Leidse Courant | 1953 | 5 september 1953 | pagina 9

Weinig interessants bij
de Trekvogels te Wassenaar

Groot springconcours te R'dam had
verschillende barrages nodig

ZONDAGMORGEN

£ied aan deze tifd

Tropenliefde

ZATERDAG 5 SEPTEMBER 1953

DE LE1DSE COURANT

DERDE BLAD PAGINA 1

De internationale atletiekwedstrijden
van de Haagse Trekvogels zijn op een
wel heel matig gebeuren uitgelopen.
Van de talrijke buitenlandse athleten,
wier namen op de deelnemerslijst prijk
ten, verscheen slechts een handjevol op
de Duinhorstbaan te Wassenaar en van
Nederlandse zijde liet men zich wat
verstek gaan betreft ook niet onbetuigd.
Slechts twee nummers brachten de en
kele honderden toeschouwers interes
sante strijd: de 800 en de 3000 meter. Al
het overige, de wereldrecordpoging op
de 4 x 200 meter estafette dames incluis,
leverde weinig meer dan een wat
vreemd schimmenspel de nieuwe
schijnwerperverlichting was totaal on
voldoende op. waarbij men vaak maar
moest raden, wie eigenlijk over de sin
tels gingen.

Van de weinige Belgen, die toch nog
de reis naar Wassenaar hadden onder
nomen, moeten Lucien Theys en De
Weer met ere worden genoemd, want
onder het motto „lest best" maakten zij
van het laatste nummer, de 3000 meter,
in nauwe samenwerking met de Rotter
dammer Fekkes een buitengewoon span
nende strijd. Het waren deze drie man,
die zich na 1500 meter al van de rest
van het veld hadden losgemaakt. De
DOS-loper op kop met daarachter De
Weer en Theys. Bij het ingaan van de
laatste ronde had De Weer echter de
leiding overgenomen en had Theys kans
gezien Fekkes zelfs naar de derde po
sitie te drukken. In hoog tempo ging het
over de baan, 300 meter voor de finish
zette onze landgenoot de aanval in en
onder het spaarzaam licht van de schijn
werpers was te zien, dat hij succes had.
Eerst ging hij Theys voorbij, daarna De
Weer om vervolgens onder daverende
toejuichingen als eerste het laatste
rechte stuk op te stormen. De Weer gaf
alles, wat hij te geven had maar 0,2 sec.
kwam hij op de streep tekort. In 8 m.
30.6 sec. had Fekkes een magistrale
zege behaald en was hij bovendien naar
een nieuw persoonlijk record gelopen.
De 8.30.8, waarin De Weer finishte, be
tekende voor de Belg eveneens een beste
persoonlijke prestatie. Theys, door deze
krachtsexplosie overweldigd, arriveerde
in 8.34.4 als derde.

En op de 800 meter ging het niet min
der fel toe. Zo gretig werd hier in de
eerste meters 't leek wel of men voor
een 400 meter vertrok al om de voor
ste positie gestreden, dat in de eerste
bocht Van der Wees het slachtoffer van
het gedrang werd en languit voorover
op de sintels tuimelde. Dat wat bepaald
jammer, want met de Te Werveman in
de kopgroep had deze race wellicht nog
boeiender kunnen zijn. Nu waren het
Seeuwen, Verwey, Meyborg en de Zwit
ser Steger, die elkaar geen duimbreed
toegaven. Het werd een strijd, die eerst
op de laatste 30 meter zijn beslissing,
kreeg in een alles of niets rush van
Seeuwen. Het werd alles, want in een
fraaie 1 min. 55.9 sec. (nieuwe pers.
record) wierp de AAC'er zich als eerste
over de kalklijn. Dat het hard was ge
gaan bewezen de overige tijden: 1.56
voor Verwey (eveneens een nieuw per
soonlijk record), 1.56.2 voor Steger en
1.58.2 voor Meyborg.

De wereldrecordpoging op de 4 x 200
meter estafette dames werd een uitge
sproken mislukking. Fanny Blankers
Koen, Gré de Jongh, Dicky van Dijk en
Puck Brouwer brachten het tot 1 min.
42.1 waarmee zij een behoorlijk stuk van
de 1.36.4 van de Russinnen verwijderd

De 33-jarige Amerikaanse Florence
Chadwick is er voor de derde maal in
geslaagd het Kanaal te bedwingen. Na
Donderdagavond bij St. Margarets Bay
aan de Engelse kust te water te zijn ge
gaan, zette zij Vrijdagmiddag hij Cap
Blanc Nez voet aan wal.

