ROND EEN GOUDEN GODSHUIS
De pastoors die de jubilerende kerk
van Oegstgeest bestuurden
Luc van Dam
won op punten
CUlOfltWCen aan 9iim Hypnose onder nul
ZONDER
SCHULD
WOENSDAG 8 AUGUSTUS 1951
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA I
IS HET VOOR EEN KATHOLIEKE parochiegemeenschap noodzake-
lijk, een eigen bedehuis te bezitten, wil zij haar godsdienstzin wer
kelijk intens kunnen beleven en uiten, even noodzakelijk is dat over
die gemeenschap een herder waakt, die oog houdt op zijn schapen, hen
zo nodig vermaant en aanspoort en aldus tracht, hun godsdienstzin
steeds meer te versterken, waardoor de parochie meer en meer in bloei
kan toenemen.
Nu wij de nodige aandacht hebben besteed aan de vijftigjarige kerk
van Oegstgeest, willen we ook eens met u nagaan, welke zieleherders
de parochie van Kcrkwerve in de afgelopen halve eeuw heeft gekend,
ze trachten te kenschetsen naar de gegevens van oudere parochianen
en hun grote verdiensten aan het licht der openbaarheid prijs te geven.
Veel namen zult U 'trouwens hier-
r r hen tegenkomen, want Kerk-
werve heeft in de afgelopen vijftig
jaren slechts drie pastoors gekend.
De eerste naam, die we in het
begin van deze eeuw tegenkomen,
is die van pastoor W. F. ROOZEN,
die al in 1889 de parochie kwam be
sturen als opvolger van pastoor
Mensing. En wanneer we de naam
van pastoor Roozen tegenover oude
re parochianen noemen, dan steken
zij unaniem de loftrompet over hem.
Want hij was een man naar hun
hart; hij kende al zijn parochianen
van klein tot groot, van rijk tot
arm, ja de laatste misschien zelfs
beter dan de eerste. Immers de ar
men kwamen bij hem op de eerste
plaats; daar had hij alles voor over,
daarvoor was hem niets te veel en
er is door hem in stilte zo ontzet
tend veel voor hen gedaan. Hoe
plechtig kon deze heilige priester de
Hoogmis celebreren en alle plechtig
heden tot een feest maken; hoe
ging zün hart ook uit naar zijn zie
ke parochianen, die hij op zulk een
heerlijke wijze vaak wist te troosten
en te bemoedigen. En hoe gedegen
verzorgde hij de godsdienstige op
leiding van zijn jonge parochianen,
die hij behalve een diepe godsdienst
zin ook een grote eerbied voor de
priester inprentte.
Stichter van een katholieke
L. O. school.
Direct reeds bij zijn komst in
Oegstgeest zag hij de noodzaak in
van een eigen katholieke lagere
school, die er toen nog niet was. En
in 1893 stónd er een katholieke
school. De toenmalige kerk vol
deed niet meer aan de eisen: in 1901
werd de eerste steen voor een nieu
we kerk gelegd, die datzelfde jaar
nog afgebouwd werd. Men heeft
zich destijds afgevraagd, hoe dit al
lemaal gebeuren kon; het raadsel
werd later opgelost, toen bleek, dat
pastoor Roozen, die als welgesteld
man in Oegstgeest gekomen was, bij
zijn vertrek hulpbehoevend was, zo
dat toen de parochianen hebben
moeten offeren voor zijn verblijf in
het rusthuis en zijn begrafenis Hij
steunde het katholieke verenigings
leven voorzover toen aanwezig
op krachtige wijze, richtte een ka
tholiek muziekkorps op en liet in
het laatst van zijn leven nog een
parochiehuis bouwen, waarbij hij
zelf de eerste steen-legging ver
richtte.
