Geen extra kinderbijslag
voor grote gezinnen
De Leidse verdediger van Anton
van der Waals opnieuw
voor de rechter
Met carnaval de* ap£icfïte*d
Nederlanders voor ruim een
millioen benadeeld
ZONDER
SCHULD
ZATERDAG 23 JUNI 1951
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 2
Tweede Kamer
V. V. D.-VOORSTEL AANGENOMEN
MET 52-28 STEMMEN
K.V.P. alleen
De Tweede Ijamer heeft gister
middag de vier moties, welke de heer
Gortzak (C.P.N.) Donderdag bij de
behandeling van de zes wetsontwer
pen tot wijziging van sociale wetten
had ingediend, verworpen. Ze kre
gen alleen de stemmen der commu
nisten.
Het wetsontwerp tot wijziging van
de kinderbijslagwetten werd z.h.s.
goedgekeurd (met aantekening van
de communisten).
Op het wetsontwerp tot wijziging
der kinderbijslagwetten, compensatie
der prijsstijgingen beogende, waren
drie amendementen ingediend. In het
wetsontwerp werd voorgesteld de
kinderbijslag te doen bedragen: voor
het eerste kind 0.46, voor het twee
de /0.51, voor het derde ƒ0.54 en te
rekenen van het vierde kind 0.69
per kind.
Mevrouw FORTANIER-DE WIT
(V.V.D.) wilde de verhoging der bij
slagen van het derde kind af beper
ken tot circa 5 pet. en had een amen
dement ingediend om de bedragen
van 0.54 en 0.69 te vervangen door
ƒ0.51 en ƒ0.67.
De heer VAN DEN BORN (Arb.)
lichtte een gelijk amendement toe.
De heer HAKEN (C.P.N.) wilde
de 15 pet. verhoging, welke aan het
vierde kind zal worden gegeven, ook
voor de eerste drie doen gelden. Hij
diende een amendement in die
geest in.
De Minister ontried de amende-
Daartoe heeft hij een amendement
ingediend.
De heer VAN LIENDEN (Arb.)
vond het van de grootste betekenis,
dat de regionale instellingen, als de
consultatiebureaux de centra voor de
t.b.c.-bestrijding blijven. Hij zeide
geen behoefte te hebben om de sug
gestie van de heer Mol om de pro
vinciale verenigingen in de wet te
noemen, te steunen.
De heer ZANDT (S.G.) had bezwa
ren tegen bestraling bij de t.b.c.-be
strijding; deze brengt z.i. gevaren
mee.
De Staatssecretaris, de heer MUN
TENDAM, merkte de heer Mol op,
dat er wel wettelijke maatregelen be
staan op het gebied der t.b.c., n.l. de
wet van 7 December 1934, waarbij
de leerlingen worden beschermd te
gen besmetting van de zijde van het
onderwijzend personeel. Hij zeide
van oordeel te zijn, dat het massa-
onderzoek mede behoort tot de ta
ken van het consultatiebureau, de
centrale plaats voor de tbc-bestrij-
ding. Ook in de toekomst wilde hij
die bureaux een centrale postie waar
borgen. Niet alleen de coördinatie ter
voorkoming en opheffing van chao
tische toestanden was het motief
voor de wettelijke regeling. Hij
noemde als zodanig ook de centrale
statistische bewerking, de gevaren
door ondeskundig gebruik der appa
ratuur en voorts zijn er economische
motieven. Er moet ook coördinatie
komen tussen groeps- en bevolkings
onderzoek. Het centrale toezicht zal
de provinciale activiteit niet belem
meren. De heer Wagenaar merkte
spr. nog op, dat de overheid zeer
doelbewust deze zorg niet in handen
neemt, maar zoveel mogelijk over
laat aan de organisaties. O.m. deelde
hij nog mede, dat de lengte der
wachtlijsten vermindert, maar daar
aan mogen nog geen conclusies wor
den verbonden.
De heer MOL trok zijn amendement
in en het wetsontwerp werd goedge
keurd, met aantekening, dat de he
ren Zandt en Van Dis (S.G.) geacht
wilden worden te hebben tegenge
stemd.
