Landelijk ziekenhuisplan
is noodzakelijk
Arbeidsconflict
in bouwbedrijf
Plaggen aan de
dijk zetten
Hoe een Australisch huis eruit ziet
HET ZINGENDE NIJLPAARD
VRIJDAG 25 SEPTEMBER 1953
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 2
Vereniging Katholieke Ziekenhuizen
Geen directe
staatsinmenging
Donderdagavond is in de SchouW'
borg te Maastricht het driedaags
Congres van de Vereniging van Ka
tholieke Ziekenhuizen geopend,
waarop de deelnemers zich bezin
nen over het vraagstuk: „Het Ka<
tholieke ziekenhuiswezen en de maat
schappelijke orde". Over dit thema
hebben na de begroeting der vele
autoriteiten door Jos. Maenen, voor
zitter der Vereniging en lid der
Uweede Kamer, verscheidene pro
minente sprekers hun licht doen
schijnen.
Allereerst voerde het woord prof.
G. H. L. Zeegers, directeur van het
Katholiek Sociaal-Kerkelijk Insti
tuut, die te zamen met prof. D. A. Ol-
aendorff een rapport heeft opgesteld,
waarin planologische en sociogra-
phische inzichten over het zieken
huiswezen waren neergelegd. Zij
vormden de vrucht van studie en be
sprekingen, welke de afgelopen jaren
in interne kring waren verricht,
doch nu rijp schijnen voor meer
openbare discussie.
Juiste besteding van de gelden.
In een uitvoerig betoog overtuig
de prof. Zeegers zijn toehoorders van
de onvermijdelijkheid, de wenselijk
heid en van de mogelijkheid van
planning in het ziekenhuiswezen.
In de wijze, waarop de exploitatie
en de nieuwbouw van ziekenuizen
wordt gefinancierd meende prof.
Zeegers een element te kunnen aan
wijzen, dat moet leiden tot een per
manent worden van de planmatig
heidsgedachte. De ontvangsten dezer
inrichtingen zijn grotendeels afkom
stig uit collectieve kassen, hetzij van
de Ziekenfondsen, hetzij van de
overheid. Zij, die voor het beheer van
deze kassen verantwoordelijk zijn,
moeten het principe huldigen, dat de
uit te geven gelden zo efficiënt
mogelijk zullen worden besteed.
„De efficiëncy-gedachte is niet
slehts op het afzonderlijke zieken
huis toepasbaar, maar evenzeer op het
ziekenhuiswezen als totaliteit gezien,
op het functionneren van het gehele
landelijke ziekenhuisapparaat. Voor
af gaat echter de vraag, of die gel
den aan de bouw van dat ziekenhuis,
van dié aard en diè grootte op diè
plaats, gezien in het kader van de
ziekenverpleging in haar geheel, op
dè beste wijze zijn besteed".
„Men kan er van overtuigd zijn,
dat men die vraag zal blijven stel
len zolang collectieve kassen een
groot deel van de middelen zullen
verschaffen, die de bouw en de ex-
ploitatieve inrichtingen mogelijk
moeten maken, hetgeen gelet op de
ontwikkelingstendenzen in de maat
schappij en in de medische tech
niek, die steeds hogere financiële
offers vraagt wel betekenen moet:
tot in lengte van dagen. En nu komt
het er maar op aan wie die vraag zal
beantwoorden. Met een variatie op
een beroemd gezegde: to plan or to
be planned, that's the question, of in
goed Nederlands: door u of over u.
En hier is vanzelfsprekend maar één
antwoord mogelijk: het ziekenhuis
wezen moet de planning in eigen
handen nemen.
Inzicht in noodzaak van samenwer
king tot betere taakvervulling is niet
meer voldoende. Het besef van rui
mere verantwoordelijkheid kan
groeien tot een ruimer gemeenschaps
gevoel. Bovendien worden de betrok
kenen geconfronteerd met het pro
bleem' of men de maatschappelijke
ontwikkeling zo maar aan haar lot
mag overlaten. Het ligt in de aard
van de met rede en inzicht begaafde
mens, dat ook op dit gebied de plan
matigheidsgedachte in toepassing
zal worden gebracht. Aldus bezien
komt de idee der sociale planmatig
heid niet alleen op geen enkele wij
ze met de Katholieke normatieve
maatschappijbeschouwing in strijd.
