S)e Cd/dóeSou/fccmt
NewYork bereidde
een stormachtige
de Koningin
ontvangst
VIJAND No. 1
HET SNEEUWDE PAPIER OP
BROADWAY
Canfetti-Meeuia&ui in ACeut Ijoxft.
5)e JCaningin bij. meat. Olaaözaeit
Britse garantie voor Europees leger
GEEN KAAS:
eigen schuld I
Tunis in de
Veiligheidsraad
JCavteltje
DINSDAG 8 APRIL 1952
43ste JAARGANG No. 12557
Directeur: C. M. v. HAMERS VELD.
Hoofdredacteur: L. C. J. ROOZEN.
KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
Papengracht 32, Tel. 20015, Adm. en Adv. 20826, Abonn. 20935, Giro 103003. Abonnementsprijs f 0.47 p. w., f 2.p. nmd., f 6.p. kwart. Franco p. p. f 6.80. - Advert.: 15 ct. p. mm. Telefoontjes f 1.50
Liet dagblad „Parool" (P. v. d. A.)
*1 is zó uit zijn humeur: „Wat heeft,
de P. v. d. A. in 's hemelsnaam ge
daan....? Moet zij zich dit nu zo
maar laten welgevallen?"
De reden van „Parool" 's veront
waardiging is even komiek als die
verontwaardiging zelf.
De heer Paul de Groot, hetman
van de Communisten in Nederland,
heeft in een redevoering Romme tot
„vijand no. 1"' van ons volk ver
klaard. Deze niet geringe eer, aan
prof. Romme ten deel gevallen,
wordt hem door de P. v. d. A.
begrijpelijk! misgund. Vandaar
die quasi-ontstelde uitroep van „Pa
rool": Wat heeft de P. v. d. A. in
's hemelsnaam gedaan, dat zij niet
meer volksvijand no. 1 is? In de P.
v. d. A. heeft men „met droefenis"
kennis genomen van deze medede
ling van de heer Paul de Groot.
Deze droefenis komt niet hieruit
voort, dat men het zo zielig vindt
voor de heer Romme tot „vijand
no. 1" van het Communisme in Ne
derland te zijn uitgeroepen, maar
omdat de P. v. d. A. zelf zo op die
titel was gesteld en deze haar nu is
ontroofd. Men moet begrip hebben
voor de teleurstelling van de P. v.
d. A., want eerlijk zij heeft
haar best gedaan, om bij de commu
nisten voor de gebeten hond door te
gaan. Minister Drees laat in de Ka
mer niet gaarne een gelegenheid
voorbij glippen, om de C.P.N. in de
haren te vliegen en hij doet dat
steeds met grote vaardigheid en met
een uitstekende documentatie over
gebeurtenissen en toestanden achter
het IJzeren Gordijn. Hij en de zij
nen meenden stellig, op grond van
hun activiteit, als vijand no. 1 te
zullen worden aangeslagen. En nu
is het Romme
Een prachtiger verkiezings-stunt
is niet te verzinnen, doch men wil
wel aannemen ofschoon sommi
gen het in dat opzicht altijd verder
zoeken dan een normaal brein be
denken kan dat de politieke vin
dingrijkheid en diplomatieke be
gaafdheid van de heer Romme niet
zó alles overtreffend zijn, dat hij de
heer Paul de Groot er toe heeft
kunnen bewegen, hem als vijand
no. 1 af te kondigen.
Het is een verkiezings-stunt, die
de K.V.P. ongevraagd in de schoot
wordt geworpen, en waarvoor zij de
communisten wel dankbaar mag zijn.
„Parool" mag van de P. v. d. A.-te-
leurstelling een gezellig grapje ma
ken, het is toch maar zo, dat zij met
deze troef-aas niet uit kan komen in
het op handen zijnde verkiezings-
spel.
De communistische partij heeft het
niet bij deze éne uitspraak gelaten.
Het rode partijbestuur heeft een
brief gericht tot de besturen van de
Partij van de Arbeid, de V.V.D., de
C.H.U. en de Kath. Nationale Partij
(Weiter), waarin een beroep wordt
gedaan: „op uw partijen, om datge
ne op de voorgrond te stellen en in
opbouwende zin te richten, wat alle
Nederlanders verenigt, die prijs-
stellen op de nationale zelfstandig
heid van ons land en die de vrede
in de wereld wensen". De brief
waarschuwt tegen een regering „van
oorlog, fascisme en armoede, in de
gedaante van een kabinet-Romme".
