Nieuwe lauweren voor Nederland in de Tour de France Hoe de strijd tussen Rijssel en Dieppe verliep DINSDAG 7 JULI 1953 ETC t-EIDSE COURANT TWEEDE BLAD PAGINA I Qevtit VxWitUig, uietd étappe-tMinnaai 'T"| Ru de Grood sprak met Gerrit Voorting Ru de Grood, sportredacteur van het „Alg. Dagblad", die zulk een voorname rol heeft gespeeld in de voorbereiding van de Tour en dus vanzelfsprekend dit wielerevene- ment dagelijks van nabij mee maakt, had een gesprek met win naar Gerrit Voorting in Dieppe. „Gerrit Voorting heb ik nooit anders gekend dan met een strak gezicht, of een sarcastisch lachje om de lippen. Gisteren heb ik hem voor het eerst voluit zien lachen, gelukkig zien lachen. Hij kon zijn plezier niet op! En terwijl ik de Franse en Italiaanse reporters, die precies wilden weten of hij getrouwd was en kinderen had, die grappen over hem wilden horen en die zich bezorgd maakten over het feit. of 8 hij al dan niet een broer was van 8 Adri Voorting en in Amsterdam c> woonde, van mijn nek af moest schudden, kreeg ik zijn eerste woorden na deze overwinning „Ein delijk! Toen ik het circuit op kwam, wist ik dat ik ging winnen. Ik zei tegen mezelf: Gerrit, die Mirando is sneller dan jij, dus je moet hem in de gaten houden. Ik zag, dat zij het met elkaar eens waren, die Fransen, en dus zat er niets anders op dan dat ik hun een loer draaide. En toen ik ze naar elkaar zag schuiven, zei ik: Gerrit daar ga je; alles of niets. En ik was weg. Jammer genoeg kon ik hun gezich ten niet zien, maar ze moeten wel erg raar hebben gekeken!".... Ik weet het zéker Uit groep van vier won hij in de sprint DIEPPE, 6 Juli. Jacques Goddet, de directeur van de Tour de France, de man, die het sportblad „l'Equipe" reeds jaren leiding geeft, schudde het hoofd, toen wij hem na de etappe-overwinning van Gerrit Voorting in de vierde rit van Rijssel naar Dieppe zijn mening vroegen over de Nederlandse equipe. „Ils gagnet tout", (zij winnen alles), riep hij en schertsend voegde hij er aan toe: „Laat voor ons Fransen ook nog wat over, want jullie mogen niet ver geten, dat jullie gasten zijn in dit landen dan alle prijzen meenemen Dit gesprek vond plaats, nadat Goddet de winnaar van de vierde etappe, de te Rijssel zo grimmige maar te Dieppe zo overgelukkige Ger rit Voorting, zijn gelukwensen had aangeboden. Gaston Benac, de nes tor van de sportjournalisten, die een record-aantal ronden van Frankrijk als persman op zijn naam heeft staan en een gezaghebbend man in de internationale wielerwereld is, kwam spontaan naar enkele Neder landse journalisten toe. „Het is for midabel, zoals die Nederlandse ploeg rijdt. Ik heb het team in mijn krant uitgeroepen als „Le roi du Tour de France" (de koning van de Ronde van Frankrijk). De kleine s chare Nederlandse renners, ploegleider Pellenaars, de verzorgers en mecaniciens en de tien journalisten, die aan de Neder landse bladen dagelijks hun versla gen doorgeven, stonden op de prach tige boulevard van Dieppe na de eerste overwinningsroes wat gekal meerd, beteuterd te kijken. Zij za gen de Atlantische Oceaan voor zich, grauw en grijs onder de zware wol kenmassa. De forse branding loste zichzelf op tegen de tientallen me ters hoge krijtrotsen. De zee en de branding riepen herinneringen op aan eigen land, waar de bevolking eeuwen heeft gevochten tegen de natuurelementen. Zijn wij daarom zo onverzettelijk? Kunnen de Ne derlanders, ook op sportgebied, daar om zo fel van zich afbijten, als het gaat tegen een overmacht van te genstanders, van ploegen en leiders uit vele andere landen? Want de talrijke successen, welke de Neder landse renners in deze tour, na vier etappes hebben behaald, zijn zo in drukwekkend, dat officials en bui tenlandse journalisten, renners en ploegleiders, voortdurend