3)e £eid*se(Eou^a/nt Frans vissersplaatsje werd zijn val Praten toch beter dan vechten MILITAIRE MISSIE IN INDONESIË Weer contact te Kaesong Nederlandse delegatie naar San Francisco PIETER BRUIN IN ARREST Directeur: C. M. v. HAMERS VELD. Hoofdredacteur: L. C. J. ROOZEN KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN DINSDAG 28 AUGUSTUS 1951 42ste JAARGANG No. 12369 Papengracht 32, Tel. 20015, Adm. en Adv. 20826, Abonn. 20935. Giro 103003. Abonnementsprijs f 0.40 p. w., f 1.72 p. mnd., f 5.15 p. kwart. Franco p. p. f 5.90. - Adyert.: 15 ct. p. mm. Telefoontjes f 1.50 Generaal majoor pereira, het hoofd van de Nederlandse militaire Missie in Indonesië, die momenteel in Nederland vertoeft, heeft zo eens enige mededelingen gedaan over het werk dier missie, die in politieke kringen nogal eens wordt aangehaald als een voorbeeld van de juiste samenwerking waar door de verhouding tussen beide lan den ten zeerste zou worden bevor derd. Het uitzenden van deze missie werd, zoals men weet, opgenomen in de RTC-overeenkomst, in verband echter met allerlei moeilijkheden in Indonesië zelf, alsmede in verband met het repatriëren van de Neder landse troepen uit Indonesië en nog andere verwikkelingen, welke de volle aandacht van de Indonesische autoriteiten vroegen, was het direct na de RTC-conferentie niet mogelijk zich aanstonds een beeld te vormen van de richting, waarin de missie werkzaam zou moeten zijn noch hoe de samenstelling der missie zou moe ten zijn. Eerst toen dienaangaande voldoende contact kon worden opge nomen kon een voorlopige overeen komst tot stand worden gebracht, waarin de sterkte der missie op acht honderd man werd gesteld, het per soneel der missie zelf niet inbegre pen. Later werd echter een defini tieve overeenkomst aangegaan, wel ke zou gelden voor de tijd van drie jaar met de mogelijkheid van ver lenging en hierbij werd geen defini tieve getalssterkte vastgesteld. "Wat deed en doet deze missie nu in Indonesië? Volgens mededelingen van generaal majoor Pereira wordt het eigenlijke \verk gedaan door de drie groepen der missie, omvattende respectievelijk de land-, zee- en luchtmacht. Op verzoek van de In donesische regering heeft de zee macht de de mijnenveeg- en oprui mingsdienst ter hand genomen en dat verklaart dan ook het grote aantal missieleden in deze groep namelijk duizend man. Dit werk is echter 1 Juli 1951 beëindigd, waarna deze groep werd ingekrompen tot 250 man. De beide andere groepen nu en dat is het ei'genlijke werk van deze missie houden zich bezig met de vorming van een Indonesisch kader voor de opbouw van de Indo nesische strijdkrachten, waartoe men zich vooral toelegt op de vorming van instructief personeel, waarvan een klein gedeelte kader, na de vor ming in Indonesië zelf, in Nederland verder wordt geschoold. Voorts wer ken kleine groepen samen met de In donesische territoriale commandan ten. Meer dan deze feitelijke gegevens interesseert ons de geest van samen werking tussen de Indonesische en Nederlandse militaire autoriteiten al daar, welke meer dan eens door de Nederlandse autoriteiten aan econo mische èn industriële kringen alhier ten voorbeeld is gesteld. Er zijn namelijk in de Nederlandse pers al eens uitlatingen te lezen ge weest over de appreciatie in Indone sië ten aanzien van de Nederlandse militaire opleiding, waarover ver deeldheid zou bestaan, aangezien men in Indonesische militaire krin gen aldus zou Fedeneren, dat een militaire macht, die van Japan de oorlog verloor, niet de eerste in aan merking komende is om de weer macht van een andere natie op te bouwen. Een ander bezwaar was, dat de nota's en adviezen, welke door de Nederlandse missie werden geprodu ceerd. grotendeels toch maar terzij de werden gelegd en in Nederlandse kringen zou men daaraan dan nog toevoegen of het niet beter zou zijn het Nederlandse belastinggeld voor Nieuw-Guinea te besteden dan voor de opleiding van een Indonesische weermacht. Door generaal-majonr Pereira ech ter werd de verhouding tussen de Indonesische en Nederlandse militai ren uitstekend genoemd. Het