tyz&tidóe(2<yiVi£int
VREES EN ANGST JAGEN DOOR
DE SOVJET-UNIE
„Duitsland keert nooit
terug tot nazisme
De president aan 't werk
Michailof beschuldigt
verborgen vijanden
Onrustig Italië
Dodenzöne om
Berlijn
I Directeur: C. M. v. HAMERS VELD.
Hoofdredacteur: L. C. J. ROOZEN.
KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
DONDERDAG 22 JANUARI 1953
44ste JAARGANG No. 12795
Zuiveringskoorts
achter IJzeren Gordijn
Papengracht 32. Tel. 20015, Adm. en Adv. 20826. Abonn. 20935. Giro 103003. Abonnementsprijs t 0.47 p. w., f 2— p. mnd.. 1 6— p. kwart. Franco p. p. f 6.80. - Advert.: 15 ct. p. mm. l elefo. ntjcs 1 1.50
WAT WIL HET
HUMANISME?
ER is veel onrust en verontwaardi
ging ontstaan door de faciliteiten,
welke minister Staf, zelf Christelijk
Historisch, heeft verleend aan het
Humanistisch Thuisfront en deszelfs
„welzijns-verzorging" onder de
dienstolichtigen. Het Tweede Kamer
lid p. Stokman heeft daaromtrent aan
de minister vrager gesteld, welke
deze op handige maar niettemin on
bevredigende wijze heeft beantwoord
en in de Eerste Kamer hebben de
leden In 't Veld en Kropman met
elkaar de degen gekruist op een
naar ons inziens niet erg handige en
eveneens onbevredigende wijze.
Op deze politieke behandeling,
stellen wij ons voor in het verloop
van enige beschouwingen terug te
komen. Öm een juist inzicht in deze
vrij verwarde aangelegenheid te kun
nen verwerven, is het allereerst zaak
het Humanisme te leren kennen en
doorgronden voor zover dat moge
lijk is. Weliswaar werd door ons aan
deze levens-opvatting reeds eerder
aandacht besteed, toen minister
Mulderije in April van het vorig jaar
als zijn oordeel uitsprak, dat het Hu
manisme de mensen stenen voor
brood gaf een hard oordeel, dat
door ons werd onderschreven maar
de hernieuwde aandrang van het Hu
manistisch Verbond tot gelijkberech
tiging met de Christelijke Kerken
noopt tot hernieuwde bestudering
zowel van het probleem als van de
instantie, welke het probleem heeft
opgeroeoen of uitgedaagd.
Het Humanisme kondigt zich aan
niet als een nieuwe wereld-religie,
maar als dè nieuwe wereldreligie, een
zo heerlijke religie, dat haar Neder
landse leidsman, dr. J. P. van Praag,
„de godsdienstige overtuiging van
onzuiverder gehalte dan de humanis-
1 tische" acht. Het wil zijn een vol
waardige levensbeschouwing, die zon
der uit te gaan van het geloof in een
persoonlijke Godheid, de eerbied van
de mens als geestelijk en zedelijk we
zen centraal stelt. Het stelt zich ten
doel het tegengaan van onverschillig
heid en nihilisme in het onkerkelijke
volksdeel, door het scheppen van een
geestelijk centrum in de volle zin van
het woord, alsmede het opkomen
voor de gelijkberechtigdheid van het
humanisme en de godsdienstige le
vensbeschouwingen. Het streeft er
naar als geestelijk centrum voor het
buitenkerkelijke volksdeel in de
volksgemeenschap een plaats in te
nemen, die overeenkomt met die van
de Kerken.
Deze plaatsbepaling doet de vraag
rijzen, hoe zulk een levensopvatting
zich tot een nieuwe religie kan op
werpen, en hoe men kan veronder
stellen, dat, gelijk mr. dr. J. in 't
Veld zeide, „de mensheid behoefte
heeft aan een nieuwe religie", welke,
met voorbijgaan van God, de eerbied
voor de mens centraal stelt.