met be wondering spreken van het tiental, dat zo prachtig wordt geleid door Kees Pellenaars. De laatste schudde ook even het hoofd: welk een ver schil met twee jaar geleden. Wat hebben wij veel geleerd en wat zijn wij vooruit gegaan. Dachten de men sen in Nederland, dat wij alleen goede baanrenners zouden kunnen kweken? Schitterende prestaties hebben wij op de piste behaald, dat is zeker en in de wereldkampioen schappen op de weg hebben wij ook ons mannetje gestaan. Maar het rij den van de tour, een etappenwed- strijd, waar de moeilijkheden op een geheel ander niveau liggen, hebben wij moeten leren. En in twee jaar tijd is wel bewezen wat wij ook in de Ronde van Frankrijk kunnen be reiken. Al deze gesprekken vonden plaats na de etappe-overwinning van Ger rit Voorting. En zie hier het ver haal van de slotfase uit de mond van Voorting opgetekend. „Wij wa ren weg met zijn vieren en ik had onderweg wel voldoende inlichtingen ontvangen om te begrijpen, dat het tussen ons zou worden uitgevoch ten. We kwamen tezamen de boule vard op, ik in tweede positie. Ik zat zo fris als een hoentje! Ik vreesde Lauredi in de sprint het meest en daarom lette ik speciaal op hem. Het laatste rechte eind was 700 me ter. Wie zou de sprint aantrekken? En daar flitste 350 meter voor de streep, die kleine donkere Mirando weg. Toch hield ik Lauredi in de gaten, voor Audaire was ik niet bang. Prachtig trok Mirando die sprint aan, .precies, zoals ik het heb ben wilde. En op het ogenblik, dat Lauredi wilde aanzetten, had ik het wiel van Mirando al te pakken. Ik ging gelanceerd over hem heen. Ik De vierde etappe werd gewonnen door onze landgenoot Gerrit Voor ting in de tijd van 5 uur 20 min. 19 sec., 2de werd Mirando, Frankrijk Z.O., 3de Lauredi, Frankrijk, en 4de Audaire, Frankrijk W. TELEFOTO weet niet met hoeveel verschil ik gewonnen heb, maar toch zeker met een lengte". Na dit verhaal moest Voorting naar de finish, waar de fotografen hem opwachtten, waar twee lieftal lige jongedames hem het lint, sym bool van het winnen van de etappe, over zijn schouders hingen en bloe men aanboden. „Goed werk hebt ge gedaan, Gerrit" en Kees Pellenaars klopte hem op de schouders. Het klopje op de schouders deed hem goed, maar Voorting kon toch niet nalaten zijn spijt uit te drukken door het geklapte bandje, dat hem een morele klap had gegeven en waar door hy talrijke minuten, welke hij voor had gelegen op het peloton der azen, had verloren. Bij aankomst te f)De Telegraaf" schrijft er over Rijssel had hij grimmig voor zich hoe de vrouw van Gerrit Voorting heen gekeken. Hij gromde toen tus- i meeleeft met haar man, die gisteren sen de tanden: „Jammer, maar z« étappe.winnaar werd. omdat Darrigade weigerde om ook maar een meter op kop te gaan. Met slechts luttele seconden voor sprong geruime tijd had hij op 1 y« minuut vóór het peloton gelegen kwam hij met Darrigade binnen, de zesde plaats veroverend. Maar toch wel wat ontmoedigd, dat hij niet meer winst had kunnen beha len. En aangezien de overige Ne derlanders met van Est vooraan al len in het grote peloton binnenkwa men, hebben Gerrit Voorting, Jan Nolten en van Est er zorg voor ge dragen, dat opnieuw het dagklasse ment werd veroverd. In de eerste etappe is dat het geval geweest, in de tweede etappe ook en thans voor de derde maal in de vierde rit. zullen nog wat van mij zien' En Voorting heeft de volgende dag reeds woord gehouden. De overwinning van Voorting is voor een belangrijk deel ook te dan ken aan het werk van zijn ploegge noten. Want alleen Nolten kon en mocht ontsnappen, de andere Ne derlanders kregen de opdracht: af stoppen voor het peloton, het tempo proberen te remmen en waakzaam zijn, dat geen andere renners gele genheid zouden krijgen weg te