Haar tijd van 14 uur 43 minuten be
tekende een record voor de tocht van
Engeland naar Frankrijk. In 1950 was
zij van Cap Gris Nez naar Dover en in
1951 in omgekeerde richting het Kanaal
overgezwommen.

Het verblijf van Florence Chadwick
op Franse bodem was overigens van
zeer korte duur. Na drie minuten
sprong zij weer in de Noordzee om naar
Engeland terug te zwemmen. Zij wilde
proberen de heen- en terugreis binnen
25 uur af te leggen.

Zij heeft haar poging evenwel moe
ten opgeven. Nadat zij V/2 mijl had ge
zwommen kreeg zij last van kou en van
kwallen.

BILJARTEN.

DE INTERNATIONALE VIJFKAMP
TE ANTWERPEN.

De achtste wedstrijd van de interna
tionale biljartvijfkamp te Antwerpen,
die tussen Lütgehetmann (Did.) en onze
landgenoot Van de Pol, werd door de
Duitser met 32 gewonnen.

Na deze partij ziet de stand er als
volgt uit: 1. Vervest (Belg.) 6 pnt. uit 4
wedstr.; 2. Lütgehetmann (Did.) 5 pnt.
uit 5 wedstr.; 3. Van Hassel (Belg.) 3
pnt. uit 3 wedstr.; 4. Van de Pol (Ned.)
en Spielmann (Did.) ieder 1 pnt. uit 3
wedstr.

In de laatste wedstrijd heeft Van de
Pol met 32 van Van Hassel gewonnen.

Het eindklassement luidde: 1. Lütge
hetmann (Did.), 2. Vervest (B.). 3. Van
Hassel (B.), 4. Van de Pol (Ned.), 5.
Spielmann (Did.).

bleven. Gemis aan overtuiging, bar
slechte wissels en het ontbreken van
het strijdelement waren wel de voor
naamste oorzaken voor dit falen. Wat
dit laatste betreft, waarom niet de
ploeg van Olympia '48, die naast het
nationale team als enige in de baan
verscheen, niet met een voorgift te la
ten starten?

De voornaamste uitslagen waren:

Dames:

100 meter: 1. Willy Lust (Zaanland)
12.4 sec.; 2/3. Mary de Vries (Sagitta)
en Xenia StadDe Jong (Meeuwen)
beiden 12.6 sec.

200 meter: 1. Hetty Kruishoop (Olym
pia '48) 28.2 sec.; 2. Loes van der Mey-
den (Olympia '48) 28.4 sec.; 3. Treea
van der Burg (Meeuwen) 28.7 sec.

4 x 200 meter estafette: 1. Nationale
ploeg 1.42.1; 2. Olympia '48 1.47.4.

Heren:

100 meter: 1. J. Vercruysse (Belg.)
10.8 sec.; 2. Ruland (V. en L.) 10.9 sec.;
3. Visser (AAC) 11.2 sec.

200 meter: 1. Rolland Vercruysse (B.)
22.1 sec.; 2. Aret (DOS) .1 sec.); 3.
Sleeuwenhoek (V. en L.) 22.6 sec.

400 meter: 1. De Kroon (Trekvogels)
50.8 sec.; 2. Van der Burg (Trekv.)
51.4 sec.; 3. Middendorp (Trekv.) 52.4
sec.

300 meter: 1. Seeuwen (AAC) 1.55.9;
2. Verwey (Trekv.) 1.56.3. Steger
(AV '23) 1.56.2.

1500 meter: 1. Lagenus (Belg.) 3.59.
2. Rovers (Ned.) 4.02.2; 3. Dooms
(Belg.) 4.09.8.

3000 meter: 1. Fekkes (DOS) 8.30.6;
2. De Weer (Belg.) 8.30.8; 3. Theys
(Belg.) 8.34.4.

4 x 100 meter estafette: 1. Vlug en
Lenig 1 44.1; 2. Trekvogels 45.8 sec.

Hoogspringen: 1. Nederhand (ALO)
1.75 meter; 2. Van Druten V. en L.)
1.70 meter; 3. Van Oosten (Trekv.) 1.70
meter.

Daarom is voorlichting
U welkom.

Maar voorlichting mag
niet te licht zijn!

