3)e CöidóeSoii^cmt
Plechtige eed van president Eisenhower
NOG EENS
SURINAME
Eden over het
nazi-gevaar
ONRUSTIGE DAG IN
EEUWIGE STAD
DE
De lijnen van Eisenhowers
politiek
WOENSDAG 21 JANUARI 1953
44ste JAARGANG
No. 12794
Directeur: C. M. v. HAMERSVELD.
Hoofdredacteur: L. C. J. HOOZEN.
KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
De gaande
en komende man
Papengracht 32, Tel. 20015, Adm. en Adv. 20826, Abonn. 20935, Giro 103003. Abonnementsprijs f 0.47 p. w., f 2.— p. tnnd., f 6— p. kwart. Franco p. p. f 6.80. - Advert.: 15 et. p. mm. Telefoontjes f 1.50
DE onderhandelingen met Suriname,
die in het ongerede waren- ge
raakt door de tijdbom, die de heer
de Kort onder de besprekingen van
minister Kernkamp met de verte
genwoordigers van de West in de
Tweede Kamer had gelegd, zijn weer
enigszins in het rechte spoor gebracht
door de verklaringen van dr. Drees,
die deze in de Eerste Kamer deze
week bij de algemene beschouwingen
heeft afgelegd.
Men herinnert zich waarom het
ginig. Om het eeuwigdurend recht van
secessie, dat minister Kernkamp bij
zijn besprekingen met de delegaties
van de Ned. Antillen en Suriname,
welke in November van het vorig
jaar in New York werden gehouden,
practisch zou hebben verleend. Dit
kwam eerst tot uiting een maand
na datum bij de behandeling van de
begroting van- het departement van
Overzeese Rijksdelen en men mocht
zich afvragen, waarom de regering
deze mededeling niet eerder had ge
daan.
Dit eeuwigdurende recht van se
cessie dreigde zich toen voor minister
Kernkamp alleronaangenaamst te
ontwikkelen en slechts door een ver
klaring, dat hij, indien de Kamer
daarmee niet instemde, bereid zou
zijn het beleid om te buigen, ver
mocht hij de storm te bezweren.
De mededelingen van minister-pre
sident Drees in de Eerste Kamer heb
ben deze zaak nu echter een geheel
ander aanzien gegeven.
Nu pas, bij de algemene beschou
wingen in de Eerste Kamer, is het
dan duidelijk geworden, dat er van
het toekennen van het secessierecht
eigenlijk officieel geen sprake is ge
weest. Noch in de bekende vijf pun
ten, waarop met Suriname en de An
tillen overeenstemming werd bereikt,
noch in het statuut werd van een se
cessierecht gesproken. Er werd al
leen in de praeambule gesproken van
het zelfbeschikkingsrecht en daarmee
was de regering in tegenstelling met
vroeger, toen de onderhandelingen
hierop waren gestrand, van te voren
d.w.z. voordat minister Kernkamp
naar New York vertrok, reeds ac-
coord gegaan.
Eerst toen hem later na de onder
handelingen werd gevraagd naar zyn
mening of het nu in de toekomst nog
mogelijk zou zijn uit dit verband met
het Koninkrijk te treden-, had deze
minister als zijn persoonlijke mening
geuit, dat dit in de practijk mogelijk
zou zijn, omdat men een partner nu
eenmaal niet tegen zijn zin eeuwig
in een bepaald verband zou kunnen
houden. Hij zou dus kunnen uittre
den ook al was dat recht niet na
drukkelijk in de overeenkomst gesti
puleerd. Men denkt hier ongewild
aan de vergelijkingen, welke prof.
Gerritson in de Kamer bezigde om
zich tegen het verlenen van dat
eeuwigdurende recht van secessie te
verzetten, waarmee hij feitelijk ar
gumenten aandroeg ter versterking
var. prof. Kernkamps persoonlijke
mening.
Prof. Gerritson- vergeleek deze
overeenkomst met een huwelijk als
een duurzame verbintenis voor het
leven. Als de minnaar echter bij het
aangaan van de verbintenis zou zeg
gen: ik wil wel met je trouwen,
maar ik moet er weer af kunnen als
het mis gaat, zou het meisje van zulk
een verbintenis ongetwijfeld afzien.
Op zulk een overeenkomst zou men
volgens prof. Gerritson alleen een
liaison kunnen beginnen en geen
vast contract. Daarom kon dr. Drees
nu verklaren, dat het hem was of hij
minister Kernkamp hoorde spreken.
