Oranje-elftal had tweemaal de leiding
tegen het Engels amateurteam
ORANJE KREEG MEER DAN
HAAR TOEKWAM
Van Roesel gaf Oranje de leiding
de krachtsverhouding in
tegen
MAANDAG 17 NOVEMBER 1952
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA 1
Landman voorkwam een debacle, door Terlouw
werd de stand gelijk
Het moment, waarop de Nederlandse
midvoor van Roessel vijf minuten
na de aanvang van de wedstrijd
het eerste doelpunt maakt. We zien
hem (in het midden) de armen
triomfantelijk omhoog geheven, te
rug lopen. Rechts op de foto Louer.
De Engelse rechtsachter Alexander
(rugnummer 2) kan aan de situatie
niets meer veranderen.
HULL, Zaterdagavond.
(Van een speciale A. N. P -verslaggever).
Na een wedstrijd, waarin het Engelse amateurelftal vrijwel voortdurend de
toon aangaf, maar door voortreffelijk werk van Landman in hot doel, door
slordige afwerking van de aanvallen, gemengd met te veel individualistisch
spel en door gebrek aan veine, niet voldoende doelpunten heeft kunnen
scoren om een overwicht te behalen, verdwenen in het halfduistere licht
van het Huil City-stadion de beide teams met gedeelde winstpunten het
terrein. Met grote moeite had het Nederlands elftal een gelijk spel uit het
vuur kunnen slepen, na een troosteloze eerste helft en een partij voetbal,
welke die van de laatste België-Nederlandwedstrijd te Antwerpen nog in
armoede overtrof.
De Nederlandse voetballiefhebbers
onderschatten de kracht van het En
gelse amateurspel, indien wij, naar
kwade tongen in Engegland zelf be
weren, althans nog van amateurs
kunnen spreken. Dat komt, omdat in
Engeland het professional voetbal in
het middenpunt der belangstelling
staat en de uitblirikers onder de
amateurs, die er ongetwijfeld zijn, in
de meeste gevallen een aanlokkelijk
aanbod van een profclub krijgen,
waardoor voortdurend nieuwe ge
zichten in de amateurploegen opdui
ken. Zoals de Engelse voorhoede, nog
niet eens op zijn sterkst door het
uitvallen van Slater en Kobb, in de
eerste drie kwartier speelde, kon het
de vergelijking met een sterke aan-
valslinie van een profclub glansrijk
doorstaan. Het plaatsen geschiedde
langs de grond, fijntjes en goed ge
timed, het switchen werd afgewis
seld met de throughpass en de dross-
passes naar de buitenspelers. De mid
voor was snel, handig, opportunis
tisch en gebruikmakend var. elke
opening, welke hij zelf had gescha
pen of de tegenstanders hem als re
sultaat van zwakke afweer ten ge
schenke boden. De binnenspelers
combineerden geraffineerd, zigzag
den langs onze kanthalfs, lieten de
bal op het zware veld het werk doen
en de neutrale toeschouwer kreeg
het gevoel, dat het Engelse team met
onze ploeg zou kunnen doen, wat
het wilde. Zeven hoekschoppen te
gen één werden op het doel van
Landman genomen in de eerste
helft, wel een bewijs, hoe groot het
overwicht van het team der gasthe
ren was. Een strafschop werd door
hen gemist, twee maal redde Alberts
op de lijn, een keer ging de bal tegen
de paal. En de verhouding van het
aantal kansen, dat Engeland kreeg
ten opzichte van Nederland, mag in
de eerste helft rustig op 101 wor
den geschat.
Ondanks geestdrift en energie:
„Armoede!"
Wat hebben onze jongens tegen
over deze overmacht gesteld? Hard
hebben de Oranjehemden gewerkt.
Zij hebben geploeterd, gezwoegd,
van begin tot einde. Zij hebben
zich met nimmer minderende ener
gie in de strijd geworpen, zij heb
ben geestdrift gesteld tegenover
technisch kunnen en beter ploeg-
verband. Zij beschikten, dank zij
de resultaten van de conditietrai
ning. welke wekelijks in het olym
pisch stadion word'i gehouden,
over een groot uithoudingsvermo
gen, dat volkomen opgewassen was
tegen dat van de Engelsen, een
plus in het voordeel van de Oran
jehemden, waardoor het gelijke
spel voor een deel verklaard is.