Integendeel moet men haar zien als
een logische consequentie daarvan.
Het sociale plan kan de practische
richtlijnen inhouden voor een vor
ming der samenleving naar de Chris
telijke maatschappij-idealen. Daarom
acht ik planning niet alleen onver
mijdelijk, maar ook gewenst".
Onderling overleg.
Aan het slot van zijn rede gaf. prof.
Zeegers aan, dat de idee der sociale
planmatigheid op twee manieren kan
worden verwezenlijkt: hetzij door de
staat of door de staat in het leven
geroepen diensten, hetzij door de
maatschappelijke organen zelf. Al
leen deze laatste vorm achtte prof.
Zeegers voor de Katholieken aan
vaardbaar.
Iv die gebieden van Nederland,
waar de verschillende gezindten in
voldoende getalssterkte samenwonen,
waardoor de naast elkaar staande
groepen zich eigen ziekenhuizen ver
oorloven, is deze wedijver tussen de
gezindten derhalve zeer vruchtbaar
en belangrijk gebleken.
„Men stuit slechts op moeilijkhe
den in die streken, waar een der ge
zindten in sterke minderheid leeft.
En wij zouden er een lans voor wil
len breken, dat men in deze streken
de moed en de kracht opbrengt bij
de oprichting van de ziekenhuizen
slechts het oog te richten op het be
lang van de ziekenverzorgingen op
het algemeen belang, dat geen ver
spilling en afbrekende wedijver van
krachten dulden kan. In minderheids-
gebieden vraagt dus de situatie wijs
overleg en wederzijds begrip. Op die
basis alleen zal de particuliere ge
zondheidszorg met recht kunnen be
togen, dat de staatsplanning krach
tens het subsidiariteitsbeginsel over
bodig en ongewenst is. Maar mocht
de wedijver van het particuliere zie
kenhuiswezen tot situaties aanleiding
geven, die met het algemene belang
strydig zjjn, omdat op onverantwoor
de wijze krachten worden verspild,
dan heeft de staat het volle recht
zijn planning te stellen in de plaats
van het particuliere initiatief, dat ge
toond heeft niet bij machte te zijn
een evenwichtig en nationaal verant
woorde oplossing te vinden".
De verantwoordelijkheid van de
maatschappij.
Na prof. Zeegers voerde het woord
mr. dr. J. J. Loeff, secretaris van het
R.K. Kerkgenootschap in Nederland,
die zich verdiepte in de plaats, 'wel
ke het moderne ziekenhuis inneemt
in de maatschappelijke orde. De mens
verwacht van de maatschappij, dat zij
hem het volle menszijn mogelijk zal
maken. Terecht kon de inleider aan
knopen bij de verklaring van de
Rechten van de Mens, zoals die door
de Ver. Naties is opgesteld; zij om
vat in details dat de mens weet, wat
zijn rechten zijn. De mens wenst deze
rechten èn door eigen inspanning èn
door hulp van de maatschappij te
verwezenlijken.
Nu wij zover gekomen zijn, loopt
de discussie voornamelijk over de
vraag: welke taak moet hierin aan
de staat worden toegekend; onder
staat wordt verstaan de gemeen
schap, welke haar grondslag vindt
in de gezamenlijke erkenning van
een met dwangmacht uitgerust gezag
en van de door deze gestelde normen.
Moet de personalistische gemeen
schap verwezenlijk worden binnen
deze staatsgemeenschap? Een reso
luut neen is het antwoord, omdat het
menselijke streven in zijn totaliteit
niet ondergeschikt behoort te zijn
aan een orgaan, dat dwang kan uit
oefenen.
In beginsel heeft de overheid een
roeping op alle terreinen van het
maatschappelijk leven, maar aller
eerst om de pogingen van individuen
en organisaties te steunen. Er is dus
een politiek sfeer en een afkeer van
de vrije maatschappij. Maar daar
tussen in is een nieuwe sfeer bezig
zich te ontwikkelen als eer» democra
tisering der staatsgemeenschap. De
sociale orde moet in principe zoveel
mogelijk blijven berusten bij de vrije
burgers in het vrije maatschappelijke
leven.
