Een leek stond op de preekstoel Geen koopavond te Amsterdam Het Amerikaanse suikeroompje onthaalde Amsterdams jeugd KAAS KUS £en waestiffi MAANDAG 11 AUGUSTUS 1952 DE LE1DSE COURANT Ariëns-herdenking Evenals voor soldaten is ieder levenDIENEN MAAKSSEN, 10 Augustus. Op de 24ste herdenking van zijn zalig afsterven, is njgr. dr. Alfons Ariens in de parochie waar hij pastoor was, waardig geëerd. Honderden deelne mers, onder wie de monsignori dr. A. Ramselaar en W. van den Hengel, de Nijmeegse professoren Gerard Brom, Rogier en Terlingen, hebben aan het graf van de in heiligheid ge storven Ariëns gebeden en hebben tijdens de plechtige Hoogmis, opge dragen door mgr. P. Sweeis, regent van het Klein-seminarie te Breda, geluisterd naar de predikatie van pater Fidentius. Deze Capucijn heeft aan de hand van de Korinthenbrief, waar geschreven Staat, dat een en dezelfde Geest aan een ieder mee deelt van hem goeddunkt, er op ge wezen, dat elke sociale actie voort komt uit godsdienstig besef. Wan neer dit besef vermindert, dreigt het werk, dat ook Ariëns is begonnen, verloren te gaan. Dit werd gezegd ook in aansluiting tot hetgeen nog dezer dagen tijdens de sociale studie week van Rolduc was geleerd. ELK LEVEN IS: DIENEN. In een overtuigende rede heeft prof. dr. Gerard Brom, naar aanlei ding van Ariëns' grote dienstbaar heid, er op gewezen, dat evenals het soldatenleven elk anders leven: die nen moet zijn. Dat is volgens de hoogleraar zó eenvoudig te verstaan, dat men misschien slechts intellec tueel behoeft te zijn om het niet te begrijipen. En als we straks het eeuw feest van de hiërachie gaan vieren, zal de vraag moeten worden beant woord, in hoeverre de katholieken zijn vooruit gegaan. Twee dingen hebben we in hon derd jaar gewonnen, aldus prof. Brom: critiek naar binnen en contact naar buiten. Slechts de eenheid, die ons zo na aan het hart ligt, is niet evenredig gegroeid. Evenals Ariëns moeten nu de katholieken van deze tijd komen tot topprestaties, ook al wordt men dan wel eens tot zich zelf teruggeslagen, nochtans dichter tot God. Kardinaal De Jong heeft ooit zwart op wit gezegd, dat onze tijd een nieuwe Ariëns vraagt; want tijdge noten zijn vaak vergeten, dat offers als die van Ariëns ofwel nodig zijn voor zelfbehoud, ofwel moeten wor den gebracht ten bate van anderen. Ook nu heeft het volk zich menig maal belast met een onzinnige drink- dwang; de alcohol wordt tegenwoor dig zelfs door kunstenaars opgehe meld en in menig hoorspel moet het schenken van drank klinken als mu ziek. Dit alles wijst op een geeste lijke nood van ons geslacht dat aan een besmetteijlke genotziekte lijdt. Dat betreft niet slechts de alcohol, maar ook het ijsje dat de jeugd niet meer missen kan en de olgaret die aan de meisjeslip zit vastgekleefd. NAAR GEESTELIJKE VOLKS GEZONDHEID. Indien onlangs in de katholieke pers moest worden aangespoord tot grotere geestelijke volksgezondheid, dan wilde prof. Brom er aan herin neren, dat reeds een halve eeuw ge leden dr. Ariëns de verschijnselen van degeneratie oorzakelijk verbon den heeft gezien met het alcoholisme. Laten we daarom Ariëns oogappel, de drankbestrijding helpen bevor deren. Dr. Ariëns heeft ons ook op ander gebied verplicht, zei de spreker, en wel door de woningbouw. Zijn hart zou zijn opgesprongen bij- kennis name van het Culemborgse plan, volgens welk de arbeiders in vrije tijd hun woningen bouwen. Hier wordt eindelijk vorm gegeven aan de dubbele eis van sparen en bezit- spreiding; bovendien wordt de be volking geholpen cn de overheid ont last. Maar gewichtigdoenerij en let ter knechter ij, volgens prof. Brom erger nog dan ambtenarij, beroepen zich op de term „overuren", hetgeen niet zou mogen, ofschoon die uren toch eigenlijk vrije tijdbesteding zijn. En in de grond gaat het ook hier om het gezin, dat dieper is geworteld dan mensenwetten. Met