m
Zondagmiddag - manifestatie
met sluitingslof besloten
E
Boekbespreking
Patronaatsrecht bracht veel ellende
bij benoemingen van pastoors
Vlammende
Schoonheid
MAANDAG 18 MEI 1953
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA 3
Kromstaffeest ten einde
(Vervolg van pag 2, tweede blad).
in alle parochies jongens en meisjes
gevonden, die hun leven stelden in
dienst van God en daarvoor zelfs
de oceanen wilden oversteken om het
licht van het Evangelie te brengen
in de duisternis van het heidendom.
Toen naderden vier herauten te
paard het podium waarop de hoge
gasten gezeten waren. Een perka
ment werd ontrold en met luider
stem werd een passage voorgelezen
uit de brief van Paus Pius IX. waar.
in hij mededeelde, dat de Heilige
Stoel van Rome Nederland zijn bis
schoppen teruggaf.
Het stadion bood op dat moment
een grandiose aanblik. Met het
groene grastapijt aan hun voeten za
ten de kardinalen en bisschoppen in
fcl-vlammend rood en diep purper-
paars onder het wit en blauwe bal
dakijn, beschermd tegen de zon door
hel-gele parasols.
Vóór hen ontrolde zich een nieuw
schouwspel van vertegenwoordigers
van een aantal parochies, kinderen,
mannen, vrouwen, geestelijken, de
vaandels van hun parochiële vereni
gingen torsend en daar boven kun
stig gemaakte torens van hun pa
rochiekerken, zowel de kleinste kerk
jes als de machtige kathedralen en
basilieken. Onder de uitverkoren pa
rochies behoorden ook Hazerswoude-
Groenendijk met de scheepjeskerk,
de Goede Herder uit Wassenaar en de
St. Agatha-parochie van Lisse.
Het middenveld van het stadion
was toen propvol: minstens 8.000
mensen bewogen zich heen en weer.
Uit deze massa maakten vijf groepen
zich los. vertegenwoordigers van
vijf parochies een uit ieder bisdom
om het feestgeschenk te gaan aan
bieden. De eer van het overhandi
gen aan dr. Houben was van harte ge
gund aan de parochie van Klundert
in West-Brabant, die ccn der hoog
ste opbrengsten had en kort daarop
zwaar getroffen werd door de water
ramp. Klaterend applaus bezegelde
de overdracht, waarna dr. Houben
op zijn beurt het feestgeschenk over
handigde aan de aartsbisschop-coad
jutor. mgr. dr. B. J. Alfrink van
Utrecht.
Plechtig sluitingslof.
Om vijf uur trokken de kerkelijke
hoogwaardigheidsbekleders zich terug
en konden de voorbereidingen getrof
fen worden voor het plechtig slui
tingslof. dat gecelebreerd werd door
de kardinaal-legaat.
Nog eenmaal spreidde de liturgie
haar rijkste luister ten toon; nog
eenmaal ondergingen de aanwezi
gen de diepste ontroering, toen kar
dinaal Van Roey het stadion weer
betrad en onder een troonhemel het
H. Sacrament naar het altaar droeg.
In de gedaante van brood, de blan
ke hostie gevat in een monstrans van
schittedend goud en glanzende dia-
GELUKWENSEN VAN DE
BISSCHOP VAN MUNSTER.
De bisschop van Munster, dr. Me-
chael Keiler, heeft in een brief aan
de Nederlandse katholieken zijn ge
lukwensen uitgesproken met het
eeuwfeest van het herstel van de bis
schoppelijke hiërarchie in Nederland.
De bisschop zegt, dat de Nederland
se katholieken na de tweede wereld
oorlog de broederhand naar Duits
land hebben uitgestoken teneinde
het isolement op te heffen. Zij had
den veel geestelijke en materiële
hartelijkheid aan het Duitse volk ge
toond.
Z. Eminentie Joseph kardinaal Van
Roey die Z. H. de Paus heeft verte
genwoordigd bij de viering van het
eeuwfeest van het herstel der bis
schoppelijke hiërarchie, is hedenmor
gen ten paleize Soestdijk door H. M.
de Koningin ontvangen.
