GEEN GRAPJE
£ied van deze tijd
Met Citcuófiind
correspondentie
(Zaantuven aan Slim zijn reis om de wereld
ZATERDAG 19 JANUARI 1952
DE LEIPSE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA 4
ZotidcuynoJiqexi
TOEN we onlangs in Zwitserland
waren (dat „onlangs" is bijkans
9 maanden geleden, maar we houden
de herinnering vast om de kosten
van dat grapje te verantwoorden),
toen we dus onlangs in Zwitserland
waren, voelden we ons tussen al die
speelgoed-buisjes, gesuikerde bergen
en ratelende spoortreintjes, die tun
neltje-in tunneltje-uit schieten, even
prettig als Adam in het paradijs.
Wat heerlijk, zo dachten we bij ons-
zelven, in dit land te wonen, waar
alleS er even kwiek, fris, bloeiend
en rijk uitziet: de natuiur, de steden,
de mensen, de winkels en zelfs de
koeien met hun bronzen klokken. In
zulk een vacantie-stemming, bij tijd
en wijle nog kunstmatig verhoogd
door een glaasje „Krüter" of „En-
zian", begint men te twijfelen aan
het sombere geloofspunt van de erf
zonde en de aardse ballingschap van
Eva's zonen. Deze herinnering aan
het „dal van tranen" wordt ons in
Holland iedere morgen ingepeperd,
wanneer na'de Mis de Salve Regina
wordt voor- en nagebeden. Ook in
Zwitserland gingen we wel eens ter
kerke, in van die snoezige tempeltjes
met schilderingen van buiten en als
maar zwevende en dansende plafond
engelen van binnen. Na de Mis het
gebruikelijk gemurmel. Nieuwsgierig
keken we een kerkboek in, om te
zien wat die rijke, gezonde Zwitsers
ervan maakten. Geen „dal van tra
nen" hier, maar:
in diesem Jammertal,
in Frans Zwitserland:
gémissant et pleurant dans
cette vallée de larmes.
Maar de Duitse lezing gaf ons de
zwaarste schok en deed ons uit de
vacantie-stemming omlaag-tuimelen.
Een „Jammer-dial"! Zwitserland een
„Jammer-dal", een dal, waar gejam
merd wordt van verdriet en pijn in
de schattige buisjes, beschut door
kristallen bergen. In die door de
eeuwen gebeitste houten huisjes is
geslacht na geslacht pijnlijk op- en
pijnlijk ondergegaan. In die huisjes
hebben boovaardij en hebzucht ge
woekerd, ruzie, teleurstellingen, be
nauwdheden, dood zoals in de ge
hele wereld, welke één groot Jam
merdal is. Proberen we niet te veel
ook het dagelijks leven als in een
vacantie-stemming te zien, liefst zo
min mogelijk denkend aan het leed
en de ellende rondom ons, leed en
droefenis die ook ons deel zullen
worden? Zo veel mogelijk trachtend
uit het leven geld, gemak en ple
zier te slaan, terwijl 'het ons iedere
morgen wordt voorgehouden, dat de
aarde een Jammerdal, het leven een
ballingschap is? En pas na dit leven
aan de hand van de, zelf met een
zwaard van droefenis doorboorde
„Advocata notra" geleid zullen
worden naar de Zoon, die aan het
kruis de verstikkings-dood stierf en
Kenmerkend. Jantje kwam te
laat op school en verontschuldigde
zich bij de meester met de medede
ling, dat ze er thuis een kindje had-
len bij gekregen.
„Is het een jongen of een meisje?",
vroeg de onderwijzer belangstellend.
„Ik denk een meisjes", antwoordde
Jantje, „want toen ik wegging werd
het juist gepoederd".
Verstrooide professor. Prof.:
„Nou heb ik tijdens mijn ochtend
wandeling mijn paraplu toch verge
ten".
„En wanneer merkte je dat?",
vroeg zijn vrouw.
„Pas toen ik haar wilde sluiten,
omdat het niet meer regende", ant
woordde de professor.
Netelige vraag. „Zeg kerel, nu
moet je me toch eens vertellen, wat
jullie op die universiteit zo al leren",
vroeg oom aan zijn neef-student.
