De Tweede Kamer nog niet
op vacantie
Minister Luns in
New Delhi
RANG
ü!(2
Moeilijke dagen voor werkers
aan dijken in het rampgebied
PRINSESSEN NAAR AMERIKA
VERTROKKEN
Vier jeugdige delinquenten braken
uit Vughtse gevangenis
Rokerig feest te
Purmerend
Jongeman schoot vader met
stengun en revolver neer
Een Nederlandse missionaris
slachtoffer van een hittegolf
Motor vloog op
trailer
Tropenliefde
WOENSDAG 15 JULI 1953
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 1
Eerst E. D. G.-verdrag behandelen
Vergoedingen
stormschade
De Tweede Kamer heeft gisteren
met 75' tegen 6 stemmen een voor
stel van voorzitter Kortenhorst aan
genomen om het verdrag van de E.
Ü.G. voor het reces te behandelen.
De C.P.N. stemde tegen.
De heer OUD (V.V.D.) opperde
bezwaren; dat de Kamer niet vol
doende gelegenheid zou hebben het
eindverslag te bestuderen, tenzij
men het zomerreces zou uitstellen.
De VOORZITTER erkende, dat
zijn voorstel niet het gewone routine-
voorstel is. Het is een tegemoetko
ming aan de Regering, die het op
prijs zou stellen,indien het verdrag
wordt behandeld vóór het reces.
Vrijdag zal de dag worden bepaald
waarop de beraadslaging zou kun
nen beginnen. Een en ander betekent
dathet reces later zal ingaan dan de
leden hadden gedacht.
De Kamer besloot vervolgens de
interpellatie van mr. Roosje (A.R.)
over het uitblijven van de toegezegde
verbetering der lerarensalarissen
.Donderdagmiddag om één uur te
doen houden.
Daarna werd in behandeling ge
nomen het wetsontwerp houdende
een regeling met betrekking tot de
toekenning van vergoedingen aan
met publiekrechtelijke lichamen ge
lijkgestelde lichamen ter zake van
schade tengevolge van de stormvloed
op 1 Februari.
Vervolgens kwam aan de orde het
wetsontwerp, houdende ficale tege
moetkomingen in verband met de
watersnoodramp.
De heer VAN DEN HEUVEL be
pleitte de wenselijkheid bij de giften
aan Roode Kruis of Nationaal Ram
penfonds, wiaarvoor belastingfacili
teiten zullen gelden, ook te betrekken
giften aan publiekrechtelijke licha
men.
De heer LUCAS (K.V.P.) had meer
soepelheid tegenover de wensen van
de Kamer verwacht. Alle suggesties
waren afgewezen. Hij vreesde dat de
slachtoffers slachtoffers zullen blij
ven.
De heer RITMEESTER (V.V.D.)
zei dat het teleurstelling heeft gewekt
dat de belastingfaciliteiten alleen van
toepassing zijn op giften aan Roode
Kruis en Rampenfonds. De heer
Gortzak opperde dezelfde bezwaren.
STAATSSECRETARIS VAN DEN
BERGE verklaarde dat het niet mo
gelijk is alle giften belastingfacilitei
ten te verlenen. Waar zou de grens
moeten liggen? Een amendement zou
hij met gelatenheid aanvaarden.
De heer C. VAN DEN HEUVEL
diende een amendement in, dat be
oogde ook giften aan publiekrechte
lijke lichamen te doen vallen onder
de belastingfaciliteiten. Het werd
z.h.s. aangenomen.
De Kamer heeft zich verenigd met
het wetsontwerp tot wijziging van de
begroting 1953, dit met betrekking
tot uitgaven verband houdende met
watersnood. Naar schatting zullen de
rijksuitgaven stijgen met een bedrag
van ruim ƒ800 millioen en de rege-
De Nederlandse minister van bui
tenlandse zaken mr. J. M. A. H.
Luns is Dinsdag te New Delih aan
gekomen, waar hij drie dagen zal
blijven. Bij aankomst verklaarde
hij: ,Ik hoop, dat de bezwaren en
de houding van president Syngman
Rhee het sluiten van een rechtvaar
dige wapenstilstand niet zullen be
lemmeren, omdat een wapenstil
stand in Korea naar mijn mening
het begin moet zijn van eeh alge
mene vrede en het einde van de
huidige wereldspanning".