Komend tot het ziekenhuiswezen
zeide dr. Loeff, dat voor de particu
liere ziekenhuizen op dit moment
de kansen nog zeer gunstig zijn. Het
Katholieke ziekenhuis kan een bol
werk blijven tegen materialistische
tendenzen van de perfectie der tech
niek, maar het mag er geen roof
bouw op plegen. Ook mag het zich
niet isoleren, want dat zal het ge
vaar voor socialisatie nader brengen.
De samenwerking der ziekenhuizen is
niet gewenst om technische of eco
nomische voordelen te behalen, maar
op grond van de hogere geestelijke
waarden.
Bloempot" en Zuidwester
voor modieuze vrouw
Dit zfjn twee hoedjes, die de Parij-
se ontwerpster Jeanne Paget tijdens
haar herfstshow in Londen liet to
nen door de mannequin Maria. De
hoeden zijn buitengewoon en opval
lend, maar zullen lang niet iedereeen
staan; het bovenste model, dat Mne
Paget „bloempot" noemde, is ge
maakt van zwart glanzend bont. Het
heeft een golvende rand en een grote
boL De grijze „Zuidwester" (onder),
is geïnspireerd op de modellen, die
de Hongaarse filmster Eva Bartok
tegenwoordig draagt. Hij is gemaakt
van velours, en, hoewel zijn naam
erop duidt, dat hij wel tegen een
stootje zal kunnen, is hij in het ge
heel niet bedoeld om ermee in de re
gen te gaan lopen. Men hoort zo'n
hoed op te hebben, wanneer aen uit
gaat. Of men er dan op zijn voorde
ligst uitziet durven wij niet te zeg
gen.
De drie vliegen
Drie vliegen in één klap, dat
is zelfs voor een politieman een
gewelddaad, waar allicht een
streepje mee te verdienen valt.
Het begon zo. Een Apeldoorns
agent hield uit tijdvullende be
langstelling een vrachtwagen
aan, waarvan de bestuurder
geen rijbewijs bleek te bezitten.
Dat was de eerste vlieg. Nu is,
zoals men weet, één vlieg nog
geen streep en dus ging de wak
kere diender enige onderdelen
van de wagen op deugdelijkheid
controleren.
De remmen deden het niet,
proces voor mijnheer. Twee vlie
gen, een halve streep. Dit maak
te de remmen eerste goed los
en de politieman, streep rui
kend, ging zich aan de inwendige
wagen te buiten. Èn, jawel hoor,
een loodzware zak, die dan ook
lood bleek te bevatten, afkom
stig van onoirbaar sloopwerk.
Dit maakte het drietal val en
drie vliegen en streep, of niet
Eindhovens pseudo-agenten
Voor een ton verzekerd
Premie bedraagt f 2.50
In Eindhoven is een werkwaardige
verzekering afgesloten, die ongetwij
feld uniek is in Nederland; uniek zo
wel vanwege de prijs, als de korte
duur en het onderwerp.
De twintig pseudo-verkeersagenten
van Philips, die Vrijdagmiddag het
woelige verkeer in Eindhoven in goe
de banen zullen trachten te leiden,
zijn voor 100.000.— verzekerd in
dien zij (met dodelijke afloop) wor
den aangereden, voor f 50.000.in
dien zij als gevolg van een ongeval
blijvend invalide worden en nog
maals voor 100.000.— indien derden
schade óndervinden wanneer de di
recteur, de ingenieur, de glasblazer
of de boekhouder een verkeerde ma
noeuvre maakt met het verkeerslicht
of de stopborden. De verzekering
gaat in om precies 17.00 uur en ein
digt klokslag 18.50 uur.
Een Nederlandse verzekerings
maatschappij was bereid het risico
van de pseudo-agenten te dragen
voor zeggen en schrijve een rijksdaal
der per persoon.
ONTHEFFINGEN VAN HET VER
PLICHT VEE-ONDERZOEK OP
T.B.C.
Blijkens een beschikking van de
minister van Landbouw, kaai in be
paalde gevallen (ernstige religeuse
bezwaren) aan veehouders onthef
fing worden verleend v van de ver
plichting tot aansluiting bij de pro
vinciale gezondsheidsdienst voor die
ren.
