LORRIE
Middenstandsbonden bezien
de nieuwe vestigingswet
BRÜG
HtS
Huurverhoging ongelijk
voor stad en land?
Ruim 100.000
Ned. militairen
„IK BEN ONTVOERD DOOR
EEN ZEEMAN"
DINSDAG 4 NOVLMBhR 1952
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA 1
WAARDERINGWENSEN EN CRITIEK
Virginia
no. 1
Hu van i- 1"
voot 80 csnt
(Advertentie).
De voorgenomen herziening van
de Vestigingswet Kleinbedrijf 1937
stelt veel op de practijk afgestemde
verbeteringen in het vooruitzicht.
Naast de waardering voor de vele
verbeteringen, welke het wetsont
werp brengt, hebben de midden
standsbonden in een adres hun be
zwaren naar voren gebracht tegen
bepaalde onderdelen van dit wets
ontwerp. Zo achten zij het onge
wenst dat door de uitbreiding van
de werkingssfeer van de wet het uni
forme uitvoeringsbeleid, dat tot nu
toe bij de Minister van Economische
Zaken heeft gelegen, wordt verbro
ken. Tegen de uitbreiding als zoda
nig bestaat geen enkele bezwaar,
maar de middenstandsbonden me
nen, dat voor deze wet t.a.v. alle be
drijven de Minister van Economische
Zaken primair bevoegd zal moeten
blijven en de overige Ministers „wie
het aangaat" slechts secundair. Het
gaat hier om de interne functione
ring en gezondmaking van de onder
nemingen. Deze materie behoort
voor alle ondernemingen tot het res
sort van de Minister van Economi
sche Zaken. De bemoeiingen van an
dere Ministers raken externe facto
ren zoals bijv. het bouwvolume of de
verkeerstechniek, maar de interne
functionering en gezondmaking van
de bouwondernemingen en de ver
voersondernemingen gaat hun niet
rechtstreeks aan, doch is primpir een
kwestie van Economische Zaken.
Ook het vervoersbedrijf.
Aansluitend op dit bezwaar bren
gen de Middenstandsbonden de wen
selijkheid naar voren, dat ook het
vervoersbedrijf onder de werkings
sfeer van de wet wordt gebracht. Dit
is zeer zeker gewenst en vrij eenvou
dig uitvoerbaar ten aanzien van die
takken van het vervoersbedrijf, wel
ke niet valen onder de Wet Autover
voer Goederen of de Wet Autover
voer Personen.
Maar ook ten aanzien van de tak
ken van het vervoersbedrijf, die daar
wel onder ressorteren is het op grond
van principiële overwegingen ge
wenst, dat zij onder de werkings
sfeer van deze wet komen te vallen
omdat de technische verkeerspolitiek
onder de Minister van Verkeer en
Waterstaat ressorteert ,doch de eco
nomische gezondmaking der ver
voersondernemingen een der zorgen
moet zijn van de Minister van Eco
nomische Zaken.
Om te voorkomen, dat onbevoeg
den door middel van een kwasi- ar
beidscontract een zelfstandig bedrijf
gaan uitoefenen, wordt er in het
adres op aangedrongen, dat voor
zelfstandig geleide onderdelen van
een onderneming zonder ii.richting
of van ondernemingen, welke ge
deeltelijk in een inrichting worden
uitgeoefend ook een vergunning
noodzakelijk zal zijn.
Wie reikt vergunningen uit?
Uitreiking der vestigingsvergun
ningen door publiekrechtelijke be
drijfsorganen verdient geen aanbe
veling naar de mening van de adres
santen, aangezien deze organen een
markt-ordenende taak hebben.
De Kamers van Koophandel en
Fabrieken zijn de instanties, die met
de uitreiking der vergunningen be
last dienen te worden. Wanneer de
uitvoering van de Wet opgedragen
zou worden aan de publiekrechtelij
ke bedrijfsorganen, zou dat voor die
organen de noodzaak meebrengen
regionale bureaux in het leven te
roepen. Dit zou hef scheppen van
doublures betekenen en het veroor
zaken van onnodige kosten.
