NEDERLAND Centr. Raad Kath. Middenst.bond Radio-prijswinnaars in Limburg De eed van Madeleine DINSDAG 22 MEI 1951 DE LEIDSE COURANT TWEEDE BLAD PAGINA 1 Openingsrede voorzitter de Hosson LJEDENMORGEN kwam de Voorjaars Centrale Raad van de Kath. Middenstandsbond in het bisdom Haarlem te Amsterdam bijeen. De nieuwe bondsvoorzitter, de heer F. C. de Hosson, uit Leiden, sprak daarbij een openingswoord, waarin hij o.a. het feit memoreerde, dat deze bijeenkomst van de Centrale Raad de 75ste was. Dit was echter geen reden voor een feeststemming, want zo zeide de voorzitter: „Nog nooit werd onze Middenstand zo sterk bedreigd als nu". Novarum de wereld werd ingezon den en 20 jaar geleden Quadragesi- mo Anno, welke beide ons hoge idealen voorhielden en er practisch op gericht zijn: een betere maat schappij te vormen, waarin de stan der. meer waardering voor elkaar gaan opbrengen, waarin bestaansze kerheid tastbare werkelijkheid zal zijn. Stootblok. En vandaag-de-dag staat de Mid denstand nog voor het feit, dat de waardering weer opnieuw verwor ven moet worden, pogingen tot on dergraving van zijn bestaanszeker heid moet afslaan en moet onder vinden dat de zo zeer bejubelde de mocratie hem rustig in een nadelige positie plaatst en hem blijkbaar geen gelijke rechten toekent. De Middenstand fungeert thans als het stootblok tussen kapitaal en ar beid. Het stootblok dat een corrige rende taak vervult in het economisch maatschappelijk bestel en waarvan een gezonde nivellerende werking uitging en nog kan gaan. Ik heb de indruk dat thans, buiten de druk, die er van onder en boven, van ka pitaal en arbeid dus. ook nog he vige stoten in de flank worden ge geven, die er op gericht schijnen te zijn, het stootblok omver te werpen. Daar gaat ook een nivellerende wer king van uit, waar wij echter geen waardering voor hebben, omdat hier in marxistische tendenzen te onder kennen zijn, die proletariserend en massificerend werken en de nood en de dood in onze rijen brengen. Wij streven niet naar en wij wen sen geen overheersende positie. Wij „De ouderen onder U hebben de crisisjaren (1929 en zijn nasleep) meegemaakt; zij hadden zich te be klagen over een zekere onverschil ligheid, waarmee de Overheid hen toenmaals bejegende, en de gedach te „de Middenstand redt zich wel" behelsde toen een teleurstelling en een gevaar. Maar nu dreigt het ge vaar, dat de onverschilligheid van vroeger in een dodende belangstel ling gaat verkeren. Onlangs las ik. dat de classificatie van de gemeenten gaat verlopen. Komt daar misschien een andere classificatie, die van de standen voor in de plaats? Wij hebben zelfs het gevoel, dat deze er al is en daarbij dat de onze er niet al te best van afkwam. Het is een tragische speling van het lot dat een en ander zich juist moet afspelen in de tijd, dat men zich overal opmaakt om op luisterrijke wijze het feit te herdenken, dat 60 jaren geleden de encycliek Rerum Aetherklanken WOENSDAG HILVERSUM I. 402 M. 7.00—24.00 NCRV. NCRV: 7.00 Nieuws. 7.15 Gewijde muziek. 7.45 Een woord voor de dag. 8.00 Nieuws en weerberichen. 8.15 Gramofoonmuziek. 9.00 Voor de zie ken. 9.30 Waterstanden. 9.35 Gramo- foonmuz. 10.30 Morgendienst. 11.00 Gramofoonmuziek. 11.10 „Leven in de schaduw", hoorspel. 12.00 Piano recital. 12.30 Land- en tuinbouwme- dedelingen. 12.33 Liche muziek. 13.00 Nieuws. 13.15 Militaire cause rie. 13.20 Amusementsmuziek. .13.50 Gramofoonmuziek. 14.00 Bondsdag van de Bond van Gereformeerde Vrouwenverenigingen. 14.45 Gramo foonmuziek. 15.00 Voor de meisjes. 