Er zijn drie partijen, welke van
de communisten geen vermaning
hebben ontvangen: de K.V.P., de
Anti-Revolutionnairen en ds. Zandt.
Men zou deze April-grap-brief te
ernstig nemen, indien men het weg
blijven ervan als een complimentje
ging opvatten. Het feit', dat de com
munisten er geen heil in zien met
de K.V.P. en de Anti-Rev. aan te
pappen, betekent niet, dat zij er wèl
heil in zien met de P. v. d. A., de
C.H.U., de V.V.D. of de heer Weiter
tot een accoordje te komen. Niemand
verdenkt deze partijen ook maar
één ogenblik er van, genegen te zijn
met de C.P.N. te heulen. Men kan
er staat op maken, dat geen van de
aangeschreven partijen de brief een
antwoord waardig heeft gekeurd.
De C.P.N. heeft dat ook niet ver
wacht.
Wat verwacht zij pr dan wel van?
Zij verwacht er van, dat onnozelen,
de brief lezend, bij zichzelven tot de
gevolgtrekking zullen komen, dat de
Communisten toch niet zulke kwade
broeders zijn. Zij zoeken immers
aansluiting bij andere partijen, zij
streven toch zie de brief! naar
wereldvrede en nationale zelfstan
digheid, zij zijn toch gekant tegen
oorlog, fascisme en armoede. De
Communisten verwachten van hun
voorstel, dat onnadenkende mensen
Romme als een oer-conservatief en
als een reactionnair zullen beschou
wen wat op pikante wijze in te
genstelling is tot de reputatie, wel
ke de heer Romme in zijn eigen
par ij geniet!
Het is niet ondienstig hoewel
wij niet veronderstellen, dat er on
der onze lezers ook onnozele en
onnadenkende lieden zijn aan te
halen, wat de bekeerde, eertijds
communistische hoofdredacteur van
de „Daily Worker" schreef in zijn
onthullend boek „Ik speelde
rood":
en overal waar ze (de
communisten) aan de macht kwa
men, hebben ze een bewind inge
voerd, dat het meest reactionnaire
ter wereld is, in de zin. waarin ze
zelf het woord verstaan".
Zijn bedanken voor de communis
tische partij noemt deze rode inge
wijde: een ontsnapping „uit een
dwangbuis" en hij spreekt dankbaar
van „mijn nieuw verworven vrij
heid". Na studie van de Katholieke
Koninklijke raad: „Meer tijd voor bezinning"
XTEW YORK heeft het Nederlandse koninklijke paar gisteren een storm-
achtige ontvangst bereid. In letterlijke zin, omdat er een fikse gure
wind stond; in figuurlijke zin, omdat het uitbundige enthousiasme van deze
wereldstad zich weer eens heeft ontladen in een grootse sneeuwstorm van
papier en confetti op Broadway. Zulk een ticker-tape-parade is traditie
voor New York. Ook gisteren weer dwarrelden uit de wolkenkrabbers
van Broadway lawines papier-snippers, slierten, tickerband, confetti en
serpentines neer, toen koningin Juliana en prins Bernhard hun officiële
intocht in de stad hielden. Ongeveer een half millioen New Yorkers had
van de lunchpauze gebruik gemaakt om de koninklijke stoet te zien. HM.
en Z.K.H. hadden ondanks de gure' wind plaats genomen in een open
auto en beantwoordden lachend en wuivend de stormachtige begroeting.
De 30 auto's van de stoet werden voorafgegaan door 500 leden van leger,
politie en brandweer en 45 politie-motoren. De tocht over Broadway Avenue
duurde 25 minuten.
„Wij moeten ons
haasten"
Om kwart over negen 's morgens
had de Koningin zich van Hyde Park,
waar zij het weekeinde had doorge
bracht, op weg naar New York be
geven. De Prins was reeds Zondag
naar New York gegaan. Het was
kwart voor tien, toen H. M. aan de
stadsgrens van New York op Henry
Hudson Parkway arriveerde. Zij werd
hier begroet door prins Bernhard,
door de heer Whalen als vertegen
woordiger van burgemeester Impel-
litteri van New York, de Nederlandse
ambassadeur dr. V^n Roijen, de Ne
derlandse consul-generaal L. J. A.
baron de Vos van Steenwijk en de
Amerikaanse schout-bij-nacht For-
restal.
