Ste CricLeSoii/fca/rit BONDSDAG KEURT VERDRAGEN IN TWEEDE LEZING GOED Eisenhower was drie dagen op Korea Argentijns atoomplan een mislukking Gevaarlijk incident in Tunis Directeur: C. M. v. HAMERS VELD. Hoofdredacteur: L. C. J. ROOZEN. KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN ZATERDAG 6 DECEMBER 1952 44ste JAARGANG No. 12759 Papengracht 32» Tel. 20015» Adm. en Adv. 20826» Abonn. 20935» Giro 103003. Abonnementsprijs f 0.47 p. w.» f 2.— p. mud., f 6.— p. kwart. Franco p. p. f 6.80. - Advert.: 15 ct. p. mm. Telefoontjes f 1.50 EUROPEES LEGER LIET JAAR 1952 zal niet het ge- boortejaar van het Europese leger zijn. Dit overigens kleine kansje is sinds Donderdag radicaal verktken, want Duitsland zal zijn beslissing eerst in 1053 kunnen ne men. Het leek deze week alsof het West- Duitse parlement nu definitief zijn houding zou gaan oepalen, sinds Ade nauer het besluit erdoor gekregen had om het debat over de ratificatie van de Verdragen van Bonn en het Europese legerverdrag niet uit te stellen tot na de uitspraak van het Gerechtshof over de grondwettigheid Derde en beslissende lezing uitgesteld Stormachtige debatten te Bonn De West-Duitse Bondsdag heeft Zaterdagochtend de overeenkomsten van Bonn, waardoor West-Duitsland een bijna geheel souvereine staat wordt, met 218 tegen 164 stemmen, bij vier onthoudingen, in tweede lezing goed gekeurd. De Bondsdag hechte vervolgens met 216 tegen 165 stemmen zijn goedkeuring aan het verdrag voor een Europese Verdedigingsgemeenschap. Deze stemmingen betekenen nog niet de ratificatie der genoemde verdragen, Vóór de verdragen stemden de Christen-Democraten, de Vrije De mocraten (liberalen), de Duitse Par tij en de Beierse Partij. Tegen: de Socialisten, de Commu nisten, het Centrum, het Vluchtelin- genblok en enige partijlozen. Bondskansel^jp dr. Adenauer heeft na de stemming de hoop uitgespro- der verdragen Men wist, dat er een I daar het West-Duitse parlement ze nog in derde lezing moet behandelen, stevige oppositie-wind stond van de j De behandeling in derde lezing is uitgesteld tot na de uitspraak van he* zijde der socialisten, maar de ver- 1 wachting was, dat de meerderheid Staalsgerechtshof. zich toch achter Adenauer zou scha ren en de ratificatie in veilige haven zou kunnen worden geloodst. Achter de beslissing van het 0 parlement rees nog wel de hin dernis op van een gerechte lijke uitspraak, welke mogelijk het besluit van de Bondsdag krachteloos zou hebben kunnen maken, maar ook omtrent de gezindheid van de rech ters meende men optimistisch te kun nen zijn. En zo begon Woensdag te Bonn het gïote debat, dat door heel Duitsland met spanning werd gevolgd en ook de interne belangstelling had van de buitenlandse pers Er waren zelfs extra gehoorzalen in het parlements gebouw ingericht, waar de debatten door middel van luidsprekers konden worden gevolgd en over heel Duits land zond de radio de stemmen der afgevaardigden uit. De eerste klap van Adenauer was Woensdag een daalder waard; hij hield een imposante rede, welke alge meen als een meesterstuk werd be schouwd. Zijn argumentatie was sterk en kwam op het volgende neer: Wie thans niet meedoet met het grandiose veiligheidssysteem spreekt zich bewust of onbewust uit voor Stalin en speelt de communisten in de kaart. Dat is gevaarlijk, want bij een eventuele botsing der groot machten komt Duitsland precies in de oorlogszone te liggen en vechten zij hun oorlog op de hoofden der Duitsers uit. Het verdrag is niet ideaal, Adenauer gaf dat toe, maar men kan daar op het ogenblik niets meer aan veranderen. De Duitsers moeten niet vergeten, dat zij als over wonnenen onderhandelen met hun overwinnaars; zij kunnen maar niet alle eisen stellen, welke in hun hoofd opkomen. Desondanks is aanvaarding de enig mogelijke weg, waarbij nog kan worden opgemerkt, dat wat van daag niet veranderd kan worden, morgen wel voor wijziging rijp is. Totaal onverwacht kwam daarop Donderdagavond de dra matische wending. De regerings-par- tijen