15.15 Kamerorkest. 16.15 Voor de jeugd. 17.30 Clavecymbel en viool. 17.45 Regeringuitzending: „Een Su rinaamse huisvrouw vertelt'" door M. Kleinevan Niel. 18.00 Dames koor. 18.30 Bariton en orgel. 19.00 Nieuws en weerberichten. 19.15 Dis cussie voor jonge mensen. 19.30 Gra- mofoonmuz. 19.40 Radiokrant. 20.00 Nieuws. 20.055 Gramofoonmuz. 20.15 Herdenking Mr. Guillame Groen van Prinsterer. 21.30 Radio Philharmo- nisch orkest en soliste. 22.20 Reisbe schrijving. 22.30 Vocaal encemble. 22.45 Avondoverdenk. 23.00 Nieuws. 23.1524.00 Gramofoonmuziek. HILVERSUM 11. 298 M. 7.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA. VARA: 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtend gymnastiek. 7.30 Gramofoonmuziek. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.18 „Onder ons gezegd". 8.23 Orgelspel. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.00 Gramo foonmuziek. VPRO: 10.00 Schoolra dio. VARA: 10.20 Kookpraatje. 1035 Voor de vrouw 11.00 Gramofoonmuz. 12.00 Accordeonmuziek. 12.30 Land en tuinbouwmededelingen. 12.33 Voor het platteland. 12.38 Gramofoonmuz. 12.55 Kalender 13.00 Nieuws 13.15 Zo werkt Nederland". 13.22 Banjo-En semble. 13.50 Gramofoonmuz. 14.00 Gesproken portret. 14.15 Jeugdcon- cert. 15.00 Kinderkoor. 15.20 Hoor spel voor de jeugd. 15.50 Pianovoor dracht. 16.00 Voor de jeugd.. 16.39' Voor de zieken. 17.00 Voor de jeugd. 17.30 Dansmuziek. 18.00 Nieuws» 18.15 VARA-varia. 18.20 Militaire re portage. 18.30 Lichte muziek.. 18.50 „Zo werkt Nederland". 19.00 ,„De be- invloeding van de mens", causerie. 19.15 Lichte muziek. VPRO: 19.39 Voor de jeugd. VARA: 20.00 Nieuws. 20.05 Politiek commentaar. 20.15 Dansmuziek. 20.50 „Brand in De Jonge Jan", monologenspel. 22.00 Omroeporkest. 22.40 Sport. 22.45 „De ontdekking van de diepzee", cause rie. 23.09 Nieuws. 23.15 Orgelspel. 23.3524.00 Gramofoonmuziek. begrijpen maar al te goed dat het evenmin aangaat om een uitzonde ringspositie te bepleiten in een tijd, die rijk is aan moeilijkheden voor iedereen, ook voor de regering, doch wij vragen en dat is toch redelijk begrip voor onze hachelijke toe stand en dat het meten met twee maten wordt achterwege gelaten. Offers wil ook de Middenstand brengen, maar wanneer het offeren, dat van ons gevraagd wordt, middel lijk of onmiddellijk onze bestaansze kerheid aantast, dan wordt zulk offe ren slachtofferen en daar wil de Middenstand niet aan! Overleg toegezegd. De Minister heeft ons reëel overleg toegezegd en daar is dan ook ohze hoop op gevestigd. Ik weet wat er door U gevoeld en gedacht wordt en ik ken Uw stemming. Doch laten wij onze zelfbeheersing bewaren. Er wordt door vak- en standsbe- stuurderen en functionarissen hard gewerkt het is niet overdreven te zeggen dag en nacht besprekin gen worden er gevoerd aan de lo pende band en wij verwachten, dat dit complex van prestaties, geleverd voor een rechtvaardige zaak. zal voe ren naar een bevredigende regeling. Zo dikwijls wordt voor velerlei doel op U een beroep gedaan en Uw gebed gevraagd. Het lijkt mij alles zins verantwoord om nu hier ook voor de zaak van de Middenstand en voor Uw voormannen in vak- en standverband, die nu de hitte van de dag dragen, een gebed te vragen. Dat is nodig en zij verdienen het. Zouden nu eindelijk degenen, die nog buiten onze rijen staan, voldoen de aanleiding gevonden hebben om zich bij ons aan te sluiten? Maar ook zij die de weg naar onze organisatie reeds vonden, beseffen dat verstevi ging en uitbouw van vak- en stands organisaties, waaraan ook onze Haarlemse