Jim Juimel IN muizendam
Een uitbundig geloof en veel traditie
beheersen de Goede Week in Spanje
Viervoudige werking
rttefar ine ,4
Hoge Raad veroordeelde
de „aannemers-opzetjes"
De directie nam ontslagenen
slechts gedeeltelijk terug
Jacht
WOENSDAG 1 APRIL 1953
Dl EIDSE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA 2
Openbare rouw in alle steden
VELE WEGEN LEIDEN NAAR GOD
De Goede Week wordt nergens zo
intens beleefd als in Spanje waar de
Semana Santa gekoppeld is aan
eeuwen oude gebruiken en ceremo
niën.
Al de provincies wedijveren met el
kaar om het passiedrama 20 diep
mogelijk mee te leven. Ieder op haar
manier. Van Sevilla af, met het on
beschrijfelijke kleurenscliouwspcl
van zijn „pasos", de vrouwen in haar
zwarte mantilla's en vuurrode anjers
op de borst en in het haar, tot aan
de indrukwekkende soberheid in
Tarragona met zijn „mysteries" in
een omgeving van eeuwenoude ge
bouwen. Het gehele Spaanse volk
geeft dan uiting aan zijn diep, Ka
tholiek geloof. De steden veranderen
in grote openluchtkerken en alle in
woners nemen deel aan de gods
dienstige plechtigheden, die onafge
broken dag en nacht elkaar opvol
gen.
Het karakter der religieuze feesten
verschilt onderling zeer veel naar ge
lang de aard der bewoners in de ver
schillende streken. Te Sevilla en Ma
laga pracht en praal, met veel goud,
praalklcderen, bloemen en beelden.
In Granada overheerst de droefheid.
Burgos is ernstig en streng. Vallado-
Ud en Zamorra innerlijk doorleefd
en godvruchtig. Madrid en Barcelo
na eenvoudig zonder al te veel praal.
De processies in het Zuiden zijn
uitbundig en doen ons Noorderlingen
vreemd aan. Maar er zijn vele we
gen, die naar God leiden, en in
Spanje, dat uit verschillende bevol
kingsgroepen bestaat met onderling
zeer grote karakterverschillen, viert
iedereen feest op de manier, die hem
het beste past.
Ter voorbereiding gaven de thea
ters en bioscopen uitsluitend reli
gieuze stukken. Enkele dagen voor
Palmzondag begon echter reeds de
verkoop van „Palmos" en .Ramos".
Elk kind en zeker leder gezin moet
immers op Palmzondag in het bezit
zijn van een palmtak. De jongens
dragen „Palmos", lichtgeel gebleekte
takken van een palmboom, vaak vijf
meter long en versierd met zilver
draad en kleine blinkende snuiste
rijen. De meisjes dragen de „Ramos",
uit palmbladen gevlochten figuurtjes,
die op een stok geplaatst worden en
ware kunstwerkjes zijn van geduld
en artistiek vernuft. Die palmtak-
konverkoop is een heel bedrijf. Er
zijn gezinnon, die het gehele jaar
aan deze fabricatie werken, ofschoon
de verkoop slechts enkele dagen
duurt.
Iedere stad on ieder dorp heeft
zijn palmen markt, waar de verkopers
elk jaar hun vaste standplaats inne
men. Het bedrijf gaat over van vader
op zoon. De prijzen variëren naar
gelang de grootte van 6 tot 25 pese
ta's. Voor de „Ramos" worden dik
wijls bedragen besteed van verschei
dene honderden peseta's.
Zondag gingen de gezinnen, van
de oudste tot de jongste, naar de
kerk om de palmen te laten wijden.
Voorop de kinderen, geheel in nieu
we kleren gestoken. Het plein voor
de kerk lijkt dan wel een grote gele,
golvende zee, die langzaam de don
kere kerkportalen wordt binnenge-
perst. Na afloop van de wijdings
plechtigheid gaat iedereen naar huis
en daar wordt de palm aan het bal-
con opgehangen. Hij blijft daar tot
tijd en weer hem hebben verteerd
en in stukjes doen uiteenvallen. Als
symbool van de overwinning van het
kruis op de duivel wordt de palm
tak in Spanje beschouwd als een be
schermende macht van de duivelse
krachten, die het huisgezin bedrei
gen.
Openbare rouw.