Pastoor Roozen was in zijn doen
en laten een aristocraat; alles aan
hem was even fijn afgestemd. Hij
was ook een diplomaat en hand
haafde zijn rechten tegenover de
wereldlijke autoriteiten Zijn eerste
jaren vervulde hij zonder assisten
tie, totdat in 1895 de eerst.e kape
laan, Th. Bergansius, hem terzijde
kwam staan. Tot aan zijn dood in
1924 heeft hij achtereenvolgens 15
kapelaans onder zich gehad. In de
lijkrede kenschetste mgr. Taskin
hem als een godvrezend man, wiens
pastoriedrempel door vrienden en
confraters, maar meer nog door de
armen en behoeftigen was versleten
die dan ook nooit ongetroost heen
gingen.
Pastoor P. M. de Vetten.
Zijn opvolger werd pastoor P. M.
DE VETTEN, een even grote vriend
van armen en behoeftigen en ook
een zeer ijverig priester, onder
wiens bestuur de parochie een tijd
perk van grote opbloei doormaakte.
Hij was een eenvoudig en bemind
man, die het vereni;ingsleven sterk
bevorderde en alles deed om zijn
parochie te doen groeien en bloeien.
Toen deze zich door toename van de
bevolking gestadig uitbreidde, werd
hij al spoedig terzijde gestaan door
twee en nog later door drie kape
laans. De kerk vooral had zijn gro
te belangstelling en tijdens zijn pas
toraat werd deze verrijkt met een
nieuwe verwarming, electrisch licht,
geschilderde kruiswegstaties, een
nieuw orgel en prachtige misgewa
den. Hij liet de parochiële school
herbouwen, het verenigingsgebouw
uitbreiden, richtte achter de kerk
een Lourdesgrot op, en plaatste
naast de kerk een beeld van Chris
tus Koning. Pastoor de Vetten was
een groot vereerder van Sint Joseph
wiens feest altijd met luister werd
gevierd. Hij was algemeen geacht
en bemind en toen dan ook voor hem
in December 1937 de tijd van af
scheid was gekomen vanwege zijn
gezondheid, zagen de parochianen
hem node vertrekken. Hij kon ook
blijkbaar moeilijk van zijn parochie
scheiden, want reeds een zestal we
ken later gaf hij zijn ziel aan God
terug, zodat hij niet lang van zijn
aardse rust heeft mogen genieten.
De huidige herder.
Op 7 Januari 1938 kwam dan als
zijn opvolger de huidige herder, pas
toor J. J. C. LOOIJAARD, die direct
al het mogelijke deed om de bloei van
de parochie te doen voortgaan en nog
hoger op te voeren. Altijd even en
thousiast maakte hij vele plannen,
doch bevond vaak dat plannen ma
ken wel heel wat eenvoudiger is dan
ze ten uitvoer leggen. Zijn optimisme
verliet hem echter nooit, ook nu nog
niet en steeds zit hij vol plannen,
waarbij het hem echter niet gemak
kelijk wordt gemaakt.
Het godsdienstig leven in de paro
chie is onder zijn leiding met flinke
PASTOOR LOOYAARD IN ZIJN WERKKAMER.
schreden vooruitgegaan, vooral ook
door het oprichten van de Katholieke
Actie. De kerk had eveneens zijn
grote belangstelling; ter gelegenheid
van het twaalfde eeuwfeest van Sint
Willibrord in 1939, kreeg de toren drie
nieuwe klokken, die echter slechts
een korte levensduur beschoren wa
ren. daar de bezetter ze in de oorlog
opeiste. Pastoor Looijaard rustte ech
ter niet, vóórdat dit gemis hersteld
was en in 1948 waren er wederom
drie nieuwe klokken in de toren aan
wezig. Ook de „armenbanken", ach-
teï in de kerk, waren hem steeds een
doorn in het oog en deze zijn dan ook
vervangen door normale banken De
liturgie neemt bij hem een ereplaats
in; kerkelijke en parochiefeesten wor
den steeds met de grootst mogelijke
luister gevierd en door hem is ook de
Sehola Cantorum in het leven geroe
pen om de uitvoering van de Grego
riaanse gezangen zo verzorgd moge
lijk te doen plaatsvinden.
