TED HEATH in AVIFAUNA
Tot en met
a.s. Zaterdag
Het nieuwe Vaderland tegemoet
Justitie herkent Haags spion
als valsmunter
Twee kinderen onder het
zand bedolven
Slachtoffers van
IJsselmeer
zeilongeval op
gevonden
Amerikaans-Russische
wrijving te Oegstgeest
MAANDAG 27 AUGUSTUS 1951
DE LEIDSE COURANT
EERSTE BLAD PAGINA 2
i,Zuiderkruis" met 831 emigranten naar N. Zeeland
Het vroegere hospitaalschip s.s.
„Zuiderkruis", dat omgebouwd is tot
emigrantenschip, is Zaterdag haar
eerste reis begonnen met aan boord
831 emigranten, bestemd voor Nieuw
Zeeland. Niet alleen was dit de eer
ste reis van de „Zuiderkruis" in haar
nieuwe gedaante, maar tevens was
het de eerste maal, dat een speciaal
schip met emigranten naar Nieuw
Zeeland vaart. Tot nu toe waren de
weinige emigranten voor Nieuw Zee
land steeds via Australië gereisd.
De H-oge Commissaris van Nieuw-
Zeeland in Engeland, de heer W. J.
Gordan, was speciaal per vliegtuig
overgekomen, om de emigranten vaar
wel toe te roepen. In zijn toespraak
zeide hij o.m., dat Nieuw Zeeland
trots zou zijn, op deze groep frisse ge
zonde Nederlanders, terwijl hij de
wens uitsprak, dat de emigranten in
de toekomset* trots zouden zijn op
hun nieuwe vaderland.
Minstens de helft der opvarende
emigranten is ongehuwd Voor een
groep van 259 ongehuwde mannen
en vrouwen worden de reiskosten ge
dragen door de Nederlandse en Nieuw
Zeelandse regeringen. Voor deze groep
Aetherklanken
HILVERSUM I. 402 M.
7.00 AVRO. 7.50 VPRO.
8.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gramo-
foonmuziek. VPRO: 7.50 Dagope
ning. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15 Gra-
mofoonmuziek. 9.00 Morgenwijding.
9.15 Gramofoonmuziek. 9.30 Water
standen. 9.35 Gramofoonmuziek. 10.50
Voor de kleuters. 11.00 R.V.U.: Mevr.
A. Surink—Groen: „De moeder, het
kind en de muziek". 11.30 Voor de
zieken. 12.00 Salonorkest. 12.30 Land
en tuinbouwmededelingen. 12.33
Voor het platteland. 12.40 Orgelcon
cert. 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelin
gen of gramofoonmuziek. 13.30 Dans
muziek. 14.00 „Pension Zonneweel-
de", hoorspel. 15.00 „Die Walküre",
opera (2e bedrijf). 16.30 Amuse
mentsmuziek. 16.50 Gramofoonmuz.
17.00 Theaterorkest en solisten. 17.30
Jazzmuziek. 18.00 Nieuws. 18.15
Pianospel. 18.30 R.V.U.: Prof. R. W.
Broekman: „Het vraagteken achter
de horizon van ons leven". 19.00
Orkestconcert. 19.35 Gramofoonmuz.
19.50 „Mankracht voor de Lucht
macht", causerie. 20.00 Nieuws. 20.05
Actualiteiten. 20.15 Gevarieerd con
cert. 21.15 Antwoordman. 21.30
Operamuziek. 22.15 Strijkkwartet.
22.45 Buitenlands overzicht. 23.00
Nieuws. 23.15—24.00 Gramofoonmuz.
HILVERSUM II. 298 M.
7.00—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtend
gymnastiek. 7.30 Gramofoonmuziek.
7.45 Morgengebed en liturgische ka
lender. 8.00 Nieuws en weerberich-.
ten. 8.15 Gramofoonmuziek. 9.00
Voor de huisvrouw. 9.35 „Licht
baken". 10.00 Voor de kleuters. 10.15
Gramofoonmuziek. 11.00 Voor de
yrouw. 11.30 Gramofoonmuz. 12.00
Angelus. 12.03 Gramofoonmuziek.