ging hier immers niet om oorlogservaring maar om organisatietalent. Door het werk van de Nederlandse missie was het onderling vertrouwen zeer ge groeid en men kan acte nemen van zijn verklaring, dat er van het ge- den geen sprake is, daar de gehele missie door Indonesië wordt betaald. Het is prettig vën het Hoofd der Nederlandse Missie in Indonesië, ge neraal majoor Pereira, te vernemen, dat de appreciatie in Indonesië voor het werk der Nederlandse missie be paaldelijk groot is en dat men ook daar streeft naar een goede samen werking. De berichten, welke zo nu en dan uit Indonesië komen en die spreken van moorden en aanslagen in een land een zeer groot land dat na de „omwenteling" de rust nog niet heeft verkregen, welke het behoeft, zijn niet geschikt om het wederzijds vertrouwen te versterken. Te min der wanneer men die berichten los van de verhoudingen en plaatselijke ontwikkeling, dus op een afstand, beoordeelt. Er gaan nog vele jongeren opnieuw naar Indonesië, jongeren, die niet be last zijn met het verleden en die zich beter zullen kunnen aanpassen aan wat daar nu groeiende is dan zij, die de beste jaren van hun leven in het oude Indonesië doorbrachten en die zich aan de nieuwe toestanden niet zo gemakkelijk meer kunnen aan passen. Indien dit zo is, blijft er in Indo nesië toch nog een grote taak voor ons, een taak. waaraan wij ons min der dan ooit mogen onttrekken, als wij weten, dat er in andere landen door de Indonesische regering wordt gezocht naar leiders op economisch gebied om onze taak over te nemen. Onze taak. dat wil zeggen, de taak, die de Nederlanders volbrachten in de afgeloüen decennië. Als er tussen hen en de Indonesiërs niet het ver trouwen is, dat er voor dat werk moet zijn en psychologisch is dat van beide zijden zeer wel te verkla ren dan moet hun taak zo snel mogelijk worden overgenomen door jongeren die met een tabula rasa staan tegenover de nieuwe ontwik keling aldaar. Als de Nederlandse militaire mis sie in Indonesië, die toch allerminst uit homines novi bestaat, kans ziet in de militaire sector dit wederzijdse vertrouwen te ontwikkelen en tot groei te brengen, heeft zij voor de toekomst van Nederland én van In donesië voortreffelijk werk gedaan. Gesneuveld in Korea De Nederlandse regering maakt bekend, dat tot haar leedwezen op 14 Augustus aan te voren bekomen verwondin gen is overleden soldaat le kl. C. H. Trebels, van het Neder landse detachement Verenigde Naties. Soldaat Trebels was 21 jaar. ongehuwd en afkomstig uit Soerabaja. Noordelijken willen een nieuw onderzoek De Noordelijken hebben zulks als voorwaarde voor een hervatting van het afgebroken wapenstilstands- overleg voorgesteld, dat generaal Ridgway verbindingsofficieren naar Kaesong zendt, om tezamen met communistische officieren, nogmaals een onderzoek naar de beweerde in cidenten in te stellen. Hieruit putten waarnemers een aanwijzing, dat de Noordelijken de besprekingen niet definitief willen afbreken, al uiten dezen in hun antwoord op generaal Ridgway's boodschap in scherpe taal de beschuldiging, dat de geallieerden verantwoordelijk zijn voor de inci denten te Kaesong. INCIDENT NIET IN ELKAAR Met het nu voorgestelde onderzoek willen de communisten „de absolute geldigheid" van hun protest aantonen omdal slechts op die wijze „een ga rantie voor de voortzetting der onder handelingen' kan worden verkregen. Uitvoerig ontkennen de Noordelij ken in hun antwoord dat was on dertekend door de Noord Koreaanse premier Kim Il-soeg en de Chinese opperbevelhebber in Korea, generaal Peng Tehhoeai en dat door radio-Pe king in het Engels werd omgeroepen dat zij het incident in elkaar zou den hebben gezet. Hieraan werd toe gevoegd dat het antwoord van gene raal Ridgwa> (van Zaterdag) als absoluut onbevredigend"' wordt be schouwd. Dinsdagmorgen om 11.40 uur (pl tijd) is een verbindingsofficier van de delegatie 'dex V. N. per hefschroef- vliegtuig naai Pan Moen Djon ver trokken om een boodschap van de communisten in ontvangst te nemen. De Noord-Koreaanse kolonel Tsjang zei kortaf: „Dit is /oor