De katholieke leden van het perso
neel hadden zich in een der zalen van
het paleis verzameld, waar de kardi
naal-legaat een kort begroetings
woord werd toegesproken.
Zijne Eminentie werd vervolgens
naar de ontvangzaal geleid, waar hij
een onderhoud van> ongeveer 20 mi
nuten heeft gehad.
manten, die spetterden in het zon
nelicht, ging de Christus Eucharisti-
cus langs de duizenden, die gekomen
waren om Hem te aanbidden. Uit al
ler harte welde een grandioos Te
Deum Laudamus op om God te dan
ken voor de weldaden, die Hij ons
in de afgelopen honderd jaar be
wezen heeft en die wij ons op deze
dag weer eens zo treffend bewust
geworden waren.
Tenslotte ruiste het Tantum Ergo
langs de onzichtbare gewelven van
deze zonnige kathdraal. En toen was
het afgelopen.
Neen, nog- niet! Zo er na al het
schoons van deze dag nog sprake kon
zijn van een hoogtepunt, kwam dat
Tergende zenuwpijn
kan U plotseling machteloos maken.
7 Is altijd makkelijk
bij U te hebben,
die helpen direct!
aan het einde, toen de kardinaal
legaat voor de microfoon trad en een
boodschap voorlas, die Z.II. de Paus
hem opgedragen had tot de katho
lieken van Nederland uit te spre
ken. Het was alsof we de Paus zelf
hoorden spreken, al was het uit de
mond van Zijn afgezant. Een bood
schap vol goedheid en liefde, ccn Pau
selijk vermaan tot het behoud van
onze katholieke eenheid. (Zie pag 1).
Het was het mooiste slot, dat men
zich aan het einde van deze onver
getelijke dag denken kon!
Avontuur op heksenelland
door H. Th. de Booy. Uit
gave: L. Stafleu, Leiden.
Natuurlijk zou iedere jongen dit
boek graag in zijn boekenkast zien
staan, maar dan alleen om het nóg
eens te lezen, want direct na aankoop
heeft hij het al in één adem ver
slonden.
Welke jongen zou er ook vanaf
kunnen blijven, van die spannende
avonturen van „Jan en Maarten", be
schreven door do vlotte pen van H.
Th. de Booy. Ditmaal gaan zij in
hun vacantie met een reddingsboot
mee naar Londen en vandaar naar
Ierland, waar zij een trektocht maken
door het zuidelijk deel van dit land
van ongerepte natuur met zijn dub
bele bevolking: de goedmoedige, gast
vrije boeren in hun kleine huisjes en
de spoken en andere geheimzinnige,
•bovennatuurlijke verschijningen op
rotsen en ravijnen.
Hun avontuurlijke reis brengt hen
tenslotte aan het westelijkste puntje
van Europa, waar zij op „Verloren
Eiland" en Heksen-Eiland een hele
reeks spannende avonturen mee
maken met vissers cn
Nee, wij zullen het geheim van
Heksen-Eiland niet verraden. Wie
geen geld heeft om zelf deze leer
zame en avontuurlijke reis te maken
en alles te onderzoeken, kan het
raadsel oplossen door „Avontuur op
Hekseneiland' 'te lezen.
Grietje Schouten, door Albert
Kuyle. Uitgave: Herwon
nen Levenskracht in samen
werking met het Geert
Groote Genootschap.
Kléin en eenvoudig is het eiland
Marken, een kostbaar sieraad, be
waakt door de jaloerse Zuiderzee.
Maar nog kleiner, nog eenvoudiger
en kostbaarder is het leven van
Grietje Schouten, dat nu nog niet,
maar later misschien wel, door de
strenge eilandbewoners zal worden
erkend als het kostbaarste juweel
sinds eeuwen op het eiland gevonden.
In een pretentieloos boekje, even
bescheiden van vorm als van inhoud,
geeft Albert Kuyle de levensessentie
van het simpele meisje, dat naar het
lichaam bloeide op Marken en spoe
dig kwijnde in Sanatorium Berg en
Bosch, maar daar een zielebloei be
gon, die door het voedsel van ver
latenheid en smart uitbloescrr.de tot
in dc hemel.