12.30 Land- en tuinbouwmededelin
gen. 12.33 Pianospel. 12.55 Zonne
wijzer. 13.00 Nieuws en katholiek
nieuws. 13.20 Actualiteiten. 13.25
Amusementsmuz. 14.00 Gevarieerd
programma. 14.53 Zang en orgel.
15.15 Gramofoonmuziek. 15.30 „Ben
je zestig?" 16.00 Voor de zieken.
16.30 Ziekenlof. 17.00 Voor de jeugd.
17.45 Regeringsuitzending: Prof. Dr.
C G. G. J. van Steenis: „Kebun
Raya Indonesia te Bogor". 18.00 Gra
mofoonmuziek. 18.30 Orgelconcert.
18.45 Sport. 18.54 „Dit is leven",
causerie. 19.00 Nieuws. 19.15 Actua
liteiten. 19.23 „Hier is Europa",
Vaudeville programma. 19.52 Poli
tiek overzicht. 19.56 Gramofoonmuz.
20.00 Nieuws. 20.05 De gewone man
zegt er 't zijne van. 20.12 Gramo
foonmuziek. 20.15 Symphonie-orkest.
21.05 Gramofoonmuziek. 21.25 Ge
sprek met mijn zoon. 21.35 Gramo
foonmuziek. 22.10 Zang en orgel.
22.35 Sport. 22.45 Avondgebed en
liturgische kalender. 23.00 Nieuws.
23.1524.00 Gramofoonmuziek.
Waarom zij gaan.
Jan Annegarn uit Den Haag, een
22-jarige voormalige klerk meent:
„Geen perspectief hier meer, bo
vendien te bekrompen. Ik ga het daar
als ongeschoolde arbeider in de zui-
vel-industrie proberen" Van zijn acht
broers en zusters en van zijn ouders
heeft hij in Den Haag afscheid geno
men. Juist als verreweg de meeste
andere „vrije jongens" heeft hij in de
landmacht in Indonesië gediend, zo
dat hij meent enig idee te hebben van
de streek, waar hij naar toe gaat. „Ik
heb meet' afscheid moeten nemen en
ik weet wat het is. Zo is het beter."
Maria Lowenthal uit Ulft, een 26-
jarige steno-typiste, is een van de
meisjes, voor wie de reis betaald
wordt. „Ik werkte op een technisch
bureau in Den Haag", vertelt ze,
„maar ik wilde hier weg Zo heb ik er
met mijn verloofde over gesproken.
Nu reizen we samen naar een nieuw
vaderland. Hij is timmerman, Tonnie
Fels heet hij, net zo oüd als ik In
Nieuw Zeeland kom ik in de huishou
ding, hetzij in een hotel, hetzij in een
ziekenhuis. Mijn verloofde zal gaan
timmeren voor de House Building
Trade. Of ik veel familie heb achter
gelaten? „Schrik niet: 12 broers en
zusjes, maar vader en moeder komen
ons later na, hopen we".
Popko en Okke v. d. Velde uit Sneek 2
broers van 26 en 24 jaar, betalen de
reis zelf. „Wat het worden zal, weten
we niet," zegt Popko, „maar ik weet
wel zeker, dat ik er over 20 jaar geen
berouw van zal hebben. Hier hebben
wij geen perspectief meer". Beiden
kennen de tropen, waar zij als mili
tair gediend hebben. „Onze verloof
des komen ons in December na", ver
tellen ze nog. „We hebben ze net op
de kade achter gelaten Over 2 jaar
laten we moeder ook komen.''
Eind 1951 3700 Nederlanders
in Nieuw Zeeland.
In een redevoering, die de Staats
secretaris van Sociale Zaken, mr. dr.