Alle steden zijn van Woensdag
avond af in rouw gedompeld. Aan de
officiële gebouwen hangen de vlag
gen halfstok. De militairen houden
de loop van hun geweren omlaag.
Op Witte Donderdag en Goede Vrij
dag is alle niet-dringend noodzake
lijke verkeer verboden. Theaters, ca
barets en cinema's zijn gesloten. De
bevolking gaat donker gekleed; de
vrouwen in stemmig zwart, met de
traditionele hoge kam in het haar,
waarover heen de fijne kanten man
tilla. Op de borst en in het haar een
vuurrode anjer. De kerken hebben
één versierd altaar, de zogenaamde
„monumentos", met veel kaarslicht
en overvloedig bloemen. Minstens
zeven monumentos worden op Witte
Donderdag bezocht.
Op Goede Vrijdag rond drie uur
des namiddags verzamelen zich in
Barcelona tienduizenden mensen op
het voorplein en de omliggende stra
ten van de kathedraal. Het beroem
de kruisbeeld met de Christus van
Lepanto wordt enkele minuten voor
deren hebben meterlange ijzeren
kettingen aan hun voeten, die zij
moeizaam meeslepen. Weer anderen
lopen met uitgestrekte armen of vol
gen de weg op hun knieën of zelfs
op hun hakken. Zo n stoet houdt on
telbare malen halt. De dragers van
de „paso", dat is een beeldengroep,
die een periode uit Jezus' leven voor
stelt en die door de leden van de co-
fradia gedragen wordt, kunnen dan
De «iei beroemde geneesmiddelen
in Mn tablei Chelarine „4" werken
beier den Mn middel afzonderlijk.
Ha een enkel tabletje bij pijn ol
griep - voeli U zich een ander mens I
'n 4*Je d°et wondere^
(Advertentie)
ERNST BRENNINKMEIJER
OVERLEDEN.
Midden in zijn werkzaamheden, op
even uitrusten of verwisselen. Zo nu hoofdkantoor te Amsterdam, is
en dan klinkt er uit het publiek plot-1 Maandag plotseling overleden de heer «-
seling een „saeta" op, een gezongen Ernst Brenninkmeijer, directeur van totaal nog ƒ27.000,— gelegd aan „op-
gebed, op hoge toon door een man; de N.V. Algemene confectiehandel zet,gelden". Dit geld zou bij gunning
of vrouw geïmproviseerd. Dit maakt van C. en A. Brenninkmeijer. Hij van het werk aan aan de andere
in de doodse stilte en bij het flakke-heeft de leeftijd bereikt van 51 jaar. I inschrijvers worden uitbetaald ter
rende licht van de duizenden bran-Zijn heengaan wordt een gevoelig dekking van hun onkosten,
dende kaarsen op iedereen steeds een verlies geacht voor de firma, in wel- Toen deze kwestie strafrechterlijk
diepe indruk. ker leiding de overledene als een werd vervolgd, werden alle aanne-
Deze processies zijn werkelijke der oudere directeuren een voorname mers vrijgesproken, behalve G.. aan
feeststoeten, waarin de herdenking plaats innam. De begrafenis is op wjp het werk werd gegund wegens
van Christus' dood en de verering Vrijdag a.s. in het famliegraf op het overtreding van het prijsvormings
drie uur -naar buiten gedragen en op tot de H. Maagd uitgroeien tot een R-K. kerkhof te Bussum, na de ab- besluit.
het podium geplaatst, terwijl een
erewacht van soldaten zich rond het
beeld schaart. Klokslag drie uur
knielt iedereen. De overlevering wil,
dat men dan een wens mag doen en
dat deze wens door de op dit ogen
blik gestorven Christus vervuld zal
worden. Vandaar dan ook, die ge
weldige toeloop. Iedereen wil er bij
zijn, want men kan nooit weten.
Op straat begint dan ook de ver
koop van houten hamers en ratels,
want Paas-Zaterdagmorgen om tien
uur moet zoveel mogelijk lawaai ge
maakt worden als symbool der ver
rijzenis van Christus.
Cofradia's trekken uit.
De avondprocessies tijdens de Goe
de Week, doch vooral op Goede Vrij
dag, worden gevormd door de „Co-
fradias", dit zjjn religieuze broeder
schappen glides, waarin alle beroe
pen vertegenwoordigd zün. Men
neeft de beenhouwerscofradla, even
als de cofradia der toreros, de stie
renvechters. Al deze „cofradias" heb
ben hun eigen Heilige of O. L.