generaal Ridg way", toen hij het document aan de officier overreikte. Gewonde Nederlandse vrijwilligers Franse, Nederlandse en Belgische gewonden uit Korea zijn Maandag met het troepenschip „Empire Pride" (Brits) te Liverpool aange komen. De gewonden werden met ambu lances van de marine naar zieken huizen overgebracht. Het is de bedoeling de Neder landse gewonden zo spoedig moge lijk per vliegtuig naar Nederland (vliegveld Valkenburg) over te brengen. AFT meldt, dat zich 18 Neder landse gewonden aan boord bevon den en zes Belgische Het troepen- transportschip heeft nog 1500 mili tairen uit het Verre Oosten aan boord. ^OWEL NEDERLAND als Indonesië zal een delegatie afvaardigen naar de conferentie over het Japanse vredesverdrag in San Francisco. De Nederlandse regering zal, zo verneemt het A.N.P., haar bezwaren tegen het ontwerp-verdrag handhaven en in dit verband zich de ondertekening van het verdrag voorbehouden. Minister Stikker zal aan het hoofd staan van de afvaardiging, terwijl de Nederlandse ambassadeur in de V.S.. dr. J. H. van Royen, als zijn plaatsvervanger zal optreden. IN EEN LASTIG PARKET. De „New York Times" van giste ren schrijft, dat Nederland ongerust is over zijn onmacht om te bereiken, dat de Nederlandse amendementen op het ontwerp-verdrag in overwe ging genomen worden. Intensieve di plomatieke gedachtenwisseling met Washington zou to nu toe slechts een vage belofte opgeleverd hebben om te zien wat gedaan kan worden om aan de Nederlandse eisen tege moet te komen. De Nederlandse delegatie naar de conferentie te San Francisco ver. keert in een lastig parket: aan de ene kant is het uiteindelijke ont werp op drie punten onaanvaardbaar, doch aan de andere kant wil Neder land voorkomen, dat het met de Sow- jet-Unie en de „satelietstaten" zal worden geklassificeerd als voerders van obstructie, zo gaat het blad ver bruik van Nederlandse belastinggel- der. Volgens de „New York Times" be treffen de (drie) voor Nederland on aanvaardbare punten het afzien van herstelbetalingen, de schadeloosstel ling van voormalige gevangenen en het nakomen door Japan van de be perkingen op de visserij. De Russische delegatie naar de conferentie te San Francisco is Maandag met de „Queen Elizabeth" te New York aangekomen. De lei der der delegatie, de plaatsvervan gende minister van buitenlandse za ken Gromyko, verklaarde tegenover journalisten: „De Sowjet-Unie zal op de conferentie voorstellen doen voor het opstellen van een vredesverdrag met Japan; de aard dezer voorstel len zal eerst tijdens de beraadslagin gen bekend worden gemaakt" Jiindeten genieten aan pcióAe Cucht en atyAeid De stichting „Het vierde Prinsenkind", die ten doel heeft kinderen, die oorlogsslachtoffer zijn, zowel invalide kinderen als oorlogswezen een prettige en onbezorgde vacantie te bezorgen, heeft ook nu weer verschillen de kampen georganiseerd. In het kamp „De oude Molen" te Well, zijn twee kampen voor invalide kinderen, een voor de leeftijd van 9 tot en met 14 jaar en een voor 15 tot en met 20 jaar. Ook is er een kamp te Baer- schot. Dat het water bij kampen een onmisbaar element is, tonen de beide foto's. Op de linkse foto geven de meisjes van het kamp Baerschot bij Tilburg de voeten een goede beurt in het waslokaal. Op de rechtse foto nemen de jongens van het kamp „De oude Molen" een frisse duik in de Maas. Men geloolt, dat het stuk een af schrift is van de Maandag door Radio- Peking uitgezonden boodschap. GEMATIGDE TEGENAANVALLEN. Aan het centrale en het Oostelijke front in Korea hebben de communis ten een golf van gematigde tegënaan. vallen ingezet In de sector aan de Oostkunst maakten de Zuid-Koreanen ten Noord-Westen van Kansong vor deringen tegen verbeten tegenstand Ten Zuid-Oosten van Pjongjang ten Zuiden en Zuid-Oosten van Koensong en ten Noorden en Noord-Westen van Janggoe vielen de communisten in compagnie-sterkte aan De ver bondenen boden over het algemeen de aanvallen het hoofd, doch ten Noord-Oosten van Janggoe trokken zij iets terug. De Zuid-Koreanen veroverden in het gebied van Kansong een heuvel