vluchten. Dat consigne is er de oor zaak van geweest, dat Jefke Janssen het bijna met de Belg van der Stockt aan de stok kreeg. Toen de Belg probeerde, nadat Voorting, Audaire, Lauredi en Mirando reeds lang waren ontsnapt, te demarreren, stopte Janssen, trouw aan zijn op dracht, zo veel mogelijk, zodat van der Stockt geen hulp kreeg en woe dend op onze landgenoot, zijn po ging moest staken. Behalve Voor ting is Jan Nolten in deze rit opge vallen. Na de ravitaillering te Ab beville. ontsnapte hij, reed vele ki lometers met Darrigade, maar kon het tegen het aanstormende peloton niet goed bolwerken, vooral niet, Zij hoorde het heuglijke nieuws aan de luidspreker bij haar ouders in Haarlem. Zij toeft altijd in het vriendelijke huisje in de Solostraat als „Gé" in het buitenland rijdt. En dat is het grootste deel van de zo mer. Moeder Van Vliet vindt het pret tig haar dochter weer onder haar hoede te hebben. „Je zorgt op tijd vöor het eten te rug te zijn", had ze gezegd. Alsof niet juist haar schoonzoon de triomf van zijn leven had be haald! Zij kwam natuurlijk niet op tijd voor het eten. Want Ans had even langs de vrienden van Gé moeten gaan om de vreugde gezamenlijk uit te spreken. En dus ging haar zuster haar even halen. „Ik wist, dat Gé goed zou zijn", zegt Ans glunderend. „Hij was zo echt fit. Dat is het voordeel van zijn valpartijtjes van enige tijd geleden, waardoor hij goed was uitgerust." Maar gisteren was ze toch wel erg teleurgesteldToen met die lek ke band kort voor het einde.... Een snapshot tijdens de rit Wagtmans feliciteert Voorting Een der eersten die de gelukkige Gerrit feliciteerde was Wout Wagmans. TELEFOTO. TOUR DE FRANCE IN DE AETHER De eerstkomende dagen zijn de radio uitzendingen door de AVRO, VARA, KRO en Wereldomroep van de Tour de France vastgesteld op: vandaag: tussen 16 u. en 17.45 u. en om 20 u. (KRO); Woensdag: tussen: 16.10 u. en 18 u. en om 22.05 u. (VARA)Donderdag: 16.25 u. en 18.55 u. (AVRO); Vrijdag: tussen 16 u. en 18 u. en om 21.50 u. (AVRO en VARA). Van saai begin tot spannend einde De „Tour de France" houdt heel wielrenminnend Nederland in spanning. Men volgt de renners op de „voet", men weet, wie zich het recht verwerft een etappe te rijden, gestoken in de gele trui, en men hoopt vurig, dat ook één van de Nederlanders zich eens eerste zal plaatsen. Een van de groepen renners in de „Tour", onderweg. Geheel achter in het peloton (met witte truien) Roks en Wagtmans. DIEPPE, 6 Juli. In de vierde etappe is, voor het eefst in deze tour. het gemiddejde iets gebleven onder dat, dor de organisatoren be rekend. Maar men kan ook niet in elke etappe zulke faces verwaenten als ae renners ons tot nu toe heb- oen voorgezet Goddet vond de kraomsb^spanning van Wagtmans :n de tweede rit al cuitensporig en zelfs onredelijk, hij had moeten bedenken, dat we pas aan het begin van de Tour staan, vond de directeur van l'Equipe. Evenwel, moet men niet denken dat er niets te beleven viel tussen Rijssel en Dieppe. Al heel gauw na de start liepen zes renners weg, Suykerbuyck, Paret, Koblet, Redo:fi, Quentin en Kr.ssenforder, bij wie zich later nog Lrngarica en Walkov/iak voegden. Zij namen meer dan een halve minuut voor sprong en men maakte zich al kJaar om de tegenaanval van Bobet Bar- tali en Magni bij te wonen, aange zien de super crack Koblet immers in het kopgroepje zat. toer. achter eenvolgens Qventin en Walkowiak wegens lekke banden rfvieien. Het tempo aan de ko pdaaMe en bij Lens, 23 kilometer van de statt, was de orde hersteld en de eerste scher mutseling geëindigd. Voor het tweed bedrijf zorgden drie Franse regionalen, t.w. Caput, Baffert en Desbats. Zij demarreer den in de buurt van Lievin, zes ki lometer verderop, drie dappere man nen, geen van allen van de