Vrouw, die door hen in de stoet
wordt meegedragen.
Een zeer bekende „Cofradia" is die
der „gitanos" of zigeuners, te Grana
da, waarvan er enkele duizenden op
de berghellingen aan de rand der
stad wonen. Deze ..cofradia" heeft
steeds veel bekijks, daar de zigeu
ners met hun O. L. Vrouwenbeeld
door de typische kronkelstraatjes
van de stad moeten trekken, omhoog
en omlaag, om de abdb van „Sacro-
monte" te bereiken. Vaak wordt er
halt gehouden en een glaasje man-
zanilla gedronken. Dat hoort bij de
traditie.
De leden van de cofradia's hebben
het gelaat bedekt door een cagoule
(masker), met hoge puntmuts en
dragen lange gewaden van zwarte,
witte of paarse kleur. Men noemt ze
„nazarenos" en zij doen boete voor
hun zonden. Sommigen dragen grote,
zware houten kruisen of leggen de
processieweg op blote voeten af. An-
demonstratie van geweldige en over-1 soute in de parochiekerk van de H.
vloeidige geestelijke rijkdom. 1 Vitus, des ochtend lö uur.
Een beroep bij de Hoge Raad derbelang strijdig resultaat moet leiden,
Nederlanden, ingesteld door de aan- ook al laat zich niet aantonen, dat het
nemer L. G. uit Mijdrecht tegen een resultaat met het algemeen belang
hem opgelegde veroordeling in een in strijd is", strafbaar is krachten ar-
„opzet"-zaak door het gerechtshof te tikel 1, lid 1 van het prijsvormings-
besluit.
Bovendien, zeide de procureur-ge
neraal in zijn conclusie, gold het hier
een ondershandse aanbesteding. Hier
werden ondershandse, niet te contro
leren uitbetalingen aan derden ge
daan. Deze waren bij deze wijze van
prijsvorming in de berekende prijs
verborgen.
Het Hof was van mening, dat de
prijs een bestanddeel bevatte, dat ge
heel buiten de kosten van het werk,
daarin begrepen het aannemersloon,
stond.
Het Hof, noch de procureur-gene
raal, achtten het waarschijnlijk, dat
lage inschrijvingsprijzen worden ge
compenseerd door opzet bedragen om
tot rendabiliteit van aannemingsbe
drijven te komen, zeker niet in een
gesloten kring van uitgenodigde in
schrijvers.
Weshalve tot verwerping van het
beroep werd geconcludeerd, welke
opvatting de Hoge Raad blijkt te de-
Amsterdam, werd gisteren verwor
pen, conform de conclusie van de
procureur-generaal.
G. kreeg met enige andere aanne
mers een uitnodiging om in te schrij
ven voor de bouw van het tehuis
voor bejaarden „Avondlicht" te Mij
drecht.
Hij kwam tot een „blankprijs" van
325.890,—, waar voor hemzelf
13.000.— „bij moest".
Na vergelijking van de prijzen met
zijn mede-inschrijvers werd op dit
Rondom ,.De Ommelanden"
Slechts 9 arbeiders van de 51, die gistermiddag bij uitspraak van de arbi
tragecommissie bij „de Ommelanden" te werk moes .en worden gesteld, zijn
door „de Ommelanden" geaccepteerd. Nadat „de Ommelanden" de vorige
week voor deze 51 arbeiders dispensatie had aangevraagd werd door de
arbeiders zich gistermiddag om twee uur aan de fabriek dienden aan te
commissie van arbitrage deze dispensatie afgewezen en bepaald, dat de 51
melden en om drie uur te werk moesten worden gesteld. Dit is niet gebeurd.
Terugname ineens
is onmogelijk
Voor de Hoge Raad werd door mr.
A. E. J. Nijsingh aangevoerd, dat als
economische grondslag van het opzet-
systeem geldt, dat andere inschrij
vers vergoeding moeten krijgen voor
gemaakte kosten en algemene uit
gaven. Ongebreidelde concurrentie
len.
RECTOR DR. J. VESTER C.M. t
Rector dr. J. Vester C.M., direc
teur van de Nederlandse Provincie
der Dochters van Liefde van de H.