Bij de aanvang der vergadering is
besloten Woensdag a.s. te beginnen
met de behandeling van de belasting-
ontwerpen en het ontwerp inzake de
herkapitalisatie.
Twee klachten wegens smaadschrift ingediend
Voor het Haagse Gerechtshof werd later door Van der Waals werd ge-
gistermorgen de zaak behandeld te- liquideerd. Getuige Van der Meer
„,T- gen de verdediger van Anton van verklaarde, dat zijn broer geen en-
menten. Dat van de heer Haken der Waals, mr. j. E. van der S. uit J kele connectie onderhield met de
werd verworpen met 74 tegen 5 stem- Leiden. Van der S. werd enige tijd SD. Hij verbleef zelfs enkele jaren
men, die der communisten. geleden door de Rotterdamse recht
Het amendement-Fortanier-de Wit bank wegens smaadschrift in zijn
werd aangenomen met 52 tegen 28 j brochure „England-spiel, Démasqué
stemmen, die van de K.V.P. en van der Vaumannen", veroordeeld tot
dc heer Willems (Arb.). een gevangenisstraf van zes weken.
De heer VAN DEN BORN (Arb.) I Van dit vonnis was hij in hoger be
trok daarop zijn amendement in.
Het regeringsontwerp wilde in de
kinderbijslagwet voor invaliditeits-,
ouderdoms- en wezenrentetrekkers
bepaald zien, dat de bijslag voor de
eerste twee kinderen bedraagt 12.70
per kind en per maand, voor het der
de kind 13.50 per maand en te re
kenen van het vierde kind 17.20
per kind per maand.
Een amendement van mevrouw
Fortanicr-De Wit (V.V.D.) om dc be
dragen ƒ13.50 cn ƒ17.20 tc wijzigen
in 12.70 en 16.70 werd aangenomen
met 50 tegen 28 stemmen, die van de
K.V.P. cn de heer Willems (Arb.).
Nadat de heer Van den Born (Arb.)
een amendement van gelijke strek
king had ingetrokken, werd het wets
ontwerp z.h.s. aangenomen. De vier
andere ontwerpen werden eveneens
zonder hoofdelijke stemming goed
gekeurd.
Rust voor muzikanten.
De Kamer heeft zich vervolgens
bezig gehouden met het wetsontwerp
tot het verzekeren van een wekelijkse
rustdag voor toonkunstenaars, die
dans- en amusementsmuziek ten ge
hore brengen.
Dit ontwerp beoogt de bezettings
regeling terzake in normale wetge
ving om te zetten.
Het wetsontwerp werd z.h.s. aan
genomen. De heren Zandt cn Van
Dis, beiden S.G., kregen aantekening,
dat zij geacht wilden worden te heb
ben tegengestemd.
Bij het hierna aan de orde komen
de ontwerp van de „Wet Bevolkings
onderzoek op Tuberculose" merkte
de heer MOL (K.V.P.) op, dat deze
regeling van de sociale gezondheids
zorg een volstrekt novum is. Dc ge
organiseerde t.b.c.-bestrijding heeft
dit werk blijkbaar niet aangekund of
aangedurfd en anderzijds zijn tal van
instanties zich op dit terrein gaan be
wegen, los van elkander zodat z.i. er
kend moet worden, dat een zekere
coördinatie'noodzakelijk is. Hij bleek
niet geheel gerust te zijn over de
vraag of de taakomschrijving van het
.centrale college dat de samenwer
king tussen particuliere organisaties
en instellingen op het gebied van het
bevolkingsonderzoek tot stand zal
brengen wel klopt. Z.i. moet te
vens worden opgenomen in die taak
omschrijving, dat het onderzoek door
de provinciale organisaties geschiedt.
roep gegaan.
Het Haagse Gerechtshof verwees
de zaak heden terug naar de rech-
ter-commissaris met de instructie
een nieuw onderzoek in te stellen.
Men zal zich dan bezig moeten hou
den met de vraag in hoeverre de tij
dens de zitting van gisteren door
een getuige aan het de Rotterdamse
hoofdagent van politie J. van den
E. ten laste gelegde, op waarheid
berust.
