Russisch journalist in den Haag gearresteerd
Bescherming van
bevolking
Vragen
Zeven levenslang-gestraften
ontsnapten uit gevangenis te Breda
ZATERDAG 27 DECEMBER 1952
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA 1
VERDACHT VAN SPIONNAGE
In Den Haag is Leon Constantinowitsj Pissarew, correspondent van het
Russische persbureau Tass, gearresteerd. Hij wordt verdacht van spionnage,
gepleegd onder de dekmantel van zijn journalistieke arbeid in Nederland.
Naar het ministerie van Buitenlandse Zaken meedeelt, was Pissarew in
het bezit van geheime documenten. Hij is opgesloten, terwijl het onderzoek
voortduurt. Het ministerie van Buitenlandse Zaken heeft de Russische am
bassade verwittigd.
De heer Pissarew, 37 jaar oud en gehuwd, is sinds Februari 1951 in Ne
derland. Hij is lid van de buitenlandse pervereniging.
Haagse politiemensen arresteerden Pissarew 's avonds om half negen op
aanwijzing van ambtenaren van de B. V. D.t de arrestatie geschiedde op de
Houtrustbrug. Men vond bewijzen in de vorm van enkele strikt geheime
documenten, die hij even te voren op straat had ontvangen van een zijner
contactmensen; sinds de ontmoeting had de politie, die de afspraak kende,
hem gevolgd. De verhoren in het Huis van Bewaring zijn gisteravond be
gonnen en vannacht voortgezet. Tot nu toe ontkent Pissarew alles. Een huis
zoeking werd gedaan in zijn woning, Statenlaan 134 in Den Haag De vraag
oi Pissarew in Nederland zal worden berecht is nog niet te beantwoorden.
De mogelijkheid, dat men hem zonder vorm van proces over de grens zal
zetten, moet niet uitgesloten worden geacht.
dere landen gegevens verzameld heb
ben op het gebied van troepenbewe
gingen, oorlogsindustrieën, aanleg
van versterkingen, enz. Door het
snelle optreden van de Haagse poli
tie kon dit in Nederland worden
voorkomen". Gelukkig heefc de boven
genoemde contactpersoon in een vrij
vroeg stadium het bedenkelijke van
Pissarevs activiteit doorzien. En zo
als de plicht van ieder behoorlijk
Nederlander is, alles aan zijn chefs
gerapporteerd.
Grover middelen.
Eerst zacht - dan
dreigend
Omtrent deze arrestatie vernemen
wij het volgende:
De methode, welke Pissarev bij
zijn werk volgde, komt overeen met
hetgeen ook in andere landen ge
beurde. De Russen maken van jour
nalisten gebruik om allerlei inlichtin
gen over economische en militaire
aangelegenheden te verzamelen,
welke van belang kunnen zijn voor
hun land. Pissarev, als alle Tass-cor-
respondenten, had een functie welke
hem in aaraking bracht met ver
schillende lagen der bevolking. En
hoewel Pissarev inderdaad journalis
tiek werk deed, is't de vraag of hij ook
niet voor „ander werk" getraind is.
Hij was sedert Februari 1951 hier te
lande werkzaam al^ opvolger van de
heer Afrin, die destijds werd over
geplaatst.
Pissarev heeft in deze 22 maanden
zijn ogen en oren de kost gegeven.
Hij volgde een cursus in de Neder
landse taal. Hij kon zich in het Ne
derlands uitdrukken. Maar men kon
duidelijk horen met een vreemdeling
te maken te hebben. Dit was o.a. het
personeel van een bekende gelegen
heid te den Haag opgevallen, toen
eens twee personen een rijk diner
met champagne bestelden, van wie de
gastheer een Nederlander, die zo
als men uit kleding en spraak kon
constateren, uit een eenvoudig milieu
kwam de schotels bestelde.