Dit boekje, waarvoor de naam be
keringsgeschiedenis veel te groot zou
zijn, vertelt in het kort van de terug
keer in de Moederkerk van dit eer
ste Marker meisje sinds de Reforma
tie, cn toont in al zijn bescheiden
heid de verrassende eenvoud van het
leven.
Een waardevol boekje naar stijl
en inhoud, dat door iedereen ver
dient gelezen tc worden.
Het grauwe huis. Door
Dickens. Uitgave van „Het
Spectrum" in de Prisma
Serie.
Onder de vele deeltjes, welke „Het
Spectrum" in zijn Prisma Serie reeds
aan de werken van Dickens beeft
gewijd neemt .Het grauwe huis" ze
ker niet de geringste plaats in. Zo
deze grote roman al niet de beste
van de werken van Dickens mocht
zijn dat hangt veel van de per
soonlijke smaak af is zij in elk
geval toch één van de beste. Bij an-
oere grote verhalen van Dickons
kan men soms hinderlijk goed mer
ken, dat de grote schrijver zijn boe
ken in afleveringen publiceerde en
al schrijvende vaak van zijn opzet
afweek. In „Het grauwe huis" is de
compositie uitstekend, loopt het ver
haal volgens een strak volgehouden
en logische lijn en ontwikkelt zich
de intrige op vlotte cn tegelijk ver
rassende wijze.
Volgens de gewoonte van Dickens
begint hij ook hier met ons kennis
te doen maken met een groot aantal
uiteenlopende personages en daarna
verbindt hij de een met dc ander,
totdat een heel net ontstaat, waar
van de draden zich concentreren op
het centrale punt. Hier is dat cen
trale punt, waaromheen alle figuren
en gebeurtenissen zich bewegen,
het Hooggerechtshof, een instituut
met eindeloze verhoren, verklarin
gen, terugverwijzingen voor nader
onderzoek, met veel onrecht en doel
loze woordenpraal. Dit juridisch
monster heeft zijn weerslag op on
telbare mensenlevens, maakt slacht
offers, ruïneert, vermaalt de schoon
heid der jeugd tot waardeloos stof.
Toch weet ook hier Dickens enkele
figuren met zoveel liefde en humor
te tekenen dat zij alle grauwheid
doen vergeten.
De bijtende critiek op het gelden
de 6ystecm van de rechtspraak is zó
raak. dat men zich gemakkelijk kan
voorstellen, dat de rechterlijke
autoriteiten uit Dickens' tijd zich te
weer stelden. Het Hooggerechtshof
zelf verklaarde plechtig, dat de lang
zame afdoening van zaken te wijten
was aan de zuinigheid van het pu
bliek, dat te weinig rechters wilde
bekostigen. Dickens' enige antwoord
hierop luidde: „Deze gr«p heb ik
in het boek niet durven opnemen,
uit vrees voor onwaarschijnlijk te
worden gehouden".
Een eigenaardigheid van dit bock
is, dat het gedeeltelijk uit de „me
moires" van één der hoofdfiguren
bestaat en dc gewone verhaaltrant
dus wordt afgewisseld door een ver
haal in „ik-vorm". Dit experiment
werkt in het begin wat verwarrend
doch doet later geen afbreuk aan
het verhaal, dat in elk geval één
der hoogtepunten blijkt van Dickens'
onnavolgbare genialiteit als vertel
ler.
„De Zwakke Broeder", door
Helene Swildens. Uitga
ve Thijmfonds, den Haag.
Een sterk verhaal van zwakke
mensen. Maar het eigenaardige van
deze zwakke broeder is, dat hij de
sterkste lijkt.
Met vaardige pen en fijn gevoel
voor zielsverhoudingen heeft de
schrijfster hier het leven geschil
derd van een „grote broer", die zijn
jongere broer steeds moet bescher
men cn helpen. In werkelijkheid
echter is hij zelf de zwakste, ondanks
zijn dominerende persoonlijkheid en
zijn vermogen om zich snel aan te
passen aan de omstandigheden.
