Verbondsraad van de K.A.B.
A. C. de Bruyn over sociale arbeiders-vraagstukken
De toestand in de broodbakkerij
Dr Drees in de Ver. Staten
De „Radmar" wil niet vlotten
DINSDAG 15 JANUARI 1952
DE LEi.-of COURANT
OMEEDE BLAD - PAGINA 1
at de shag!
degoi/d gele VIRGINIA!
(Van onze correspondent).
NIEUWENOORD, 13 Januari.
Voor het eerst sinds de officiële
opening heeft het vacantie- en rust
oord van de K.A.B. de Verbonds-
raadsvergadering gehuisvest. Voorzit
ter A. C. de Bruyn heeft in zijn ope
ningsrede aan dit feit herinnerd en
verder zich bezig gehouden met ac
tuele aangelegenheden. De materiële
positie van de arbeiders wordt moei
lijker, zei hij, en ons land is econo
misch gesproken van andere lan
den afhankelijk. Aan bepaalde lasten
valt dus niet te ontkomen, maar.
dan moeten ze rechtvaardig over al
len worden verdeeld. De arbeiders,
aldus de heer De Bruyn, dragen reeds
ruimschoots hun deel bij, ofschoon de
lonen minimaal zijn. Als nu de ar
beiders offers brengen, waarom wor
den dan niet onnodige luxe-uitgaven
elders tegengegaan?
Men benijdt de arbeiders wel eens
om hun sociale zekerheid; maar die
is, volgens de spreker, minimaal. Dat
een arbeider ook geen reserves heeft,
is betoogd door de directeur van de
Maastrichtse Staalwerken. Daarom
zijn bepaalde verzekeringen nodig.
„Weten de heren, die begerige blik
ken naar de arbeiders slaan, aldus de
Verbondsvoorzitter, niet, dat er des-
verlangd nog plaats voor hen is bij
de Hoogovens, de Mijnen en andere
soortgelijke werkgebieden?"
Het loonbeleid.
Na zeven Jaar centralistisch loon
beleid is er geen reden de teugel
enigermate te vieren. De heer De
Bruyn dacht eerder aan compensatie.
En hij vond het onbegrijpelijk, dat
de Regering heeft nagelaten een com
pensatie verplichtend op te leggen,
zodat de zwaksten werden gedupeerd.
Een terecht beroep op de arbeiders om
mee te werken tot verhoging van pro
ductie, heeft nochtans consequenties.
Daarbij haalde spr. een gedachte aan
van dr. Kuylaars S.J., om de arbei
ders te doen delen in de kapitaalver
groting; en hij verwees naar een
brochure van Emile van Oppen over
„De Sociaal-Godsdienstige opbouw
van mijn bedrijf".
De P.B.O.
Aangedrongen werd op uitvoering
van één bedrijfsvereniging per be
drijf; de aard van bepaalde werkge
legenheid is uitermate onzeker en
met de P.B.O. gaat het nog niet naar
wens. Nochtans is die P.B.O. een
„laatste genade" genoemd; zij is ur
gente noodzakelijkheid. De heer De
Bruyn wees ook hierbij op „voorzich
tigheid" en „geleidelijkheid" wat bij
de overheid de klok slaat. Heeft hij
minister Albregts goed begrepen, dan
komt er o.m. in de groot-metaalin
dustrie blijkbaar geen bedrijfschap,
omdat de werkgevers het niet willen.
De K.A.B. zal de loop van zaken
nauwgezet volgen en mede wegens
de toekomst, haar houding bepalen.
Ook zal zij uitzien naar andere vor
men van maatschappelijke reconstruc
tie.
De voorzitter vroeg, of het langer
verantwoord is, dat in tegenstel
ling tot elders geen van onze mi
nisters voortkomt uit arbeiderskring.
Dat acht hij niet verantwoord, ge
zien de „keerwende van de tijd".
VERHOUDING TOT DE K.V.P.
Omtrent de verhouding tot de K.
V.P. zei de heer De Bruyn het vol
gende:
Van de zijde van het K.V.P.-be-
stuur is onze medewerking verzocht
bij het samenstellen van een advies
commissie Arbeidersbelangen.
Er bestaan soortgelijke commissies
voor andere maatschappelijke groe
pen.
