Sabre en Venom deden
buitengewoon goed werk
Beslissing over
lonen
ZONDAGMORGEN
Tropenliefde
ZATERDAG 1 AUGUSTUS 1953
DE LEIDSE COURANT
DERDE BLAD PAGINA 1'
LESSEN VAN „CORONET"
Radarapparatuur behoeft vernieuwing
Airchiefmarshal Sir Robert Foster,
commandant van de tweede gealli
eerde tactische luchtmacht, heeft
gistermorgen een kort overzicht ge
geven van de lessen, die de tweede
tactische luchtmacht thans reeds uit
de oefening „Coronet" heeft kunnen
trekken.
De zwakke punten zijn nog steeds,
zoals ook wel te verwachten was, de
radarbescherming en de verbindin
gen, waarbij vooral de vaste lijnen,
de vaste ondergrondse en boven
grondse lijnen, die voor 70 van het
bestaande civiele apparaat in de
deelnemende landen werden betrok
ken, niet aan de verwachtingen heb
ben voldaan. Het is gebleken, dat
het militaire apparaat zelf veel meer
verbindingsapparatuur moet mee
voeren, om niet teveel afhankelijk
te zijn van het burger communica
tienet. In dit verband zei de Belgi
sche generaal Te Zoomere, waarne-
commandant bij deze oefening, dat
de militaire verbindingsapparatuur
tussen België en Nederland een jaar
ten achter is. De tweede moeilijkheid
voor de tactische luchtmacht was,
land- en luchtoperaties te combine
ren in twee geheel verschillende ge
bieden en het bleek, dat hier nog
een groot aantal problemen ligt. Zeer
gunstig heeft in dit verband het ge
combineerde landmacht- en lucht
machthoofdkwartier gewerkt.
Sabre en Venom aan de pits.
Wat de vliegtuigtypes betreft heb
ben de Sabre en de Venom zeer goed
voldaan en vooral de laatste heeft
bewezen een uitstekende intercepter
en aanvaller van hoofddoelen te zijn.
De noodzaak om zo snel mogelijk
de nieuwe typen vliegtuigen, die
aan de geallieerde luchtmachten zijn
toe gewezen, te gaan gebruiken,
dringt overigens wel zeer.
De moderne oorlog leidt er toe,
dat de nachtoperaties minstens even
belangrijk, zo niet belangrijker zijn
geworden dan de dagoperaties. Zaak
is het daarom de techniek van de
nachtoperaties verder te ontwikke
len en speciaal ook om geschikte
vliegtuigen daarvoor te vinden. De
Canberra's hebben in dit opzicht in
de oefening voortreffelijk werk» ge
daan.
De bemanningen van de vliegtui
gen, die behoren tot de Nederlandse
en Belgische luchtverdediging heb
ben in deze oefeningen uitstekend
werk gedaan: zo zeide Chief airmar
shal Foster. Ze reageerden scherp en
waren zeer capabel, maar hun vlieg
tuigen zijn op dit moment niet meer
voldoende om tot de hoogste presta
ties te komen. Dit geldt dus voor de
meteors, die bij de Belgen en Neder-
MIVA GAF IN 1953 REEDS 20.000
VOOR VERKEERSMIDDELEN
Uit het zojuist uitgebrachte rapport
over het eerste halfjaar 1953 blijikt
dat de MTVA (Missie-Verkeersmid
delen-Actie) aan 32 missionarissen
een bijdrage in de aanschaf van de
volgende verkeersmiddelen heeft kun
nen geven: 5 auto's, 2 jeeps, 1 vracht
auto, 1 boxbodycar, 1 scooter, 12 mo
tors, 1 boot, 1 buitenboordmotor, 5
fietsen, tot een bedrag van f 20.000
Hieronder is ook begrepen een spe
ciale uitkering aan de Missie van
Hollandi (Ned. Nieuws Guinea). Bo
vendien schonk een firma (Beer's In
ternationale Automobiel Handel Mij.
