In de Krantentuin
ZondaqmoJiqerL
IVOROL- 's morgens en 's avonds!
£ied aan deze tijd
Jiet Gitcuófiind
Mump,a Motófletó en het geheimzinnige kasteel
ZATERDAG 16 FEBRUARI 1952
DE LE1DSE COURANT
l> DE BLAD - PA^'NA 2
Twee Leidse straten
rit is sneeuw gevallen. Vanmorgen
(Donderdag) waren alle takken
en takje:", twijgen ranken en sten
géls belegd met een witte ganering
van kristal. De zon kwam op en
doopte de hele witte wereld in rose,
zachte flamingo-tinten. In het stru
weel langs de Lammenschans zat een
roodborst stil voor zich heen te kij
ken en liet zijn klein gemoed plotse
ling varen in een gorgelend gouden
lied. Op de Brcestraat was het toen
al een reusachtige smeerboel. Iedere
auto, welke er doorheen jachtte,
werkte als een mest-sproeier.
Ter zijde: wij vinden het onbe
schoft dat autobestuurders, tenzij
door een moordenaar achterna geze
ten, in drukke straten met modder
spuiten en maar raak spetteren!
In de opvatting van velen is op
zulk een sneeuw-morgen in Februari
zo'n Breestraat-smecrboel (kort daar
na keurig opgeruimd) een beeld van
de nuchtere werkelijkheid van het le
ven. Het leven is iets dat bestaat uit
zaken doen, cijfers tellen, saaie ar
beid, benzine-stank, rokende schoor
stenen, matglazen ruiten, grieperig
heid en sneeuwmodder. De enige
lichtpunten van het leven zijn: brid
gen, bioscoop en de radio. Deze schil
dering lijkt wat aangedikt, maar is 't
toch niet. Zij lijkt zo aangedikt, om
dat de nuchterheid zelve, waar de
geschetste zienswijze uit voorspruit,
een overdreven nuchterheid is. De
alledaagse nuchterheid van velen is
geen nuchterheid meer, doch kort
zichtigheid. Men ziet van het leven
alleen maar de vieze straat en de
modderspetterende mede-burgers.
Men vergeet (om 't voorbeeld even
aan te houden) de Lammenschans
op een sneeuw-morgen! Men gelooft
niet meer aan tovenaars en tovena
rijen, maar de zingende roodborst
onder schitterende kristallen bogen
doet toch wel heel sterk aan een be
tovering denken. Het is natuurlijk
allemaal doodgewoon uit te leggen:
Het was 's nachts zo koud, dat de
wolken-druppels uitkristalliseerden.
De roodborst is een vogel, die
in Nederland veel voorkomt en on
der de familie van de lijsters wordt
gerangschikt. Indien ge met deze
verklaring tevreden zijt, zijt ge te
vreden met zinledige woorden, welke
hierop neerkomen, dat sneeuw
sneeuw is en (als ge 't nog niet wist)
een roodborst een roodborst. De na
tuurkunde en de wijsbegeerte pogen
deze zinledige woorden door scherpe
ontledingen en proefnemingen wat
meer zin te geven, maar zijn daarin
slechts ogenschijnlijk geslaagd. Waar
om water plotseling verandert in
millioencn kristallen, zo prachtig
getekend, dat élk ervan weer een
kunstig ontwerp aan een zilversmid
levert dat weet geen sterveling.