Een andere keer werd deze zelfde
Nederlander op een cocktailparty,
waarvoor Pissarev hem had uitgeno
digd, herkend. De aanwezigheid van
deze man, een eenvoudige beambte
in rijksdienst, wekte argwaan bij de
Haagse politie, die zijn gangen en die
van Pissarev nauwkeurig naging.
Al spoedig bleek, dat de Tass-cor-
respondent dezelfde methode toepas
te, waarvan men wist, dat deze bijv.
ook door Annissimov bij de Zweedse
spionnage-affaires was gevolgd. De
Tass-correspondent Annissimov moest
toen plotseling het land verlaten.
Contact met lager personeel.
Evenals Anissimov zocht Pissarev
contact met lager personeel dat toch
een vertrouwenspostie heeft, waarbij
de betrokkenen zij het voor korte
tijd geheime stukken in handen
konden krijgen. De Russische jour
nalist begon dan vriendschappelijke
betrekkingen met zijn contactperso
nen' aan te knopen, o.a. door hem uit
te nodigen voor voetbal- en ijs-
hockey-wedstrijden, waarvoor Pissa
rev een groot enthousiasme voorgaf
te bezitten. Daarna ging hij met zijn
„vriend" ergens in een of andere
gelegenheid „borrelen" of dineren,
waarbij de consumptie wel eens tot
50.opliep, of hij kocht kaartjes
voor een toneeluitvoering, waarvoor
Pissarev met bankbiljetten betaalde,
zonder er wisselgeld voor te accep
teren.
Bij dergelijke ontmoetingen werd
vaak gesproken over de Nederlandse
en Russische politiek. Pissarev zei
dan, dat hij niets moest hebben van
de Nederlandse corununisten, maar
dat hij meer vertrouwde op zijn
„vriend". Maar deze mocht vooral
met niemand over hun ontmoetingen
spreken. Hij informeerde ook belang
stellend naar de gezinsomstandighe
den, het salaris, enz. van zijn contact
persoon en maakte er toespelingen
op, dat hij veel meer zou kunnen
verdienen als hij wat voor de Sowjet-
Unie zou kunnen doen. Pissarev be
gon dan hoe langer hoe meer aan te
dringen op de levering van vertrou
welijke gegevens, welke verband
hielden met beveiligingsmaatregelen
in ons land, met personen op belang
rijke posten en vooral geheime orga
nisaties. Dit was voor zijn journalis
tiek werk van belang, zei Pissarev
dan.
Men was er hier van op de hoogte,
dat Tass-correspondenten ook ini an-
PRINSES WILHELMINA KOCHT_
KERSTCADEAU VOOR KONINGIN
Juist voor Kerstmis heeft H.K.H.
prinses Wilhelmina een bezoek ge
bracht aan de kunstschilder Henri
Kley te Loenen (Veluwe). De prin
ses, die werd vergezeld door haar
secretaresse, mej. Geldens, vertoefde
geruime tijd in het atelier, waar zij
tal van werken van de kunstenaar
met grote belangstelling en waarde
ring bezichtigde. Alvorens te ver
trekken deed prinses Wilhelmina nog
twee aankopen, te weten een Zweeds
landschap en een uit Lapland. Beide
schilderijen maakten deel uit van een
collectie van ongeveer 50 schilder
werken, door de heer Kley in de af
gelopen zomer tijdens zijn reis naar
het hoge Noorden vervaardigd. Daar
één der schilderijen was bestemd als
kerstcadeau van de prinses voor ko
ningin Juliana, werd de aankoop
's middags naar paleis Soestdijk ge
bracht om de koningin in staat te
stellen zelf haar keuze te doen.