Het humanisme noemt zich reli
gie en spreekt zelfs van „religieus
humanisme", verwachtend dat op de
duur het Nederlandse volk aan deze
verkrachting van het begrip, dat door
dit woord wordt gedekt, wel wen
nen zal. Het humanisme, zegt het,
is niet godsdienstig, maar religieus.
Het is interessant, maar ook van het
grootste belang na te gaan, hoe men
tot dit onderscheid is gekomen, een
onderscheid, dat onze taal niet kent.
Dit onderscheid is zeer opzettelijk ge
maakt, gelijk dr. Julian Huxley, de
vroegere directeur van de Unesco, als
voorzitter van het in de afgelopen
zomer gehouden Internationaal Hu
manistisch Congres openhartig ont
hulde. Hij meende, dat ook de huma
nisten rustig het woord religie in de
ruimste zin mo^en gebruiken. „An
ders lopen wij het risico de ideeën,
die wij lanceren, onvruchtbaar te ma
ken doordat we de indTuk wekken,
dat onze systemen niet zoveel inhoud
hebben of niet zoveel bevrediging ge
ven als die van de theïstische en bo
vennatuurlijke religies".
De heer Huxley vond, dat er op 't
ogenblik in deze wereld een „bijna
abnormale belangstelling" bestaat
voor religie. Daarom achtte hij het
blijkbaar nodig ook een religie te
vormen, waarmede hij bedoelde „niet
een theologie, geen geloof aan boven
natuurlijke dingen, aan God of go
den, geen ethische systemen noch
louter wetenschappelijk weten". „Ik
bedoel een samengebundeld geheel
van ideeën en gevoelens, die de re
latie zullen moeten vormen tussen
de mens en zijn bestemming op aar
de, ver uitgetild boven de practijk
van alle dag, verheven boven ons be
staande wettelijke en sociale bestel.
En om iets dergelijks groots niet bij
voorbaat te steriliseren wil ik het de
naam religie geven".
Dr. Van Praag erkent dat er bezwa
ren op taalkundige en practische
gronden tegen een dusdanig gebruik
van het woord religie zijn aan te voe
ren. Maar de term hoeft, mits ge
bruikt „in een ondubbelzinnig ver
band" geen misverstand te wekken.
I Maar het komt ons juist dubbelzin
nig voor een dubbele zin aan het
woord religie te geven, terwyl, zoals
boven uit de woorden van Huxley
blijkt, deze dubbelzinnigheid met een
zeer bepaalde bedoeling naar voren
wordt geschoven.
IJET zal nog niet helder geworden
!zijn, wat in humanische spreek
wijze onder religie wordt verstaan,
en wij vrezen, dat ook de toelichting,
die de heer J. M. van Dansik er op
VOORSPEL NIEUWE ZUIVERINGSWOEDE
Nicolai Michailof, lid van het presidium der Russische communistische par
tij. heeft gisteren de beschuldiging geuit, dat er in de Sovjet-Unie nog
steeds „sporen van de bourgeois ideologie" aanwezig zijn evenals overblijf
selen van particulier bezit en de psychologie en de moraal, die daarmee
samenhagen. Er leven nog steeds mensen temidden van ons, die vijanden
van het volk zijn, aldus Michailof, en deze verborgen vijanden, gesteund
door de imperialistische wereld, hebben ons schade gedaan en zullen dat
blijven doen. Het sprekende bewijs daarvan is de ontmaskering van de „als
dokters gecamoufleerde spionnen en moordenaars, die zichzelf hebben ver
kocht aan de kannibalistische slavenhalers van Amerika en Engeland".
OP DE STERFDAG VAN LENIN.
De hoge partijfunctionaris deed
deze uitlatingen in een rede in het
Moskouse Bolsjoi-theater, waar, zo
als elk jaar, de sterfdag van Lenin
werd herdacht. Gewoonlijk wordt
op deze nationale herdenkingsdag
het woord gevoerd door een hoge
figuur in de Russische partij.
