Geestdriftige viering van de uitvaardiging
van „Rerum Novarum
RONDOM RERUM NOVARUM
60 Jaar Philips
DINSDAG 15 MEI 1951
Ut. LtlUht COUKAN I
BLAD PAGINA 1
Tienduizenden beloofden trouw aan christelijke beginselen
Pius XII sprak in 5 talen tot afgevaardigden
QP HET HOOGFEEST VAN PINKSTEREN zijn de feesten bij gelegen
heid van de zestigste verjaardag van de grote sociale Encycliek „Re-
rum Novarum" van paus Leo XIII begonnen met een H. Mis opgedragen
in de Vaticaanse basiliek van St. Pieter door Z. H. Paus Pius XII in te
genwoordigheid van de duizenden vertegenwoordigers uit Italië en het
buitenland, die van dank en wil om te handelen kwamen getuigen uit
naam van de millioenen over de hele wereld, die de pauselijke encyclieken
als leidraad hebben gekozen.
Op Schaepmans graf
Vroeg in de morgen reeds trokken
groepen arbeiders, jongen en ouden,
mannen en vrouwen, met vaandels
en vlaggen door de straten van Rome
naar de basiliek van St. Pieter. On
der hen waren de 1100 Nederlandse
leden van de K.A.B. en de 632 Ka-
jotters.
Zingend stonden er de stoere rijen
in de machtige basiliek. Het machtige
„Grote God, wij loven u" stuwde door
de weidse beuken, terwijl het „Wij
kiezen God" van de Italianen vurig
langs de barokke zuilen opsteeg.
De Nederlanders, de grootste afde
ling na de Italianen, hielden het
„Aan U, o Koning der Eeuwen", niet
in hun enthousiaste kelen besloten.
NEDERLANDERS HADDEN
PRACHTIGE PLAATS.
Van de prachtige plaats waar zij
stonden tussen het altaar van de Con-
fessio en de Cathedra, stuwen zij dit
triomfale lied door de brede midden
gang de H. Vader tegemoet.
Aan de middendeuren van de St.
Pieter klinkt de pausmars. Om de
vele gelovigen, die buiten de basiliek
staan, heeft de H. Vader de weg over
het St. Pietersplein gekozen.
Zegenend gaat hij door de juichen
de arbeiders en arbeidstersgroepen
naar het altaar.
Tussen de vlammende zuilen van
de Gloria van Bernini, die het balda
kijn over het altaar dragen, staan de
vaandeldragers van de vertegenwoor
digde arbeidersgroepen stram aange
treden. Zij staan op de plaats, waar
anders de hoge kerkelijke en burger
lijke hoogwaardigheidsbekleders hun
gereserveerde plaatsen hebben. Zij
neigen de vlaggen voor de H. Vacfer,
die van Sedia Gestatoria is afge
daald. Het gejuich is moeilijk te be
daren, maar het moet zwijgen, want
de H. Vader gaat spreken. Als Hij
met krachtige en 'refzekere stem be
gint: „Geliefde zonen en dochters" is
ieder geluid in de machtige basiliek
verstomd.
De herder der Kerk spreekt tot
de arbeiders van de hele wereld,
die hun vertegenwoordigers hier
heen stuurden. Hun grootvaders
uit de tijd van Leo XIII, die het
voor hen opnam, hadden dit zelfs
nooit durven dromen. Wat paus Leo
XIII eiste, hebben zij met harde
strijd verwezenlijkt. Daarom zijn zij
hier om te getuigen niet alleen van
hun dankbaarheid, maar ook van
hun trots en als een levend bewijs
van wat bereikt kan worden door
een werkdadige volgzaamheid aan
de H. Stoel.
DE PAUS: VOORMAN, LEIDER,
VADER.
De H. Vader zegt hun allen, dat
hij deze H. Mis zal opdragen uit dank
baarheid voor .alles wat volgens de
richtlijnen van de Encycliek „Rerum
Novarum" reeds is bereikt. De tijden
hebben meer dan duidelijk bewezen,
hoe juist zijn zeer grote voorganger
Leo XIII heeft gezien. Het is uw taak,
voort te zetten, zegt hij nadrukkelijk
tot de arbeiders, wat uw voorgangers
begonnen om te komen tot een alge
hele rechtvaardige sociale orde. Wij
zullen steeds vurig bidden, dat gij dit
program moogt verwezenlijken tot
geluk van Uzelf, van uw gezinnen en
van de gehele mensheid. Wij vertrou
wen, dat gij uw werk zult blijven
doen in de geest van waarheid, recht
vaardigheid en naastenliefde.