„Wiskunde, physica.somde de
neef op.
„En waar houd je het meeste van?"
vroeg oom.
„Nou om U de waarheid te zeggen,
van de dochter van mijn hospita",
was het antwoord.
Teveel gevraagd. Gast: „Maar
kijk nu eens, kellner. Dit stuk kip is
enkel vel en benen".
Kellner: „Wilde U de veren er soms
ook nog bij hebben?"
Vrije keus. Een matroos, die na
een schipbreuk op een onbewoond
eiland terecht was gekomen en daar
sindsdien jaren had vertoefd, zag op
zekere dag tot zijn verbazing een
roeiboot naderen met matrozen van
een voor het eiland liggend schip.
Juichend ging hij ze tegemoet. Toen
ze aan wal waren overhandigden ze
de eenzame een pak kranten.
„Dit zijn de kranten van de laat
ste jaren", zei de oudste. „Lees ze
vandaag eens door, dan komen we
morgen vragen, of je nog zin hebt om
met ons mee te gaan".
HYPOTHEKEN
on Toor alle andere zaken
op het gebied van on
roerende goederen
8ouw-enMskelaarsbedrljf
v.d. Drift
Oude Vest 29 Lelden
Telet. 20513
Korte metten. Toen de directeur
toevallig even in het magazijn moest
zijn zag hij een jongetje op een kist
zitten, dat rustig een sigaret rookte.
„Wel ja", zei de directeur, „ga er bij
zitten! Hoeveel verdien jij per
week?"
„Acht gulden, mijnheer", antwoord
de het jongetje.
„Nou, hier heb je acht gulden en
laat ik je hier nooit meer terugzien!"
Woedend ging de directeur naar de
magazijnchef. „Mooi personeel, neem
jij aan", brieste hij.
„Pardon, mijnheer", antwoordde
de magazijnchef, „het is geen perso
neel van ons, maar een loopjongen,
die juist een pakje had afgegeven".
De heer. Dienstbode: „Mevrouw
er is een bedelaar aan de achterdeur".
Mevrouw: „Zeg hem maar, dat hij
niets krijgt!"
Dienstbode: „Maar hy ziet er uit
als een heer".
Mevrouw: „Laat hem dan aan de
voordeur komen en zeg het hem
daar".
(Advertentie)
zó uitgerekt werd, dat men „al Mijn
beenderen" kon tèllen?
Het leven is geen grapje. De troost
van de „Salve Regina" ondervinden
zij eerst goed, die dat aan den lijve
of in hun ziel ondervinden.
MARTUS.
Aetherklanken
HILVERSUM n, 298 m.
8.00 KRO, 9.30 NCRV, 10.00 KOR,
12.00 NCRV, 12.15 KRO, 17.00 NCRV,
19.4524.00 KRO.
KRO: 8,00 Nieuws en weerber.;
8.15 Gramofoonmuziek. 8.25 Hoogmis
NCRV: 9.30 Nieuws en waterstanden;
1.45 Gramofoonmuziek; IKOR: 10.00
,De open deur"; 10.30 Doopsgezinde
Kerkdienst; NCRV: 12.00 Gewijde
muziek; KRO: 12.15 Apologie; 12.35
Gramofoonmuziek; 12.40 Lichte mu
ziek; 12.55 Zonnewijzer; 13.00 Nieuws
weerber. en katholiek nieuws. 13.10
Lunchconcert; 13 35 „Uit het Boek
der Boeken" 13.50 Brabants orkest,
Oratoriumvereniging en solisten;
14.35 „Realisme en abstractie in de
kerkelijke kunst", causerie; 14.50 Vo
caal kwartet, sopraan en tenor; 15.15
Gitaarspel; 15.30 Cembalo-gezelschap
en solist; 16 00 Gramofoonmuziek;
16.10 „Katholiek Thuisfront overal!"
16.15 Sport; 16.30 Vespers. NCRV:
17.00 Gereformeerde kerkdienst; 18.30
Omroeporkest en solist. 1.00 Gramo
foonmuziek; 10.15 „Zeven stemmen
uit het Nieuwe Testament", causerie;
19.30 Nieuws, sportuitslagen en weer
berichten. KRO: 19.15 Reportage;
19.52 Boekbespreking; 20.05 De ge
wone man zegt er 't zijne van. 20.12
Gevarieerd programma; 22.45 Avond
gebed en liturgische kalender; 23.00
Nieuws; 23.15—24,00 Gramofoonmu
ziek.