die even te 'oren de socialis tisch eis van uitstel vierkant hadden afgewezen kwamen opeens met het besluit aan, dat zij het bij nader inzien absoluut noodzakelijk vonden om eerst een uitspraak in kort ge ding van het Staatsgerechtshof uit te lokken over de vraag of dergelijke verdragen met een eenvoudige meer derheid in het parlement konden worden aangenomen. Het was of er een bom ontplofte in de zittings zaal; de afgevaardigden van de op positie, die de fractie-vergadering van de Christen-Democraten even te voren niet hadden bijgewoond, ke ken of zij het in Keulen hoorden donderen. Wat was de reden van deze sensationele wending? De reden was, dat Adenauer in lichtingen had laten inwinnen om trent de houding, welke het Staats gerechtshof eventueel zou innemen tegenover het vraagstuk der grond wettelijkheid. Deze inlichtingen vie len zodanig uit, dat Adenauer maar liever de ratificatie wilde uitstellen. Officieel wordt opgegeven dat de na de ratificatie te verwachten socia listische klacht bij het Hof een zeer langdurig uitstel ten gevolge zou heb ben, in elk geval langduriger dan wanneer de regering een uitspraak in kort geding vraagt, terwijl het bo vendien een rare figuur zou zijn, als "het parlement eenmaal de rati ficatie zou hebber» goedgekeurd en het Hof deze daarna vernietigde. Maar niet-officieel fluistert men Let volgende: Zeker, het is waar, dat door het aanvragen van een uitspraak in kort geding, de onvermijdelijke vertraging tot een minimum kan worden beperkt. Maar het eigen aardige is, dat dit kort geding kan worden gebracht voor de z.g. tweede kamer van het Hof, welke kanier algemeen voor ..zwart" wordt gehouden, in tegenstelling tot de eer ste kamer, welke „rood" zou zijn. Zo snijdt het mes dus van twee kanten, eeq dergelijke procedure is vlugger en vooral veiliger. Zoals men zich herinneren zal, heeft ook president Heuss reeds eer der het advies van' het Hof gevraagd; daar is men op het ogenblik aan be zig. Maar dit advies heeft een iets wijdere strekking en moet worden uitgebracht door de beide kamers van het Hof gezamenlijk en als die twee bij elkaar zijn, twijfelt men in rege ringskringen. eraan, of het advies wel zó zal luiden als men te Bonn graag wil. Aldus zegt „men". In elk geval is het zeker dat de cude ogen van het aflopende jaar het perspectief van een Europees leger niet meer zullen aanschouwen. Wel heeft het oude jaar nog de stemming in- tweede (niet beslissende) lezing kunnen zien, welke een meerderheid vóór aanvaarding opleverde. Sint J\Uce£aa& op Manken Reikhalzend stond bijna de gehele bevolking van Marken Donderdag uit te zien naar Sint Nicolaas en zijn knecht, die per boot zouden arriveren. „Zou hij komen?" vroeg men zich af. „Zou het ijs geen beletsel zijn?" Het viel gelukkig mee. De boot arriveerde prompt op tijd en de Sint werd met ge juich ontvangen. Hier zien we de „Goed Heiligman" en Zwarte Piet, om stuwd door een bonte menigte zijn intrede op Marken doen. ken, dat de meederheid voor de ver dragen na de derde lezing, die vol gens hem waarschijnlijk in de eer ste helft van Januari zou kunnen worden gehouden, nog groter zal zijn. Het debat over de Europese ver dragen in de Duitse Bondsdag be reikte Vrijdagavond een hoogtepunt met een stormachtig duel tussen bondskanselier Adenauer en de so ciaal-democratische leider, Ollen- hauer. Daarbij kwam het vooral tij dens de slotrede van dr. Adenauer tot zo luidruchtige tonelen, dat de president herhaaldelijk moest ingrij pen. Toen dr. Adenauer naar Ber- gen-Belsen en naar figuren als ge neraal Ramcke verwees om aan te tonen, welke weerstanden de Duitse politiek in de wereld nog heeft te overwinnen, ontstond er aan beide zijden van het Huis een zodanig tu- - muit, dat de kanselier geruime tijd cns* we,rd «iflfre" Uldelyk a'Sf- J wptiH rrtPT r\f* hplrunrimalririo rfaf Ho niet meer aan het woord kon komen, dat hereniging van Duitsland niet tot hereniging van de gebieden aan deze zijde van de OderNeisse-linie