A. A. van Rhijn, aan boord van het
„Zuidekruis" heeft gehouden,
noemde hij de volgende emigratiecij-
fers: in 1948 trokken 95 Nederlan
ders naar Nieuw Zeeland, in 1949 wa
ren het er 101. In 1950 steeg dit aan
tal tot 503 en dit jaar zullen bijna 3000
emigranten naar Nieuw Zeeland
kunnen vertrekken.
Verzorgd door „Roode Kruis".
Zaterdagmorgen is de Nationale
Zieken-bedevaart naar Beauraing ge
organiseerd door het Comité „Pro
Maria", van den Haag uit vertrok
ken. Onder leiding van het Neder
landse Roode Kruis, met aan het
hoofd de commandant, dr. de Ruyter,
gingen 75 zieken in vier bussen naar
het genade-oord. De organisatie was
van meet af aan uitnemend verzorgd.
Adjudant de Bruijn en vele verpleeg
sters van het Roode Kruis maakten
de tocht mede; daags te voren was
reeds een keukenwagen met kwar
tiermakers naar Beauraing gereisd
om het „noodhospitaal" in te richten.
Evenals met het zieken-triduum
haalde het Roode Kruis de deelne
mende zieken uit geheel de stad op;
daarmede was het reeds om 6 uur in
de morgen begonnen. De overige
deelnemers kwamen op eigen gele
genheid en namen piaats in een vijf
de bus. Het waren de leden van het
Katholieke Dameszangkoor „Dozilé"
uit de Brandstraat, die overigens ge
heel ten dienste van de zieken zouden
staan. Zij toch hadden zich bereid
verklaard de maaltijden voor de deel
nemende zieken te verzorgen. Dins
dagmorgen wordt de terugtocht aan
vaard.
Te weinig aandacht aan waarschuwing
geschonken
Omtrent het te Den Haag ont
dekte ernstige geval van spionnage
in een fabriek, waar landmijnen
worden gemaakt in het kader van
de Noordlatlantische oorlogproduc
tie, wordt nader gemeld, dat de ver
dachte, de 35-jarige J. D., reeds eer
der met de justitie in aanraking is
geweest.
Hij heeft o.a. een vonnis onder
gaan wegens medeplichtigheid aan
een internationale valse balkbiljet-
tenaffaire, waarvan hij verleden
jaar vrijkwam. In het najaar van
1950 is hij bij de genoemde Haagse
industrie aangesteld, waar men nog
meer militaire opdrachten heeft lo
pen.
Blijkbaar is er naar zijn antece
denten geen voldoende onderzoek
ingesteld. Op waarschuwingen, die
later aan bepaalde autoriteiten zou
den zijn gegeven, in verband met de
Twee kinderen uit Rotterdam, de
11-jarige G. Huisman en de 13-jarige
J. Huisman, die met hun moeder bij
familie in Nieuwenhagen (Limburg)
logeerden, zijn Zaterdagmiddag bij
het spelen in een zanderij door zand
bedolven en om het leven gekomen.
Het ongeluk gebeurde in het z.g.
Eikenbosje aan de spoorlijn Schaes-
bergEygelshoven.
Terwijl de kinderen aan het spe
len waren, stortte plotseling een
grote hoeveelheid zand in van onge
veer twintig meter hoogt. De twee
Rotterdammertjes konden het ge
vaar niet meer ontkomen en werden
bedolven. Zij moeten onmiddellijk
gestikt zijn.
Nadat de andere kinderen het on-
De stoffelijke overschotten van de
drie slachtoffers van bet tragische
zeilongeval op het IJsselmeer vorige
week Zondag, zijn Zaterdag gevon
den. Het lijk van de 35-jarige inge
nieur N. L. Prinsen Geerlings uit
Giethoorn werd in de morgenuren
aangetroffen ongeveer één km. uit de
plaats waar het jacht verging.
In die omgeving „Bij de Kreupel"
werd omstreeks twee uur nog een
stoffelijk overschot geborgen, zeer
vermoedelijk, dat van de 23-jarige
medische student A. van Arkel uit
Leiden. En tegen zes uur werd half
weg EnkhuizenStavoren bij „De
Hofstede" het lijk van de 54-jarige
eigenaar van het jacht, dr. P. Brens
uit Steenwijk uit het water gehaald.