Dan richt de H. Vader zich met een
vurig: „Belooft gij dit" tot de aanwe
zigen en als een bazuinstoot barst uit
die duizende kelen het spontane Si
Ja. Nog eenmaal zullen de arbei
ders een plechtig jawoord terugkaat
sen aan deze leider, voorman en va
der, de paus, dit hen recht in hun
hart grijpt. Het is als hij hun vraagt,
of zij samen met hem al hun krachten
willen inspannen om de vrede te be
waren en te bevestigen voor de hele
wereld. De sociale vrede, waardoor
het iedereen mogelijk zal zijn rustig
te leven en God te dienen, en de
vrede onder de naties. Luide bijvals
betuigingen galmen door de hoge ge
welven van de St. Pieter, als de H.
Vader zijn rede beëindigt.
Wie zou er niet aan de eerste Pink
sterdag denken, als de H. Vader zich
dan in vijf verschillende talen, Frans,
Duits, Engels, Italiaans en Spaans tot
de verschillende vertegenwoordigde
taalgroepen richt? Hij heet hen afzon
derlijk welkom op dit herdenkings
feest en besluit met de zegen te ge
ven. Na de zegen worden nog een
maal de juichkreten opgestuwd in de
majestueuze koepel.
Een voor een worden ze dan voor
de H. Vader geleid om tot de hand
kus te worden toegelaten, zij, die
niet alleen deze afvaardigingen naar
Rome hebben geleid, maar die ook
de arbeiders hebben geleid in hun
strijd om de sociale rechtvaardigheid.
De voorzitter van de Nederlandse K.
A.B., A. C. de Bruyn, pastoor van de
Bergh, aalmoezenier van de Kajot-
ters, en mgr. Huurdeman namens
Kardinaal de Jong; zij vertegenwoor
digen hier aan de voeten van de op
perherder niet alleen de 1800 Neder
landse vertegenwoordigers, maar het
gehele katholieke volk van Neder
land.
Voor België waren er de ministers
.•an Staat Segers, van den Daale, De
Taeye en prof. Hulpiau. Voorts verte
genwoordigers van bijna alle vrije
landen.
AANGRIJPEND CREDO.
Er waren momenten van blakend
enthousiasme, momenten van diepe
ontroering en momenten van innige
vroomheid. De Paus las de H.
Mis voor de arbeiders, daarbij geas
sisteerd door zijn aalmoezenier, mgr.
Diego Venini, en zijn sacrista, de Ne
derlander mgr. Canisius van Lierde.
Schoon waren de gezangen, uitge
voerd door de Cappella Giulia, gediri
geerd door Perosi, maar aangrijpen
der was het Credo, vol en overtuigd
uitgezongen door deze duizenden
mensen, die de dagelijkse arbeid ken
nen en de troost, die het geloof hun
daarbij geeft. Een offerande werd
aan de H. Vader aangeboden, brood,
waar de arbeider voor werkt en
vecht, duiven, die het symbool zijn
van de vrede, die de mensheid zozeer
behoeft, en een lam, beeld van het
Lam Gods, dat het geloof bracht en
de vrede beloofde.
Toegejuicht door de diepontroerde
menigte verliet de H. Vader zegenencf
de basiliek, uitgeleide gedaan door de
aartspriester van de patriarchale Va
ticaanse basiliek van St. Pieter, kar
dinaal Tedeschini en het voltallige
kapittel van de St. Pieter.
Voorafgegaan door hun vaandels
en vlaggen en op de maat van de
muziekcorpsen verlieten de afvaar
digingen de basiliek en het plein van
de St. Pieter met diepe gevoelens van
van trots geloof in hun hart. Nog drie
dagen van hooggestemde feestelijk
heid staan hen te wachten.
DIT HAD SCHAEPMAN MOETEN
BELEVEN!