zijn dood, zo besloot de Nij meegse oud-hoogleraar, is Ariëns eigenlijk het hoofdbedrijf van zijn openbare leven begonnen. Prof. Brom, die mede in tegen woordigheid van mgr. dr. B. J. Al- frink had gesproken vanaf preekstoel in de parochiekerk van Maarssen, deed dit zoals hij zeide „met goedkeuren van de pastoor en onder het hoge toezicht van de aarts bisschop-coadjutor". Hü voegde er aan toe, zich te vermeten om te staan op deze heilige plaats; „maar of die plaats nu opnieuw zal moeten worden gewijd, dat weet ik niet". Tragisch ongeval KNAAPJE GEDOOD Zaterdag reed te Zwolle de heer Cedee met zijn bakfiets in de Kerk straat toen hij voor een achterop komende auto te veel naar rechts uitweek en tegen de trottoirband te recht kwam. Daar hij nog twee kin deren op zijn fiets had, verloor hij de controle over het rijwiel en hier door kwam een der kinderen te val len. Dit kind, het 2,'4-jarig zoontje,- werd door de passerende auto gegre pen en opslag gedood. Enige uren te voren was het ge zin van de heer Cedee verblijd met de geboorte van het vierde kindje. Afwijzend middenstands-advies ,JDe organiseerde Amsterdamse middenstand heeft in samenwerking met de Bedrijfsunie aan de leden van de Amsterdamse gemeenteraad een adres gezonden, waarin meegedeeld wordt, dat de middenstand (zowel patroons als personeel) de koopavond afwijst, aldus verklaarde de heer J. J. Korff, voorzitter der Amsterdamse Middenstands Centrale. „Verder hebben wy ons gezamen lijk uitgesproken voor algehele Zon dagssluiting", vervolgde de heer Korff, „uiteraard met de uitzonde- BERICHTEN VAN BURGEMEESTERS De burgemeester van Beilen had Zaterdag een pech-dag. Eerst reed hij met zijn auto over de rijksomweg bij Meppel en stopte daar plotseling, waardoor een achterop rijdende mo torrijder een botsing nauwelijks kon voorkomen en toen de agent, die zich in de buurt bevond, over dit feit pro ces-verbaal opmaakte, ontdekte hij te vens, dat er in de auto meer perso nen aanwezig waren, dan wettelijk toegestaan is, zodat de burgervader voor de tweede maal in het beruchte boekje kwam te staan. Een meer vreugdevol bericht be reikte ons uit Duiven, waar burge meester W. J. A. F. R. van den Cloos- ter baron Sloet tot Evero zich dezer dagen buitengewoon verdienstelijk maakte, door als dorpsomroeper op te treden. De Duivense kindertjes zou den ingeënt worden, maar plotseling was de arts verhinderd de ineenting te verrichten. Om nu te voorkomen, dat de Duivense moeders een vergeefse tocht naar het inentingsbureau zou den maken, trachtte de burgervader een geluidswagen te charteren. Toen dit niet lukte, nam hij een grote bel en luidde hiermede op de drukke dorpsplaatsen zijn onderdanen bij elkaar en deed hen kond van de uit gestelde inenting. De burgemeester-omroeper oogstte veel belangstelling en sympathie. Brand in St. Bavokerk te Heemstede Om kwart over zes hedenmorgen ontdekte een surveillerend agent van politie dat rookwolken kwamen uit het dak van de sacristie van de St. Bavokerk aan de Herenweg te Heemstede. Hij alarmeerde onmiddellijk de Heemsteedse brandweer en toen de ze arriveerde, had de brand zich uit gebreid en liet zich ernstig aanzien. Met zes stralen kon de brandweer het vuur tot de sacristie, di: de ver binding vormt tussen pastorie en kerk, beperken De in de sacristieka- ringen, die de wet toestaat als de vertcoop van conshmptie-ijs en pa- tates-frites. De vrije halve dag willen wij zo zien vastgesteld, dat de winkels, waarin duurzame goederen worden verkocht, Maandagsochtends gesloten zijn en de winkels, waarin artikelen voor dagelijks gebruik worden ver kocht, Dinsdagmiddags. Hierop zijn echter verschillende uitzonderingen. Met name de ban ketbakkers gaan van het standpunt uit, dat Zondagssluiting voor hen 'n groot financieel offer betekent. Zij zijn-bereid dit offer te brengen, maar