Het
Lekke
V Dak
Leidse bevolking maakte haar
Stille Tocht langs het kruis
1pPK€lQSe HUTSPOT^
Dodenherdenking 1951
DE KINDEREN WAREN HUN VOORGEGAAN
Herdenking in de Pieterskerk
Katholieke
Samenwerking
zaterdag 5 mei 1951
de leidse courant
EERSTE BLAD PAGINA 2
PERST LANGZAAM, DAARNA SNELLER valt een
miezerige regen neer. Stram staan enige soldaten in
de houding, twee oud-B.S.ers, twee mariniers en twee
manschappen van de Landmacht. Het witte kruis, glim
mend in de regen en onder het licht van felle schijn
werpers; rijst op uit het prille voorjaarsgroen van plant
en struik. Op deze plaats vielen eens bommen uit een
vijandelijk toestel. Op deze plaats vloeide het bloed van
onze stadgenoten. Op deze plaais komt de Leidse bevol
king jaarJijks samen, om hen te gedenken, die geval
len zijn. Niet alleen hen, die hier het plotselinge einde
van hun leven vonden, maar ook de stadgenoten, die
aan de Haverzaklaan door de dood uit de lucht wer
den overvallen, of die sneuvelden op de Grebbeberg, bij
Valkenburg, aan de Moerdijk of waar ook in het land.
Ook hen, die buiten onze landsgrenzen vielen, in de
volbrenging van hun Vaderlandse plicht, aan de kust
van Normandië, of onder de hete tropenzon van Indo
nesië. Hel zijn stille ogenblikken, die men doormaakt
bij het houten kruis aan de Steenstraat. De een her
denk'. eon naaste bloedverwant en voelt op zo'n avond
de nauwelijks geheelde wonde weer. De ander heeft
geen bepaalde man of vrouw in zijn gedachte, maar
denkt aan allen, die vielen in de strijd om vrijheid. Het
leven gaat door; men kan niet altijd toeven bij de do
den, de strijd om het bestaan eist alle aandacht op.
Maai als op de avond van 4 Mei het werk stilgelegd is,
de bioscoop gesloten en de muziek in café's en andere
gelegenheden van vermaak het zwijgen opgelegd, dan
glijden de gedachten vanzelf terug, naar wat nu zes
jaar of langer achter ons ligt. Dan spreekt uit het stom
me houten kruis de stem der doden en beleven we in
gedachten weer dc benauwenis, die vijf jaar over ons
land en volk hing. Heeft het wel zin, dit jaarlijks geden
ken? Is hot slechts een uiterlijk gebaar van de vele
honderden, die in een lange rij uit het duister opdoemen
cn een stille groet brengen bij het kruis? Vragen,
die overbodig worden, wanneer men uit de rijen twee
kinderen ziet treden, een jongen en een meisje van nau
welijks tien en twaalf jaar. Hun vader viel bij de be
vrijding van Arnhem, bijna zeven jaar geleden. Nu
brengen zij hem een kindergroet; bloedrode tulpen en
witte seringen dragen zij als broze kostbaarheden in
hun armen en leggen ze neer in het natte gras. Dan tre
den zij terug uit de lichtstraal der schijnwerpers en
verdwijnen in de lange donkere stoet. Anderen volgen
hun voorbeeld in alle stilte. Niets anders hoort men, dan
de trage cadans van vele stappende voeten op het pla
veisel. Bloemen en kransen stapelen zich op. En nog
steeds drupt de regen een zachte roffel op de fris-groene
bladeren, aio onhoorbaar bijna een melodie ruisen in
de avondwind. Zachtjes bewegen een rood-wit-blauw
en een oranje vlag heen en weer. Stram staan de sol
daten. Langzaam trekt de stoet verder. Totdat eindelijk
iedereen zijn stille groet gebracht heeft. Dan rukt de
ere-wacht in; nieuwsgierige voorbijgangers blijven staan
en durven slechts fluisterend te spreken; het verkeer
herneem* zn loop, hoewel minder druk dan op andere
avonden. Eindelijk floepen de schijnwerpers uit. Het
kruis tusser de struiken en de brede zoom van kleurige
bloemen, die om het grastapijt gelegd is, zinken weg
in de duisternis. De Dodenherdenking is ten einde.