ABONNEER U OP

(Advertentie)

De tweede dag van het internationaal
springconcours werd wederom een ecla
tant succes voor de Duitse equipe, die in
drie van de vier nummers als eerste
eindigde.

Mej. Hannelore Weygand legde in de
internationale dressuurproef, prijs van
Sint Joris (prijs van de rijschool) met
Perkunos beslag op de eerste plaats met
382 punten. De tweede plaats was even
eens voor Hannelore Weygand maar nu
met de 14-jarige bruine hengst Pernod.
De jury gaf deze combinatie 364 punten.

De Oranje-Roset in het jachtspring-
concours om de Prijs van de Kralingse
Plas werd in ontvangst genomen door

H. G. Winckler (Duitsland) met de
prachtige bruine merrie „Halla". Met
„Alpenjager" klasseerde deze topruiter
zich in het springconcours om de Prijs
van de Scheepvaart eveneens eerste.

Als beste Nederlander eindigde de
heer Max van Loon met „Ampère". Hij
kwam foutloos rond in de tijd van
892/5 sec.

Mr. Albers Pistorius had pech. Hij
reed met „Uranie" voortreffelijk rond,
doch aan het eind van het parcours
struikelde „Uranie" op een hindernis en
raakte daarbij kreupel. De Fransman
lt. Du Breuil maakte eveneens een val
met „Voulette". Het paard schoof even
door met het hoofd en de ruiter bleef
met zijn voet in de teugels hangen.
Doch ook deze buiteling liep goed af.

Zeer spannend was het springconcours
om de Prijs van de Haven, waarbij acht
hindernissen moesten worden gespron
gen. 16 Combinaties kwamen foutloos
rond, zodat barrage plaats vond. Zeven
deelnemers legden dit barrage-parcours
wederom foutloos af, zodat opnieuw de
hindernissen moesten worden verhoogd.
Drie combinaties vielen nu af en het op-
iherkelijke feit deed zich voor, dat voor
het derde barrageparcours vier nationa
liteiten zich klasseerden, namelijk de
Fransman It. G. Lefrant met „Alibaba",
de Britse mej. J. Patethorpe met „Earsl-
rath Rambler", de Belgische amazone
mej. Heymans met „Ecusson" en de Ne
derlander Tonny Timmer met „Radja".
De eerste hindernis, een muur, was
verhoogd tot 1.80 meter, en de tweede
en laatste hindernis, drie rood/wit ge
blokte planken boven elkaar, werd nu

I.75 meter hoog. De Fransman en de
Belgische amazone sprongen onder
ademloze spanning van het publiek op
nieuw zonder fouten, zodat een vierde
barrage zou moeten worden toegepast.
Doch op verzoek van de chefs d'equipe
van België en van Frankrijk, werd hier
van afgezien om zowel ruiter, amazone
en paarden te sparen, en er werd ge
loot. Het lot was mej. Heymans gun
stig gezind, zodat deze de beker in ont
vangst kon nemen.

In de pauze werd het publiek een
4000 tal toeschouwers had zich op de
tribune verzameld vergast op een
demonstratie van de Zwitserse rijschool.
Vijf Zwitserse ruiters van de militaire
rijschool in Bern voerden de quadrille
uit, op de tonen van muziek van Haydn,
Boccerini. Mozart en Schubert. Gesto
ken in koningsblauwe uniformen, date
rend uit 1750, met rode mouwomslagen
en witte broeken met de oranje sjerp
om en verder de zilveren halsschilden
dragend en de zilver geborduurde tri-

corne, reden zij de quadrille onder lei
ding van de commandant majoor O.
Frank, die de Italiaanse schimmel „So-
liman" bereed. De overige vier ruiters
waren gezeten op de Duitse vosruin
„Biondo", de Hongaarse vosruin „Flott",
de Franse vosruin „Vasello" en de
Zweedse vosruin „Wurman". Een dank
baar applaus van het publiek was de be
loning voor deze buitengewoon aan
trekkelijke en op uitstekende wijze uit
gevoerde demonstratie.

..PINZA" KOMT NIET MEER UIT.

Het paard „Pinza", winnaar in dit
jaar van de derby, de King George VI
Stakes en de Queen Elizabeth Stakes,
zal niet meer in race's uitkomen. Het
paard heeft een instorting gehad en de
eigenaar, Sir Victor Sassoon, heeft be
sloten een streep te zetten onder de
wedstrijdloopbaan van „Pinza". Aan de
St. Leger, waarvoor hij ingeschreven
was, zal „Pinza" niet deelnemen.