Hoewel tegen de instelling van der
gelijke commissies binnen de K.V.P.
bezwaren zijn aan te voeren
groepsbelangenbehartiging bin
nen de K.V.P.;
mogelijkheid van met elkaar in
strijd komende adviezen;
mogelijkheid van grens-compe-
tenties, heeft ons bestuur toch beslo
ten medewerking te verlenen. Het
meende goed te doen dat sociaal-
economisch-financieel gebied niet
uitsluitend aan vertegenwoorfdigers
van bepaalde maatschappelijke groe
pen over te laten.
Hoewel kan worden erkend, dat de
samenstelling van de K.V.P.^ voor
al in bepaalde tijden, tot tegengestel
de opvattingen kan leiden, tegenstel
lingen, die om der eenheidswille uit
weg moeten kunnen vinden is wat nu
t.a.v. de z.g. groep-Steenberghe,
waarbij ook prof Duynstee was on
dergebracht, is geschied o.i., even
eens op grond van eenheidsoverwe
gingen niet zonder gevaar.
Uit een communiqué van het K.V.
P.-bestuur blijkt waartoe het over
leg met de separate groep Steen-
bergheDuynstee heeft geleid. Het
is de bedoeling, dat er een advies
college komt, „met een algemeen re-
presentatief-karakter". Afgewacht
zal dienen te worden, welke inter
pretatie aan „algemeen representa
tief" gegeven wordt.
Het D.B. van de Partij dient met
een aantal leden uitgebreid te wor
den, om dit college representatief te
doen zijn voor het Katholieke Volks
deel.
Ik dacht, dat dat college nogal re
presentatief is samengesteld. De be
doeling zal wel zijn dat er Duynstee's
inkomen.
Ook de Kamerfracties moeten een
juiste weerspiegeling zijn van het ge
hele, zich steeds ontwikkelende ka
tholieke Volksdeel. In de bedoeling
van dat verlangen zal men zich
waarschijnlijk niet spoedig vergissen.
De groep-SteenbergheDuinstee
heeft een aantal punten ter discussie
gesteld (in het communiqué opgeno
men).
Hier blijkt uit, dat de belangstel
ling van de H.H. hetgeen niet be
vreemden zal uitgaat naar zaken,
die direct de arbeiders raken.
Uiteraard is het hun bedoeling om
door middel van (hun) „representie"
in de Partij, de Partij in de door hen
gewenste richting te leiden.
De stemmen van de Steenberghe-
Duynstee-aanhangers moeten „gewo
gen" worden, omdat hun aantal op-
zich weinig gewicht in de schaal ligt.
~e Kath. Volkspartij moet het
hebben van de arbeiders- en arbei
dersvrouwen; van de boeren en mid
denstanders met hun vrouwen.
Het Partij-bestuur en de Partij
raadsvergadering dienen tot voor
zichtigheid gemaand. Men moet op
passen, dat de zorg om één stem te
winnen of te behouden er niet toe
leidt, dat er duizend of tienduizend
stemmen verloren gaan.
In het openingswoord hebben wij
gewezen op het belang, dat d massa
van de katholieke arbeiders en ar
beidersvrouwen heeft bij de politiek.
De verhoudingen zijn in Neder
land, gelukkig, nog niet zo, dat, als
in andere landen, de arbeiders over
hun eigen politieke organisatie be
schikken,
Teveel toegeven aan het betrekke
lijk geringe aantal rechtevleugelaars,
kon, op de duur, wel tot niet be
geerde consequenties leiden.
De Kath. arbeiders hebben ge
toond, bekwaam te zijn om met suc
ces hun sociale organisatie te leiden;
het kost hun, eventueel, weinig moei
te ook een politiek orgaan te stich
ten en in stand te houden.
In dat geval zouden heel wat meer
van hun mannen in publieke organen
zitting hebben, dan thans het geval
is. Men diene in de politieke sector
waarde te hechten aan het spreek
woord van de tijdig gewaarschuwde
man.
Overeenstemming met
Drakenburg.
Mededeling geschiedde, dat een
nieuwe regeling heeft geleid tot vol
komen samenwerking met het Ge
meenschapsoord Drakenburg. De K.A.