Voorts kwam aan het licht dat
Pissarev, toen hij vond dat hij zijn
„slachtoffer" voldoende in zijn macht
had, met grovere middelen begon te
werken. Zijn conrtactman zou een
agent van de Sowjet-Unie moeten
Werving begint 16 Maart
Toen de Minister van Binnenlandse
Zaken, prof. dr. Beel, op 21 Novem
ber jl., namens de Regering bekend
maakte, dat de verving van vrijwil
ligers voor de organisatie Eescher-
ming Bevolking op 19 Januari a.s.
zou beginnen, is tevens medegedeeld,
dat deze werving niet in het gehele
land tegelijkertijd zou worden inge
zet, doch gedencentraliseerd gevoerd
zoü worden.
Na ampel overleg met de betrok
ken instanties wordt thans door de
Stichting Bevordering Bescherming
Bevolking mededeeld, dat de volg
orde van werving voor de verschil
lende delen van het land als volgt is
vastgesteld:
19 Januari 1953: Noord-Brabant,
Limburg en Overijssel.
2 Februari: Gelderland en Utrecht
met 't Gooi (Hilversum -f- Kring
Noord-Holland VIII) en de Kring
Gouda (Zuid-Holland IV).
16 Februari: Friesland, Groningen
en Drente.
2 Maart: Zeeland en de Zuid-Hol
landse eilanden (de Kringen Zuid-
Holland VI, VII en VIII).
16 Maart: Zuid-Holland (behalve
Rotterdam, Den Haag, Kring Gouda
en de eilanden) en Noord-Holland
(behalve Amsterdam, Hilversum en
't Gooi).
30 Maart: Aansluitend op de
werving in Noord- en Zuid-Holland:
Amsterdam, Rotter 7am en Den Haag.
worden. Als de Russen zouden ko
men, zou hij een hoge positie krij
gen. Toen bleek dat de Nederlander
niet direct toehapte, begon Pissarev
bedreigingen te uiten. Hij moest wel
bedenken dat hij al te ver was ge
gaan waarschuwde Pissarev. De
Sowjet-Unie had een machtige arm,
die hem zou weten te grijpen, wan
neer hij hun vertrouwelijke bespre
kingen aan anderen zou overbrieven.
De Haagse politie nam toen haar
maatregelen. Op Dinsdag 23 Dec. j.l.
zou er weer een ontmoeting plaats
hebben op de Houtrustbrug, en toen
Pissarev met zijn contactman gespro
ken had, werd de journalist gearres
teerd.
over Humanistisch
Thuisfront
Het Tweede Kamerlid pater Stok
man (KVP) heeft aan de minister
van Defensie schriftelijk de volgende
vragen gesteld:
1. a. Zijn de berichten juist, vol
gens welke de minister van Oorlog
en van Marine heeft medegedeeld,
dat aan militairen vier dagen uit
zonderingsverlof kan worden gege
ven voor het volgen van bezinnings
bijeenkomsten van het Humanistische
Thuisfront, onder toekenning van een
gulden extra per dag vegens gemis
van levensmiddelen?
b. Is het eveneens juist, dat
hieraan algemeen bekendheid is ge
geven door aanplakking van de be
doelde mededeling in een tiental ka
zernes?
2. Indien de sub. 1 genoemde
berichten juist zijn, wil de minister
dan mededelen op grond waarvan
hij in afwijking van de nog on
langs in de Tweede Kamer gebleken
overeenstemming in zake het ver
schil tussen het godsdienstig werk
der kerkgenootschappen en het ver-
zorgingswerk van het Humanistisch
Verbond toch gemeend heeft aan
het tehuis van het Humanistisch
Thuisfront het karakter van vor
mingscentrum, althans in feite, te moe
ten toekennen, welk karakter tot nog
toe uitsluitend toekwam aan de vor
mingscentra „Sonnehaert" en „Eeuk-
bergen" op grend van het aldaar
verrichte godsdienstig kern- en vor
mingswerk?