AD KLERE GERIDDERD.

Tijdens een ontvangst van deelne
mers en officials van het internationaal
concours hippique te Rotterdam op de
„Westerdam" is de heer Ad Klebe, die
dit jaar voor de zesde achtereenvolgen
de maal als secretaris van het CHIO
optreedt, wegens zijn in verband hier
mee verrichte diensten tot ridder in de
Orde van Oranje Nassau benoemd. De
opperstalmeester van H.M. de Koningin,
majoor W. F. K. Bischoff van Heems-
kerkc, las de oorkonde, waarin het be
sluit was opgenomen, voor, waarna
Z.K.H. prins Bernhard de heer Klebe
de ridderorde op de borst speldde.

TAFELTENNIS.

R.K.L.T.V. „DE SLEUTELS".

Dc massa-kampen op morgen.

Wanneer de tekenen niet bedriegen
belooft het morgen een dag vol emo
ties te worden bij de Sleutels. In groep
A is Burghouwt wel de man, die het
meest van zich zal doen spreken. Hoe
het verdere verloop in deze afdeling
zal zijn valt nog niet bij benadering te
voorspellen. Ook in groep B kunnen
diverse verrassingen voorkomen. G.
Friedhoff en G. Rijsdijk maken hier de
mooiste kansen alhoewel op geduchte
tegenstand van de junioren zeker gere
kend mag worden.

Bij de dames, waarvan de zeskamp is
uitgebreid tot een achtkamp, maakt
mevr. VerhoogtRuigrok zeer waar
schijnlijk een goede kans om de eerste
plaats te bezetten. Van mej. Annie van
Cassel kan echter van alles worden ver
wacht. Ook hier blijft dus zeker span
ning van het begin tot het eind.

Alle deelnemende spelers dienen pre
cies om kwart voor een in de zaal aan
wezig te zijn.

De zaal (R.K. Jongens ULO) is tij
dens de wedstrijden voor het publiek
vrij toegankelijk.

VOETBAL.

GDS. Het programma voor morgen
luidt: Haastrecht 2GDS 1, aanvang 2.30
uur, vertrek per rijwiel 1 uur. GDS 2
Donk 4, aanvang 2.30 uur.

Een echtpaar heeft de stad verlaten

EEN echtpaar, waarmede we be
vriend zijn, heeft de stad veria-
laten. De mannelijk helft van dit on
deelbaar geheel achtte de tijd geko
men om het met de zaken wat kal
mer aan te doen hij kan het ook
doen en de vrouwelijk helft, hem
naar Paulus' voorschrift „onderda
nig in alles", heeft zich blijmoedig
in haar lot geschikt, omdat dit lot
haar bizonder goed schikte. Het gezin
gaat in een villaatje wonen in ergens
in een villapark. Het moet naar de
tekeningen te oordelen een riant huis
zijn in de riante omgeving van een
villapark. Wanneer we volstrekt niets
anders meer weten te verzinnen, zou
den we bereid zijn een riante villa
te betrekken in een riant villapark.
Zulke villaparken, waarvan er in ons
land zwermen gevonden worden,
doen ons altijd denken aan dierentui
nen, met de verschillende soorten
van beestjes opgeborgen achter raste
ringen en een rustiek huisje voor de
beestjes om erin te wonen. Van lou
ter rianterigheid vergaat ons in zulke
villaparken het lachen en de nage
maakte landelijkheid, welke er met
zorg door architecten en tuinlieden
wordt gepleegd, maakt ons landerig
en doet ons happen naar vrijheid.

DEZE onze zienswijze hebben wij
aan deze onze vrienden niet ont
houden, maar zij trokken er zich
niets van aan. Zij hebben zich nooit
iets aangetrokken van alles, wat wij
met kracht en gloed van Roomse
overtuiging in hun Leidse huis jaar
op jaar hebben voorgehouden, want
ach het is treurig het te moeten
zeggen onze scheidende vrienden
leven in de Hervormde dwaling, door
de bewpnderaars van Calvijn te onge-
legenertijd in deze lage landen ver
spreid. Al onze vertogen ten spijt
hebben zij daarin in volmaakte goede
trouw volhard. W^hneer we na een
verhit gesprek te «middernacht huis
waarts keerden, lagen we nog enige
uren in ons bed ons te woelen. De
molen van ons verstand wilde niet
stilstaan en hele reeksen Bijbel
teksten, waar we tijdens het gesprek
niet op hadden kunnen komen, rol
den over de schepraderen van ons
nijver-draaiend molentje en loosden
vruchteloos in het stille buitenwater
van de nacht. We kunnen de zeilen
van onze wieken nu wel reven, want
binnenkort als onze vrienden riant
wonen in het riante villapark zal
er geen wind meer waaien, om de
wieken te draaien