MAANDAG.
HILVERSUM I. 402 m.
HILVERSUM I, 402 m.
8.00 VARA, 12.00 AVRO. 17.00 VARA
1830 VPRO, 19.00 IKOR. 20.00—24.00
AVRO.
VARA: 8.00 Nieuws- en weerbe
richten; 8.18 Gramofoonmuziek; 8.35
Voor het platteland; 8.45 Orgelspel.
9.02 Sportmededelingen; 9.05 üramo-
fot^nmuziek; 9.45 „Geestelijk leven",
causerie; 10.00 Volksliederen; 10.15
Met en zonder omslag; 10.45 Geva
rieerde muziek; 11.15 Cabaret, AVRO
12.00 Disco-causerie; 12.40 Voor de
jeugd; 12.50 Orgelspel. 13.00 Nieuws;
13.05 Mededelingen of gramofoon
muziek; 13.10 New-York calling; 13.15
Theater orkest; 13.50 „Even afreke
nen, Heren' 14.00 Gramofoonmuziek;
14.05 Boekbespreking; 14.30 „L'Ivrog-
ne corrigé", opera; 15.30 Gramofoon
muziek; 15.45 Toneelbeschouwing.
16.00 Discogram; 16.30 Sportrevue.
VARA: 17.00 Amusementsmuziek;
17.25 „Monus de man van de Maan",
hoorspel voor de jeugd; 17.45 Piano
spel; 17.55 Sportjournaal; 18.15 uur
Nieuws- en sportuitslagen; VPRO:
18.30 Korte Ned. Herv. kerkdienst;
IKOR: 19.00 Voor de jeugd; 19.35
Voordracht. AVRO: 20.00 Nieuws.
20.05 Amusementsmuziek; 20.30 uur
AVRO-allerlei; 20.35 „De familie Ma-
linden", hoorspel; 21.15 Gramofoon
muziek; 21.40 Hersengymnasïiek;
22.05 Radio Philhanmonisch orkest;
23.00 Nieuws; 2315 Weekoverzicht;
23.2524.00 Gramofoonmuziek.
VARA: 7.00 Nieuws; 7.15 Ochtend
gymnastiek; 7.30 Zendersluiting. 9.00
Nieuws en weerberichten: 9.12 Gra
mofoonmuziek; (9.309.35 Water
standen) 9 50 Voor de huisvrouw;
VPRO: 10 00 „Voor de oude dag",
causerie; 10.05 Morgenwijding. VARA
10.20 Voor de kleuters; 10.40 voor de
zieken; 11.35 Gramofoonmuziek; 12.00
Idem. 12.15 Dansmuziek; 12.30 Land
en tuin'bouwmededelingen; 12.33 Voor
het platteland; 12.38 Dansmuziek;
13.00 Nieuws; 13.15 Voor de Midden
stand; 13.20 Accordeonorkest en so
list; 13.50 Gramofoonmuziek; 14.00
Voor de Vwuw; 14.15 Kamermuziek;
14.45 „Toen 't kermis was in Hindle"
hoorspel. 15.50 Gramofoonmuziek;
16 00 Voor de jeugd; 16.30 Zender
sluï'ing; 1'3.00 Nieuws- 18.15 Milit-ir
Commnetaar; 1825 VARA-Varia: 18.30
Orgel en zang; 18.50 Regeringsuitzen
ding: Prof. Dr. C. C. Berg: „Indone
sië en de Philiopijnen": 19.00 Parle
mentair overzicht. 19.15 Pianorecital;
19.45 Re.eeringsuitzending: Ir. C. Riet-
sema: „Rassenlijst en Tuinbouv/ge-
wassen"; 20.00 Nieuws: 20.05 Actua
liteiten. 20.15 Koninklijke Militaire
Kapel; 20 45 Gevarieerd programma-
21.45 „De we? naar vrijheid", lezing
00 Radio Philbarmonisch orkest
23.00 Nieuws: 23.15 Socialistisch
nieuws in Esoeranto; 23.20 Dansmu
ziek; 23.4524.00 Gramofoonmuziek.