Het hoge tempo, dat de Engelsen
onze ploeg aanvankelijk dicteerden,
op een zeer zwaar veld bovendien
on met een bal, welke verraderlijk
slipte, hebben onze landgenoten kun
nen volhouden, zij het dat in de eer
ste helft in sommige phasen paniek
voetbal werd gespeeld. Snel werd de
bal door de onzen afgespeeld, het
geen ook wei diende te geschieden,
want de tegenstanders lieten hen
oiet met rust en zaten fel op de bal.
Maar toch bespaarde dit snelle .afge
ven geen energie, want het plaatsen
geséhiedde zo onnauwkeurig, de dek
king van de Engelsen wa^. voorts zo
consequent, dat constructief voetbal
bijna onmogelijk werd. En slechts
zelden hebben wij ogenblikken kun
nen waarnemen, waarin bij defensief
en aanvallend optreden de medespe
ler (s) op de meest voordelige wijze in
het spel kon(den) worden betrokken.
Zo kon het spel van het oranje-elftal
te Huil slechts de kwalificatie „ar
moedig" worden gegeven. Het gebrek
aan goede voetballers deed zich pijn
lijk gelden en dat niettemin de Ne
derlandse voorhoede nog twee doel
punten heeft kunnen scoren, goals
van goed gehalte overigens, beter
dan die van de tegenstanders, was te
danken aan een aantal flitsen van
goed spel, te zeldzaam echter om het
beeld van het met veel geluk verkre
gen gelijke spel aanvaardbaar te
kunnen maken. Schotvaardig was de
voorhoede wel, maar veel kansen
heeft men niet gehad, want de En
gelse defensie met de Jamaica-man
Alexander aan- het hoofd, liet niets
aan het toeval over. Dat in de twee
de helft de ploegen inderdaad, in het
veld althans, meer tegen elkaar op
wogen dan voor de rust, bleek uit
de cornerverhouding, 3 tegen 3, waar
mede het totaal op 104 kwam ten
gunste van de gastheren.
Defensief heeft onze ploeg, met uit
zondering van Landman, niet vol
daan. Door het falen van Terlouw in
de eerste helft kwamen er grote ga
ten in onze verdediging, onvoldoen
de opgevangen'* door Alberts, Bies
brouck en Wiertz.. Het. overnemen
van de dekking geschiedde vaak niét
snel genoeg, indien onze achterhoede
uit elkaar was gerukt en zo volgde
de ene gevaarlijke situatie voor het
Nederlandse doel op de andere.
De beste voetballer was thuis
gebleven.
En dan was er nóg een oorzaak
voor het teleurstellende spel onzer
landgenoten. Abe Lenstra had be
dankt voor zijn linksbuitenplaats,
omdat hij meende hier niet geschikt
voor te zijn. Indien wij de reacties
van de andere spelers goed hebben
aangevoeld, menen wij te moger, con-
sttaeren, dat zij het volkomen met
Lenstra eens zijn geweest. Hier I
wreekt zich dus een verschil vanbleven!
DE „BRIEF"
uit Frankrijk
Vorige week circuleerde er in
de pers een bericht, dat de
Zwolse Boys-speler Th Heiden
rijk een aanbod zou hebben ge
kregen om in Frankrijk te gaan
spelen.
Thans is evenwel gebleken,
dat het Hele geval op een grap
berust.
Heidenrijk had uit de brief de
gevolgtrekking gemaakt, dat hier
sprake was van een eerste po-
?ing van Metz om hem een con-
ract als professional te laten te
kenen.