ONDER alle dingen, welke een
mens met dankbaarheid vervul
len, wanneer hij soms is daar aan
leiding toe op zijn; levensweg te
rug ziet tot op het punt, waar deze
zich in de horizon van blsuwe onbe
stemdheid verliestonder al die
redenen van dankbaarheid, is er één,
welke misschien vreemd zal klinken.
Wij zfjn namelijk zeer dankbaar van
kindsbeen af te zijn opgevoed in
nauw contact met andersdenkenden,
met calvinisten, socialisten, humanis
ten en meer van die verschrikkelijk-
boosaardige lieden. Wanneer iemand
thuis in goede Katholieke geest wordt
opgevoed, in de beleving van een re
delijk-verantwoord geloof en ge
begrijpt, dat wij hier een compli
mentje aan een ander echtpaar ma
ken! behoeft hij niet als een
schrikkerig paard met oogkleppen
voor daar het leven te gaan en zal hij
niet terugdeinzen en op zijn achterste
benen gaan staan, wanneer hij er

vaart, dat andersdenkenden inder
daad anders denken-, dan hij in huis,
school en kerk heeft gehoord. Het
kan gebeuren, dat hij door zijn om
gang met andersdenkenden tot de er
varing komt, dat ook in de anders-
denkerij wel iets goeds steekt, en die
ervaring moge hij dan beschouwen
als een kostbare ervaring. Angst is
altijd een slechte raadgeefster. Ver
keerd is het, niet de werkelijke toe
stand recht in de ogen te zien, dat
het grootste deel van ons vaderland
niets gelooft, van wat wij geloven.
Het zou echter onwijs zijn. te veron
derstellen, dat alle niet-Katholieke
Nederlanders onwijze Nederlanders
waren! Dan zouden wij van eenzelfde
bekrompen oogkleppengeest getuigen
als vele niet-Katholieke Nederlan
ders, die heimelijk veronderstellen en
het soms eerlijk uitspreken, dat zij
ons Katholieke Nederlanders
eigenlijk maar zwakzinnig vinden,
omdat wij zo iets bespottelijks gelo
ven. Dezulken vinden namelijk, dat
wij iets bespottelijks geloven, om
dat zij in geen velden of wegen we
ten, wat het Katholieke geloof in
houdt.

J^fAAR aan eenzelfde kortzichtig-
heid zouden wij ons schuldig
maken, indien wij zo ontzaglijk-ge
heid Katholiek wilden zijn, dat wy
de andere gedachten van de anders
denkenden alleen maar afweerden en
er volstrekt niets goeds in wilden
zien. Dikwijls spruit deze afweer
voort uit een verborgen angst. Vele
Katholieken weten zo bitter, zo in-
bitter weinig af van de redelijke ver
antwoording van hun eigen geloof,
dat zij hoegenaamd geen kans zien
„rekenschap te geven van de hoop,
die in hen leeft". Zij klampen zich
met buitensporige ijver vast aan alles,
wat Katholiek is, uit onderbewuste
vrees, dat de grond onder hun voeten
zal verdwijnen. Zij zijn altijd bang
aangerand te worden en missen het
wapen, om tegenover de redelijke uit
eenzetting van andersdenkenden le
vensopvatting een redelijk betoog te
geven over de heilsleer van de Kerk
van Christus. Dat deze Kerk voor
haar wijsbegeerte te rade is gegaan
bij heidense wijsgeren, zal hen eerder
ergeren dan verheugen. Dat iedere
ketterij, dus ook het Protestantisme,
zijn oorsprong heeft gevonden in het
al te zwaar eenzijdig beklemtonen
van een soms wat verdoezelde Chris

telijke waarheid, zal hen er niet toe
brengen, wat meer open te staan te
genover de te goeder trouw dwalen-
den. Zij leven maar het liefst zo langs
elkaar heen, zonder begrip van ande-
rere^levensopvatting en met een soort
warsheid van and er er levenswijze.
Maar als die anderen eens proberen,
wat meer te weten te komen van de
Katholieke leer, trekken zulke Katho
lieken zich ijlings, als gestoken, in
hun eenzelvig slakkenhuis terug. Of
zijn verkopen. God beter 't, een uitje
of een luchtigheid je, alsof zij zich
schamen Katholiek te zijn. Dat moes
ten zij dan* ook!