en sloegen vervolgens met de artille rie een tegenaanval af De atoombomvoorraad der Ver. Staten Volgens een redacteur van het Amerikaanse tijdschrift „Look" vor men de Verenigde Staten per jaar een voorraad van ongeveer 250 atoombommen. Volgens „redelijke schatting" zou het aantal in voorraad opgeslagen atoombommen in de komende twee of drie jaar „verdubbeld of verdrie dubbeld" worden, aldus het blad. In een exclusief vraaggesprek met een redacteur van het blad, Stephen White, heeft de voorzitter van de Amerikaanse commissie voor de atoomenergie, Gordon Dean, ver klaard, dat de Verenigde Staten wer ken aan de vervaardiging van de wa terstofbom, hoewel leidende geleer den op het gebied der atoomenergie hem hadden medegedeeld, dat vol gens hun mening geen waterstofbom ,op onze planeet" vervaardigd kan worden. Ridq.iju.ay.'i antuuuPid aan de Qatnmuniilen De woordvoerder van het Indone sische ministerie van Defensie heeft meegedeeld, dat een actie teeen de voormalige guerilla'sin Zuid-Ce- lebes, die een dag voor hun over gang naar de APRI (Indonesische strijdkrachten) naar het binnenland vluchtten, is begonnen. Tot dusver zijn er geen gevechten gaande, aan gezien de ex-guerilla's elk contact met de APRI vermijden. Na het stopzetten van de onderhandelingen te Kaesong door de com munisten, die de strijdkrachten van de Verenigde Naties ervan beschul digden, de neutrale conferentie-zóne te hebben, geschonden, heeft Gene raal Matthew B. Ridgway een antwoordnota opgesteld, waarin hij alle beschuldigingen ontkende Hoewel de nota was gesteld in koele enigs zins honende bewoordingen, werd toch de mogelijkheid opengelaten tot hervatting van de onderhandelingen. Op de foto de Zuid-Koreaanse Lt-kolonel Lee Soe Young (rechts), die de antwoord-nota overhandigt aan de eerste verbindingsofficier van de communisten, Chang. Een schuwe, vermoeide jongen was opgelucht na zijn arrestatie GEDURENDE 4 MAANDEN zijn de diverse politiebureaux hier in Ne derland zo op gezette tijden opgeschrikt met de alarmkreet: „Pieter Bruin". Deze naam was voldoende om het hart van iedere rechtgeaarde politie man iets sneller te laten kloppen. „Pieter Bruin" klonk het en de dorpsveldwachter, die in zijn hart overtuigd was, dat men op het dorp zijn eminente kwaliteiten onder schatte, zag terwijl hij naar zijn fiets rende visioenen van ccn groot bureau in Amsterdam of Den Haag, waar een grootse carrière voor hem gereed lag. „Pieter Bruin" en de agent in Rotterdam keek gejaagd om zich heen en rende zonder mopperen door de felle slagregens, omdat hij achter die naam een einde zag van zijn rondjes-lopen. Ook voor de burger had de naam iets fascinerends. Mocht men onder een borrel of een kopje koffie elkaar toevertrouwen, dat het toch maar een gewiekste knaap was, die de politie hem wel nooit zou vinden en dat men hoopte.niet zodra hoorde men eon gerucht, dat de roemruchte Pieter in de buurt moest zijn, of alle romantiek en stille bewondering ver dween en eerzame huisvadertjes werden bloeddorstige speurhonden op zoek naar de buit, die hen met duizend gulden beloning uit de dagelijk se zorgen zou halen en hen met één klap „man-in-b<*nus" zou maken. Het scherm is gevallen. En nu is het scherm gevallen. Politiemannen, die via Piet een j grote toekomst zagen, zullen een j nieuw treedje op de maatschappelijke j ladder moeten opzoeken en huisvader tjes kunnen beter een lot in de Staatsloterij gaan kopen, om uit hun i zorgen te geraken. Gisterenmorgen, is het voorwerp i van veler fantasie en bewondering, in j een klein Frans vissersplaatsje ten val gekomen. Vier maanden lang heeft Pieter Bruin, de 21-jarige jongen uit Am sterdam, die op geraffineerde wijze de gemeentewerken van Amsterdam, waar hij werkte, 113.000 gulden lich ter wist te maken, de sterke arm der gerechtigheid weten te ontlopen. Piet was geen stomme jongen. Hij begreep precies, waar hij niet moest komen, waar zijn aanwezigheid op zou vallen en waar mensen zouden zijn, die hem zouden herkennen. Een maand geleden verraste hij zijn col lega's met een grote taart, waarop