Hjalmar Andersen thans door
Kees Broekman verslagen
Samrupriek
Lif LEfCHUD?
De Lierenaar won de 3000 meter
3\dakje nan ÏPjtin&eó Matifüe, freötemd naai CLm&aka
(Snze
m g*
Wi
'f
m m 1
m m m i
JucLtUwcen aan ffiim Czijn reis om de wereld")
WOENSDAG 6 FEBRUARI 1952
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 2
l/OOR DE TWEEDE MAAL binnen enkele dagen werd Hjalmar Ander-
sen, het onoverwinnelijk Noorse fenomeen, door een Nederlandse
schaatsenrijder geslagen. Zag Wim van der Voort te Oestersund tijdens
de Europese kampioenschappen kans op de 1500 meter Andersen achter
zich te houden, Kees Broekman haalde gisteravond voor 4.000 toeschou
wers te Dronthcim, de stad waar Hjalmar woont, het stoute stukje uit
op bijzonder fraaie wijze de 3.000 meter te winnen en wel op zo'n over
tuigende wijze, dat het zelfvertrouwen van de Europese kampioen weder
om een geduchte knauw heeft gekregen.
Met een tijd van 4 min. 58,7 sec.
kwam Broekman zeer dicht bij het
baanrecord van Dronthcim, dat An
dersen in zijn bezit heeft met 4 min.
56,9 sec. Door het dooiweer overdag
(sneeuw en regen wisselden elkaar
af) moest de baan- in de avonduren
opnieuw gerepareerd worden, waar
door de bochten te vers waren en niet
al te snel. Bovendien stond er een
lichte wind, hetgeen de tijden minder
gunstig beïnvloedde, faaar Broekman
kwam, evenals op de 10.000 meter te
Oestersund, geladen aan de start. Hij
wilde vechten voor een goed resul
taat. Veel houvast aan de tijden, wel
ke voor hem werden afgedrukt had
hij niet, want van der Voort, Henry
Wahl en Andersen reden allen na
de Lierenaar. „Zet maar een schema
op van 5 min. 02.sec., misschien
bl^jf ik er wel onder", zei hij vlak
voor het begin tegen Klaas Schenk.
Prachtig gleed Broekman door de
bochten, en elf technisch volmaakte
slagen brachten hem over de rechte
stukken. Zijn tegenstander Odd Berg
liet hij ver achter zich. Na drie ron
den van de zeven en een half bleek
reeds, dat onze landgenoot verschei
dene seconden binnen zijn schema
kon blijven. En wederom werd be
wezen, dat Broekman dit seizoen in
tactisch opzicht veel is vooruit ge
gaan. Want na de helft van de af
stand bleef hij soepel doordraaien, in
elke ronde aanzienlijk tijd winnend
op zijn schema. En toen de bel luid
de voor de laatste ronde gingen aan
de overkant van de eretribune de
handen los, in volle spurt vloog
Broekman de laatste bocht door en
fel vechtend tegen de tijd hield hij
het verbeten slottempo tot de eind
streep vol, een laatste ronde van 39,5
sec. noterend.
Na een mooie strijd tussen Pajor en
van der Voort, door de Zweed op de
laatste meters gewonnen, begon An
dersen, tegen zijn clubgenoot Henry
Wahl rijdend, aan zijn schema van
4 min. 55 sec., maar al spoedig bleek,
dat hij te snel was begonnen. Het
schijnt zeer moeilijk voor het feno-
OLYMPISCHE SPELEN.
DE TOEGANGSBEWIJZEN VOOR
HELSINKI.
Het Finse organisatie comité heeft
tot nu 400.000 toegangsbewijzen, dus
meer dan de helft van het voor het
buitenland bestemde quotum, ver
zonden. Hiervan heeft Zweden reeds
alle kaartjes vcikooht. De Verenig
de Staten ontvingen 15.000 kaarten
en krijgen er op verzoek nóg mee'"
toegestuurd.