Vincentius a Paulo, Is Maandag tij
dens een treinreis van Nuth naar
Heerlen aan een hartverlamming
overleden. Directeur Vester woonde
in het klooster der Dochters van
Liefde te Nuth, waaraan hij tevens
als rector was verbonden.
Hij werd in 1875 te Amsterdam
geboren. Zijn studies maakte hij in
Wernhout, Parijs en Rome, in welke
laatste stad hij ook doctoreerde. Na
dien was hij achtereenvolgens als
professor werkzaam aan de groot
seminaries te Kamerijk (Frankrijk)
en Noto (Sicilië) en aan het groot
seminarie der Heren Lazaristen te
Helden-Panningen. Voor zijn benoe
ming tot directeur van de Neder
landse Provincie der Dochters van
Liefde is hij als rector belast ge
weest met de leiding van de recto
raten Rumpen-Brunssum en Suste-
ren-Mariaveld.
De hoofddirecteur van „de Omme
landen" verklaarde dat men be
reid was het bedrijf weer op te bou
wen en derhalve de vorige week
verklaard had een streep onder de
moeilijkheden te willen zetten. Aan
de arbitragecommissie had men te
kennen gegeven de uitspraak na te
zullen komen en ook deze 51 arbei
ders te zullen accepteren Evenwel
had men de p.rbitraee-commissie ver
zocht deze 51 arbeiders in gedeelten
tc werk te mogen stellen, omdat het
accepteren van 51 arbeiders op een
bepaald tijdstip ineens een grote des
organisatie op de fabriek zou ver
oorzaken. Arbiters hebben evenwel
dit verzoek niet inpewillied en zo
verschenen /anmiddap 51 arbeiders
aan do fabrieksneo-t vkn „de Omme
landen". Door .de Ommelanden" zijn
hiervan 9 geaccenteerd Om kwart
over drie. toen de termiin welke door
de arbiters was bepaald, was ver
streken. keerden de overiee 42 arbei
ders huiswaarts. ,De Ommelanden"
heeft hen medegedeeld dat chaos in
het bedrijf allerminst het belane van
deze arbeiders was en dat men hen
in gedeelten wilde te werk stellen.
Daarvoor zou hen zo spoedig moge
lijk een oproep ber-iken.
„A. N. A B verloor de strijd!"
Inmiddels heeft de Nederlands.
Chrifiteliike Land"rbeidercbond. aan
gesloten bij het Christelijk Nationaal
Vakverbond, ziin menine vegeven
over de arbitrale uitspraak De dis-
Mctsbestuurder van de Nederlandse
Christelijke Land arbeidersbond te
Groningen, heeft d» directie van ..de
Ommelanden" schriftelijk medege
deeld dat de uitspraak van de arbi
tragecommissie naar de mening van
de Nederlandse CVlstelüke T.andar-
beidersbond onrechtvaardig Is. Door
deze uitsnraak. aldus de voorz. heeft
het gezag een behot.^'üke deuk ge
kregen in Nederland Door deze uit
spraak is de revolutie wel veroor
deeld maar niet. of in ieder geval
niet voldoende bestreden De voorz.
meende voorts, in dit schriiven. dat
de Algemene Nederlandse Agrarische
Bedrlifsbond de staking volledig ver
loren heeft. Hij heeft gestaakt voor
iets dat bestond en geregeld was, al
was het pensioen onvoldoende gere
geld, aldus de voorz. De wijziging
daarvan was echter d'rect toegezegd
en dat. was algemeen bekend.
Stelen of pak
slaag
Zu>are straf tegen moeder geëis1
„De officier had u nog meer ten-
laste kunnen leggen. U hebt uw
dochtertje er op afgericht." Dit zei
gistermorgen de 'president van de
Rotterdamse rechtbank tegen een 47-
jarige huisvrouw uit Rotterdam.
Zij was met haar dochtertje in het
begin van dit jaar gaan winkelen in
de „Bijenkorf' en toen zou de vrouw
twee boeken en een zeemlerenlap in
haar tas hebben laten glijden. Haar
9-jarig dochtertje zou op haar ver
zoek twee blikken koffie hebben
weggenomen. De dagvaarding sprak
verder van uitlokking door bedrei-
ZWAVELZUUR-MANIAK?