r\AAROM zijn wij bij het af-
zien van de levensweg oprecht
dankbaar van kindsbeen grootge
bracht te zijn met andersdenkenden
van allerlei tint en kleur, van Staat
kundig-Gereformeerd tot humanisten.
Zodoende werden wij behoed het
zijn de omstandigheden, welke ons
ervoor behoedden-, niet wij onszelven
voor die kortzichtigheid, welke in
alles wat niet-Katholiek is geen goed
kan zien. Zodoende werden wij ge
noopt, rekenschap te leren geven van
„de hoop, die in ons leeft" en konden
we bepaald plezier hebben in de kort
zichtigheid van andersdenkenden,
wanneer zij ons stiekem als zwakzin
nig of als gevaarlijk beschouwden,
omdat we Katholiek waren. Zodoen
de werden we in de gelegenheid ge
steld onbevreesd-Katholiek te zijn,
niet benauwd wat andersdenkenden
ervan zullen zeggen, maar ook niet
benauwd voor wat Katholieken ervan
zullen zeggen! Het geloof is een ge
nade en die genade is in ons, zolang
God die geeft. Die genade werkt op
velerlei wijze, „de Geest waait waar
Hij wil", maar voor ons kwam die
langs het contact met andersdenken
den, waarbij ons steeds meer duide
lijk werd, bij alle waardering voor
anderer opvatting, welk een onuit
sprekelijk en onverdiend voorrecht
het is Katholiek te zijn. Wanneer
het riante echtpaar straks zal zijni
vertrokken naar het riante villaperk,
zullen we nog dikwijls terugdenken
aan de bewogen avonden, waarop we
elkaar in de haren zaten (ofschoon
de riante man er niet veel had). Van
al onze niet-Katholieke vrienden
hebben wij veel geleerd. Dat echtpaar
r.u heeft ons de ogen doen open gaan
voor de innige protestantse huis
vroomheid, welke wat anders ge
aard Katholieke vroomheid zo na
ligt, wanneer we haar onbevangen
tegemoet treden. Omgekeerd zullen
ook zij van ons hebben geleerd, zij
't dan niet van onze vroomheid!
Dan waren er beter adressen- ge
weest. MARIUS.

DAMMEN.

R.K. DAMVER. „TEMPO".

Nu de vacantie voorbij is, worden alle
leden opgeroepen weer op de clubavond
aanwezig te zijn. Het bestuur verwacht
allen zonder uitzondering op Woensdag
9 Sept. a.s. in het Jeugdhuis. Garen-
markt 36, waar voortaan de clubavond
zal worden gehouden. Allen dus pre
sent, ook in verband met de a.s. compe
titie, welke 21 Sept. begint.

Belangstellende en nieuwe leden zijn
van harte welkom. Waar blijven de
jonge dammers? Komt jongelui maak
de R.K. Damver. tot een sterke vereni
ging; het kan beslist als ieder dammer,
oud of jong, spontaan zijn medewerking
verleent. Aanmelden iedere Woensdag
avond Garenmarkt 36.

KORFBAL.

Crescendo. Na de verregende afge
lopen Zondag zal .het tweede twaalftal
morgen op de seriewedstrijden van KNS
trachten een prijs te bemachtigen. Ten
minste als het weer zich goedhoudt. De
wedstrijden worden gespeeld op het
NBLO-terrein aan de Zoeterw. Singel
en daar de kleedgelegenheid nogal klein
is, wordt er verzocht zoveel mogelijk al
in sportkleding op het veld te komen.

MINISTERS GAAN OP REIS

De een na de ander vliegt weg uit het nest,
al voelen ze zich in hun baantje ook best,
ze willen toch wel eens wat reizen.

Je moet ook eens zien hoe een ander het doet,
al doen ze het zelf óók natuyrlijk heel goed,
daar dient men wel goed op te wijzen.

De ene minister is maanden van huis
tenslotte komt hij op een dag wel weer thuis,
maar 't kan toch soms maanden lang duren,
de krant stelt dat alles heel netjes te boek;
hij is in 't belang van het land op bezoek
by nabije of heel verre buren.