diocesane bond in be langrijke mate heeft bijgedragen, dwingende noodzaak is? Spr. eindigde met een klemmend beroep op allen om het Jubileum fonds te steunen, hetwelk bestemd zal worden om de economische weer baarheid wetenschappelijk, krachtig en effectief te organiseren en de be drijfsvoering efficiënter te doen zijn. BEZIEN DOOR ZWITSERSE OGEN Gisteravond heeft de populaire Zwitserse radio-verslaggever Werner Hausmann in een uitzending van drie kwartier via Radio Beromünster en aangesloten zenders, onder de titel .Nederlands prentenboek", de in drukken weergegeven, die hij heeft opgedaan tijdens het bezoek, dat hij met 15 andere radio-reporters uit Marshall-landen op uitnodiging van Algemene Nederlandse Vereni ging voor Vreemdelingenverkeer (A. N.V.V.) en andere bedrijven en in stellingen van 20 tot 26 April aan Nederland heeft gebracht. Werner Hausmann begon met te herhalen wat hij na zijn na-oorlogse bezoek aan Nederland in de herfst van 1945 reeds voor dezelfde microfoon had gezegd over de grote offers, die Ne derland in de oorlog heeft moeten brengen, en over de toestand, waar in hij ons land toen had aangetroffen: „alsof een reus met zware laarzen het land had vertrapt". Hij voegde er aan toe, dat de reus echter niet zwaar genoeg was geweest om blij vende schade aan te richten en dat het Nederlandse volk, dat in de ge schiedenis al zo vaak met "het ge weid had afgerekend, vol zelfver trouwen de wederopbouw ter hand had genomen. De vreemdeling, die op het ogenblik Nederland bezoekt, aldus Hausmann, staat verbaasd over het ongelooflijk wederopbouw- werk, dat in Nederland is verricht. De oorlogsschade is ongedaan ge maakt, alle bruggen zijn hersteld en het verkeer is weer normaal. De grote havens van Rotterdam cn Am sterdam werken weer op volle capa citeit; handel en industrie draaien weer op volle toeren. Nederland is, dank zij zijn dappere bevolking en dank zij de Marshallhulp, weer een cordende en gezonde staat gewor den. „Dit heeft de Algemene Neder landse Vereniging voor Vreemdelin genverkeer ons getoond". Over het Nederlandse landschap zei Hausmann, de indruk te hebben gehad, door een reusactig park te rij den met prachtige diepgroene vel den, heldere stromen en meren, uit gestrekte bossen en heidevelden. Het kostelijkste halfuurtje van de hele reis was de ontvangst bij de Ko ningin. over wie Hausmann zei: „Zij had niets opvallends over zich. Als ik niet vergeten had, dat zij koningin van Nederland is, dan had ik haar voor een dame kunnen houden, zo als men die overal in zeer vooraan staande kringen kan aantreffen. Iets bijzonders heb ik echter wel aan ko ningin Juliana ontdekt. Namelijk, dat zij een allerliefste gastvrouw is en zich zeer ongedwongen beweegt". Vervolgens weidde de Zwitserse reporter uitvoerig uit over de natio nale bloemententoonstelling „de Keu kenhof" die hij „Mustermesse der Hollandischen blumen" noemde, als ook over de bloemenveilingen in Aalsmeer. De drooglegging van de Zuiderzee gebieden had de volle aandacht van de heer Hausmann. Hij citeerde in dit verband het Amerikaanse gezeg de: „God heeft de aarde geschapen, maar de Nederlanders hebben Ne derland geschapen". Met grote be wondering sprak de Zwitser over het werk van de Nederlandse water bouwkundigen. Na een gehele „prent" te hebben gewijd aan het vogelpark „Avifauna" besloot hij zijn „Nederlandse prentenboek" met een overzicht van de wederopbouw hier te lande, die zijn volle bewondering had. Tijdens de bijzondere algemene le denvergadering van de Nederlandse