In werkelijkheid was het
schrijven, dat de Zwolse links
buiten in zijn brievenbus vond,
niet door de bestuurderen van
Metz geschreven, doch door en
kele Zwollenaren, die hem als
slachtoffer hadden uitgekozen
voor een nogal flauwe Novem-
berse Aprilmop. De brief was in
keurig Frans opgesteld en voor
zien van een Franse postzegel,
waarvan het stempel nauwkeu
rig was bijgewerkt. In Zwolle is
de kwestie dit weekeinde het ge
sprek van de dag geweest, maar
Heidenrijk zelf zal zich er weinig
van hebben aangetrokken, want
hij had reeds besloten een even
tueel definitief aanbod af te
slaan.
principieel inzicht tussen de spelers
en de Keuzecommissie, tussen dege
nen, die in het veld staan en zij, die
verantwoordelijk zijn op papier. Het
gold hier een vertrouwenscrisis, wel
ke nog scherpere vormen aannam,
toen de Keuzecommissie, blijkbaar na
lang beraad, tot de conclusie kwam,
dat niet Clavan, die als reserve was
aangewezen, maar Louer, op het laat
ste ogenblik opgeroepen, als invaller
was opgesteld. Geen redelijk argu
ment voor deze beslissing hebben wij
te Huil kunnen vernemen. Men kreeg
de indruk, dat het een greep was ge
worden op goed geluk, daarbij blijk
baar volkomen uitschakelend de
minder gunstige reacties, welke bij
de spelers door dit besluit werden
teweeg gebracht. Liever met Abe
Lenstra, die door zijn technische ca
paciteiten, zijn inzicht, zijn ervaring,
zijn tactische gaven, zijn schot
als hij zijn dag heeft het systeem
een beetje minder goed uitgevoerd,
zo wordt aan de kant van de spelers
gedacht, dan de man, die. althans de
mogelijkheid heeft om de ploeg op
een hoger niveau te brengen, op een
plaats te zetten, waar zijn spel niet
voldoende tot ontwikkeling kan ko
men. Want meer dan de voldoening
over het gelijke spel, te Huil tegen
een sterkere tegenstander behaald,
blijft de wrange werkelijkheid han
gen, dat deze Oranjehemden, beoor
deeld op zuiver technische en tacti
sche capaciteiten, een .armoedige"
indruk hebben achtergelaten.
De beste „voetballer" was thuis ge-
Lewis miste strafschop, buitenspeldoelpunt
van Noble, Van der Kuil maakt 1-2 en door
schuld van Ter louw werd het 2-2
Toen de Finse scheidsrechter Kami, i uitermate, al moest men erkennen, dat
e in zijn taak werd bijgestaan door het doelpunt op bijzonder fraaie wijze
zijn landgenoten Alho en Nyberg aan tot stand was gekomen. Een offensief
de zijlijnen, de belde aanvoerders Saun
ders en Biesbrouck bij zich riep voor de
toss, hadden zich ruim 11.000 toeschou
wers op de tribunes van het Boothferry
parkterrein, waar dé tweede divisie
club Huil City zijn wedstrijden speelt,
volgde, zo fel, zo langdurig en zo door
tastend, dat de weinige Nederlandse sup
porters naar schatting bevonden zich
behalve de Nederlandse officials en
journalisten ongeveer 20 landgenoten op
de tribunes een volkomen ineenstor-
verzameld. Het was fris winterweer, J ting van ons elftal vreesden. Terlouw
een beetje mistig, maar de regen, die kon moeilijk op gang komen op het
de gehele nacht en een deel van de Za- j glibberige veld en gaf een hoekschop
terdag was gevallen, had opgehouden. ten geschenke. Even later kopte Lewis
Het veld zag er op het oog verre van j aan wie Terlouw de handen vol had,
fraai uit. In de beide strafschopgebie- uit een voorzet van de 19-jarige Groves
den lag een voortreffelijke grasmat, maar keurig in, maar Landman, die van de
het middenterrein vertoonde grote open 1 eerste minuut reeds in actie
plekken. Een goed drainagesysteem had
de vele duizenden liters water, welke
de laatste weken gevallen waren, weg
gewerkt. Niettemin bleek het veld mod
derig en zwaar bespeelbaar te zijn en
e jongens", zoals Terlouw en
Saunders bleken in de eerste helft grote
moeite te hebben zich op de been te
houden. Biesbrouck had de toss verlo-
maar enig voordeel voor de Engel
sen bood dit niet.
Goed begin
de Oranjehemden.