Minister Luns verklaarde tegen
over de pers, dat zijn bebsprekingen
in Australië over de samenwerking
op technisch gebied in Nieuw-Gui-
nea geslaagd zijn. Hij legde er ech
ter de nadruk op, dat politieke ef
militaire kwesties niet ter sprake
zijn gekomen.
De besprekingen hadden betrek
king op de politiek, die ten aan
zien van de Papoea's gevoerd zou
moeten worden en over de econo
mische samenwerking tussen Austra
lië en Nederland.
ring stelt zich voor het herstel in
een periode van twee jaar tot stand
te brengen.
IMMUNISATIE.
In de avondzitting heeft de Kamer
een begin gemaakt met de behande
ling van het wetsontwerp immunisa-
tie militairen. Daarin wordt de mi'
nister van oorlog en marine de be
voegdheid verleend miltairen de ver
plichting op te leggen aan de vacci
natie voor de eerste maal tegen pok
ken te onderwerpen. Voorts wordt
bepaald dat de minister bevoegd is
militairen de verplichting op te leg
gen zich, ter voorkoming van optre
den of verspreiding van ziekten, aan
revaccinatie tegen pokken en aan
iedere door hem nodig geoordeelde
inenting en herinenting tegen ande
re ziekten te onderwerpen.
De heer FENS (K.V.P.) diende een
amendement in mede ondertekend
door leden van de C.H., V.V.D. en P.
v. d. A. beogende de beslissing
van de minister op een verzoekschrift
in individuele gevallen te binden aan
het gunstig advies van de commis
sie van geneeskundigen.
De heer BRUINS SLOT (A.R.)
diende een amendement in, dat mede
was ondertekend door leden van K.
V.P., V.V.D. en C.H., en dat beoog
de om voor minderjarige militairen
degene, die de ouderlijke macht of
de voogdij uitoefent een verzoek
schrift tot het verkrijgen van vrij
stelling te doen indienen.
De heer VERMEER (P. v .d. A.)
was van oordeel dat het ontwerp
moet worden aangenomen.
Odólal^uilU
in diverse fijne smaken.
32 cent per 100 gram.
Let op de naam Rang op het beschermend
omhulsel van ieder „Rangerie"
vezsnapeufifr van
Storm en water vernielden Rampaartse dijk
voor de tweede maal
Het aanhoudende stormweer van de laatste dagen betekent een nieuwe be
proeving voor de mannen op de Nederlandse dijken, die met inspanning
van alle krachten reeds maandenlang pogen om de gevolgen van de waters
nood te keren. Van vooruitgang is tijdens storm in het rampgebied geen
sprake, men is ei' al blij, als het water weer niet opnieuw een tol eist. Dat
het niet altijd mogelijk is om te behouden, wat men aan het water ontrukt
heeft, bleek gisteren tussen Oosterland en Nieuwerkerk op Schouwen, waar
de Rampaartse dijk, die enige tijd geleden met zoveel moeite gedicht is,
wederom bezweek onder de aanhoudende druk van het water en binnen de
paar uur een gat van twintig meter vertoonde. Men werkt momenteel in
het rampgebied met een dïieploegenstelsel, zodat er practisch altijd man
nen op de dijken aanwezig zijn. Maar het water, aangevoerd door de dol
geworden wind, blijkt in deze dagen weer een kracht te bezitten, waarte
gen mensenmacht noch -verstand is opgewassen.
Gisteravond om 21.25 uur zijn met
het K.L.M.-lijntoestel P.H.-T.F.N., de
DC-6B „Abel Tasman" met de Ame
rikaanse K.L.M.-gezagvoerder Ran
dolph Reece de prinsessen Beatrix en
Irene naar New York vertrokken.
Zij worden begeleid door het hoofd
veiligheidsdienst van het koninklijk
Waren de zilveren
guldens té zwaar
Naar aanleiding van de aanstaande
weder-invoering van zilveren mun
ten, is dezer dagen een bespreking
gevoerd in de Tweede Kamer, waar
uit bleek, dat sommige leden niet
bijster enthousiast waren over de
weder-invoering van zilveren mun
ten.