Het vaststellen van een vestigings-
besluit voor een bepaalde branche
kan geschieden op verzoek van re
presentatieve Ondernemersorganisa
ties. De middenstandsbonden achten
het wenselijk, dat als norm voor de
representativiteit wordt aanvaard
het aangesloten zijn bij een alge
meen erkende centrale organisatie
van ondernemers.
Voorts wordt er op aangedrongen,
dat showrooms en toonkamers ook
kunnen vallen onder de bepalingen
van een vestigingsbesluit Ten aan
zien van practische werkzaamheid
als vestigingseis stelt het adres, dat
deze als element der vakopleiding en
dus als toelatingseis voor het vak
examen gesteld moet kunnen wor
den.
PROF. VAN DEN BRINK
COMMISSARIS BIJ DE NEDERL.
SPOORWEGEN.
In de Zaterdag gehouden buiten
gewone algemene aandeelhoudersver
gadering is prof. dr. J. R. M. van den
Brink, oud-minister van economi
sche zaken, benoemd tot lid van de
raad van commissarissen van deze
n.v. in de vacature, ontstaan door
het overlijden van mr. F. I. J. Jans
sen.
Geen dubbele vestiging.
Om het thans voorkomende mis
bruik uit te sluiten, dat een bedrijfs
leider of beheerder zich bij een be
paalde Kamer van Koophandel on
der overlegging van de nodige be
wijsstukken een vergunning ver
schaft, terwijl reeds op dezelfde be
wijsstukken bij een andere Kamer
van Koophandel een vergunning is
verkregen zou bij de aanvragen voor
een vergunning een getekende ver
klaring overgelegd moeten worden,
dat de bedrijfsleider of beheerder
niet als zodanig elders reeds werk
zaam is.
Uit ovex"wegingen van persoonlijk
en gezinsbelang achten de midden
standsbonden het niet gewenst, dat
bij vestigingsbesluit mag worden be
perkt de mogelijkheid voor een we
duwe van een overleden vergun
ninghouder deze ook zonder diplo
ma of verklaring als bedrijfsleider
of beheerder te kunnen opvolgen.
Zuinig met uitzonderingen.
Het wetsontwerp opent de moge
lijkheid, dat de Minister door een
z.g. Ministeriële verklaring onthef
fing verleent van een vestigingsver
bod, wanneer reeds een vergunning
is verleend voor een ander in dezelf
de onderneming uitgeoefend bedrijf
in het geval dus van een gemengd
bedrijf en de aard van de onder
neming of plaatselijke omstandighe
den tot gezamenlijke uitoefening van
deze bedrijven aanleiding geven. De
middenstandsbonden kunnen zich
accoord verklaren met de gedachte,
dat in verband met plaatselijke om
standigheden ontheffing kan worden
verleend. Wel achten zij het dan
echter noodzakelijk, dat de Minister
ten deze gebonden is aan positieve
normen. Van de mogelijkheid voor
„bijzondere" gevallen dient slechts
in zeer dringende noodgevallen ge
bruik te worden gemaakt. De Mid
denstandsbonden menen, dat ener
zijds de voorgestelde bepalingen aan
de Minister te veel macht geven en
dat anderzijds het stellen van posi
tieve normen in vele gevallen moei
lijkheden zal opleveren. Met het oog
hierop pleiten zij voor de opname Op 1 October had Nederland in
van een bepaling, dat de Minister werkelijke dienst 113 718 militairen,
slechts tot het verlenen van onthef- Hiervan behoorden 38.455 tot het be-
Nog geen vaste
melkprijs
Alhoewel de eventuele wijziging
van de melkprijs per 1 November
geen feit geworden is, houdt mem
er in zuivelkringen toch rekening'
mee, dat binnenkort een wijziging zal
intreden. Men verwacht, dat deze
verandering voor de boer van terug
werkende kracht per 1 Nov. zal zijn
en daarvoor heeft men reeds een
voorlopig zuivelfonds opgericht.