B zal de achterstallige huur tot en
met 1950 afdoen op een bedrag van
22.000. Verder is de huurprijs be
paald op /6800 voor elk volgend jaar.
De kosten van onderhoud zijn voor
rekening van Drakenburg.
Over het niet herbenoemen van de
heer Serrarcns in Genève, zei de
voorzitter, dat men het met het N.
V.V. in beginsel eens is geworden
over een rouleersysteem; het N.V.V.
zelf zal verder spreken met haar
partners.
PERSSPIEGEL
De mening van
prof. Duynstee
In de „Maasbode" sthreef F.
D(uynstee) een artikel, getiteld
„Overeenstemming", waaraan het
volgende is ontleend:
„Het standpunt, waarop de groep-
Steenberghe zich heeft geplaatst is
met nadruk in het communiqué vast
gelegd middels de lange opsomming
van punten, door de groep ter spra
ke gebracht. Daarmede is tevens
vastgelegd, dat de groep vertrouwt
op een kentering van het beleid in
de richting, welke door haar werd
vertegenwoordigd. De bereikte over
eenstemming is als 't ware de legi
timatie van de rechtse gedachten-
gang binnen de K.V.P. Deze gedach-
tengang behoort zijn plaats te hebben
in de K.V.P., in de samenstelling van
haar organen, in de samenstelling
van de fractie, in de richting van
haar programs en haar propaganda,
in de tendenzen van het politiek be
leid harer fractie. De bereikte over
eenstemming betekent in dit verband
dat de K.V.P. deze groei aanvaardt
en dat de groep-Steenberghe haar
vertrouwen uitspreekt, dat zulks in
volle loyaliteit zal geschieden
De vertrouwensrelatie gelegd tus
sen het dagelijks bestuur der K.V.P.
en de groep-Steenberghe zal in het
verder verloop van dingen tot con
crete gestalte moeten komen; zij zal
beproefd moeten worden in de reali
teit".
Hiertoe acht prof. Duynstee nog
wel een en ander nodig. Vooreerst,
dat er een vertrouwens-relatie zal
blijken te bestaan tussen de groep-
Steenberghe en degenen die de door
de groep uitgesproken opvattingen
zijn toegedaan. Het streven van de
groep is afhankelijk van de houding
der „rechts gezinde Katholieken".
Deze zouden de realiteit ten enen
male miskennen „als men zich te
rugtrekt in een steriel wantrouwen
of als men meent, dat nu alles wel
voor elkaar is, en men gevoeglijk
het edel zitvlak in de luie stoel ge
plant kon houden". De rechts-ge-
zinde Katholieken dienen de leem
ten in afdelings- en kringbesturen te
vullen en geest en richting van de
K.V.P. te beïnvloeden van binnen
uit.
En prof. Duynstee vervolgt:
„Er is echter nog een andere re
latie in het spel; de relatie n.l. tus
sen de niet-rechts of anti-rechts ge
zinde Katholieken enerzijds en de
kentering, waartoe de basis is ge
legd. Het :s begrijpelijk, dat deze
groeperingen sceptisch staan tegen
over alles wat naar een „kentering"
zweemt Het is begrijpelijk, dat ve
len een kentering verstaan als een
soort invasie van de standsbelangen
van allerlei andere groepen. Wij be
hoeven hier niet veel over te zeggen.
Als men van weerszijden er niet in
slaagt, de gemeenschappelijke basis
te vinden in de principiële visie op
algemeen welzijn en rechtsorde, als
men van weerszijden er niet in slaagt,
in een gezond Christelijk besef de
bron te vinden voor een gemeen
schappelijke conceptie, als men van
weerszijden zou beproeven het spel
te spelen op basis van klassebelan-
gen en klassetegenstellingen, dan
leidt de bereikte overeenstemming
slechts tot teleurstellingen.