Deze leden waren van mening, dat
het publiek de zilveren guldens maar
zwaar zouden vinden en liever de
papieren betaalmiddelen zou hou
den, mits deze van een materiaal
vervaardigd zouden worden, dat niet
na enige tijd vuil en gescheurd zou
zijn.
De rijksdaalders in zilver ont
moetten weinig tegenstand, terwijl
er ook een suggestie werd gedaan
onr zilverbons van 5 uit te geven.
KWITANTIEZEGEL BLIJFT 0.15
Uit de mededeling, dat het tarief
dat de P.T.T. berekent voor het in
casseren van kwitanties, is verhoogd,
hebben velen opgemaakt, dat
kwitantiezegel van 0.15 gebracht is
op 0.25. Deze opvatting is echter
onjuist.
Het zegelrecht voor kwitanties en
bewijzen van betaling, betrekking
hebbende op bedragen van meer dan
20 blijft 0.15.
Het ere-fonds voor
oud-verpleegsters
Het Ere-fonds voor Oud-Verpleeg
sters heeft een bedrag van ca.
450.000 verzameld. Het heeft de
noodlijdende Nederlandse verpleeg
sters opgeroepen om zich aan te mel
den. Aan deze oproep hebben onge
veer 700 gegadigden gehoor gegeven.
Het Ere-fonds is voornemens een
actie in te zetten voor het werven
van vast contribuanten voor het
fonds.
huis, de heer C. Sesink.
Om tien over half negen kwamen
de prinsessen met de Koningin en
Prins Bernhard per auto op 't vlieg
veld aan. Prinses Beatrix droeg een
grijs jasje met een blauw hoedje,
Prinses Irene eveneens een grijs
jasje met een rood hoedje.
Na een hartelijk afscheid stapten
zij om tien over negen in het vlieg
tuig en wuifden van achter het
raam hun ouders en andere achter-
blijvenden toe.
Op het vliegveld waren o.a. ter be
groeting aanwezig de heren C. C.
Steensma, vertegenwoordiger van
de directie der K.L.M. op Schiphol,
E. van de Beek, adjunct-directeur
van de luchthaven Schiphol en J. F.
van Oldenborgh, hoofd lijnbedrijf
Amsterdam"Curagao.
De route van de machine is Am
sterdamGlasgow—Gander—New
York, waar het toestel heden om
11.10 uur plaatselijke tijd wordt
verwacht. De stewardes van het toe
stel is mejuffrouw Holtes.
Direct nadat het toestel vertrok
ken was reden H. M .de Koningin en
94ste lijst slachtoffers
watersnood
Van het informatiebureau van het
Nederlandse Roode Kruis ontvingen
wij de 94e lijst van geborgen en ge-
identificeerde slachtoffers „waters
nood", uitgegeven 14 Juli 1953.
KRUININGEN.
Rijkse-Christiaanse, Adriana, geb.
31.10.1910.
NIEUWERKERK.
Wandel-Corstanje, Dingena, geb.
21.11.1902 te Goes.
De weg der vrijheid
was heel erg kort!
Vier jeugdige delinquenten in
leeftijd variërend van 20 tot 27 jaar
hebben gisteravond tegen negen uur
een ontsnappingspoging gewaagd uit
de jeugdstrafgevangenis „Nieuw
Vosseveld" te Vught. Dank zij de
activiteit van de onmiddellijk ge
alarmeerde gemeentepolitie van
Vught en de medewerking van twee
rijksspeurhondgeleiders konden de
vluchtelingen na twee uur in vrijheid
te zijn geweest weer worden ingeslo
ten. Zij hebben straffen uit te zitten
variërend van anderhalf tot twee
en een half jaar.
Om ongeveer negen uur werd de
politie gealarmeerd door de direc
teur der jeugdstraf gevangenis over
een ontsnapping.