be perkt dient te blijven. Ook mogen de bepalingen van de conventies niet een regeling van de politieke en eco nomische verhoudingen van het Saar- gebied raken. Op het punt van herbetalingsvraag- stukken dient de regering in de nota te verklaren, dat zij geen nieuwe eisen meer verwacht. In landen, waar nog geen liquidatiestop van Duits buitenlands vermogen is afgekondigd, moet dit volgens dc Bondsdag worden nagestreefd en de Bondsdag erkent niet het inbeslagnemen van Duits particulier bezit in het buitenland als rechtmatig. Ook wordt teruggave van inbeslaggenomen handelsmerken ver wacht. Voorts moet, aldus de resolutie, de regering in de nota verklaren, dat voor het Duitse volk uit de verdra gen geen verplichtingen dienen voort te komen, die de nuidige levensstan daard zullen verminderen en het zal de plicht van de regering zijn naar een verdragsbinding van de NA.V. O. met de Bondsrepubliek te streven. Tot slot eist de Bondsdag, dat voor Duitse eenheden van het Europese le- ger „voorzover en zolang mogelijk is vrijwilligers geworven zullen wor-1 den". 9*jdn& ffiewhatd tenuq op Schiphol f- - T- Gistermorgen is Z. K.H. Prins Bernhard per vliegtuig uit New York te» I Schiphol gearriveerd. Z K.H. heeft een reis van zes weken door de Verenig- orirxi Staten, Cuba, Ecuador en Columbia gemaakt. Na een kort verblijf in otarchci Indonesisch 1 Washington heelt de Prins vier dagen in New York doorgebracht. Dc Prins wordt door zijn beide oudste dochters, Prinses Beatrix en Prinses Irene,, hartelijk begroet. WENSEN VOOR DE TOEKOMST. Na de stemming besloot de Bonds dag de regering op te dragen by de uitwisseling der ratificatie-oorkonden de geallieerden een nota te overhan digen, waarin zal worden verklaard, dat het Duitse volk de huidige gren zen in het Oosten en het Westen niet erkent. Voorts moet de regering verklaren-, leger ontslagen De dreigende Indonesische regerings- wend met ae bekendmaking, dat de stafchef van het leger kolonel Na- soetion en enkele andere hoogge plaatste legerofficieren van hun com mando ontheven zullen worden. Dit is de eerste stap op de weg naar een regeling van het conflict in de schoot van het leger, dat nog steeds een bedreiging vormt voor de regering- Wilopo. Nasoetion, oen medestan der van de minister van defensie, heeft zelf zijn ontslag aangeboden om de regering te redden. „De oplossing ligt niet in een aanval op China" Zoals gisteren in een deel van onze oplaag nog kon worden medegedeeld, heeft generaal Eisenhower zijn aangekondigd bezoek aan Korea reeds achter de rug. De reis is strikt geheim gehouden en heeft drie dagen geduurd. Na afloop van zijn driedaagse tocht langs het front verklaarde Eisenhower te Seoel, dat er „groot nut uit zou kunnen voortvloeien' maar dat hij geen „wondermiddelen" bezat. Driemaal pleegde de aanstaande president der* Verenigde Staten overleg met de Zuid-Koreaanse president, Syngman Rhee, en zij wisselden nola's waarvan de inhoud waarschijnlijk vandaag' bekend zal worden gegeven. Zijn laatste daad voor hij gistermorgen dc terugreis aanvaardde, was een bezoek aan Rhee en aan dit gebaar werd in Seoel grote betekenis gehecht. PERON BIJ DE NEUS GENOMEN Het Argentijnse plan voor de toepassing van atoom-energie, opgewekt volgens een totaal nieuw principe, is kennelijk een mislukking, schrijft dc New York Times. Het personeel dat bij het Argentijnse atooom-onderzoek betrokken was is naar huis gestuurd en de man die over alles dc leiding, had, de Oostenrijker Ronald Richter, is al drie weken geleden gearresteerd. De correspondent van de New York Times citeerde Argentijnse ingenieurs, die gewerkt hebben op het eiland Huemel, 750 mijl ten Zuid-Westen van Buesnos Aires, waar de geheime fabrieken en werkplaatsen liggen. Een. bevestiging van de berichten is uit officiële bron niet te krijgen. En dat is geen wonder. Ruim een f mededelingen zouden volgen. Dat is jaar geleden heeft generaal Perón de wereld verbaasd door te verklaren dat „zijn geleerden" er