St. Petrus-parochie
bovenaan
Op de erelijst
Indische Missieweek
Voor de vijftiende maal zal dit
jaar in de week voor Pinksteren, 6
tot 13 Mei, de Stichting van de In
dische Missieweek te Den Haag ge
vestigd, een beroep doen op alle Ne
derlanders om te bidden en te offe
ren voor het missiewerk in die ge
bieden, die door bijzondere banden
met Nederland zijn verbonden. Ge
bed en offers worden gevraagd voor
Indonesië, Suriname en de Neder
landse Antillen. Bij dit derde lustrum
van een apostolaatswerk, dat zich
kenmerkt door belangeloosheid en
eenvoud, mag Nederland met trots
terugzien op de resultaten, die be
langrijk zijn en in alle bescheiden
heid tot stand kwamen. En van alle
Nederlandse parochies mag in het
bijzonder de St. Petrus-parochie te
Leiden met ere genoemd worden.
Op het bureau van de Indische
Missieweek ligt een erelijst van de
parochies, die in de afgelopen jaren
het hoogste bedrag offerden voor dit
apostolaatswerk.
Wij vinden de parochie van de II.
Petrus bovenaan in de jaren 1937 en
1939 en als tweede in de jaren 1940,
1941 en 1942. Daarna moet de St.
Petrus-parochie de eer afstaan aan
andere parochies, o.a. aan de Harte-
brug te Leiden in 1948, maar in 1959
staat de H Petrus weer boven aan!
Zesmaal op de ei-e-lijst voorkomen
is een record, door geen enkele an
dere parochie in Nederland behaald.
Leidse Universiteit
Gepromoveerd tot doctor in de
rechtsgeleerdheid op proefschrift ge
titeld „De rechterlijke organisatie en
rechtsbedeling te Batavia in de XVIIe
Eeuw", de heer J. la Bree geboren te
's Gravenhage en wonende aldaar.
Gepromoveerd tot doctor in de ge
neeskunde op proefschrift getiteld:
„Forssman-Antilichamen en Reusu-
santagonisme", de heer J. M. Soeters
jeboren te Medan en thans wonende
te Breda.
Gepromoveerd tot doctor in de ge
neeskunde op proefschrift getiteld:
„Studie over de behandeling van
Haemophilusbronchitis met Antibac-
teriële stoffen", mej. M. C. van der
Plas geboren te Berlicum en thans
v/onende te Leiden.
AMSTERDAMSE UNIVERSITEIT
Aan de Gemeentelijke Universi
teit te Amsterdam werd de heer L.
Penning uit Leiden bevorderd tot
arts.
Lang voordat de avond viel, had
reeds de Leidse schooljeugd zijn hul
de gebracht aan de doden. Ruim
1.600 kinderen, leerlingen van alle
zesde klassen, trokken om half vier
langs het kruis aan de Steenstraat
en legden ieder een bloem in het
gras. Even stonden zij stil; het Leids
Politiemuziekgezelschap speelde het
Wilhelmus. Dan ging de stoet weer
verder.
Wat een confrontatie van de dood
met de jeugd, die nog aan het begin
staat van het lange, grote leven. Een
afstand, die te groo* ié om door kin
deren begrepen te worden. Nauwe
lijks was de plechtigheid, die een
keurig verloop had. afgelopen, of zij
stonden in groepjes te lachen voor
de malle frantsen van een aapje, ach
ter het raam van een dierenwin
kel.... Gelukkige jeugd, die zo snel
vergeet
Tegen zes uur zag men overal in
de stad, hoe de vlaggen halfstok ge
hesen werd en aan een punt vastge
bonden, om het wapperen te voorko
men. Om klokslag half zeven zette
de grote Bourbonklok van het Stad
huis het luiden der klokken in, on
middellijk overgenomen door grote
en kleine klokken in heel de stad. In
drukwekkend galmde het bronzen
geluid over de daken.