De gevangenis grenst aan het Am
bonezen woonoord „Lunetten" en
is door een afrastering van dit woon
oord gescheiden. Een der bewakers
bemerkte de vlucht en loste enkele
waarschuwingsschoten waarop de
dienstdoende politieman in 't woon
oord zich zo spoedig mogelijk naar
de afscheiding begaf. Ondertussen
was een tweede bewaker per fiets
naar het bedreigde punt getogen. Hij
trof de vier delinquenten nog bij de
afrastering aan. De man was echter
niet bewapend, daar hij geen dienst
had. Het viertal bemerkte dit ter
stond en ging, ondanks de dreige-
Raadsleden afgewezen.
Drie nieuw gekozen raadsleden van
de Zuidbevelandse gemeenteraad
Baarland konden niet tot de raad
worden toegelaten, omdat zij ver
zuimd hebben hun geloofsbrieven in
te dienen. Een van hen is een af
tredend wethouder. Tezamen met de
burgemeester van Baarland, de heer
Van Liere, hebben de drie heren nog
een bezoek gebracht aan de provin
ciale griffie van Middelburg, doch
ook hier zag men geen uitkomst.
Thans heeft het centraal stembureau
de opvolgers van de drie „laatko
mers" tot raadsleden benoemd ver
klaard.
menten van de bewaker, aan de
haal. Drie konden hun weg naar de
vrijheid van korte duur vervolgen.
De vierde werd door de bewaker ge
grepen. De te hulp gesnelde politie
man nam de delinquent van de be
waker over. Inmiddels had de
Vughtse gemeentepolitie een pa
trouille met politiehond in de omge
ving van de gevangenis uitgezet. As
sistentie werd voorts verzocht aan
een tweetal rijksspeurhondgeleiders.
De hond van een der rijkspolitie
mannen gelukte het de voortvluchti-
gen op te sporen op ongeveer VA
km. afstand van de jeugdgevangenis.
De delinqunten verklaarden van
plan te zijn geweest naar België de
wijk te nemen. De recherche van de
Vugthse gemeentepolitie stelt een
onderzoek in naar de mogelijkheid
van deze ontvluchting.
Waar Purmerend naderhand ook
beroemd om zal worden en met
welke verbluffende heldenfeiten
dit Noordhollandse plaatsje ook
eenmaal in de geschiedenisboeken
genoemd zal worden, vaststaat in
ieder geval, dat Purmerend thans 'n
vermaardheid ver buiten Neder
landse grenzen heeft wegens zijn
roemruchtige pijprokersclub „De Ge-
sellighe Dampkringh", Opa Klijzing
en de initiatieven, die vanuit Purme
rend steeds weer de pijperswereld
in opperste verrukking brengen.
Thans wordt ook weer menige
rokersclub verrast met een uitnodi
ging van deze vermaarde club, waar
in gevraagd wordt op 12 September
a.s. in Purmerend te zijn om daar
deel te nemen aan een nationaal
pij prokersconcours
Op deze voor Purmerend onge
twijfeld gewichtige dag zullen de
groten'" uit de pijprokende mens
heid in het strijdperk treden. Wij
noemen slechts Opa Klijzing als
internationaal en de nationale kam
pioen S. de Ridder.
Gerenommeerde Duitse clubs, die
reeds een halve eeuw en langer be
staan, zullen eveneens van de partij
zijn.
Slachtoffer
ernstig gewond
Een 29-jarige jongeman te Gro
ningen heeft gisteravond na een ru
zie een moordaanslag gepleegd op
zijn vader.
Het gezin woont aan de Parallel
weg 6 te Groningen, waar de buren
Prins Bernhard per auto terug naar plotseling werden opgeschrikt door
Soestdijk. het knallen van enkele schoten. Kort
daarop vluchtte een hevig bloeden
de persoon uit de woning, luid
„moord" en om hulp roepend. Het
bleek het hoofd van het gezin te zijn.
Hij werd achtervolgd door zijn zoon,
die ook buiten de woning enkele
schoten op zijn vader loste. De blaf
fende cylinderrevolver van de da
der zweeg eerst toen het slachtoffer
hevig bloedend neerstortte en buren
te hulp snelden. De politie was spoe
dig ter plaatse en trof de dader met
nog in zijn handen een stengun in
Overleden in Pakistan
De verschrikkelijke hittegolf, die kilometers te voet moesten afleg-
in Pakistan aan honderden mensen
het leven heeft gekost, heeft nu ook
een jonge Nederlandse missionaris
tot slachtoffer gemaakt, nl. Frater
Gabriël van Resteren O.F.M.