HILVERSUM n 298 m.
7.00—24.00 NCRV.
N.C.R.V.: 7 00 Nieuws; 7.10 Sport
HUISSEN
TT,, opwinding in Huissen is voorbij,
die eindde met de kerkdeur te forceren,
met bijl en koevoet. Wel een vreemde wijs
om zo de mensen het geloof te leren.
Zij trokken in de avond erop uit
en hakten de geliefde kerkdeur open;
zo kon de Zondag worden ingezet
met ingetogen naar de kerk te lopen.
Het had iets Middeleeuws, iets van de tijd,
toen men nog niet zo werelds was geworden,
toen nog niet zo de afgunst haat en nijd
het geestelijke in de mens verdorde.
Toen nog een zondaar aan de Kerkdeur stond
te boeten voor het kwaad door hem bedreven,
niet met een b"l, maar met het boetekleed,
maar dat vindt men in Huissen om het even.
Toen waren kerken de klassieke plaats,
waarheen men voor het strenge recht kon vluchten.
Daar had tot d'allergrootste zondaar toe,
niemand maar iets van recht en wet te duchten.
Was dat de reden soms voor dit gebaar,
dat dit recht daar in Huissen steeds bleef leven?
Dan is de hele zaak voldoende klaar
en 't zy de Huissenaren grif vergeven.
Maar Huissen kwam tot inkeer na de daad
en kwam met geld, om 't misdrijf uit te boeten,
beseffend, dat de kerkdeur was geschaad
en dat zij dit nu ook betalen moeten.
Zij moesten feit'lijk aan de kerkdeur staan,
en hun berouw ootmoediglijk betuigen;
het kwaad is bovendien voor niets begaan,
het hele plan viel immers in de duigen.
Wanneer ge later rustig ergens woont,
met uw gezin en ro'.d u vele buren
en dit vergeten is en gij het goede loont,
dat langer dan het kwaad steeds moge duren,
en g'hoord dan in de nacht een rauwe stem
en slagen van een bijl en veel gedruis en,
de kreet van een, die binnen wil, weest dan
vast overtuigd: „Dit is er een uit Huissen".
TROUBADOUR.
uitslagen; 7.15 Een woord voor de
dag; 7.30 Zendersluiling; 9.00 Nieuws
en weerber.. 9.10 Voor de zieken;
9.30 Familie-competitie; 10.05 Orgel
spel; 10.30 Morgendienst; 11.00 Pia
norecital; 1125 Gevarieerde muziek;
12.15 Gramofoonmuziek; 12.25 Voor
boer en tuinder; 12.30 Land. en tufn-
bouwmededelingen; 12.33 Orgelcon
cert; 12 59 Klokgelui. 13.00 Nieuws;
13.15 Vocaal dubbelkwartet; 13.45
Gramofoonmuziek; 14.00 Schoolradio;
14.35 Gramofoonmuziek; 14.45 Voor
oe vrouw; 15.15 Gramofoonmuziek;
15.25 Harp en fluit; 16.00 Bijbellezing
16.30 Zendersluiting; 18.00 Nieuws.
18.15 Sportpraatje; 18.25 Voor de
mannen in grijs, groen en blauw;
18.30 Gemengd koor; 19.00 „Volk en
Staat", caoiserie; 19.15 Engelse les;
19.30 Gramofoonmuziek; 19.40 Ra
diokrant; 20.00 Nieuws en weerber.;
20.10 „Vijf minuten". 2015 Radio
Philharmonisch orkest en soliste;
20.50 „De amourette van Catherine
d'Orléans", hoorspel; 21.30 Vocaal
ensemble; 21.50 „Wie waren uw voor
ouders?"; 22 00 Gramofoonmuziek;
22.45 Avondoverdenking; 23.00 Nieuws
en SOS-beriehten; 23 15 Residentie-
orkest en soliste; 23.4524.00 Gra
mofoonmuziek.
was een hele klim. Toen ze weer boven
op de tjprg waren aangekomen zagen
Te dat er aan de andere kant van de
berg ook een baan was. Samen gleden
ze nu aan die andere kant de berg af;
het ging zó fijn en de zon scheen zó
heerlijk. Ze gingen steeds maar verder,
berg op, berg af. Ze hadden niet ge
merkt dat ze steeds verder van de an
dere mensen waren afgedwaald en het
al donker begon te worden. Hulpeloos
keken ze elkaar aan, geen van beiden
wist de weg terug. Als ze probeerden
boven op een top te komen om de
trek te kunnen afzien dan zagen
(Vervolgverhaal)
Het leven in het circus ging verder.