Het bergen van de slachtoffers ge
schiedde door de reddingboot in sa
menwerking met een vissersvaartuig.
De rijkspolitie heeft de stoffelijke
resten in beslag genomen. Dat van de
ingenieur is inmiddels reeds vrij ge
geven.
TWEE KINDEREN IN ZEE
VERDRONKEN.
Zaterdagmiddag omstreeks vier uur
zijn op het strand buiten het badbe-
drijf bij Terbeide, gemeente Monster,
twee kinderen B. W. uit Ermelo en
W. P. uit Naalwijk, beiden zeven jaar
oud, waarschijnlijk door het trekken
van de zee, in diep water terecht ge
komen en verdronken. Nadat de kin
deren uit het water zijn gehaald, is
al het mogelijke gedaan om de le
vensgeesten weer op te wekken, doch
zonder resultaat.
De bemanning van de Enkhuizense
kotter EH 39, schipper J. Lub, heeft
bij vissen in het IJsselmeer, onge
veer op de plek waar Zondagmorgen
het jacht „Exaio" is gezonken, een
vier meter lange en 15 centimeter
dikke boomstam in het kuilnet opge
haald. Een der einden had klaarblij
kelijk in het slik vastgezeten.
De merkwaardige „vangst" wordt
in verband gebracht met het vergaan
van het jacht. Een onderzoek wordt
ingesteld.
Schatgraverij
zonder schop
Zondagmiddag waren meer dan dui
zend mensen in zenuwachtige haast
op het strand te Egmond aan Zee
aan het schatgraven.
Het merkwaardige van deze gra-
verij was, dat er geen schoppen ge
bruikt werden, doch dat de gehele
onderneming met de hand moest
geschieden.
Dit was de voorwaarde, die de
St. Vincentiusvereniging uit Eg-
mond aan Zee, welke ter gelegen
heid van haar 100-jarig bestaan in
Januari 1952 deze schatgraverij ge
organiseerd had, aan de deelnemers
gesteld had.
De schat bestond uit blikken en
kisten met nummers, die tegen ge
bruiksvoorwerpen konden worden
ingewisseld.
De grote schat, een polis inwissel
baar tegen 100, werd na een uur
en een kwartier gevonden door twee
Egmondse jongens.
geluk gemeld hadden, begon men
met het uitgraven van de beide
slachtoffertjes. Na anderhalf uur
werken vond men de jongste; twee
uur later de oudste.
De oorzaak van de instorting is
onbekend. Mogelijk hebben de re
gens van de laatste tijd de steile
helling in de zanderij, die een hoogte
heeft van ongeveer twintig meter
en vijf en twintig meter breed is,
ondermijnd.
Wederom auto
rijderaangehouden
Wegens poging tot
„doogslag"
De Haagse politie heeft Zaterdag de
48-jarige koopman J. W. B. uit het
Westeinde aangehouden wegens po
ging tot doodslag, subs, poging tot
zware mishandeling.
Op Zaterdag reed B. met zijn auto
in de Fultonstraat. Voor hem reed een
andere auto, bestuurd door een ze
kere den B. Daarvoor bevofcd zich
een hooiwagen. B. wilde passeren,
maar „sneed" daarbij de wagen van
den B., die door krachtig remmen een
aanrijding wist te voorkomen.
Toen men de hooiwagen gepasseerd
was, sneed B. voor de tweede maal
de wagen van Den B. Den B. stapte
uit, ging vooi de auto van B. staan
en vroeg wat er aan de hand was. B.
reageerde daarop door gas te geven
en Den B. kon door ijlings op zij te
springen vooi komen dat hij overre
den werd. Hij greep zich vast aan de
kruk van het pox-tier van B.'s auto en
werd een 150 meter meegesleurd.