De beschuldiging, welke Michailof
uitsprak, wordt in het Westen gezien
als een voorbereiding van de publie
ke opinie op komende zuiveringspro
cessen. Hoewel Michailol niet spe
ciaal vermeldde, dat het r erendeel
van de gearresteerde artsen van
Joodsen bloede was is men toch van
oordeel, dat Michailofs rede een
weerspiegeling is van Moskou's vrees
voor minderheden, die tweeërlei lo
yaliteit zoud n kunnen hebben.
Daarbij denkt men aan de twee mil-
lioen Joden, die in Rusland leven en
tegen wie de belastering van het
Zionisme voornamelijk gericht moet
zijn.
Michanilof was zijn rede begonnen
met te zeggen, dai een nieuwe we
reldoorlog „onvermijdelijk zou lei
den tot de ineenstorting van het ge
hele kapitalistische systeem". Hij
ried de „imperialistische intrigan
ten" aan „de lessen van de geschie
denis niet te vergeten". Deze woor
den borduren voort op het bekende
Marxistische stramien er voegen
niets nieuws toe aan de uitspraken
van het congres der Russische com
munistische partij in October.
Overal „saboteurs en spionnen"
Het slot van zijn redevoering wijd
de Michailof aan de „lanterfanterij"
in het regeringsapparaat. Uit de Oe
kraïense kra-.ten blijkt, dat er te
Kief inderdaad reeds een proces is
gevoerd tegen „saboteurs", die op
diverse ministeries hadden gewerkt.
Er waren er drie ter dood veroor
deeld. In de -tranten van Lithauen
regent het eveneens bescnuldigingen
tegen „saboteurs en spionnen" op de
regeringsbureau's.
De „commissie van vrije juristen"
te West-Berlijn weet te melden, dat
bijna de gehele technische leiding
van de de steenkoolwinning in het
gebied van Zwickau-Oelsnitz (Oost-
Duitsland) in de loop van de laatste
weken gearresteerd is wegens „sys
tematische sabotage".
In een recent nummer van „Pra-
ce", het Tsjechische vakverenigings
blad, wordt gezegd dat er tussen het
complot van de Joodse dokters te
Moskou en het Slansky-complot in
Tsjecho-Slowakije een nauw ver
band bestaat, „niet alleen in doel,
maar ook in methode". Beide com
plotten, aldus het blad, zijn georga
niseerd door „nationale burgerlijke
Joodse kringen" in nauwe samen
werking met de „Joint". Ze waren
beide geïnspireerd door „Ameri
kaanse en Britse kannibalen". Slans-
ky had ook een Joodse dokter ge
bruikt bij zijn pogingen het leven
van president Gottwald te bekorten.
Volgens in Wenen uit Boedapest
ontvangen berichten, zou ir Boeda
pest een uitgebreide actie tegen
Joodse functionarissen begonnen zijn.
De actie zou verschillende Joden be
treffen, die in nauwe betrekking
staan met Zoltan Vas, hoofd van het
Hongaarse planbureau. Ook zou een
Jood, die beschouwd wordt als de
„rechterhand" van premier Rakosi,
bij de actie zijn betrokken.
In Joodse kringen in Boedapest, al
dus de berichten, zou grote bezorgd
heid heersen, dat de nieuwe zuive
ring een grote kring Joden zou tref
fen.
Joegoslavische
bisschoppen staan pal
Eenstemmig heeft het gehele Joe
goslavische episcopaat het plan af
gewezen, dat president Titot 0|
8 Januari had voorgelegd tijdens een
conferentie met zeven Katholieke
hoogwaardigheidsbekleders. In een
gemeenschappelijke verklaring wei
geren de bisschoppen op welke wijze
dan ook hun medewerking te geven
aan het voorstel van Tito tot stich
ting van een nationale Katholieke
Kerk. Door tendentieuze berichtge
ving en commentaren had het enke
le Joegoslavische persagentschap te
Belgrado reeds de indruk proberen
te wekken, alsof de stichting van een
nationale kerk met de medewerking
der bisschoppen in Joegoslavië nog
slechts een kwestie van enkele dagen
was. Met dezelfde beslistheid weige
ren de bisschoppen met Tito te over
leggen inzake eer. tussen de H. Stoel
en Belgrado te sluiten concordaat.