Voorwaarde is dan echter, dat het
vee niet langer dan 16 maanden ge
leden met „t.b.c-vrije verklaring"
werd aangekocht. Is deze termijn van
16 maanden verstreken dan moet dit
vee onderzocht of opgeruimd wor
den.
De tegenstellingen tussen werkge
vers en werknemers in het bouwbe
drijf zijn sinds Woensdagmorgen toe
gespitst. In een door de Stichting van
de Arbeid belegde vergadering zijn
beide partijen niet tot overeenstem
ming kunnen komen. Van werkne
merszijde is hierop verklaard, dat
wanneer de looneisen niet worden in
gewilligd, de mogelijkheid bestaat,
dat met ingang van de volgende week
het werk zal worden neergelegd.
Naar men weet hebben de werk
nemers in het bouwbedrijf enkele
weken geleden een ultimatum gesteld
Beide partijen zijn door de Stichting
van de Arbeid daarop enkele malen
bij elkaar gebracht, doch de onder
handelingen liepen vast met boven
genoemd gevolg.
Harskamp^rfenis
Sergeant vrijgesproken
van dood door schuld
Een oude zaak, „opgegraven" uit de
zogenaamde „Harskampschandalen",
diende gistermorgen voor de Krijgs
raad te Arnhem. Het was in de tijd,
toen de gevangen genomen SS-ers
in de Harskamp waren onderge
bracht, dat een toenmalige sergeant
bij de stoottroepen tijdens een straf-
exercitie enkele waarschuwingsscho
ten loste, waarbij een der gevange
nen, die zich weerspannig toonde, do
delijk werd getroffen.
Dit gebeurde op 1 Juli 1945. De
sergeant was thans dood door schuld
ten laste gelegd. Ter zitting van de
Krijgsraad kwam vast te staan, dat
hij belast was geweest met de bui
tenbewaking en de opdracht had toe
zicht te houden op de straf exercities,
welke onder bevel van SS-ers werd
uitgevoerd. Hij had voorts de op
dracht waarschuwingsschoten te los
sen, indien dit nodig mocht blijken.
Toen een der gevangenen zich weer
spannig toonde had hij met een tom-
mygun van de heup een waarschu
wingsschot gelost. Dit had echter niet
het beoogde resultaat. Ook verdere
waarschuwingsschoten, die werden
afgevuurd zonder aan te leggen en
met de opzet dat zij geen doel zou
den treffen, hadden g»efi effect.
Het laatste schot trof de man echter
dodelijk.
De auditeur-militair zeide, dat deze
zaak thans precies en goed is uit
gezocht. Hij achtte geen opzet aan
wezig en vroeg daarop vrijspraak. De
afgevuurde schoten zag hij inderdaad
als waarschuwingsschoten bedoeld.
De Krijgsraad sprak beklaagde vrij.
Het is natuurlijk een curieus ge
zicht, zo'n heuse dijk midden op de
hei te Rucphen. En toch kan men
er een bij het dorp vinden, compleet
met kundig gevlochten rijswerk en
keurig in de stenen gezette be
schoeiingen. Deze dijk is het meester
stuk van een aantal ongeschoolde ar
beiders uit de omgeving, die zich in
de Rijks werkplaats van het dorp be
kwamen in het dijkvak.
Dat het werkstuk inderdaad een
meesterstuk is geworden valt wel af
te leiden uit de waardering die „des
kundige" aannemers, die dezer dagen
een bezoek kwamen brengen, voor
het geval hadden. Aan alle veertien
cursisten, die nog maar driekwart van
hun lessen achter de rug hebben, wer
den reeds betrekkingen aangeboden.
Burgemeester P. Alberts, op wiens
initiatief de Rijkswerkplaats is opge
richt, was daar mee bijzonder in zijn
nopjes, vooral ook omdat kortgeleden
de eerste geschoolde timmerman de
Rijks werkplaats heeft verlaten. De
r groeiende belangstelling voor deze
i vorm van onderwijs in het West-Bra
bantse noodgebied heeft de leiding
j van de Rijkswerkplaats doen besluip
ten binnenkort naast de cursussen
timmeren, dijkwerken, -steenzetten,
rietvlechten, metselen en straten ook
nog een cursus bankwerken in te
voeren.