Engeland ontving er 51.000 en
Frankrijk 20.000, terwijl in de afge
lopen dagen 32.000 kaartjes, voor
het merendeel bestemd voor het
stadion en de zwemwedstrijden, naar
Duitsland werden gezonden.
Australië, Nieuw-Zeeland, Zuid-
Amerika en Zuid-Afrika komen nu
aan de beurt.
OLYMPISCHE SPELEN EN
PRODUCTIVITEIT.
De Noorse werkgeversvereniging
heeft een der grootste vakverbonden
verzocht een oproep tot de arbeiders,
om gedurende de olympische win
terspelen de productie op peil te
houden, mede te ondertekenen.
Aanleiding tot deze maatregel van
de werkgevers zijn de verschillende
verzoeken, die zij hebben ontvangen
van hun arbeiders, die graag zo veel
mogelijk van de olympische winter
spelen willen zien of horen. In som
mige bedrijven vroegen de arbeiders
om luidsprekers in de werkplaatsen,
in andere wilde men graag gewij
zigde werktijden gedurende de spe
len.
Twee vakverbonden hebben met
het oog op de winterspelen gezorgd
voor hotelruimte in de omgeving van
Oslo.
97.700 pnt.; 6. Maarse 97.733 pnt.; 7.
Pajor 97.917 pnt.; 8. Huiskes 98.650
pnt.; 9. Karlsen 99.133 pnt. 10. Vaar-
vik 100.317 pnt.
meen Andersen, te zijn om zijn krach
ten op het juiste maatgevoel te ver
delen. Hij kan alleen maar zeer snel
rijden. Van een minder snel begin
is bij hem nooit meer sprake. En
toen na een aanvankelijke voorsprong
op de overeenkomstige tempi van
Broekman bij het ingaan van de laat
ste ronde Andersen geen tijdwinst
bleek te hebben op Broekman, kwa
men bij de Europese kampioen die
laatste 400 meters iets te krampach
tig eruit, waardoor hij een ronde
maakte van bijna 41.sec., waarmee
hij de overwinning aan Broekman
moest afstaan. Een golf van teleur
stelling ging langs de tribunes: de
grote Andersen had de meerderheid
van Kees Broekman moeten erken
nen op eigen terrein. En de laatste
werd door zijn 3 makkers en door
Klaas Schenk op de schouders ge
klopt: „Goed zo Kees, en denk aan
Oslo", werd er geroepen. Andersen
kwam Kees Broekman gelukwensen.
Veel zei de Noor niet, hy was sterk
onder de indruk van zijn nederlaag
tegen onze landgenoot, intuïtief we
tend, dat Broekman met elke wed
strijd meer in vorm komt.
Huiskes herstelde zich na zijn min
der goede rijden te Oestersund goed
door als vierde te eindigen op de
3.000 meter vóór cracks als Pajor,
van der Voort, Nic Stene en Yngvar
Karlsen.
Gerard Maarse was weer de snelste
op de 500 meter van alle Nederlan
ders. Met 45,3 sec. nam hij een voor
treffelijke derde plaats achter de
„pur sang" sprinter Nic Stene met
44,9 sec. en Hjalmar Andersen? met
45,2 sec.
De uitslagen luiden:
1. Nic Stene (Noorw.) 44.9 sec.
2. Hjalmar Andersen (Noorw.) 45.2.
3. Gerard Maarse (Ned.) 45.3.
4. Wim van der Voort (Ned.) 45.5.
5. Kees Broekman (Ned.) en Kor-
nel Pajor (Zweden) 46.5.
7. Kaase Vaarvik (Noorw.) 46.8.
8. Henry Wahl (Noorw.) 46.9.
9. Berg (Noorw.) en Yngvar Karl
sen (Noorw.) 47.0.
11. Huiskes (Ned.) 47.8.
3000 M.: 1. Kees Broekman» 4 min.
58.7 sec.