B.I.A.M. te Rijswijk) een motor, die
extra uitgekeerd werd. In totaal heeft
de MTVA, sinds het einde van de
oorlog, ruim 300,000 uitgekeerd.
Uit het rapport blijkt verder, dat
nog 150 missionarissen op de wacht
lijst staan. Als deze allen zonder uit
stel geholpen zouden worden, dan zou
hiervoor 85.000 nodig zijn, in geen
drag dat op de gewone wijze n geen
twee jaar bijeengebracht kan worden.
De gelden waardoor de MTVA in staat
is geweest haar modern missieapos
tolaat uit te oefenen kwamen vooral
uit dragen van donateurs. In enkele
gevallen maakten extra-giften het
haar mogelijk snel, dus dubbel, te
helpen.
landers voor de luchtverdediging in
gebruik zijn. „Als we straks dt nieu
we vliegtuigen krijgen zullen de
Hollanders en Belgen zeker een be
langrijke bijdrage leveren tot de
verdediging van West Europa" aldus
Foster.
Radarapparatuur onvoldoende.
De moderne oorlog kan niet meer
gevoerd worden zonder radar-appa-
ratuur en het is in in „Coronet" wel
duidelijk gebleken, dat de oude ap
paratuur verre inferieur is aan de
nieuwe, die b.v. de Amerikanen in
gebruik hebben. De andere gealli
eerden hebben echter nog veel oud
materiaal in dienst. „En totdat we
nieuwe apparatuur krijgen zitten we
wat dit betreft nog in moeilijkhe
den". Hoewel er bij deze oefening
een aantal ongelukken is gebeurd,
wijzen de cijfers uit, dat dit aantal
bij iedere oefening naar verhouding
afneemt. Het merendeel van de on
gelukken bij „Coronet" was het ge
volg van vliegfouten.
Het militair personeel, dat aan de
oefening meegewerkt heeft, noemde
Foster zeer goed en belangrijk bo
ven het gemiddelde. „Ik ben zeer te
vreden met het type mensen, dat ik
onder me heb, Hollanders, Engelsen
en Belgen en dit geldt ook zeer ze
ker voor het grondpersoneel, dat,
vooral waar het in het veld en bui
ten zijn eigen basis heeft moeten
werken, een grotere efficiency en
paraatheid heeft getoond dan onder
voor hen gunstiger omstandigheden".
De hyacinthenteelt
Over het gepubliceerde besluit van
het Bedrijfschap voor Sierteeltpro
ducten ten aanzien van de hyacin
tenteelt is overleg geweest met de
Minister van Landbouw, Visserij en
Voedselvoorziening.
Naar aanleiding van de hieruit
voortgevloeide correspondentie tus
sen het ministerie en het bedrijfs-
schap is de indruk verkregen, dat
de minister zijn goedkeuring zal ge
ven aan een verordening, die behelst:
1. Een vermindering van het teelt-
recht hyacinten voor het a.s. seizoen
met 10
2. Een binnen dit teeltrecht gelden
van de regeling, waarbij een even
tueel surplus gebracht wordt ten
laste van hen die het surplus hebben
veroorzaakt, met dien verstande, dat
het surplus ten belope van 70 van
de totale productie van leverbare
bollen ten laste van alle kwekers zal
komen.
3. Een verplichte inlevering van
hyacintenbollen uit oogst 1952/1953
ongeacht maat of kwaliteit, tot de
volgende hoeveelheden:
a. 17.5 kg per are voor degenen die
maximaal 4.99 van hun teeltrecht
onbeplant hebben gelaten in 1952/
1953.
b. 15.75 kg per are voor degenen
die 5 tot 9.99 van hun teeltrecht
onbeplant hebben gelaten in 1952/;
c. 15 kg. per are voor degenen die
10 tot 14.99 van hun teeltrecht on
beplant hebben gelaten in 1952/1953;
d. 7 kg per are voor degenen, die
15 tot 19.99 van hun teeltrecht on
beplant hebben gelaten in 1952/
1953, aldus deelt het Bedrijfschap
voor sierteeltproducten mede.