Ondertussen probeerde B, nog de man
kwijt te raken door vlak langs een
tegenligger te scheren. Den B. slaag
de er in om B.'s auto tot stilstand te
brengen. De politie heeft daarop B
aangehouden en in verzekerde bewa
ring gesteld.
STUURMAN BAKTE
AARDAPPELEN.
Omstreeks halftien brak Zaterdag
avond brand uit aan boord van de
kustvaarder „Maystar" van de Rot
terdamse Kustvaartcentrale, liggende
in de haven van Vlaardingen. De
brand lief zich ernstig aanzien doch
kon vrij spoedig met schuimblussers
en één waterstraal worden geblust.
De stuurman had wat aardappelen
opgezet om te bakken en was daarna
in gesprek geraakt. Toen hij in het
kombuis terugkeerde stond dit in
lichterlaaie.
gedragingen van D., die contacten
zocht in internationale spionnage-
kringen, zou niet voldoende acht
zijn geslagen, zodat hij rustig door
kon gaan met zijn gevaarlijke plan
nen. Ten slotte is hij toch in de val
gelopen en op het Regentesseplein
door rechercheurs, die zich daar in
een auto hadden opgesteld, gearres
teerd.
Hij had op dat moment een
exemplaar van de gestolen landmijn
bij zich en koesterde het plan deze
aan een vreemde mogendheid te
verkopen, waarvoor hem een groot
bedrag in het vooruitzicht was ge
steld.
Contact met „het Oosten".
De poging tot spionnage en uit
levering van de landmijn is ge
schied door 2 personen, die zich mo
menteel beiden in arrest bevinden.
Een van de twee gearresteerden,
een zekere D. werkte als tekenaar
in een Haagse industrie, waar een
bepaald soort landmijn wordt ver
vaardigd. Het proto-type van deze
mijn is reeds in de laatste wereld
oorlog in gebruik geweest. Het hui
dige type is een verbetering ervan.
D.- heeft door zijn positie in het be
drijf kans gezien zich de tekeningen
en een exemplaar van deze landmijn
toe te eigenen met het doel een en
ander aan een buitenlandse mogend
heid te verkopen. Hij zag zelf ech
ter geen kans om in contact te ko
men met een agent van een buiten
landse mogendheid en nam daarom
een vriend van hem in de arm, een
zekere G. Deze G. was croupier ge
weest bij een speelclub in Den Haag.
en kende daardoor tal van mensen.
Ongeveer een maand geleden ont
moette G. in een bar van een café
restaurant in de Haagse binnenstad
een kennis, waarvan hij aannam,
dat deze hem het verlangde contact
zou kunnen bezorgen. Dez<? 'kennis
antwoordde bevestigend op de vraag
van G. of hij hem in contact zou
kunnen brengen met „iemand ui'
het Oosten".
De kennis waarschuwde echter on
middellijk de Binnenlandse Veilig
heidsdienst (B.V.D.). Na onderling
overleg werd besloten dat hij zijn
rol zou blijven spelen. Zodra de B.
V.D. er zeker van was dat het hier
inderdaad een geval van spionnage
betrof, waarschuwde zij de Haagse
recherche. De kennis berichtte enige
tijd later aan G. en D., dat hij een
„koper" voor de landmijn had ge
vonden. G. en D. stemden er in toe
deae „koper" te ontmoeten. De ont
moeting werd gearrangeerd in een
café aan de Laan van Meerdervoort
te Den Haag.
Haat en geldzucht.
In het café en daarbuiten hadden
zich rechercheurs opgesteld omdat
verwacht werd, dat G. en D. niet
tezamen naar de bespreking zouden
komen. G. verscheen inderdaad al
leen. D. bleef buiten het café rond
slenteren. De kennis stelde G. voor
aan de pseudo-koper en alles scheen
volgens de (politie)plannen te ver
lopen totdat de kennis plotseling aan
de telefoon werd geroepen. Hij dacht,
dat een rechercheur hem opbelde en
zei daarom zoiets als „het gaat prach
tig. Ze lopen in de val". Hij had ech
ter D. aan de telefoon. Zonder iets te
zeggen verbrak deze de verbinding.