Mr. van der S. had zo ver
klaarde hij voor het gerechtshof
zijn brochure „Het England-spiel,
Démasqué der Vau-mannen", ge
schreven in het algemeen belang en
uit het oogpunt van zelfverdediging.
Nadat de deken van de Raad van
Toezicht voor Juristen hem destijds
had geschorst, onder beschuldiging
dat van der S. de zaak Van dei-
Waals niet behoorlijk zou hebben
behartigd, schreef hij de brochure.
Hij heeft daarin, de indruk willen
wegnemen, dat de verdediging van
Van der Waals hem slechts interes
seerde omdat het „England-spiel"
zijn bijzondere belangstelling had,
zo verklaarde mr. van der S. Vol
gens de raad van toezicht zou dit
het geval zijn geweest.
De president van het Hof merkte
op, dat dit de eerste maal is dat mr.
Van der S. dit punt naar voren
brengt.
De Rotterdamse hoofdagent van
gemeentepolitie, J. van den E. die
het onderzoek in de zaak tegen van
der Waals leidde en in de brochure
van mr. van der S. beticht werd van
mishandeling van deze delinquent
had een aanklacht wegens smaad
schrift ingediend.
Tijdens de zitting van het hof ont
kende van den E. ten stelligste dat
hij Van der W. zou hebben mishan
deld. „Doordat ik mijn beheersing
niet verloren heb, is Van der Waals
er niet aan gegaan", zo verklaarde
Van den E. als getuige.
Een nadere klacht wegens smaad
schrift had de begrafenisonderne
mer Joh. Th. van der Meer uit Was
senaar ingediend. In de brochure
van van der S. was geschreven dat
de broer van getuige Van der Meer
een S.D.-spion zou zijn geweest, die
in Duitse concentratiekampen. Van
der Waals vermoordde zijn broer
en leefde daarna onder de naam van
Van der Meer verder.
Getuige zeide dat Van der Waals
een willekeurige figuur van het le
ven wenste beroven om een alibi
voor zijn verdere leven te hebben.
Van der Waals had destijds ver
klaard, dat hij bij Tienhoven in de
val was gelopen en Van der Meer,
die hij daar ontmoette, toen had
neergeschoten, omdat hij meende,
dat deze als SD-spion daaraan
schuldig was.
Zuster houdt hardnekkig vol.
De zuster van Anton van der
Waals hield hardnekkig vol, dat
rechercheur van den E. haar broer
zou hebben mishandeld.
Pres.: „Was u daar zelf bij?"
Get.: „Neen, ik ben er niet bij ge
weest, maar heb het gehoord".
Pres.: Wie vertelde het u dan?"
Get.: „M'n broer Anton en Van
den E. bevestigden het my."
Pres.: „Wat zei Van den E. dan?"
Get.: „Dat voelde ik; ik voelde dat
Anton liederlijk werd mishandeld."
De president merkte op, dat getui
ge niet naar haar intuïtie een oor
deel mag vormen. „Dat doe ik ook
niet", antwoordde de getuige. Zij
zeide dat Van den E. haar zou heb
ben gezegd: „Ik kan niet van dit
vent afblijven."
Het Hof ging hierna in raadka
mer en deelde daarna mede, dat het
de behandeling van de zaak beëin
digde. Zij achtte het niet juist dat
tijdens de terechtzitting een onder
zoek wordt ingesteld naar de al of
niet laakbare handelingen, die
hoofdagent Van den E. zou heo'oen
gepleegd. Het Hof verwees de zaak
terug naar cje rechter-commissaris.
Deze moet een onderzoek openen
en zal de vraag moeten beantwoor
den in hoeverre de tijdens de zit
ting van het Gerechtshof door de
getuige het van den E. ten Ir.stc ge
legde juist is.
PRINSES WILHELMINA IN
NOORWEGEN AANGEKOMEN.