/Is grote Maria-vereerder zal h>j
norit ontbreken on de jaarlijkse be
devaart naar Lourrles en wordt ie
Meimaand gevierd met een dagelijks
MarLlof, evenals de Octobermar'.d
met dagelijks Rozenkransgebed. Pij
de splitsing van de lagere school, het
geen ook zijn werk was, kreeg de
.meisjesschool de "- am Mc.ria-scnool
Pastoor Looijaard is een figuur, die
bij de niet-katholieken al evenzeer
bemind en geacht is als bij zijn paro
chianen. Dit vindt zijn oorzaak in zijn
gemoedelijkheid en zijn prettige ma
nier van omgang, waardoor hij ge
makkelijk te benaderen is
En nu hij dan binnenkort zijn veer
tigjarig priesterfeest gaat herdenken,
tegelijk met het vijftigjarig bestaan
van de kerk en zijn 12^-jarig pas
toraat in Oegstgeest, vertrouwen wij,
dat de parochianen al het mogelijke
zullen doen. om hun pastoor deze
feestdagen tot een onvergetelijke her
innering te maken. Moge hij nog lan
ge jaren herder over Kerkwerve's
schapen zijn'
Laten we tenslotte, bij onze gebe
den tijdens de komende dagen ook
gedenken degenen, die getuigenis af
leggen van de geestelijke bloei var.
de parochie van Sint Wilbert in de
laatste vijftig jaren, namelijk de 25
zonen der parochie, die hier hun Eer
ste Plechtige H. Mis hebben opgedra
gen, de 40 religieuzen, die over de
gehele aarde in Gods Wijngaard wer
ken en het drietal broeders, dat zijn
krachten aan het apostolaat geeft.
SPORT
MOTORSPORT
K.NM.V.-TEAMS NAAR ITALIë
Voor de Internationale Zesdaag
se, die dit jaar van 18 tot 23 Sep
tember in Italië zal worden gehou
den, heeft de Sportcommissie van
de K.N.M.V. twee teams aangewezen
om deel te nemen aan de strijd om
de Zilveren Vaas. Het eerste Vaas
team bestaat uit Piet Knijnenburg,
Jaap Roest en M. Rozenberg, de
zelfde ploeg, die vorig jaar zo schit
terend in Wales reed en tot op de
vierde dag strafpuntloos bleef. De
val van Rozenberg, die toen een
been brak, maakte het team, dat de
gevaarlijkste concurrent van de En
gelsen was, kansloos. Als reserve
van de ploeg, die op 500. cc BSA-
machines zal starten, is de Hagenaar
Jan Flinterman aangewezen.
Het tweede team wordt gevormd
door C. van Rijssel, Ph. Haaker en
Drikus Veer. Dit trio komt uit op
250 cc Jawa, terwijl hier als reserve
mee naar Italië gaat Wout Waayen-
berg.
Als manager van de beide K.N.
M.V.-ploegen is aangewezen de Am
sterdammer Jaap Fijma, terwijl de
heer G. Joh. Bruinsma uit Amster
dam zal optreden als lid van de In
ternationale jury. Teamverzorgers
zijn de heren M. Flinterman en Chr.
Beers.
Om als individueel te starten
meldden zich Ben Olie uit Wad-
dinxveen, die ook het vorige jaar in
Wales zo'n fraaie prestatie leverde
en P. Bestebreurtje, Barendrecht
(de enige Nederlander, die de vo
rige Zesdaagse op een lichte ma
chine uitreed), alsmede Evert Bos,
De Meern en J. Haaker, Badhoeve
dorp. De laatstgenoemde drie rij
ders nemen deel op C.Z. 150 cc ma
chines.
Tijdens atheltiekwedstrijden te
Sedgley in het Engelse graafschap
Staffordshire won Fanny Blankers-
Koen de 100 meter en de 80 meter
horden in resp. 12.1 sec. en 11.4 sec.