kunnen dan een halve dag in de week niet meer missen. Tegen de vrije halve dag hebben zich verder verklaard de bloemisten, de sigarenwinkeliers, de bakkers, de rijwielhandelaren en de electrotech- nische branche. Unaniem was de mening, dat in de week de winkels om 6 uiur moeten sluiten". In haar Zaterdag j.l. gehouden vergadering besloot de Kamer van Koophandel voor Maastricht en Om streken met 115 stemmen accoord te gaan met het voorstel van het ge meentebestuur van Maastricht, om voor deze stad zowel met 't oog op t toerisme als ter bevordering van het rustige kopen door gezins hoofden een koopavond op Don derdag tot 10 uur te adviseren. BREDA BERICHT: Kortenhorst kon 't niet De beoefenaren der magische kunst hebben tijdens hun onderlinge wed- scrijcen, waarbij geen pubhei: wordt toegelaten, toch nog hoog bezoek ge had. Als ere-gaster waren nl. aan wezig, onder aanvoering van dr. L. G. Kortenhorst, de Brabantse leden van de Eerste en Tweede Kamer. Alvorens de wedstrijden sidus verneemt de „Tel." begonnen, be klom de Kamerpresident nog even het podium om te bedanken voor de vriendelijke uitnodiging. „Men zegt wel eens", aldus dr. Kortenhorst, „dat er een geestelijke verwantschap bestaat tussen de goochelaar en de politicus, maar tot mijn spijt moet ik toegeven, dat ik geen kans zie om van achter dit gordijn een nieuw ka binetje te voorschijn te toveren." De lange reeks van goochelnum- mers werd een geweldig succes. De avonden waren voor het publiek ge reserveerd, oa. een „Bal de la Magie", waar Roosje Chabot uit Breda tot „Miss Magie" werd uitverkoren, en een „Sorirée fantastique". Zaterdagmiddag werden de goo chelaars door het gemeentebestuur oirvangen. Voo" de weinige gewone mer bewaarde paramenten en ker- slc.~\elingen, die in de receptiezaal kelijke kostbaarheden konden voor een groot deel worden gered. De kerkelijke voorwerpen, die zich op de zolder van de sacristie bevonden, werden een prooi der vlammen. De benedenverdieping van de sacristie en het kerkgebouw liepen water schade op. De grootte van de schade en de oorzaak van de brand zijn nog niet bekend. Bij de brand is voor ongeveer 15.000 schade aangericht, die door verzekering wordt gedekt. De oorzaak ligt vermoedelijk in een aardsluiting, ontstaan in de krachtleiding, die door de sacristie naar de kerk loopt. aanwezig waren, was het vermakelijk om te zien, op welk een raadselach tige wijze de bitterballen, die by de erewijn werden gepresenteerd, van de zilveren schalen verdwenen. Op de Loosdrechtseweg te Hilver sum ter hoogte van het sanatorium „Zonnestraal", is Zondagavond een bromfietser dodelijk verongelukt. Het slachtoffer was de 33-jarige jhr. W, I. van Swinderen uit Schevenin- gen, een zoon van de oud-burge meester van Dordrecht. Kapelaan Th. J. G. Dekker t Hedenmorgen is in het St. Liduina - ziekenhuis te den Helder overleden de weleerw. heer Th. J. g. Dekker, kapelaan aan de parochiekerk van St. Petrus en Paulus te den Helder. Kapelaan Dekker werd vorige week Donderdag ernstig gewond, toen hij op de motor reed naby het vliegveld „De Kooy" en daar een lekke band kreeg. Hij werd met een schedelbasis-breuk opgenomen. Kapelaan Dekker werd geboren 5 Februari 1905 te Alkmaar en 14 Juni 1930 priester gewijd. Achtereenvol gens was hij kapelaan te Heer-Hugo- waard, Dordrecht (H. Antonius), Voorburg (H. Martinus), Loosduinen, Rotterdam, Enkhuizen en laatstelijk te den Helder. Het ongeval te Someren Bestuurder blijft in arrest Als gevolg van het onderzoek naar het ongeluk in Someren, waar zoals men weet een auto in het water te rechtkwam, en de echtgenote en drie dochtertjes van de bestuurder Siegers uit Hamond (België) om het leven kwamen, is S. Zaterdag voor de Officier van Justitie te 's-Herto- genbosch geleid. S. is vervolgens op last van de rechter-commissaris in het Huis van Bewaring te 's-Hertogenbosch