Vandaar, dat wij met de grootste
nadruk willen vaststellen, dat de
kentering waarnaar de groep-Steen
berghe streeft, een principiële ken
tering is, waaronder men versta een
verdieping van de gemeenschappe
lijke uitgangspunten in het politiek
besef van het Katholieke volksdeel,
een uitbanning van weerszijden van
allerlei onzuivere gpvoelsachtergron-
den en van allerlei wantrouwen, een
versterking van de kracht onzer
principiële inzichten in het daadwer
kelijk beleid. Dit eist overleg en
geduld. Het eist ook studie. Maar
het zou een hopeloze zaak worden,
als elke principiële uiteenzetting ter
stond gelezen zou worden als een
soort ideologische camouflage van
een klassebelang. Als deze geestes
gesteldheid voortwoekert, dan is het
thans verkregen resultaat vroeg of
laat ten dode gedoemd. En dit zou
klaarblijkelijk het einde van de een
heid der Katholieken op politiek ge
bied inluiden. Groeit uit de thans
gelegde basis geen hernieuwd ver
trouwen, dan zal de strijd over een
kentering de laatste mogelijkheid
voor een vertrouwensbasis uiteen
doen springen. Dit legt een zware
verantwoordelijkheid op alle betrok
kenen. Wij durven gerust te zeggen,
dat de toekomst van geheel ons land
ervan afhangt, of de Christenen bij
machte zullen blijken de vaan van
de klassestrijd te overwinnen in een
op gezonde basis berustend vertrou
wen.
Het complex van vertrouwensre
laties, hier aangeduid, hangt inner
lijk samen; de ene vertrouwensrela
tie zonder de andere is steriel; de
vruohten van de verkregen overeen
stemming liggen daarom uiteindelijk
in handen van alle groeperingen
binnen ons volksdeel.
Het lijkt ons beter, ons in dit sta
dium te onthouden van commenta
ren op de tekst van het communi
qué. Van elementair gewicht is, dat
men de onderscheiden punten tegen
de juiste achtergrond plaatst van de
gevonden vertrouwensbasis. Wij wil
len openlijk uitspreken, dat heel deze
zaak voor ons op het principiële ter
rein ligt en dat de reële kansen op
een principiële kentering oi. door
slaggevend zijn. Zonder zodanige
kentering zou de gevestigde ver
trouwensbasis worden weggevaagd
door feller dan ooit oplaaiend wan
trouwen en door niet meer te stui
ten klassetegenstellingen. De basis
voor het geven van vertrouwen
thans gelegd. Moge Gods zegen op
de groei der verhoudingen en der
inzichten rusten".
Van verschillende zijden is daarop
hulde en dank gebracht aan de Ver-
bondsvoorzitter „die op zo juiste wij
ze weet af te weren, en aan wie
vaak scherpte wordt verweten".
Maar dat is wel eens nodig, vond
men. Verder zijn tal van andere re
acties gevolgd op hetgeen de heer De
Bruyn in zijn openingsrede had ge
zegd; er volgden „schouderklopjes"
zoals het heette, maar op bepaalde
punten ontbrak critiek, zij het een
zeer welwillende, niet. „Als het zo
stil is, heeft dat toch ook zijn na
deel".
Uiteraard zijn enkele afgevaardig
den nader ingegaan op de rechter
vleugel-politiek. De heer v. Bomme-
len (Kath. Textielarb.bond) zeide,
dat ook al zou een-derde in de K.V.
P. zijn zin willen doordrijven, men
er op moet rekenen, dat de arbeiders
niet bereid zullen zijn, hun sociale
voorzieningen prijs te geven terwille j
van hun stem.
Over het bedrijfsleven zei de voor
zitter, dat, indien de werkgevers de
socialisatie van hel bedrijfsleven zou
den willen stellen t>oven maatschap
pelijke reconstructie via de P.B.Ó.,
zij dat zelf moeten weten. Dat was
min of meer sarcastisch bedoeld, doch
in elk geval zal men zich in krin
gen van de K.A.B. weten te bera
den.
De Kath. Ned. Arbeiders-federatie,
gegroeid uit de Ned. Ind. vakbewe
ging, waarbij ook ambtenaren en on
derwijzers zijn aangesloten, is thans
met 600 leden aangesloten bij de K.
A. B. De Verbondvoorzitter vond dat
zeer belangrijk, ook vanwege de nu
gevormde bredere basis. De vergade
ring aanvaardde de concept-overeen
komst met de K.N.A.F. zonder veel
discussie.
Bestuursverkiezing.