3. Wil de minister tevens me
dedelen op grond waarvan hij in fei
te nog meer faciliteiten heeft toege
kend voor de deelneming aan de sub
2 genoemde vormingscentra, daar het
uitzonderingsverlof voor de eerstbe
doelde cursus voor alle militairen
zonder onderscheid openstaat, ter
wijl dit verlof, voor wat de genoem
de vormingscentra betreft, voor elk
der deelnemers door dc aalmoeze
niers en de veldpredikers moet
worden geregeld met de commandan
ten?
4. Acht de minister het juist, dat
aan alle militairen, eventueel zelfs
aan minderjarigen, onafhankelijk
van het inzicht hunner ouders ge
legenheid wordt gegeven een huma
nistische bezinningscursus te volgen,
en is de bewindsman niet van me
ning, dat de ouders op grond daar
van ernstig bezwaar zullen maken,
en terecht, tegen dc vervulling van de
militaire dienstplicht door hun
kinderen?
5. Is de minister bereid de sub.
1 bedoelde mededeling in te trekken
of althans zodanig te wijzigen, dat
deze in overeenstemming is met het
in de Tweede Kamer gebleken ge
voelen in zake het verschil in aard
en omvang van .et godsdienstig vor
mingswerk enerzijds en de humanis
tische verzorging anderzijds?
Pater De Greeve
60 jaar
Men deelt ons het volgende mede:
Pater Henri de Greeve, die na een
langdurige ziekte thans weer geheel
hersteld is, heeft Donderdag in intie-
po fonii;->i.rin? 2jjn goe verjaardag
gevierd. In de loop van de middag
eft een afgevaardigde van het voor
die gelegenheid samengestelde hul-
dieingscomité. hem namens vele dui
zenden radiovrienden een belang
rijk bedrag als verjaardagsgeschenk
overhandigd, waarmee hij zich in zijn
woning in Berg en Dal bij Nijmegen
opnieuw kan inrichten en zijn biblio
theek op peil kan brengen. Aange
zien nog steeds gelden binnenkomen,
do afgevaardigde mede, dat in
de loop van dc volgende week nog
een aanvullend bedrag kan worden
tegemoet gezien. Op zijn adres in
Berg en Dal, waar de bekende radio
spreker vandaag niet aanwezig was,
kwam een stroom van brieven en
telegrammen binnen.
Tijdens Kerstfeestje ontbraken zij
Om ongeveer zeven uur in de verzetsbeweging waren gepleegd.
rw, j. v >p0j. hen behoorde o.a. de schrijver
A. M. de Jong.
Van der Neut was de bekende beul
uit het voormalige concentratie
kamp Amersfoort. Polak en Borgers,
alsmede Faber en De ojnge waren
eveneens beruchte nationaal-socia-
listen, die weerzin wekende misdrij
ven op hun geweten hebben.
avond van Tweede Kerstdag hebben
zeven gevangenen kans gezien uit
te breken uit de strafgevangenis te
Breda.
Het zijn zeven Nederlanders, alle
zeven politiek delinquent en alle
zevea veroordeeld tot levenslange
gevangenisstraf. Zij waren gekleed
in battle-dress, de gewone dracht
van de gevangenen, aldus het Alg.
Dagblad.
Hoe de mannen kans hebben ge
zien buiten de gevangenismuren te
komen, was in het begin van de
nacht een volkomen raadsel. Tegen
acht uur in de avond was voor de
gevangenen een Kerstfeestje geor
ganiseerd, dat zou volgen op een
gemeenschappelijke maaltijd.
Tijdens die maaltijd ontstond plot
seling grote consternatie, toen werd
ondekt dat zeven mannen, veroor
deeld om levenslang in de gevange
nis door te brengen, aan de tafels
ontbraken.
Heel de bewakingsdienst kwam in
rep en roer. Onmiddellijk werd met
het onderzoek een begin gemaakt,
maar van de zeven ontsnapten was
geen spoor meer te bekennen.
In de loop van de avond kwam de
officier van justitie te Breda met de
hoofdinspecteur van de recherche te
Breda in de gevangenis, waar in de
kamer van de directeur het onder
zoek werd geleid.