top klasse, maar stugge volhouders die het initiatief van de aanval namen, omdat de grote heren blijkbaar niet van plan waren ook maar iets harder aan te trappen dan strikt noodzakelijk was. Het trio liep dus uit, en het verschil werd geleidelijk groter. Bij Beaumetz-les-Loges, 58 kilometer van Rijssel, was het drie eneen halve minuut en toen we bij Hem, 30 kliometer verder, nog eens timeden, bleek hun voorsprong te zijn aangegroeid tot zeven en een halve minuut. Al die tijd had de hoofdgroep zioh beperkt tot volgen, waarbij de favorieten wel oog had den voor elkaar, maar zich van de drie koplopers niets aantrokken. Men naderde Fienvillers, 93 kilometer van de start, en het gat was nu meer dan acht en een halve minuut wijd. Zou den de grote mannen hun terughou dendheid zover drijven, dat zij an dermaal met vele minuten achter stand op een paar kleine luiden door de finish zouden moeten gaan? Een tegenaanval in bliksemtempo. Louison Bobet en Astrua wensten zich niet langer bij de stand van za ken neer te leggen. Zij demarreer den scherp, samen met Thys Roks, Diot en Bernard Quennehen en ter stond kreeg de tot dan toe saaie wedstrijd een heel ander karakter. Er werd in een ge,weldig tempo ge reden, waardoor eerst Quennehen en wat later ook Roks en Diot moes- ten lossen; ergens in de omgeving van Beaumetz, 101 kilometer van de start en een kleine 90 kilometer voor het eindpunt. De vlucht van Bobet had een on middellijke reactie ontketend van Kobuet, Magni en Bartali en het gehele peloton joeg nu achter de kopgroep aan. De drie kleine luiden konden het niet houden. Bij Abbe ville, 65 kilometer van de finish, wa ren Bobet en Astura hen tot op 2 mi nuten 40 sec. genaderd, terwijl het peloton toen al ruim 5 minuten ach ter lag, en kort na de bevoorrading in laatstgenoemde plaats was het groepje ingelopen. Astura viel terug in het peloton, waaruit Jan Nolten zich inmiddels las gereden had. Hij en Bobet reden enige tijd samen, achter het leidenu trio en met ander halve minuut voorsprong op het jachtend peloton. Vier nieuwe leiders. Het volgend hoofdstuk begon bij Cambron met nog ongeveer 60 ki- loemter vor de boeg. Baffet, Caput en Desbats werden ingelopen, en de ar- i me Baffert kreeg meteen zo'n ge weldige inzinking, dat hij ver achter raakte. Toen wij ons lieten afzakken langs de fille van volgwagens ont dekten wij hem met kilometers ach terstand, bijna aan de staart van de karavaan. Hij had te veel van zijn krachten gevergd. Intussen hadden eerst Lauredi en Audaire, vervol gens Mirando en daarna Gerrit Voorting, Quennehen en Darrigade door onophoudelijke demarrages het peloton uit elkaar getrokken. Zij gingen Bobet en Nolten voórbij en bij Eu, ruim 30 kilometer vOor de finisji, was de positie als volgt: op kop Lau redi, Audaire, Mirando en Gerrit Voorting, op 2 min. 15 sec. Quenne hen, Darrigade en Nolten en op 3 min. 55 sec. het grote peloton, uiteen- gerekt tot een lange sliert. Het parcours voerde nu over vrij geaccidenteerd terrein, maar het tem po bleef hoog, vooral aan de kop, waar de vier leiders, zonder pogin gen te doen elkaar te lossen, om beurten als gangmakers fungeerden. Quennehen kon het in het tweede groepje niet bijbenen en zakte af. Nolten en Darrigade bleven bij el- kear, terwijl Bartali, Koblet en Schaer zich niet meer tot volgen be paalden en maar lustig hun partij meebliezen. Gezamenlijk arriveerden de drie Fransen en de enige Neder lander op de strandboulevard van Dieppe, waar Gerrit Voorting op schitterende wijze de sprint won. Vijf minuten later gingen Darrigade en Nolten, die nog bijna door het peloton werden achterhaald, door de finish. Koblet won de spurt voor de zevende plaats vóór Magni en Robic. Woutje Wagtmans op zijn hoede. Woutje Wagtmans had