De ander gaat eventjes gauw op en neer
alleen maar naar Canada even, meneer,
een heel korte vriendschapsvisite.

Hij gaat even zien in die andere staat
hoe het met d'emigranten daar gaat
enpraten met heel hoge Pieten.

De rest is al eerder de hort op gegaan

naar delen der wereld hier heel ver vandaan

Australië of naar Suriname.

Amerika, Indië of Curasao,

hoe ver het wel is, och dat steekt niet zo nauw

en de kosten, die kim je slechts ramen.

Dat reizen, dat schept er natuurlijk een band

je moet nu wel reizen tot heil van het land,

vooral als er iets weer niet pluis is;

maar 't gekke is, dat heel de zaak tóch marcheert,

zelfs als het land al zijn ministers ontbeert

en niet ene van hen er meer thuis is.

TROUBADOUR.

(Door CHARLES BRUCE)
Nadruk verboden.

67)

Daarom gaf hij de jonge assistenten
vrijaf om met haar te tennissen. Tel
kens organiseerde hen een klein di-
nertje,, waarbij vooral de vlugge
Ierse geest van dokter Callaghan de
gezelligheid hielp verhogen. Toen hij
op de avond van de derde dag met
de dokter alleen was achtergeble
ven, begon Temple de geneesheer uit
te leggen, waar de schoen wrong.
Stella had zich naar haar karr/ers te
ruggetrokken om de mannen rustig
te laten roken en drinken.

„Wat zal ik zeggen, Doe" begon
Temple. „Ik heb hemel en aarde be
wogen om wat nieuws voor haar los
te krijgen. Je weet hoe de berichten
verder trekken onder de inboorlin
gen. Ik heb er de oude Minandong,
een rasechte Salong, op uit gestuurd,
om zover mogelijk de rivier op te
trekken en te zien of hij ergens iets
uit kon vissen. Die is listig genoeg
en steekt overal zijn neus in. Hij loert
als een fret, maar niets gedaan hoor.
Geen aanwijzing, geen woord, geen

takje niets, niets. De kerel heeft het
kamp verlaten en niemand schijnt te
weten waar hij op het ogenblik uit
hangt. Je zou haast denken dat de
jungle hem verzwolgen heeft. Ik kan
me niet voorstellen, dat niemand hem
ontmoet zou hebben. Dat men niet
minstens heeft gehoord, waar hij er
gens de rivier is over gestoken, of
ene dorp heeft gepasseerd. Maar nog
eens niets, niets. Toch zou je van de
andere kant ook weer zeggen, dat
de zaak tot nog toe een goed verloop
heeft, anders zouden we het tegen
deel wel vernemen. Ze heeft het on
dertussen lelijk te pakken, dokter.
Je begrijpt dat het zo'n meisje in de
kleren gaat zitten".

Erger Temple. Ze is er op het
ogenblik beroerder aan toe, dan toen
ze hier aankwam. Toen was ze al
leen vermoeid, lichamelijk doodop.
Nu is ze over de hele linie zwakker,
vooral geestelijk heeft bet haar een
lelijke klap gegeven. Natuurlijk moe
ten we daa voor een deel toeschrij
ven aan de reactie van het lichaam,
maar van de andere kant zie ik de
hoofdoorzaak in haar tobben over
Mr. Carruthers. Het is een kwestie
van tyd, Temple. Als dergelijke sap
pen op iemand beginnen in te wer
ken worden het vogeltjes voor de
poes. Waar het goede humeur juist

zou moeten samenwerken met de
natur om het lichaam weer op
streek te brengen, houden deze fac
toren niet alleen vooruitgang tegen,
maar breken ze stuk voor stuk de
laatste resten physiek uithoudings
vermogen af. Denkt ze er nog steeds
niet over om een beetje af te zak
ken naar de kust?"

„Beste kerel," zei Desmond. ,Ik
heb haar gisteren nog voorgesteld.
Eerst meende ze, dat ik slechte be
richten uit het binnenland had ge
kregen en haar kwijt wilde raken.
Toen ze eenmaal overtuigd was, dat
ik geen syllabe had gehoord, sloeg ze
om. Ze heeft gewoon de vloer met me
geveegd. Ik heb nog nooit zo iets
meegemaakt".

Callaghan dacht een ogenblik na.