XXX
K1EEMT men hiervan aldus kennis,
dan lijkt het erop alsof de tijd
bom, die de heer de Kort in de
Tweede Kamer liet ontploffen eigen
lijk een storm in een glas water heeft
veroorzaakt. Men mag zich nu ach
teraf afvragen waarom dr. Drees niet
aanstonds bij de algemene beschou
wingen in de Tweede Kamer, toen
hij daar toch aanwezig was en voor
zijn collega Kernkamp in het krijt
trad, deze mededelingen heeft ge
daan.
Men moet toch aannemen, dat prof.
Kern-kamp na zijn terugkeer uit New
York en de West dienaangaande alle
mededelingen in de ministerraad
heeft gedaan, die er te doen vielen.
En als er toen werkelijk van een
eeuwigdurend recht van secessie zou
zijn gesproken zou men zich in de
ministerraad daartegen wel hebben
verzet. Er zouden nu na de eerste
uiteenzetting door minister Kern
kamp in de ministerraad wel lichte
lijk bezwaren zijn geweest, maar men
meende deze dan toch te moeten ac
cepteren om de onderhandelingen
met Suriname niet opnieuw te ver
storen. Het schijnt, dat er later eerst
ernstiger bezwaren zijn ontwikkeld
en dat zal dan wel zijn geweest na
dat de heer de Kort zijn tijdbom in
de Tweede Kamer had laten ontplof
fen. Dit verklaart dan tevens waar
om de regering eerst een maand na
datum met deze toelichtingen is ge
komen.
Er is iets in deze zaak, dat niet be
vredigt. Wij hebben te dezer plaatse
aanstonds na het ontspringen van
deze bom reeds betoogd, dat men
moeilijk het recht van secessie aan
een partner ten eeuwige dage zou
kunnen ontzeggen, wat nog niet het
zelfde is als het nadrukkelijk toe
kennen van dit recht. Dit laatste
schijnt nu volgens de mededelingen
De president begon zijn ambtsperiode met gebed
Een lange imposante parade trok voorbij
Blootshoofds staande op de trappen van het kapitool sprak Eisenhower
gisteren de volgende formule uit: „Ik zweer plechtig, dat ik getrouwelijk
het ambt van president van de Verenigde Staten zal vervullen en naar mijn
beste vermogen de Grondwet der Verenigde Staten zal bewaren, bescher
men en verdedigen".
De nieuwe president sprak de woorden op korte, krachtige wijze uit.
Vervolgens schudde hij ex-president Truman de hand en kuste zijn
echtgenote.
Alvorens zijn inaugurele rede te beginnen, sprak Eisenhower het volgen
de gebed uit: „Almachtige God, zoals wij hier op dit ogenblik staan, sme
ken mijn toekomstige medewerkers in de uitvoerende macht der regering
en ik U, dat gij onze toewijding in dienst van de aanwezigen hier en hun
medeburgers overal elders volledig en compleet wilt maken. Geef ons, zo
bidden wij, de macht om duidelijk goed van kwaad te onderscheiden en
maak dat al onze woorden en daden hierdoor en door de v/etten van dit
land worden bestuurd. In het bijzonder bidden wij, dat onze zorg zich moge
uitstrekken over een ieder, ongeacht stand, ras of kleur. Moge samenwer
king ons zijn gegeven en het gemeenschappelijke doe1 zijn van degenen, die,
naar de geest van de Grondwet, er verschillende politieke overtuigingen
op na houden, opdat allen kunnen werken voor het welzijn van ons geliefd
land en Uw glorie. Amen."
Daarna sprak Eisenhower met ernstige stem zijn inhuldigingsrede uit,
na afloop waarvan de aanwezigen hem staande een ovatie brachten. Zodra
ht was uitgesproken keerde Eisenhower zich om en schudde zijn voorgan
ger hartelijk de hand.
De eigenlijke plechtigheid der in
huldiging met alle traditionele pracht
en praal begon tegen elf uur plaatse
lijke tijd op het plein vóór het Kapi
tool. De toeschouwers stonden hier
opgepakt, tegen de winterkoude be
schermd in hun overjassen.
De nieuwe president en zijn echt
genote hadden zich in een open auto
naar het Witte Huis begeven om van
daar met president Truman en diens
echtgenote naar het Kapitool te gaan.
Eisenhower droeg, zoals hij reeds had
aangekondigd, een zwarte deukhoed.
Het was voor het eerst sedert 20 jaar,
toen de gekozen president Franklin
Roosevelt met Herbert Hoover reed,
dat de aftredende en de nieuwe pre
sident alclus te zamen gingen.