Uiterlijk ging alles zijn gewone gan
getje. maar inwendig was er ontzettend
veel veranderd door de dood van Bian
co. Daar hadden we allereerst Lisette.
die nu geheel alleen voor de kinderen
moest zorgen. Zij mocht niet toegeven
aan haar grote droefheid maar zo vlug
mogelijk weer meewerken in het pro
gramma van het circus. Ondanks haar
verdriet moest zij opgewekt haar taak
volbrengen en steeds lachend wuiven
en danken voor het applaus van de toe
schouwers en dit was voor haar dik
wijls een bovenmenselijke taak. Voor
Lisette was een moeilijke tijd aange
broken en het was gelukkig dat zij da
gelijks haar steun zocht in de H. Com
munie, want zonder de hulp van O. L.
Heer had zij het nooit klaar gespeeld.
Ook Yvonne had het niet gemakke
lijk. Zij was al op een leeftijd dat zij
heel goed begreep hoe moeilijk moe
der het had en het liefst zou ze ook
's avonds in het circus willen optreden
om zodoende ook wat te kunnen ver
dienen en haar moeder de last helpen
verlichten. Ze was echter nog te jong
en bovendien moest ze nog geregeld
naar school.'Men kon haar dagelijks
vinden op de oefenuren in de arena
wanneer zij klaar was met haar school
werk. dan vergat zij het verdriet over
het verlies van haar vader en ging ge
heel op in het oefenen op haar ponny
en het lopen op het koord. Haar „durf"
was gewoonweg verbluffend. Ook door
haar aangeboren aard om met de wilde
dieren om te gaan mocht zij dikwijls
helpen met de verzorging van hen. De
directeur sloeg nauwkeurig haar pres
taties gade en zag in haar de toekom-
- stige „ster" van zijn circus.
Voor de clown Flip was door de dood
van Bianco een tijd van inspannend
oefenen aangebroken, hij toch moest de
taak van Bianco overnemen en zich
oefenen voor de „dodensprong". Flip
had nu fijn zin. Hij deed reuze zijn
best en probeerde door hard te wer
ken het verwijt te verdringen de oor
zaak te zijn van de dood van Bianco,
want die gedachte liet hem geen rust.
Steeds weer kwamen de omstandighe
den waaronder alles gebeurd was, hem
klaar voor de geest: het hevige on
weer. daarna het onklaar worden van
het licht in de verblijven van de wilde
dieren; hoe hij bij het aansteken van
een kaars de onvoorzichtigheid beging
de lucifer in het hooi weg te gooien en
hoe daarna een klein brandje ontstond.
Onmiddellijk gooide hij toen een em
mer water, die in zijn nabijheid stond,
over de vlammen, die toen spoedig
doofden, maar door zijn felle kreet:
„brand", had hij Bianco, die juist klaar
stond voor de dodensprong" zenuw
achtig gemaakt. Door die alles door
dringende kreet was Bianco weifelach
tig geworden, hij nam zijn sprong niet
zuiver, met het noodlottig gevolg. Neen
Flip had nooit kunnen vermoeden dat
zijn jaloersheid zo vreselijk gestraft zou
worden. Die gedachte liet hem geen
rust. Hij deed al het mogelijke om Li
sette te helpen en Yvonne in het oefe
nen bij te staan. Ook nam hij de dres
suur vr»n Caro over.
Met Janka ging het niet veel beter.
Ofschoon ze medelijden had met Ma
dame Lisette werd ze steeds knorriger.
omdat de twee jongens bijna geheel
aan haar zorgen werden toevertrouwd.
