overeenkomstig de
regels van het gemene recht, de ver
huurder kunnen veroordelen het ver
langde onderhoud te verrichten en de
huurder kunnen machtigen zulks zo
Het aantal faillissementen in ons
land heeft in September J.I. in ver
gelijking met de voorgaande maand
een stijging ondergaan. Uitgespro
ken werden in de afgelopen maand
n.1. 143 faillissementen, tegen 114 in
Augustus en 156 in September 1952.
In de eerste 9 maanden van dit
jaar werden in totaal 1239 faillisse
menten uitgesproken, tegen 1415 in
dezelfde periode van 1952.
Volgens een opgave van Van der
Graaf Co's Bureau's voor de Han
del bedroeg het aantal faillissemen
ten in de provincie Noord-Holland
(excl. Amsterdam) in September 19
(v.m. 8; v.j. 20); Amsterdam 21 (12;
21); Zuid-Holland )excl. Deii Haag
en Rotterdam) 3 (17; 13); Den Haag
10 (20; 8); Rotterdam 12 (9; 10);
Utrecht 10 (10; 18); Gelderland 20
(7; 17); Noord-Brabant 21 (16; 24);
Limburg 8 (6; 7); Zeeland 4 (0; 0);
Friesland 2 (2; 5); Groningen 4 (1;
4); Drente 3 (2; 2), en Overijsel 6
(4; 7).
nodig op kosten van de verhuurder
zelf te doen. Eventueel kan voorts
de verhuurder een dwangsom wor
den opgelegd.
Ingeval de huurder met mach
tiging van de rechter het onder
houd zelf verricht, zal hij desge
wenst de daaraan verbonden kosten
met de door hem te betalen huur
penningen kunnen compenseren.
Aangezien de wet met betrekking
tot de zogenaamde kleine reparaties
ook aan de huurder zekere onder
houdsverplichtingen oplegt, acht de
regering het juist de hiervoor be
doelde eenvoudige procedure ook mo
gelijk te maken, indien ten aanzien
van laatstbedoelde onderhoudsver
plichtingen de huurder nalatig is. Ter
regeling van deze aangelegenheid zal
bij nota van wijzigingen worden
voorgesteld aan artikel 27 van de
Huurwet een nieuw tweede lid toe
te voegen en het bestaande tweede
lid in verband daarmede aan te vul
len.
Een en ander wordt meegedeeld in
het verslag van de commissie van
voorbereiding uit de Tweede Kamer
voor de ontwerpen, houdende fiscale
voorzieningen in het belang van de
werkgelegenheid, en tot wijziging
van de Huurwet.
A. M. DE JONG TIEN JAAR
GELEDEN VERMOORD
In de gisteravond gehouden raads
vergadering te Bergen op Zoom
heeft burgemeester ir. Peters de oud-
stad-genoot en het oudlid van de
raad A. M. de Jong herdacht.
Het is overmorgen tien jaar gele
den, zei de voorzitter, dat A. M. de
Jong viel door moordenaarshand en
het is passend dat de raad van deze
gemeente bij deze gelegenheid een
korte herdenking wijdt aan het
slachtoffer van een landverradelijke
moord.
op basis van kale kostprijs plus 20
pet. ondernemersloon.
Het bestuur blijft van mening, dat
het zuivelfonds gehandhaafd dient te
blijven. De manipulaties met het
zuivelfonds in het afgelopen jaar
en de bereikte resultaten laten in dit
opzicht geen enkele twijfel bestaan
over de betekenis van dit fonds voor
de boeren.
De gestelde inleveringsprijzen heb.
ben gunstig gewerkt, terwijl tevens
gesteld kan worden, dat de bijdrage
van het Landbouw-egalisatiefonds
aan het zuivelfonds, de lasten, voort
vloeiende uit dit fonds, voor de boe
ren tot redelijke proporties hebben
beperkt.
De L.E.I.-berekeningen.
In de L.E.I.-berekeningen voor het
komende jaar is voor het eerst :èls
afzonderlijke kostenfactor een bedrag
als vergoeding voor de bedrijfsleiding
becijferd. Het bestuur juicht de aan
vaarding van dit principe, toe, doch
blijft bezwaar maken tegen het feit,
dat voor de vaststelling van deze ver
goeding als uitgangspunt het uurloon
voor een landarbeider is genomen.