Zo snel als zijn benen hem dragen
konden, verwijderde hij zich van het
café. Gelukkig werd zijn plotselinge
vlucht opgemerkt door de buiten het
café opgestelde rechercheurs. Zij gin
gen hem achterna en arresteerden
hem. In een tas, die hij bij zich had
bevond zich een landmijn. G. werd
in het café gearresteerd.
G. en D. hebben een volledige be
kentenis afgelegd. Een andere mo
gelijkheid hadden zij ook niet. G.
heeft als motief voor zijn verraad
aan de Nederlandse zaak opgegeven,
dat hij een overweldigende haat
koesterde tegen ons land, omdat zijn
vader, een politiek-delinquent, na
de bezetting ter dood veroordeeld
en gefusilleerd is. D. is tot zijn daad
gekomen uit geldzucht.
Naar wij nog vernemen is het
personeel, dat op de landmijnen-
fabriek werkzaam is, 'niet op zijn
antecedenten onderzocht. Het is
niet onmogelijk dat dit na deze
spionnagezaak alsnog zal gebeuren.
RUIM 300.000 VACUUM LAMPEN
ONTPLOFT.
Zaterdagmorgen heeft brand ge
woed in de electrotechnische appara-
tenfabriek van de firma „Esco" te
Amsterdam, aan de van Bijlandtstraat
te Tilburg. Meer dan 300.000 vacuum-
lampen, welke voor export lagen op
geslagen, ontploften, wat een fantas
tisch schouwspel te zien gaf.
De schade wordt op 350.000 ge
raamd. Oorzaak onbekend.
Oegstgeest. i,c. de Rijksweg in
de omgeving van de Haagse
Straatweg ,is getuige geweest
van enige wrijving tussen de
Amerikaanse en Russische am
bassades. Deze wrijving was
echter van vrij onschuldige
aard, daar zij plaats vond tussen
een auto van de Rusische am
bassade, bestuurd door P. P. en
een auto van de Amerikaanse
ambassade, bestuurd door A. L.
De Rus remde namelijk plotse
ling ongemotiveerd (hetgeen een
eigenschap van Rusen is) en
week toen naar links uit (wat
tenslotte hun richting is) juist
toen de Amerikaan de Rus
trachtte te passeren (waarmee
Amerikanen altijd doende zijn).
Dit alles liep uit op een wrij
ving, d.w.z. een botsing tussen
beide wagens, hetgeen nijdige
gezichten, vrij wat gefoeter en
zeer lichte materiële schade tot
gevolg had. Beide wagens kon
den op eigen kracht de reis
voortzetten.
BINNENLAN
Een spoorbio is er nu ook in
Den Bosch op het station. Dit is de
tweede in ons land. In Utrecht is er
sedert lang een. De Bossche bioscoop
geeft ook doorlopend voorstellin
gen, die elk 25 minuten duren.
Een vijftigjarige vrouw is Za
terdagmiddag bij het oversteken van
Leeuwardens Zuidelijke toegangs
weg voor de ogen van haar doch
tertje door een vrachtauto aangere
den. Zij was onmiddellijk dood.
In het gezin R. te Tégelen heeft
men de drie maanden oude baby
levenloos in het wiegje gevonden.
Het kind was in het hoofdkussentje
gestikt.
BUITENLAND
Zeven personen werden gedood
bij een spoorwegongeluk in de
Noord-Indische provincie Assam. Een
sneltrein ontspoorde en de locomo
tief, drie passagiersrij.tuigen en een
goederenwagen sloegen om.
In de „Nobel" fabrieken te Tu
rijn, waar springstoffen worden ver
vaardigd, heeft een ontploffing
plaats gevoiuden, waardoor vier
werklieden zijn gedood. De politie
stelt een onderzoek naar de oorzaak
van het ongeluk in.