En als ge aan de roodborst zou vra
gen: waarom zing je in de kou en
wie heeft je zingen geleerd? dan
krijgen wc geen antwoord. Hij weet
het evenmin als wij. Een strooi-bui
van kristallen en zingende, rood-ge-
befte vogels zijn voorbeelden van
die tover-wereld, waarin niet men
sen de tovenaars, maar waarin men
sen de eveneens te voorschijn-geto-
verden zijn. We leven In een te voor-
schijn-getoverde wereld, die werke
lijk bestaat zo lang de toverstaf blijft
uitgestrekt. Wie zich niet verbaast
over zijn eigen aanwezigheid hier op
deze aarde en over het er-zijn van
al het geschapene, mist een van de
meeste waardevolle ervaringen van
het leven. Deze verbazing immers
doet de mens zingen van bewonde
ring en aanbidding; doet hem onwan
kelbaar hopen en vertrouwen, ook
als het leven al te moderig en mie
zerig wordt. Er zijn twee werkelijk
heden in het leven: de sneeuw-brei
op de Brcestraat en de sneeuwpracht
op de Lammenschans. Deze twee
Leidse straten zijn bij wijze van voor
afbeelding genoemd, om duidelijk te
maken, dat de mens in zijn hoog
moedige val heeft besmeurd en be-
modderd, wat van oorspron rein eh
schitterend, een goddelijke betove
ring was. Het is, gelijk we boven
schreven, zeer kortzichtig het leven
als een alledaagsheid te zien al
kan 't leven inderdaad vervelend, of
treurig zijn. Het is zeer kortzichtig en
helemaal niet nuchter, achteloos
voorbij te gaan aan de wonderbare
herkomst ervan en aan 's levens won
derbare toekomst. Deze toekomst is
zo iets paradijselijk-heerlijks, dat zy
zelfs het afgebeulde leven in een con
centratiekamp kan overstralen en
verlichten als was het de vooravond
van een groot feest.
MAR IUS.
Kindervragen. Jantje: „Zeg va
der, hoe komt het dat de mensen
niet van de aarde afvalen?"
Vader: „Door de wet der aantrek
kingskracht."
Jantje: „En voor die wet werd aan
genomen?"
Een pot nat. Twee soldaten wa
ren een avond gezellig uit geweest.
De volgende ochtend ontwaakte een
van hen in het hospitaal en ontdekte
zijn maat aan zijn ziekbed.
„Lieve hemel", zei hij verschrikt,
„wat is er gebeurd?"
„Ach", was het antwoord, „je bent
op de vierde verdieping in het ven
ster gaan staan en toen zei je: Nu ga
ik door de straat vliegen".
„Maar waarom heb je me niet
vastgehouden?"
„Nou, om je de waarheid te zeg
gen, ik dacht op dat moment wer
kelijk, dat je kon vliegen".
Alles kan. Een oude dame stap
te op zekere dag een schoonheids
salon binnen en zei tot de eigenaar:
„Ik voel me zo ontzettend jong en ik
zou er graag even jong uitzien."
Nou, dat ging v/el. Drie maanden
achtereen bezocht de dame regelma
tig de schoonheidssalon en steeds
kon zij met vreugde constateren, dat
er vooruitgan gte besperen viel. Na
drie maanden zei do specialist: „Me
vrouw de behandeling is achter de
rug; ik hoop, dat u tevreden bent".
„Inderdaad", antwoordde de da
me, „ik ben tevreden. Aleen zou ik
het prettig gvonden hebben, als u me
ook een paar van die herüjke ogen
had kunnen bzorgen, die zo ver
wonderd de wereld in kijken".
„Maag u daraover niet ongerust,
mevrouw", antwoordde de specia
list. „Die ogen krijgt u vanzelf als
de rekening thuiskomt".
I Nee, wacht even! Moeder:.„Zo
jongeman, dus jij zou graag mijn
j schoonzoon worden?"
Jongman: „Nou, mevrouw, dat is
wel wat ongelukkig gezegd. Ik zou
graag met uw dochter trouwen".
Op de kop af. „En hier dames
en hren, ziet u een heel oud fossiel.
Het oudste, dat w ein dit museum
hebben."
„Hoe oud is het dan?"
„om precies te zijn 3000 jaar en
tew maanden, mevrouw".
,,Hoe komt u aan die twee maan
den?"
„Ach mevrouw, ik ben hier twee
maanden geleden in dienst gekomen
en toen zei de directeur mij, dat het
fossiel 3000 jaar oud was."
Aetherklanken
ZONDAG.
HILVERSUM II, 298 m.
8.00 KRO. 9.30 NCRV. 10.00 IKOR.
12.00 NCRV. 12.15 KRO. 17.00 NCRV.
10.45—24.00 KRO.