Het bestuur gaat mede met de ge
dachte accoord, dat de garantie ge
vraagd wordt op basis van een
grond- en vetprijs. Op deze wijze
kunnen de z.g. plas- en vetgebieden
in Nederland meer naar elkaar toe
gebracht worden.
Te verwachten is, dat de kale kost
prijs voor het komende jaar even la
ger zal zijn dan 't vorig jaar, ook na
dat 5 pet. loonsverhoging per 1 Ja
nuari 1954 daarin zal zijn verwerkt.
Tenslotte blijft het bestuur erop
toezien, dat de kostenfactoren zo goed
mogelijk in het L.E.I.-rapport ver
werkt worden, speciaal de punten
pachtwaarde, aanwas vee, onderhoud
gebouwen en kosten veevoeder.
Het bestuur is er nog steeds voor
stander van, dat ook melk in con-
Brandend Maagzuur
dat schrijnt
tot hoog in de keel
kunt U blussen in de kiem. Neem
simpelweg een of twee Rennies
langzaam laten smelten op de tong
en het leed is bezworen. Onmid
dellijk! Geen wonder dat U voor en
na mensen ontmoet die steevast Ren
nies bij zich hebben praktisch en
hygiënisch verpakt. En onopgemerkt
in te nemen, zonder water of wat
ook.
(Advertentie)
sumptie komt met een hoger vetge
halte, dan tot heden het geval is ge
weest. Het publiek kan dan zelf be
slissen.
Hoger prijs in consumptiegebied.
Bij de bepaling van de nieuwe in
leveringsprijzen voor industriepro'
ducten in het komende jaar zal ze
ker gelet moeten worden op onze
concurrentie-positie op de buiten
landse markt. Het blijkt nu al, dat
Denemarken offreert tegen prijzen,
die juist onder onze inleveringsprij
zen liggen.
Gezien de nationale belangen, die
hier op het spel staan, is het zeer ze
ker te verdedigen, dat de lasten, die
op ons bedrijf drukken, worden ver
laagd. Indien deze lasten-verlaging
nog niet direct is te verwezenlijken,
moet de overheid zodanige bijdragen
storten in het zuivelfonds, dat de in
leveringsprijzen enerzijds redelijk
blijven, en anderzijds de concurren
tie-positie op de buitenlandse mark
ten gunstig blijft, waardoor deze na
delige verschillen worden opgevan
gen.
Omtrent de prijsverhoudingen tus
sen de industrie- en consumptiemelk-
gebieden staat het bestuur op het
standpunt, dat de melk in de con
sumptie-centra een zekere meerwaar
de heeft. Hiervan uitgaande acht het
bestuur het volkomen juist, dat deze
meerwaarde in de prijs voor de con
sumptiemelker tot uitdrukking komt.
Anderzijds zal ervoor gewaakt moe
ten worden ook in het belang van
de consumptiemelker op langere ter
mijn gezien dat het prijsverschil
niet onevenredig groot wordt.
Het bestuur blijft erop aandringen,
dat het gehele melk- en zuivelbeleid
voor het komende jaar met name de
in verband daarmede vast te stellen
prijzen, zo spoedig mogelijk wordt
bekendgemaakt.
WINTERPROGRAMMA VAN DE
AVRO.
De algemene secretaris van de
A.V.R.O., mr. H. A. Wassenbergh
heeft tijdens een persconferentie over
het winterprogramma nogmaals on
derstreept, dat de grote omroepver
enigingen ook de televisie geheel in
eigen handen wensen te krijgen.
Wat de ernstige muziek betreft is
de A.V.R.O. voornemens om alle
Brandenburgse Concerten en de Or
kest-Suites van J. S Bach in zijn
programma's op te nemen. Zonder di
recte aanleiding zullen in Januari
een zestiental Mozartprogramma's ten
gehore worden gebracht. Tot de
kunstvormen, die niet erg veel wor
den uitgezonden, behoren de decla-
matoria met orkest.