De bisschoppen verklaren letter
lijk: De eis, dai onze Kerk de hui
dige toestand in de Joegolavische re
publiek aanvaardt en met een con
cordaat bevestigt, betekent het dood
vonnis der Kerk ondertekenen. Tot
zulk een onderwerping zullen wij
ons nooit lenen".
tt
heeft gegeven die verheldering niet
brengen zal: „Religieus wil niet zeg
gen godsdienstig" stelde hij vast.
„Godsdienstig is wel relieieus, maar
men mag dit niet omkeren. Religieus
is afgeleid van Iret latijnse werkwoord
„religare" dat verbinden betekent.
Evenals alle geestelijke stromingen
staat ook de ontwikkeling van het re
ligieus humanisme in verband met
de tijd, waarin het zich voordoet.
Op die manier de taalwetenschap
beoefenend, kan er evenmin bezwaar
tegen zijn, dat het humanisme zich
katholiek noemt, want katholiek
betekent algemeen en ook het huma
nisme is algemeen, want het heeft
„een boodschap voor het gehele
volkHet kan zich ook met even i
groot gemak protestant noemen,
want: „ongetwijfeld is het georgani
seerde humanisme als historisch ver
schijnsel reactie en wel op de pre
tentie van de Kerk. dat slechts de
godsdienst een verantwoorde wereld
beschouwing vermag te funderen".
Het wordt moeilijk discuteren,
wanneer men aan woorden een an
dere inhoud geeft, dan ze in ons
spraakgebruik hebben. Dat bleek wel
duidelijk uit de discussie in de Eer
ste Kamer tussen dr. In 't Veld en
mr. Kropman.
Al treedt in het hum. een goed
streven naar voren (waarover later)
met geen mogelijkheid kunnen we
een levensopvatting als religie be
stempelen, welke geen godsdienst is.
Wij begrijpen trouwens niet, waarom
het er prijs op stelt af te dalen tot
het peil ener religie, aangezien het,
volgens eigen zeggen althans, „een
hogere waarheid belichaamt dan de
godsdiensten". Het humanisme kan
niet gelijkberechtigd worden met een
godsdienst, omdat het geen gods
dienst of religie is. Het heeft geen
eerbied voor God, het heeft eerbied
voor de mens als een geestelijk en ze
delijk wezen. In de ontzettende ge
varen, waarin de mensheid zich op 't
ogenblik bevindt, ziet het geen ander
heil dan de mens, zoals onomwonden
wordt verklaard: „Als er uitkomst is,
dan komt hij van de mens en niet
van het ingrijpen van een Godheid".
Een dergelijke uitdaging doet ons
huiveren voor een doorwerking van
het „religieus" humanisme.
Adenauer wil ook naar Amerika
Te Bonn wordt verwacht, dat de West-Duitse kanselier dr. Adenauer in Maart
naar Washington zal reizen voor een officieel bezoek aan de nieuwe Ameri
kaanse regering. Gisteren verklaarde Adenauer aan journalisten, dat hij het
buitengewoon op prijs zou stellen spoedig een gesprek te kunnen hebben
met president Eisenhower. In de zomer was Eisenhower zijn gast geweest.
Diens inaugurele rede noemde Adenauer „een buitengewone bijdrage tot
stabilisatie van de wereldvrede". Ook in het parlement heeft Adenauer zich
gisteren prijzend uitgelaten over de nieuwe Amerikaanse president, dit ter
gelegenheid van een uiteenzetting over het neo-nazisme in West-Duitsland.