Een 17-jarig meisje, dat Maandag
avond op 't Stationsplein te Hilver-
sum op de bus stond te wachten,
is strijdig met het algemeen belang bemerkte eensklaps een brandende
en heeft ongunstige invloed op de PÜn aan haar benen. Een onbekend
kwaliteit van het werk. De aanbeste- gebleven individu bleek haar met
der betaalt bij toepassing van het op- j verdund zwavelzuur te hebben be
zetsysteem niet te veel, zolang een spoten. Haar mantel, jurk en nylon-
redelijke aannemingssom niet wordt kousen werden totaal vernield.
Dvr—breien, alJ"s de raaJsman.
Het Hof en daarmede de procu
reur-generaal had tot opvatting,
dat „een wijze van prijsvorming, die
zonder meer tot een met het algemeen
ging van misbruik en gezag. De
vrouw bekende.
De goederen werden door moeder
of dochter iets dichterbij gelegd en
opeens verdwenen de spullen onder
de jas van een van de twee. De
vrouw gaf toe, dat het kind wist, dat
het n'et mocht, doch het meisje had
de politie verklaard, dat ze het
moest doen, daar ze anders een pak
slaag zou krijgen.
„Haar man staat goed aangeschre
ven en het dochtertje is lief en in
telligent," s'chreef het reclasserings-
rapport.
„Het feit is nog al ernstig", meen
de de officier van Justitie, die het
verknoeien van het kind ernstig
vond. Hij requireerde een gevange
nisstraf van twaalf maanden met af
trek waarvan vier maanden voor
waardelijk.
De raadvrouwe van verdachte
wees erop, dat de vrouw nog nooit
eerder terecht heeft gestaan. Zij is
voor de verleiding bezweken en ze
heeft haar docihterte niet opzettelijk
meegenomen om te stelen. Zij vroeg
tenslotte de rechtbank het onvoor
waardelijk gedeelte van de straf ge
lijk te stellen aan de tijd, door haar
cliente in voorarrest doorgebracht
onder aftrek van deze voorarrest.
5fCaite GOLF
Een Hilversumse politieagent
reed Maandagavond met zijn motor
tegen een auto en kwam om het le
ven. Zijn vrouw, die op het duo zat,
werd levensgevaarlijk verwond.
Een felle brand blakerde ruim
zes hectare hei bij het kamp Crai-
loo. De brand ontstond door het
overslaan van vonken by het ver
branden van vliegdennen door DUW-
arbeiders.
Vanuit het varkenshuis be
sprongen de vlammen een boerderij
te Winterswijk. Het vee en een deel
van de inboedel kon worden gered.
De boerderij brandde tot de grond
toe af.
Postduiven, die zich van 1 April
tot 15 Mei, 's middags voor half zes
buiten vertonen, belopen de kans als
zaai-saboteurs te worden neerge
knald. In Noord-Holland loopt de
„Sperr"-tyd tot vier uur 's middags.
Vacantie voor zieken, die reeds
lang bedlegerig zijn, zal nu ook mo
gelijk zijn. Er worden in verschil
lende Roode Kruiskringen in ons
land zesdaagse boottochten voor hen
georganiseerd. De eerste tocht be
gint op 4 Mei te Deventer.
Negen personen werden dakloos
door een brand te Deurne. Ondanks
snel ingrijpen van de brandweer
gingen huis en inboedel geheel ver
loren.
3. Om 'n uur of een toen z'n dienst
afgelopen was, ging de commissaris
in een buitengewon slecht humeur
na®r huis. Wat viel er tegenwoordig
nu voor een politieman te beleven?
De hele dag gebeurde er niets, be
halve dan dat geval met dat spook.
Mopperend viel hij in slaap en mop
perend werd hij wakker omdat hij
slecht geslapen had Zijn humeur
was dus beneden peil toen hij op het
bureau kwam! Maar wat was dat
nu, kwam die vent daar weer aan
met z'n geschreeuw over spoken!
Maar dat kan toch niet? Warempel
het is een ander!! „Nou breekt m'n
klomp", dacht de commissaris en
zette zich schrap in z'n stoel om eens
flink uit te kunnen varen.