KRO: 8.00 Nieuws en weerberich
ten. 8.15 Gram. 8.25 Hoogmis. NCRV:
9.30 Nieuws en waterstanden. 9.45
i Gram. IKOR: 10.00 „De Open Deur",
causerie. 10.30 Kerkdienst ter gele-
i genheid van de Studentenwereldge
bedsdag. NCRV: 12.00 Geestelijke lie
deren. KRO: 12.15 Apologie. 12.35
Gram. 12.40 Lichte muziek. 12.55 Zon
newijzer. 13.00 Nieuws, weerberich
ten en Katholiek nieuws. 13.10
Lunchconcert. 13.40 „Uit het Boek
der Boeken". 13.55 Tenor en piano.
14.30 Gram. 14.45 Kamerorkest en
solist. 15.45 Strijkorkest en solisten.
16.10 „Katholiek Thuisfront Overal".
16.15 Sport. 16.30 Vespers. NCRV:
17JX) Geref. Kerkdienst. 18.30 Vocaal
ensemble. 18.45 Orgelmuziek. 18.50
Omroeporkest, -koor en solisten. 19.15
„Zeven Stemmen uit het Nieuwe
Testament", causerie. 19.30 Nieuws,
sportuitslagen en weerberichten.
KRO: 19.45 Actualiteiten. 19.52 Boek
bespreking. 20.05 De gewone man
zegt er 't zijne van. 20.12 Gevarieerd
programme. 22.45 Avondgebed en Li
turgische kalender. 23.00 Nieuws.
23.15—24.00 Gram.
HILVERSUM I, 402 m.
8.00 VARA. 12.00 AVRO. 17.00 VARA.
18.30 VPRO. 19.00 IKOR. 20.00—24.00
AVRO.
VARA: 8.00 Nieuws en weerbe
richten. 8.18 Gram. 8.35 Voor het plat
teland. 8.45 Orgelspel. 9.02 Sportme-
dedelingenj. 9.05 Gram. 9.45 „Geeste
lijk leven", causerie. 10.00 Volksliede
ren. 10.15 „Met en zonder omslag".
10.45 Lichte muziek. 11.15 Cabaret.
AVRO: Disco-causerie. 12.40 Voor de
jeugd. 12.50 Orgelspel. 13.00 Nieuws
en weerberichten. 13.05 Mededelingen
of gram. 13.10 „New York Calling".
13.15 Orkestconcert. 13.50 „Even af
rekenen, Heren!" 14.00 Gram. 14.05
Boekbespreking. 14.30 Omroeporkest
en solisten. 15.45 Toneelbeschouwing,
j 16.00 Gram. 16.30 Sportrevue. VARA:
j 17.00 Lichte muziek. 17.25 „Monus, de
man van de maan", hoorspel voor de
i jeugd. 17.45 Sportjournaal. 18.15
Nieuws en sportuitslagen. VPRO:
18.30 Korte Ned. Herv. kerkdienst.
IKOR: 19.00 Voor de jeugd. 19.35 Bij
belvertelling. AVRO:20.00 Nieuws.
20.05 Weekoverzicht. 20.15 AVRO-
Allerlei. 20.20 Promenade orkest,
klein- koor en solisten. 21.05 „De fa
milie Malinden", hoorspel. 21.50
Theaterorkest. 22.20 Hersengymnas
tiek. 22.45 Olympische Winterspelen.
23.00 Nieuws. 23.15 Dansmuziek. 23.45
24.00 Gram.
MAANDAG.
HILVERSUM I, 402 m.
7.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20—24.00
VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.18 Gram.
8.00 Nieuws en weerberichten. 8.18
Gram. 8.30 Voor de huisvrouw. 8.40
Gram. 9.10 „Onder de pannen", hoor
spel. 9.30 Waterstanden. 9.35 Gram.
VPRO: 10.00 „Voor de oude dag",
causerie. 10.05 Morgenwijding. VA
RA: 10.20 Voor de kleuters. 10.40
Voor de zieken. 11.30 Sopraan en pia
no. 12.00 Gram. 12.15 Accordeonmu-
ziek. 12.30 Land- en tuinbouwmede-
delingen. 12.33 Voor het platteland.