FEDERATIE VAN SIGAREN
WINKELIERS-ORGANISATIES
OPGERICHT.
Met het oog op de liquidatie van de
vakgroep detailhandel in tabak, is
Woensdag tijdens een bijeenkomst in
het Jaarbeursgebouw te Utrecht op
gericht de federatie van samenwer
kende vrije sigarenwinkeliers-organi
saties. Aan deze oprichting is een
vrij langdurige tijd van voorbereiding
vooraf gegaan. In de federatie gaan
samenwerken de drie erkende lande
lijke vrije organisaties t.w. de Neder
landse algemene bond van sigaren
winkeliers, de Ned.' Kath. Bond van
sigarenwinkeliers en de Nat. Christe
lijke Bond van sigarenwinkeliers.
Het bestuur wordt gevormd door
de drie voltallige hoofdbesturen van
de deelnemende organisaties. In het
dagelijks bestuur hebben twee afge
vaardigden van elk hoofdbestuur zit
ting genomen.
Als secretaris is benoemd de heer
E. J. F. Manse te Den Haag, voordien
secretaris van de vakgroep detail
handel in tabak. (Het federatie-secre
tariaat wordt gevestigd Toussaint-
kade 71 Den Haag).
H.B. bracht boekhouder
van regen in de drup
Een 30-jarige boekhouder uit Bus-
sum, die sinds eind Februari is gede
tineerd, heeft zich gisteren in hoger
beroep moeten verantwoorden voor
verduisteringen in dienstbetrekking
van 18.000, die'hij als boekhouder
bij een rijwielfirma te Hilversum in
eigen zak had gestoken.
De rechtbank had hem tot twaalf
maanden, waarvan zes voorwaarde
lijk, veroordeeld, doch, de officier
tekende hiertegen hoger beroep aan.
De procureur-generaal verenigde
zich met het standpunt van de of
ficier, doch eiste niettemin bevesti
ging, echter zonder aftrek van de
preventieve hechtenis. Indien het
hof over veertien dagen het recht-
bankvonnis bevestigt, dan zal de ver
dachte dus alsnog zes maanden on
voorwaardelijk moeten ondergaan,
aldus bijna dertien maanden in de
cel doorbrengen en dan in vrijheid
komen met zes maanden voorwaar
delijk boven zijn hoofd.
De boekhouder bekende ter zit
ting het hem ten laste gelegde. Hij
had zich het geld door allerlei
knoeierijen weten toe te eigenen.
De uitspraak is bepaald op 8 October
STERKE VERHALEN VAN
„DE PRESIDENT".
De verhalen van de zich nog altijd
in preventieve hechtenis bevindende
„President Robert" blijken van dien
aard te zijn, dat een psychiatrisch
onderzoek wordt verwacht. Een des
betreffende beslissing van de Maas
trichtse rechtbank is eerstdaags te
verwachten, zo vernemen wij uit be
trouwbare bron.
,Het lijkt wel of er overal
do jen zijn"
(Van onze correspondent in
Australië).
„Het lijkt wel of hier allemaal dó-
jen in huis zijn; overal bennen de
gordijntjes dicht", zo sprak onlangs
een Nederlandse immigrant,nog
maar kort geleden in Australië ge
arriveerd, tegen mij zijn verwonde
ring uit over de wijze, waarop de
Australische woning zich aan de
vreemdeling vertoont.
Inderdaad, de woningen hier be
zorgen emigranten bij de eerste aan
blik de schok van hun leven. „Moe
ten wij daarin gaan wonen?" huive
ren zij.
Doch zoals aan alles, men went
niet alleen aan de aanblik van de
huizen, doch óók aan de gedachte
daarin te moeten wonen.
Uiteindelijk is zo'n Australische
woning zo kwaad nog niet.
De woningen in Australië hebben
alle dit gemeen; ze zijn voorzien van
kleine en smalle ramen, die boven
dien nog spaarzaam in het huis zijn
aangebracht.