SPOORWEGEMPLOYé
MISHANDELD.
Op het derde perron van het Cen
traal-Station te Amsterdam heeft een
reiziger een spoorwegemployé tij
dens een vechtpartij mishandeld en
gewond aan het gelaat.
De twist was begonnen, toen de
reiziger, een Amsterdamse kellner.
aan de employé enige inlichtingen
vroeg. Bij de vechtpartij gaf de kell
ner zijn tegenstander een trap in het
gezicht.
Gevolg was dat de spoorwegman
naar het ziekenhuis, de kellner naar
bet bureau Warmoesstraat werd ge
bracht.
Pas in December
De Stichting van de Arbeid zal pas
in December a.s. een definitieve be
slissing nemen over de komende
loonsverhoging voor het gehele be
drijfsleven, welke verhoging dan
met ingang van 1 Januari 1954 van
kracht zal worden.
In vele kringen leeft klaarblijke
lijk de verwachting, dat, nu de be
sprekingen in de Stichting tussen
werkgevers en werknemers aan de
gang zijn, binnenkort een besluit
zal kunhen vallen aldus de „Tel."
Het bestuur der Stichting wenst
echter, na voorlichting door de statis
tici over de loop der kosten van het
levensonderhoud, af te wachten,
welk percentage de huurverhoging zal
bedragen en welke compensatie
maatregelen door het parlement zul
len worden aanvaard.
De mogelijkheid moet immers niet
uitgesloten zijn, zo vernemen wij in
parlementaire kringen, dat bij de
Tweede Kamer vérgaande amende
menten op de regeringsvoorstellen
zullen worden ingediend, met name
in het bijzonder ten bate van de mid
dengroepen welke amendementen
grote kans van aanneming moeten
hebben.
Bovendien spelen bij al deze on
derhandelingen en besprekingen te
vens een rol de door de regering
voorgenomen afschaffing der ge
meenteclassificatie, dus van het on
derscheid in loon tussen stad en
platteland, alsmede de verminde
ring der subsidies op eerste levens
middelen als melk en brood.
MIDDENSTAND EN VRIJE
LOONVORMING.
De commissie van overleg van de
middenstandsbonden deelt mede, dat
in een door het Ned. Verbond van
Middenstandsverenigingen aan de
pers verstrekt communique over het
standpunt van de werkgeversorgani
saties in zake het loonbeleid het N.
V.M. zich distancieert van dit stand
punt en daarbij de suggestie wekt
alsof de georganiseerde middenstand
het met het werkgeversstandpunt
niet eens zou zijn. Dit communiqué
is uiteraard geheel voor rekening
van het N.V.M. dat, aldus de com
missie van overleg een zeer geringe
groep middenstanders omvat (5000)
en zijn naam gekozen heeft naar
analogie van het N.V.V.".
„Dit N.V.M. mag niet vereenzel
vigd worden met de commissie van
overleg der middenstandsvakcentra-
len, waarin samenwerken de Chris
telijke Middenstandsbond, de Kon.
Ned. Middenstandsbond en de Ned.
Kath. Middenstandsbond", aldus de
mededelingen van genoemde com
missie.
KOLEN
voor allo doeleinden
CREYGHTON
Hooiqr AÓ let 20114
(Advertentie).
.Op de rijksstraatweg te Hierden
bij Harderwijk is gisteravond een
ernstig auto-ongeluk gebeurd. Veer
tien personen werden gewond waar
van zes ernstig.