WATERPOLO
SLEUTELSTAD—V.Z.V. 7—1
In een enthousiast gespeelde wed
strijd is het De Sleutelstad gelukt
VZV met grote cijfers te slaan. Vrij
spoedig na 't begin krijgt Dool een
strafworp toegewezen (10). VZV
verdedigt zich wanhopig en enkele
goede aanvaHen van de thuisclub
gaan juist naast of over. Prachtig
opzwemmen van Erades brengt de
stand op 2—0 en dan is feitelijk
„hst hek van de dam". VZV is ner
gens en nog voor rust wordt het
door Dool, v. Berkel, v. Zijl en nog
maals Dool 6—0. Een Sleutelstadspe
ler werd even voor rust het water
uitgezonden.
In de tweede helft deed de thuis
club het vanzelfsprekend wat kal
mer aan, maar slaagde er toch in
door van Zijl de stand tot 70 op te
voeren. Geve miste nog een straf
worp en nadat nogmaals een Sleu
telstad speler het water werd uitge
zonden. kon eindelijk VZV een te
genpunt maken (71), waarmee te
vens het einde kwam.
Wij wachten nu op de uiteinde
lijke beslissing van het KNZB-be-
stuur.
BOKSEN
Ruim 5000 toeschouwers waren
gisteravond in het Olympisch Sta
dion te Amsterdam, waar interna
tionale bokswedstrijden werden ge
houden. De eerste partij tussen de
Nederlandse weltergewichten Kraus
(Amsterdam) en Ludwig (Den
Haag) werd door de Amsterdam
mer op punten gewonnen, zodat
Ludwig geen revanche kon nemen
voor de puntennederlaag, die hij
onlangs tegen de Amsterdammer
leed.
De hoofdpartij van de avond ging
tussen de Nederlandse middenge
wicht-kampioen Luc van Dam (72,3
kg) en de Franse middengewicht-
kampioen Jean Stock (73,2 kg). De
partij, die de volle tien ronden duur
de, werd op punten gewonnen door
Luc van Dam.
Onze landgenoot was zeker niet
in 'topvorm en toonde herhaaldelijk
onverklaarbare aarzelingen als men
juist doorzetten van hem verwacht
te. Maar dank zij zijn bewegelijk
heid en zijn superieure techniek, die
ook thans weer duidelijk aan de
dag kwam, kon hij de onstuimige
stormlopen bedwingen van een
Stock, wiens moed en uithoudings
vermogen alle lof verdienden en die
ook nog heel wat van het vak bleek
te verstaan.
Een prachtig gevecht leverden de
middengewichten Job Roos, Neder
land, (70,3 kg) en de Belg Acha
(73 kg), dat de volle 10 ronden
duurde en door Roos op punten
werd gewonnen.
De laatste partij van de avond
Tele lijders aan Bbenmatische
Pijn zitten zichzelf in de weg.
En ban pijn maakt xe ook tot plaag
van hun omgeving.
Maar waarom zoudt ge bij de pak
ken neerzitten? Er is toch Kruschen
Salts! De zes minerale zouten van
Kruschen geven Uw bloedzuiverende
organen, met name Uw lever, nieren
en ingewanden, juist datgene aan
verjongende energie, nodig om alle
aansporing op de bloedsomloop te
ontwikkelen, waardoor voorkomen
wordt dat pijnverwekkende zuren en
andere onzuiverheden zich gaan vast
zeilen en zo oorzaak worden van Uw
pijn en ongemak. Kruschen bracht
vele tienduizenden lijders aan rheu-
matische pijnen over de hele wereld
uitkomst. Ook voor U verlichting van
Uw pijn op korte termijn.
tussen de halfzwaargewichten Wim
Snoek. Nederland (75.4 kg) en de
Belg Albert Heyen (77,3 kg) over 8
ronden, leverde een prachtige pun-
tenoverwinning op voor Snoek.
LAWNTENNIS
De belangrijkste uitslagen van het
internationaal tennistournooi
Oostende luiden:
Kwartfinale herenenkelspel: Bri-
chant (Belg.) sl. van Meegeren
(Ned) 6—4 6—2; Washer (Belg.) sl
Van Dalsum (Ned.) 63 63.