Bachvereniging, die gisteravond in Bussum werd gehouden, is medege deeld, dat H. M. Koningin Elisabeth van België het erelidmaatschap van de vereniging heeft aanvaard. De in stallatie van Koningin Elisabeth zal op een nader te bepalen datum ge schieden. Voorts is, ter gelegenheid van het 30-jarig bestaan van de vereniging, tot erelid benoemd prof. dr. Albert Schweitzer. JONGELUI ZIEN DE MIJNSTREEK (Va nonze verslaggever). Heerlen, 21 Mei. „Jullie zult me aanstaande Zater dag college geven over wat je deze week zult hebben gezien cn erva ren", zegt dr. Winsemius, directeur- generaal van de industrialisatie, als hij de 12 jonge ambassadeurs en ambassatrices begroet, die de opstel wedstrijd van KRO en VARA heb ben gewonnen en nu hun eerste grote oponthoud in de Zuid-Lim burgse Mijnstreek beleven. De jongelui, zes meisjes cn zes jon gens, zijn opgewekt gestart in de hoofdstad, waar velen hen hebben begeleid naar dc gereserveerde afde ling van de exprestrein. „Dat had ik niet kunnen denken", zegt het ver pleegstertje Maria Hamelynck van de Nijmeegse Sint Maartenskliniek, als wij in de coupé een praatje ma ken met haar en de andere meisjes, die gezellig reizen onder dc hoede van de zorgzame Leni Verstegen van de KRO. Helaas is een van de uitverkoren jongens niet mee op reis gegaan; hij ligt ziek te bed cn het zal lang du ren, eer hij beter is. Nochthans zal hij de reis kunnen volgen, omdat hij vandaag een prachtig nieuw radio toestel als troostprijs mocht ontvan gen. Een ander is nu in zijn plaats mee. Op deze eerste reisdag hebben de twaalf ruimschoots gelegenheid ge vonden tot onderlinge kennismaking, vooral aan de gezamenlijke lunch in de trein, hun, evenals het spoor kaartje zo maar aangeboden. Tom Bouws is bij de jongelui reeds in trek, want zij herinneren hem van Bestrijding van runder-T.B.C. De Prov. Gezondheidsdienst voor Dieren in Zuid-Holland meldt ons: Thans is begonnen met de uit voering van het z.g. landelijke t.b.e.- bestrijdingsplan. Dit betekent dat voor daarvoor in aanmerking komen de reactiedieren een premie zal wor den betaald wanneer deze zijn ge slacht. Niet voor elk geslacht reac- tiedier zal deze premie worden ge geven. omdat het desbetreffende tc- actiedier aan bepaalde voorwaarden moet voldoen alvorens de premift wordt uitbetaald. Wat Zuid-Holland betreft zullen met ingang van Maandag 4 Juni a.s. op nader bekend te maken veemark ten de te slachten reactiedieren moe ten worden aangevoerd. Veehouders die vóór 4 Juni a.s. re actiedieren willen laten slachten, doen er goed aan bij de Gezond heidsdienst te informeren hoe zij moeten handelen. In ieder geval is het noodzakelijk dat de Gezondheids- dienstschets met het rund meegaat en na aftekening door het Hoofd van een Vleeskeuringsdienst bij de Ge zondheidsdienst wordt ingeleverd, welke regeling alleen van kracht is tot 4 Juni a.s. DRIE JAAR REGEN OP PROEF. Zoals bekend zyn onder auspiciën van het landbouwkundig proefsta tion te Groningen in het ontgin ningsdorp IJsselsteyn in de Peel op een tweetal boerderijen beregenings- installaties gebouwd, waarmede ge durende drie jaren proeven zullen worden genomen. Men wil nagaan of het mogelijk is op deze wijze de verdrogingsverschijnselen op deze gronden te bestrijden. De installatie bestaat uit een mo tor, die water uit een put opzuigt en onder druk van 5 atmosfeer door lange pijpleidingen naar een spuit voert, welke het water met een straal van 30 m. lengte verspreid. De spuit draai t automatisch rond om haar eigen as, terwijl de