De leden van het Huis juichten.,
toen Adenauer protesterende zei, dat
de twee bekende geallieerde stappen
„in het buitenland veel stof hadden
doen opwaaien".
Hij herhaalde zijn vorige bewerin
gen ,dat het Amerikaanse opinie-on
derzoek „geen waar beeld geeft" van
de Duitse politieke toestand.
Adenauer zei nu op de hoogte te
zyn gesteld door de Britse Hoge Com
missaris, Sir Ivone Kirkpatrick, aan
gaande bewijzen tegen de gearres
teerde nazi's. Daarom aarzelde hij
het Britse optreden verder te kritise
ren, terwijl het onderzoek nog voort-
Adenauer verklaarde, dat hij Duits
land en de wereld er van wil verze
keren, dat Duitsland nooit zal terug
keren tot het nazisme.
Hij beloofde, dat zijn regering alle
sporen van neo-nazisme in de gaten
zal houden en vernietigen en verze
kerde de wereld, dat, wanneer West-
Duitsland een formele gewapende ge
allieerde van het Westen zal worden,
het „volledig de zaak van de vrije
wereld en de vrijheid, die Dinsdag zo
uitmuntend uiteengezet werden door
president Eisenhower in zijn inaugu
rele rede, zal steunen".
ömcimentie ttan
William Walmsley noemt zich de
bestgeklede stadsomroeper van 1950
en '51 in geheel Groot-Brittaninë. Vol
gens ons wil dat toch wel iets zeg
gen, in een land waar Eden woont....
Zo, gekleed in zijn costuum, dat
hoogst modieus was tijdens de rege
ringsperiode van Karei n, vreest hij
zelfs geen concurrentie van jonge me
dedingers. 10 jaar lang „schreeuwt"
hij zijn salaris bij elkaar en het be
valt hem „best", zegt hij.' Hij be
weert zelfs, dat schreeuwen de lon
gen oefent en de mens „fit" houdt.
Het is maar gelukkig, dat niet ieder
een der zo over denkt!
De kanselier vervolgde: „U weet
allen, dat minister Eden in het La
gerhuis verklaard heeft, dat deze ar
restaties niet betekenen, dat er een
onmiddellijke bedreiging van de de
mocratie in Duitsland bestaat, iets
wat ik ook gezegd heb. Maar ik stem
met de heer Eden in, dat de activiteit
van de overgebleven die-hard-nazi's
niet uit het oog verloren mag worden.
Ik verzeker u en de wereld, dat onze
regering in de toekomst scherp zal
optreden tegen elk spoor van nazis
me, zoals wij zulks in- het verleden
gehad hebben".
De Bondskanselier drong er in ver
band met het Sowjet-gevaar op aan,
dat er een einde zou komen aan het
geharrewar en de vrije volken samen
zouden streven naar de verwezenlij
king van de doeleinden, zoals deze
door president Eisenhower in zijn
inaugurele rede zijn uiteengezet.
Ook Amerikaanse en Britse func
tionarissen hebben doen blijken, dat
zij hopen, dat er een einde komt aan
de opwinding over de nazi's, opdat zo
spoedig mogelijk.de baan geëffend
kan worden voor de Duitse toetre
ding tot de Westelijke defensieve
alliantie.
„Anti-Mau Mau-maatregelen".
Tijdens het parlementaire debat
werden de Britse anti-nazi-acties ver
oordeeld als „anti-Mau Mau-maatre
gelen", door Adolf van Thadden, een
rechtse afgevaardigde.
Hij zei, dat het parlement „de rijen
moet sluiten achter de kanselier op
een ogenblik, dat vitale kwesties op
het spel staan en wanneer een zekere
bezettingsmogendheid gebruik maakt
van anti-Mau Mau-maatregelen,
waardoor de vooruitzichten, dat onze
republiek zich bij het Westen aan
sluit, in gevaar gebracht worden".