Fr. Gabriel van Kesteren werd op
12 Maart 1928 te Kortenhoef geboren,
maakte zyn gymnasiale studies aan
het missiecollege der Franciscanen
en trad September 1949 in het kloos
ter. Fr. Gabriël was in Juni 1952
naar Pakistan vertrokken om aldaar
in het studieklooster Portiuncula bij
Karachi zijn theologische studies te
gaan beginnen. Na zijn eerste studie
jaar ging hij als naar gewoonte met
zijn collega's een trip maken naar het
binnenland om van nabij kennis te
maken met het missionarisleven in
de jungle. Van Nawabshah, in de
provincie Sind, zouden zij een klein
dorpje gaan bezoeken, waarvoor ze
eerst een stuk met de trein, daarna
met de bus en tenslotte nog enkele
gen. Bijna hadden zij het dorpje be
reikt het was Dinsdag 30 Juni des
morgens om half elf toen frater
Gabriël een beetje achter bleef. Hij
riep zoiets van kapotte sandalen,
maar bijna op het zelfde ogenblik
zakte hij in elkaar en geraakte bui
ten bewustzijn. Men ging in het
dorpje een charpai halen een
soort bed daarop droegen ze hem
naar een van de hutjes en legden
hem daar onder een rieten afdakje
neer.
Daar men vermoedde, dat het zon
nesteek zou zijn, bewerkte men hem
met koud water. Later lukte het aan
een stuk ijs te komen. Hoewel een
en ander de zieke wel verlichting
bracht, kwam hij niet goed bij. Te
gen de avond werd hij rustiger en
reeds dacht men het pleit te hebben
gewonnen, toen bleek, dat dit het ein
de betekende. Nog voordat de bus,
waarmede ment hem hoopte te kun
nen vervoeren, was aangekomen, gaf
hij de geest. Slechts enkele ogen
blikken van tevoren had men hem
nog het H. Oliesel kunnen toedie
nen.
Eindelijk kwam de bus tot op een
afstand van twintig minuten nabij.
En na een moeizame tocht door de
pikdonkere woestijn bereikte men
eindelijk de bus. Vandaar ging het
door naar Nawabshah, waar Karachi
werd gewaarschuwd. Door bemidde
ling van een goede vriend was het
mogelijk, het stoffelijk overschot per
vliegtuig naar Karachi over te bren
gen, waar het Woensdag 1 Juli in de
avond op het kerkhof werd bijgezet.
De rouwdienst met avondmis trok
zeer veel belangstelling en werd bij
gewoond door mgr. van Miltenburg,
aartsbisschop van Karachi, en door
de geestelijkheid van- stad en om
streken.
Het plotselinge heengaan van deze
jonge en veelbelovende missionaris
is wel een zware slag voor de Katho
lieke missie in Pakistan.
Chefarine „4"
doet wonderen!
tjSSÊMSSmMÊSk
(Advertentie)
zijn woning aan. Hij liet het vuur^
wapen evenwel na de eerste somma
tie vallen waarna hij werd gearres
teerd en naar het hoofdbureau van
politie werd overgebracht. Daar leg
de hij een volledige bekentenis af.
Uit het voorlopig onderzoek is ge
bleken dat de jongeman na een hef
tige ruzie met zijn vader een cylin
derrevolver en een stengun gegre
pen had, welke vuurwapenen eigen
dom waren van zijn vader. Het is
nog niet komen vast te staan, hoe
deze man aan de vuurwapens kwam.
De politie onderzoekt ook nog het
motief van de aanslag.
Het slachtoffei werd ernstig ver
wond door de G.G. en G.D. naar het
Academisch Ziekenhuis overgebracht.
Zijn toestand was vannacht niet le
vensgevaarlij k.
LUITENANT GEDOOD
Op de grote weg BredaTilburg,
nabij het gehucht Hulpen, is Maan
dagavond een ernstige ongeluk ge
beurd, dat aan de eerste luitenant
der luchtmacht, Muste, uit Den Haag
het leven kostte, terwijl zijn collega,
tweede luitenant Felken uit de pro
vincie Groningen, zeer ernstig werd
gewond. Voor zijn leven wordt ge
vreesd.