De aankomst was veertig minuten
later dan op het officiële tijdschema
vermeld stond. De heer Whalen, als
voorzitter van het comité van ont
vangst en vertegenwoordiger van de
burgemeester, schudde de Koningin
de hand door een raampje van de
auto en zeide daarbij, tot de vorstin
overbuigend: „Wij moeten ons haas
ten, we zijn" bij het tijdschema ten
achter gekomen"
Om tien over halfelf kwam de
stoet aan bij het Waldorf Astoria-
hotel. Bij de ingang werd H. M. een
bouquet tulpen aangeboden door
Diane van Leeuwen, een van oor
sprong Nederlandse bollenkweker in
de Ver. Staten. Koningin en Prins
begaven zich vervolgens onmiddel
lijk naar hun appartementen in de
Westelijke toren van> het hotel.
Na de 'officiële intocht op Broad
way-Avenue had er in het stadhuis
een ontvangst plaats.
BIJ HET STADHUIS.
Koninklijk bezoek aan New-York
H. M. ANTWOORDT.
In haar antwoord zeide koningin
Juliana ojn., dat de Nederlanders
gelukkig zijn, te hebben gijgedragen
tot de grootheid van New York. In
zekere zin, zo zeide H.M.. hebben wij
hier de eerste werkelijke interna
tionale gemeenschap ter wereld ge
vestigd. De Koningin deed ten slotte
een beroep op de Westerse wereld om
zich te bezinnen en met de techni
sche uitvindingen niet een te grote
macht op het dagelijks leveru van de
mens te laten uitoefenen.
„Er zijn zoveel uitvindingen, waar
door men een paar minuten uitspaart,
hierop en daarop, in de loop van de
dag. Wat doen wij met deze minuten?
Ons nog meer haasten? Waarom spa
ren wij al deze ogenblikken niet op
voor deze zo nodige ontspanning?
Ik vraag mij af, hoe geleerden en
kunstenaars het redden in de alge
mene gejaagdheid. Want als zij niet
ruim de tijd hebben, hoe kunnen zij
dan ooit productief zijn?
Moge het zo zijn, dat men, als men
nadenkt, de problemen waar men te
genover staat tegemoet treedt, vast
beraden om hen te overwinnen en
uiteindelijk op te lossen, vanaf de
problemen van het eigen karakter
langs die van het gezin naar die van
de gemeente en de natie tot aan die
van de gemeenschap der naties. Op
deze wijze zou de democratie onaan
getast blijven en opnieuw haar waar
de tonen.
„New York is altijd groot ge
weest", zo besloot H.M. „Ook in het
oplossen van problemen. Ik daag u
vriendschappelijk uit om dit pro
bleem op te lossen, dat, zo het al
iemand aangaat, u New Yorkers aan-
Daarna had een parade van onder-
Om halfelf plaatselijke tijd arri
veerde de stoet voor het stadhuis,
Koningin en Prins namen plaats op
de tribune voor het stadhuis, dat
prachtig versierd was met rode en
witte tulpen, hyacinthen, planten en
vlaggen.
Burgemeester Lmpellitteri begroet
te net koninklijke paar o.m. met de
volgende woorden: Het klinkende
welkom voor u, toen u langs Broad
way reed, was slechts de echo van
de gevoelens van genegenheid van
een volk voor de toegewijde ouders d d strijdkrachten plaatswaar-
van Beatrix, Irene, Margriet en Ma- J f
rijke.
De burgemeester bracht in herin
nering, dat Nederland het eerste
land was. dat Japan na de aanval op
Pearl Harbour de oorlog verklaarde.
„Voor ons New Yorkers is dit de
thuiskomst van een Koningin en een
„great lady" wier onderdanen met
zovele banden aan ons verbonden
zijn".
De burgemeester hing vervolgens
de Koningin de eremedaille van de
stad New York om en overhandig
de haar de oorkonde voor „dis
tinguished and exceptional public
service".
wederom onder escorte de weg
naar Astoria Hotel werd afgelegd.
Om half twee plaatselijke tijd be
gon hier de officiële lunch, aangebo
den door het gemeentebestuur.
Gistermiddag hebben H.M. en Z.K.
H. in het Waldorf-hotel gerecipieerd
voor de leden van de Nederlandse
kolonie, 's Avonds gaf de stichting
Nederland-Amerika een diner ter
ere van Koningin en Prins in de grote
balzaal van het hotel.
TAFELREDE VAN KONINGIN.
Tijdens een tafelrede zeide de Ko
ningin o.m., dat zonder onderling be
grip de Atlantische gemeenschap
moeilijk tot werkelijk leven kan ko
men, aangezien zij de juiste basis van
waarlijk vertrouwen, waarop alleen
gewerkt kan worden, zal missen.