De jongens groeiden voorspoedig maar
ze werden met de dag ondeugender en
juist omdat zij zo vaak uit haar hu
meur was en ze dan streng strafte, ge
hoorzaamden zij haar dikwijls niet.
Moeder Lisette maakte zich grote zor
gen over haar jongens. Overal zaten
ze bij en aan en meestal op verboden
terrein. De verblijven van de wilde
dieren waren een grote aantrekkings
kracht voor hen maar ze waren ver
boden voor hen. Wanneer hun moeder
met Wittekind aan het oefenen was en
ze van Janka weer de nodige standjes
en oorvijgen hadden gekregen zochten
ze hun toevlucht bij een Indiaan die als
„slangenbezweerder" en „degenslikker"
optrad in het circus. Doodstil konden
ze dan lange tijd. met verbazing zitten
kijken in het afzonderlijke hoekje van
de tent waar de Indiaan geregeld oefen
de. Daar waren ze zo stil als een muis
er. dachten aan geen boze Janka.
YVONNE MAG OPTREDEN
Groot was de spanning onder de cir
cusmensen en niet het minst bij Lisette
en Yvonne zelf toen het zo ver was en
ze oud genoeg was om een deel van het
programma voor haar rekening te n°-
men en ze met haar ponny voor het
publiek zou optreden. Voorlopig zou ze
samen met haar moeder optreden in het
nummer „schoonrijden". Op de aan
plakbiljetten stond haar naam naast
die van haar moeder vermeld met gro
te gekleurde letters.
Nadat haar moeder de toeschouwers
in verrukking had gebracht door haar
mooie staaltjes van schoonrijden en het
applaus nog weerklonk, kwam Yvonne
in haar fonkelnieuw schitterend rij-
costuumpje op haar ponny gezeten de
arena ingereden. Het publiek klapte
weer enthousiast en Yvonne boog en
wuifde en groette naar alle kanten
Angstig joeg haar hartje toen de ponny
door het lawaai wat onrustig werd.
maar zodra haar moeder op Wittekind
naast haar kwam rijden was ze weer
kalm en had alle aandacht
muziek. Juist op de maat moest ze
•erken; al tientallen malen had ze ge
oefend en toen de ponny voelde dat
zijn meesteres hem kalm en vastberaden
bestuurde, gehoorzaamde hij haar da
delijk. Het was een lust voor het oog
te zien hoe de kleine paardrijdster haar
ponny in haar macht had. De directeur
wreef zich in de handen van plezier,
dit nummer zou „inslaan" bij het pu
bliek. Het werd een ware ovatie toen
Lisette en Yvonne naast hun paarden
staande buigend dankten. De loopbaan
als „paardrijdster" was voor Yvonne
begonnen. Avond aan avond zou ze nu
optreden en voor het gezin mee helpen
geld verdienen.
De grote Amerika-reis was door de
dood van Bianco uitgesteld maar nu
Yvonne zoveel succes behaalde in haar
nummers dacht de directeur er over de
onderhandelingen weer aan te knopen
en binnen afzienbare tijd te vertrek
ken. Als koorddanseres moest Yvonne
ook oefenen zodat ze in Amerika ook
als zodanig zou kunnen optreden. De
onderhandelingen hadden het gewens
te resultaat en met spoed moest alles
voor het vertrek in orde gemaakt wor
den.
De jongens waren lastiger dan ooit.
Lisette moest helaas te veel van hun
opvoeding aan Janka overlaten.
(Wordt vervolgd)
Corric Hoogeveen, Zwartewcg 16,
Noordwijk. Dat heeft lang geduurd hè
Corrie. eer je een antwoord in de krant
kreeg. Ik hoop dat je in die tijd weer
helemaal beter bent want het valt niet
mee om maar steeds op bed te moeten
liggen. Die tekening met het Zwitserse
huisje en de bergen heb je zeker van
een plaatje nagetekend. Of ben je wel
eens in Zwitserland geweest? Je ver
haaltje krijgt vandaag ook een plaatsje.
VERDWAALD IN DE BERGEN
Tonnie en Marga woonden samen met
hun ouders aan de rand van de Zwit
serse bergen, een heel eind van het
kleine dorpje Paltz. Hun vader was
boer en had 5 koeien, 2 schapen, 15
kippen, 1 paard en 4 vette varkens.