Volgens mededelingen van paleis
Soestdijk is prinses Wilhelmina, die
gisteren per vliegtuig van Soesterbe~rg
vertrokken is, in Noorwegen aange
komen, waar zij een korte vacantie
zal doorbrengen. Zij legde de reis af
in de regeringsdakota, bestuurd door
majoor G. Sonderman, die eergiste
ren in Luxemburg een kleine motor
storing had.
KONINGIN EN PRINS OOK NAAR
URK.
Het koninklijk bezoek aan de N.O.
Polder op 13 Juli a.s„ zal worden
onderbroken voor een officieel bezoek
aan Urk. Toen dit bericht bekend
werd op Urk verwekte dit allerwege
grote vreugde.
De bevolking had aanvankelijk er
op gehoopt dat ons koninklijk gezin
met de „Piet Hein" de haven zou
binnenkomen, maar dit kan niet
doorgaan. H. M. de Koningin en Prins
Bernhard komen nu van de landzij
de Urk binnen rijden. Hedenavond
reeds zullen de vissersvereniginen
bijeen komen om plannen te bespre
ken voor een grote hulde-betoging
door de Noordzee- en IJselmeervloot.
De „Edam" weer
thuis
De KLM-Skymaster „Edam", die
op zijn reis rond de wereld in 22 da
gen 24.000 mijl aflegde, is weer
thuis. De Austin-sportauto, die de
wereldreis voor twee derden in het
vliegtuig en voor een derde op eigen
wielen volbracht, is eveneens weer
op stal terug (bij de stakende Austin-
fabricken in Engeland).
De laadbrug, die oud-gezagvoerder
Sillevis speciaal voor deze vlucht
heeft geconstrueerd, heeft uitstekend
voldaan. Het in- en uitladen van de
Austin geschiedde in uiterst korte
tijd. Het is de bedoeling, dat de laad
brug in de toekomst zal dienst doen
voor het in- en uitladen van olifan
ten.
In het geheel heeft de „Edam" op
deze wereldtocht, die werd gemaakt
in opdracht van dc Austinfabrieken
om op spectaculaire wijze de deug
delijkheid van het door haar gefa
briceerde product aan te tonen, 124
vlieguren gemaakt. Het moeilijkste
deel van de reis vond gezagvoerder
Bak wel het traject HonoluluLos
Angeles, dwars over de Stille Oceaan.
De ontvangst was overal uitbundig.
JxmdaqmoA^en
HEMD, DAT NIET
TE KOOP WAS
P*R was 'ns.... het is een oud
verhaal, dat menigeen zal ken
nen er was 'ns een koning, die
zich diep ongelukkig voelde. Waar
om de koning zo diep ogelukkig
was, is ons ontschoten. De gehele
geneeskundige staf van het konink
rijk kwam er aan te pas, om het
gekroonde hoofd over zijn zwarig
heden heen te helpen, doch hun
raadgevingen baatten niets. De ko
ning zat moedeloos op zijn troon en
iiet het hoofd zo diep hangen, dat
de kroon er af dreigde te rollen.
Een kluizenaar, horend van de vor
stelijke miserie, zond de boodschap,
dat de koning weer op zou fleuren
als hij het hemd van een gelukkig
man over zijn koninklijke schouders
trok.
In alle kranten werden nu adver
tenties gezet, waarin hemden van
gelukkige mensen te koop („tot
iedere prijs") werden gevraagd
Er kwam niet één aanbieding bin
nen. Een leger van „stillen" werd
het land in gestuurd op zoek naar
een gelukkig man. Zij hoorden eerst
de gezeten burgers van de grote ste
den uit, maar vernamen slechts
jammerklachten over de onzekere
waarde van het geld. Zij gingen huis
aan huis in de knusse arbeiderswij
ken, waar de hele familie gezellig
rond de radio zat, maar vonden
slechts ontevredenheid. Zij stroop
ten de dorpen af en, hoe vreedzaam
ook het dorp gedoken lag tussen
weiden en boomgaarden, geen vre
de vonden zij in de harten.