in waren ge slaagd, een geheel nieuw procédé te ontdekken om atoom-energie op te wekken. In de rest van ae wereld werden die berichten door alle ge leerden ontvangen met groot wan trouwen, maar Perón was zo stellig in zijn beweringen, dat men critiek achterwege liet en er de voorkeur aan gaf, te wachten totdat er nadere GEEN WONDERMIDDEL. Vóór zijn vertrek uit Korea deel de Eisenhower op 'n persconferentie mede, dat hij en zijn medewerkers naar Korea waren gekomen om eens poolshoogte te nemen. Zij hadden geen wondermiddelen voor een op lossing, maar hij zeide met nadruk, dat de oplossing van het Koreaanse conflict niet ligt op het uitbreiden van de oorlog door tot een aanval op communistisch China over te gaan. „In een oorlog van dit soort schijnt het zeer moeilijk een plan op te stel len, dat een positieve en definitieve overwinning met zich zal brengen zonder groot gevaar te lopen, dat de oorlog wordt uitgebreid". Hij zeide dat de mogelijkheden zeer beperkt waren, maar dat er naar zijn oordeel veel gedaan kon worden en dat er veel gedaan zal worden. Het negatieve karakter van deze verklaringen schijnt in de Verenig de Staten teleurstelling te wekken. Eisenhower heeft in zijn verklaring bijna woordelijk zijn tegencandidaat Stevenson aangehaald, die hem in dertijd verweet valse hoop te wek ken, omdat er geen snelle en gemak kelijke oplossing bestond. Het verluidt, dat het Zuidkoreaanse kabinet, dat de generaal evenmin gezien heeft als het Koreaanse volk, heeft aangedrongen op hereniging van Korea, versterking van het Zuid- Koreaanse leger en uibtreiding van de economische hulp. De teleurstel ling onder de bevolking was even groot als die van de 125 verslagge vers, die Eisenhower wel mochten aanhoren, maar geen vragen stellen. De generaal loste zijn belofte uit de verkiezingscampagne in door met de soldaten aan het ingesneeuwde front en in de hospitalen te praten. Eisenhower heeft bij zijn vertrek zijn oprechte verontschuldigingen aangeboden aan soldaten van 15 lan den, waaronder Nederland, waarvan sommigen bevroren ledematen had den gekregen, omdat hij niet op de afgesproken tijd was verschenen om de parade af te nemen. Hij vertelde, dat dit het enige was, dat hem gehinderd had, omdat het niet zijn gewoonte was soldaten te laten wachten. Er was dan ook een misverstand in het spel geweest. Op een commandopost van een divisie gebruikte hij een soldatenmaaltijd met leden van een bataljon, dat hij 12 jaar geleden commandeerde. DE GEHEIMZINNIGE REIS. Omtrent de reis van Eisenhower wordt gemeld, dat de generaal ver leden week Zaterdag in alle stilte is vertrokken. De politie-agent, die dienst deed voor het huis van Eisen hower, werd misleid. Een lid van de geheime dienst leidde de aandacht van de agent af en in die tijd sloop Eisenhower het huis uit. Eisenhower en zijn gevolg vlogen in twee „Con stellations" via Honoloeloe, Midway en Iwodjima. Het tweede vliegtuig kreeg motorstoring en moest Wake aandoen. Hedenmorgen vroeg is de a.s. president op de terugreis op het eiland Goeam in de Stille Oceaan aangekomen. Direct na aankomst van het vlieg tuig begaven generaal Eisenhower en zijn gezelschap zich naar de krui ser „Helena", waarmede zij de reis naar Hawaii zullen voortzetten. Men verwacht dat de overtocht naar Hawaii zes dagen zal duren. Men meent dat Eisenhower een groot deel van deze tijd zal besteden voor het uitwerken der gegevens, welke hij gedurende zijn driedaagse reis door Korea heeft verkregen. dan nu gebeurd. Tussentijds hebben er wel allerlei verhalen de ronde gedaan over de figuur van de Oostenrijkse atoomge leerde Richter, die zozeer het ver trouwen sctheen te bezitten van Pe rón, dat hij voor zijn experimenten millioenen dollars loskreeg. Vaak is er gezegd, dat hij volstrekt geen geleerde was en alleen maar zo handig was geweest om Perón op grandioze wijze bij de neus te ne men. Toen dat voor het eerst werd beweerd, protesteerde Perón per soonlijk en korte tijd later legde hij