De zeven ontsnapten zijn de 33-ja-
rige Van der Neut, «de 37-jarige
Touscul. de 31-jarige Borgers, de 30-
jarige Faber, de 35-jarige Bikker,
de 30-jarige De Jonge en de 36-j,ar.
Polak. Onder deze, nu ontsnapte ge
vangenen bevinden zich geen voor
aanstaande figuren uit de NSB.
De ontsnapten behoorden tot de
gevaarlijkste naionaal-socialisten die
ons land heeft gehad. Vandaar dat
zij tot levenslange gevangenisstraf
waren veroordeeld. Tot hen behoor
den een aantal lieden van de z.g. Sil-
bertanne, een organisatie die door
Rauter en Himmler was opgezet met
de bedoeling bekende Nederlanders
van het leven te beroven als repre
saille voor de aanslagen die op
NSB-ers en Duitsers waren gepleegd.
De slachtoffers van de Silbertanne-
moorden waren onschuldige mensen
die niets te maken hadden met de
aanslagen die door de ondergrondse
Hare Majesteit koningin
Juliana heeft op de mid
dag van Eerste Kerstdag
voor de beide Nederland
se zenders een Kerstrede
uitgesproken van de vol
gende inhoud:
„Het licht schijnt in de
duisternis; dit is altijd
weer het heil, dat wij zoe
ken en waarvan wij de
uittreding verwachten van
alles wat ons hart be
zwaart. Wij beleven en
verwerken het ieder op
onze eigen manier, en
toch ook weer allen sa
men. Het is goed, stil te
luisteren en te kijken
naar wat het Kerstfeest
ons brengt, voordat wij zo
straks een nieuw jaar in
gaan, een jaar, waarvan
wij beseffen, dat het voor
ons en voor de gehele we
reld uitermate belangrijk
zal zijn, en dus ook voor
elk van ons afzonderlijk.
In de vele eeuwen, sinds
het „vrede op aarde" ons
werd verkondigd als richt
snoer en als einddoel, zijn
wij onverstoord doorge
gaan met het in het ver
derf storten van de ene
mensengvoep door de ande
de. Eerst waren dit kleine
gemeenschappen. Toch
sloten deze zich uiteinde
lijk geleidelijk aaneen en
werden versmolten tot
grotere groeperingen en
het werd dan binnen die
groeperingen steeds moei
lijker, elkaar op geweld
dadige wijze te bestrijden,
zoals dat kon vóór de ver
eniging plaats had. Dit
geldt ook voor onze tijd,
nu we aan het begin staan
van een samengaan als
werelddelen of groepen
van werelddelen. Door
schade en schande hebben
wij veel geleerd, en nog
nooit was het begrip zo
universeel als nu, dat een
laatste strijd, op de groot
ste schaal, volkomen on
aanvaardbaar is. Weten
schap en techniek dragen
er toe bij de mensheid te
verweven tot een geheel.
Langzamerhand groeit
algemeen het begrip, dat
zij ook in waarheid een
eenheid behoort te wezen
en ook dat, willen wij blij
ven voortbestaan, die een
heid te verwerkelijken
moet zijn en dus in een
te verre toekomst moet
liggen.
Zo hebben wij dan door
deze noodzaak een dieper
besef leren kennen van
het leven en een dieper
begrip voor de wereld-
nood. Wij kunnen alleen
maar dankbaar zijn voor
dit besef, dat een begin is
van het dagen van een
licht dat in de duisternis
schijnt, ook al lijkt het
nog onzeker en kil, zoals
het eerste lengen der da
gen in de winter.