De heer S. Koetsier uit Monniken
dam, die per auto met echtgenote en
vijf kinderen in de richting Harder
wijk reed, ontmoette een boerenwa
gen met paard, waarachter twee
auto's kwamen. Plotseling passeerde
een van deze auto's de bespanning,
waardoor een botsing met de auto
van de heer Koetsier onvermijdelijk
was. Beide auto's werden geheel ver
nield. De heer Koetsier, alsmede vijf
kinderen beneden de twaalf jaar
werden ernstig gewond in het Pius-
gesticht te Harderwijk opgenomen.
Mevrouw Koetsier werd licht ge
wond.
Ook de inzittenden van de andere
auto, die bestuurd werd door de heer
J. uit Elburg, werden allen gewond,
doch konden het ziekenhuis na ver
bonden te zijn weer verlaten. Enke
le van de gewonde kinderen zijn er
het ergste aan toe.
Op de Koningin Wilhelminaweg te
Groenekan tussen Utrecht en Hilver
sum zijn gisteravond om 8 uur twee
auto's op elkaar gereden, waardoor
vijf personen min of meer ernstig
werden gewond.
Een personenauto, die in de rich
ting Hilversum reed, begon na het
passeren van een vrachtauto, op de
natte gladde weg te slingeren, raak
te daarbij eerst een boom en reed
vervolgens met een klap op een klei
ne rode PTT-wagen, die van de an
dere kant kwam. De personenauto,
bestuurd door N van E. uit Amster
dam, die op weg naar huis was,
kwam in een sloot terecht. De vier
inzittenden, alsmede de chauffeur
van de PTT-auto, A. J. uit Utrecht,
zijn allen met een hersenschudding
en snijwonden naar het stads- en aca
demisch ziekenhuis te Utrecht ver
voerd. Beide auto's werden zwaar
gehavend.
ONVOORZICHTIGE FIETSER
DOOR AUTO GEGREPEN.
Te Ede is gisteravond de twintig
jarige boerenzoon W. van Beek bij
het onvoorzichtig per fiets passeren
van de Rijksweg gegrepen door een
auto van het Koninklijk Huis. Hij
werd zo zwaar gewond, dat hij korte
tijd later is overleden.
De chauffeur van. de auto werd
licht gewond. De andere inzittende,
de uit Rusland afkomstige verzorger
van de paarden van de Prins, bleef
ongedeerd.
GEEF U NÜ OP: HUIDEKOPERSTRAAT 20 - AMSTERDAM
(Advertentie)
HEBBEN WE TOT NOG TOE
GOED GEBOERD?
r\E hooibouw zit er bijna overal op
en bij het wisselende, onvaste
weer is het voor de boeren een span
nende tijd geweest. De stedeling en
in 't algemeen de niet-boeren hebben
er weinig idee van, wat er voor komt
kijken om de hooibergen te laten uit
dijen tot boven de dakvorst van de
stallen en welk een geruststelling en
voldoening het geeft, als het laatste
voer hooi is gelost. Wij kunnen daar
van meepraten, omdat we zo gesteld
zijn op het landelijk aartsvaderlijk
bedrijf van de brave Abel of
schoon we ons ook thuis voelen bij
de boze Kain, die de eerste stad
bouwde! Met je ene been in een
klomp op het groene gras te staan
en met je andere been in een schoen
op het grauwe trottoir, geeft iets
hinkends aan het leven. Het vergt
een soort sportiviteit daarbij het
evenwicht te bewaren en het is juist
deze sportiviteit, dit telkens verwis
selen van rol en costuum, welke een
van de meest vreugdevolle en
boeiende ontdekkingen in ons later
leven is geworden.