En alsof zij de bewoners nog te
veel zijn, heel vaak zijn de overgor
dijnen gesloten of de jaloeziën neer
gelaten. Vandaar bovengemelde op
merking.
Al zijn de redenen dan ook van
geheel andere aard dan hij veronde-
stelde. De. Australiërs zijn n.l. heel
erg bang voor de zonnestralen, waar
mee dit land zo rijk is bedeeld.
De zonnestralen worden echter
niet buiten de woning gesloten om
naar het thema van de zuinige Hol
landse huismoeder verschieten
van de stoffering tegen te gaan, doch
teneinde het in huis zo koel mogelijk
te houden. Iets, waarin men wonder
wel slaagt!
Nadeel van stenen.
Men vindt in Australië buiten de
grote steden de woningen meestal
van fibro-platen of weatherboard op
getrokken. Er is daarvoor behal
ve uit financieël oogpunt goede
reden. Men heeft n.l. vastgesteld dat
van steen gebouwde woningen lan
ger de warmte vasthouden dan die
van ander materiaal gebouwd, ter
wijl bovendien eerstgenoemde wo
ningen vochtiger zijn.
Architecten prefereren weather-
board-woningen, omdat dit houtma
teriaal hun veel ruimer gelegenheid
geeft een woning bij het landschap
te doen aanpassen wat vorm, kleur
enz. betreft dan mogelijk is bij een
stenen huis.
Er is voorts geconstateerd, dat fi-
bro- of weatherboard-huizen bij be
hoorlijk onderhoud minstens zo lang
„mee gaan" als van steen gebouwde
woningen.
De prijzen.
Het prijsverschil tussen de diver-
Strik deed reebok de
hongerdood sterven
De politie speurt naar stropers
Donderdag kwam de politie ter ore,
dat er in Huppel (gem. Winterswijk)
een dode reebok was gevonden met
een strop om de nek. Blijkens mede
deling van een in de omgeving wo
nende landbouwer had deze het dier
ongeveer twee weken geleden nabij
zijn bouwland gezien.
Het was toen erg mager. Uit het
ingestelde onderzoek bleek, dat het
dode dier om de nek een lus aan
een twee meter lang strik had zitten,
welke zodanig was dichtgesnoerd, dat
het dier wel wat adem kon halen,
maar geen voedsel tot zich kon ne
men. Aangenomen wordt, dat de ree
bok ongeveer drie weken geleden in
de strik is gelopen en zich toen van
de boom, waaraan de strik was be
vestigd, heeft kunnen losrukken. De
strik was waarschijnlijk een half jaar
geleden geplaatst. Het dier is de hon
gerdood gestorven
De politie stelde een uitvoerig on
derzoek in. In een bosperceel in de
omgeving trof men, eveneens in een
oude strik, een jonge, levende reebok
aan. Met behulp van een tweetal
personen is dit dier uit de strik ge
haald en de vrijheid hergeven.
Het behoeft geen betoog, dat de
politie een ernstig onderzoek instelt
naar de dader (s), die deze strikken
hebben geplaatst.
se woning-typen is niet zo buitenge
woon groot.
Waar een normale woning op plm.
1400—2000 13.000—18.000)
komt, was tot voor kort de prijs van
een stenen huis in hetzelfde type plm
600 duurder. Mede als gevolg van
het feit, dat stenen thans zeer ge
makkelijk zijn te verkrijgen, is dat
prijsverschil intussen belangrijk ver
minderd.
De emigrant en ook de Austra
liër in het algemeen, volstaat met
een eenvoudig huis, meestal bevat
tend twee slaapkamers. Merkwaar
dig is n.l. dat de „standaard" van een
huis gewoonlijk door het aantal
slaapkamers wordt aangegeven!
De rest van de woningen verschilt
gewoonlijk niet veel.
De prijzen voor de woningen hou
den daarmee verband en uiteraard
ook met omgeving, de „stand", uit
zicht enz.
Onlangs werd de voor Australië
recordprijs van 9000 80.000)
betaald voor een stuk grond voor
de bouw van een woning in Belle-
vue Hill nabij Sydney. Vraag niet
wat dan het huis gaat kosten! Want
op zulke plaats vindt men gemakke
lijk woningen, die tienvouden van
die in het normale genre kosten.