Voor een ieder is het
het grootst denkbare voor
recht te mogen medewer
ken voor de vrede op aar
de en voor het welzijn der
mensen. Aan zo velen
dringt zich in onze tijd de
vraag op: wat kan ik hier
in doen als enkeling? En
dat lijkt dan vaak zo goed
als niets. En toch is dat
niet zo. Bestaat de wereld
soms niet uit enkelingen,
en dus uit persoonlijkhe
den? De mogelijkheden
ten goede, ieder mens ge
geven, zijn verbazingwek
kend. Hoe ontzaglijk groot
is niet de actieradius van
een mens die naar zijn ge
weten handelt.
In ieder mens is de mo
gelijkheid gelegd een op
bouwend element in de
maatschappij te zijn. Ter
verduidelijking: wie nog
echte vreugde kan bele
ven aan zijn werk of zijn
liefhebberij of aan zijn
omgang met anderen
die heeft nog iets, wat zijn
omgeving in hem kan res
pecteren.
Het respectabele het
goedwillende nu in alle
enkelingen te zamen, is
ook collectief tot allerlei
in staat evenals het to
taal van het kwaadwillen
de in alle enkelingen te
zamen. De keus daartus
sen moet bepaald worden
door het geweten der ge
zamenlijke mensheid.
Als ik u en mijzelf nu
één ding toe zou willen
wensen met dit Kerstfeest
en ook in het komende
jaar, dan is het wel dit,
dat ieder voor zich, van
uit zijn persoonlijk geloof,
er toe zal meewerken het
gezamenlijk geweten le
vendiger te maken en
op te voeren tot sterker
krachtuitstraling.
Het moet de controle
zijn voor al wat gebeurt,
in het klein maar even
zeer in het groot, over
al waar levensbelangen op
het spel staan. Het moet
zijn stem kunnen verhef
fen met macht. Er moet
naar geluisterd worden,
en naar gehandeld.
Zo er al een zeker even
wicht bestaat tussen goe
de en kwade elementen,
waardoor de wereld is,
zoals zij is, en niet nog
erger alleen door het
handelen naar ons aller
geweten, kan de schaal
ooit omslaan naar welzijn,
naar waarachtige wel
vaart voor allen.
Een ieder kan niet al
leen hebben, maar heeft
onberekenbaar grote in
vloed om zich heen. Deze
ten goede aan te wenden
is ieders eigen verant
woordelijkheid, maar kan
alleen een zegenrijke wer
king hebben, natuurlijk in
de eerste plaats in eigen
kring, maar ook in nie
mand weet hoeveel wij
dere kringen daaromheen.
Tegenstand wekt steeds
weer nieuwe tegenstand
op in een eindeloos vicieu
ze cirkel, maar stijgen we
eenmaal op de vleugels
van goedwillendheid om
hoog, dan worden we na
zekere tijd steeds minder
hevig geschokt en door el
kaar geschud door de re-
mous der emoties, tot we
daar bovenuit komen. We
voelen dan een kracht
over ons vaardig worden
die overwinnen kan al wat
twist en tweedracht is, en
we zien opeens hoe dwaas
opgeblazen de omtrekken
van al onze conflicten ge
weest zijn, en tot hoeveel
kleiner proporties ze dan
slinken.
Zo kan men het leven in
stille kracht beleven, en
belijden en het kindeke,
in de Kerstnacht geboren,
heeft ons voor alle tijden
als boodschap achtergela
ten: „Hebt goede moed, ik
heb de wereld overwon
nen".
Het is nog altijd Chris
tus, die door de mens is
vereerd als de lichtbren
ger en God het meest na
bij. Zo moet de mens wel
bekennen dat hij het zon
der dit Licht niet kan kla
ren noch met zichzelf,
noch met anderen.
Daarom brengen wij
ieder jaar het symbool
der Kerstlichten in onze
kamers.
De Kerstnacht, de nacht
bij uitnemendheid, doet
ons ervaren, dat in de
diepste duisternis het licht
geboren wordt."
PLAQUETTE VAN VERDIENSTE
VAN „AVICULTURA".