12.38 Accordeonmuziek. 13.00 Nieuws.
13.15 Voor de middenstand. 13.20 Or.
gel en bariton. 13.45 Gram. 14.00 Voor
de vrouw. 14.15 Strijk-kwartet. 14.45
Gram. 15.00 „De brug van Estaban",
hoorspel. 16.35 Philharmonisch or
kest, koor en solisten. 17.00 Voor de
jeugd. 17.30 Dansmuziek. 18.00
Nieuws. 18.15 Militair commentaar.
18.25 VARA-Varia. 18.30 Gram. 19.00
Parlementair overzicht. 19.15 Gitaar
spel. 19.30 Olympische Winterspelen.
19.45 Regeringsuitzending: Dr. M. A.
J. Visser: „Landarbeid^rsonderzoek
in de weide- en akkerbouwgebieden-".
20.00 Nieuws. 20.05 Militaire kaoel.
20.35 Gevarieerd programma. 21.35
Olympische Winterspelen. 21.45 „De
weg naar vrijheid", causerie. 22.00
Radio Philharmonisch orkest en so-
Ik ruik de lente
*k heb de milde zon gezien,
die eensklaps was gekomen.
Ik zat op eenmaal op een bank
te peinzen en te dromen.
Zo even was er nog de vorst,
de nattigheid, de regen,
en zie: nu schijnt de milde zon
ons uit de hemel tegen.
Opeens zit op de vensterbank
de zwarte poes te spinnen,
de zon schijnt door de vensterruit:
er valt een lichtstraal binnen.
De poes denkt ook: 't is spoedig Maart
en dan moet ik naar buiten
voor 't eeuwig poesenliefdeslied
met kattige kornuiten.
Puck lag al vele weken lang
doodstil en onbewogen
op 't haardkleed bij het milde vuur
met rode hondenogen,
totdat opeens een lichtstraal viel
op 't neusje van dat hondje
en toen sprong Puck vol vreugde op
en gaf spontaan een rondje.
Ook Opoe zat by 't stille vuur
der kachel zich te warmen,
haar lendelijk en oud gelaat
was vol van mild erbarmen.
Toen viel een lichtstraal op haar sohoot
en Opoe heeft gemompeld
het woordje: Lente" en zy is
vlug naar het raam gestrompeld.
Zo is het ook in deze tijd
van 't koude oorlogvoeren
nu vijanden te allen kant
op onze levens le ren.
Eén lichtstraal in 't beproefde hart,
een weinig hoop doet weten,
dat alle lijden, alle leed
in 'n oogwenk is vergeten.
TROUBADOUR.
liste. 23.00 Nieuws. 23.15 Socialistisch
nieuws in Esperanto. 2...20 Orgelspel.
23.4524.00 Gram.
HILVERSUM H, 298 m.
7.00—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtend
gymnastiek. 7.30 Gram. 7.45 Een
woord voor de dag. 8.00 Nieuws en
weerberichten. 8.10 Sportuitslagen.
8.20 Gewijde muüek. 8.45 Gram. 9.00
Voor de zieken. 9.30 Herhaling Fami
lie-competitie. 19.05 Orgelspel. 10.30
Morgendienst. 11.00 Bariton en piano.
11.25 Gevarieerde muziek. 12.15
Gram. 12.25 Voor boer en tuinder.
12.30 Land- ert tuinbouwmededelin-
gen. 12.33 Orgelconcert. 12.59 Klok
gelui. 13.00 Nieuws. 13.15 Licht klas
sieke muziek. 13.45 Marinierskapel.
14.00 Schoolradio. 14.35 Gram. 14.45
Voor de vrouw. 15.15 Kamerorkest en
olist. 16.00 Bijbellezing. 16.30 Harp-
ensemble. 17.00 Voor de kleuters.
17.15 Lichte muziek. 17.30 Voor de
jeugd. 17.45 Regeringsuitzending: Dr.
J. van Baal: „Fundamenteel onder
wijs in Nieuw-Guinea". 18.00 Nieuws.
HYPOT HfcKfcN
en Yoor alle andere zaken
op bet gebied van on
roerende goederen
8ouw- en Maktlaarsbadrijl
v.d. Drift
Oude Vest 29 Leiden
Telel. 20513
(Advertentie.)