2. Hjalmar Andersen 4.59.6.
3. Henry Wahl 5.04.8.
4. Anton Huiskes 5.04.1.
5 Kornel Pajor 5.08.5.
6. Wim van der Voort 5.08.7.
7. Nic Stene 5.11.9.
8. Ingvar Karlsen 5.12.8.
9. Gerard Maarse 5.14.6.
10. Einar Indal (Noorw.) 5.17.2.
Het klassement na de eerste dag
luidt: 1. Andersen 95.183 pnt.; 2.
Broekman 96.283 pnt.; 3. Stene 96.883
pnt.; 4. v. d. Voort 96.953 pnt.; 5. Wahl
In Zweedse schaatsenrijderskrin
gen houdt men er ernstige rekening
mee, dat de wereldkampioenschap
pen in het hardrijden het volgend
jaar in Japan zullen worden georga
niseerd. Het bestuur van de Interna
tional Skating Union zal over enkele
maanden daaromtrent een beslissing
nemen. Mochten de wereldkampioen
schappen in Japan worden gehouden,
dan ligt het in de bedcijing met
Noorse, Zweedse, Finse, Éngelse en
Nederlandse rijders gezamenlijk per
vliegtuig naar Japan te gaan. Verder
wil men met de Russische schaat
sen rij dersbond contact opnemen om
vóór of na de wereldkampioenschap
pen in Japan een internationale wed
strijd te Alma Ata, de wintersport
plaats in Kazakhstan, te organiseren,
waarop alle" deelnemers van de we
reldkampioenschappen kunnen star
ten.
ROLHOCKEY.
DEN HAAGANTWERPEN. 3—5.
In de Dierentuin te Den Haag werd
onder flinke belangstelling een rol-
hockey-wedstrijd gespeeld tussen de
„Roller club residentie (Den Haag)
en de „Koninklijke Antwerp Skating
i club" (Antwerpen) De Belgen won
nen met 5—3, nadat zij bij de rust
een 21 voorsprong hadden gehad.
VOETBAL.
GEEN JAARLIJKSE WEDSTRIJD
TUSSEN BELG. EN NED. OUD
INTERNATIONALS?
Het bestuur van de KNVB heeft
zioh onlangs gericht tot de Kon.
Belg. Voetbalbond met het voorstel
een jaarlijkse wedstrijd -tussen Ne
derlandse en Belgische oud-interna
tionals op de kalender te plaatsen.
Het Brusselse blad „Les Sports"
verklaart thans uit goede bron te
hebben vernomen, dat de KBVB
bier niets voor voelt. Indertijd hgeft
men in Belgische voetbalkringen
ernstig overwogen of het niet zaak
was de traditionele ontmoetingen
tussen de Rode Duivels en de Zwa
luwen te laten vervallen. Op aan
drang van Nederlandse zijde is dit
niet gebeurd, zodat er thans zes Ne
derlandBelgië wedstrijden op het
program staan: twee tussen de A-
elftallen, twee tussen de B-elftallen
en twee tussen de Rode Duivels en
de Zwaluwen. Daarbij komen dan
nog de steden wedstrijden en de
jeugdwedstrijd. In verband met deze
overvloed, zegt „Les Sports", heeft
de KBVB geen aanleiding gevonden
in te gaan op het voorstel van de
KNVB om een jaarlijkse ontmoeting
tussen de oud-internationals te or
ganiseren als pendant van de jeugd
wedstrijd.
Naar de heer L. Brunt, secr.-pen-
ningmeester van de KNVB, ons mee
deelt, is de brief aan de Belgische
Bond 28 Jan. j.l. uitgegaan. Hierop
werd nog geen antwoord ontvangen,
wat overigens niet zeggen wil, dat
het bericht van het Brusselse blad
in twijfel moet worden getrokken.