OP DE BOSUIL
Oorspronkelijk detective-verhaal
door Monis de Wit
38)
In het lokaal staat de aSsistent van
de Bosuil met ccn revolver in de
hand. Langworth is hem echter net
voor, 'n schot klinkt en de man valt
als een blok op de vloer. Ondertus-
ten hebben Tom en de agenten hun
gasmaskers opgezet en ze stormen
Langworth achterna. Op datzelfde
ogenblik gaat ook de deur in de wand
open. Mason en zijn mannen ver
schijnen op het toneel. De Bosuil is
opgesprongen en rent naar de trap,
zo vlug, dat de commissaris hem net
niet kan grijpen. Halverwege ont
moet hy Tom die hem zonder cr ver
der bij na te denken een stevige klap
met de kolf van de geleende revolver
op zijn hoofd geeft. De Bosuil zakt
zonder een kik te geven in elkaar en
rolt vliegensvlug naar beneden, waar
hij blijft liggen.
Tom geeft opdracht de man de
handboeien aan te doen en dan holt
hij de commissaris achterna. In het
lokaal is het zonder gasmasker niet
meer uit te houden. De leden van
dc bende zitten, hangen of staan,
zonder ook maar iets tc kunnen zien.
D« een zvteait als een bezetene met
zijn armen, de ander schopt om zich
heen, terwijl een paar mannen gillen
alsof ze vermoord worden. De ver
warring is te groot onr te beschrij
ven.
Het is' dan ook spoedig gebeurd. De
bendeleden worden twee-aan-twee
geboeid en door de deur naar buiten
gebracht, waar drie politiewagens
klaar staan om de lading naar het
bureau te brengen.
Tom staat bij de bewusteloze Bos
uil en hij wenkt de commiss'aris.
Langworth komt dichterbij en kijkt
Tom vragend aan. Met trillende stem
vraagt de eerste: „En wie ligt hier
nu volgens u met een masker voor
zijn gezicht, commiss'aris?" Ook Ja
mes Mason komt er bij en hij haalt
zijn schouders op, tegelijk met Lang
worth. „Ik ben even benieuwd als jij,
Tom,' zegt hij. „Ik ben helemaal niet
benieuwd meer, James'." is het ant
woord. „Ik heb al gehoord wie de
Bosuil is. Schrikt niet, hier is de op
lossing van het geheim."
Meteen trekt Tom het masker weg.
Langworth en Mastrn uitten een
kreet als ze daar als een slapende
onschuld Mac O'Lea, de particuliere
detective, die iedereen had doodge
waand, zien liggen.
„Mac O'Lea," zucht de commissa
ris'. Hoe bestaat het. Alles heb ik
verwacht, maar dit niet. We hebben
hem toch allang op de lijst van ver
moorde persbnen geplaatst? Snap
jy er iets van, Mason? Maar wacht
even," valt Langworth zichzelf in de
rede. „wacht even, nu gaat me een
licht op. Enfin, dat zullen we straks'
wel horen
Apropos Tom, waarom ligt die vent
hier als een zak meel? Wat is er met
hem gebeurd?"
„Van de trap gevallen," grinnikt
Mason. „Ik zag het toevallig. Tom
wilde hem een hand geven, ze ken
den elkaar goed, maar meneer had
geen tijd. Om hem toch maar hier te
houden heeft Tom hem een tik op 't
hoofd gegeven. Het was een stevige
klap, maar met koud water is hij zo
weer bij zijn positieven. We zullen
hem echter meteen even extra goed
verzegelen, want zullke mannetjes
zijn slim."
Mason voegt de daad bij het woord
en vijf minuten later wordt de Bos
uil als een zielig hoopje naar de po-
litie-auto gedragen.
Tja, en nu is er eigenlijk niet veel
meer te vertellen, maar we willen u
toch ook het slot van deze geschiede
nis niet onthouden.
Om half tien zitten commiss'aris
Langworth, James Mason en Tom
weer op de kamer van Langworth.
Langworth heeft Washington aan de
lijn en daar is men natuurlijk zeer
ingenomen met het goede nieuws.
Nauwelijks' heeft hij de haak neerge
legd of de eerste journalisten begin
nen het politiebureau te belagen. Zc
hebben politiewagens met arrestan
ten zien rijden en willen nu natuur
lijk het fijne van de zaak weten.
Maar Langworth wenst nog niets te
vertellen. Hij geeft de telefonist op
dracht de kranten uit te nodigen voor
een persconferentie te middernacht,
zakt daarna in zijn stoel en laat Mac
O'Lea op zijn kamer komen.