De „plaquette van verdienste", die
ieder jaar wordt uitgereikt door de
Koninklijke Nederlandse vereniging
„Avicultura" aan hen, die zich bij
zonder hebben beijverd voor de
pluimvee- en konijnensport, is voor
1952 toegekend aan de heer Fr.
Schaedtler uit Rotterdam en aan de
uitgeversmaatschappij Misset te Doe-
tinchem. De onderscheiding zal op
15 Januari a.s. worden uitgereikt
door de heer J. B. W. A. Giesbers,
voorzitter van „Avicultura". Deze
geschiedt ter gelegenheid van de
opening der internationale tentoon
stelling, die van 15 t/m 18 Januari
a.s. zal worden gehouden in Hout-
rust te 's Gravenhage.
ST. THOMASLUIDEN WEER
BEGONNEN
In twee dorpen in de gemeente
Heertenveen bestaat nog het St. Tho-
masluiden, en wel te Oudehorne en
Katlijk. Daar worden de klokken in
de klokkestoelen geluid van St. Tho
mas (21 December) tot de Oudejaars
nacht.
De klokken galmen dc hele dag,
van de vroege morgen tot de late
avond.
Dit luiden is een overblijfsel van
het vroegere „pluslieden", waarbij 't
oogmerk was in de twaalf donkere
dagen van het oude jaar de kwade
geesten te verdrijven, die de terug
keer van het licht wilden verhin
deren.
BEJAARDE VROUW BIJ BRAND
OMGEKOMEN.
Bij een felle brand in haar wo
ning te Soest is Woensdagmiddag de
71-jarige weduwe De Ruig in de
vlammen omgekomen.
De brand is vermoedelijk ontstaan
doordat de oude vrouw :oals haar ge
woonte was, petroleum had gebruikt
om de kachel aan te maken.
Toen de brandweer arriveerde
stond het woonhuis al in lichterlaaie.
Waarschijnlijk had het vuur reeds
enige tijd binnenshuis gewoed, voor
een juist passerend lid van de Soes-
ter brandweer het gevaar ontdekte.
Met zes stralen werd het vuur be
streden. Het pand brandde geheel
uit. In een van de vertrekken trof
men de vrouw aan bij een kachel
waarvan het bovendeksel was wegg?-
nomen.
Een zoon, die bij de weduwe De
Ruig woonde, was tijdens het ongeluk
afwezig.
Op de hoek van de Haarlemmer
weg en de Admiraal de Ruyterweg te
Amsterdam is 'n personenauto, ver
moedelijk doordat deze geen voorrang
verleende, in botsing gekomen met
een tram van de N.Z.H.V.M., die de
verbinding AmsterdamSloterdijk
onderhoudt. De bestuurder van de
auto is in het Wilhelminagasthuis
opgenomen. De auto werd zwaar
beschadigd, de tramwagen liep
slechts geringe averij op.
BENOEMING BISDOM HAARLEM.
Z-H.Exc. de Bisschop van Haarlem
heeft benoemd tot pastoor tc Vlaar-
dingen (H. Willibrordus-Nieuwe
Parochie), de weleerw. heer A A. de
Bot.
Z.H.Exc. de Bisschop van Haar.
lem zal Donderdag 1 Januari as. re
ceptie verlenen aan de Religieuzen
(broeders en zusters) en de leken
van 12 uur tot 1 uur en aan dc pries
ters van 1 uur tot 2 uur.
Donderdag wilde de 77-jarige mo
diste, Ch, C. Holtz, gebruik maken
van de paternoster-lift van een ge
bouw aan het Damrak te Amsterdam.
Zij stapte op de tweede etage in,
doch hield zich aan de buitenkant
aan de stang vast, waaraan zij bleef
hangen. De tweede kooi van de lift
schoof daardoor op haar arm, waar
door zij moest loslaten en op de bo
dem van de kooi, waarin zij was ge
stapt, viel. Zij klaagde over hevige
pijn in haar rug en is kort daarop in
bewusteloze toestand ter verpleging
opgenomen in het Binnengasthuis.