Toch vertrouw ik, aldus H.M., dat zij
dit eens zal verwerven.
De Koningin zeide verder, dat de
wereld in haar streven naar vrede,
de tijd tot haar bondgenoot moet ma
ken. In de vreselijke haast, waarin
wij momenteel leven, komen wij
voortdurend in de verleiding over
haaste beslissingen te nemen. Een
overijlde daad is gevaarlijk en een
situatie forceren is altijd verkeerd.
„Laat ons de tijd nemen en geduld
oefenen, en toch steeds waakzaam
zijn".
Laat ons de tijd nemen om de Pax
Atlantica te makeni, een kring van
landen, van nature aan elkander ver
want door hun culturele erfenis,
rond een oceaan van water om het
hoofd mee af te koelen indien no
dig die zich op erewoord verbon
den hebben bovenal voor de vrijheid
op te komen. Misschien wordt deze
eerder bereikt dan wij nu verwach
ten. H.M. besloot: „Latent wij haar
zo goed als in ons vermogen ligt be
vorderen en met een vurige ijver na
streven, van het begin af. Laten wij
evenwel niets overijlds doen en niet
handelen in een tempo dat ligt bo
ven hetgeen, dat vereist is voor na
tuurlijke groei".
Naar het A.N.P. van de K.L.M. ver
neemt, zal de terugreis van koningin
Juliana en prins Bernhard vermoe
delijk niet met een DC-6, doch met
een Constellation geschieden. In dat
geval zou althans één lid van de be
manning, die de heenreis meemaakte,
moeten worden vervangen, namelijk
de boordwerktuigkundige. De rest
van de bemanning zal vermoedelijk
ongewijzigd blijven.
Hollandse kleuren
weelde in New York
Het grote diner, gegeven door de
Netherland American Foundation,
waarmede de eerste dag van het ko
ninklijk bezoek aan New York is
besloten, werd bijgewoond door meer
dan vijftienhonderd gasten.
De enorme balzaal van het Wal
dorf Astoriahotel was in een fan
tastische tulpentuin herschapen.
Drieduizend rose „Prinses Eliza
beth" tulpen pronkten op de diner
tafels, terwijl de hoofdtafel op het
podium, die uit drie delen bestond,
omzoomd was met een haag groen,
waaraan nog eens drieduizend rosé
en witte tulpen een weergaloze
kleurenpracht gaven. De tulpen wa
ren rechtstreeks uit Holland per
vliegtuig overgebracht door bemid
deling van de „Associated Bulb
Growers", de organisatie, die de
Nederlandse bloembollenkwekerij
in Amerika vertegenwoordigt.
De kaarsenverlichting op de hon
derden tafels gaf het geheel een
feëriek aanzien.
sociale leer gemaakt en deze ge
zonde, menswaardige maatschappij
leer in zich te hebben opgenomen,
ontdekt hij in de encyclieken Rerum
Novarum en Quadragesimo Anno
maar één gebrek: „Hun enig gebrek
was, dat ze hun tijd een gtuk voor
uit waren".
Het zou belangwekkend zijn uit het
boek van Douglas Hyde nog meer
aanhalingen te doen het blijve
bewaard tot andermaal doch deze
mogen voor het ogenblik voldoende
zijn om aan te tonen, dat als de
C.P.N. een nian als Romme en een
partij als de K.V.P. in de dompers-
hoek probeert te duwen, zij daarby
grinnekend degenen bij de neus
neemt, welke bij de neus willen ge
nomen worden.
Na Haar bezoek aan het Oostelijk deel der Verenigde Staten, is H. M de1
Koningin Maandag in New-Yofk aangekomen. De New-Yorkers bereidden
Haar tijdens de tocht door deze millioencnstad een hartelijke ontvangst: een
ware sneeuwbui van confetti daalde op de stoet neer. Deze Radiotelefoto
toont de stoet tijdens de tocht over Broadway, Koningin Juliana bevindt
zich in de eerste auto. RADIOTELEFCTO.
Nederland wees op inconsequentie
Uit diplomatieke bron wordt vernomen, dat de Britse regering over
weegt, de Europese Defensie Gemeenschap (E.D.G) een hechte garantie
van militaire steun te geven.
En dergelijke belofte zou belangrijke psychologische en juridische ge
volgen hebben. Zowel het Franse als het Nederlandse parlement heeft cri-
tiek uitgeoefend op het besluit, buiten de structuur van de E.D.G. te bly-
ven.
pact van 1948 reeds verplicht, bij een
Londen heeft zich bij het Brussels
aanval op Frankrijk, Nederland, Bel
gië of Luxemburg, troepen te sturen.