De particuliere detective is bleek.
Een grote buil prijkt op zijn hoofd.
Hij kijkt angstig rond, maar gaat zich
een beetje op ziin gemak voelen als
de comm'iss'aris hem laat plaats ne
men.
„Zo, Mac O'Lea," zegt Langworth,
„jy was dus de grote Bosuil. Dat had
ik eerlijk gezegd werkelijk niet ge
dacht. Je spel is nu uit en misschien
ben je bereid ons 't een en ander te
vertellen." De man knikt en zonder
omhaal begint hy zijn verhaal.
„Als particulier detective ben ik
in de loop der jaren herhaaldelijk in
aanraking gekomen met de misdaad.
Hoe het gekomen is weet ik niet,
maar op een gegeven ogenbik kreeg
ik de kans de leider te worden van
een groep mensen, die zich bezig
hield met bet plegen van inbraken.
Ik bleek organisatie-talent te hebben
en zo kroop ik in de huid van de
Bosuil."
„We dachten jouw lijk gevonden te
hebben," merkte Mason op. Mac
O'Lea lacht als de bekende boer. „Ja,
en dat heeft alle verdenking, die op
me mocht rusten, weggevaagd. Het
lijk, dat jullie vonden was het stoffe
lijk overschot van Bob Keny, die van
plan was de politie enkele dingen te
vertellen, die ik niet aan de open
baarheid wilde prijsgeven. Dat is al
les wat ik te zeggen heb. Meer is er
niet te vertellen. Ik heb het spel
verloren en ik zal de gevolgen dra
gen."
Langworth kijkt peinzend naar zijn
sigaar. „Je doet nu wel erg groot-
nvoedig, merkt hij op, maar je gedrag
zal je zelf ook niet kunnen recht
vaardigen. Mens'en, die op een handi
ge manier inbreken, daarvoor heeft
ook de politie nog wel een zekere
mate van respect, maar met moorde
naars, ja Mac O'Lea,- moordenaars,
die iedereen uit de weg ruimen wan
neer hun dat goeddunkt, voor zulke
individuen hebben we weinig of geen
goede woorden. Breng hem naar zijn
cel." Tussen twee agenten wordt
Mac O'Lea de kamer uitgebracht.
Een week later wordt de bende
van de Bos"uil veroordeeld. De leider
krijgt de zwaarste straf, de rest komt
er met vijf tot twintig jaar af. De kran
ten hebben vol gestaan over deze
zaak en de namen van Tom Keen en
Valtermund zijn tientallen keren ge
noemd.
In zijn getuigenbank hebben Tom
en John naast elkaar gezeten. Rus
tig heeft Torr? zijn verklaringen af
gelegd. John moet iedere dag nog
enige uren rust houden, maar hij is
alweer een stuk opgeknapt
Als het vonnis' is geveld verlaten
Tom en John de zaal, nog vol van de
gebeurtenissen. De deur slaat achter
hen dicht. In het gerechtsgebouw
Slaat nog een deur dicht Achter een
gebroken Mac O'Lea, die voor zijn
wandaden naar de elctrische Stoel
is verwezen. Ondanks alles hebben
Tom en John medelijden met de
man, die zich zonder er bij na te
denken in de misdaad heeft gestort.
Voor het gebouw staat de wagen
van Langworth. Ook James Mason is
aanwezig. De beide mannen stapoen
in en dan raast de auto door New
York.
..Het is afgelopen," mompelt Lang
worth. „Gelukkig." En de drie me
de-inzittenden zijn 't met deze woor
den roerend eens. Het is afgelopen.
New York is bevrijd en de rust is'
weergekeerd. Voor hoe lang? Nie
mand kan het zeggen. Misschien staat
er morgen weer een andere Bos'uil
op. Dan heeft dc politie weer nieuwe
zorgen. Maar deze Bosuil-affaire is
echter achter de rug en voor Ton? en
John is het werk geëindigd. „Nooit
weer," mompelt John, „nooit weer".
Tom lacht en kijkt de commissaris
aan. Langworth knipoogt en zegt,
terwijl de auto de garage indraait:
„Dit is het einde Tom, maar wij vie
ren zullen elkaar na alles wat ge
beurd is, zeker niet uit het oog ver
liezen....
Einde.