Na vele aangrijpende gebeurte
nissen in een tijd van bezetting en
ondergrondse strijd, waarin beide
broers hun aandeel hebben, ziet de
hoofdpersoon eindelijk in. dat hij
zich zijn leven lang door zijn zwak
kere broer heeft laten voortstuwen
en beïnvloeden, zonder te beseffen,
dót hij diens zwakheid nodig had.
Een goed geschreven cn ontroerend
verhaal, dat boeit tot het einde, of
schoon de oplossing van het huwe-
Zó was Wassenaar
„Huis ten Dcyl" in oude glorie.
14.
Dat er moeilijkheden ontstonden
over de benoeming van een pastoor
en dat de kerkelijke overheid niet
eens vrij was er Iemand te benoemen
die zij er wilde zien, zal ons nu ver
wonderen. Maar In de middeleeuwen
had men het zogenaamde patronaats
recht gehad; de heer van de heerlijk
heid had het recht een priester voóY
te dragen aan do bisschop en feite
lijk werd dan eok altijd die priester
tot pastoor van de heerlijkheid be
noemd. Na de reformatie meenden
de heren dat recht behouden te heb
ben, hoewel de Kerk het bij het con
cilie van Trente had afgeschaft. Vele
heren van heerlijkheden waren bo
vendien gereformeerd geworden; zij
benoemden dan ook de protestante
predikanten, hadden hun speciale
herenbanken in de kerk en meenden
net zo goed de pastoor te mogen be
noemen als dc dominè.
Heel wat moeilijkheden, cn niet
alecn in Wassenaar, hebben de eerste
Ap. Vicarissen daarmee gehad. In het
geval tc Wassenaar had Neercassel
zelfs de raad ingewonnen van twee
professoren van Leuven en die ga
ven hem ten antwoord, dat hij in zijn
recht stond cn dót de heren niets met
een pastoorsbenoeming tc maken
hadden. Maar dat was in theorie
prachtig; een feit is, dat waar elders
het de Vicaris gelukte, iemand tot
pastoor tc benoemen, tegen de zin in
van dc heer van de plaats, deze pas
toor feitelijk niets kon doen. In Was
senaar durfde zelfs geen priester een
benoeming aannemen cn ten einde
raad, werd de door de heer benoemde
Snabel er pastoor; ook in de toe
komst zien we hoe zyn opvolgers
telkens weer de goedkeuring van dc
heer van Wassenaar nodig zullen
hebben om er als pastoor toegelaten
te worden.
Congregaties en oratoria.
Henricus Snabel was een Braban
der, geboortig uit het dorpje Zoute-
leeuw. Hij was lid van het Oratorium
van Scherpenheuvel. Het Oratorium
is een stichting van de H. Philippus
Nerius in 1564 te Rome; hij hield
daar met zijn leerlingen geestelijke
oefeningen in een bidkapel of ora
torium. Later werd dit een congre
gatie met een gemeenschappelijk
leven; de leden legden evenwel
geen geloften af en moesten in hun
eigen onderhoud voorzien. Overal in
Europa ontstonden dergelijke con
gregaties cn oratoria, die zorgden
voor de vorming van dc geestelijk
heid, opvoeding van de jeugd, ziel
zorg cn andere verdienstelijke ar
beid.
Na enkele jaren dienst tc hebben
gedaan op het kasteel van de heren
van Warmond als huiskapelaan,
kwam Snabel naar Wassenaar; in
Februari 1880 begint hij zijn aante
keningen te maken in het doopboek.
Hij bleef te Wassenaar tot 1706 en
werd op 17 Februari van dat jaar uit
de statie verdreven. Snabel ging naar
Den Haag, waar hij op 13 Januari
1707 overleed.
Pastoor Snabel was sterk gekant
geweest tegen het Jansenisme, dat
In die dagen de vaderlandse kerk
beroerde. Ontstaan in Frankrijk,
naat* aanleiding van een boek door
Janscnius. bisschop van Yperen. ge
storven in 1640, na diens dood uitge
geven, waarin enkel* dwalingen
over de genadeleer, leidde het in ons
land tot een heilloos schisma. Jan
scnius was bevriend met dc Apost.