opge sloten. Bloemig festijn in Beverwijk J1/2 km. lang gladiolencorso Ondanks de regen, die gestadig uit een grijze lucht over de feestelijk versierde stad viel, hebben Zaterdag middag duizenden de opening van de Beverwijkse gladiolenweek met een gladiolencorso van anderhal ve kilometer lengte gadegeslagen. De stoet trok van drie tot half zes door de stad en juist tegen het einde ac centueerde een zonnestraal de exoti sche pracht van de veelkleurige gla diolen. Terwyl het gladiolencorso door de stad trok werd op het stadhuis door burgemeester mr. H. J. J. Scholtens de tentoonstelling „Hoofd en Hand" officieel geopend met een toespraak, waarin hij de goede vrije tijdsbeste ding een opbouwend element voor de samenleving noemde. Opvallend is daar het grote aantal werken van amateurschilders. Er is een gezamenlijke inzending van ge vangenen uit de strafgevangenis te Haarlem. Amateurfotografen uit vele plaatse* zonden werk in. In de tot openluchttheater inge richte rozentuin van het historische park Scheybeeck hebben in de avond leden van een tiental Beverwijkse amateurgezelschappen onder regie van de heer Ferd Koolbergen uit Haarlem een opvoering gegeven van Shakespeare's blijspel „Veel leven om niets". De stad prijkte 's avonds in een feestverlichting. Overal zijn versie ringen- met gladiolen aangebracht en kermisvermakelijkheden verhoogden de feestelijke sfeer. De Beverwijkse gladiolenweek duurt tot Maandag 18 Augustus. Ophoudprijs fruit drie cent Het Centraal Bureau van de Tuin bouwveilingen heeft voor alle aange sloten fruitveilingen met ingang van heden een minimum-prijs van drié cent per kg. vastgesteld. Dit betékent, dat men geen appelen, peren of prui men beneden deze prijs kan kopen. De nieuwe minimumprijs-rege ling houdt geen heffing op veiling- prijzen en geen vergoeding voor de telers in, indien ten minste het aan gevoerde fruit de minimumprijs niet haalt. Deze regeling is ingesteld, omdat de aanvoeren zo groot zyn en de uit voer zo gering is, dat een stimulans nodig bleek om zoveel mogelijk de goede kwaliteiten aan te voeren en hoge prijs staatsloterij. In de vijfde klasse, 13e lijst, van de 516e staatsloterij is een prijs van 15.000 gevallen op het nummer 17499. Hoge verwachtingen bij niet hertrouwde hoofdstedelijke weduwen Ruim 1800 Amsterdamse school kinderen hebben Zaterdagochtend in theater „Carré" te Amsterdam het slot van de vacantie-ontspanning ge vierd. Geen der jeugdige scholiertjes dacht toen aan Woensdag de dertien de, de dag waarop de eerste scholen in de hoofdstad zich weer over de kinderen zullen ontfermen». De toneelgroep „De witte vogel" uit Den Haag liet de kinderen geen tijd om hierover te piekeren, want dit gezelschap vroeg met de opvoe ring van het kindertoneelstuk „Van de koning die een kip werd", ge schreven door de regisseur Rolf Pe tersen, volledig de aandacht van de jeugdige toeschouwers. Door de spanning van de avonturen met de koning, de koningin, de maarschalk, de kok, de dienaar, de kip en vele anderen keken ze muisstil naar de schittterende costuums in het flood light op het toneel. Het onthaal op dit slotfeest, voor bereid door het Amsterdams comité voor vacantiebesteding van de jeugd, was te danken aan de onbekende, in Amsterdam geboren en thans in Amerika woonachtige weldoener, die onlangs ook de gouden echtparen in Mei vele verrassingen heeft bezorgd. De uitvoering van deze plannen van de Amerikaan is in» handen van da Jeugdvrienden Associatie, afdeling Nederland. Deze organisatie heeft ook het plan in voorbereiding om de le Amsterdam wonende weduwen, die in 1902 getrouwd en niet hertrouwd zijn, een verrassing te bereiden. Tot en met 31 Augustus a.s. bestaat er gelegenheid daartoe verzoeken te doen bij de Jeugdvrienden Associatie. Met snoep overladen verlieten de kinderen, die tijdens de vacantiebe steding