De kamermuziek krijgt eveneens
de aandacht. Zo wordt onder meer
een cyclus gegeven van Haydn's pia
no trio's waarvan de grootste deel
wordt uitgevoerd door het Hilver-
sums Piano Trio, bestaande uit Jan
Bleumers, viool; Jo 't Hart, cello en
Pierre Palla, piano. De hoofdleraar
aan het Amsterdams conservatorium,
„ONZE LIEVE HEER"
IS EEN VEELEISEND HEER
P*LKE morgen, dat we wakker wor-
*-4 den, de slaperige ogen uitwrij
ven, de luie ledenmaten rekken, ga
pen, weer even lang-uit liggen, plot
seling een kloek besluit nemen en de
blote voeten op het zeil zetten
elke morgen beschouwen we dat als
een gebeurtenis van aanbelang. We
zijn er weer! Dat vervult ons iedere
morgen met nieuwe verbazing en
(omdat we gezond zijn en niet te
diep in de zorgen) ook met vreugde
en erkentelijkheid. We kijken uit het
raam hoe de muts van het weer staat
en als we uit het raam kijken, kijken
we ook op de kerk, want die staat
zo ongeveer in het achtertuintje.
Wanneer we lang naar de kerk met
haar stoere toren kijken, wijkt onze
eerste verbazing voor een tweede
Het is Zondagmorgen. Over een
kwartier zullen we die kerk binnen
stappen (meestal wat te laat, omdat
we er zo vlak bij wonen!), een bank
binnenstuiven, bril opzetten, geld
klaar leggen, kerkboek nemen en op
de aangegeven tijd zullen we opstaan
en te communie gaan..,.
Terwijl we voor het venster staan
de, de manchet-knopen van het over
hemd vast-wriemelen, verbazen we
ons over onze kalmte en gemoedsrust,
want in minder dan een uur zullen
we ons nuchter, werkelijk dood-
nuchter verenigen met Iemand, die
van zichzelf zeide: „Ik 2eg u, méér
dan Salomon is hier!"
En terwijl we de das strikken, vra
gen we ons af, waarom we het niet
wurgend-benauwd krijgen, omdat we
straks letterlijk van aangezicht tot
aangezicht zullen zijn met de Man,
die zo heftig te keer gaat tegen fari-
zeeën en huichelaars en hen uitmaakt
voor adderbroedsel, slangen en ge
pleisterde graven; die in de tempel ta
fels en stoelen omverwierp en met
een zweep op de lui lossloeg; die het
weigerende stadje Kafarnaüm toe'
beet: „En gij, Kafarnaümtot in
de hel zult ge zinken!"
En wanneer de manchetknopen
vast zijn en de das keurig gelegd,
zuchten we eens, omdat diezelfde Man
ook gezegd heeft: „Ik ben niet ge
komen om de rechtvaardigen, maar
om de zondaars te roepen" en van
wie smalend gezegd werd: „Hij gaat
met zondaars om en eet met hen".
Dat troost ons in onze verbouwe
reerdheid. Met opgelucht hart dalen
we de trap af om ons te scharen
onder het uitvaagsel, dat uit alle ste
gen en sloppen bijeen werd geveegd
en aan de maaltijd des konings mocht
aanzitten.
1MIET ieders slaapkamerraam kijkt
uit op de kerk en dus dringt niet
bij iedereen zo onmiddellijk de sen
satie op, dat hij buiten de kerk ziet,
wat hij straks in de kerk zal gaan
beleven. Wij wonen in Leiden, maar
het is even verbazingwekkend, dat
iemand op Zondagmorgen in Lisse
of in Nieuwkoop of waar ook geroe
pen wordt om bij de Man Christus
te komen, bij precies dezelfde Man,
die in Palestina zaligprijzen maar ook
vervloeken kon.
In het Misoffer en het H. Sacra
ment straalt ongetwijfeld uit de
Tweede Persoon van de ondoorgron
delijke Drievuldigheid, opgenomen
in de luister der goddelijkheid, maar
Hij is daar aanwezig in de natuur van
zijn menselijkheid. Hij is daar, tot de
voleinding van de tijd, aanwezig als
mens onder de mensen, en als man.
Een zeer gröot man, met een man
nelijk karakter.
Men mistekent Christus door Hem
bij voorkeur af te beelden tussen
lammetjes en kleine kinderen; door
de nadruk te leggen op zijn zacht
moedigheid en nederigheid.
Dat is wel het gemakkelijkst voor
ons. Van een zachtmoedige en nede
rige Christus menen we niets te duch
ten te hebben. Dit is echter een zeer
de violist Jo Juda zal onder de titel
„De schoonheid van le viool-étude"
een serie uitzendingen verzorgen.