Eerste ronde, gemengd dubbel
spel: mevr. Hibert (Belg.) en Van
Meegeren (Ned.) sl. mej. Ardouille
en Jener (B.) 61 62.
Kwarteindstrijd gemengd dubbeh
spel: mevr. Hibert (B.) en Van
Meegeren (Ned.) sl. mevr. Jones
Weber en De Coninck (B.) 62
68 63; mevr. Van Cutsem—Stein
en Brichant (B.) sl. mevr. Delmalle
(Belg.) en Van Dalsum (Ned.)
11—9 6—4.
POSTDUIVEN.
De Rijnklievers. Wedvlucht met
jonge duiven van af Maastricht af
stand 167.77 km. De le duif werd
geconstateerd om 12.10.22 en maakte
een snelheid van 1195,20 meter per
minuut. De uitslag der 10 snelste
duiven is als volgt: J. de Pan 1, 5, 8;
Joh. Veldt 2; A. Polank 3,. 10; Chr.
v. d. Pluym 4, 9; A. Rijsbergen
H. v. Alphen 7. A.s. Vrijdag zal
ingemand worden voor Coney, af
stand 212 km. M. Jongeleen is win
naar geworden van de sierduif voor
een aangewezen duif met 172.22 p.
Wedvlucht vanaf Maastricht met
jonge duiven. Afstand 166,36 km. De
eerste duif werd geconstateerd om
12 uur 11 min. en 40 sec. en bereikte
een snelheid vanl 174.30 m. per mi
nuut. De laatste prijswinnende duif
behaalde een snelheid van 1080,23
m. per minuut. De prijzen werden als
volgt behaald: J. P. v. d. Assec 1;
G. Teske 2, 20, 25; P. d'Hoens 3, 23;
A. de Graaf 4, 7, 15; K. I. Waasdorp
5, 11. 12, 21, 27, 30; H. Schoo 13; V.
L. Pierlot 16, 32; C. de Mooij 17; M.
Th. v. Berne 18, 28; J. Kusters 14;
M. Wolleswinkel 22, 29; J. v. Ewijk
26; Fr. Hendriks 31.
„De Vrije Vliegers". (R'veen).
Wedvlucht gehouden op 5 Aug. van
af Maastricht. Afstand 167 km. Ge
lost om 9.50 uur. Aankotmst eerste
Aetherklanken
DONDERDAG
HILVERSUM I 402 M.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gramof.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO:
8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 8.45 Idem.
9.00 Morgenwijding. 9.15 Gram. 9.30
Waterstanden. 9.35 Gram. 10.30 De
Antwoordman. 10.45 Gram. 10.50
Voor de kleuters. 11.00 Radio Phil-
harmonisch Orkest. 11.45 „Een avon
tuurlijke zeiltocht naar de Stille
Zuidzee", causerie. 12.00 Gevari
eerde muziek. 12.30 Land- en tuin-
bouwmededeling. 12.33 „In 't spion
netje". 12.38 Gram. 13.00 Nieuws.
13.15 Mededelingen of gram. 13.20
Orgelconcert. 13.45 ,,U kunt het ge
loven of niet." 13.50 Gram. 14.10
Amusementsmuziek. 15.00 Voor de
zieken. 16.00 Promenade orkest en
solisten. 17.00 Muziekconcours te
Kerkrade.. 17.35 Wereldjamboree.
17.45 Gram. 17.50 Regeringsuitzen
ding: H M. Laupman: „In vogel
vlucht over Nieuw-Guinea". 18.00
Nieuws. 18.15 Sportproblemen. 18.30
Lichte muziek. 18.55 „Een boek aan
de Marinewerf ..Nieuwediep.". 19,05
„60 kaarsen voor Max Tak". 19.25
Gram. 19.40 „Reist per worst", cau
serie. 20.00 Nieuws. 20.05 „Salzbur-
ger Festspiele": „Idomenio", opera.
22.15 „Velasques en de Venus",
hoorspel. 22.25 Gram. (Intermezzo:
Gesproken brief uit Londen.) 23.00
Nieuws. 23.15 Sportactualiteiten.