Gebouwd op de zon.
De Australische huizen zijn ge
bouwd op de zon, d.w.z. men houdt
enerzijds rekening met een zo koel
mogelijk huis en anderzijds met het
volle genot der natuur. Vrijwel elk
huis buiten de grote steden, heeft
een front warande, sommige bo
vendien een back warande of ter
ras. Heetft men gebrek aan ruimte,
dan plaatst men glas in de warande
en heeft er een kamer bij.
Trouwens, heel vaak worden de
waranda's des zomers als „sleep-out",
gebruikt; er wordt dus een bed op
de waranda gezet en men slaapt
practisch in de open lucht.
De meeste huizen zijn voorzien
van eén golf-plaat-ijzeren dak, het
welk niet alleen sterk is, doch ook
bij goed verfwerk, snel afkoelt des
avonds.
Het prijsverschil met dakpannen
is practisch nihil, doch men ziet nu
eenmaal voordelen in het plaat-ijzer.
De nieuw aangekomen emigrant,
lijkt dat houten huis met plaatijze
ren dak maar een armoedig geval,
doch weet later er beter de waarde
van te schaten. Ook wanneer hij de
prijs verneemt....
Een verveloze boel
Verf is in Australië heus niet zo
duur, doch wie er de meeste huizen
ziet krijgt de indruk, dat genoemd
artikel goud kost.
Het is soms meer dan verschrikke
lijk zoals de woningen er aan de bui
tenkant uitzien; klaarblijkelijk vele
jaren verstoken van een verfje, doen
zij haveloos en armoedig aan.
Men vindt zulke woningen wel in
het hartje van de grote steden doch
niemand die zich daarover bekom
mert.
Trouwens: „It is my property"
(Het is mijn eigendom) zou de be
woner van het huis snel mededelen.
Voorzover de woningen dan nog
zijn geverfd, heeft men een vrij sma
keloze uniformiteit; de weather
board-huizen zijn vrijwel alle voor
zien van een bruine kleur met groen
dak; fibro-huizen geel met grijs dak.
En toch lenen de huizen aangepast
bij de prachtig groene omgeving zich
voor rijke kleuren-varitaties.
Doch, men neemt het leven gemak
kelijk; bruin en geel zijn weinig be
smettelijke kleuren, geven dus niet
zoveel werk.
Mede door de invloed van de
„nieuwelingen" in dit land, ziet men
de laatste jaren zeer langzaam enige
verandering optreden in de nare ge
lijkvormigheid.
Men ziet hier en daar ook de hand
van de architect tot uitdrukking ko
men bij bouw van nieuwe woningen.
Doch een semi-overheidsinstelling
als b.v. de Housing Commission, die
het vorig jaar plm. 50.000 woningen
liet bouwen, negeert in haar wonin
gen alle architectuur en doet wonin
gen in weinig afwisseling aaneen
rijen.
Hetgeen men echter vaak aan
schoonheid bij de huizenbouw moet
missen, wordt wel vergoed door een
verzorgde bloemen- en plantentuin,
welke verlevendiging aanbrengt. Dat
vrijwel alle woningen voorzien zijn
van jaloezieën of andere tegen de zon
beschermende voorwerpen, laat zich
in dit land van de zon wel begrijpen.
Welnee, domme -
jongen - ven- me f
Zo/eng er mensen
2'jn, zullen er goe
de - ikken zün.en
slechte ook!Meer...
...wie gelukkig wil zün 'of gelukkig
wil makenluistert alleen naar
zün goeie f Je ziet wel, hé, égoïs
ten zoals die Jfinx kun ie er mee...
^7
klein krjgenfZo-n aardige als ik
heeft tenslotte ieder mens...alleen
heeft niet iedereen -n gouden trom
pet om z'n.
dn nu... vaarwel, vrienden!... Ik ga
voorgoed heen .'Maar voor alle gevaar ga
ik eerst met de trompet nog even j
langs de Sfinx... Jullie weel... er -J
zit nog iets in!!
^OORRLEER
nrrr het P/7-
le/'s terug te
keren, grrn
onze vrien
den eventjes
bü de Sfinx
küken... en
drrr 8lükt
rlles dïk ïn
orde te zün.
7*5-