De 1100 Nederlandse leden van de
K.A.B. en de meer dan zes honderd
Kajotters stellen zich op. Met wap
perende vlaggen cn vaandels trek
ken zij in vaste gelederen over het
machtige St. Pietersplein. Dit had de
grote Schaepman moeten kunnen be
leven. Dit was een feest in zijn dynfe-
mischen geest en zijn wapperende
stijl. De Nederlanders weten dit en
zij weten, dat zij het misschien op de
allereerste plaats aan de grote voor
trekker te danken hebben, dat zij dit
nu kunnen doen. Zij willen hem in
hun vreugde betrekken en hem hun
dank brengen.
Met de vaste stap van de man, die
weet wat hij wil, trekken zij naar
het Campo Santo Teutonico, naar een
eenvoudig graf, waar de Aaronskel-
ken bloeien en vele kransen liggen.
Daar ligt in de schaduw van de
koepel van St. Pieter begraven mgr.
dr. H. J. A. M. Schaepman, politieke
emancipator van katholiek Neder
land, de onverschrokken priester, die
de arbeiders heeft geleid naar wat
zij nu zijn.
Hij, Schaepman, was het. die twee
maanden na het verschijnen van de
Encycliek Rerum Novarum, waarvan
wij nu de zestigste verjaardag ge
denken, te Vlissingen die grote
rede uitsprak over dit handvest van
de arbeider en de grondslagen legde
voor de arbeidersorganisaties in Ne
derland.
Bij het graf zijn ook alle in Rome
aanwezige Nederlanders, onder wie
de Nederlandse gezant bij de H.
Stoel, jhr. Mark van Weede en zijn
echtgenote, mgr. Jan Olav Smit, ka
nunnik van St. Pieter, mgr. Damen,
die het episcopaat in Rome vertegen
woordigt en vele anderen. Dr. A. A.
Olierook, die een voorname plaats in
het leven der K.A.B. inneemt, spreekt
een vurige rede uit ter gedachtenis
van Schaepman.
SCHAEPMANS LIED.
Dr. Olierook schetst Schaepman als
een van de grote mannen uit de Ka
tholieke Kerk van Nederland. Hij
geeft aan, wat zijn betekenis is ge
weest niet alleen in het nationale le
ven door zijn politieke activiteit,
waardoor hij aan de Katholieken ln
Nederland hun rechten hergaf, maar
ook zeer bijzonder voor de emanci
patie van de arbeider. Hij tekent in
Herman Schaepman de onvergelijke
lijke aanvoerder, de goede katholiek,
de goede vaderlander en de uitnemen-
.de priester. Schaepman werd geken
merkt door zijn geestdrift en zijn
practischen zin, de eigenschappen,
die wij ook nu nog zozeer behoeven.
Eens, zegt dr. Olierook, op de grote
dag des Oordeels zal de grote Schaep
man hen weer voorgaan, nu niet in
de strijd, maar in de overwinning on
der dezelfde leuze: „Credo-Pugno".
En dan klinkt over dit stille kerk
hof onder de muren van het Vati-
caan dat altijd weer bezielende lied
met de daverende woorden van
Schaepman: „Aan U, o, Koning der
Eeuwen" nu in Rome gezongen door
tweeduizend enthousiaste en dank
bare Nederlanders.
BEDEVAART-AVONTUUR.
Een van de deelnemers aan de K.
A.B.-bedevaart naar Rome vertelt
de „Volkskrant" de metaalarbeider
Kooien uit Bergen op Zoom zag met
eigen ogen hoe op het grote station
van Milaan een dief op de loop ging
met zijn portefeuille, die hij even
op een schrijfbordje op het station
had laten liggen toen hij een kaartje
naar huis in de bus ging werpen. Koo
ien rende achter de gauwdief aan,
die door enkele buschauffeurs in de
kuif werd gepikt. Toen de gelukkige
Bergenaar met zijn portefeuille weer
in het station kwam koos hij door de
consternatie het verkeerde perron.
Bovendien zag hij, dat de extra trein
zich in beweging zette. Kooien nam
de kortste weg, spurtte dwars over
de rails en zag kans de aandacht van
zijn vrienden in de trein te trekken.