Eens op een mooie zonnige dag zou
den Tonnie en Marga samen een eind
gaan skiën. Ze hadden van vader ieder
een stel latten cadeau gekregen en wa
ren er reuze gelukkig mee. Ze zouden
met het treintje naar een hoge berg
gebracht worden; er waren nog meer
mensen in het treintje, die gingen ook
I skiën. Op de top aangekomen deden ze
I meteen de ski's aan en gleden naar be
neden. Het ging heerlijk, maar telkens
I moesten ze weer naar boven en dat
kei weer hogere besneeuwde toppen en
geen mensen meer, die waren allemaal
al naar huis gegaan. Stil gingen ze te-
Ten elkaar aan zitten want ze waren
doodmoe en het duurde niet lang of ze
vielen in slaap.
Thuis waren ze ongerust geworden.
Vader vond dat ze veel te lang weg
bleven. Hij waarschuwde de politie, die
dadelijk met enige mannen er op uit
trok om de kinderen te zoeken. Met
grote schijnwerpers werden de bergen
aan alle kanten afgezocht en na enige
urén vonden ze de slapende kinderen,
verkleumd van de kou. Ze werden toen
thuisgebracht en zo vlug mogelijk in
bed gestopt. Voortaan zouden ze nooit
meer zo ver de bergen ingaan.
Tini van Bcnnekom, Rijndijk 338, i
Hazerswoude. Ik denk dat de deken, die
iullie op school breien, al lang klaar is,
want het heeft lang geduurd hè, eer ik
je briefje beantwoord. Schijf nog eens,
hoe het er mee staat.
Engelina van Steyn, Welpoortseweg
9, Zocterwoude. Ik kan me best voor
stellen dat je zo genoten hebt van die
missiefilm. Dat is altijd heel mooi. Heb
je nog een tas gekregen met St. Nico-
Nellie Schrama, Beatrixstraat 7, Sas-
l~ senheim. Jij kunt voor moeder al een
I fijne hulp zijn. Zo'n meisje uit de vijfde
klas kan al aardig meehelpen. Hoe
het met de gymnastiekuitvoering? Al
geweest? Groetjes ook aan je vriendin
Tini.
Jopie Straver, Leidseweg 21, Oud-
Adc. Dank je wel voor de raadsels, die
krijgen vast wel eens een plaatsje. De
uitdrukking: „een kou pakken", wordt
heel dikwijls gebruikt.
Connie van Veldhuizen, Haagweg 46,
Leiden. Dat was boffen hè Connie, om
een boek te winnen. Heb je het al
uitgelezen?
Jacques van Breukelen, Stadhouders
laan 34, Leiden. Heb ik je naam ook
niet gelezen bij de prijswinnaars van
de „vacantiebezigheden"? Doe maar
dikwijls met ons mee, dan win je vast
ook bij ons wel eens een prijs. Dag
Pet Langelaan, Beatrixstraat 11, Sas- vent. vraag eens of je zusjes ook mee
senheim. Eindelijk hè Piet. Zeker al I doen. Groeten ook aan vader en moe
dikwijls uitgekeken. Ik was heel blij de£\
met je briefje. Groeten ook aan je Wetje Baas Hollandsekade 1, Noor-
broertjes en zusjes. I den- Wat hebben jullie buitenkinderen
het toch fijn. altijd zo buiten te kun-
Me' den Hollander. Dorpsstraat 70 j w j we| dat er vee,
Oegstseeat Fijn dat je ook zo graag kinder^ de stad op ecn klein b0.
het vervolgverhaal leest Het WOTdt nu venhuisjc woncn en nooil zo heerlijk
spannend hè Dag Biet, schrijf ons nog kunnen ravotteni zoa,s juUie doen? Dag
maar dikwyls. 1 meiske! v
Wilbert de Haas, Hoofdstraat 262, Cokkie Schuur, Zuidbuurtseweg 22,
Sassenheim. Gaat het op school ook zo Zoeterwoude. Dat vindt je zeker wel
goed Wilbert? Je moet maar veel voor- prettig om in de winkel te helpen. Mag I
lezen aan je kleine broertje. Dag jon- j je 00k gj wegen? En dan maar zorgen,
gen. dat de zuurtjes en snoepjes niet in je I
Josje Alkemade, Kerkstraat 22, Noord- mond terecht komen. Als ik eens langs
wijk. Je verhaaltje bewaar ik meisje, kom, op de fiets, kom ik vast eens wat
Vandaag moet ik nog veel briefjes be- bij je kopen.
antwoorden. Je briefje zag er keurig Hcnnie van Rfjn, Katwijksestraat 19,
netjes uit. i Noordw(jk-B. Geen tijd gehad voor een I
briefje Hennie? Volgende keer zeker.