Toen om zeven uur het klokgelui
verstomde, begaven de eersten zich
reeds naar de Pieterskerk, waar om
kwart over zeven de Herdenkings
dienst plaats vond. Onder de aanwe
zigen bevonden zich burgemeester
jhr. mr. F. H. van Kinschot, de vier
wethouders, prof. dr. S. T. Bok, rec-
tor-magnificus van de Leidse Univer
siteit, de commandanten van het gar
nizoen Leiden en van de Sociaal Me
dische Dienst van d? Marine, bestu
ren van de 3 Octobervereniging en
de studenten-corpora.
Helaas was de grote kerk niet ge
heel vol, toen orgelspel de herden
king inleidde en alle aanwezigen
daarna het „Wilt heden nu treden"
zongen. Nadat het Madrigaalkoor en
het R.K. Alma Materkoor. beide on
der leiding van Willem Mizée, bege
leid door het Toonkunstorkest, onder
leiding van Henk Geirnaert, koor
werken van Hendrik Andriessen had
den uitgevoerd, sprak ds. D. Kuil
man. Herv. emeritus-predikant de
eerste herdenkingsrede uit.
Een andere wereld.
Spr. dankte de Stichting „Dooden-
herdenking". die de Leidse burgery
samengeroepen heeft, om in gedach
ten terug te gaan naar de lijdensja
ren, die achter ons liggen. „Wij men
sen van 1951", aldus spr., „die leven
in grote spanning, hebben het wel
eens nodig herinner^ te worden aan
een andere wereld, die vervuld is
van oneindige liefde, gerechtigheid,
barmhartigheid en genade, van hoop,
die anders is dan der mensen hoop
en die nooit vergaat. Een andere we
reld, die na dit leven komt en waar
in wij hopen, dat onze doden zullen
zijn".
Ds. Kuilman herinnerde aan de
Meidagen 1940, aan de strijd op Val
kenburg en zovele andere plaatsen,
aan onze soldaten, die. hoe dapper zij
zich ook gedroegen, tegen de grond
gesmakt werden. Eerst waren wij ver
doofd van smart; daarna werden ve
len wat gerustgesteld, door de eerste
rede van Seyss Inquart. Later bleek
het wel anders; onze vryheid werd
vertrapt en ons volkskarakter aan
getast. Joden werden gedeporteerd,
mannen in arbeidsdienst over de
grens gezonden, vrouwen bleven ach
ter in hevige angst. Gelukkig, dat
de kerken troostten en hielpen waar
dit mogelijk was.
„Ons dit herinnerend en met een
ongewisse toekomst voor ogen, moe
ten wij vragen aan God, om mannen
en vrouwen, die altijd klaar staan
recht en vrijheid te verdedigen. Nog
is het niet zo, dat wij kunnen juichen
over onze wereld. Bidt dan tot God",
besloot spr., „dat Hij ons niet ver
laat, maar land, volk en vorstenhuis
bijeenhoudt in een band, waarvan wij
droomden in de bange dagen van
oorlog".
Stilte over de stad.
Het eerste couplet van het Wilhel
mus werd gezongen. Inmiddels was
het acht uur geworden en stilte viel
over hen, die in de kerk bijeen wa
ren. De bronzen stem van de Stad-
huis-bourbonklok drong door tot bin
nen de eeuwenoude muren van het
kerkgebouw. Twee minuten van
doodse stilte volgen. Buiten wist men
het verkeer tot stilstand gebracht,
op straat hadden de voorbijgangers
ën in huis de andere mensen een
ogenblik de regelmatige gang van
alledag gestaakt. Twee minuten stil
te, waarin lange en bange jaren aan
de geest voorbijtrokken, slachtoffers
van strijd, van geweld en verzet in
lange rijen passerend. Twee minu
ten, waarin het Nederlands volk
dacht aan hen, die met hun bloed en
leven de vrijheid kochten.