Liefst drie trokken er aan de nood
rem en Kooien hees zijn 100 kilo in
de coupé, waar hij voor een ogenblik
buiten Westen ging. Eén ogenblik
maar, want de dokter had er gauw
iets op gevonden.
In de basiliek van O. L. Vrouw
der Engelen te Assisië, gebouwd op
de plaats, waar de H. Franciscus
heeft gewoond en gewerkt, heeft het
generale kapittel der Franciscanen-
Minderbroeders Zaterdag pater
Augustinus Szeczepinski tot generaal
der Orde gekozen. Pater Szeczepinski
is daarmede de 113de opvolger van
de H. Franciscus geworden. De nieu
we generaal is van Poolse afkomst,
maar behoorde tot de Franse provin.
cie Elzas-Lotharingen, waarvan hij
geruime tijd provinciaal geweest is.
De vijf laatste jaren was hij definitor-
generaal der orde voor het Franse
taalgebied.
VERENIGING VAN NED.
GEMEENTEN
AFD. ZUID-HOLLAND
De afdeling Zuid-Holland van de
Ver. van de Nederlandse Gemeenten
houdt haar jaarlijkse algemene ver
gadering op Woensdag 23 Mei a.s. in
„Avifauna" te Alphen aan de Rijn.
VIII (slot)
U behoort georganiseerd
te zijn in het belang van
Uzelf, maar meer nog in
het belang van Uw kinde
ren; dat was onze conclu
sie de vorige maal. Want
als goede katholieken wil
len wij meebouwen aan
een nieuwe maatschappij
volgens het grondplan,
waarop de gilden van de
Middeleeuwen gefundeerd
waren. Wij zijn lid van
opze stands- en vakorgani
saties niet enkel om per
soonlijke voordelen bij ar
beidsconflicten, ziekten of
werkloosheid, maar vooral
om door ons lid-zijn een
bijdrage te leveren tot de
volledige uitbouw van de
katholieke maatschappij
leer. Door verkeerd geor
ganiseerd te zijn breken
wij af, wat geloofsgenoten
proberen op te bouwen.
Vandaar de veroordelingen
van het communisme en
socialisme in de pauselijke
encyclieken. Zo Paus Pius
XI in Q.A „het commu
nisme en socialisme heb
ben wij opnieuw critisch
onderzocht en onze con
clusie luidde, dat alle
vormen er van. zelfs de
gematigde, ver van de leer
van het evangelie afwij
ken". En Paus Leo XIII in
RN.- „wil dus de mense
lijke samenleving genezing
vinden, dan zal die alleen
gebracht kunnen worden
door terug te keren naar
een leven volgens de chris
telijke beginselen".
Wij hebben allen een stil
verlangen, dat er voor de
wereld een tijd van rust
en vrede zal aanbreken-
niet alleen international!
vrede tussen de volkeren
onderling, maar ook een
sociale vrede tussen de ver
schillende groeperingen in
ieder land afzonderlijk.
Wij hebben de vorige maal
gewezen op de nieuwe in
stellingen van beroeps
standen of corporaties, die
ons een heel eind in de
goede richting kunnen hel
pen. Maar dan wordt door
Pius XI er tegelijk aan
herinnerd, dat wij in het
komen van nieuwe maat
schappelijke instellingen
niet de algehele oplossing
van alle ellende en onrust
moeten zien." De herop-
opbouw van de maat
schappij moet voorafge
gaan worden door een ver
nieuwing van de christe
lijke geest, waarvan zo-
velen, die zich met het
economisch leven bezig
houden, maar al te dikwijls
zijn afgeweken. Anders
blijven al die pogingen
zonder vrucht en wordt er
een gebouw opgetrokken,
niet op de rots, maar op
losse zand".
Willen wij dus ons aan
deel leveren voor de
nieuwe gemeenschap, dan
dienen we te zorgen dat er
over ons een nieuwe men
taliteit, een nieuwe geest
vaardig wordt. Ander^
handelen we even dwaas,
als een schipper die nieuwe
zeilen laat maken voor een
zinkend schip, of een huis
baas die zijn huis laat op
verven, terwiil het totaal
vergaan is. Wij Nederlan
ders moeten zorgen voor
een goede christelijke en
sociale mentaliteit. Wat
omvat dit precies? Hier is
Paus Pius ons een be
trouwbare gids. Pius XI
was bekend om zijn voor
liefde voor bcrgklimmen:
hij snakte er naar de
hoogste top te bereiken, en
deinsde niet terug voor
moeilijkheden.