actie-radius van het gehele apparaat zich uit strekt over 5 H.A. De capaciteit is 6 m.m. „regen" per 10 minuten of 30 m.3 water per uur. Normaal heeft een droog land 30 m.m. regen nodig, zodat de kunstmatige regenbui in een half uur over het land kan neer- plensen. Waar dus water in de on dergrond kan worden aangeboord kan deze installatie dienst doen. Ge durende de proeftijd moet ook wor den onderzocht of de installatie ren dabel is. de radio, waarvoor hij zo spannend en fijn kan vertellen. Deze weck, zes dagen lang, zullen zij met eigen ogen zien en ook meemaken, wat zy tevo ren in dc aether hebben horen aan prijzen. Overal zullen zij welkom zijn, maar om hen niet te zeer kopschuw of overmoedig te maken, zal dc ont vangst ;:o eenvoudig mogelijk zijn. En ofschoon reeds nu dc winnaar? bekend zijn van beide door minister v. d. Brink uitgeloofde legpenningen, zal de uitreiking nochtans geschieden I aan het einde van dc reis, dus a.s Zaterdag te Hilversum, teneinde niemand op reis overmoedig te ma ken. Reeds vandaag heeft de jeugd veel hartelijkheid ondervonden, en nog mooie excursies in Noord en Zuid, Oost en West wachten. HET SLOPEN OF VERANDEREN VAN MOLENS. Door het in werking treden van de tijdelijke Wet Monumentenzorg is voor het slopen van een molen thans geen voorafgaande toestemming van de Rijkscommissie voor de Monu mentenzorg meer vereist. In afwach ting van een wettelijke voorziening heeft de Minister van Verkeer en Waterstaat aan het college van Ged. Staten van Zuid-Holland verzocht om. ter opvulling van het vacuum, dat nu is ontstaan, maatregelen te nemen ter voorkoming, dat polder molens, die met het oog op oorlogs omstandigheden. voor de bemaling nog van nut kunnen zijn, worden ge sloopt. Het college meent, dat aan dit verzoek het best kan worden vol daan door het vaststellen van een provinciale verordening, die het slo pen of veranderen enz. van molens verbiedt. Naar het Ged. Staten voor komt, aldus berichten zij aan de Pro vinciale Staten van Zuid-Holland, dienen echter alle windmolens in de provincie (behalve die welke geheel of grotendeels uit metaal zyn ver vaardigd) met het oog op het land- schapsschoon en de zorg voor mo numenten, in deze regeling te wor den betrokken. Zij bieden do provin ciale Staten thans een ontwerp-vor- ordening ter vaststelling aan. BEURS - Q VERZICHT Een zo belangrijk dividend voor stel als dat van de Kon. Olie is voor de beurs ieder jaar weer een grote gebeurtenis. In de Oliehoek en feite lijk over de gehele markt verkeerde men gisteren in afwachting van het desbetreffende bericht, dat na slui ting van de beurs zou worden bekend gemaakt. Men was dientengevolge min of meer gedesoriënteerd, temeer daar de meningen over het slotdivi- dend (zoals bekend is reeds een inte rim dividend van 4 pet uitgekeerd) en over de wyze van uitkering (men sprak over een stockdividend) uiteen liepen. De koers van Koninklijke, die gistermorgen 301 luidde, bleef gister middag daar beneden en fluctueerde tussen 300' en 298j^. De affaire was weer klein. In de andere hoeken had de han del eveneens weinig tc betekenen. Cultuurfondsen bewogen zich rond om de vorige koersen, waarbij HVA een avance van twee procent wist te handhaven. Van internationale in dustrieën viel dc houding van Phi lips op. Kopers kwamen begin-beurs in de markt en veroorzaakten voor dit fonds een stijging van 6 pet tot 254, waarop een reactie tot 250 volg de. Unilevc^n AKU bleven goed op prijs zonder veel affaire. Scheepvaartfondsen waren eerder iets aangeboden. Aandelen