Vicaris Rovenius en andere voorna
me geestelijken van de Hollandse
Missie. Ook Neercassel had een
drukke relatie met dc voorvechter!
van het Franse Janseuisme en toen
zij Frankrijk moesten verlaten,
vonden zij hier gastvrijheid. Aan een
van hen werd zelfs de vorming van
enkele theologanten toevertrouwd.
Als Neercassel gestorven is, wil men
tot zijn opvolger dc Leidsc pastoor
Huga van Hcussen. Maar in Rome
wilde men hem niet benoemen en
Petrus Codde werd Apost. Vicaris.
Weldra kwamen er over hem dc no
dige klachten binnen cn Codde werd
naar Romo geroepen om zich tc ver
antwoorden en zich te zuiveren van
het jansenisme, waarvan men hem
beschuldigd nad. Onder de geeste
lijkheid hier had hij veel aanhangers
cn 303 van hen tekenden een smeek
schrift aan dc paus ten gunste van
Codde. Deze werd eerst geschorst
en in 1704 uit zijn ambt ontzet.
Onder de Hollandse geestelijken
bevonden zich tv/eo partijen cn we
gens de oude rivaliteit en strijd
tussen seculieren en regulieren,
vooral de Jezuïeten, &ag men hot de
strijd werd vertroebeld cn velen aan
de Jansenistische kant stonden. Al
leen uit afkeer van de Jesuieten.
Vandaar dat pastoor Snabel ook werd
gezegd een „Jesuictsgesinde" te zijn.
Het werd de man, die ziekelijk en
oud was, tenslotte zo lastig gemaakt
dat hij uit zijn statie vertrok.
Zijn opvolger was Petrus Dobbasse
ook wel Dobbcns geheten. Amstcr-
statle daar spoedig vrl) kwam:
dammer (daar geboren In 1659)
cn Norbertijn van de Sint Michiels-
abdy tc Antwerpen. In 1883 werd
hb priester gewijd en als pater
Wilhelmus werkte hij op enkele Bra
bantse dorpen en daarna aU predi
kant in de Abdijkerk te Antwerpen.
In 1698 werd hü pastoor in de
Beemster. In 1706 liet hb, buiten
weten van zbn kcrkelbke overheid,
die statie in de steek en vertrok naar
Wassenaar. Hb had gehoord, dat die
static daar spoedig vrb kwam.
De indringer.
Dc oude pastoor Snabel in Wasse
naar wilde dc indringer Dobbc.vsc
niet in de pastorie toelaten, zodat
deze wel gedwongen wa$ zbn intrek
tc nemen bb de baljuw, dia hem
steunde, evenals de machtige heer
van de heerlijkheid Wassenaar. Nu
kwamen er moailbkc dagen voor de
katholieken van Wassenaar, die aan
Rome trouw wilden bibver. De
meerderheid was tegen de ingedron-
Scn pastoor gekant en toen deze voor
o eerste keer zou preken, hebben
zb hem dat vrb wel onmogelijk ge
maakt. Er werd zoveel „bewegingc"
gemaakt, dat de baljuw met pastoor
Dobbeso meo moest om hem tc be
schermen. Toen hb met do baljuw
in het schuilkerkjc kwum en zich in
dc sacristie kiuarmaakte voor de
Mis, omringden een aantal vrouwen
hem en riependat zy geen Jansenist
uk. pastoor vilden hebben, vooral
niet, wanneer hij zich met behulp
van de wereldlijke niacht had inge
drongen. Dobbesae trachtte wel dc
««moederen te beduren, maar zon
der succes. En ondanks do hulp van
do baljuw kon hb niets beginnen «n
moes' hb onverrichter zake weer
naar huis gaan, omringd cn uitge
jouwd door „verscheyde wyven en
jongens van de roomscho ingezete
nen
Dobber.sc beleefde kwade dagen
in Wassenaar. In Leiden zong men
straatliedjes met toespelinger. op
zbn particulier leven cn tot In Den
Haag werd hb op straat door een der
Wassenoarse katholieken lastig ge
vallen. Als gevolg van dit alles
werd dc kerk van Wassenaar op be
vel van dc heer gesloten cn eerst in
1707 kon Dobesse van zbn kerkje
bezit nemen. Manr het merendeel
van de katholieken wilden niots met
hem te maken hebben cn kerkten
elders cn Heten elders hun kinderen
dopen. Was een hunner ziek. dan
werd in het geheim een andere
priester aan het ziekbed ontboden.