De stichting van de landbouw heeft
een voorstel ingediend betreffende
de toekomstige melkprijs en dit is
momenteel in studie. In genoemde
kringen acht men het niet onwaar
schijnlijk, dat met het vaststellen van
een nieuwe melkprijs de prijs voor
de consument gewijzigd zal worden.
Terwijl nog geen eensgezindheid
van meningen bestaat over de com
pensatie voor de werkgevers, is 't wel
te verwachten, dat de S.E.R. zal ad
viseren de huren niet door het hele
land met eenzelfde percentage te ver
hogen. Als basis zal worden aange
houden de schaal van de gemeente
classificatie aldus bericht de „Ga
zet van Limburg".
In dé gemeenten van de le klasse
zullen dan de huren 25 percent, in de
gemeenten van de 2e en 3e klasse 30
percent en in de gemeenten van de
4e en 5e klasse 35 percent omhoog
gaan, wat op basis der huren van
1939 neerkomt op huurpeilen van
140, 145 en 150 percent (hierin is dan
dus verdisconteerd de reeds eerder
algemeen toegepaste verhoging).
De motieven, waarom tot deze ver
schillen wordt geadviseerd zijm
aldus licht de „Gazet" toe dat in
de grote gemeenten in 1939 de huren
reeds aanmerkelijk hoger lagen dan
LEGER IN WORDING
fing kan overgaan nadat een com
missie uit de desbetreffende Kamer
van Koophandel advies heeft uitge
bracht.
roepspersoneel en 75 263 tot de dienst
plichtigen. Bij de Marine dienden er
in totaal 22.235, bij de Landmacht
74.657 en bij de Luchtmacht 16.826.
Mirakel-bollen
Goede naam van onze bollenkwekers staat
in Amerika op het spel
FANTASIERIJK MEISJE VERTELDE:
De goede naam van de Nederland
se bloembollenkwekers in de Ver
enigde Staten wordt ernstig bedreigd
door praktijken van een nog onbe
kende firma, die onder de naam
„Hollandse Wintertuin" (Holland
Winter Garden) pakketten bloembol
len per advertentie aanbiedt.
In vrijwel alle bladen in de Ver.
Staten worden onder de slagzin
„Bloei in de sneeuw" „Mirakel, bol
len" aangeboden, die „verbazing
wekkend nieuw sneeuwbloeiend" zijn
en „uw kale struiken en bomen,
waaraan de ijspegels nog hangen, van
de nawinter tot in het vroege voor
jaar met honderden bloemen zullen
omringen".
Deze zaak schijnt prima te mar
cheren. Tal van Amerikanen schijnen
belust op dit „Hollandse wonder" en
bestellen per „mailorder" tegen 1.98
dollar deze pakketten, die in de Ver.
Staten een waarde van hoogstens vijf
tig-Hollandse centen hebben.
De pakjes bevatten bovendien geen
bloembollen, maar een wonderlijk
mengseltje van ranonkels, irissen,
crocussen en ander „klein- en bij
goed", zodat de Amerikaan, die wel
licht tulpen, narcissen of hyacinthen
verwacht, zich in die verwachting
bedrogen ziet.
De Nederlandse bloembollenexpor
teurs, die reeds tal van jaren hun
uiterste best doen om het Ameri
kaanse publiek het beste te leveren,
wat zijn kunnen leveren tegen be
hoorlijke prijzen, hebben van deze
„stunt" slapeloze nachten. Verweer is
zeer moeilijk, hoewel het duidelijk is,
dat deze pakketten-actie de uitste
kende naam van het Nederlandse
product schade doet.
Blijkens mededelingen van de
A.merikaanse vertegenwoordiger van
het Centraal Bloembollencomité, de
heer Gustave Springer, die de adver
tenties „misleidend en onjuist"
noemt, zijn bij de federale handels
commissie en bij het „National Bet
ter Business Bureau" klachten inge
diend over de „misleidende aard van
de beweringen in die advertenties".