Met gezang en gejuich werd de
stoet op het plein voor het Kapitool
ontvangen. Mevrouw Eisenhower
droeg een grijze tailleur en een cape
van marterbont. De leden van het op
perste gerechtshof waren gekleed in
zwarte toga. In de handen van de
president van dit hof, Vinson, legde
de nieuwe president, na vice-presi
dent Nixon, de eed af.
Een correspondent van Reuter, die
de inhuldigingsplechtigheid van na
bij gadesloeg, meldt nog: „President
Eisenhower zag er erg streng en
strak uit, als van granietgeheel
en al een soldaat. Toen hij de ambts
eed aflegde. Maar evenals vele be
roemde soldaten vóór hem was hij
niet ongevoelig voor tranen, die zijn
wangen bevochtigden, toen hij de tra
ditionele woorden herhaalde".
DE PARADE.
Na zijn inhuldiging lunchte Eisen
hower met de door hem benoemde
leden van het kabinet. Vervolgens
reed hij aan het hoofd van een lange
stoet door de hoofdstad naar het Wit
te Huis, waar hij de parade zou ga
deslaan. De president was ditmaal
blootshoofds, maar droeg een dikke
jas en das. Hij zat in een open witte
Cadillac en naast hem zat Mamie
Eisenhower. Zij bogen en wuifden
herhaaldelijk naar de toeschouwers.
Er werden 21 saluutschoten gelost
toen de nieuwe president het plein
van het Kapitool tussen de juichende
van de minister-president ook niet
te zijn geschied. Noch in de vijf pun
ten noch in het statuut zou hiervan
zijn gerept. Maar dan blijft toch de
vraag waarom daarvan nu eerst
mededeling is gedaan in de duidelijke
vorm, waarin dr. Drees dat nu deed.
Indien dat in de Tweede Kamer
aldus was geschied, zou er- een min
der onaangename indruk zijn ont
staan bij een partner, die eigenlijk
nietsliever wil dan in het verband
van het koninkrijk te blijven.
menigte opreed. Daarop begon de pa
rade, die bestond uit 50 praalwagens,
Indianen, militaire eenheden, w.o.
militairen te paard, orkesten, fan
farecorpsen en olifanten.
Gestrikt.
Een ruiter in cowboy-uitrusting
reed naar de plaats, waar Eisenhower
de parade afnam en wierp een lasso
naar de nieuwe president.
De ruiter zei: „Met uw permissie,
Blootshoofds staande op de trappen
van het Kapitool legt Eisenhower,
de nieuwe president van de Verenig
de Staten, de eed af in handen van
de president van het opperste ge
rechtshof, Fred. M. Vinson.
Deze foto werd radiografisch naar
Londen overgebracht en vandaar
per telefoonlijn naar Amsterdam.
TELEfoto ANP.
meneer de president, mag ik een las
so over uw hoofd werpen?"
De president stond op en de cow
boy slaagde er bij zijn tweede poging
van een afstand van ongeveer vijf
meter in de lasso om de schouders
van Eisenhower te werpen.
Het was de derde maal, dat Eisen
hower aan een parade ter gelegen
heid van- de inhuldiging van een pre
sident deelnam.
In 1912 liep hij bij de inhuldiging
van president Woodrow Wilson de
parade mee in de afdeling van de mi
litaire'academie van West Point.
In 1945 was hij een van de voor
aanstaande militaire persoonlijkhe
den die achter president Truman re
den.
Nu nam hij de parade af, die voor
hem zelf werd gehouden.
De inhuldigingsparade duurde ruim
vijf uur, twee uur langer dan men
verwachtte. De stoet was meer dan
zestien kilometer lang en het was
reeds lang donker, toen de laatste
contingenten langs de nieuwe presi
dent en diens echtgenote trokken.
Bij de parade werd voor de eerste
maal het vernielendste stuk geschut
van het Amerikaanse leger, het 85
ton wegende atoomkanon, dat grana
ten kan afvuren over een afstand
van 30 kilometer, aan het publiek ge
toond.
TRUMANS AFSCHEID.
Toen oud-president Truman zich
na de inhuldiging van president
Eisenhower naar de woning van de
oud-minister van buitenlandse zaken
Dean Acheson begaf, verzamelden
zich meer dan 300 vrienden van
Acheson op straat om Truman te be
groeten.
Truman voldeed aan het verzoek
van de menigte om te verschijnen en
hij zei met een brede glimlach: „Ik
stel dit meer op prijs dan elke andere
toejuiching, die my ooit als president,
als vice-president of als senator ten
deel is gevallen. Dit is de grootste be
toging die voor iemand gehouden kan
worden. Ik ben eenvoudig Truman,
ambteloos staatsburger".