Lewis wist in de eerste aanval i er-
louw reeds te verschalken. De handige
snelle en technisch voortreffelijk spe
lende Engelse midvoor strandde op Al
berts, maar de wit-gehemde Engelsen
kwamen terug en pas na vijf minuten
noteerden wij de eerste aanval van de
oranje-voorhoede, waarbij Van der man slechts met grote
Kuil zich onderscheidde. Iedereen
nieuwsgierig naar het debuut van T -r.
Tebak speelde de Tilburgenaar een
vrije bal toe, maar het schot van Louer
ging naast. De oranje-voorhoede zette
een nieuwe aanval in, waarbij Lugt-
hart plotseling op de vleugel opdook.
Een scherpe voorzet volgde, keurig ving
weest en onmiddellijk een betrouwbare
indruk had gewekt, kon het leder nog
tot hoekschop verwerken. Gröves zette
de corner goed voor doel. Lewis kwam
vrij, te staan en schoot in. Tebak deed
op drie meter voor Landman staande,
de bal van richting veranderen, maar
als een kat sprong de Rotterdammer
naar de andere hoek. waar hij het vette
bruine ding rjog van de lijn kon weg-
grabbelen. Een derde hoekschop voor
Engeland leverde evenmin resultaat op.
Dat de gastheren verreweg het beste
van het spel hadden bleek duidelijk uit
het grote aantal kansen om te scoren.
Lewis wist zich van Terlouw te ont
doen, zijn kogel scheerde over de lat.
Walton, de enigszins zelfzuchtig spelen
de linksbinnen, die ongetwijfeld de beste
spelopbouwer uit de voorhoede was,
zond een loeihard schot in, dat Land-
moeite onder
controle kon krijgen.
Gaten In de Nederlandse verdediging.
En toen na ongeveer een kwartier
spelen dezelfde speler wederom Land
man op de proef stelde, was er nog
maar één ploeg, die voetbal speelde. De
Van Roessel het leder in volle vaart op, I gaten in de Nederlandse verdediging
hij zette de voet er onder en onhoud- j werden steeds groter, men kon geen
baar vloog de bal in de linkerhoek. Na vat krijgen op de geraffineerd opgezette
vijf minuten had Nederland de leiding Engelse aanvallen, die via de vleugels
genomen (01). J of door het midden werden geleid. Be-
Deze tegenslag prikkelde de Engelsen halve de aanval, welke op zo'n fraaie
wijze een doelpunt voor het Nederlands
elftal had opgeleverd, hadden onze land
genoten nog weinig goeds laten zien, met
uitzondering van Landman, die als een
leeuw zijn doel verdedigde, maar tegen
een overmacht vocht. In die periode be
hoefde het geen verwondering te wek
ken, dat voor het Nederlandse doel de
ene precaire situatie na de andere ont
stond.
Lewis mist een strafschop.
In dit licht bezien was de toewijzing
van een strafschop wegens hands van
Alberts, die op de lijn staande met het
lichaam de bal aanraakte, waarbij het
moeilijk onder controle te krijgen
bruine ding tegen zijn arm opsprong,
volkomen begrijpelijk. Lewis, de gevaar
lijke schutter van de Engelsen, zou het
vonnis voltrekken, maar zijn schot vloog
een meter langs de paal.... uit. De En
gelsen kwamen terug en overspeelden
Terlouw en de beide halfbacks zo vol
komen, dat Noble een prachtige kans
voor de gelijkmaker kreeg. Met alleen
Landman voor zich, doch de Sparta-
doelverdediger liep op tijd uit, waardoor
het schot van de Engelse rechtsbinnen
tegen zijn voeten ketste. Een indirecte
vrije schop, tegen Terlouw, leverde een
vierde hoekschop voor de Engelsen op
en even later hield Landman een goed
gericht schot van Walton op zekere
wijze. Steeds duidelijker werd het, dat
de 10 voorsprong van de oranjehem
den na 20 minuten spelen, volkomen on
verdiend mocht worden genoemd, want
er werd in onze ploeg een soort paniek
voetbal gedemonstreerd, waarbij de
spelers met groot enthousiasme en
enorme wilskracht probeerden een tech
nisch en tactisch veel beter spelende
tegenstander in bedwang te houden.