De leiding van het N.B.B.B. noemde
de advertenties „onbehoorlijk".
Een grote moeilijkheid is, dat de
Nederlandse bloembollenexporteurs
geen controle hebben op de daden en
advertenties van de wederverkoper,
die inderdaad Nederlands „bij-goed"
verkoopt, doch zulks onder het mom
van „echte bloembollen" doet. Deze
misleiding, aldus de heer Springer,
kan verwarring bij het Amerikaanse
publiek veroorzaken. Hij verklaarde
tegenover Amerikaanse persvertegen
woordigers, dat de aangeboden bloe
men niet „nieuw" zijn, dat ze niet „in
de sneeuw", maar veel later zullen
bloeien, en dat ze niet „bij honder
den" zullen bloeien. Reed: hebben
vele Amerikaanse handelaren, dag
bladen en verbruikers bij het Ne
derlandse bureau van de gezamen
lijke exporteurs geklaagd. De heer
Springer is van mening, dat het ge
hele bloembollenvak door deze pak-
kettenactie wordt bedreigd, omdat
iedere door deze advertenties teleur
gestelde klant minder verkoop in de
toekomst kan betekenen.
in de lager geclasseerde gemeenten,
dat de onderhoudskosten in de gro
tere gemeenten (veelal blokken-
bouw) lager zijn en dat de loonspan-
ningen in de grote steden groter zijn
(de loonsverhoging zal over het hele
land gelijk zijn, zodat dus de huur
ders in de grotere gemeenten een
voordeel krijgen bij die in de klei
nere gemeenten).
Huybergen krijgt wèl
militaire woningen
De stem van het volk
verandert raadsbesluit
De Huybergse gemeenteraad is ge
capituleerd voor de wil van het volk
en Huybergen gaat militaire wonin
gen bouwen!
Zoals men zich zal herinneren
werd enige tijd geleden in de Huy
bergse gemeenteraad het voorstel
van B. en W., om 15 militaire wonin
gen te bouwen, verworpen. Enige
gemeenteraadsleden betoogden tij
dens de behandelingen, dat de ge
meente Huybergen geen militairen
wilde hebben: „omdat dan de rust in
het dorp verdwenen zou zijn."
Vanaf het moment, dat de vroede
vaderen dit besluit namen, 'was de
rust in de gemeente verdwenen, maar
niet door de militairen, want die
waren er niet, maar door de ge
meentenaren zelf. Grote protestacties
werden ondernomen, waaraan 70
pet. van het kiezerscorps deelnam,
stinkbommen ontploften voor de
deuren van de voorzichtige senato
ren en het sIOl was, dat de gemeen
teraad weer bijeenkwam, om te be
sluiten, dat er wèl militaire wonin
gen gebouwd zouden worden. oTen
deze beslissing genomen was, werd
Huybergen weer het landelijke en
lieflijke Huybergen van weeleer.
De waarheid was
even anders
Een agent van politie te Gronin
gen werd dezer dagen aangesproken,
door een Duits sprekende juffrouw,
die informeerde, waar dc bussen
naar Duitsland stonden. De agent
vroeg haar eerst eens naar haar pas
poort. Toen bleek dat zij een derge
lijk reispapier niet had, belandde zij
op het politiebureau bij de vreemde
lingendienst.
Daar deed deze dame een zeer
omstandig verhaal. Zij was dienster
in een café te Cuxhaven in Duitsland.
Daar had zij enige dagen geleden
een Nederlandse zeeman leren ken
nen. Zij hadden een genoeglijke
avond doorgebracht en tenslotte had
de zeeman haar meegenomen naar
zijn schip, een kustvaarder, die in de
haven van Cuxhaxen lag. Op het
schip had haar vriend haar zoveel
„schnaps" gevoerd, dat ze buiten
westen was geraakt. Toen ze weer
bijkwam was ze in een hut aan boord
opgesloten geweest en het schip had
zich reeds in volle zee bevonden.
Tegen haar wil was zij op deze ma
nier van haar vaderland weggevoerd.