In de vacature-H. A. Vulink werd
bij enkele candidaatstelling in het
bestuur gekozen de heer W. D. Le
lieveld. De heer Van 't Veldt, afge
treden voorzitter van de Haarlemse
Bond, blijft in dienst van het Ver
bond.
Aangenomen werd een voorstel van
de K.A.B.O. betreffende een unifor
me regeling voor het verstrekken van
bijzondere Verbondsinsignes en oor
konden. Ter sprake kwam de moge
lijkheid tot versnelde aflossing van de
lasten die op Nieuwenoord drukken,
verder de uitbreiding van het weten
schappelijk adviesbureau en de op
richting van een rechtskundig bureau
met bijkantoren.
De avondvergadering was besloten
en gewijd aan het financieel verslag
over 1950 en de begroting voor 1952.
Verder werd een besloten zitting van
Herwonnen Levenskracht gehouden.
Dinsdag komt het beginselprogram
aan de orde. het urgentieprogram en
het statuut Overheidspersoneel en het
K.A.B.-rapport over de Gemeente
klassen-indeling. We komen er na
der op terug.
Middelen tot verbetering beraamd
NU DE ACTIE tot verbetering van de broodprijs is mislukt, acht do di
rectie van de Meelfabrieken van de Nederlandse Bakkerij zich verplicht
de middelen aan te geven, waardoor de toestand in de bakkerij spoedig
enige verbetering kan ondergaan en door de sanering er van een blijven
de verbetering in de toekomst kan worden verkregen.
Persoonlijk contact is zeer belangrijk
De Nederlandse minister-president, dr. W. Drees, is Zaterdag te 12.30 uur
plaatselijke tijd, op het „internationaal"-vliegveld van New-York aangeko
men. Premier Drees werd begroet door de Nederlandse ambassadeur te
Washington, dr. J. H. van Royen, consul-generaal de Vos van Steenwijk de
gewezen Amerikaanse ambassadeur te Den Haag Seldom Ohapin, en de he
ren James Whit-e en Jerome Heldring van de „Netherlands Information
Service" Verslaggevers vroegen dr. Drees, welke onderwerpen hij te Was
hington zou bespreken. „Ik bezoek de Verenigde Siaten als minister-presi
dent van een der N. A. V. O.-landen, er is geen andere speciale reden voor
mijn bezoek. Ik heb de Verenigde Staten nimmer tevoren bezocht en in
deze tijden is persoonlijk contact zeer belangrijk"
De heer Drees verklaarde het mo
gelijk te achten dat vraagstukken als
de opbouw der Nederlandse weer
macht en het voorgestelde Europese
leger ter sprake zullen worden ge
bracht.
In antwoord op de vraag of het
vraagstuk-Nieuw-Guinea tijdens zijn
bespreking met de Amerikaanse
staatslieden ter sprake zou komen,
wees dr. Drees er op, dat dit probleem
thans te Den Haag met een Indonesi
sche delegatie wordt besproken, „en
ik zie geen reden het met een andere
mogendheden te behandelen"
Hij wees er voorts op, dat het voor
Nederland dringend noodzakelijk is
dat het in de gelegenheid v ordt ge
steld meer naar de Verenigde Staten
uit te voeren. Hy zou net toejuichen
indien de Amerikaanse invoer min
der aan beperkende bepalingen zou
HET N.V.V. ZAL TONEN
WAT HET WAARD IS."
De voorzitter van het N.V.V., de
heer H. Oosterhuis, heeft in een re
devoering in Almelo scherpe critiek
op het regeringsbeleid uitgeoefend.
Voornaamste doelwit was: de volks
woningbouw, de bestrijding van de
steeds toenemende werkloosheid en
het militaire bewapeningsprogram
ma. „De oorzaak van de werkloos
heid",- aldus de NW-voorzitter, „is
de credietvoorziening in Nederland,
een staaltje van ongebreidelde kapi
talistische staatspolitiek, die meer
dan ergerlijk is", waarna hy zeide:
„Het wordt hoog tijd, dat het N.V.V.
binnen enkele weken belangrijke
vragen aan de regering voorlegt;
maar dit niet alleen. Het N.V.V.
moet ook weten wat de regering
van plan is te doen." Komt er een
premie-lening, gaat de 4 pet. lening
door. gaat de regering haar con
sumptie-politiek wijzigen, of is de
werkloosheid, de loon- en de con
sumptie-politiek ondergeschikt aan
het militaire bewapeningsprogram
ma?, zijn een aantal vragen, die
voorgelegd zullen worden.