van Om meren moesten 5 pet prijsgeven, on der invloed van het feit, dat een stoekdividend wordt voorgesteld. Voor aandelen Deli Spoor blijft nog steeds belangstelling bestaan. Giste ren werden voor het eerst ter beur ze verhandeld de pas geïntroduceer de aandelen Nederlandse Kaizer Fra- zer. waarvoor de animo meeviel. Er kwam een notering tot stand van 120 gedaan bieden. Dc Amerikaanse markt was zeer kalm, maar het agio percentage blijft zich in opgaande richting bewegen. Gisteren bedroeg het 11 pet. Lichte belangstelling was aanwezig voor Cultuurbank en Nationale Handels bank. De toonaangevende staatsfond sen waren iets in herstel maar de hoogste dagnotering kon niet ge handhaafd blijven. De markt sloot nvet t en grote hoek in aandelen Koninklijke, op circa 301. Prolongatie 3 K pet. GROTE BELANGSTELLING VOOR „HAAK-IN"-BAZAR. In de „Hauk-in"-bazar te Amster dam, die gistermiddag om twaalf uur 'voor bezoekers werd openge steld. zijn op de eerste dag al ruim 8000 kooplustigen geteld, die vrijwel de gehele voorraad kleinere geschen ken hebben weggekocht. BELEGGING DOOR SPAARBANKEN IN ACTIVA MET .EEN REELE WAARDE In de Vrijdag a.s. te Noordwijk te houden jaarvergadering van de Ned. Spaarbankibond zal de vraag in dis cussie worden gebracht, in hoeverre het wenselijk en mogelijk is voor spaarbanken gelden te beleggen in waarden, waarvan in zekere mate worden verwacht, dat zij enige dek king zullen bieden tegen het risico van sterke ontwaarding van de gul den, dus in activa met een reële waarde. Hierover heeft dc heer W. Verhago, directeur van de Nuts- spaarbank te "s-Gravenhage,, een prae-advies uitgebracht. Hij merkte hierin op, dat men zich de laase jaren onder institutionele beleggers afvraagt, of en in hoeverre maatregelen moeten worden geno men tot behoud van de koopki*acht der door hen belegde gelden. Ook het bestuur van de Ned. Spaarbankbond is van mening, dat het zin heeft deze vraag in discussie te brengen, om na te gaan of de spaarbanken wijziging moeten brengen in de doelstellingen, die zy tot dusver bij haar beleggin gen voor ogen h&Jben gehad. De hr. Verhage constateert, dat het spaar bankwezen in ons land mag genoemd worden. De nominale waarde van de besparingen is gegarandeerd, maai de koopkracht daarvan is aanzienlijk gedaald. In vrijwel alle landen, ook in ons land is de werkelijke betekenis van de spaargelden door de stijging der indexcijfers voor dc kosten van levensonderhoud belangrijk vermin derd. De vraag wordt daarom ge steld, of het niet wenselijk is maat regelen te bei-amen om tc voorkomen dat bij onverhoopte verdere ont waarding van de gulden, de spaarzin van ons volk zou verminderen. Er zou gezonnn moeten worden op mid delen, die de koopkracht van het spaargeld handhaven. De wyze van belegging door spaarbanken staat borg voor de veiligheid van hoofdsom en rente der spaarbanken, maar men vraagt zich af of niet iets meer kan worden bereikt dan mogelijk is by de huidige beleggingspolitiek. waarbij gedacht wordt aan de belegging in riële waarden. Vooraanstaande deskundigen, aldus het prae-advies, hebben op grond van onderzoekingen betoogd, dat ge nomen over lange perioden, beleg ging in aandelen minder risico met zich meebrengt dan belegging in obligaties. Wel is aandelenbelegging gein „wondermiddel" tegen daling van de koopkrach, maar dc weerge geven meningen en onderzoekingen vallen niet ongunstig uit voor aande lenbelegging, indien althans aan bepaalde voorwaarden is voldaan. Het vraagstuk der schaarste aan risicodragend