prijzen haddem gewonnen en daardoor in aanmerking kwamen Kom er in Een Arnhemse kantoorboekhande laar in de Koningstraat werd Zater dagnacht opgeschrikt door een luid gerinkel van glas. Ontsteld vloog hij zijn bed uit en vond in zijn winkel een grote ravage doordat een man zijn etalageruit ingeslagen had en nu rustig een paar vulpennen uit zocht. Toen de man de winkelier ontdekte, zei hij rustig: „Maak je maar niet ongerust, ik ga direct naar de politie." Tot grote verbazing van de win kelier deed de man dit ook inder daad. Nadat hij drie ballpoints had medegenomen, ging hij naar de dichtsbijzynde politiepost en vroeg daar onderdak, wat hem natuurlijk onmiddellijk verstrekt werd. Het schijnt, dat de buitenland se touristen en vooral het schone gedeelte hiervan, er een lof lij ke gewoonte van gaat maken, om kleine attenties, die zij hier te lande ontvangen, met een char mante prys te belonen. Konden wij enige dagen gele den melden, dat het vriendelijke Haagse agentje zijn anjer ruilde voor een zoete omhelzing van een Weense schone, nu bereikt ons weer het bericht van een kus op de kaasmarkt. In Alkmaar was een Engelse engel de weg kwijt geraakt en zag hulpeloos uit naar een be trouwbare gids, die haar weer op het juiste pad kon helpen. Zij moest naar het station, maar het was zo druk in de Kaasstad, dat zij zich in een doolhof waande. Angstig met een kaasje onder haar arm geklemd sprak zij een politieman aan en het was dus weer een van de dienaars van Hermandad, die deze dame uil de nood kon verlossen. De (tra- ditonele?) beloning bleef niet uit; op het stationsplein mocht de gelukkige deze blozend in ont vangst nemen. Bij het horen van deze berich ten, voelen wij ons maar onge lukkig. want nooit zal een bui tenlandse lieftalligheid door het lezen van onze stukjes in extase voor een kaartje voor de toneel voorstelling een première voor Am sterdam het theater „Carré", dat voor deze gelegenheid gratis ter be schikking was gesteld. wilde niet naar canada Het 18-jarige meisje C. A. Donga te Leerdam, dat vanmiddag met haar ouders op de „Grote Beer" scheep zou gaan naar Canada, heeft in gezelschap van haar verloofde, een militair uit Wormerveer, haar ouderlijke woning verlaten. Het meisje had reeds eerder te kennen gegeven niets te voelen voor emi gratie. Zondag was zij met haar verloofde bij haar ouders. O.a. maak te zy nog enkel foto's. Gisteravond is zij van een wandeling niet terug gekeerd. De inspecteur van polite te Leerdam heeft namens de ouders om haar opsporing verzocht. Ernstig auto-ongeluk eist een mensenleven 3 ZWAARGEWONDEN Terugkerend van een vacantiereis- je, overkwam de echtparen Buis en Balk uit Amsterdam een ernstig auto ongeluk, tengevolge waarvan mevr. Buis het leven verloor. Tussen Scherpenheuvel en Rens- woude sprong een der banden, waar door de auto tegen een boom vloog. De vier inzittenden werden al len zwaar gewond en overgebracht naar een ziekenhuis te Amersfoort, waar bij aankomst bleek, dat mevr. Duivendrecht aan de bekomen ver wondingen was bezweken. Ongelukkig schot Zaterdag is door een noodlottig ongeluk de 20-jarige J. P. uit Zout kamp het slachtoffer geworden van zijn jagerslust. Hoe het ongeval zich precies heeft toegedragen valt moei lijk te zeggen, maar het schijnt, dat J.P. tijdens het jagen tegen zijn ge weer gestoten heeft, waardoor dit afgegaan is en hem in het hoofd ge troffen heeft. De jongeman was in de morgen alleen in een bootje op jacht gegaan. Toen hij 's avonds niet terugkwam, ging men zoeken en vond een ogenschijnlijk verlaten roeiboot bij de wadden aldaar rond drijven. Nadat men het vaartuigje genaderd was, bleek het ontzielde lichaam van de jongen op de bodem te liggen; het was ernstig verminkt aan het hoofd. taxi op petroleum. Amsterdam heeft zijn eerste taxi, die op petroleum loopt. Petrogas heet de brandstof officieel