VERBOND VOOR VHILJO VIRKIII
l)fw»f|b*r» brag
William Oatis op Schiphol
üjksprobleem, dat het begin moet
zijn van een nieuw, bevrijd leven,
wel enigszins aandoet als ccn „deus
ex machina".
William Oath, dc Amerikaanse jour nalht arriveerde per stratocrulser
van dc P.A.A. op Schiphol. Na aijn aankomst stond hij de verzamelde
journalisten te woord.
Naar het Amerikaans door
TEMPLE BAILEY.
(Nadruk verboden.)
38)
Wij missen je zuster, Rickey,
onderbrak zy zichzelf plotseling
Cf ja. zei Rickey, over vfcn
schouder glimlachend, en praatte
weer door tegen Marty.
Dc oude Anthony stond met zyn
rug naar het vuur cn zei hartelyk:
Zij moet nog maar eens terug
komen.
Tony zei niets. Hy had óók een
briefje van Virginia gehad, waarin
zij hem schreef dat zij wegging cn
hoopte, dat hij haar niet meer zou
komen opzoeken.
„Ik kan niet met je trouwen, To
ny. Het is voor het laatst dat ik het
je zeg."
Maar Tony legde zich daar niet
bij neer. Virginia moest niet denken
dat ze nu van hem af was. Hoeveel
vrouwen vóór haar waren per slot
van rekening niet van gedachten
veranderd?
Toen hb en Marty van Duyne la
ter over de besneeuwde velden re
den. vroeg hb:
Wat ben je toch van plan met
die jonge Farquhar?
Ik geloof, dat ik bezig ben ver
liefd op hem te worden. Hy is uniek.
Op het ogenblik zit hij waarschyn-
lyk ergens verzen over my te schrij
ven.
En vind je dat prettig?
Ik geloof van wel. Als ik jouw
geld had, trouwde ik op slag met
hem.
Hy lachte.
Dat meen je niet. Je vindt het
alleen maar leuk om het te zeggen.
Neen, ik meen het heus.
Hij is veel te jong voor je.
Het is juist zyn jeugd die ik zo
aanbiddelijk vind.
Toen zij even later stapvoets re
den, sprak Marty over Virginia.
Wat heeft haar bewogen om
weg te gaan?
De hemel weet het.
Heeft ze het jou niet gezegd?
Alleen, dat er iets gebeurd was,
dat haar er toe noodzaakte.
Heb je niet gedacht. Marty's
hoge stem klonk als een klokje door
de ijle lucht, dat het wel een McMil
lan kon zyn?
Hy wendde zich heftig naar haar
toe.
McMillan?
Ja, zij is verliefd op hem. Dat
wist je toch, Tony.
Neen, dat wist ik niet, en jb
evenmin.
Marty antwoordde niet. Zy dacht
aan Rickey. Als hb maar zo rijk was
als TonyMaar dat was hy nu
eenmaal niet en daarmee uit.
Op dat ogenblik zat Rickey in de
grote logeerkamer, die hem was
aangewezen, een schets van Marty
te maken. Hb tekende haar. niet zo
als zy in werkelijkheid was, maar
zoals hij haar in zyn verbeelding
zag. Zy zat aan de rand van een
vyver cn staarde in het water. Hb
werkte er heel lang aan en legde de
schets p3S terzijde, toen het tijd was
om zich tc kleden voor het diner.
Na het eten troonde hi; Marty
mee naar de schilderijen-galerij.