23.30—24.00 Gram.
Hilversum II. 298 M.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Octend-
gymnastiek. 7.30 Gram. 7.45 Mor
gengebed en Liturgische kalender.
8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15
Gram. 9.00 Voor de huisvrouw. 9.40
Gram. NCRV: 10.00 Gram. 10.15
Morgendienst. 10.45 Gram. KRO:
11.00 Voor de zieken. 11.45 Gramof.
12.00 Angelus. 12.03 Gram. 12.30
Land- en tuinbouwmededelingen.
12.33 Gram. 12.55 Zonnewijzer. 13.00
Nieuws en katholiek nieuws. 13.20
Barition en orgel 13.35 Pianorecital.
NCRV. 14.00 Promenade-orkest en
solist. 14.45 Voor de vrouw. 15.15
Gram. 16.00 Bijbellezing. 16.45 Gra-
mofoonmuziek. 17.00 Voor de jeugd.
17.30. Salon orkest. 18.00 Verzoek
programma. 18.30 „Naar de toekom
stige bedrijfsorganisatie", causerie.
18.45 Leger des Heils muziek. 19.00
Nieuws en weerberichten. 19.15 Le
vensvragen van allerlei aard en een
pastoraal antwoord. 19.30 Muzikale
causerie. 19.40 Radiokrant. 20.00
Nieuws. 20.05 Gram. 20.45 „De
nieuwste wereld", causerie. 21.00
Sopraan en piano. 21.30 Amuse
mentsmuziek. 22.15 Buitenlands
overzicht. 22.35 Gram. 22.45 Avond
overdenking. 23.00 Nieuws. 23.15
24.00 Gram.
duif 12.16.54 uur. Snelheid 1221,70
m. per minuut. De uitslag werd: van
Amsterdam 1, 3, Th: Loos 2, 11, C.
van Veen 4, 7, J. Leune 5, 6, J. Ver
haar 8, Castelijn 9, 14. A. v. Beek
10, 17 Warmerdam 12, 21, P. van
Es 13, 16, H. van Veen 15, 19, Stam
18, Vesseur 29, 23, Rietbroek 22.
Oude-Wetering: J. v. d. Meer 1, 2.
BIM EN MUGLI BASLI BELEVEN EEN AVONTUUR IN GROENLAND
40. Het mag wel bijna een wonder
heten, dat onze vrienden de ontplof
fing van de atoombom allemaal zo
goed hebben doorstaan Bim, Mugli
Basli en IJso Wittak keken elkaar
verbaasd aan „Waar is Geoffry Wic
ked nil eigenlijk?" vroeg Basli on
geduldig. „Ik zal die knaap even aan
z'n verstand brengen dat.„Wicked
is veilig en wel in Nederland', ant
woordde Bim ongeduldig. „Mag ik de
heren Wittak en Basli even aan
elkaar voorstellen?" voegde hij er
aan toe. „U komt zeker het één en
ander van het prachtige speurders
vak bij mij opsteken, meneer Wit
tak?" zei Basli die nu al weer bijna
helemaal begreep hoe alles in elkaar
zat. Maar Wittak was niet in de stem
ming om iets op te steken. „Ooi", riep
hij en keek met angstige ogen naar
de verte, waar de kust van Groen
land kleiner en kleiner werd. „Wij
zijn op drift geraakt," riep hij ontzet.
„Weet U. heren, dat wij ons op een
ijsberg bevinden, dit domweg naar
het Zuiden drijft?" Niemand wist het
maar aljen konden het nu zien. „Moe
dig voo'rwaarts, vrienden", riep hij
opgewekt. „Als wij maar vrolijk ver
der drijven, zullen wij zeker ergens
belanden!"
44)
Maar even na drie uur waren ze
er wederom en vonden gelukkig de
portier op zijn post. Het was een
oude, veinveerde man, met een grij
ze baard, in wien men ogenblikke
lijk een zeeman zag.