en het ge bruik er van is vijftig procent goed koper dan benzine, zo staat op de vooruit van de wagen geschilderd. Het rijden met petrogas zo meldt het Alg. Dgbl.,, is 'n uitvinding van de fa Koppens te Someren. Het ver bouwen van de benzinemotor en het aanbrengen van een aantal nieuwe onderdelen kost vijfhonderd gulden. Men start op benzine en schakelt daarna de toevoerkraan over op de petroleum. Na 20.000 kilometer zou den de verbouwingskosten er reeds zijn uitgehaald. Hoewel petroleum slechts 17,5 cent per liter kost dus minder dan de helft van de benzine wordt bij het gebruik van petrogas wel de wegen belasting verhoogd. verduisterde brill anten. De Haagse politie heeft gisteren de 60-jarige L. T. woonachtig aldaar en zonder beroep, aangehouden en in verzekering gesteld. T. was via een vrouwelijke relatie in aanraking ge komen met een Haagse zakenman, die een partij brillanten had liggen en deze verkopen wilde. T. vertelde de zakenman, dat hy deze juwelen wel voor hem verkopen kon tegen een prijs van 8250,—waarop deze hem de brillanten ten verkoop ter hand stelde. Bovendien gaf hij T. nog 2000,te leen. Toen de za kenman na enige maanden niets meer van T. hoorde, deed hij aan gifte bij de politie, waarop T. werd aangehouden. RAAKT ZOEK DOOR WILLY WATERMAN 21) Peter boog en strekte zijn ledema ten om te weten te komen, op welke manier ze waren vastgebonden. Hy wist het binnen enkele seconden. Zijn handen waren op zijn rug ge bonden, zijn enkels en knieën aan elkaar en om zijn middel liep een een koord, dat bevestigd was aan 'n onwrikbare stang, die Peter spoedig identificeerde als de afvoerbuis van de vaste wastafel. Als er niet een prop in zijn mond was gestopt, die met een handdoek was vastgebonden zou hij zeker enkele krachtige ter men hebben geuit, om vervolgens 'n vervaarlijk geschreeuw aan te hef fen. Thans bepaalde hy zich ertoe, met zijn gebonden hand rond zijn middel te zoeken tot hij in het touw, dat hem aan de wastafel vastbond, de knoop had gevonden. Hij probeer de tien minuten lang, de over elkaar gelegde en strak aangetrokken kno pen te ontwarren, en herinnerde zich dan, dat in een der zijzakken van zijn jas een mes had gezeten., zou dat er nog zijn? Hij wurmde heen en weer tot hij een der zijpan den van zijn wit linnen jas onder zich had en voelde de zak na. Het enige wat hy vond was een bank biljet van tien dollar. De aanwezig heid van het bankbbiljet maakte het zeer waarschijnlijk, dat zijn zakken niet waren nagezocht, dus moest zijn zakmes ook nog aanwezig zyn.... Na drie moeizame minuten van trek ken en sjorren werd hij in het ge lijk gesteld. Zodra hij zijn andere jaspand onder zich had, voelde hy de knobbel van zijn pijp en een lang, smal voorwerp: het mesje. Er volgde een minuut van ingespannen peute ren en het lemmet was vrij. Énkele vlugge sneden ruïneerde een zo goed als nieuw laken, twee handdoeken en enkele meters gor dijnkoord. Dan krabbelde Peter over eind, rukte de prop uit zijn mond en haalde enkele malen diep adem. Met een hoofd, dat aanvoelde of hij drie dagen en vijf nachten achtereen had gefeest, scharrelde hij naar de scha kelaar en draaide die om. Het plot selinge licht deed zyn ogen pijn, maar hy vergat zowel de pijn aan zijn ogen als die in zijn hoofd, toen hy een blik wierp op de wijzerplaat, van zijn polshorloge.... De wijzers stonden op kwart over twee. Om één uur zouden Clim en hij per motorboot het schip verlaten hebben.... had Clim dan niets ge merkt? Was Clim óók vastgebonden? Maar dan had de officier van de wacht toch moeten merken, dat er iets niet in de haak was. Peter verspilde geen tijd meer, maar greep de knop van de deur, om tot de ontdekking te komen, dat zij op slot was. Dat was te begrijpen. De kerels, die hem hadden opgeslo ten. waren natuurlijk zo verstandig geweest, de sleutel uit het slot te