Enige tijd later waren zij in Delfzijl
aangekomen en bij nacht en ontij
had haar vriend en ontvoerder haar
stilletjes van boord gesmokkeld cn
naar de woning van zijn familie ge
bracht in een klein plaatsje in de
omgeving van Delfzijl. Daar was zij
wel goed ontvangen en had zij het
met haar vriend de zeeman wel naar
de zin gehad, totdat deze weer moest
varen. De moeder van de zeeman
had haar toen meegenomen naar
Groningen, onder voorwendsel dat
zij voor het meisje een aardig jurkje
zou kopen. Bij een groot warenhuis
had ze gezegd, dat het meisje maar
even buiten moest wachten,'want zij
zou met haar Duitse taal teveel in
de gaten lopen. De moeder was naar
binnen gegaan in de volte van het
warennuis en was niet teruggekeerd.
Ten einde raad had zij zich maar
tot een politieagent gewend om te
informeren hoe zij weer naar Duits
land terug kon keren, aldus het roe
rende verhaal van het meisje.
Er werd door de vreemdelingen
dienst in samenwerking met de re
cherche een onderzoek ingesteld. Met
behulp van de gemeentepolitie
Delfzijl werd na vee) moeite de
r.ing ontdekt van de familie van de
Nederlandse zeeman, waarover het
meisje had gesproken. Toen bleek
het verhaal echter wel wat anders
te zijn. Het meisje had reeds gerui
me tijd kennis aan deze zeeman. Zij
Zwijnen zwierven
door Groesbeek
Het bosrijke Groesbeek, ten
Zuiden van Nijmegen, is gister
middag in opschudding gebracht
door een aantal zwijnen, dat op
klaarlichte dag door de dorps
straten en de tuinen rende. Uit
de richting Reichswald kwamen
ze naar het dorpscentrum, waar
de rijkspolitie een zevental sig
naleerde. De beesten renden als
razenden over de landerijen en
zochten tussen de huizen een
wijkplaats, maar ze werden
overal opgejaagd door de dorps
bewoners. Bij een gezin, waar de
echtelieden in de keuken zaten,
kwam een der zwijnen door de
achterdeur naar binnen, waarna
het beest een inspectie in het
achterhuis hield, en vervolgens
even in de keuken kwam neu
zen. Toen de dieren later in de
verschillende bossen een schuil
plaats vonden, gingen enkele
boswachters met het geweer er
achter aan jagen. Er zijn ver
moedens dat de zwijnen, door
honger gedreven, zich tussen de
mensen hebben begeven, maar
er wordt ook gedacht, aan een
jacht op Duits gebied.
Woonarkje verbrand
Baby in vlammen
omgekomen
Gistermiddag werden de bewoners
van Grouw, een plaatsje bij Heeren
veen, opgeschrikt door een felle
brand, die woedde aan boord van
een woonarkje, dat zich op de aldaar
stromende Bird bevond.
In het woonscheepje bevonden zich
bij het uitbreken van de brand een
moeder met een 14 dagen oude baby,
benevens een jongetje van 1 jaar. De
echtgenoot was in de buurt bij een
veeboer werkzaam. Onmiddellijk toe
geschoten hulp slaagde erin de moe
der en het 1-jarig kind uit de vuur
zee te redden. Toen men een poging
deed om ook het pasgeboren kind te
redden werd men teruggedrongen
door dichte rookwolken. De baby is
jammerlijk in de vlammen omgeko
men. De politie stelt een onderzoek
in naar de oorzaak van de brand, die
het gehele woonarkje, dat niet ver
zekerd was, vernielde.
DE VARKENSPEST.
In September werden 8782 nieuwe
aangiften van varkenspest gedaan.
De dieren behoorden aan 557 eigena
ren. In die maand werden in totaal
15081 aangetaste dieren geteld van
880 eigenaren. Alleen in de provincie
Groningen kwamen geen gevallen
voor. In Zuid-Holland waren de
meeste 6929, waarvan 2573 nieuwe.