Ineke en Dora SIoos, Vaartkade 9,
Leiden. Welkom twee nieuwe nichtjes.
Leuk, dat jullie de kinderkrant zo graag
lezen. Maar niet kibbelen er om hoor!
Nel v. d. Geest, Watertje 19, Zoeter
woude. Maar Nel wat een fijne lange
brief heb je me gestuurd en wat kun
nen jullie thuis gezellig Sint Nicolaas
vieren. Doe maar trouw mee, dan win
je vast wel eens een boek.
Ludo de Haas, IJmuiderstraat 11,
Noordwijk-B. Altijd vind ik het weer
even prettig zo'n oude bekende tussen
de stapel briefjes te zien. Je was toch
niet ongeduldig geworden Ludo?
Bea Weyermans, Kempenaerstraat 44,
Oegstgeest. Hoe gaat het nog op school
bij de nieuwe juffrouw? Is de pakjes
avond nog leuk geweest? Zeg Bea, zou
je het volgend briefje met inkt willen
schrijven, dat staat veel netter.
Reentje George, Langenhorststraat 48,
Voorschoten. Ik geloof dat je ook een
nieuw nichtje bent. Heb ik dat goed ge
raden?
De kinderen Giezen, Maresingel 56,
Leiden. Jullie vragen of ik ook veel
gehad heb van Sint Nicolaas. Nou en
of hoor, ik ben dubbel en dwars tevre
den. Dag kinders.
Kinderen Rcmmerswaal, Hellegats
polder, Sassenheim. Dat was me even
een fijne dikke brief van jullie. Liefst
drie oplossingen. Prachtig, zo maar
doorgaan.
Jopie Homan, Bijdorpstraat 15, Sas
senheim. Zeg Jopie schrijf voortaan een
briefje bij je oplossing, dat vind ik al
tijd veel aardiger.
Cobi en Wim Huigsloot, Zuidhoek 25,
Roelofarendsveen. Eindelijk hè kinders,
vandaag een briefje. Ja, alle kinderen
willen wel graag eens een boek win
nen. Blijven meedoen dan heb je tel
kens een kans.
Henny Kret, Schafferstraat 18, Noord-
wyk a. Zee. Jij gaat nu met die gewei -
l dige stormen, zeker wel eens naar de
I zee kijken? Ik vind het altijd prachtig
om te zien. Jammer echter, dat er dan
zoveel mensenlevens verloren gaan.
44. Nauwelijks was het hoofd van
de booswicht in de buitenlucht ver
schenen of Basli's handen grepen toe.
Geoffrey Wicked werd uit zijn pant
serwagen getild alsof hij een post
pakketje was. Bim hield de hand
boeien die Basli altijd in zijn rechter
jaszak droeg al klaar toen er een
paar handen verschenen. Zo werd ook
de tweede man geknipt. „We zullen
ze maaï weer naar de politie bren
gen", zei Basli zuchtend. „Dit is al
minstens de vijfde keer dat ik Geof-
fry Wicked bij de politie aflever."
En zo gebeurde het. Een half uur
later reed Basli met de gepantserde
auto van Wicked door de poort van
het naastbij zijnde politiebureau. „Wij
komen U een gangster brengen", zei
Bim tegen de commissaris. „Hij heet
Geoftry Wicked", voegde Basli eraan
toe. „Maar dat is één van onze be
kende staatsvijanden", zei de com
missaris. U komt in aanmerking voor
een geweldige beloning." „Laat de
beloning maar zitten", zei Basli ver
moeid. „Hoe meer geld ik bij me
draag, hoe lastiger de mensen het
mij altijd maken."