STEEKPARTIJ.
In de Schaepherderstraat te Am
sterdam heeft op Tweede Kerstdag
een 17-jarige Amsterdammer tijdens
een vechtpartij een 23-jarige en een
34-jarige Ambonnees met een mes
verwondingen in de buik toege
bracht. De dader is in arrest gesteld.
Op 17 Juli van dit jaar waren
twee verhuizers bezig de inboedel
van de familie Dam binnen te bren
gen in een perceel aan de Middenweg
te Amsterdam.
Zij stonden op een 3 meter hoog
balkon om een spiraalmatras aan te
pakken. Toen zij zich voorover bogen
stortte het gietijzeren balkonhek, dat
nog niet vast gemaakt was, naar be
neden, met het gevolg dat beiden van
het balkon vielen. De vijfenvijftigja-
rige G. Melchers te Amsterdam
kwam daarbij zo ongelukkig terecht,
dat hij een halswervel brak en vrij
wel op slag overleed. Zijn collega
Oord kwam er zonder verwondin
gen af.
Woensdag stond voor de Amster
damse rechtbank terecht de 31-jarige
G. L. te Diemen, die beschuldigd
werd als onderaannemer van het
timmerwerk van het perceel geen
veiligheidsmaatregelen te hebben ge
troffen.
Pres.: „Waarom hebt u dat hek
los neer gezet?"
Verd.: „Ik wilde het niet direct
vastzetten omdat de oren waarmee
het bevestigd wordt, nog niet ge-
menied waren".
Pres.: „U hebt kennelijk niet ge
dacht aan het gevaar dat daaraan ver
bonden was."
Verd.: „Dat heb ik inderdaad
niet".
De aannemer C Balken verklaar
de als getuige, dat dc heer Dam als
bewoner van het huis er eigeulijk
te vroeg ingetrokken was. „Maar dat
komt tegenwoordig vaak voor", aldus
get., die voorts zeide verwonderd te
zijn, dat de verhuizers niet gezien
hadden dat het hek los zat.
Pres.: „Ja, maar u bekijkt deze za
ken met een vakmans oog en zij
niet."
Off. van Just.: „Was het noodza
kelijk de hekken los op het balcon te
zetten om ze te meniën?"'
Get.: „Nee, dat ken ook op de grond
gebeuren."
Van bouw- en woningtoezicht was
op het moment dat de heer Dam er
in trok nog geen bewoonbaarverkla
ring voor het huis ontvangen, doch
volgens de heer Balken was er elke
dag controle van deze dienst, zodat
de bewoonbaarvcrklaring in feite
een formaliteit is.
De Officier van Justitie achtte deze
zaak in zijn requisitoir het zoveelste
bewijs van het feit, dat onvoorzich
tigheid leidt tot dc grootste ongeluk
ken. L. heeft blijk gegeven van
grote nonchalance, zo was zijn me
ning. Doch ook laakte hij de heer
Dam, die sneller in het huis is ge
trokken den strikt i ocdzakelijk was
en daardoor mede een deel van de
morele verantwoordelijkheid voor dit
ongeval zou dragen.
Gezien de ernstige gevolgen eiste
hij tegen L. een maand gevangenis
straf.
Mr. Grosheide was van mening
dat er vele bijzonderheden zijn die
op de mate van strafbaarheid ver
lichtend werken. Hij verzocht de
rechtbank zijn cliënt, die zeer veel
spijt van het gebeurde heeft, geen
gevangenisstraf op te leggen.
Uitspraak 7 Januri.
Fen vaartuig van de kustwacht sleept drie reddingboten met opvarenden
van het Noorse s.s. „Fernstream", dat in de Baai van San Francisco door
het s.sa „Hawaiian Rancher" werd overvaren en ten onder ging, van dc
plaats, waar de botsing geschiedde. Alle opvarenden van het gezonken
schip werden gered.