Een van de onderzoekers ver
dwaalde bij zijn speurtochten in een
verlaten dal, waar een herder op
een rotsblok zat. Het was een rots
blok, dat door het geweld der schep
ping midden in de bloeiende weiden
was gestort. Het was een rotsblok zo
OP 26 JUNI a.s. komt voor de Arrondissementsrechtbank te 's-Graven-
hage een zaak voor, waarbij Nederlanders v.oor ruim een millioen
gulden zijn opgelicht. In het gehele land zijn mensen, zoals notarissen,
bankiers, geestelijken en bekende zakenlieden het slachtoffer geworden
van deze mensen, die tiptop gekleed gingen, in dure auto's reden en over
gladde tongen beschikten. Bij hun oplichterspractijken bedienden de
heren zich veelvuldig van de telefoon, waarbij zij zich voorstelden als arts,
ambtenaar van sociale zaken, notaris enz. Een zakenman werd door een
hunner opgebeld en toen hij de hoorn opnam, vernam hij met „generaal
Kruis" te doen te hebben, die hem een referentie over een dezer lieden
verstrekten.
groot als een huis, en boven-op zat
de herder met zijn zoontje Joggeli
aan de ene en zijn trouwe hond
Blass aan de andere kant.
Vader en zoon dronken koffie uit
een steelpannetje, dat op een hout
vuurtje werd verwarmd. Daarbij
aten ze droog brood en een homp
kaas. Er was een schrynende te
genstelling tussen de armzalige
boerenman, die een snufje naar dc
geiten-stal en houtwalm rook, en de
geparfumeerde weelde van de gro
te stad, waar de onderzoeker
woonde.
De onderzoeker schaamde zich e;
over, dat in één en hetzelfde land
zulke tegenstellingen bleven voort
bestaan en nam zich voor een rap
port bij de regering in te diener
opdat de voordelen der modern
beschaving iedereen gelijkelijk zou
den toevallen.
Maar op dit ogenblik was hij ver
van huis en verdwaald. Dus vroeg
hij, beneden aan het rotsblok staan
de, de weg aan de herder, die op de
rots troonde, gezeten op een kussen
van bleomrijk gras, het blauwe
baldakijn van de hemel over zich
uitgespannen.
„Kom er maar bij" riep de
herder en hij hees de onderzoeker
naar boven. Hij li-'t hem uit zijn
steelpannetje drinken na een slok
kruiden-brandewijn in de koffie te
hebben gemikt, en schóof hem brood
en kaas toe. Of het door de brande
wijn kwam? De onderzoeker voelde
zich plotseling vrij en blij en met
de hele wereld verzoend. „U moet
wel een gelukkig man zijn" zei
hij, nog een flinke teug van de ver
heerlijkte koffie slurpend. „Dat ben
ik ook" zei de boerenman. „Wat
zegt u me daar?" kreet de onder
zoeker, terwijl het steelpannetje in
zijn hand begon te bibberen. „Kan
ik uw hemd kopen. Het is me 5000
franken waard".
„Dat zal niet gaan" zei de her
der. „Het spijt me wel
„Zeg maar hoeveel je hemd kosten
moet. Het komt er niet op aan.-..."
„Beste man, of je veel of weinig
biedt, je kunt mijn hemd niet krij
gen".
„Maar het is voor de koning!"
„Al was het voor O.L. Heer zelf.
Ik heb er geen".
Dit oude verhaal is een herinne
ring aan een zorgeloze morgen in
het afgelegen Brunni-dal in het
Zwitserse kanton Uri, waar we de
herder, Joggeli en de hond, ge
naamd Blass, aantroffen op een
rotsblok boven de wit-schuimende
woeling van een bergstroom. Hij
droeg een hemd, het witte „Hirten-
hemli" met de „chap", het kapje, dat
over het hoofd wordt getrokken.
Het kan zijn, dat het oude verhaal
ons door het geheugen zweefde. Wij
hebben zijn .Hirtenhemli" geleend
en de „chap" over ons hoofd ge
sjord en als we niet andere plichten
hadden, zaten we er nu nog. Er zat
beslist veel brandewijn in die koffie.
MARIUS.