Op 14 Februari zal aan Prinses Marijke een klokje overhandigd worden met het verzoek dit aan haar moe
der ter hand te stellen. Dit kleutcrklokjt zal door H.M. de Koningin aan President Truman overhandigd wor
den, als symbool voor het klokkenspel, dat aan het Amerikaanse volk zal worden overgedragen zodra dit
gereed is. Op het klokje zal het boven afgebeelde embleem, dat de volgende voorstellingen symboliseert,
worden aangebracht: Vanuit Amsterdam komt de gesty leerde twijg met vier oranje appelen voorstellende de
Javier kinderen van het Oranjehuis, symboliserend de jeugd van Nederland. Vanuit de laafste en kleinste appel
komt Marijke, die aansluit op de vuist met de fakkel van het Amerikaanse vrijheidsbeeld, tegelijk het
symbool van de vrije wereld. Uit de fakkel komt de kaart van Amerika waarop gemarkeerd de stad Nieuw-
Amstcrdam, het latere New-York. Tussen Nederland en Amerika ligt de Oceaan, waarop het eerste schip van
Amsterdam naar Nieuw-Ams erdam vaart, als symbool van de eerste band tussen Nederland en Amerika.. Het
embleem is ontworpen door de schilder Louis Meys, terwijl de beeldhouwer Gerard van Remen Jr. het
gictmodel vervaardigde. Ben van Eyselstein verzorgde de tekst.
Met weinig materiaal is hier iets
fraais geschapen en het is ook zo
leerzaam om dergelijke wonderpro-
bleempjes even van diagram op te
lossen. Het sterkt het combinatie
vermogen, doch nu moeten onze le
zers echt trachten de gehele winst
gang zich voor ogen te stellen.
Alle correspondentie oetrefiende
WATERPOLO.
Z1AN H—DE ZIJL I, 5—3.
Met invallers voor Rietbergen en
Prevoo heeft de Zijl een kleine ne
derlaag geleden. Reeds dadelijk liep
de Zijlmachine hard van stapel en
vrij spoedig werd het door Kok en
Roman 0—2. De thuisclub bleef ech
ter gevaarlijker en na vele mislukte deze rubriek gelieve mei» te zenden
pogingen kon eindelijk een tegen- aan W J v d. Voort, Rustoord
punt gemaakt worden lr-2. Nog voor itraat 3. Nieuw-Vennep
rust moest een speler van de Zijl het ni»i oqcrrq vuf nctrvin
water verlaten en ondanks verwoedeOPLOSSERS-WEDSTRIJD,
pogingen van Zian bleef de stand tot1 Voor onze deelnemers aan de op
rust ongewijzigd. j los-wedstrijd, geven wij hieronder
In de tweede helft (nog steeds met ter oplossing een vraagstuk dat een
7 tegen 6) een fel aanvallend Zian inle
met als gevolg twee goede doelpun
ten (32). Enthousiast kwam ook de
Zijl naar voren, maar vond de Zian- werkt, bekend motief,
achterhoede nu in prima conditie.
Een ver schot besloten met 'n goede
doorslagbal (42) werd onzu stad
genoten echter noodlottig. Wel wist
Steehouer de achterstand nog te ver
kleinen (43) maar nadat Zian nog
maals had gedoelpunt (53) kwam
spoedig het einde.
DE SLEUTELSTAD—ZWIP 3—0
In een enthousiaste wedstrijd heeft
de thuisclub voor de K.N.Z B.-beker
verdiend gewonnen, alhoewel Zwip
zeker een tegenpuntje had verdiend.
Direct waren de gasten in de aanval,
maar door slecht schieten en goed
verdedigen werden doelpunten voor
komen. Toch wist de thuisclub de
leiding te nemen en wel na een vrije
worp goed geplaatst door P. Erades,
waarna van Berkel de stand on 10
bracht. Ondanks heftige aanrollen
bleef de stand onveranderd.
Ook
Wedstrijd-Probleem no. 72.
Auteur: J. A. J. Wortman, H'woude.
Ie Publicatie.
S3
O
O g 1
1 i 18
I O
o IÉ H
Zwart: 8, 9, 13, 15, 18, 20, 22, 23 29,
31 en 36.