De top waar hij ons naai
toe wil hebben is: alle
mensen moeten terugkeren
tot de leer van Christus-
.„Alle pogingen om de
maatschappij te hervor-
kraam te pas komt, maar
van geen christelijke leer
en moraal willen weten,
als het geld kost of in
spanning vraagt. Hier lig
gen fouten bij werkgevers
en werknemers. Het be
ogen van een redelijke
winst in zijn bedrijf is
voor een werkgever van
zelfsprekend, maar dit
moet gepaard gaan mei dt
erkenning van Gods wet
ten en de rechten van an
deren. Schenden van de
Zondag, oneerlijke concur
rentie, het niet-uitbetalen
van rechtvaardig loon wij
zen op een onchristelijke
mentaliteit in mensen, die
zich veelal voor de buiten
wereld als goede chris
tenen willen voordoen
Werknemers, die de tijd
van hun baas voor zichzelf
gebruiken en zich aan
dagdieverij schuldig ma
ken, plegen langs een om
weg diefstal, en tonen wei
nig plichtsbesef Arbeiders,
die weigeren aLe krachten
voor het bedrijf in te zet
ten op momenten dat he»
bedrijf dit mag vragen, zijn
allerminst rijp voor een
maatschappij-ordening
waarin medezeggenschap
allereerst mede-interess
bij de werknemers veron
derstelt.
men zijn vruchteloos en
geen geneesmiddel zal hier
baten, tenzij de mensen
weer openlijk en oprecht
terugkeren tot de leer van
het Evangelie, m.a.w. tot
de geboden van Hem, die
alleen woorden van eeuwig
leven heeft, woorden, die.
al gaan hemel en aarde
voorbij, nooit zullen voor
bijgaan."
Het is nodig dat de men
sen het enige en werkelijke
doel van het leven terug
vinden en in hun levens
wijze erkennen: God als
het voornaamste en laat
ste doel van alle gescha
pen activiteit Echte God
loochenaars vinden we
toch niet zoveel, zult TI
wellicht opmerken. Mis
schien niet, maar des te
meer echte Godhaters, die
niets liever zien dan dat alle
vormen van godsdienst cn
vooral de katholieke gods
dienst verdwijnen. En dan
de talloos velen, die wel
God op hun lippen, maar
niet in hun hart hebben.
Die wel met God rekening
houden, als het in hun
ZELFBEHEERSING.
Tegen over de lage heb
zucht, waarbij ieder in on
gebreideld egoïisme eigen
voordeel slechts zoekt,
moet de krachtige wet van
de christelijke zelfbeheer
sing worden gesteld. Als
dit jaar door de gezamen
lijke landelijke organisa
ties de versobering als
iaarprogram is uitgeschre
ven, dan is het nastreven
van een juiste versobering
al een stap in de goede
richting naar een nieuwe
gemeenschap. Een sober
mens gunt zijn evenmens
iets. cn ziet niet steeds
naar wat een ander wel
heeft en wat men zelf niet
heeft. Een sober mens zal
gemakkelijker van zijn be
zit iets kunnen afstaan
voor minder-bedeelden.
Een sober mens is te
vreden met wat hij zelf
ten koste van veel inspan
ning heeft verdiend, en
veroorzaakt geen jalouzic
en ontevredenheid bij an
deren door geroddel en
lasterpraat.
HET AANDEEL DER
NAASTENLIEFDE.
Bij dit alles neemt de
liefde de voornaamste
plaats in ,zo houdt ons
Pius XI voor ogen. Zij, dc
liefde, is immers de band
der volmaaktheid.