Pas na 20 minuten noteerden wij een
tweede goed opgezette aanval van onze
voorhoede. Nadat Landman een gloeiend
hard schot van Noble schitterend had
gestopt, zo schitterend, dat de handen
van de toeschouwers spontaan op elkaar
gingen, nam Van der Kuil het initiatief
tot de aanval over. De kleine, zeer ac
tieve rechtsbuiten, die tot op dat ogen
blik weinig steun had ondervonden, zocht
zelf een opening, maar de Velzenaar
miste. Opluchting had dit niet voor de
Nederlandse defensie gebracht, want de
Engelse voorhoede, nog geenszins ont
moedigd door het phenomenale doel-
verdedigen van Landman, forceerde
een vijfde en zesde hoekschop.
KRAAK LUISTERDE DEZE KEER.
Een die wel zeer veel belangstelling had voor de prestaties van het Neder
lands elftal in de voetbalwedstrijd tegen de Engelse amateurs te Hull was
ongetwijfeld de onlangs geblesseerde Piet Kraak. Hij volgde met spanning
het ooggetuigeverslag voor de radio. Hier zien we zijn reactie bij het tweede
Nederlandse doelpnnt, dat door van der Kuil werd gemaakt. Rechts me
vrouw Kraak.
De gelijkmaker.
Van de vele duels, welke Terlouw en
Lewis met elkaar uitvochten, won de
Engelse midvoor er vele. Met een
handige schijnbeweging zag Lewis bij
een van die gevechten kans het leder
keurig vrij te maken. In een onderdeel
van een seconde ontdekte hij, dat Noble
een gunstiger positie innam dan hij zelf.
Maar de Engelse rechtsbinnen stond ons
inziens in buitenspelpositie, hetgeen
scheidsrechter Karni was ontgaan en
Noble profiteerde snel van de hem ge
boden kans, pikte de pass van Lewis
handig op. lokte Landman uit zijn doel
en de gelijkmaker was er (11).
De Engelsen kregen nu pas de smaak
te pakken. In geen velden of wegen
was van een herstel in de Oranjeploeg
sprake. Toen Terlouw weer eens was
gepasseerd door zijn veel snellere tegen
standers, redde Alberts, die brillante
momenten met minder goede afwissel
de. op de lijn. De Arnhemmer moest,
toen er 32 minuten waren gespeeld, op
nieuw als „reddende engel" fungeren,
want toen was Groves zijn tegenstan
ders te snel af, Landman inbegrepen,
doch de lange blonde Vitesseman dook
op het beslissende ogenblik met een
sliding op de doellijn op. En weer was
er een Drachtige scoringskans voor En
geland verkeken. Een zevende hoeksdhop
voor Engeland wierp geen vruchten af.
Landman kreeg een open doekje zij liet
voor een geheel ander staaltje, dat hij
het Engelse publiek voor de neus zette.
Toen hjj zag, dat spil Yenson aan de
andere kant van het terrein op de grond
lag, krimpende van de pijn door een
voetblessure, trapte hij met opzet het
leder over de zijlijn, tot verbazing van
de scheidsrechter, wlen het geval was
ontgaan Yenson was na enkele minu
ten weer op de been, maar het lopen
ging hem moeilijk af. En zeven minu
ten voor de rust nam aanvoerder Saun
ders een wijs besluit. De afspraak was,
dat de doelverdedigers de gehele wed
strijd zouden mogen worden vervangen,
een veldspel er evenwel tot 1 minuut
voor de rust. Yenson strompelde zo'n
beetje mee. Saunders assisteerde hem
in het midden, maar toen de laatste
zag, dat het niet goed ging met zijn
teamgenoot, liet hij hem vervangen door
Adams (Hendon).
Bij onderzoek bleek, dat Yenson een
voetbeentje had gebroken en dat hij
zekei 2 maanden niet zal kunnen spelen.