„Het N.V.V. kan geen militaire po
litiek aanvaarden, waarbij de arbei
ders worden vergeten; dezen zullen
zich niet weerloos neerleggen bij dit
alles.
Het N.V.V. zal tonen wat het
waard is als de regering niet op kor
te termijn haar politiek, die sociale
o'nrust veroorzaakt, herziet", aldus
besloot de N.V.V.-voorzitter zijn re
de, die bedoeld was als bijdrage tot
de feestviering vai. de jubilerende
Almelose bestuurdersbond.
worden onderworpen.
In antwoord op de vraag of Neder
land in staat zal zijn te voldoen aan
hetgeen het in het rapport-Hamman
wordt verzocht op het gebied van de
opbouw zijner strijdkrachten te ver
richten, antwoordde dr. Drees, dat dit
zou worden besproken door de ter
zake bevoegde autoriteiten van de
betrokken landen en dat het niet ver.
sta»xiig zou zijn daar thans over te
sproken. De premier wees er op dat
in het lopende begrotingsjaar geen
nieuwe opofferingen van de Neder
landse bevolking zullen worden ge
vraagd, „en dat, daar er dit jaar al
gemene verkiezingen zullen worden
gehouden de nieuw gekozen volks
vertegenwoordiging en een andene
regering zullen moeten beslissen over
de vraag of het mogelijk zou zijn in
1S53 een groter bedrag voor de Ne-
deiundse weermacht uit te trekken"
Zondag bracht minister Drees door
met .sight seeing" en het voorberei
den van toespraken.
Maandag bracht de premier in ge
zelschap met de Nederlandse ambas
sadeur in Washington, v. Royen. een
bezoek aan Bridgeport (Connecticut),
waar hij een onderhoud had met voor.
aanstaande vakbondarbeider van de
staat
Te dien einde zullen de Overheid,
de maalindustrie en de bakkerij te
zamen de zaak in studie moeten ne
men, om het volgende te bereiken:
1. De twee bloemsoorten met haar
volkomen onnatuurlijk prijsverschil
dienen op zo kort mogelijke termijn
te vervallen en te worden vervan
gen door éér bloemsoort van rede
lijk goede kwaliteit. In het handha
ven van deze twee bloemsoorten ligt
de wortel van alle kwaad
2. Indien en zolang om enigerlei
gewichtige reden hiertoe niet kan
worden overgegaan, dienen de maal-
voorschriften zodanig te worden
gewijzigd, dat een scherpe controle
op alle bloem- en meelproducenten
zonder uitzondering mogelijk wordt.
De vermalingsvoorschriften, zoals
deze thans luiden, stellen de Cen
trale Controle Dienst (C.C.D.) niet
in staat de overtredingen vlug en
voldoende te constateren.
Het type tarwebloem, bestemd voor
het volksbrood en volgens de rege
ringsvoorschriften gemalen, moet
worden vastgesteld en worden gede
poneerd en van dit type mag niet
worden afgeweken.
Worden de regeringsvoorschriften
door strenge controle goed nage
leefd, dan worden daardoor enige
centen subsidie op het volksbrood
bespaard en kan hiervan dus zonder
bezwaar van de Schatkist, minstens
één cent aan de bakkerij ten goede
komen.
Prof. v. d. Brink in
West-Duitsland
„Nederland cn Duitsland kunnen
elkaar door een gestage uitbouw van
hun economische betrekkingen we
derzijds ondersteunen. Eerste voor
waarde daarvoor is echter, dat zo
weinig mogelijk belcmeringcn aan
het economische verkeer in de weg
gelegd worden. Ook dienen zo weinig
mogelijk kunstmatige elementen te
worden gebruikt, die dc ontwikke
ling van een gezonde internationale
werkverdeling kunnen storen," aldus
verklaarde de Nederlandse minister
van economische zaken, professor J.
R. M. van den Brink, Maandagavond
tijdens een hem in Keulen door het
Duitse Industrieverband aangeboden
maaltijd.