Wit: 21, 27, 32, 34, 35, 40/42, 44.
tweede helft begon met 45, 47 en 49.
felle aanvallen van de gasten en ze
ker was in deze periode een tegen-
punt verdiend geweest. P. Erades
zorgde uit een strafworp voor 20 en
nadat was uitgezwommen kreeg Dool
door goed afhouden van Eradss een
niet te missen kans en met een goed
schot werd het zelfs 30, waarmede
tevens het einde kwam.
Wit speelt en wint. Oplossingen
van alle geplaatste problemen over
de maand Februari kunnen worden
ingezonden tot 10 Maart a.s.
LADDER-WEDSTRIJD
Dat het damspel verrassend schoon
getuigt wel het hieronderstaand
probleempje van de heer Scheijen.
Wedstrijd-Probleem no. 105.
Auteur: J. H. H. Scheijen, Kerkrade.
Ie Publicatie.
(Miniatuur).
59 Basli werd door de achterbakse verschijnend hoofd neervallen. Maar
aanval van de Rus zo woedend, dat
h(j zyn tegenstander in een grote
boog door de kamer gooide. Intussen
was een tweed hoofd opgedoken uit
een luik in de vloer Basli liet de
deksel van dit luik met kracht op het
het werd vechten tegen de bierkaai
Achter hem verschenen twee nieuwe
vüanden. Ze kwamen nu van alle
kanten. „Geei U maar lieveï over"
riep één van de mannen „Wij heb
ben opdracht om U te arresteren.
omdat U zich in verboden gebied be-
vinót.'' „Ik ben hierheen gelekt"
rien Basli terwyl hij links en rech*<=
dreunende slagen uitdeelde. Wie
my wil arresteren speelt met zijr, ge
zondheid." Maar het hielp allemar!
niets De overmacht werd te groo*
Zwart: 5, 9, 12, 22, 24, 33 en 37.
Wit: 15, 32, 34, 40, 41, 47 en 50.
Vervolgens een zeer mooi stukje
van de ex-wereldkampioen I-.aichen-
bach, dat, hoewel reeds elders gepu
bliceerd, zeker een herplaatsing
waard is.
Wedstrijd-Probleem 106.
Auteur: M. Raichenbach, Frankrijk.
(Miniatuur).
Stand in cijfers:
Zwart: 8, 12, 13, 16, 18 26 en 29.
Wit: 17, 27, 31, 32, 38, 43 en 48.
Voor beide vraagstukjes geldt:
wit speelt en wint. Oplossingen kun
nen worden ingezonden tot 27 Fe
bruari a.s. aan bovenstaand adres.
EINDSPELEN.
Voor de eindspelliefhebbers vol
gen hieronder een tweetal bijzonder
leerzame stukjes, welke 't bestude
ren ten volle waard zün.
A. Zwart: 6, 8, 11, 18, 22, 35 en dam
op 50.
Wit: 32, 36, 46 en dammen op 4
en 19.
In bovenstaande stand, welke
voortkwam in een partij wist zwart
wit's roofzucht, ingeleid door wit's
laatste zet 519, op voorbeeldige en
fraaie wyze af te straffen.
Het volgende standje is, hoewel
het er wel op lykt, niet in de partij
voorgekomen. Het is een „verzinsel"
van de heer Winter. De stand is ma
terieel gelijk, doch ondanks dat
weet wit winst van de party te for
ceren.
B. Zwart: 10, 13, 30, 37 en dam 23.
Wit: 6, 20, 32, 45 en 47.
CORRESPONDENTIE.
Th. de Z. te S.: problemen in dank
ontvangen; plaatsing volgt.
J G. R. te O.-A.: uw schrijven in
dank ontvangen, doch alle zyn cor
rect hoor! Veel succes.
L. W. T. te N.: problemen in dank
ontvangen. In no 2 geeft U een zwar
te dam op 40 aan, is dit juist? Wat
no. 1 betreft, kunt u mij de winst van
't slotspel aantonen.