Op de vraag van Meinert naar
het pakje, dat de kapitein voor meer
dan drie weken in bewaring had
achtergelaten, had de oude, toen ze
er om vroegen geantwoord: „Ja, he
ren, als u geen kaartje hebt, dan mag
ik u het pakje niet gegeven."
„Dus het ligt hier'" vroeg Meinert
verbaasd.
„Daar zeg ik geen „ja" op.' ant
woordde de oude met een sluwe blik
de heren bespiedend, „laat mij eerst
uw kaartje zien, dan zal ik eens gaan
kijken of het er ligt,",
„Ja, man dat zouden we gaarne
doen, maar het biljetje is verloren."
„Welnu dan zal het pakje wel niet
meer hier liggen," bromde de oude
zeerob. ,,Ik hen ook niet van vandaag
of gisteren dat ik een pakje afgeef
aan vreemde mensen. Neen, neen,
mijn waarde heren, daar moet u een
beetje vroeger voor op staan om mij
te foppen."
,De beide vrienden keken elkaar dan
verbluft, dan lachend aan. „Mijn
naam is dokter Ellnvers uit Bruch-
holm en mijn vriend hier is advocaat
mr. Thiessen uit Bremen, die van
ambtswege terwillc ener verdedi
ging het pakje wilde zien, Schwen-
kendieck," antwoordde Meinert een
weinig geraakt over 's-mans koppig
heid; „wanneer u het ons niet wilt
geven, wees dan tenminste zo vrien
delijk ons mede te delen of het pakje
hier inderdaad is. Dan kan de Bruch-
holmse justitie, aan wie wij onmid
dellijk zullen telegraferen, het in
ontvangst nemen."
„Als u Elïmers heet. dan is u wel
licht een bloedverwant van mijn
oude stuurman Hank Ellmers in
Bruchholm. Ik heb met hen? menig
reisje over zee gemaakt." zei de oude
terwijl hij aan zijn ringbaard trok.
„Dat was mijn vader," zei Meinert
snel.
„Ja, waarom heb je dat dan niet
dadelijk gezegd, jonge man"! riep
de oude. „Dan had ik je het pakje
aanstonds laten zien. Maar het u
geven, kijk, ziet u. dat durf ik niet.
Erg jammer dat. u geen bewijsje
hebt," zei hü vriendelijk. „Voor de
zoon van mijn oude stuurman heb ik
veel over en ik ben er bliksems blij
om dat ik het kan doen, alhoewel het
mij verboden is. Komt u maar bin
nen, heren. Het is hier wel een beet
je smal, maar het zal wel gaan."
Daarop opende hij de smalle deur en
liet de beide vrienden het muffe ver
trek binnen gaan, dat tegelijk voor
bureau bewaarplaats en wachtkamer
ingericht was. In een der kasten te
gen de muur lag een slordig bestoft
pakje, gewikkeld in bruin papier.
„Mijn dochter neemt 's-morgens
wel eens mijn plaats in, wanneer ik
niet kan," zei hij. terwijl hij het pak
je nam. „Zij heeft het ding aangeno
men en het biljet gegeven. Maar van
wie het was, kon ze zich niet meer
herinneren. En wanneer het zo is. dat
u het van am'btswege moet door
snuffelen, dan mag ik daar niets te
gen hebben.' sprak hij zich tot Erich
Thiessen wendend, terwijl hij het
zware pak voor hem op tafel legde.
Alvorens de jonge advocaat met
uitpakken begon, bekeek hij het
zorgvuldig van alle kanten. Toen
draaide hij het om.
plaatsen stuk, vooral aan de hoeken.
Het papier was op verscheidene
Nu sneed hij met 'n klein zakmesje
'het touw door en de zware inhoud
verspreidde zich met geraas over de
houten tafel. Zijn oog viel het eerst
op een lang mes, dat ongeveer 35 cm
lang was. Het leek op een reusachti
ge priem', wier doorsnede ongeveer
3 tot 4 cm. bedroeg en die eindigde
in een naaldvormige punt.