Tot de gastdirigenten, die voor de
A.V.R.O.-microfoon zullen optreden
behoren Paul Hindesmith, Boyd Neel,
Anatole Fistoulart, Josef Krips en
Ferd. Leitner. Ook enige jonge Ne
derlandse dirigenten als Kees Stol
wijk, Jan Brussen en Jan de Hoog
dirigeren voor de A.V.R.O.-micro
foon.
De directeur van de A.V.R.O., de
heer Repko deelde nog mede, dat
geen revolutionnaire „ombuigingen"
het A.V.R.O.-programma zijn te
verwachten.
eenzijdig en verwrongen beeld, dat
hoegenaamd geen weergave is van
de werkelijke Christus, zoals we Hem
in het offer en aan de communiebank
iedere Zondagmorgen ontmoeten.
„Onze lieve Heer" is nu precies
net niet datgene, wat wij in het te
genwoordig spraakgebruik onder het
woord „lief" verstaan. Hij is onze
goede, maar evenzeer onze strenge
Heer, enorm veeleisend voor zich
zelf, maar ook voor Zijn leerlingen
dat moeten wij dan zijn!
De levensbeschrijvingen, opge
maakt door mannen die dag aan dag
zachtzinnig over zijn kant liet gaan.
Het is kortweg: „Volg Mij".
Het is: „Zo uw rechterhand u er
gert, houw ze af en werp ze van u
weg".
Het is: „Gij noemt Mij Heer! Heer!,
maar ge doet niet, wat Ik zeg".
Het is tot de apostelen: „Wilt ook
gij soms heengaan?"
Het is tot Petrus: „Ga weg van
Mij, Satan, ge zijt we een ergernis".
Tegenover de hogere standen van
Palestina, tegenover ingebeelde in
tellectuelen toonde Christus zich be
paald laatdunkend. Verscheidene ma
len staat er opgetekend: „Hy liet hen
staan". „Hij ging heen". En toen zij
Hem uitdaagden tot een gésprek, ant
woordde Hij prompt: „Ook Ik zal u
een vraag stellen!"
Zy'n vragen en antwoorden waren
steeds puntig: „Niemand kon Hem
antwoord geven en van die dag af
durfde niemand Hem ondervragen".
En zelfs, toen Hij geboeid en gefol
terd voor de hoogste autoriteiten
moest verschijnen, gaf Hij öf hele
maal geen antwoord óf Hij verhief
zich in de klagelijke gestalte van zijn
geslagen mens-zijn tot de hoogte zij
ner goddelijkheid: „Gij hebt het ge
zegd. Ik ben 't",Ik ben Ko
ning.
PEN voorbeeld is Christus ook van
ijzeren plichtsbetrachting. Er
werd van Hem geroddeld en kwaad
gesproken. Hij ontmoette bijna overal
kwaadwilligen en dwarskijkers. Ver
scheidene malen werden aanslagen
op zijn leven gepleegd. Maar hij trok
er zich ndets van aan. Onverstoorbaar
ging Hij voort „de wil van Mijn Va
der" te doen, door bergen van teleur
stelling en ontmoediging heen, stap
voor stap stevig gezet op de weg,
waarvan Hij het bloederig eind-dra
ma te voren kende.
„Onze Lieve Heer" was niet alleen
een streng, maar ook een moedig
Heer. Maar toch had Hij weer niets
over zich van wat wij een ijzeren
held noemen. Hij was toegankelijk
voor iedereen (behalve voor huiche
laars), meedogend met de zwakken
en zieken, barmhartig voor boetvaar
dige zondaars, bezorgd voor zijn vol
gelingen, dankbaar voor kleine atten.
ties.
Voor 'aardse rijkdommen had Hij
volkomen minachting: „Verzamelt u
geen schatten op aarde, die worm en
roest kunnen verteren" en de aan
rijkdom en welvaart gehechten waar
schuwde Hij nadrukkelijk, dat zij zeer
moeilijk de hemel zullen binnen
gaan, even moeilijk „als een kameel
door het oog van een naald". Voor
Zichzelf begeerde Hij geen bezit
„geen steen om zyn hoofd op te leg
gen". Hij kon zeer verbolgen zijn,
maar ook vergevingsgezind, ook voor
zijn vervolgers: „Als iemand u op de
rechterwang slaat, keer hem ook de
andere toe" en „Bemint uw vijanden,
en bidt voor wie u lasteren en ver
volgen".