Beiden reden op een motor in de
richting Tilburg, toen een trailer
met oplegger, die op een parkeer
plaats had gestaan, begon te rijden.
Daarop is motor waarschijnlijk bij
het passeren, op de trailer ingereden.
Zij kwamen tussen trailer en opleg
ger terecht en zo geweldig was de
kracht, waarmee de botsing aan
kwam, dat de wielen onder de motor
werden uitgeslagen. Een der officie
ren sloeg over de motor heen. Het
was luitenant Muste, die op slag
werd gedood. Zijn collega kwam
midden op de weg terecht en werd
later in zorgwekkende toestand op
genomen.
(Door CHARLES BRUCE)
Nadruk verboden.
24)
Vlak voor hen liep de stoffige
bruinrode weg, als 'n smal lint. De
diepe afvoerkanalen scheidden aan
beide kanten van de rubberaanplan-
tingen door twee stroken sappig
groen gras.
In dikke rijen stonden de dikke grijze
stammen, gemerkt en gekorven, op
de plaats waar men het dagelijkse
kwantum sap had afgetapt. Zij droe
gen een vederbos van grijs-groene
bladeren, die nauwelijks bewogen op
de wind. De hoefslagen der ponny's
werden gedempt in het mulle zand,
dat telkens in stofwolkjes werd op-
gsdreven en lang nodig had voor het
reer viel. Het enige heldere geluid,
«."at men van tijd tot tijd vernam,
v. ?s het blijde openknappen der rype
r ui"? her zaden, die het onder de wei
dende stralen van de zon niet lan-
g:.r meer konden uithouden in hun
C ere beklemming en juichend een
uitweg zochten naar licht en lucht.
Hun harde, schedelachtige huisjes
barstten open en heel de inhoud viel
op de grond. Heel hoog boven de
tunnel, waaronder ze nu beschut te
gen de zon, verder reden, ontdekte
Desmond nog een plek blauwe lucht,
terwijl links en rechts soms een
scheut wit licht door het duister
drong.
„Hier moeten we naar rechts.
Toean," zei Baji, toen ze op 'n groot
en open stuk kwamen. Aan elke kant
stond een rij koeliehutten op stevige
palen. Een heldere schreeuw van
Desmond deed een kluwen naakte
Javaanse babies, die daar in het zand
aan het spelen waren, huilend uit
elkaar stuiven. Ze renden om het
hardst naar de trappen, ze trilden
van angst en opwinding.
„Hou je maar koest", riep hij, ter
wijl hij de teugel inhield. Waar is
de opzichter! Ik wens hem te spre
ken. Roep hem dadelijk".
Mandoer Bakar legde vlug het stel
vieze speelkaarten neer, waarméde
hij en twee kameraden fortuna zaten
te treiteren. Hij peuterde wat aan
zijn sarong en stapte toen op Des-
mond af.
„Tabeh, Toean Magistraat. Heeft
de Toean my geroepen?"
,,Ja. Mandoer. Is de missy hier van
morgen ook langs gekomen?"
„Nee Toean. Hier is ze niet langs
gekomen, maar een van de koelies
vertelde me daar straks, dat hij haar
ginds boven door de rubber heeft
zien rijden, vlak.bij de jungle. Ze
blijft zelden op de grote weg".
„Was ze te paard?"
„Toean. Ze zat te paard. Ze reed
op Sibodom, het renpaard van de
Toean Besar. Zoekt de Toean haar?"
„Ja", antwoordde Desmond, „ik
wilde haar een eind vergezellen en
daarom ben ik haar gevolgd! Ze is
dus naar het rijpad gegaan?"
„Ja Toean, zij is de jungle inge-
zwenkt en zal toen het ruiterpad
wel hebben gevolgd, dat op de grote
weg uitkomt. Dat zei Ampari me"
„Heeft Ampari niemand anders
gezien?"
„Hij sprak er niet over. Toean. Zal
ik hen? even roepen, dan kunt U het
hem zelf vragen".
„Nee zo'n vaart zal het niet lopen.
Ik heb haast en wil verder. Tabék
Mandoer'".