De bijbels van de
President
Bij zijn beëdiging tot president
maakte generaal Eisenhower
gebruik van twee Bijbels, die
waren opengelegd bij passages,
welke hij zelf had uitgekozen.
De ene is de By bel, die de
eerste president van de V.S.,
Georg Washington, bij zijn in
huldiging in 1798 gebruikte. Hij
lag opengeslagen bij psalm 127,
vers 1, luidende: „Als de Heer
het huis niet bouwt, bouwen de
werklieden tevergeefs."
De tweede Bijbel is die, welke
Eisenhower als cadet op de
Amerikaanse militaire academie
te West Point gebruikte. Deze
lag open bij 2 kronieken, hoofd
stuk 7, vers 14: „Wanneer mijn
volk, waarover Myn naam is
uitgeroepen, zich verootmoedigt
en bidt en Mijn aangezicht zoekt
en zich bekeert van hun slechte
wegen, dan zal Ik uit de hemel
horen en hun zonde vergeven en
hun land herstellen."
Minister Eden heeft gisteren in het
Lagerhuis de arrestatie van de zeven
nazi-leiders in Duitsland gemoti
veerd met de verklaring, dat „hun
potentiële gevaar in de toekomst niet
kan worden veronachtzaamd". Voor
de naaste toekomst had deze grote
groep, voor zover thans vaststaat,
geen gevaar voor de Duitse democra
tie opgeleverd.
In antwoord op een verzoek van
Attlee, zo spoedig mogelijk een uit
voeriger verklaring over de zaak te
geven, antwoordde Eden dit stellig
te willen doen, maar het onderzoek
naar de grote hoeveelheid iri beslag
genomen documenten zal geruime
tijd vergen.
Het Labourlid Paget vond, dat het
Britse optreden, zo vlak voor de ra
tificatie van de Conventie van Bonn,
een teken van gebrek aan vertrou
wen in de West-Duitse regering was.
Maar Eden antwoordde: „De Britse
regering draagt in deze zaak nog al
tijd bepaalde verantwoordelijkheden
en zolang zij deze heeft, is het haar
plicht op te treden".
Het Labourlid Patrick Gordon
Walker suggereerde, dat het beter
was geweest, wanneer men de rege
ring te Bonn de arrestaties had laten
verrichten, waarop Eden slechts ant
woordde, dat dit door de Britse re
gering wel was overwogen, maar zij
had over meer gegevens beschikt dan
de Duitse.
Frankrijk in de greep
van de griep
Ongeveer twee millioen Fransen,
dat wil zeggen één op elke twintig,
lijden aan influenza. De griep heeft
geen kwaadaardig karakter en open
baart zich met een kou, pijnlijke le
dematen en een koorts, die drie of
vier dagen aanhoudt. Sommige dro
gisten dreigen hun hele voorraad
hoesttabletten en aspirines uit te
putten.
Een tiende van het personeel van
het ministerie van Volksgezondheid
is uitgeschakeld. De minister van
Onderwijs, André Marie, is een van
de slachtoffers.
Voldoende macht om agressie af te schrikken
Na zijn beëdiging als 33e president der Verenigde Staten heeft generaal
Eisenhower vanaf de trappen van het Kapitool te Washington zijn inhuldi
gingsrede uitgesproken waarin hij in grote trekken zijn te voeren politiek
schetste. Hij beloofde een voldoende macht te zullen scheppen om hen, die
agressieve bedoelingen zouden hebben, te ontmoedigen. Hij zou echter be
reid blijven met iedereen besprekingen te voeren over middelen om de oor
zaken van de huidige spanningen weg te nemen en de bewapeningswedloop
aanzienlijk te verminderen.
EUROPESE EENHEID.
Eisenhower deed in deze rede, die
zowel een politieke geloofsbelijdenis
als een regeringprogram inhield, een
beroep op Europa om met hernieuw
de inspanning te streven naar ver
wezenlijking van de Europese een
heid.
Hij liet uitkomen, dat zyn regering
nooit haar toevlucht zou nemen tot
een sussingspolitiek en hij beloofde
de Amerikaanse bondgenoten hulp,
teneinde hun veiligheid en welzijn
te verzekeren. Op dit punt zouden
de Verenigde Staten verschil weten
te maken tussen het volgen van een
wereldpolitiek en imperialisme, zo
zei Eisenhower. Amerika zou nooit
trachten andere landen zijn politieke
en economische instellingen op te
dringen.
De nieuwe president sprak zich
uit voor eenheid van de vrije wereld.