Wij hebben dus, in zoverre het
stedelijk been het toestond, met ons
landelijk been gehooibouwd en al
was het weer tamelijk koel er nog
menige eerlijke zweetdruppel bij ge
laten. Er staan een paar hooibergen
in de Leidse omgeving, die we met
voldoening monsteren, omdat we zelf
een, wel zeer bescheiden, aandeel
hebben gehad, die vierkante hooi-
kastelen van de grond af op te wer
ken. Wij zouden graag willen, dat
ons gehele leven zulk een welge
slaagde hooibouw was. Dit moet in
geestelijke zin worden verstaan, want,
gelijk de Prediker zegt: alles heeft
zijn tijd en als de hooibouw voorbij
is, is de aardigheid er meteen van
af tot de volgende zomer. Ieder
mensenleven is te vergelijken met
een hooibouw, waarbij" we met
veel overleg, maar ook met ijver en
inspanning erop uit moeten zijn, aan
het eind ervan gerustgesteld en vol
daan te zijn.
MU hoe het met uw hooiberg
staat, weten wij niet, maar de
onze is nog lang niet volgereden en
wat er in zit is zwart en stoffig ge
worden van de regen en de boven
laag broeit, dat je het in de verre
omtrek kunt ruiken. En wanneer we
eens in onze omgeving kijken, zien
we overal onder een grote kap wei
nig hooi en snuiven we hier en daar
die zoete, weeë broei-lucht op. Zó
kunnen we de winter van ons leven
niet ingaan! Dat wordt een schade
post van belang, tenzij we op stel
en sprong ons bedrijf, het bedrijf van
ons leven, omgooien.
Hoe komt het, dat we zo slecht boe
ren?
Iedere landman kan ons vertellen,
dat hij reeds in het najaar en later
nog eens in het voorjaar, de stukken-
weiland, die hij tot hooiland bestemd
heeft, flink bemest. Een van de
grondfouten in ons levensbedrijf is,
dat we het niet vruchtbaar maken
door dat. ouderwetse, maar heilzame
gebruik van het gebed. We bidden
veel te weinig en wat we nog bidden,
doen we slecht en slordig. Dat bidden
van ons lijkt eigenlijk nergens op.
Het raakt kant noch wal. Wanneer
iemand ons een gunst of onze voor
spraak kwam vragen en hij zou dat
doen op de manier, waarop wij ple
gen te „bidden" tot God, tot Chris
tus, tot Maria en de heiligen zou
den we de vent ogenblikkelijk de
deur uit trappen.
Als de Heer geen wasdom geeft,
tevergeefs werken de landbouwers.
Tevergeefs werken we aan onze hooi
bouw, indien we de bodem van ons
leven niet bemesten met het gebed.
Daartoe behoeft men niet 's ochtends
en 's avonds naar de kerk te gaan.
Het gebed en daarom kon Christus
zeggen, dat we altijd moeten bid
den welt vanzelf op uit ieders per
soonlijke betrekking en zijn goede,
eerbiedige verstandhouding tot zijn
Schepper en Verlosser.
Geen wonder, dat onze hooiberg
leeg blijft!
IS onze bemesting in orde, dan moe-
ten we er voor zorgen, dat in het
groeiend gras de distels of „stekels"
en ander onkruid niet de overhand
krijgen. Het is een tamelijk saai werk
iedere dag zijn geweten te onder
zoeken en telkens weer nieuwe ste
kels te ontdekken en uit te rukken.
Maar op den duur schijn je die hoog
moedige dingen de baas te kunnen
worden. Ook moeten we ervoor wa
ken, dat ons hooiland degelijk is af
gesloten, zodat niet de koeien van
losbandigheid, van te veel uitgaan,
van te weelderig leven door het hek
breken en in één nacht ons kostelijk
hooiland vertrappen enbesmeu
ren. Dan kunnen we bijna opnieuw
beginnen.