Op het station te Ham (Rijnland)
is het tot een botsing gekomen tus
sen een 25-tal leden van de in West-
Duitsland verboden „Freie Deutsche
Jugend" en politiemannen. Drie
agenten en twee jongelieden werden
gewond.
In de tengevolge van een dijk
doorbraak overstroomde plaats Car
denas (Mexico) zijn tot dusver 52 lij
ken geborgen. Meer dan 2000 vluch
telingen, die zich in de heuvels in
de omgeving hebben teruggetrokken
zijn geheel van de buitenwereld af
gesloten. Men tracht hen met hef-
schroefvliegtuigen te evacueren.
HET
Roman van Magda Trott
10)
Ik heb als gouvernante van uw
neefje 'het recht om met dezelfde
achting' en eerbied bejegend te wor
den, welke men tegenover elke da
me in acht moet nemen, die men het
vertrouwen schenkt om een kind op
te voeden. Gelooft u, dat u gebieden
de vragen geschikt zijn, vertrouwen
in te boezemen?"
Zij schrok van zichzelf, toen zij de
laatste woorden had gezegd. Zij be
greep niet, waar zij de moed van
daan haalde om zo openhartig met
de baron te spreken.Niettegenstaan-
de dat, gevoelde zij een soort van
opluchting, omdat zij gezegd had,
wat zij op het hart had.
Sigmund, die bij het begin van dit
onderhoud in een clubfauteuil had
plaats genomen, richtte zich op.
I „Ik wist niet, dat men het u aan
de nodige achting had laten ontbre
ken, juffrouw." Zijn toon had alle
scherpte verloren. Dat ontwapende
Henriette wederom geheel. Zij richt
te haar ogen op de vloer en het speet
haar, zulke bittere woorden gezegd
te hebben.
„Ik weet zeer goed dat u bij Milan
een zeer zware taak heeft, de jongen
is stijfhoofdig en verwend. Eerst
hedenmorgen he'b ik de juiste kijk
op de toetand gekregen. De jongen
heeft zijn straf gehad en ik hoop,
dat deze les enig nut zal hebben.
Waarom rapporeert u dergelijke on
hebbelijkheden niet?"
Nu was zijn stem weer minder
mild.
„Ik hoopte nog steeds, dat het mij
zou gelukken, het met Milan zelf
klaar te spelen."
„Da is tot nu toe niet gelukt, om
dat u van mijn schoonzuster geen
medewerking ondervond. Ik beloof u
echter, dat het van nu af aan anders
zal worden en ik verzoek u nog
maals, mij regelmatig over het ge
drag van mijn neef in te liohten."
„Ik geloof, dat ik het nie zal doen
mijnheer."
Hij stoof op. „Wat bedoelt u daar
mede? Waarom zult u dat niet doen"
„Ten eerste zou ik daardoor mijn
betrekking nog moeilijker voor mij
maken, misschien wel verliezen en
nooit zal het mij gelukken, het ver-1
trouwen van de jongen tewinnen;
en dan
„Waarom spreekt u niet verder?"
„De eerste reden moet u al vol
doende zijn, mijnheer."
„U wilde toch nog iets zeggen. Ik
verzoek u dringend, verder te spre
ken."
„Goed dan," antwoordde Henriet-
te, „ik zal u ook de tweede reden
zeggen. Vandaag was ik er getuige
van, op welke onwaardige wijze u
de knaap heeft gestraft. Uw woede
bestruurde uw hand. Ik weet niet,
wat er zou gebeuren, wanneer de
knaap dikwijls dergelijke tuchtigin
gen moest ondergaan."
Zenuwachtig trommelde Sigmund
met zijn vingers op de tafel.
„Geen man laat zich gaarne door
een vrouw op zijn fouten wijzen.
Maar u heeft gelijk. U heeft er een
goede kijk op"; hij lachte zeer onge
dwongen. „Misschien kunt u uw op
voedkundig talent ook op mij pro
beren. Verlangt u nu van mij, dat ik
beloof, iets meer gematigd tegen Mi
lan op te treden?"