Minister van den Brink brengt de
ze week op uitnodiging van zijn
West-Duitse collega, professor Er-
hard, een bezoek aan de Bondsrepu
bliek. Minister van den Brink, die in
gezelschap is van mr. S. Teppema,
had des ochtends besprekingen met
professor Erhard en met de staats
secretaris van buitenlandse zaken,
professor Hallstein.
Dinsdagochtend zou hy worden
ontvangen door bondspresident Theo-
dor Heuss. Hij zal voorts in de vol
gende dagen een aantal Duitse be
drijven bezichtigen.
Tijdens de rede, die minister van
den Brink Maandagavond voor het
Industrieverhand in Keulen heeft
gehouden, heeft hij bijzondere na
druk gelegd op de betekenis van de
ratificatie van het plan-Schuman,
waaraan de West-Duitse Bondsdag
enkele dagen geleden zijn goedkeu
ring heeft gehecht.
Slechts idealisten zonder reali
teitsbesef kunnen menen, dat dit ver
drag geen risico's bevat, risico's voor
Duitsland, voor Nederland, voor iede
re deelnemende staat en ook voor
Europa" zo zei hij. „Maar is het niet
waar, dat in iedere grote en goede
zaak risico's besloten zijn en dat een
risicoloze activiteit bijna steeds waar.
del-oos is? Met een open oog voor de
risico's, welke de Europese samen
bundeling in zich bergt, prijs ik mij
gelukig, dat ook Nederland dit stuk
Europese werkelijkheidspolitiek heeft
aangenomen."
VRIJGEKOMEN EN WEER GESTRAND
Het wil met de Zaterdagavond ge
strande Engelse boot „Radmar" nog
maar niet vlotten. Gistermiddag wis
ten drie Nederlandse slepers het
schip bij hoog water vlot te krijgen,
maar vlak daarop liep het weer vast.
zijn positie is nu echter veel gun
stiger geworden en men hoopt in de
loop van de dag het schip in veilig
water te krijgen. Mocht dit echter
niet gelukken, dan zal men er toe
moeten overgaan een gedeelte der Ia-
ding te lossen.
Ondertussen blijven de Nederland
se opvarenden, die Zondagnacht het
schip verlaten hebben, bij hun bewe
ring, dat de scheepsofficieren op het
moment van de stranding dronken
waren, terwijl zij er aan toevoegden,
dat het avontuur heel wat minder
goed afgelopen zou zijn, wanneer het
weer ruwer zou zijn geweest. De
Rotterdamse politie zal geen onder
zoek instellen naar de toestanden op
de „Radmar", daar het schip niet af
komstig is van een Nederlandse re
derij.
De „Agen" verlaten.
Het Franse vrachtschip „Agen", dat
schipbreuk leed onder de Engelse
kust, kan als verloren worden be
schouwd. Alle opvarenden, inclusief
de kapitein, zijn gisteren in de loop
van de dag van boord gehaald. Daar
de „Agen" zoals bekend, door midden
gebroken was, stuitte het reddings
werk op vele moeilijkheden., Ten
slotte bracht men de reddingboot tus
sen de opengereten delen van het
schip en via touwen zijn de 37 to
taal uitgeputte opvarenden van boord
gegaan. De gehele nacht van Zondag
op Maandag hadden zij op het dek
doorgebracht, terwijl de helften van
het schip een prooi van de elementen
waren en zware hagel- en regen
buien neerkletterden.
Ten slotte wordt gemeld, dat Zon
dagnacht een onder Panamese vlag
varende tanker voor Dover aan de
grond liep, doch op eigen kracht weer
vlot wist te komen.
3. Zodra, als gevolg van de stren
gere controle, blijkt dat de omzet van
het volksbrood achteruitgaat en dc
overheid dus minder subsidie heeft
te betalen, kan de bakkerij met de
aldus bespaarde gelden tevreden
worden gesteld.
4. Berekening van hetgeen de
bakkerij toekomt aan verschillen,
die ontstaan tussen de officieel toe
gestane prijzen van tarwebloem en
tarwemeel en de door bloem- en
meelproducten in rekening gebrach
te prijzen.
Vorming fonds.