nemen en de deur aan de buitenzijde dicht te draaien., men laat nu een maal geen geknevelde lieden in openstaande hutten rondslingeren. Het was Peter nu wel duidelijk dat Clim eenzelfde lot moest hebben on dergaan, maar terwijl hij met zijn zakmes de eerste der vier schroeven van het slot begon los te draaien, zichzelf vervloekend omdat hij zo stom was geweest, zijn loper in de de hut van Clim te laten liggen, dacht hij na over het merkwaardige feit, dat het blijkbaar onopgemerkt was gebleven dat zy op het vastge stelde uur niet waren komen opda gen. De officier van de wacht wist, toch, dat Clim en hij samen om één uur van boord zouden gaan. De kapi tein zelf had hem verzekerd, dat de matrozen, die de boot zouden laten zakken, om kwart voor één gereed zouden staanAls alles in orde is gebracht voor een middernachtelijke ontscheping en de twee hoofdperso nen verschijnen niet, zodat allen aan dek voor spek en bonen staan, is dat toch wel een reden om een onder zoek in te stellen. Maar blykbaa* was dat niet geschied.... Had soms een der leden van de bende, zich voor Clim uitgevend, de officier van de wacht opgebeld om te melden dat de nachtelijke ontscheping niet door ging? Peter was klaar met de tweede schroef en begon aan de derde. Na tuurlijk had hy met schoppen en schreeuwen alarm kunnen maken, rr?aar dat bracht eindeloze explicaties schriftelijke verklaringen en onder vragingen mee, die toch nergens toe leidden. Peter was er van overtuigd, ■dat hij 'n eindje verder in de hoofd gang Clim zou aantreffen, op de vloer van zijn hut, even deskundig gebonden als de eerste keer het ge val was geweestmaar wat be treft de reden van deze overval, tastte Peter volkomen in het duister. Behalve het bed was er in de hut niets overhoop gehaald. Het bed was alleen onder handen genomen om er de lakens af te halen. Het was er dus niet om te doen geweest, na te gaan, of hij wellicht het papier in zijn bezit had, anders waren zijn kleren en bagage wel doorzocht De vierde schroef van de dekplaat viel in zijn hand en Peter zette zijn mes onder de plaat. Verschillende lagen verf over elkaar hadden haar vastgekleefd, maar na enig peuteren liet zij los en de veren van het slot •lagen bloot. Vier tellen later zwaaide de deur open en Peter stapte de gang in. Het was nu zeer stil aan boord; de feeste lijke geluiden in de danszaal waren verstomd en alleen het zachte zoe men der machines was hoorbaar. De gang strekte zich in haar volle leng te voor hem uit, spaarzaam verlicht door enkele lampjes, een toonbeeld van volmaakte rust. Hij doorliep haar snel en bleef staan voor de deur van Cliir/s hut. De overeenkomst met de situatie van enkele uren tevoren trof hem plotse ling en hij grinnikte. Dan probeerde hy de knop van de deur, zonder veel hoop, en stond voor het probleem, zonder te veel lawaai deze gesloten deur open 'te krijgen. „Wat een stommeling ben ik, om mijn loper te laten liggen," bromde Peter. Er kon nu geen sprake zijn van het losschroeven van een dek plaat; het slot was aan de binnen zijde van de deur bevestigd. Peter peinsde niet lang, maar besloot de knoop op radicale wijze door te hak ken. Hij zette zijn schouder tegen de deur, vlak bij het slot, plaatste zijn voeten tegen de wand aan de over zijde van de gang en drukte uit alle macht. De deurstijl kraakte, de deur zelf boog, maar het slot hield. Peter zette zijn tanden op elkaar, liet zijn spieren even verslappen en spande ze weer met een ruk. Ditmaal brak er met een splinterend geluid een stuk uit de deurstijl en de deur sprong open. Peter greep zich haastig aan de stijl vast om niet languit in de hut te vallen Hij duwde de deur achter zich dicht en luisterde, in de stik donkere hut, of het lawaai soms door iemand in de buurt vernomen was. (Wordt vervolgd)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1952 | | pagina 2