De grootste aantallen werden voorts
gevonden in Gelderland 1749 (1515
nieuwe), Utrecht 1729 (1429) en
Noord-Holland 1821 (1679).
wilde wel met hem trouwen. Geheel
met haar eigen toestemming was ze
aan boord gegaan en naar Delfzijl
gevaren, waar zij op illegale wijze
aan de wal was gestapt. Na enkele
dagen bij haar a.s. schoonfamilie te
hebben verhieven, vond men het
daar beter, dat zij maar naar Duits
land terugkeerde om in ieder geval
haar geldige reispapieren in orde te
maken. Met een lid van haar a.s.
schoonfamilie was zij naar Gronin
gen gereisd en daar had zij op deze
wel enigszins ongebruikelijke wijze
contact gezocht met de politie, met
de bedoeling weer naar Duitsland
terug te worden geleid.
Landbouw op jacht
Nieuwe wet is
onbevredigend
De Stichting van de Landbouw is
het niet eens met de nieuwe jacht
wet, zoals deze dezer dagen bij de
Tweede Kamer in behandeling is ge
nomen. Haar bezwaren gelden in
hoofdzaak de kosten van een jacht-
acte en de toepassing van de wet.
Men acht de prijs van 55,voor
een jachtate, waarmede men poogt
schadelijk wild te doden, te hoog en
tevens vindt men het onjuist, dat de
minister de uitgifte en de duur der
jachtacte bepaalt; deze twee laatste
punten wil men bij de wet geregeld
zien.
Zij stelt tevens voor, dat de jacht-
raad, die bij het samenstellen van de
wet de regering van advies gediend
heeft, in de toekomst voor de helft
uit landbouwers al bestaan en voorts,
dat de nieuwe wet de practische toe
passing van het ogenblik geheel over
zal nemen.
Nederland, Hammenland
Nederland, het landje van de tul
pen en bloembollen, schijnt een an
dere kwaliteit aan de reeds geves
tigde faam toegevoegd te krijgen.
Binnenkort zal de Amerikaan wan
neer hij over Nederland hoort spre
ken, uitroepen: „Oh, dat kleine land
je onder de zeespiegel, waar al die
hammen vandaan komen."
Dit is de logische conclusie, die te
maken valt naar aanleiding van het
verslag dat een dezer dagen versche
nen is en waarop drs. P. S. A. M, de
Bruyn, secr. van de K. v. K. com
mentaar geleverd heeft. Daarin
wordt verteld, dat de Nederlandse
export van hammen dit jaar de ex
port van bloembollen overtroffen
heeft. Dat deze expoort (figuurlijk
gezien) over rozen zou zijn gegaan,
is een beetje overdreven. De export
slagerijen klagen over een zekere
starheid bij het regeringsbeleid,
waardoor van de voordelen op de
Amerikaanse markt niet voldoende
geprofiteerd kon worden. Men dringt
erop aan, dat de regering zijn beleid
bepaalt naar aanleiding van de
vleesmarkt in Chicago.
Vuurwerk, dat insloeg
Het was gisteren een grote dag
voor de Vlaardinger soldaat H. B.,
want hij vierde zijn ondertrouw en
dergelijke bezigheden pleegt men
niet dagelijks te gedenken. De sol
daat had dan ook gemeend er een
waar feest van te moeten maken en
nam vanuit de kazerne een half pond
trotyl mee, om daarvan een prachtig
vuurwerk te maken. Nu over succes
heeft hij niet te klagen gehad; het
vuurwerk sloeg zo in, dat half Vlaar-
dingen kwam uitlopen om te zien,
wat er aan cle hand was en het trot
toir verrijkt werd met een mooi
rond gat. De politie kwam ook eens
kijken en was minder enthousiast.
Zij nam de feestvierende soldaat mee
en gaf hem een overstapje naar de
marechaussee-kazerne.