kapitaal in Nederland vraagt om een oplossing. Aanzienlij ke bedragenbesparingen bevinden zich in handen van ondernemingen cn institutionele beleggers. Hoe vin den die kapitalen de weg naar de bedrijven? Prae-adviseur betoogt, dat institutionele beleggers bctrckkc- lyk weinig belangstelling bobben voor aandelenbelegging. Hij vraagt zich af, wat moe prevaleren: het bij zonder belang der institutionele beleggers, of het algemeen belang. Uit een oogpunt van algemeen be lang acht prae-adviseur de huidige toestand niet idiaal. Het lijkt hem gewenst om de activa voor een spaarbank ten minste tot een bedrag ten bclope van het totale inleggers tegoed tc doen bestaan uit beleggin gen, die guldensvorderingen verte genwoordigen. Hij acht het verant woord als spaarbbanken tot een bedrag, dat een deel vormt van dc cijfermatige hoogte, waarop haar eigen vermogen kan worden gesteld, beleggingen zoeken in aandelen en/- of onroerend goed, dus in riële waar den. Dit acht hij niet alleen verant woord, maar zelfs meent hij, dat er in die richting een zekere pliclx be staat. Met name denkt hij aan beleg ging in aandelen of participaticbc- wijzen van prima beleggingsmaat schappijen en beleggingstruts. Prae- adviseur is zich ervan bewust, dat zijn standpunt in spaarbbankkringen geen onverdeelde instemming zal vinden. Naar het Frans van CHARLES DESLYS 36) Petit-Pierre ging de pastoor halen. Deze was een waardig priester, een grijsaard met witte haren. Michaud was weer bijgekomen en hij herkende de pastoor. Zijn gehele biecht was vervat in deze kreet van zijn hart: „Ik was het niet. God weet, dat ik nooit iemand kwaad heb gedaan" „Ik weet het ook" antwoordde dc priester. ..en ik kom voor je, Jean Michaud. de poort des hemels ont sluiten. de hemel, waar de zielen van degenen, die hier onrechtvaar dig geleden hebben, eindelijk de rust de ware gerechtigheid vinden" De stervende ontving de laatste H. Sacramenten. Hij scheen thans gela ten en geheel gerust. Maar bijna op hetzelfde ogenblik trok zijn gelaat krampachtig samen door een laatste smart, men kon een nieuwe angst op zijn gelaat lezen. Hij dacht niet aan zichzelf, maar Tan de zijnen, die hij ging achterla ten. ..O" riep hy plotseling snikkend uit, „o mijn arme vrouw, mijn arme kinderen!" Jeannette en Petit-Pierre wierpen zich wenend in zijn armen. „Moed!'1 zei Madeleine heldhaftig, „en reken op mij, Jean! Je weduwe zal de taak, die zy op zich genonven heeft voortzetten. Eens, ik zweer het je. zal men je nagedachtenis open lijk hulde en eer brengen en de naam, dien gij mij laat, zal roemrijk zijn om te dragen" Jean Michaud zegende zijn kinde ren en hun moeder. Een laatste om helzing verenigde hen alle vier. Toen viel de sterke Jean Michaud achterover. Het was gedaan. Bij de begrafenis waren zeer vele mensen. Nieuwsgierigheid van de een, wroeging bij de ander. Ook enige ge trouwe vrienden vergezelden de ar me Jean naar zijn laatste rustplaats. Toen allen liet kerkhof verlaten hadden, bleef' de weduwe alleen bij het graf. Barnabé, die het laatste was mee gegaan, had er een kruis op geplant. Op dit zwarte houten kruis las men alleen: JEAN MICHAUD Het was avond. De kinderen en hun moeder lagen nog steeds neergeknield en baden. Eindelijk stond Madeleine op. haar gelaat met tranen overdekt, maar kalm cn waardig. Zonder dat een woord van het hart naar haar lippen steeg, de hand uit gestrekt naar het kruis, de ogen ten hemel geheven, hernieuwde zij de eed, die zij eens in het gerechtsge bouw gezworen had. Daarna haar beide