„Heb je het nog niet aangedurfd
om zelf een of ander nieuwtje in el
kaar te zetten? Natuurlijk van alge
mene en onschuldige aard. Je zou
haar kunnen vertellen, dat de jon
gen, naar een inlander beweerde,' ge
zond en wel in God mag welen
waar, maar in ieder geval ergéns
gezien is en dat hij er patent en wel
gemoed uitzag. Ik zou het eens met
een dergelijk pijnstillend middeltje
proberen".

„Lieve deugd, wat een idee! Uils
kuiken dat ik ben om daar niet aan

te denken. en jij niet minder.
Waarom heb je me dat niet eerder
aan de hand gedaan, snuggere stom
merik?"

„Omdat het me nu juist te binnen
schiet. We moeten er trouwens zeer
vocrzichtig mee zijn en het hoog
stens een of twee keer ingeven. Hoe
veel woorden Maleis kent ze?"

„Practisch niet een. Dat mag geen
naam hebben. Juist genoeg om am
de jongen te zeggen, wat ze nodig
heeft".

„Goed. Je kunt in ieder geval niet
te voorzichtig zijn. Vrouwen zijn
slimme dieren en jouw zuster heeft
in ieder geval meer hersens dan jij.
Je moet uiterst voorzichtig zijn. Je
moet zorgen dat de draad die je spant
van zeer goede kwaliteit is. Als de
leugen ontdekt zou worden kreeg je
de poppen eerst voor goed aan het
dansen. Veronderstel dat ze Minan
dong begint uit te horen. Die twee
zijn beste maatjes geworden".

„Ik zal hem alvast africhten. Hij
is ten slotte ons struikelblok. Goed,
dat je me er op attent maakt. De
am ah is te dik en te stom om ons be
zorgd te maken. Trouwens, die zou
de zaak natuurlijk bederven, door te
beweren dat de Toean gezegd heeft,
dat zij zeggen moest, enzovoort".

„Zie maar eens wat je doet. Ik

smeer hem. Nee, niet meer. Dank je
wel. Ik zal morgen als naar gewoon
te even langs lopen en eens zien
hoe jouw medicijn heeft gewerkt".

„Toch heb jij het recept weer ge
schreven, "lachte Temple.

„Macht der gewoonte".

„Een bron van inkomsten".

Toen Temple de volgende morgen
naar huis kwam gereden, om te ont
bijten, warm en vermoeid, na zijn
ochendrit rond de velden, groette hij
Stella met een stimulerende uitgela
tenheid.

„Bier, juffrouw, bier. Koud, asje
blief. Het is bij negenen en ik ben
vanmorgen zes uur al op stap. Dus
bier, koud bier en veel bier en heel,
heel vlug!"

Stella riep de jongen en keek haar
roer verwonderd aan, toen hij het
lange glas aan zijn lippen zette om
het naar ze vermoedde in een teug
naar binnen te gieten. Doch toen hij
het glas aan zyn lippen had, aarzelde
Temple en zette het weer neer.

„Neen", zei hij, ik zal nog even
wachten. Ik zou nog liever sterven
van dorst, dan dat ik je ook maar
een seconde het grote nieuws ont
hield, dat ze me op de onderneming
hebben verteld. Jouw jonge generaal
is uitstekend op dreef, zo gezond als
een vis en vol grootse plannen, om

het hele land van de praatsmakers
te zuiveren. Tenminste zo was het
gisteren met hem gesteld. Hij moet
ergens in heuvelland zitten, waar, heb
ik nog niet goed te weten kunnen
komen, maar dat kan ik je in ieder
geval wel zeggen, Stella," voegde hij
er aan toe, toen hij zag hoe er tranen
in haar ogen kwamen, „dat kan ik je
in ieder geval verzekeren, dat Car
ruthers op het ogenblik volkomen
in veiligheid is. Je behoeft je werke
lijk niet ongerust over hem te ma
ken".

Wat een zwijn ben ik toch, dacht
hij, toen het meisje de kamer uit
snelde om haar ontroering te verber
gen Veronderstel. neen, neen
dat kan niet zyn.

Toen hij na zijn baden en verkle
den weer naar beneden kwam, zat
Stella op hem te wachten.

„Het spijt me Jimmy," zei ze, „dat
ik me daareven zo heb laten gaan.
Ik ben soms een echt schoolkind, dat
weet ik wel, maar het was ook zo'n
heerlijke verrassing voor me. Zeg
eens, hoe ben je het te weten geko
men? Wisten ze niets meer?"

Arme Jim. Fantasie en hogere wis
kunde had hij nooit gekend.

(Wordt vervolgd)