Tijdens het controleren van do
verbinding tussen zijn personenauto
en de daarachter gekoppelde beten
molen had een Groesbeekse aanne
mer zich gisteravond op de iijksweg
ArnhemNijmegen voor zijn ach
terlichtje opgesteld. Een naderende
automobilist merkte zodoende het
voertuig niet op en veroorzaakte een
aanrijding, waarbij de aannemer zo
ernstig gewond werd, dat hij aan de
gevolgen is bezweken.
DOOR CHARLES GARVICE
14)
De heer Meiford gooide twee of
drie glazen port naar binnen. Hij
werd roder en steeds spraakzamer.
Lord Kendale zat zijn wijn te
drinken bij kleine teugjes en luis
terde met een ernstig gezicht. Einde
lijk merkte Seymour op, dat zijn va
der een ongunstige indruk maakte en
hij vroeg vriendelijk:
„Zullen we de dames weer gaan
opzoeken, vader?"
„Hé? O, dat heeft nog geen haast,
kan best een ogenblik wachten. Mijn-
neer Latimer en ik hebben onze wijn
nog niet uitgedronken. Wilt u roken,
niylord. Laten we dan naar de rook
kamer gaan om wat te dampen."
„Dan ga ik de dames vast opzoe
ken," zei de dominé vriendelijk.
Meiford dronk nog een glas leeg
en ging toen voor naar de rookka
mer, een ruime kamer met open
slaande deuren, die op het terras I
^tkwamen. Guy liep op een van de
Geuren toe en staarde nadenkend in
het duister^ terwijl hij een sigaar
opstak.
„Waar denk je over, ouwe jon
gen?" vroeg Jack..Het was zo onge
veer de eerste opmerking die hij
maakte.
„Wil je dat werkelijk weten?" ant
woordde Guy zacht, zodat de ande
ren het niet konden horen. „Ik
vroeg me af wat zij zouden zeggen
als ik eens naar buiten liep en ze al
lemaal liet zitten."
Jack lachte.
„O, ze zouden niets zeggen. De
ouwe Meiford zou denken, dat het
deftig was en er bij hoorde. Je bent
een lord, weet je. Het spijt me, dat
je je verveelt, ouwe jongen."
„Och, dat is mijn schuld," gaf Guy
toe met enige wroeging. „Het diner
was uitstekend" en de lui zijn vrien
delijk genoeg. Als de vader z'n mond.
maar wilde houden en die jonge
vent een beetje minder wilde glim
lachen."
„Hoe vind je Diana?" vroeg Jack.
„Die heeft me verrast," gaf Guy
toe. „Ze is de béste van het hele
stelletje; verreweg de beste. Hoe
komt ze aan zulke familie?"
„Ik dacht wel, dat je haar zou be
wonderen," antwoordde Jack. „Won
derlijk, dat ze een dochter is van die
ouwe Melford. Ik geloof, dat ze zich
in het beste gezelschap thuis zou ge
voelen, denk je ook niet?"
„Ja," zei Guy nadenkend; „in het
best geklede gezelschap. Ik zag nog
nooit een meisje, dat beter gekleed
was. Ik verwachtte 'haar in volle
krijgsdos te aanschouwen!"
„Denk je, dat je ermee zou kunnen
opschieten?" vroeg Jack.
„Er mee opschieten?" op onge
duldige toon „O, je bedoelt.je
meent in verband met vaders brief?
Doe me een pleizier, laten we daar
maar liever niet over praten." Een
ogenblik zwegen ze. „Jack, waarom
is je zuster Dolores niet gekomen
vanavond?"
Hij vroeg het met bestudeerde on
verschilligheid. Het klonk plotseling
en niet in verband met het gesprek.
„Lorrie? Eh, o, ik weet het niet.
Had geen zin, denk ik. Je moet nooit
vragen naar de redenen van hetgeen
ze doet. Ze beweerde, dat ze nog al
tijd last van de hoofdpijn had. die ze
opdeed, toen ze op het kerkhof lag
te slapen, maar dat is nauurlijk gro
te nonsens."
Lord Kendale zag hem oplettend
aan.
„Zei ze dat?"
„Ja," antwoordde Jack, hem ver
baasd aanstarend. „Waarom?"