Inmiddels had Landman al weer een
gevaarlijk schot uit zijn doel gehouden
en aan de andere kant miste Louer, die
maaT niet op dreef kon komen, na een
kopbal van Van Roessel, voor open
deel. Opvallend was het gebrek aan
stootkracht van de Oranjevoorhoede,
welke geen ogenblik de stug en weinig
bewegelijke Engelse defensie kon ver
ontrusten.
Nederland leidt opnieuw.
De Engelse aanvallen bleven gevaar
lijk. Lewis kreeg weer een kans, maar
zijn schot vloog naast en hetzelfde over
kwam Van der Kuil aan de andere
zijde. Dat gebeurde drie minuten voor
de rust. En in die 180 seconden kwam.
gezien de krachtsverdeling in de eersto
helft, opnieuw een grote verrassing. Van
der Kuil mocht bij de volgende aanval
een hoekschop nemen, de eerste, welke
aan ons land werd toegewezen. De En
gelse verdediging werkte de bal in het
doelgebied maar half weg, Bennaars
plaatste het leder weer in de doelmond
en langs vele Oranjehemden en Engel
sen t'kte Van der Kuil met een droog
hard schot in de linkerhoek het tweede
Nederlands doelpunt in het net. Nau
welijks was er weer afgetrapt, of de
rust werd aangekondigd (12).
TWEEDE HELFT.
I.achend waren de Engelsen, die een
volkomen onverdiende achterstand had
den opgelopen, in de kleedkamer ver
dwenen. Maar met ernstige gezichten
kwamen zij na tien minuten weer op
het vqld, want al wisten zij, dat hun
team beter voetbal demonstreerde, al
waren zij doordrongen van het feit, dat
het Nederlands elftal met kunst en
vliegwerk een doelpuntenregen had
voorkomen zonder het lofwaardige
keeper van Landman maar een ogenblik
te willen kleineren al waren zij over
tuigd dat het geluk in de eerste hellt
niet aan hun zijde was geweest, een
andere factor zou in de tweede helft
misschien wel eens de doorslag kunnen
geven en dat was het uithoudingsver
mogen En weldra bleek, dat de phy-
sieke conditie van de Oranjehemden
zeker niet minder was dan die van de
Engelsen. De aanvallen van de Engel
sen werden al spoedig minder gevaar
lijk, omdat zij het zeer hoge tempo van
voor de rust door het zware veld niet
konden handhaven. De grote allure ging
uit de ploeg, de onnauwkeurigheden,
welke voor de pauze slechts een geringe
nadelige, invloed op het geheel hadden,
groeiden uit tot fouten. Door dit ver
schijnsel slaagden, het sprak welhaast
vanzelf, de Nederlandse spelers er wel
dra in meer evenwicht in het veld tot
stand te brengen, al bleven de aanval
len der withemden gevaarlijker en was
de ploeg onzer tegenstanders superieur
aan die van ons. Maar de eenzijdige
OM DE GOUDEN
ONAFHANKELIJKHEIDSBEKER.
Rotterdams elftalBondsploeg 43.
De te Rotterdam gespeelde voetbal
wedstrijd om de Gouden Onafhanke-
lijkheidsbeker tussen het Rotterdams
elftal en een Bondsploeg is door de
Rotterdammers met 43 gewonnen.
Bij de rust had de Bondsploeg met
10 de leiding.
voetbalvertoning van voor de rust, werd
ons althans in de tweede helft bespaard.
Een schot van Lugthart werd door Ben
net goed gestopt en een hoekschop, door
Van der Kuil genomen, bracht enige
benauwenis voor de veste van de gast
heren. Maar Lewis c.s. lieten zich even
min onbetuigd. Hij zelf schoot weer eens
naast en Stroud, de kundige rechtsbui
ten, kreeg twee kansen. De eerste keer
schoot hij tegen Terlouw op en de te
rugspringende bal zond hij langs de
buitenzijde van de paal naast.