Is na het bestuderen en uitvoe
ren van deze plannen de bakkerij
tevreden gesteld dan kan worden be
gonnen met de studie waarbij de
medewerking van de overheid even
min kan worden gemist om tot
een vrijwillige sanering van de bak
kerij te geraken. Om hiertoe te ge
raken, moet ten eerste een fonds hier
voor worden gevormd, als bedoeld
in het regeringsrapport Polak—
Sohilthuis. De bakkerij heeft, wat dit
punt van hot rapport aangaat, daar
op nog in het geheel niet gereageerd.
De middelen voor dit fonds zijn
door bezuinigingen te verkrijgen en
wel:
I. Bezuinigingen, die bij de dis
tributie van de grondstoffen, die aan
de bakkerij geleverd worden, kunnen
worden gevonden. Deze lopen in dc
100.000en guldens. Immers 1 cent be
sparing per zak betekent over de
jaarlijkse productie 125.000.
Deze bezuinigingen kunnen echter
alleen worden verkregen bij innige
samenwerking tussen de bakkerij en
haar leveranciers.
II. Bezuinigingen, door de goed
ingerichte maalderijen op volle
kracht te doen werken.
Is er een goede samenwerking, dan
kan het niet anders of dit fonds zal
jaarlijks voldoende baten opbrengen
om de vrijwillige sanering van dc
bakkerij binnen enkele jaren tot
stand te brengen. Verlenen alle par
tyen hieraan haar medewerking, dan
zal hierdoor de toestand van de bak
kerij zeer verbeterd worden.
„Duinrust" wordt niet
verkocht
De Stichting Duinrust heeft op
last van de bisschop van Haarlem be
sloten het pand „Duinrust" in Over-
veen, waarin op het ogenblik Neder
lands enige marinehospitaal is geves
tigd, niet aan de Marine te verkopen.
Zij wil aan het gebouw zo spoedig
mogelijk zijn oude bestemming van
tehuis voor bejaarden teruggeven.
Het schijnt, dat de kwestie marine
hospitaal nu in een stadium is geko
men aldus de „Volkskr." waar
in deurwaarder en kantonrechter
plegen op te treden. „Duinrust", dat
in 1911 gebouwd werd als tehuis
voor bejaarden, werd in 1942 door
de Duitsers gevorderd voor oorlogs
ziekenhuis. Na een bewoning van
negen maanden door de Binnen
landse Strijdkrachten werd „Duin
rust" in 1947 voor vijf jaar aan het
Rijk verhuurd. Dc Marine, die het
pand als hospitaal heeft ingericht,
wil graag eigenares van het gebouw
worden. Aanvankelijk scheen dat
ook te zullen geschieden. Het Rijk
werkte mee voor een eventuele
nieuwbouw ten behoeve van de
Stichting, de gemeente Haarlem zeg
de grond toe en een plan van prof.
Holt lag klaar. De Stichting „Duin
rust" laat echter een onmiddellijk
herstel van het gebouw als inrich
ting voor bejaarden zwaarder wegen
dan het wachten op een nieuiwe te
huis, waairvan de bouw geruime tijd
in beslag zal nemen. Het ziet er ove
rigens niet naar uit. dat de marine
spoedig uit „Duinrust" zal vertrek
ken.
DRIE JONGENS GROEVEN
TELEFOONKABEL OP.
Zaterdagnamiddag kwamen bij de
P.T.T. te 's-Gravenhage vele klach
ten binnen over gestoorde telefoon
aansluitingen. Bij een onderzoek
bleek, dat in de Carpentierstraat een
stuk dubbeldraadse telefoonkabel
van zes meter was verdwenen. Het
was opgegraven door drie vijftien
jarige scholieren, die de kabel wil
den verkopen. Alle drie zijn aange
houden. Door de diefstal werden
ruim 300 telefoonaansluitingen bui
ten werking gesteld.
PRIVé-GEBRUIK VAN AUTO'S.
De minister van Financien heeft
goedgekeurd, dat het ter kerke rij
den van invaliden en ouden van da
gen, alsmede de ritten ten behoeve
van de af en toe voor deze personeft
georganiseerde uitstapjes, door m'
belastingdienst niet als privé-gebiuuc
van de automobiel wordt beschr vd,
indien voor dit gebruik geen vergoe
ding wordt ontvangen.