De Paus wijst dan op de
onbezonnenheid van som
mige hervormers, die den
ken dat men alleen met
het onderhouden van de
strikte ruilrechtvaardig-
heid er kan komen, en die
hoogmoedig de medewer
king van de liefde van de
hand wijzen- Natuurlijk
zal het stipt onderhouden
van de rechtvaardigheid
conflicten kunnen vermij
den, maar nooit zal men
dan komen op het punt
wat bereikt moet worden:
de vereniging van alle
mensen in hartelijke eens
gezindheid. De mensen
moeten elkaar als broe
ders leren beschouwen:
ieder, tot welke maat
schappelijke stand men be
hoort, moet zijn evenmens
beschouwen als mede-lid
van het ene grote gezin,
waarvan God dt hemelse
Vader is. Wij moeten ons
bewust worden dat wij
allen te zamen écn lichaam
vormen in Christus, vol
gens het woord van S.
Paulus, dat „wij ieder af
zonderlijk ledematen zijn
over en weer" Dan zullen
de mensen niet enkel meer
bezorgd zijn voor zich zelf.
maar zal men het verdriet
cn de zorgen van anderen
mee eaan voelen, en er op
uit zijn hulp te bieden.
EEN ZEER
MOEILIJKE TAAK.
Paus Pius XI, die voort
bouwt oo Rerum Novarum
is er zich van bewust, dat
de uitvoering van deze
hoge idealen van christe
lijke matigheid en alge
hele liefde een zeer moei
lijke taak is. De Paus
brengt een warme hulde
aan allen, die meewerken
om te komen tot die
nieuwe maatschappij. De
mooiste herdenking van
de encyclieken Rerum No
varum en Quadragesimo
Anno zal dus zijn: een
diepere beleving van de
christelijke leer door
werkgevers en werkne
mers, niet enkel in hun
gezin, maar juist ook in
het maatschappelijke le
ven, in onze werkgemeen
schap. Dan zal eenmaal
wellicht „de vrede van
Christus in het Rijk van
Christus" werkelijkheid
A. M. VULSMA, pr.
„Wij moeders.
Op Eerste Pinksterdag heeft H.M.
de Konirgin ter gelegenheid van
Moederdag voor beide zenders het
volgende gezegd:
Moeders,
Gevraagd, om enige woorden te
spreken op deze Moederdag, geef ik
daaraan graag gevolg en zou dan de
volgende gedachten aan u voor wil
len leggen.
Wij moeders, dragen een zeer
ernstige verantwoordelijkheid in de
ze tijd.
In de tegenwoordige wereld wordt
iedereen meer en meer tot specialist-
gemaakt. Het hele leven wordt meer
en meer uiteengerafeld tot in kleine
onderdelen en voor elk daarvan
wordt afzonderlijke vakkennis ver
eist. Wij Moeders, of wij nu een be
roep hebben in het openbare leven
of het moeilijke beroep van huis
vrouw, zijn allen zelf specialisten
Maar alleen als moeders moeten we
het leven als geheel zien .En zo kun
nen we de wereld helpen, dc ge
meenschappelijke taal van het leven
te verstaan en te spreken.
Een moeder is iemand, die het le
ven heeft geschonken aan iemand
anders. Zij moet de verantwoorde
lijkheid dragen voor die jonge le
vens Zij zou daar eenvoudig niet
onderuit kunnen, zelfs al zou zij wil
len, zij moet die last wel op haar
schouders nemen. En zo is zii op uit
zonderlijke wijze toegerust het zout
der aarde te zijn van onze aarde,
die zo'n nauw verweven gemeen
schap is geworden, dat zij het niet
'■•"•"T verdragen kan niet verenigd
te zijn of liever ondragelijk lijdt
door verdeeld te zijn.
Een moeder weet onverstoorbaar
te blijven temidden van beroering,
dat wil zeggen, een warm hart te
combineren met een koel hoofd. Zo
kan zij de vaders en hen die geen
ouders zijn, helpen moeilijkheden
op te lossen rrr-t werkelijkheidszin:
dit zou men kunnen noemen: met
wiisheid.
Maar dat kan niet gebeuren zonder
ncn warm liefde vol hart.
Wij moeders weten heel goed. dat
wij niet allen toegerust zijn met een
hart, dat genoeg liefheeft, wij weten
dat maar al te veel van wat liefde
genoemd wordt, in werkelijkheid
zeer zelfzuchtige trots is en dat de
mensen maar al te vaak het onmoge
lijke eisen van hun kinderen, ten
einde zich zelf verheerlijkt te zien
in hun eigen kroost.