18.15 Sportpra&tje. 18.25 Voo<r de man
nen in grijs, groen en blauw. 18.30
Gram. 19.00 „Volk en Staat", cause
rie. 19.15 Engelse les. 19.30 Gram.
19.40 Radiokrant. 20.00 Nieuws en
weerberichten. 20.10 Vijf minuten.
20.15 Clavecimbel-recital. 20.35
„Nachtwake", hoorspel. 21.35 Vocaal
ensemble en solisi. 2*.50 „Het geheim
van de postzegel", causerie. 22.00 Ge
varieerde muziek. 22.40 Gram. 22.45
Avondoverdenking. 23.00 Nieuws.
23.15 Wijdingsdienst. 23.4524.00
Gram,
(Vervolgverhaal)
Ziezo, nu wisten de mannen genoeg.
Toen het helemaal donker was gewor
den verlieten ze hun schuilplaats en
gingen naar de stad om een onderdak
te zoeken voor de nacht en daar ver
der hun plannen te bespreken. Ze
mochten niet ontevreden zijn. De eerste
dag de beste hadden ze de kinderen nl
gevonden.
Na lang praten en overleggen waren
ze tot de slotsom gekomen, dat ze al
leen Yvonne naar Amerika zouden
meenemen. Do jongens schenen het
best naar hun zin te hebben in dat
vreemde huis en ze zouden op de boot
maar lastig zijn. De grote moeilijkheid
was: die hond. Flip dacht dat het hem
niet zoveel moeite zou kosten om zich
meester te maken van Caro. Wanneer
ze eenmaal Caro in hun bezit hadden,
dan zou Yvonne vanzelf wel volgen.
Al dadelijk, de volgende dag. vol
voerden zij hun plan. Op hetzelfde
plekje in het bos wachtten zij de komst
van Yvonne af en omdat het meisje al
tijd op hetzelfde uur thuis kwam, be
hoefden de mannen niet lang te wach
ten. Zodra zo Caro hoorden blaffen
floot Flip een bekend wijsje. Zij hiel
den zich verborgen uchter een dikke
boomstam maar de hond was niet meer
to houden. Als een pijl uit een boog
snelde hij op het gefluit af en of Yvon
ne al riep of floot het hielp allemaal
niets, hij rende maar door. Flip had
oen lekker hartig hapje bij zich cn toen
Caro buiten adem van het hollen, hen
gevonden had, stopte Flip hem gauw
liet lekkers toe. De hond was buiten
zich zelf van blijdschap en sprong
wild blaffend om de mannen heen
maar veel tijd om met hem te stoeien
hadden ze niet. Eén van hen pakte
hem op en bracht hem vlug in de ge
reedstaande auto, waarna Flip gauw
zijn plaats achter het stuur innam en
het duurde toen niet lang meer of zij
hadden het bos achter zich.
Yvonne bleef nog wat staan roepen
en vond het vreemd, dat de anders zo
gehoorzame hond. nu juist deed alsof
hij niets hoorde. Eindelijk ging Yvonne
maar naar huis en dacht niet anders
dan dat Caro achter een haasje aan
zat en dan zou hij vanzelf wel terug
komen. De boswachter en zfjn vrouw
dachten er net zo over en niemand
maakte zich zorgen.
In de loop van dc avond kwam de
hond echter niet terug en ook niet de
volgende morgen.
Yvonne moest weer naar de huishoud
school en tante w^s wel bezorgd bij dc
gedachte dat Yvonne die avond alleen,
zonder hond. door het donkere bos
naar huis moest. Yvonne echter lachte
er om en moest beloven om regelrecht
en zo vlug mogelijk naar h"is te ko
men en vooral met niemand mee te
lopen Tante had de hele middag een
bang voorgevoel en besloot om haar
een eind tegemoet te gaan.