Als dan de tijd van maaien is ge
komen en het gras in het zwad ligt,
moeten we nog de levensles leren
van het wijze midden. Niet te haastig
leven alsof we met ons sloven de
eeuwigheid kunnen verdienen (doch
bij dat haastig leven is de eeuwig
heid meestal niet ons doel), wgnt
dan is het gevaar groot, dat we onze
hooiberg moeten uithalen, omdat Jan
de peiler de temperatuur als veel
te hoog keurt! Niet te langzaam le
ven en de „aangename tijd" van de
genade vruchteloos en sloom in alle
daagse vervlakking voorbij laten
gaan, want ziet, dan begint het juist
te regenen, als het hooi ligt opge-
wierst en hebben wij geen tijd het
overeind te zetten.
lyiAAR indien we alles hebben ge-
daan, wat een goede boer doet
om goed te boeren: als we onze le
vensbodem hebben bemest met de
wasdom van gebed, als we dag aan
dag gestreefd hebben ons hooiland
zo proper mogelijk te houden, als we
ijverig onze taak vervullen zonder
ons te verbeelden, dat wij zelf gras
kunnen laten groeien of hooi kunnen
maken, maar dat we toch zélf zullen
moeten hooien om hooi te krijgen
dan zouden onze hooibergen even
hoog en statig zijn als de twee hooi
bergen, welke zo vol van goed en
geurig hooi hun kop boven de vorst
van de stallen uittorsen.
Misschien krijgen we dan in de
winter van ons leven van Hem, die
door Zijn Zoon „een boer" is ge
noemd („Pater meus agricola est")
het complimentje, dat we goed ge
boerd hebben! Daar moet het ons om
te doen zijn.
MARIUS.
Wilt U iets weten?
Vraag: Ik ben vanwege een neven
betrekking verplicht verzekerd, is nu
ook mijn echtgenote automatisch ver
zekerd?
Antwoord: Ja.
Antwoord: Leiden, Zoeter woude,
Zoetermeer, Rotterdam, Dordrecht,
Moerdijk, Breda, 87 km.
Vraag: De kortste weg van Alphen
aan den Rijn naar Arnhem. Vervol
gens een boottocht van Rotterdam
naar Nijmegen.
Antwoord: Alphen, Woerden, Utrecht
Zeist, Woudenberg, Soherpenzeel,
Renswoude, Ede, Arnhem, 103 km.
De boot RotterdamNijmegen vaart
iedere Woesdag- en Zaterdagmorgen
af om 9 uur, Prins Hendrikkade 59,
Rotterdam. Fietsen kunnen meege
nomen worden. Tarieven kunnen wij
in deze rubriek niet vermelden.
Vraag: De kortste weg van Leiden
naar Varsseveld (Lichtenvoorde).
Antwoord, Zie bovenstaand ant
woord tot Arnhem. Vervolgens Die
ren, Doesburg, Doetichem, Westen
dorp, Varsseveld, 159 km.
Vraag: De kortste weg van Zoeter-
woude over Amersfoort naar Emmel-
oord.
Antwoord: Zoeterwoude, Alphen,
Woerden, Utrecht, De Bilt, Amers
foort, Nijkerk, Putten, Ermelo, Har
derwijk, Nunspeet, Elburg Oosten
dorp, Oosterwolde, Kampernieuw-
stad, Kampen, Zandberg, Ens, Emmel-
oord, 175 km.
Vraag: De kortste weg van Leiden
naar Sluis over Rotterdam, Nurnans-
dorp.
Antwoord: Leiden, Zoeterwoude,
Zoetermeer, Rotterdam, IJsselmonde,
Barendrecht, Blaak, Westmaas, Klaas
waal, Middelsluis, Numansdorp, Wil
lemstad, Dinteloord, Steenbergen,
Bergen op Zoom, Nieuw Borgvliet,
Woensdrecht. Rilland. Krabbendij-ke,
Kruiningen, Biezelinge, Goes, 's Heer
Arendskerke, Lewedorp, Nieuwland,
Middelburg, Vlissingen, Breskens,
Schoondijke, Oostburg, Sluis, 134 km.
Door CHARLES BRUCE)
Nadruk verboden.