„Hé. wat is dat voor een eigenaar
dige .dolk?" riep Erich verbaasd uit.
„Dat noemen wij een marlspieker,"
aintwoordde Lfiider Schwenlkendieck
en wierp de vrager wegens zijn on
kunde aangaande de instrumenten,
welke zeelieden gebruiken, een bete
kenisvolle blik toe. „Dat is een spik
splinternieuwe marlspieker. Daar re-
pareerd men de touwen mee."
Meinert had, terwijl Erich het
pakje verder ontrolde, het zware in
strument haastig gegrepen en was
daarmee naar het raam getreden.
Met bijna ademloze spanning bekeek
hij het. De oude had gelijk, het in
strument was nieuw, het lemmet
leek wel zilver. Maar toen hij het
nog nauwkeuriger bekeek en het vol
le daglicht er op liet vallen, bemerk
te hij aan de punt een lichte bruin
gele vlek, die het mes tot een hoogte
van ongeveer 7 cm. kleurde. Hij rook
er aan, m'aar de doordringende reuk
van teer, waarnaar deze werktuigen
wanneer zij tenminste voor hun doel
gebruikt worden, sterk naar rieken,
ontbrak. Slechts een flauwe reuk was
waar te nemen en Meinert Ellmers
kende dien. Het was die eigenaardi
ge lucht, die het bloed in zijn che
mische inwerking op staal geeft.
De vraag, hoe en op welke wijze
het kon gebeurt zijn, dat dit nieuwe
ongebruikte instrument aan de punt
bloedsporen vertoonde, durfde de ge
neesheer nog niet stellen, alhoewel
hij er innig van overtuigd was dat
met dit mes de steek was toege
bracht.
Maar door wie?
Zou kapitein Wendt dit vreselijke
mes in het gevecht tegen Lenzmann
gebruikt hebben? Neen! Hij wierp
deze gedachte met ontzetting van
zich af. Wendt was onschuldig, nie
mand zou hem dit uit het hoofd kun
nen praten.
Bleek van ontroering trad hij zwij
gend naar de tafel en overhandigde
Erich Thiessen. die intussen de ande
re messen had bekeken, het instru
ment met een traan in het oog over.
De verdediger, die zijn vriend nauw
keurig had gadegeslagen, begreep
hem aanstonds. Hij nam het werktuig
en trad er mee, evenals Meinert,
naar het venster on? het nauwkeurig
te ouderzoeken.
De overige messen die het pak be
vatten, waren grote en kleine, die
bij de drie of vier waren vastgebon
den Deze werden dan nagenoeg niet
bekeken. Meinert Ellmers sneed de
touwtjes, waarmee zij vastgebonden
waren los, en spreidde ze op tafel uit
Toen hij ze goed had bekeken pakte
hij het papier op en zag tot zijn grote
verbazing dat het gat, waardoor de
marlspieker was gestoken geweest,
met een donkere kleur was omkanst.
Ha! nu begreep hij het. Het pak had
in het net gelegen. Door de slag,
welke Wendt aan Lenzmann toe
bracht, had deze ongetwijfeld het pak
messen gegrepen en dat was terecht
gekomen op het achterhoofd van de
architect. Dit was te verklaren. Het
kon niet anders.
Gelijk een bliksemstraal een don
ker landschap plotseling helder ver
licht, zc duidelijk stelde zich Meinert
Ellmers het voorgevallene in de
coupé voor.
In zijn geest zag hij ze worstelen
op leven en dood. Eensklaps geeft
Lenzir.'ann de kapitein een harde
slag; door de kracht, die nodig was,
verschrikt zoekt hij wankelend een
steun. Hij vindt die in het zware pak
Het pak valt en als van de bliksem
getroffen rolt de architect op de
grond.
„Zo was het! Het kan niet anders
gebeurt zijn!" roept de jonge genees
heer uit en toen de oude. als ook
Erich Thiessen hem verwonderd aan
zagen. verklaarde hij hun wat hij
zoeven gezien had in zijn geest,
(Wordt vervolgd).