B. W. B. te L.: richt u zich hier
voor een tot de heer J. G. Reurings,
Zwarte weg 2 A, Oud-Ade.
wie wordt
DOOR CHARLES GARVICE
14)
Neen, ik vrees van niet. Is iets
anders misschien ook goed? Cham
pagne?" Haastig verklaarde May,
dat champagne of wat ook even
goed was. Maar Sir Heron was haar
te vlug af.
„Water?" vroeg hij. „Maar dat
noet toch ergens te krygen zijn!
ïullie doet of er nectar gevraagd
ordt. Haal wat water, kellner."
De kellner verdween van achter
het buffet blijkbaar teleurge
steld en verbijsterd. Water scheen
een artikel te zijn, waar bitter wei
nig vraag naar was.
„Blijf maar!" zei Sir Heron, „Ik
zal het zelf wel halen!" En zonder
in 't minst te letten op een gemom
peld protest van May, was hy met
een paar lange passen verdwenen en
keerde weldra terug met een glas
van het blijkbaar zeldzame vocht.
„Dank u," zei Sir Curling Wilmot,
de feestcommissaris, terwijl hij als
vanzelfsprekend het glas van hem
overnam en het May aanbood. „Ik
ben bang, dat 't niet erg pittig is,
niet de ware verfrissing als je moe
en verhit bent; maar de wens van
een dame
May dronk het glas water gretig
leeg en Sir Curling nam het haar af.
„En wilt u nu wat wyn hebben?"
Nog voor ze haar „Neen, dank u",
kon uitspreken, zei Sir Heron:
„Wilmot, ze roepen om je. Je bent
toch feestcommissaris, he? Ik zal ver
der wel voor je dame zorgen en er
voor waken, dat het haar aan niets
ontbreekt"
„O ja, riepen ze me?" vroeg Sir
Curling, die zyn taak van deze
avond ernstig opvatte. „Excuseert u
me dan dank u. Sir Heron, ik
houd u aan uw woord.
„Ik heb niemand horen roepen,"
zei May, met iets strijdlustigs in
haar ogen.
„Ik evenmin," antwoordde Sir
Heron onverstoorbaar. „Maar ik
twijfel er niet aan, of de een of an
der heeft hem nodig en ik wilde
u een ogenblik alleen spreken om u
te vragen of u me nu eindelijk ver
geven hebt," voegde hy er by, op
uiterst deemoedige en eerbiedige
toon.
„U vergdven! Wat vergeven?"
„Ah!" zei hy, „u hebt 't vergeten.
Dat is ook niet meer dan begrype-
lyk."
„Neen, ik heb 't niet vergeten,"
zei ze met enige nadruk.
„Vergeten noch vergeven?"
„Is dat werkelyk van enig belang
voor u?" vroeg May eenvoudig en
zonder een zweem van coquetterie.
„Ja. 't Is van zoveel belang voor
me, dat ik me aldoor slecht op myn
gemak gevoeld heb sinds u me zo
zo nu ja, zo woedend liet staan
en dat zonder dat ik ergens iets
aan doen kon Een snelle blik
van de bruine ogen deed hem met
klem herhalen: „Zonder dat ik er
gens iets aan doen kon. Bent u nog
steeds boos op me?"
Ze aarzelde. Het was onmogelyk,
die ernstige gryze ogen te weerstaan,
die haar zo doordringend, byna
streng aanzagen.
„Als u er dan op staat," zei ze, nog
wat onwillig, „wil ik zeggen, dat ik
't u niet langer kwalyk neem." Ze
stond op. Daarbij viel het balboekje,
dat op haar schoot gelegen had, op
de grond. Hy raapte het op, maar
gaf het niet terug.
„U hebt me een pak van het hart
genomen," zei hy ernstig. „Maar
meende u 't wel werkelyk?. 't Was
zo'n aarzelende verzekering. Mag ik
ze eens op de proef stellen?"
„Op de proef?"