39;
Ze haakte -een lange smalle bundel
van de muur. die geheel in bonte
zijde was gewikkeld. Eerbiedig wik
kelde ze het omhulsel weg. De sa
tijnhouten schede en het ivoren ge
vest van een kris kwamen te voor
schijn. Ze bukte zich heel laag over
haar vader heen en zag dat zijn
ogen gesloten waren.
„Slaap je, vader?" vroeg ze.
„Nee kind, ik dacht maar wat na.
Maar wat is er? Ah, Si Gajah!" zei
hij, toen hij het blinkende, verende
lemmet in zijn handen, omdraaide
„Ben jij het? Ah, ah, wij oudjes zul
len dus weer aan het werk trekken,
hè. Jij bent nog even blinkend en
lenig, terwijl ik verweerd en roes
tig ben geworden, oude vriend. Wij
mensen, sterven. Mijn vader stierf,
aijn vader stierf en diens vader. Jij
leeft, jij sterft nooit, Si Gajah! Maar
wat geeft dat allemaal, je past nog
even goed in mijn hand, als in die
goede oude dagen, toen ik beroemd
was om mijn snerpende sorak en jou
suizend uit de schede trok. Ha, ha-
Si Gajah. Nog een keer, dan zul jij
wellicht hier op aarde blijven en ik
zal dan vertrekken naar de top van
de Heilige Berg, waar de strijders
van vroeger me reeds wachten. Dan
moet ik goed nieuws van jou aan
mijn vader kunnen overbrengen. Hij
zal zeker naar je vragen, want jij
was steeds zijn trots, de oogappel
van zijn bestaan in die heerlijke da
gen".
De stem van het grijze oppernoofd
stierf weg in een gekreun en toen
riep hij plotseling uit: ..Ik was aan
het dromen, Simuk, mijn kind, we
moeten vertrekken voor de anderen
wakker w.orden en ons komen onder
vragen. Kom laat ons nu wat eten
en dan optrekken".
Simuk legde een vers bananenblad
voor hem neer, waar ze een flinke
partij stomende rijst opgediend had,
met een versiering van zout, ge
droogde vis en gekookte junglekrui
den. Toen de maaltijd was afgelopen
overhandigde ze hem de halve bast
van een kokosnoot vol water, die ze
tapte uit een der zes voet hoge bam-
boebonren, die in een hoek van het
vertrek als voorraadschuur dienst
deden. Ze wierp een licht rieten
draagmandje over haar schouder en 1
stond reeds gereed om te vertrek
ken. Geduldig wachtte ze zwijgend
op haar vader. Nu ze eenmaal over
tuigd was, dat de oude man niet
meer aarzelen zou in het volbrengen
van zijn beloofde hulp was alle ver
zet van daareven in haar gezonken
en toonde ze zich de immer gehoor
zame en liefdevolle dochter van een
voornaam geslacht. Langzaam gord
de Pulangga Si Gajah rond zijn len
denen. Zijn acht voet hoge speer nam
hij van haar plaats tegen de muur.
Nog eenmaal wierp hij een lange
zwijgende blik over alles wat hij ja
ren had gekend en nu verlaten ging.
Toen ging hij Simuk voor naar bui
ten.
In het Oosten verrkondigldö een
zwak plekje rose aan de hori.zon de
komst van de zon. De kilte van de
vroege morgen en de mist deden het
oude opperhoofd rillen.
„Het is koud, dochter".
„Het is zeker koud. Vader, maar de
de zon zal spoedig opkomen".
„Je had gelijk, dat je zo dapper
tegen de Toean hebt gesproken, Si
muk, toen ik naliet mijn plicht te
herkennen Verstand is koud en
vrees is koud, maar moed heeft,
warmte nodig. Helaas dochter ik ben
oud en ik vergat gisterenavond alles.
Ik vergat hoe dikwijls ik als man
met de dood hdb gevochten, ik ver
gat de vreugde van het gevecht, en
was jij er niet geweest dochter, dan
had ik zelfs mijn eed vergeten. Je
hebt er heel goed aan gedacht, dat je
mij gevolgd bent".