De meest tegenstrijdige eigen
schappen zijn in de persoon van
Christus tot harmonie gebracht. Hij
was een volmaakt mens, een vol
maakt man, die van zichzelf getuig
de (en welk mens zou dit durven of
heeft het ooit gedurfd): „Ik ben de
weg, de waarheid en het leven. Wie
Mij volgt zal niet in de duisternis
wandelen". En het is deze Man
Christus, de menselijke, mannelijke
gestalte van de volmaakte God, die
Zondagsmorgens als het vlees gewor
den Woord in ons midden is en tot
ons komt. Hij ziet en dóórziet ons als
met röntgen-stralen. „Want Hij"
tekende een van zijn levensbeschrij
vers aan „wist heel goed, wat er in
de mens omgaat".
Morgen zullen we Hem weer ont
moeten, in Leiden, Lisse, Nieuwkoop
of waar ook. De mens Christus, die
God was. „Zoon van David, ontferm
U onzer.
MARIUS.
2)
Het was al laat geworden, toen
klonk de stem van de gastheer:
„Lui", riep Sven, „ik stel voor
van gelegenheid te verwisselen".
Jürgen Holt ging met Niels Barden
vooruit. Dicht bij de uitgang klonk
hun plotseling een halfluide uitroep
tegemoet. Jürgen draaide zich om, zag
het tafeltje met de twee heren en
het meisje. Hij trok Niels met zich
mee.
„Ben blij, je te zien, Jürgen",
vriendelijk groette hem de arts.
„Wil je niet gaan zitten met je
vriend". De donkere meisjesogen
keken belangstellend naar hem op.
Een korte voorstelling. Toen bedank
te hij Jürgen.
„We moeten nog verder met onze
vrienden! We hebben vanavond een
bijeenkomst van alle getrouwen.
Dus jammer genoeg gaat het niet".
„Nu, laat je dan niet ophouden!
De groeten aan je vader".
De dokter gaf Jürgen een hand.
Het meisje keek Niels aan. Enkele
ogenblikken bleven hun blikken op
elkaar gevestigd. Jürgen legde zijn
hand op de arm van zijn vriend.
Tussen de rijen tafeltjes kwamen
de anderen voorbij, vooraan Sven.
„Een ogenblik, Sven", zei Jürgen
en stelde zijn vriend voor. „Dit is de
held vanavond, onze vlieger".
Daarna vertrokken zij. Toen zij
naar buiten traden, zei Niels: „Zulke
stralende meisjesogen heb ik nog
zelden gezien!"
„Buitengewoon muzikaal!" ant
woordde Jürgen, „wil pianiste wor
den". Toen snelde hij naar zijn auto
de oude Mercedes van zijn vader,
die evenwel groot en comfortabel
was en een flink aantal personen kon
bevatten.
„Nu, waar zal ik jullie heenrij
den?" vroeg Jürgen aan het stuur.
„Moet er gedanst worden?" vroeg
Sven, die geklemd tussen de anderen
achterin de wagen zat.
„Neen, neen,' 'klonk het uit aller
mond, en toen een stem alleen: „Nu
geen meisjes, vanavond willen wij
mannen onder elkaar blijven".
„Dus dan een café", besliste Sven.
Langzaam reden zij onder donkere
bomen de nacht in. Boven de Altser
hing een lichte damp, en in de dunne,
grijze nevel was de andere oever
nauwelijks zichtbaar. Sven liet het
raampje zakken. Van het water kwam
een fris voor jaarswind je, dat de
geur van ontluikend groen met zich
meedroeg. Een meeuw met uitge
spreide vleugels scheerde dicht langs
de wagen en schoot weer naar de
Alster terug Over de Lombardsbrug
rijdend, werden zij begroet door een
zee van licht van de Jungfernstieg.
Ook nu laat in de avond, nog een
massa brandende lampen. Donker
welfde zich de hemel daarboven,
zonder sterren, ondoordringbaar,
straal van een schijnwerper er over
heen.