Het politie-onderzoek is nog in
volle gang en zal nog enige maanden
in beslag nemen. Verschillende dezer
lieden begonnen als zogenaamde oor
logsslachtoffers langs de deuren te
bedelen of smeerden als noodlijden
de kunstenaars de mensen in artistiek
opzicht waardeloze rommel aan. Zo
leerden zij hun toekomstige slacht
offers kennen.
In de beginperiode waren de be
dragen, waarvoor zij oplichtten, niet
hoger dan honderd gulden. Van de
opbrengst schaften zij zich later dure
auto's en goede kleren aan. waarmee
zij bij hun slachtoffers een uitsteken
de indruk wekten. Door het in be
slag nemen van de auto's heeft de po
litie nog iets kunnen redden van de
meer dan een millioen gulden, waar
voor diverse Nederlanders werden
opgelicht. Volgens de politie betrof
het hier geen complot of een oplich
tersbende, die door één of meer fi
guren werd geleid. Integendeel, hier
dient volgens de politie gesproken
te worden van een coöperatieve sa
menwerking.
De ONTMASKERING.
Het verhaal van de ontmaskering
begon in Den Haag, waar de politie
een aantal louche figuren opmerkte,
die in dure bars grote verteringen
maakten. Toen in October 1950 een
Amsterdamse zakenvrouw een aan-
gite deed, dat zij door een zekere v.
N. was opgelicht één dergenen, die
zo duur uit gingen begreep de
politie de samenhang. Van N. had
een jurist als referentie opgegeven en
deze bleek er ook .al te zijn ingevlo
gen. Zo kwam men van het een op
het ander.
De jurist was enkele tienduizen
den guldens lichter geworden omdat
de heren voor hem ongeregistreerde
effecten zouden kopen.
Een zakenman uit Leidschendam
vloog er voor 60.000 gulden in voor
de aankoop van een grote partij por-
celein.
Een Rotterdamse zakenman raakte
500.000 gulden kwijt; een oude dame
uit Den Haag 2 a 300.000 gulden.
Een zakenvrouw uit Har 'erwijk
betreurt het nog steeds een bedrag
van tienduizend gulden voor een
transactie te hebben gegeven. Een
bankier werd voor duizend gulden
opgelicht door iemand, die zich voor
deed als oorlogsslachtoffer en op
krukken liep. Hij vertelde aan de
bankier duizend gulden nodig te heb
ben om zich door een specialist in
Duitslard te laten behandelen.
Deze „invalide" heeft niet minder
dan honderdduizend gulden er door
gejaagd. In totaal zijn 19 personen
gearresteerd.
Aanvankelijk was het de bedoeling,
dat er één stad (Emmeloord) en zes
dorpen in de Noordoostpolder zouden
komen. Maar er zullen nu één stad
en tien dorpen ontstaan.
De directie van de Wieringermeer
heeft besloten om wegens de toelaat
bare afstanden naar raadhuis, kerken,
scholen en winkels het aantal woon
kernen uit te breiden. De plaatsver
vangende landdrost dr. A. Blaauboer
heeft dit verklaard.
In de polder zijn deze week twee
nieuwe dorpen door de bewoners be
trokken. Bant en Luttelgeest, gelegen
in het noordelijk deel van het nieuwe
land, zijn genoemd naar vroegere
dorpen in een gebied, dat later door
de Zuiderzee werd verzwolgen.
PROF. ROMME EN DE RESOLUTIE
VAN DE KATH. MIDDENSTANDS
BON# BISDOM HAARLEM.
In de Voorjaars-Centrale Raads
vergadering d.d. 22 Mei jl. gehou
den in Karsnapelsky te Amsterdam,
stelde het hoofdbestuur van de
Kath. Middenstandsbond in het Bis
dom Haarlem 'n resolutie op i.v.m.
de loon- en prijzenpolitiek en aan
gekondigde maatregelen van de re
gering.
D.d. 5 Juni jl. schreef prof.
Romme hieromtrent het volgende:
„Door bemiddeling van de Ne
derlandse Katholieke Midden
standsbond ontving ik per 31
„Mei jl. afschrift van uw reso
lutie d.d. 22 Mei jl. Ik geef deze
„resolutie .waarvan ik met belang
stelling heb kennis genomen, en
,/die uitmunt door zakelijke-con-
„crete inhoud, ter nadere behan
deling door aan onze fractie-com-
„missie voor Economische Zaken".