„O, niks. Wist, wist ze dat ik
kwam?" Hij uitte zijn vraag zo on
verschillig mogelijk.
„Ik denk van wel. O ja, juffrouw
Melford schreef het in haar briefje."
Een ogenblik zwegen ze. Het ge
zicht van Lord Kendale werd steeds
ernstiger
„Jack, denk je dat ik....? Luister
eens, ik geloof, dat ik je zuster op
de een of andere manier beledigd
heb. Wat denk jij er van
„Lorrie beledigd?" herhaalde Jack,
terwijl hij lui tegen het raam leunde.
„Welnee; waarom. O, wacht eens, je
maakt dat zeker uit haar houding op.
Beste jongen, als je Lorrie even goed
kende als ik, zou je geen notitie van
haar nemen. Ze is altijd zo. Ze is zo
geboren. Niemand kan iets met haar
beginnenik bedoel, haar beleefd
maken en zo. Greta probeert altijd
haar een toontje lager te laten zin
gen en haar te veranderen, maar het
helpt niets. Lorrie is nu eenmaal
Lorrie en daar is alles mee gezegd."
„Gelukkig dat ze niemand anders
is. Wie zou haar anders wensen?"
protesteerde Guy heftig.
„O, ik dacht, dat je je er over be
klaagde, dat ze onbeleefd en scherp
was," gaapte Jack.
„Mij beklagen! Goeie genade, wat
ben je toch een rare! Ik vroeg alleen
of ik haar beledigd had. Als het haar
gewone manier van doen is, is het
natuurlijk in orde."
„Het is haar gewone manier van
doen," bevestigde Jack. „Ze heeft
verdraaid slechte manieren, hé?
Neem geen notitie van haar, beste
jongen; ze is erg jong, weet je."
Hij zij dit op zo'n verontschuldigen
de toon, dat Guy hardop begon te
lachen. Hierdoor trok hij de aan
dacht van Seymour, di-i op hen
kwam toelopen mét zijn sluipende
tred en eeuwige glimlach. Hij had
voortdurend op een gelegenheid ge
wacht om zich bij hen te voegen.
„De volgende week beginnen de
races in Carshal. nietwaar Lord Ken
dale?" vroeg hij.
Guy knikte.
„Hebt u een paard meelopen?"
„Ik heb een paard ingeschreven
voor de steeple-chase."
„Zo? Ik hoop, dat het zal winnen."
„Dat hoop ik ook," zei Guy met
nadruk. „Wanneer het niet wint, zal
het mijn schuld zijn, want ik berijd
het zelf.
„Ja? Ik moet bepaald wat op hem
zetten. Hoeveel kan ik zetten?"
„Ik zou het niet doen, tenzij u uw
geld wilt verliezen," zei Guy koel en
nogal kortaf. Wat stak er toch in die
man dat hem zo tegenstond, vroeg
hij zich af. „Ik ben nogal zwaar en
het regiment telt enige goede paar
den."
„Toch geloof ik, dat ik op het uwe
wed," zei Seymour; „ik 'heb zoveel
gehoord over uw rijden. U won de
beker in de Curagh-race nietwaar?"
„Ja," zei Jack, die voor Guy ant
woordde. „Jammer genoeg was ik zo
stom om tegen hem te wedden, Mel
ford, en ik zou je raden om* het zo
gauw mogelijk te doen, nu het de
moeite waard is."
„We moeten er een gezellige dag
van maken," zei Seymour. „Mis
schien willen jullie met ons meegaan
Latimer. Dan zullen we de auto naar
de pastorie zenden."
.Graag," zei Jack, die juist van
plan waa de invitatie aan te nemen
toen Lord Kendale met een opge
wonden kleur op zijn gezicht hem
in de rede viel.
„Vergeet niet, dat je beloofd hebt,
je zusters mee te brengen om bij on:
in de tent te komen lunchen, Jack."
Jack, die niet bepaald vlug van lv
grip was, staarde hem aan.
(Wordt vervo'