gedurende de gehele rit scherp op Schaer, de rivaal voor de gele trui, gelet. Maar Schaer hield ook onze landgenoot in het oog. „Wacht maar", liet Wagt mans zich aan de finish ontvallen, na de rust in Bordeaux, dan pak ik hem wel". Thijs Roks kreeg last van kramp in het rechter dijbeen. Daarom moest hij van elke aanval afzien, wat hij zo graag had gewild. Nu bleef hij voortdurend tussen d* wielen zit ten, om geen terrein te verliezen. Henk Stevens draaide heel wat be ter dan in de derde etappe. Hij kon ditmaal uitstekend meekomen. Zijn angst is, dat hij om een of andere reden de tour niet kan uitrijden. Dat de ploeg in zijn geheel zovele suces- sen boekt, dat de prijzen de Neder landers in de schoot worden gewor pen, ach, dat vindt hij prachtig, maar hij, Stevens, gaat gebukt onder de druk van zijn debuut. Hij denkt voortdurend aan het volgend jaar, want hij wix gaarne voor een nieuwe keuze in aanmerking komen. Maar de Limburger heeft heel goed begrepen, dat om dit doel te bereiken, hij thans de tour moet uitrijden. Wim van Est stond glunderend aan de finish. In de ochtenduren, bij- het vertrek van Rijssel, was Goddet op hem toegekomen. De „grote baas' van de Ronde van Frankrijk had hem toevertrouwd, dat Van Est te Rijssel de derde etappe zeker zou hebben gewonnen, als onze landge noot die lekke band niet 40 km. voor de finish had gekregen. En met die mening was Var Est het volkomen eens. Hij voelde zich in perfecte con ditie ondanks hij toch wel last had van zijn spieren, waarschijnlijk een gevolg van zijn val in België, ruim een week geleden. Jos Suykerbuyck, Adri Voor ting en Hein van Breenen hebben hun werk in het peloton rustig ge daan. Zy kwamen in goede conditie binnen. Pellenaars niet in orde. Tenslotte nog enkele woorden over Pellenaars. Aan de start te Rijssel vertelde hij ons, dat hij zich niet goed voelde. Waarschijnlijk kou ge vat, hetgeen geer verwondering be hoeft te wekken, indien men bedenkt, dat de Pel zichzelf niet spaart, altijd het eerste op is en het laatste naar bed gaat. En tijdens de wedstrijd zijn commando's geeft van zijn post in de jeep, waar wind en regen doorheen zwiepen, dokter J. C. Tetz- ner uit Amsterdam, de oud-interna tionaal voetballer, die ook de Tour volgt, heeft hem Maandagavond me disch verzorgd in de hoop, dat de Nederlandse ploegleider bij de start van de vijfde etappe weer volkomen fit is. Recapitulatie. Resumerend is de situatie voor wat de Nederlandse renners met de ploeg betreft, na de vierde eteppe als volgt: een etappe-overwinning voor Gerrit Voorting te Dieppe, een eer ste plaats in het dagklassement der ploegen, met behoud van de boven ste plaats in de algemene landen- klassering met bijna dertien minuten voorsprong op Noord-Oost-Centraal Frankrijk, een kwartier op de Fran se nationale ploeg, bijna twintig mi nuten op België en 27 minuten op Zwitserland, een zesde plaats voor Jan Nolten in deze etappe en een elfde voor Wim van Est, en de vol gende plaatsen voor de Nederlandse renners in het persoonlijk alge meen klassement: Wagtmans tweede op 1 minuut 2 seconden van de lei der Fritz Schaer, Thijs Roks vierde op 3.55 van Schaer, Wim van Est zesde op 5.26, Gerrit Voorting 12e op 6.08 Wat de overige plaatsen be treft, Jan Nolten op 19.01 als 50ste en ook de andere renners van Neder landers zijn goed geklasseerd. In het algemeen klassement van nu vier etappes voor de meest strijd lustige renner heeft Wagtmans nog steeds de leiding met 24 punten vóór Bobet met 9 punten en Caput met 6 punten. G. Voorting kreeg gisteren drie punten toegekend. In het bergklassement heeft Ne derland eveneens de leiding met punten voor Wout Wagtmans en punten voor de Zwitser Schaer.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1953 | | pagina 5