Wij vinden het prettig aldus
schrijft ons de Dioc. Kath. Midden
standsbond in het Bisdom Haarlem
dat de resolutie de goede weg
gaat en dat zij naar opzet en
inhoud het predicaat uitmuntend
verwierf van de leider onzer katho
lieke Tweede Kamerfractie.
Als nu maar de verwerkelijking
van deze resolutie hiermede gelijke
tred houdt aldus de Bond.
U rijdt op een voor-
rangsweg. welke ge
kruist wordt door een
niet-voorransweg.
6)
Aan de ingang van de haven vêr-
hief zich de slanke vuurtoren die nu
eens rood. dan groen licht verspreid
de om de schippers het vinden van
de smalle ingang te vergemakkelij
ken.
Een smalle steenweg verbond het
vaste land met de toren.
Kwam de vloed op, dan was de
weg niet meer te betreden.
Heden had de oude torenwachter
bezoek. Een jonge man, naar zyn
uiterlijk te oordelen een zeeman,
was het, die op de smalle bank voor
de grove tafel zat en ijverig notities
maakte.
Tegenover hem op een versleten
canapé lag de oude torenwachter,
gewikkeld in een wollen deken.
„Ik stuur je dus vanavond zalf en
poeders, Lührssen," zei na een poos
je de jonge man en klapte terwijl hij
opstond zijn boek toe. Toen wendde
hij zich naar het scherp-belijnde ge
zicht van de oude man en keek met
zyn blauwe ogen naar het gebruinde
gelaat van de wachter.
„Je moet de poeders op tijd inne
men, juist zoals ik het je gezegd heb,
Lührssen."
„Zeker, dokter," antwoordde de
oude lachend en plukte aan zijn
ringbaard, die als een halsdoek van
het ene oor naar het andere liep.
De dokter bemerkte zijn lachen en
zei hem schalks aanziende:
„Je gewoon grocje voor het naar
bed gaan zal ik je niet verbieden.
Lührssen. Maar vóór je drinkt moet
je nog een poeder innemen. Beloof
je me dat?"
„Met alle plezier, dokter. Wat was
het vroeger toch anders! Teen-smeer
de ze je in met een beetje petrole
um of naphta en klaar was je. Maar
dat grocje bestond toen nog niet. Dit
is eerst later mijn gewoonte gewor
den en dat moet ik zeggen: het heeft
me dikwijls weer op de been gehol
pen.
De dokter lachte weer en zei daar
na ernstig:
„Nou, Lührssen, je ziet nu wel wat
dat petroleuminwrijven geholpen
heeft. En ik zeg je vooruit: neem je
je poeders niet in, dan lig je aan
staande winter onder de grond. Blijf
nu maar binnen. Het koude herfst
weer zal je heus geen goed doen en
wat zou het zijn als je geen dienst
meer kon doen?"
„God bewaar mij, mijnheer! Is het
waarlijk zo erg? riep de oude zeerob
verschrokken uit. „Ziet u eens, dok
ter, de andere dokter heeft mij dit
poeder voorgeschreven. Ze smaken
ook niet lekker. Als u meent dat, uw
poeders my weer gauw zullen beter
maken dan zal ik ze graag innemen,
dokter."
„Het zou je zelf tot nadeel zijn, als
je ze niet gebruikte," herhaalde de
dokter. „Het wordt nu voor mij tijd
om te gaan, wil ik geen natte voeten
halen, nietwaar?"
„Om vijf uur is het vloed. U komt
nog op tijd"' zei de oude en stond
op om zijn bezoeker strompelend en
steunend tot aan de trap te verge
zellen.
Met zijn zware stem mompelde hij:
„Dank u wel, dokter"
„Adieu Lührssen! Morgen of over
morgen kom ik nog eens terug" riep
de arts en wenkte nog enkele malen
met zijn hand. bij wijze van groet.