„Taman-ku", antwoordde Simuk
kortaf.
Een lange stilte. Toen vroeg Pu
langga met een zeer eigenaardige
klank in zijn stem:
„Dochter vertel me eens, indien
mijn hart geweigerd had, indien ik
geen moed gevonden zou hebben,
indien ik niet vertrokken was, zou je
dan werkelijk alleen zijn gegaan,
zoals je de Toean had beloofd? Al
leen naar een troep heethoofden, die
een vrouw niet tellen?"
„Zeker, vader".
„Dat kan ik niet snappen. Een
vrouw is een vrouw, waar ook haar
wieg heeft gestaan. Had ik een zoon
gekend, dan zou ik gehoopt hebben,
dat hij mijn plaats had ingenomen
in-dit avontuur/of tenminste rug aan
rüg met mij zou hebben gestaan, als
het einde gekomen zou zijn en die
honden ons hadden omringd, met
hun halfopen snuiten grijnzend van
angst en overwinning tegelijk, terwijl
ze al meer op ons aandrongen. Maar
-pen vrouw dat is toch heel wat
anders?"
„Bloed is bloed, Vader, of het nu
in een zoon of in een dochter stroomt,
en u hebt het daareven zeer terecht
gezegd, een vrouw is een vrouw,
waar ook haar wieg heeft gestaan".
„Wat bedoel je daarmee, Simuk?"
„Twee dingen, twee verschillende
dingen, Vader. Zou de dochter van
Pulangga de dood vrezen, het ge
vecht, of angst hebben om haar
scherpzinnigheid uit te spelen tegen
lagere mannen? Nee, dat is het bloed,
de trots van een rijk voorgeslacht".
Zij hield plotseling in en Pulangga
drong na een ogenblik stilte aan:
,.En de tweede bedoeling, Simuk,
wat is die? Ik kan ze nog niet vat
ten".
„Het valt evenmin gemakkelijk ze
uit te spreken, Vader. Gij zult het
wellicht nooit begrijpen".
„Je kunt in ieder geval trachten
v,et mij duidelijk te maken. Misschien
dat het mij toch gelukken zal, er
achter te komen".
„Nee, Vader, ik alleen ken de ware
beweegredenen", antwoordde Simuk
en na een pauze ging ze in korte,
vlug uitgestoten en telkens onder
broken zinnen verder. Zelf-onderzoek
is nooit gemakkelijk en zelfs tegen
over haar vader voelde Simuk zich
verlegen worden, toen ze de fijnste
trillingen van haar innerlijk trachtte
op te vangen in de te zware woor
den. Wat haar vroeger zo eenvoudig
had geschenen, vertrouwen te schen
ken aan haar edele vader en vriend,
bleek nu, een niet te tillen blok, dat
zich tussen hun harten had gescho
ven.
„Vader, ik ben geen kind meer. Ik
weet, i:k heb gehoord en ik
heb gezien hoe wij vrouwen
van het bruine ras verkwanseld,
verkocht worden. Indien onze ouders
koud en wreed genoeg zijn, worden
we verruild niet aan de man die wij
beminnen, maar aan de meest bie
dende De laatste twee jaren heb ik
in voortdurende angst geleefd, dat
een of andere minnaar zou komen
opdagen om me weg te halen uit
mijn rust en geluk naar de schande
van het gedwongen koophuwelijk.
Met U, Vader, voel ik me gelukkig
en tevreden ben ik met jouw tegen
woordigheid, jouw bijzijn. Maar een
man, een echtgenoot uit onze eigen
Salongstam. waar vindt ge in de
ze dagen nog een geschikte
minnaar voor de kleindochter van
Antak? Ik heb het lot der vrouwen
gezien in Bunan en Fort Malcolm-
(Wordt vervolgd)