Toen dan ook de twee mannen dc
volgende dag zich weer verdekt hadden
opgesteld om Yvonne nu mee te ne
men werden ze teleurgesteld omdat ze
nu in gezelschap van een oudere dame
was. Dat was dus een verloren mid
dag voor hen. Het was nu Zaterdag en
Zondag geworden en Yvonne had die
twee dagen geen school, dus voor de
mannen was er voorlopig geen kans
De volgende Maandag echter zouden
ze het nog eens proberen. In de verte
kwam Yvonne al stevig aanstapoen
toen de mannen nog nauwelijks hun
plaats achter de boom hadden ingeno
men. Heel ongedwongen ping Flip naar
haar toe. Eerst schrok Yvonne hevig,
want ze dacht aan wat tante haar ge
zegd had. vooral met geen vreemde
mensen mee te lopen, maar toen ze zag
dat het Flip was van het circus, was
ze zelfs verheugd en ook verwonderd
hem hier te zien.
„Dag meisje, hoe gaat het toch met
je en waar zijn je broertjes cn waar is
de wagen?, vroeg hij allemaal heel
nieuwsgierig.
Yvonne vertelde hem nu alles en
vroeg op haar beurt ook honderd uit.
..Zou je weer naar het circus terug
willen? De directeur verlangt heel erg
om je weer terug te hebben", zei Flip.
„Ja, ik zou dolgraag weer willen
werken in het circus, dan zou ik ook
geld kunnen verdienen voor miin
broertjes. Nu moeten mijn nieuwe oom
en tante maar voor alles zorgen. Maar
zeg eens Flip kom je ons halen?"
„Dat heb je goed geraden Yvonne,
maar alleen jou komen wc halen, we
laten de kleine jongens voorlopig bij
dc boswachter".
„Goed. maar dan moet ik eerst aan
oom en tante vragen of het goed is cn
dan afscheid nemen en aan de jongens
vertellen dat ik ze over een jaar kom
halen".
Het viel Yvonne heel etg tegen dat
ze de jongens niet mee mocht nemen,
maar ze was een dapper meisje en ze
wilde beslist zelf alles verdienen voor
het onderhoud van de jongens. In haar
hoofdje had ze al een plannetje om dc
directeur te vragen geregeld geld over
tc sturen.
„Zeg Flip, ga je even mee naar oom
er. tante om alles uit te leggen, de jon
gens zullen het ook leuk vinden om je
te zien'".
Maar Flip wilde daar niets van we
ten en hy voelde wel dat het zo ge
makkelijk niet zou zijn om het meisje
nu meteen mee te nemen en daarom
verzon hij een lokmiddel.
„Yvonne, je kunt nooit raden, wie er
bij ons is aan komen lopen".
Neen, dat kon zij onmogelijk gissen.
„Nou. dan zal ik het maar zeggen:
Caro! Hij is gewoon niet weg te krij
gen. Weetje wat je doet. ga even met
me mee, ik wed dat het dier met jou
wel mee zal gaan".
Yvonne bedacht zich nog even. Ze
keek naar de lucht. Het begon al don
kerder te worden en ze wilde tante
niet in ongerustheid laten zitten.
„Toe, doe het maar. ginds staat de
auto. we zijn er zo. en ik breng je met
de auto weer thuis".
Yvonne stemde toe. Wat had ze ook
al niet naar Caro verlangd.
„Goed Flip, maar dan dadelijk terug
hoor, tante weet anders niet waar ik zo
lang blijf". (Wordt vervolgd)
NIEUWE RAADSELS
1. Welke hoed zet men niet op?
2. Men vindt mij in het kippenhoek
Met een 1 er voor, op scholen.
En nu weer met een k er voor
Dan krijgt men mij aan de zolen.
3. Welk meisje woont in: Afrika?
4. Welke ster staat nooit aan de hemel?
5. Ik ben een vogel. Lees je mij van
achter naar voren dan blijf ik het
zelfde.
De oplossingen insturen* tot 23 Fe
bruari.
CORRESPONDENTIE
Rlka VcAaar, Koordeinde 93, Roelof-
arendsveen. Je ziet meisje, dat er al
enige raadsels geplaatst zijn.
Rini Vroonhof, Voorweg 7, Noorden.
Je hebt het zeker al gezien Rini. Ik
ben benieuwd of de kinderen het ant
woord zullen vinden.
Nellie v. d. Poel, Lcldseweg 17, Oud-
Ade, komt met een klein verhaaltje.