Soortgelijke aanvallen op het Brit
se optreden werden ook gedaan door
andere rechtse politici.
SWeddmt Ei&enkawei qeuanqen
In de parade, ter gelegenheid van de inhuldiging van President Eisenho
wer, reed o.a. een ruiter in cowboy-uitrusting mee, die een lasso wierp naar
de President. Toen hij de plaats, waar Eisenhower de parade afnam, dicht
genoeg was genaderd, vroeg hij: „met Uw permissie, mijnheer de President
mag ik een lasso over Uw hoofd werpen?" De President stond op en de
cowboy slaagde er bij zijn tweede poging in, de lasso om de schouders van
Eisenhower te werpen, op een afstand van 5 meter. De „gevangen" Presi
dent. Radiografisch overgebrachte foto.
Kabinet nog niet
volledig
President Eisenhower is zes uur
na het einde van de feestelijkheden
waarmee zijn inauguratie is gevierd,
aan het werk gegaan. Om bij tweeën
in de nacht was hij thuis gekomen en
de volgende ochtend om acht uur
had hij zijn eerste conferentie, n.l.
met Herbert Brownell, de procureur-1
generaal. De verslaggevers vroegen I
Brownell, of de nieuwe president
iedere dag zo vroeg begon, waarop
Brownell antwoordde: op het hoofd
kwartier in New York was hij meest
al het eerst bij de hand.
Later op de dag liet de nieuwe
president bekend maken, dat hij de
oude tradities van één persconferen
tie per week zou voortzetten. Nieuw
is, dat eens per maand een perscon
ferentie over radio en televisie zal
worden uitgezonden.
Eisenhowers eerste taak is de
voorbereiding van een „State of the
Union" rede, waarin hij meer in bij
zonderheden zal uiteenzetten wat hij
in zijn intree-rede als zijn algemene
politiek heeft aangekondigd.
De nieuwe president heeft intussen
nog steeds geen volledig kabinet. De
moeilijkheden over de goedkeuring,
welke de Senaat aan de benoeming
van Charles Wilson tot minister van
defensie, moet verlenen, wachten
nog steeds op een oplossing. Zolang
Wilson zijn grote financiële belan
gen in General Motors, van welke
maatschappij hij president is niet
wil opgeven, weigert de Senaat hem
zulk een belangrijke post in de re
gering te geven.
De overige benoemingen heeft de
Senaat bekrachtigd. Deze zijn: John
Foster Dulles (buitenlandse zaken);
George M. Humphrey (financiën);
Herbert Brownell Jr. (justitie); Ar
thur E. Summerfield (PTT); Dou
glas McKay (binnenlandse zaken);
Ezra T. Penson (landbouw); Sinclair
Weeks (handel) en Martin P. Dur-
kin (arbeid).
Bij de feestelijkheden van de in
huldiging hebben twee honderd per
sonen een ongeluk gehad en zijn er
twee ten gevolge van een beroerte
overleden. In 1948 bij de inhuldi
ging van Truman hebben 250 perso
nen een ongeluk gehad, maar toen
waren er geen doden.
De Italiaanse communisten en so
cialisten hebben Woensdag gedreigd
„een beroep op het volk te doen" te
gen de in de nacht van Dinsdag op
Woensdag door (.e Kamer van Afge
vaardigden aangenomen kieswether
ziening van eerste minister de Gas-
peri.
Nu moet de wet op de herziening
nog door de Senaat worden aangeno
men.
In het gehele land stond de politie
klaar om het hoofd te bieden aan
eventuele wanordelijkheden, maar
tot Woensdagavond werden geen in
cidenten van betekenis gemeld.
Gisteren. Woensdag, is het feit dat
mgr. dr. H. Schaepman vijftig jaar
geleden stierf, in Vaticaanstad her
dacht met een plechtigheid op het
kerkhof Santa Maria In de oude ka
pel bij het kerkhof droeg mgr. B. J.