Deze verplichting geldt niet ten aan
zien van West-Duitsland,
Nederland nu heeft er op gewezen,
dat een land als Nederland ingevolge
de overeenkomst op de Europese
defensiegemeenschap verplicht Zou
zijn, West-Duitsland bij een aanval
Zaterdag zijn H. M. de Koningin en Z. K. H. de Prins der Nederlanden te
Kingston aangekomen voor een bezoek aan mevrouw Roosevelt. Koningin
Juliana en haar gastvrouw.
In een advertentie over vijf ko
lommen en dertig centimeter hoog,
in de New York Times van gisteren,
voorspelt een groep van kaasfabri
kanten uit Italië, Denemarken, Ne
derland, Noorwegen, Frankrijk en
Zwitserland aan dc Amerikaanse
huisvrouwen een tekort aan geïm
porteerde kaas in de Verenigde Sta
ten. Denk niet, dat wij u die kaas
onthouden, aldus de Europese fabri
kanten in hun advertentie.
Het tekort is het gevolg van de in
de V.S. uitgevaardigde beperkingen
op de import van kaas krachtens de
in 1951 uitgevaardigde wet op de
productie voor de Amerikaanse
landsverdediging.
Donderdag (om 21 uur Ned. tijd)
zal de Veiligheidsraad te New York
vergaderen ter bespreking van de
Tunesische kwestie, aldus is Maan
dagavond officieel te New York be
kend gemaakt.
Het Amerikaanse ministerie van
buitenlandse zaken heeft meegedeeld,
dat de Verenigde Staten zich van
stemming zullen onthouden, wanneer
het Tunesische vraagstuk aan de orde
komt. Volgens eerdere berichten zou
den de Verenigde Staten, onder de
indruk van de argumenten der Ara-
bisoh-Afrikaanse groep in de Ver
enigde Naties, besloten hebben, te
stemmen vóór de plaatsing van de
kwestie op de agenda van de Vei
ligheidsraad.
Reuter bericht uit Tunis, dat de
Tunesische premier zijn kabinet heeft
samengesteld, maar De Hautecloque,
de Franse resident-generaal, heeft
gevraagd het nog niet bekend te
maken.
te hulp te komen terwijl Groot-
Brittannië, de V.S., Canada en de
Scandinavische landen zulk een ver
plichting niet op zich genomen heb
ben. Bonn is immers geen lid van de
NATO.
Van Nederlandse zijde is gewezen
op deze tegenstrijdigheid, en zowel
in Londen als in Washington staat
men sympathiek tegenover dit stand
punt. De Britse bereidheid om for
meel haar Westelijke-Unie-verplich-
tingen tot het grotere gebied van de
E.D.G. uit te breiden, zal, naar een
Brits zegsman verklaarde, in ver
scheidene Westeuropese hoofdsteden
worden toegejuigd. Met name Parijs
en Den Haag zullen een dergelijk
document beschouwen als de beste
oplossing na 'de Britse weigering om
lid van de E.D.G. te worden.
Lachen, Cornelia....
Dat de koningin reeds begint
te wennen aan de vrijmoedig
heid, of zo men wil de vrijpos
tigheid van de Amerikaanse
persfotografen, bleek gisteren
tijdens de receptie van de in
in New York wonende Neder
landers. H.M. nam toen zelfs de
regie over. Het 4-jarig dochtertje
van de heer Schepper, vice-presi
dent van de Nederlandse club
in New York, zou de koningin
een bosje bloemen overhandigen.
Cornelia, zo heet het meisje,
bleek echter nogal bedeesd te
zijn, hetgeen niet verwonderlijk
was met een batterij persfotogra
fen om haar heen.
„Je zal toch- hier moeten ko
men, Cornelia", zei de koningin.
„Er helpt geen lieve moedertje
aan, je moet op een plaatje en
je moet nog lachen ook". De ko
ningin moest deze korte redevoe
ring tot Cornelia herhalen, voor.
dat de fotografen hun blitz-
lampen konde.i laten afgaan. En
Cornelia heeft een verwrongen
glimlach te voorschijn weten te
brengen, dank zij de regie van
de koningin, die zo langzamer
hand de fijne kneepjes van het
fotografenvak onder de knie be
gint te krijgen.
Het leven schenkt de mens niets
zonder grote inspanning.