Eindelijk arriveerde het gezelschap
bij een café. Hier, in de met siga
rettenrook gevulde ruimte, moest nog
een laatste afscheidsdronk worden
genomen. Weer klonken de giazen,
weer moest Sven de hulde van zijn
vrienden in ontvangst nemen, maar
tenslotte gaf hij toch het sein tot op
breken.
En daarna liep Sven langzaam
de korte afstand van de straat tot de
deur van het huis, dat zijn vader be
woonde. Voor hy binnenging, wierp
hij een blik op het huis er naast. Van
daag was immers Mariene, het speel
kameraadje uit zijn jeugd, terug ge
komen. Dat had zijn vader hem gis
teren tenminste verteld. Sinds ja-1
ren hadden zij elkaar niet gezien.
De ene keer was zij voor haar op
voeding en ontwikkeling uitstedig
geweest, dan weer was hij weg, en
zo waren er jaren verlopen.
Toen Sven in bed lag en met ver
moeide ogen in het duister lag te
staren, dacht hij aan zijn verdere
plannen. Ja, als men vijfentwintig
is, gnig het door zijn hoofd, dan heeft
men plannen, een toekomst, en wil
de wereld op haar kop zetten.
Slaapdronken keerde hij zich op
zyn andere zij. Ja, wanneer denkt en
hoopt en dweept men zo, als het niet
op zijn vijf ent winstigste is
De volgende dag. Een zacht, warm
licht over de Alster. Een in zijn zoel
heid bijna zuidelijke wind. Licht en
spelend blies hij door het tere loof
van de witte berken in de tuinen.
Blauw flikkerend glansde de opper
vlakte van het water. Een vroege
voorjaarsdag, vervuld van licht en
warmte. Heimwee der mensen een
lange, koude winter lang.
Kleine villa'tjes, niet ver gelegen
van de Alster, waarvan de tuinnen in
hun eerste lentegroen prijkten.... In
een van deze huizen, dat een erker
en een paar balkons bezat, stond een
jong meisje bij het wijd geopende
venster. Mariene, de dochter van de
koopman Berden. Een slanke, elas
tische gestalte van middelmatige
grootte; blond achterover gekamd
haar, dat in natuurlijke golven het
fijne kopje omlijste, een gelaat vol
uitdrukking, met een sierlijk neusje
en goedgevormde lippen. Verstan
dige ogen, die vaak ernstiger en na-
denkender de wereld inkeken, dan
meisjes van eenentwintig dit ge
woonlijk doen.
Peinzend keek zij naar de door het
zonlicht vergulde kruin van de oude
linde voor haar venster. Zij hield
van deze boom als van een levend
wezen, dat zij reeds in haar kinder
jaren had gekend. Zij hield van de
fijne geur, de vele groene bladeren
in de zomer, van het zachte ruisen
en fluisteren, als zij zich in de wind
wiegden. Het kwam haar dan voor,
alsof vertrouwelijke stemmen fluis
terden van de kameraden in het
bos, van met bloesem bestrooide
weiden, van velden en akkers, waar
op golvend graan voor de oogst rijp
te
Er sprak zo veel uit het ruisen
van de oude boom. Vandaag stroom
de er en zalige voorj aars-belofte met
hem haar kleine kamer in. Wensen
en verlangens schenen in vervulling
te zullen gaan
Mariene ging van het raam van
daan en haastte zich de kamer uit.
De tuin baadde in het felle zonlicht;
verblind sloot zij de ogen. Toen
keek zij omhoog naar het huis van
de buren. Een jonge man. stond op
de dremmel en sloeg haar met een
lach op zijn levendig gezicht, gade.
Een lichte blos kleurde Marlene's
wangen. Was het de weerschijn van
de zonnestralen? Was het de vreug
de, de vriend uit haar jeugd terug
te zien? Sven kwam naar buiten en
liep met grote passen naar de heg,
die de beide tuinen scheidde. Mar
iene liet haar blik niet van hem af,
terwijl zij hem tegemoet liep. Wat
was hij mannelijk en zelfbewust ge
worden! Zijn zeker optreden, de
scherpgesneden trekken verrieden,
dat hij wilskracht en energie moest
bezitten
Sven stond stil en keek naar het
meisje. Stil en onbeweeglijk stond
hy, verzonken in de aanblik van de
andere. Een schilderijtje leek het
hem, een meisje, jeugdig en mooi
loopt door de zonnige lentedag
(Wordt vervolgd)