Desmond gaf zijn paard de teugel
en voerde het dier toen naar de
slootkant. Een geplas, een korte klau-
terpartij en het paard liep voorzich
tig over de greppels en kanalen, dié
de jonge velden met pas geplante
struiken in mooie vierkante vakken
verdeelden. Onder de rubberbomen
teelde men een andere cultuur, zo
bracht de grond dubbel rente op. Na
enkele minuten kwamen ze aan de
rand van de jungle en Desmond
hield even in om Baji te laten voor
rijden. Zelfs onder de inlanders had
Baji een goede naam voor zijn over
leg en zijn scherpzinnigheid als het
er om* ging mensen of dieren op te
sporen. Een veegje stof een omge
bogen tak, een verfrommeld blad, de
modder in een poel, alles had voor
hem een bepaalde betekenis. Hij
hield zijn ponny voortdurend aan de
kant van het pad en hing over het
zadel. Spoedig had hij de historie, die
het pad hem te lezen gaf, gezien.
„De missy is hier langs gekomen,
Toean, ze reed zeer langzaam. Hier
heeft ze haar paard zelfs enkele
ogenblikken laten grazen. Zij heeft
hem met haar rijzweep een tikje ge
geven en daardoor twee bladeren
aan deze tak gescheurd. Toen is ze
verder gegaan. De ponny is hier
langs teruggekomen, rrraar in galop.
Ha, kijk, daar heb je nog een spat
bloed op een blad!"
Hij zette zyn paard tot een draf
aan. Zijn ogen speurden aan twee
kanten naar herkeningstekenen, tot
dat hij bij een smal maar venijnig
stroompje, plotseling inhield en fluis
terde:
„Kijk daar eens, Toean!"
Het eerste ogenblik zag Desmond
werkelijk niets. Baji gleed van zijïl
paard en nam zijn karabijn van de
schouder. Nadat hij uiterst voorzich
tig om zich heen had gekeken, deed
hij enkele stappen naar voren en
pikte van een grote steen een stuk
besmeurd en afgerukt linnen. Toen
hij het eindelijk op de palm van zijn
opengespreide herkende Desmond tot
zijn grote verbazing een dameszak
doek.
„Kyk eens Toean, er is iets op ge
schreven", zei Baji, terwijl hij op de
initialen wees.
Voorzichtig, eerbiedig bijna, nam
Desnrond de doek aan en onderzocht
het borduurwerk: S. T.
„Die is van de missy, Baji".
Met een bijna religieuse plechtig
heid vouwde de oude Da jak de hees
ters, die dicht op elkaar stonden op
de plek, waar het pad over het water
voerde uiteen. Toen wees hij zwij
gend naar de grond. Aan beide kan
ten herkende men duidelijk de spo
ren van vele blote voeten.
„Er zijn er minstens twintig ge
weest, Toean, allemaal gewapend.
Kijk, hier heeft er een zijn speer
diep in de grond geplant. Hier hangt
haar van een scalp aan een parang.
Ze hebben hier rust gehouden en ge
wacht. De missy is hier langs geko
men ze hebben haar gevangen geno
men, toen ze midden in de rivier
was. De ponny heeft zich omgegooid.
Toen hebben ze haar van het paard
getrokken en het beest weg laten
lopen. Kijk nvaar, hij is er nooit
helemaal over geweest. Aan de over
kant zijn geen paardenhoeven te
herkennen, maar ah kijk, daar
heb je een indruk van de kleine hak
van missy's schoen. Aan elke kant
liep een man op blote voeten. Ze
hebben haar voort moeten sleuren,
kijk maar eens hoe de sporen duide
lijk vertonen, dat ze zich heeft laten
meetrekken. Ze is als het ware over
de modder gegleden".
Plotseling staakte hij zijn onderzoe
kingen met de vraag:
„Om hoe laat is de misyy vanmor
gen vertrokken. Toean?"
„Ik weet het niet, Baji Heel vroeg
al, vermoed ik. Waarom*?"
„Het is nog geen tien minuten rij
den van de woning van de directeur
naar hier. Het paard is een half uur
geleden eerst teruggekomen. Deze
sporen zijn minstens twee uur oud
en, even naar de zon kijken, het is
nu by tienen".
(Wordt vervolgd).