Een vrije trap, toegekend aan Neder
land omdat Bennet te veel passen
maakte met de bal in zijn klemvaste
handen, leverde een hoekschop op, de
derde voor ons land. Het spel golfde
van doel tot doel. met gevaarlijke situa
ties in het gebied van Landman, die
weer eens reddend optrad op een ogen
blik, dat elkeen meende een Engels
doelpunt te zien geboren worden. Een 8e
hoekschop op het Nederlandse doel
bracht Lewis c.s. ook geen succes en
Noble probeerde hot weer eens een keer
alleen, maar toen vormde zich een
Oranjemuur voor Landman, waar geen
doorkomen aan was. Toch had de En
gelse voorhoede niet meer dat verbluf
fende samenspel van voor de rust, met
het gevolg, dat Terlouw c.s., Alberts en
Tebak en ook de beide kanthalfs veel
meer vat op de geraffineerde passes van
de gastheren kregen. Een vierde hoek
schop voor Nederland had even goed
niet genomen kunnen worden, in tegen
stelling met de keurige kopbal van Van
Roessel, die de Tilburgenaar even later
met een elegante hoofdbeweging kon
geven uit een voorzet van Lugthart.
Maar Bennett was geinspireerd door
het keurig verdedigen van zijn collega
aan de andere kant en in Landman's
stijl redde hij de moeilijke situatie. Er
was precies een half uur gespeeld, toen
Lewis, die zeer actief bleef en voort
durend switchte met zijn binnenspelers,
een nieuwe kans niet gebruikte, want
zijn schot belandde in het zijnet. De
druk op het Nederlandse doel nam ech
ter weer stevig toe en kort na elkaar
forceerden de Engelsen weer twee
hoekschoppen, de nummers 9 en 10.
Terlouw:
strafschop.
Nog een kwartier moest er worden
gespeeld en de Engelse ploeg begreep
dat slechts door het tempo te verhogen
tot het niveau .van voor de rust, de
kans op de gelijkmaker kon worden ge
schapen. Lewis, de motor in de voor
hoede was weer eens naar rechts uit
geweken. In het duel met de hem scha
duwende Terlouw werd de laatste ge
passeerd. Slechts door een sliding en
ongeoorloofde tackle kon hij verhinde
ren, dat de Engelse midvoor doorbrak.
Scheidsrechter Kami floot onmiddellijk,
maar alvorens zijn beslissing te geven
liet hij zich eerst voorlichten door de
grensrechter, of de fout binnen of bui
ten het strafschopgebied was gemaakt.
Toen Kami het antwoord had vernomen
wees de Finse scheidsrechter onverbid-
dellijk naar de witte stip: strafschop.
Lewis plaatste zich voor de tweede maal
in deze wedstrijd achter het leder
Ditmaal maakte hij geen fout: 22.
Profiterend van de psychologisch on
gunstige reactie, welke dit doelpunt bij
de Oranjehemden had, trachtten de En
gelsen de beslissing te forceren. Een
kogel van Lewis belandde in de veilige
handen van Landman en de kans, die
Noble kreeg, werd niet benut, want de
rechtsbinnen, die evenals Walton nog
al eens zelfzuchtig speelde, faalde met
zijn schot. De bruine bal werd op luid
verzoek van het publiek .de scheme
ring viel reeds door een witte ver
vangen. De Oranjehemden slaagden er
in het spel in het veld in evenwicht te
houden, maar de gastheren bleven ge
vaarlijk. En in de laatste minuut dacht
iedereen, dat het winnende doelpunt
door de Engelsen gescoord zou worden,
toen een schitterende kopbal van Gro
ves uit een voorzet van rechts, in het
uiterste rechtefhoekje zou belanden, als
niet Landman, die zich bijzonder popu
lair had gemaakt bij het Engelse publiek
door zijn rustig zelfvertrouwen, niet
katachtig naar rechts was gesprongen
en met een krampachtige duik de bal
nog juist in zijn handen had kunnen
grijpen. Een open doekje Groves zelf
applaudiseerdc krachtig voor dit fraaie
staaltje beloonde Landman voor zijn
kranige werk. De tijd was verstreken,
het eindsignaal klonk en de punten wa
ren verdeeld. De Oranjehemden verlie
ten tevreden het veld, zij hadden meer
gekregen, dan zij verdiend hadden. Zo
dachten de Engelsen er niet over en
de meeste spelers verklaarden ronduit:
wij hadden deze wedstrijd moeten en
kunnen winnen, alsen daarna werd
heel veel de naam „Landman" gehoord,