Wat wij moeten hebben is een
hart. dat zijn liefde behoudt door
iedere ontgoocheling, heen, togen
ieder blijk van ondank in, en een
1:efd die daar zelfs reiner en ster
ker door wordt.
Op deze Moederdag, die zulk een
bijzondere achtergrond heeft, omdat
het tevens Pinksterdag is, wens ik
ons allen, U en ook mijzelf, de Geest
van Liefde en Wiisheid toe. die wij
nodig hebben op onze bijzondere
nlWs in onze gezinnen en in de we
reld.
LANDELIJKE STRT.TD TEGEN
RUNDER-TUBERCULOSE BEGINT
OP 20 MEI.
Het landelijk offensief van regering
en veehouders tegen de tuberculose
bij runderen begint op 20 Mei, aldus
verneemt het A.N.P.
Deskundigen verwachten, dat men
over vijf jaar over Nederland als over
een gebied, dat vrij is van runder-
tnberculose, zal kunnen -preken
MOEDERMELKCENTRALE VAN
HET NEDERLANDSCHE ROODE
KRUIS. Ook op het gebied van
de volksgezondheid wordt door het
Nederlandsche Roode Kruis belang
rijk werk verricht- Vele gezonde
moeders staan het teveel aan na
tuurlijk baby-voedsel af aan dc
Moedermelkcentrale, die voor een
doelmatige distributie zorgt.
Foto boven toont het onderzoek
van moedermelk in het laboratorium
te Amsterdam.
Op de onderste foto: Een gezonde
baby mede dank zjj de moedermelk
centrale.
Maandagmorgen werd op het Wil-
helminaplein te Eindhoven door de
deken van Eindhoven een plechtige
Hoogmis opgedragen ter gelegen
heid van het 60-jarige Philips-jubi-
leum.
Het voltallige college van B. en W.,
de heer O. M. E. Loupart, lid van de
Raad van Bestuur en ruim 3000 ge
lovigen woonden de plechtigheid bij.
Nadat de „Sprookjestuin" in het
btadswandelpark door de burgemees
ter was geopend in tegenwoordigheid
van de vrijwel voltallige Raad van
Bestuur der N.V Philips, bood dc
president van het bestuur, ir. .F. P.
S Otten, in een bijeenkomst in het
stedelijk Van Abbemuseum, aan dc
burgemeester voor de min;t bedeel
den uit de gemeente een chèque van
'00.000 aan. Verder kreeh de ge
meente Eindhoven als jubileumge
schenk der NV een rrodezhe TL-
vci lichting voor het Van Abbe-mu-
•:tum en een wandtapijt van de kun
stenaar Jan Seegeis, die var. 1635—
165C in Brussel werkte
Er werden c-ver en weer hartelijke
woorden van dank voor de harmoni
sche samenwerking gesproken.
PAUSELIJKE ONDERSCHEIDING
VOOR IR. F. J. PHILIPS.
Zaterdagmiddag heeft de bisschop
van den Bosch, mgr. Mutsaerts, vice-
voorzittcr van de Raad van Bestuur
der N.V. Philips Gloeilampenfabrie
ken te Eindhoven, meegedeeld, dat
Paus Pius XII hem tor gelegenheid
van het'zestigjarig bestaan dor N.V.
Philips benoemd heeft tot Comman
deur in de Orde van Gregorius de
Grote.
In het begeleidend schrijven werd
gezegd, dat de Paus door deze be
noeming niet alleen de voortreffelij
ke persoonlijke kwaliteiten van de
heer F. J. Philips heeft willen eren,
maar ook hulde heeft willen bewij
zen aan het bewonderenswaardige
werk, dat verricht is door de N.V.
Philips in de zestig jaar van haar
bestaan, zowel de prestaties op we
tenschappelijkheid als op sociaal ge
bied. In het schrijven werd ook mel
ding gemaakt van de radiozender,
die door Philips werd vervaardigd en
die aan dc Paus ten geschenke werd
aangeboden door de Nederlandse Ka
tholieken.