kinderen bij de hand nemend, verliet zij het kerk hof. Een ruiter ging op dat ogenblik over de weg. Bij het zien van de vrouw en die wezen in rouw steeg de man van zijn paard. Het was de notaris Labarthe. het hoofd d:r jury in de zaak Michaud, Hij stelde sedert dien veel belang in haar. „Mijn God" riep hij uit, „wat is er toch gebeurd?" ..Jean Michaud is dood" riep Ma deleine. Er volgde eer. zwijgen. Labarthe scheen na te denken. Daarna zei hij bewogen en even bleek als Madeleine. „Gij weet, dat mijn vrouw de zus ter is van Delphine. de verloofde van uw zoon Justin. Het was een soort bloedverwantschap tussen ons. Loui se zal u morgen komen opzoeken. We moeten iets voor u doen." XVII Volgens de belofte van Labarthe brachten de twee dochters van kapi tein Lambert een bezoek aan de we duwe van Jean Michaud. Zij vonden haar in een staat van verdoving, die dikwijls volgt op te hevige smarten. „Herkent gij ons niet?" zei Louise „Beschik over mijn zuster en over mij. Wij zouden gelukkig zijn, u van dienst te kunnen zijn. Stel onze toe wijding op de proef. Heb vertrouwen wat denkt gij te doen°" „Ik heb mij- plan" antwoordde Madeleine, „maar om het uit te voe ren zou niemand mij kunnen helpen" Haar stem klonk wild en haar houding was woest. Delphine nam haar beide handen en die in de hare drukkend, zei ze: „Herinnert gij je niet meer, dat ik eens dc vrouw van Justin moet zijn en dat ik bijgevolg nu reeds enigs zins je dochter ben?" Deze woorden vonden de weg naar het hart van Madeleine. „Vergiffenis", riep zij uit, terwijl dc tranen over haar gelaat stroom den. „Vergiffenis juffrouw en gij ook, mevrouw, want gij zyt goed al lebei. Maar i kheb niets nodig" „Voor u zelf wellicht niet", her nam mevrouw Labarthe. „maar die twee arme kinderen." En reeds omhelsde zy Jeannette. Delphine de verloofde van Justin, trok Petit-Pierre naar zich toe, die zoveel op Justin geleek. Louise bleef aandringen. Zij was toen een vrouw van dertig jaar. In haar blik was goedheid en rechtscha penheid te lezen. Reeds liet Madeleine zich meesle pen. toen mr. Reynal op de drempel verscheen. Na de beide bczoeksteers gegroet te hebben, zei hij tot Madeleine: „Waarom hebt gij mij niets laten weten? Zonder een toeval, dat mij te Mireeourt voert, zou ik nog uw nieuw ongeluk niet weten. Gij zult een vriend nodig hebben, en hier ben ik". Zij keek hem aan. hem nog niet begrijpend. „Heeft uw man een testament ge maakt?" vroeg de advocaat. „Konden wij aan die dingen den ken?" zei de weduwe van de meu belmaker. „Ik dacht het wel", antwoordde Reynal. „In dat geval moeten wij allereerst aan uw kinderen denken en voor hen een voogd kiezen." „Een voogd?," „De wet eist dat" „Maar waarom?" „Om de goederen van hun vader te beheren, cn de nalatenschap van Ansel mus" Bij die naam, die haar decrl sidde ren, riep Madeleine uit: ..Wij heb ben er afstand van gedaan, ik doe er afstand van" „Gij hebt daartoe niet het recht" antwoordde Reynal, „de kinderen zijn minderjarig. Bovendien, vergeet gij uw eed?" „Ik zal die niet vergeten". „Welnu" vervolgde hij. „de dag. waarop gij uw eed zult hebben ge houden, zal dit fortuin voor u iets eervols hebben. Wie zou het niet beschouwen als de billijke beloning voor uw toewijding? Dat gij er tot dan toe niet aankomt, is goed. maar het geld moet beheerd worden voor de toekomst van uw kinderen". Madeleine dacht even r.a en zei toen: ..Waarom zoudt gij die voogd niet zijn, mijnheer Reynal?" (Wordt vervolgd)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1951 | | pagina 5