De geneesheer ging voorzichtig
over de smalle weg. die aan weers
zijden bespoeld werd door het water.
Eerst toen hij de voet op de brede
dijk had gezet keek hij naar alle
kanten en zag hij de slanke gestalte
van een jong meisje. Haar hoofd hing
omlaag, als was zij in de diepste ge
dachten. Of had zij ir/isschien de
dokter reeds gezien en liep zij aldus
om hem niet behoeven aan te kij
ken?
Hij kleurde, verhaastte zijn tred
zo goed het ging op de slijkerige
weg en riep toen hij de gestalte op
ongeveer tien passen genaderd was:
„Stina! Stina!"
De aangeroepene keek om en zei
verrast:
„Meinert mijnheer Ellmers!"
De jonge man greep haar hand en
keek haar scherp aan.
„Waarom „mijnheer", Stina? Sinds
wanneer die hoffelijkheid?"
Het jonge meisie keek naast zich
en antwoordde niet.
„Nou, Stian" zei Ellmers dringend.
„Wil je me geen antwoord geven?"
Toen het meisje bleef zwijgen, zei
de arts schertsend:
„Is het misschien in strijd met de
etiquette van Bruckholm, dat ik je
roep. zoals de straatjongens dat ple
gen te doen?"
„Ben je boos, omdat ik „Stina"
riep? zei de dokter. „Niet waar, dat
past niet voor ons. die al volwassen
zijn. Kom, laten we maar gauw vre
de sluiten," en hij zwaaide, terwijl
hij diep boog, ironisch met zijn hoed.
Toen nam hij haar met komische
ernst by de hand en zei: „Hoe gaat
met u? En hoe vaart mevrouw, uwe
moeder"?
Als een zonnestraal uit de donkere
wolkenmassa's plooide haar gezicht
tot lachen. Doch evensnel was de
lach verdwenen en zei ze hem aan
ziend met haar prachtige ogen, waar
tranen parelden: „Moeder ziet niet
graag, dat we bij elkaar zyn."
„Waarom"?.
Deze vraag klonk scherp en hard.
De lippen van de jonge dokter waren
op elkaar geperst.
Het meisje antwoordde niet.
„Waarom? Op welke grond moet
je my vermijden, Stina?" vroeg
dokter Elmers.
„Ik ik weet het niet," antwoord
de het jonge meisje zacht en twijfe
lend.
„Nu, ik geloof dat ik het weet,
Stina. Het zal alleen deze reden zijn,
dat mevrouw Wendt er zich aan
ergert, dat mijn vader sluiswachter
was, hier leefde en werkte en dat ik
arm ben. Niet waar, Stina, heb ik
het niet geraden?"
Hij wachtte het antwoord niet af,
maar zei haastig:
„En vader? Heeft ook hij het ver
boden?"
„Neen Meinert", antwoordde zij,
hem schuchter aanziend, „je weet hoe
vader je respecteert. Nooit zal hij
iets van je zeggen. Hij is het zeker
niet met moeder eens."
„Aha! Het is dus juist zoals ik
dacht, de arme sluiswachterszoon en
armendokter is voor mevrouw Wendt
te gering!" riep hij met bijtende
hoon uit. „Maar gij, Stina?" vroeg hij
plotseling, haar handen klemmend
in de zijne, „maar gij, Stina? Ben ik
jouw ook niet meer goed genoeg?
Spreek, hou je nog van me?"
Ze hadden een kromming van de
dijk bereikt en Meinert Ellmers trok
het jonge meisje met zacht geweld
op e>en daar staande rustbank en
ging naast haar zitten.
Stina begon te wenen.
Lang liet hy haar snikken. Toen
stond hij op en drukte haar mede
lijdend de slanke hand.
In beider gemoed bruiste er iets,
wat ze niet konden verklaren en
zeggen.
Plotseling schrokken beiden, want
doordringend gefluit van een stoom
boot had de stilte verbroken.
Stina stond op.
„Ik moet naar huis, Meinert; het
is reeds zes uur. Moeder zou zich
ongerust maken, als ik langer weg
bleef."
(Wordt vervo'