„Wilt u me de volgende dans ge
ven of welke u maar wilt?"
„Ik heb ze besproken," zei ze
koeltjes.
„Allemaal?" vroeg hij. „Ik heb
hier uw balboekje. Mag ik eens
zien?"
Ze stak vlug haar hand uit, maar
het was te laat.
„Ik ben een geluksvogel," zei hy.
„De volgende dans is nog vrij. Die
mag ik dus hebben? Als u weigert
moet ik wel de indruk krijgen, dat
uw vergevingsgezindheid niet erg
diep gaat."
„Ik geloof heus, dat ik hem be
sproken heb," zei May aarzelend.
„Gfen kwestie van. Kyk maar!"
zei hfj, haar het boekje voorhoudend.
„Ziet u wel! Hij is vry. Ik kryg
hem dus? 't Is eigenlyk een schande
dat ik 't u durf vragen, want ik ben
waarschijnlijk de allermiserabelste
danser in de hele zaal; maar toch
blyf ik 't eisen als bewys wan ver
giffenis."
Zonder een woord te zeggen, legde
May haar uiterste vingertoppen op
zyn arm en hy leidde haar naar de
danszaal terug. Vóór de band tien
maten gespeeld had, had hy al een
dozijn verkeerde passen gemaakt.
>rNu ziet u eens," zei hij, „wat uw
toegeeflijkheid u kost. Ik weet net
zoveel van dansen als een nijlpaard,
en ik zal dit nummer hopeloos voor
u bederven. Ik zou ik-weet-niet-
wat-willen geven om goed met u te
kunnen dansen." Er klonk zo'n op
rechte ernst in zijn stem, dat May
er door geroerd werd.
„Kijk," zei ze, „u moet uw voeten
zo zetten, en zo, en dan zo."
In haar hulpvaardigheid illustreer
de ze haar bedoeling op een paar
passen afstands, zonder zach om
iemand te bekommeren.
„O juist, ik zei het, zei hy leven
dig. „Laat my het nu eens proberen.
Gaat het zó beter?"
„Een een klein beetje beter,"
zei May. „U moet niet zulke ontzet
tend lange passen nemen."
„Ik zal trachten het af te leren,"
zei hy nederig.
Hij was zó verdiept in zyn pogin
gen, dat hij geheel vergat, dat zij
beiden niet de énige rechthebben
den waren op de dansvloer van „Het
Wapen van Cranford", dat twee- of
driehonderd mensen zijn verrukt,
opgewonden gezicht bestudeerden en
dat zyn moeder star rechtop zat en
hem fixeerde met een strak gezicht
en ogen die een half-verontwaardig-
de verbazing uitdrukten.
„Wil iemand zo goed zyn, me te
vertellen, met wie mijn zoon danst?"
vroeg ze ten laatste.
„Ik ken haar werkelyk niet," was
het antwoord, waarop Vane, die
vlak bij haar stond en Heron's ma
noeuvres met onverholen afgunst
gadesloeg, inviel:
„Ik ook niet. Maar ik gaf wat, als
't wél zo was."
„Ik dacht dat Sir Heron juffrouw
Vavasour had meegenomen!" kweel
de een oude douairière. „Maar hij is
zo vriendelijk, zo tegemoetkomend!
Hij begrypt zo volkomen, wat er by
gelegenheid als deze van hem ver
wacht wordt, en nu offert hy zich
zelf op! Ze staarde naar Sir Heron's
gezicht, dat erg weinig leek op dat
van een martelaar en grinnikte ver
holen achter haar waaier.
Mevrouw Geoffrey Turner straalde
van voldoening. Sir Heron de Gro\
had nog maar tweemaal gedanst.
Eens met die Londense schoonheid
een kort poosje maar en nu
een heel lange poos met haar
protégeé. Het was een triomf.
Volmaakt onverschillig voor de
verrukking of de ergernis der toe
schouwers, tobde Sir Heron verder.
Wordt vervolgd).