Alfrink, aartsbisschop-coadjutor van
Utrecht een Mis van Requiem op
waarbij hij werd geassisteerd door
leerlingen van het Nederlands colle
ge. De H. Mis werd o.m. bijge
woond door jhr. mr. M. W. van Wee-
de, Nederlands gezant bij de Heilige
Stoel, dr. H. N. Boon. Nederlands ge
zant in Italië, mgr. J. Damen, rector
van het Nederlands college, pater A.
Wouters, procureur van de Witte Pa
ters en vele andere geestelijke en
wereldlijke persoonlijkheden van de
Nederlandse kolonie
Na de H. Mis werd op het kerkhof,
dat aan de Sint-Pietersbasiliek
grenst, een krans gelegd op het graf
van dr. Schaepman. Mgr. Damen
herdacht in een toespraak de persoon
van de Nederlandse priester en poli
ticus „die zich geheel gewijd heeft
aan de zaak van zyn land en van de
Kerk". Mgr. Damen bracht tot slot
van zijn herdenking de aansporing
in herinnering '"elke mgr. Schaep
man voor zijn overlijden tot de jonge
priesters richtte, om trouw te blijven
aan de Stoel van Peirus en zich im
mer de gekozen zending waardig te
tonen.
Amerikaanse
communisten
schuldig verklaard
Een federale jury is gisteren te
New York tot de overtuiging geko-
Vierhonderd Oost-Duitse boeren
zijn Dinsdagavond naar West-Berlijn
gevlucht en hebben meegedeeld, dat
het communistische plan voor een
„dodenzóne" rondom de stad de ver
werkelijking nadert.
Het grootste deel van de boeren j men dat dertien leidende fi"uren van
zei gewaarschuwd te zijn, dat zij metl Am„ri:;a:,nse commimictische par-
geweld geevacueerd zouden worden tjj zijn aan ecn s^mcmwe.
diep he. binnenland in van de Rus- !ke (cn doel ha(| (,e Ameri.
sische zone en dat hun land verbeurd'
verklaard zou worden. te w re!!er,n:: °mVCr
De groep bestond voor het groot
ste deel uit boeren, die land bebouw
den in de buitenwijken van West-
Berlijn en boerderijen bewoonden,
die van geslacht op geslacht in het
bezit van hun families waren.
De voorbereidingen voor de z.\_
„dodenzone" begonnen enige maan
den geleden. De communistische po
litie had te kennen gegeven, dat zij
een gebied van een kilometer diep
aan de 112 km lange grens van West
Berlijn zou afsluiten.
Een soortgelijke „dodenzone" werd
door de communisten aangelegd aan
de zonale grens in Midden-Duitsland,
nadat de regering te Bonn de vorige
zomer het EDG-pact had goedge
keurd.
De wegen van West-Berlijn naar
de omringende Russische zone zijn
deze winter systematisch afgesloten
met kettingen, prikkeldraad en an
dere barricaden. Slechts twee grens
posten zijn nu open, bij de boven
grondse in Staaken (Britse sector)
en de Flienickebrug in de Ameri
kaanse sector. Eerder waren er hon
derd van deze posten.
j kaanse regering
werpen.
De jury, bestaande uit zes mannen
en zes vrouwen, kwam tot deze uit
spraak na bijna zeven dagen lang er
over te hebben beraadslaagd. Het
proces heeft acht-en-een-halve maand
geduurd.
De dertien beklaagden hebben de
plaats ingenomen van de elf leiders
van de partij 'die drie jaar geleden
werden veroordeeld op dezelfde be
schuldiging.
Zij zijn alle afkomstig uit het ge
bied van New York. De zwaarste
straf die over hen kan worden uitge
sproken, is vijf jaar gevangenis en
een boete van 10.000 dollar.
Woensdag zal het vonnis worden
geveld.
3iameitje
Beter honderd maal ons vertrou
wen dan een enkele maal ons mis
trouwen misplaats.