Ik moet jc iets laten zien, zei
hij en gaf haar de schets van de
Zilveren Toverfee bij de vijver. 1
Zij keek er lang naar.
Ben ik zó? vroeg zb toen.
Zoals je ziet.
Maar er is iet* in de otfen..
D«t niet in jouw ogen is? Ja,
dat weet ik. Wacht even. dan zal ilj
er achter schrijven, wat ik bedoel.
Hij draaide de tekening on? en
schreef snel iets aan de achterzyde.
Marty keek naar hem het voor
over gebogen hoofd met de verwar
de, rossige krullen, het jongensach
tige gezicht, de gratie van zbn lange,
lenige gestalteShelly? Keats?
Byron?
Even later hief hij zijn hoofd op
en las haar voor wat hy geschreven
had.
Dc Zilveren Toverfee sprak tot
de vijver: Borrel en brand van het
vuur, dat aan uw koele hart brandt
Want ook mijn hart is koel. maar er
binnenin gloeit een vuur, erj de rook
die opstygt, komt van de as van mijn
oude begeerten. Zy zijn uitgebrand
en hebben rr/yn hart gereinigd ach
ter gelaten.
Marty staarde hem vragend ann.
Rickey, hoe wist je dal?
Iloe kon het anders? Maar je hebt
toch altyd meer van jezelf gehouden
dan van die anderen.
Waarom ook niet? Dan hoefde
ik het 8lleen maar mbzeif te verwij
ten als ik teleurgesteld werd.
Hb schudde het hoofd cn ging
weer door met schrijven.
Luister, zei hij even later.
En de toverfee zei tegen de
vijver: Laat uw rook opstijgen en de
ogen van myn beminde verblinden,
zodat hb mb altijd in myn schoon
heid zal zien, zelfs wanneer ik oud
zal zyn geworden. Laat de betove
ring steeds om mij blijven, dat, wan
neer myn o«cn dof worden en mbn
zachte huid rimpelig, en wanneer
mijn haar uitvalt.
Zij legde herrr het zwijgen op.
Niet doorgaan! Je bent wreed!
Hij lachte triomfahtelyk.
- Ik ben wreed, maar ik wild© je
laten denken. Waarom wil jc ccn
man met geld trouwen? Je hebt ge
noeg van jezelf 0n ik kan meer voor
jc zijn dan Tony Bleecker. Hij kan
allocn een paar millioen aan jouw
miliioencn toevoegen. Ik kan jc on
sterfelijk maken in een boek.
Zy probeerde hem uit te lachen.
Wat ben jo daar zeker van,
Waarom zou ik er niet zeker
van zijn?
Niemand weet wat hij kan.
voordat hb het eerst bewezen heeft.
Hij wierp zijn hoofd In zyn nek.
Zyn ogen schitterden.
Met jou als mbn inspiratie.
Haar stem trilde.
O, Rickey, RJrkey....
Zij .«tond erop om naar beneden
te gaan.
Als ik nog langer blijf, zal ik
dingen zeggen, die ik niet meen. zei
ze.
Eens zul je ze menen, had hb
met zekerheid gezegd: Jc bent vool
altbd dc myne, Marty, maar jc be
seft het zelf nog niet.
XVI
„IK BEN MIJN EIGEN BAAS"
Na dc bekentenis van Rickey tc heb
ben gehoord was Virginia naar haar
kamer gevlucht Cn had zich op bed
geworpen. Niets kon meer zyn. zo
als het geweest was. Het gevoel van
schaamte over de wijze, v.narop Ric
key Michael behandeld had, over
weldigde haar. Zb voelde zich zelf
er door besmeurd en verlaagd.
Tenslotte had zij Rickey laten roe
pen.
Wat bedoelde jc, toen jc zei,
dat jc Michael McMillan duizend
dollar sciiullig was? vroeg zij, toon
hij bii haar in de kamer was.
Wie heeft jé dat verteld? vroeg
hb scherp.
Ik hoorde jc met McMillan pra
ten. Ik zat achter het scherrrr in de
bibliotheek.
(Wordt vervolgd.)