„Ik heb niets te verlangen, mijn
heer."
„Wees toch niet altijd zo stug,
juffrouw.*' rie ph ijongeduldig. „Op
uw leeftijd moet men de wereld van
de zonnige kant bekijken. Kun u
eigenlijk wel lachen juffrow?"
„Ik geloof, dat men hier het lachen
wel verleert."
„Dat moogt u niet. Ik zou u zo
graag vrolijk zien; is dat dan niet
mogelijk?"
„Ik zal mijn best doen, mijn plich
ten als gouvernante volledig te ver
vullen."
„Belooft u mij tenminste dit. Zegt
u het mij eerlijk misschien eerst
na vele dagen, wanneer Milan het
weer te bar heeft gemaakt. Ik zal
dan mijn bést doen, hem rustig en
ernstig op zijn gedrag te wijzen."
„Afgesproken dan, wanneer het
mij in het geheel niet meer mogelijk
is, Milan tot reden te brengen, dan
zal ik verklikster spelen."
„Ik dank u juffrouw. Gaat u nu
al weg? Waarom sohenkt u ons zo
zelden de eer van uw gezelschap?"
„Aangezien mevrouw niet aanwe
zig is, acht ik het beter heen te
gaan."
Sigmund nam een witte roos uit
een bouquet, dat op tafel stond, en
bood Henriette de bloem aan.
„Neemt u deze bloem van mjj aan.
Ik heb u vandaag leed berokkend,
vergeet dat, alsublieft."
Zij deed een stap achteruit. „Het
rosje zou treuren, wanneer het van
zijn soortgenoten werd gescheiden.
Ze u het maar weer in de vaas.
Heeft u anders nog iets te bevelen"?
„Neen, dank u,' zei hij somber.
Zodra Henriette de kamer had ver
laten, smeet hij de mooie bloem op
de grond en vertrapte haar met zijn
voet.
„Altijd die trots." bromde hij,
trwijl er diepe voren op zijn voor
hoofd verschenen.
Detlev Westphal kwam na enige
minuten in de kleine salon en vond
er zij-n vriend in sombere gemoeds
stemming in een diepe clubfauteuil
genesteld.
„Is mijn adelijke vriend nog steeds
uit zijn humeur?"
„Laat me met rust.".
„De Europese lucht schijnt je geen
goed te doen, amico; willen we maar
weer naar de inboorlingen terug
gaan?"
„Duizendmaal liever, dan me hier
dood te ergeren. Eerst met die ben
gel, dan met mijn sohoonzuster en
nu weer met die guvernante."
„Ha, beste kerel, no ben je weer
een echte baron von Robben. Kun pe
die mooie eigenaardigheid niet van
je afschudden?"
„Begin jij nu ook al over me te
schoolmeesteren? Ik heb er meer
dan genoeg van."
„Als ik niet wist dat je zo'n
prachtkerel was en als ik je niet zo
door en door kende,, zu ik eigenlijk
m'n koffers moeten pakken en zeg
gen: in een huis waar een gast zo
onvriendelijk wordt bejegend, blijft
hij niet langer. Maar ik geloof, dat
ik juist nu van enig nnt kan zijn
en daarom, beste vriend, moet je
mijn gezelschap nog enige tijd voor
lief nemen."
Onmiddellijk stond Sigmund uit
izijn half liggende houding op en leg
de zijn hand op de schouder van
zijn vriend.
I „Neem me niet kwalijk Detlev, jij
kent mij het beste; dat is alles wat
lik tot mijn rechtvaardiging kan zeg
gen."
IV
In het slot Robben heerste nog
steeds een gespannen atmosfeer.
Senta kon het haar zwager niet ver
geven, dat hij Milan zo geslagen had.
Zij pruilde ook tegenover Detlev
Westphal, die met haar klaagliede
ren niet instemde. Het meest was zij
echter verbolgen op de gouvernante
die zij nog altijd voor het pak slaag
van Milan verantwoordelijk stelde..
I (Wordt vervolgd».