hij „Australië?" had laten spuiten en menig man zag Piet daar in de woeste prairies leven, als een rijke avontu rier. Piet met de oren. Zover is Piet echter niet gekomen. Misschien was de stap hem te groot, misschien heeft hij er geen kans toe gekregen. Hoe het zij, veel verder dan Zuid Frankrijk heeft zijn ton hem niet gebracht en als we de eer ste berichten horen, dan Heeft deze 113.000 gulden hem niet veel plezier opgeleverd. Piet had n.l. een pech: zijn oren. Mocht het voor een buitenstaander niet zo erg opvallend zijn, voor Piet zelf waren zijn oren van een afme- ting, die nauwelijks te torsen waren voor een gewoon mensenkind. Overal in Europa, waar hij kwam, zag hij zijn beeltenis aangeplakt; voor poli tiebureaux, op stations, ja zelfs op het witte doek van de bioscoop. Zijn oren werden hem een obces- sie. Hij durfde zich ten slotte over- tc vertonen en kreeg iets zonderlings over niet iets geji zich. Zoals vele mensen, die in een zwak ogenblik een misdrijf hebben bedre ven, werd Piet de last te zwaar, de jacht die op hem gemaakt werd kon hij niet als een sport zien ondermijnde hem. Toen hij gisterenmorgen in een jeugdherberg van het vissersplaatsje La Ciotat uit zijn slaap gewekt werd en enige politiemannen om zijn krib zag staan, moet het voor hem een opluchting geweest zijn, dat alles voorbij was. Zijn arrestatie wa dan ook geen wild-west avontuur. Slechts even trachtte hij nog zijn indentiteit te ont kennen, maar dan bekende hij en „de weg terug" maakt hij als een opge luchte, bijna vrolijke jongen. Door alle maanden heen, terwijl men overal de'aanwezigheid van Pie ter Bruin bij gerucht kon vernemen, werkten twee Amsterdamse recher cheurs onverdroten aan de ontkno ping van het raadsel Geen wilde be richten konden hen van hun spoor afbrengen. Zorgzaam en voorzichtig volgden zij een spoor, dat hen via Zwitserland naar Zuid-Frankrijk bracht. Toen zij zover gekomen wa ren waarschuwden zij hun Franse col- lcga|s. In* geheel Z.-Frankrijk werd de speurtocht ingezet. Dc duizenden ogen, die in de ondcrwreld van Mar seille cn aan dc luxe stranden van het Cóte d'Azur dag en nacht waak zaam zijn, zochten naar de Holland se jongen „met de oren" en ten slotte had men succes. Dc exploitant van ccn kleine jeugd herberg in Ciotat, berichtte dc poli tic, dat bij hem een vreemdeling on derdak gezocht had, die zeer gebrek kig Frans sprak en die blijkbaar niet bijster goed bij kas was, want de re kening werd hoger cn hoger, zonder dat er betaald werd. Dit keer bleek de waarschuwing juist tc zijn. Te samen met dc twee Hollandse rechercheurs Posthuma cn Woning bracht dc Franse politic gistermorgen een bezoek aan de herberg. Men bracht hen bij een slapende jongen en voor de Nederlandse in specteurs, die maandenlang het beeld van Piet Bruin voor ogen gehad had den, was het raadsel opgelost. Toen men hem wakker maakte, wilde hij zich nog redden. Hij toonde een (vals) Frans inden- titeitsbewijs en beweerde in gebroken Frans geboren Fransman te zijn, maar lang duurde zijn verweer niet. In een kleine cel, waar honderden feestende vissers hun roes uitgeslapen hebben, vond hij na maanden voor het eerst weer rust. De weg terug. Een lange weg staat de stille Am sterdamse jongen nog te wachten, voordat dit vreemde avontuur voor hem geëindigd zal zijn. De Franse politie is verbolgen op hem, omdat hij met valse papieren in hun land vertoefd heeft. Zij wil dit eerst uitzoeken, voordat zij gehoor geeft aan het Nederlandse verzoek om uitlevering. En hierna, wanneer vrouwe Justi- tia in Frankrijk haar voldoening ont vangen heeft, wacht hem het oor deel- van de Nederlandse rechtbank. Over het geld is nog niet veel be kend. Er gaan geruchten, dat hij geen cent meer bezit, dat hij in Tunis voor een millioen francs bestolen Ls. doch dit is nog allemaal erg vaag, daar de Franse politie hangende het onder zoek niet erg spraakzaam is. KoAAettqe... Er zyn Rieden, die zo hinderlijk voorkomend zijn, dat men aan egoïsten de voorkeur zou geven.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1951 | | pagina 1