zijn opzienbarende verklaring af. Volgens hem was Richter die hij overigens niet bij name noemde al zo ver, dat het niet lang meer zou duren of Argentinië zou als eer ste staat ter wereld de atoom-energie gebruiken voor de industrie. Atoom wapenen zouden er niet worden ver vaardigd. Kroningsplechtigheid en televisie Televisiedeskundigen uit Frank rijk, Nederland en Denemarken heb ben te Londen met vertegenwoordi gers van de B.B.C. gesproken over de mogelijkheid om de kroning van koningin Elizabeth gelijktijdig over televisiestations op het Europese vasteland uit te zenden. De B.B.C. deelde Vrijdag mee, dat de basis van deze besprekingen was, dat de B.B.C. voor de overbren ging van het beeld naar Dover zal zorg dragen, terwijl de „Radio Dif- fusion et television Frangaises" (R. I tieke commissie goedgekeurd, waar- T.F.) verantwoordelijk is voor de in werd aanbevolen een commissie Z.-Afrika's apartheidspolitiek De Algemene Vergadering der Ver enigde Naties heeft gisteren met 35 tegen 1 stem, met 23 onthoudingen, een resolutie van de speciale poli- verdere verbinding met Parijs. Of het plan zal kunnen doorgaan, hangt af van de proeven, welke mo gelijkheid in het begin van het vol gende jaar zullen worden genomen. Indien de genoemde proeven gun- in te stellen, die de toestand op ras- sengebied in Zuid-i\ frika zou moe ten bestuderen. Nederland behoorde tot dc landen, die zich van stemming onthielden. De drie leden va», d: commissie zullen door de voorz-tter van de Al- stig verlopen, „zal het wellicht mo- gemene Vergadering worden aange- gelijk zijn, dat een of meer van de Nederlandse, Westduitse en Deense televisiestations op Juno 1953 ge bruik maken van de verbinding tus sen Londen en Parijs", aldus de mededeling van de l B.C. wezen. Na aanvaarding der resolutie ver klaarde de leider der Zuid-Afrikaan se delegatie, dat zijn regering haar „als van nul en gener waarde" zou beschouwen. VAKBONDSLEIDER DOODGESCHOTEN Te Tunis is Donderdagavond een ernstig incident voorgevallen, dat fatale gevolgen kan hebben. Een 38-jarige vakbondsleider is daar vermoord, secre taris-generaal van het Alg. Arbeidersverbond van Tunis en lid van het Intern. Verbond van Vrije Vakverenigingen. De Franse autoriteiten in Tunis hebben onmiddellijk na de moord een „nieuwsverduistering" opgelegd en telefoonverbinden tussen Tunis en Parijs geblokkeerd. Volgens onbevestigde berichten uit Parijs zouden zich Donderdagavond in Tunis wijdverspreide onlusten hebben voorgedaan. Als protest is gisteren een algemene staking afgekondigd. De Franse autoriteiten, die zich voor een uitbarsting van ongeregeld heden zien geplaatst, welke samen valt met het debat in de Verenigde Naties over Tunesië, hebben een uitgaansverbod afgekondigd, in af wachting van de terugkeer van resi dent-generaal de Hauteclocque, die onmiddellijk na de moord zijn over leg met het Franse kabinet in Parijs afbrak en naar Tunis terugvloog, om een radio-rede tot het Tunesische volk te houden. Hij heeft zijn korte verblijf in Pa rijs benut om met de regering maat regelen uit te werken ter verzeke ring van de openbare orde en veilig heid voor alle Tunesiërs. „Alle da den van terrorisme zulen onder zijn vertrek. Mohammed Masmoedi, de verte genwoordiger van de Tunesische „Nieuwe-Grondwetspartij" te Parijs, heeft resident-generaal de Haute- clouqe voor de moord verantwoorde lijk gesteld. „Laten wij niet meer over verzoe ning tussen Frankrijk en Tunesië spreken. Na dit gebeuren is geen vergelijk meer mogelijk", aldus Ma- soedi, die hieraan toevoegde, dat alle Tunesiërs bereid moeten zijn aan „de koloniale onderdrukkingslegers" het hoofd te bieden. In Tunis was het Vrijdagmiddag rustig. Grote afdelingen van de po litie en het leger stonden gereed om bij eventuele incidenten te kunnen ingrijpen. JCavieitje Men kent de ezel aan zijn oren; drukt worden." zo verklaarde hij bij de dwaas is aan zijn spraak te horen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1952 | | pagina 1