TOEN KEESJE JARIG WAS
Het was nu gauw 29 December en
dan zou Keesje 7 jaar worden. Hij wil
de zo graag een autostep hebben, maar
moeder zei, dat hij daar niet op moest
rekenen, die was veel te duur.
Nu was het zo ver cn toen hij 's mor
gens wakker werd, stond er naast zijc
bed een mooie autostep. Wat een fees
Hij gunde zich bijna geen tijd om zich
te laten aankleden en om te eten. Hij
wilde liefst zo vlug mogelijk zijn auto
step proberen. Hij mocht echter niet
alleen gaan, want hij kende er nog
niets van. Vader zou hem dus helpen.
Ze gingen samen naar de tuin en toen
•jing het. Kees mocht sturen en vader
hield hem vast. Al heel gauw had hij
de slag te pakken en probeerde hij
bet alleen, 's Middags mocht er een
vriendje komen spelen Oma kwam al
om twee uur met de bus en die bracht
een mooie auto voor bem mee, die op
gewonden kon worden. Eerst speelden
Kees en zijn vriendje met de autostep.
eerst ieder om de beurt en later gin
gen ze er met tweeën op. Ze konden
er gewoon niet genoeg van krijgen.
Eindelijk riep moeder hen voor een
glaasje limonade met een lekker koekje
en toen het donker geworden was. gin
gen ze in de kamer met het n'euwe
autotje spelen. Om zes uur moest het
vriendje naar huis en Oma vertrok
met de bus van zeven uur. To°n moest
ons jarig Keesje naar bed. Dat was
nog eens een fijne dag geweest
Riet'c Heemskerk. Koninginneweg 27.
Noordwijkerhout. Ben je al tien jaar
Rietje en dan nog met potlood schrij
ven. Dat kun je vast wel beter. Of was
je ziek?
Ankie Schoo, Poeldijk 6, RUpwete-
rlng. Je briefje heb ik al lan«z geleden
gekregen hèè, maar toch was ik je niet
vergeten. Dag Ankie.
IIcnk van Berkel. Noordeinde 186.
Roelofarendsvecn. Fijn hoor jongen,
dat je een nieuw neefie wilt zijn. Ik
wacht op het beloofde briefje. Dag
manneke.
Han Duindam, Witte Rozenstraat 10,
Leiden. Je oplossing van de raadsels
was best in orde. Wanneer doe je er
eens een briefje bij.
Willy en Rlkic van Wieringen. West
einde 34, Roelofarendsevcn. Dank je
wel voor de aardige briefjes. Zeg Rikie
je kunt best Oom Toon en Tante Jo
boven je briefje zetten. Dat vinden we
juist prettig.
Jipke v. d. Zwet, Lisbloemstraat 9,
LIsse. Je kunt aardig rijmen Jioke.
maar „koom" rijmt niet op Toon. Ver
zin eens een ander rijmpje, dan zetten
we het eens in de krant. Leuk dat je
zusje ook meedoet.
Riet'e van Eeden, Heerenweg 130,
Noordwijkerhout. Welkom Rietje. Ja
die Kerstwedstrijd was erg moeilijk,
veel kinderen hebben er moeite mee
gehad. We zien je toch zeker weer
gauw terug. Dag meiske!
Rini Vroonhof, .Voorweg 7, Noorden.
Al£ altijd was je oplossing goed in orde
enkeurig geschreven. Zo mag ik
't zien.
R!a Stigter, Tuinstraat 89. Boskoop.
Jammer dat je geen prijsje hebt. Het
was zonder fouten en netjes.
Ria v. Niekerk, Prins Hendrikstraat
27, Bodegraven. Heb jij er ook zoveel
moeite voor gedar-n om de beroepen te
vinden? Je had alles goed.
Sjaan Rotteveel, Maar mijn lie
ve kind nou ben ik je adres kwijtge
raakt. Dank je wel voor je aardige
briefje.
Ludo de Haas, IJmuidcrstraat 11,
Noordwljk. Zeker al vaak in de krant
gekeken naar een antwoordje? Tja de
berg brieven wordt elke week groter
en er gaat steeds gaat steeds maar wei
nig af. Geduld is een schone zaak. Dag
Ludo.