Hij verklaarde, dat de Verenigde
Staten „niet slechts door een nobel,
gemeenschappelijk ideaal, doch ook
door nóodzaak" verbonden waren
met alle vrije volken. „Wij geven
ons er rekenschap van", zo zei hy,
„dat economisch evenwicht de on
misbare voorwaarde is voor militaire
kracht." „Wij zullen overal produc
tie en unstig handelsverkeer aan
moedigen."
Voorts sprak Eisenhower zyn ge
loof uit in de Verenigde Naties die
hij „het levende zinnebeeld van de
De Gasperi overwon toch
Speciale eenheden van de Italiaan
se politic hebben gisteren meer dan
2000 personen, die tegen de hervor
ming van de kieswet demonstreer
den, gearresteerd. Grote groepen de
monstranten trachten het parle
mentsgebouw te bereiken, waar de
communisten en socialisten langza
merhand aan het einde kwamen van
hun „filibuster-campagne", doch de
politie wist al deze pogingen te ver
ijdelen.
Het openbaar vervoer in Rome lag
gistermiddag een uur stil, aangezien
het personeel van de tram- en bus
lijnen, de order van de communisti
sche vakvereniging om een uur te
staken prompt opvolgde.
In de Kamer kwam het eveneens
tot heftige tonelen. De communisti
sche afgevaardigde, Pietro Ingra, de
hoofdredacteur van het grote dag
blad „Unita" kwam met een zak
doek tegen zijn voorhoofd gedrukt,
de zaal binnen en schreeuwde, dat de
politie hem een pak slaag had gege
ven. Als één man rezen toen de 186
communisten en hun links-socialis
tische strijdmakkers van hun zetels
en „rukten op" naar de banken van
de afgevaardigden van de regerings
partij.
Maar de boden, die reeds 60 uur
op een dergelyke actie hadden ge
wacht, kregen nu hun kans en voer
den onmiddellijk een tegenaanval
uit. Slechts premier de Gasperi sloeg
de stryd rustig gade en verliet even
later te zamen met de voorzitter de
vergaderzaal. De zitting werd voor
anderhalf uur geschorst.
Na de hervatting nam de premier
het woord en hij verklaarde, dat In
gra de klappen opliep toen hij pro
beerde een reeds uit elkaar geslagen
demonstratie weer op gang te bren
gen.
Aan het slot van het rumoerige de
bat heeft de Italiaanse Kamer
Woensdagochtend haar vertrouwen
uitgesproken in premier de Gaspcri's
regering. Het was de langste onafge
broken vergadering in de Italiaanse
parlementaire geschiedenis geweest.
Jiiavieitje
Zy, die vertrouwen, hebben vaker
gelijk dan zij, die wantrouwen. Laat
echter Uw vertrouwen wel volko
men, doch niet blind zijn.
Op, jacht nawt de Mau Mau
President Eisenhower besloot met
de plechtige verklaring, dat aan
gezien de Verenigde Staten, de ver
dediging van de vrijheid, evenah
de vrijheid zelf, als één en ondeel
baar beschouwen, zij voor alle vol
ken dezelfde eerbied en belangstel
ling koesteren."
EuenAomCii. iatalU
Het netto salaris van Eisen
hower zal per jaar 39.000 dollar
minder bedragen dan dat van
Truman. Den speciale wet stelde
Truman vrij van belasting over
zijn representatietoelage van 50
duizend dollar; Truman had ge
wild, dat het congres deze wet
ook op Ike van toepassing zou
verklaren, doch de commissie
van het huis van afgevaardigden
er wierp dit voorstel.
Als Eisenhower van zijn jaar
salaris van 100.000 dollar en zijn
representatie toelage van 50.000
dollar, belasting heeft betaald,
houdt hij 55.000 dollar over.
Truman betaalde over zyn
jaarsalaris 56.000 dollar en hield
in totaal 94.000 dollar over.
Ongeveer ieder denkbaar type wapen wordt gebruikt door de kortgeleden
gevormde anti-Mau-Mau-eenheid. Deze mannen van de Aberdare pa
trouille, die toezicht houdt op de Masai, Eigejo en Kikoejoestammen, zijn
niet alleen in het bezit van moderne wapens, zoals pistolen, maar gebrui
ken ook pijl en boog en speren in de strijd tegen de terroristen. Een walkie
talkie zorgt voor het onderling contact. Mannen van de anti-Mau-Mau-een-
lieid, bewapend met alle mogelijke wapens, brengen een verdachte op. Op
de achtergrond Mount Kenya. Het vliegtuig wordt gebruikt door de pa
trouille, voor het uitwerpen van voedsel en wapens voor anti-terrorist-
groepen, die op patrouille zijn. Radiografisch overgebrachte foto.