Mimi van Gastel, Leidseweg 119.
Voorschoten. Ook al zo zitten zwoegen
op de wedstrijd? We zullen het de vol
gende keer maar niet zo moeilyk ma
ken.
Bea Weüermans, Kempenaerstraat 44,
Oegstgcest Blij dat ik je weer zag. Ik
mis niet graag mijn oude nichtjes.
Annie Heemskerk, Koninginneweg 27,
Noordwijkerhout. Hoe kom je aan dat
verhaaltje van het Adventshuisje? Heb
je dat ergens gelezen? Jammer dat het
zo kort was.
Corrie Bentvelzen, Hereweg 448e,
Lisse. Weer een nichtje die het zo
moeilyk vond. Toch was alles dik in
orde. Dag Corrie.
Trees v. d. Meer, Noordeindc 190,
Roelofarcndsveen. We vinden het fijn
dat je ons nichtje wil worden, maar
dan ook trouw meedoen hè Treesje.
Bepple v. Berkel, Noordeinde 18C,
Roelofarcndsveen. Zeker een dikke
vriendin van Trees. Leuk hoor! Schry-
ven jullie voortaan samen een brief,
dat spaart meteen een postzegel uit.
Nellie Lagerbcrg, Bronkhorststraat
33 A, Leiden. Die tekening van de
brandweer is aardig. Ik bewaar hem
zuinig.
Koos Goddon. Jan Lievenstraat 4,
Leiden. Jy bent een van de weinigen
Koos, die de wedstrijd n;et zo moeilyk
vonden. De meeste kinderen hebben
uren zitten proberen.
Ben Coz(jn, Jan Lievenstraat 20, Lel
den. Dank je wel voor je beste wen
sen. Is Koos een vriendje van je?
Kprel Giezen, Maresingel 56, Leiden.
Fijn hoor, dat jullie het komende jaar
nog dikwijls mee willen doen. Wat zag
je briefje er weer netjes uit. Ga je op
school ook zo goed vooruit? Doe je
best maar. Dag Karei, groeten ook
aan vader en moeder.
All v. d. Krogt, Vrouwcnweg 47, Zoe-
terwoude. Le'ik zeg, dat kabouterplaat
je op je briefje. Zit je ook elke Zater
dag vol spanning te wachten op het
verhaal van het Circuskind?
Rietje Od(jk, Rijksstraatweg 342 B,
Wassenaar. Is dat even toevallig. Juist
op je verjaardag dit briefje. Van harte
gefeliciteerd Rietje. We zetten je mid
den in de grote kring van neefjes en
nichtjes en dan zingen we: Lang zal
ze leven. Hiep, hiep, hiep, hoera!
Als we uitgezongen zijn dan zeggen
we meteen: Tot de volgende week.
Daaag.
TANTE JO en OOM TOON.
3. Na kort beraad besloot Humpo
Hotsfluts een boek te gaan lenen by
zijn buurman, die ook Kunstenaar
was, net als hij. De buurman bleek
zwaar te lijden te hebben van inspi
ratie, maar was nog net genoeg by
kennis om Humpo met een armbewe
ging te kennen te geven dat hy maar
een boek moest uitzoeken. Hump
zocht een boek uit en keerde tevre
den naar zijn honk terug.
Ziezo", zei hy, terwyl hy zich
met een zucht in een armstoel liet
glijden en het boek opensloeg. „Le
zen!"'
Het was een erg griezelig boek van
een zekere meneer Poe, die trouwens
wel meergriezelige boeken heeft ge
schreven en die je later maar eens
lezen moet als je tijd hebt. Humpo
kwam er tenminste helemaal van
onder de indruk, zo, dat hij bijna niet
meer van zijn boek durfde opzien,
omdat hy bang was dai er plotseling
een kat met één oog voor hem zou
zitten, die dreigend zijn voorpoot
naar hem zou uitstrekken en brullen:
„Moet je nog peultjes?" Met een
grafstem.
Toen het precies twaalf uur was,
moest Humpo ondanks zichzelf tóch
nog even naar zijn schilderij kijken.
Hij draaide zijn hoofd om, keek, en.
hield zijn adem in van verbazing