Of zij deze te duur betaald hebben?
Op deze vraag gaf de tweede spreker
het antwoord. Nadat het tweede cou
plet van ons volkslied gezongen was,
sprak mr. Jan Derks, hoofdredacteur
van het dagblad „De Tijd", over het
bitter lachen, dat hier en daar ge-
(Foto: „De Leidse Courant").
hoord wordt, nu een nieuwe oorlogs
dreiging en de zware bewapening ons
berooide volk drukken als een zware
last.
We hebben gefaald, maar
„Onheilspellers hebben deze drei
ging reeds lang aangekondigd", al
dus spr., „maar als wij hen geloven,
dan honen wij onze doden, dan blij
ven wij in gebreke bij het vervullen
van de idealen, waarvoor zij zijn ge
vallen. Zijn wij inderdaad blind? La
ten wij de door hun bloed geheiligde
idealen verkwanselen? Het is niet
waar! Want welke fouten er na de
bevrijding ook gemaakt zijn, de al
gemene strekking van ons volksbe
staan is zuiver gebleven. Omstan
digheden buiten ons, hebben het land
zware slagen toegebracht; in menig
opzicht hebben we gefaald, want het
vlees was zwak. Maar de geest bleef
gewillig.
Materieel zijn wij berooid, maar
niet geestelijk. In de kern is ons volk
nog gezond en wij kunnen de we
reld nog bewegen tot solidariteit, zo
als onze jongens deden in Indonesië
en verschillenden van hen thans vrij
willig op Korea. Wij zijn berooid,
maar we vechten voor een nieuwe
wereld. Aan het heroïsch appèl van
onze doden mogen wy 'dan niet ge
heel voldaan hebben, ontrouw zijn
we ook niet geworden. In al onze
halfslachtigheid hebben we toch on
ze doden niet verraden. We bleven
trouw aan hun idealen en hebben het
geloof in de vrijheid behouden. Een
vrijheid, waarin de wereld volgens
de wetten van recht en liefde kan
leven.
Uit onszelf echter vermogen we
niets. Laat ons daarom bidden tot
God, opdat Hij ons kracht geve, om
het offer van onze doden te belonen"
Nadat het „Dir. Dir Jehova will ich
singen" van Joh. Seb. Bach en het
„Coelestns ui*bs Jerusalem" van Al-
phons Diepenbrock op waarlijk scho
ne wijze waren vertolkt, werd de
herdenking met het gezamenlijk zin
gen van „Bede voor het Vaderland"
besloten.
Vele honderden.
Vele honderden liepen nadien mee
in de stille tocht langs het kruis aan
de Steenstraat. Voorop ging burge
meester van Kinschot, die als eerste
een krans legde, waarna verschillen
de deputaties van officiële instanties
en organisaties dit voorbeeld volg
den. De tocht verliep in uitstekende
orde en werd vanaf de Morssingel
door de tuin van het museum geleid.
Zeer velen legden bloemen in het
gras, een stille hulde aan hen, die
op deze Mei-avond zo treffend wer
den herdacht.
NU HET FEEST VAN DE AR
BEID, dat vorige week Zondag
door de Leidse Kath. Standsorgani
saties gezamenlijk werd gevierd, al
weer enige tijd achter ons ligt, is
het misschien dienstig enige kant
tekeningen hierbij te maken.
Vooreerst dient vastgesteld te wor
den, dat een dergelijke samenwer
king wellicht ietwat moeizaam tot
stand gekomen niet genoeg kan
worden aangemoedigd. De Vereni
ging „Katholiek Leiden" is hiervoor
het aangewezen orgaan. In de so
ciaal-economische sectie van deze
vereniging bestaat reeds enige jaren
een overigens niet al te sterk
contact tussen de standsorganisaties
en het is goed, dat men daarvan ook
naar buiten iets merkt. Vooral wan
neer dit geschieden kan in een mas
saal samengaan. Wij als katholieken
hebben evengoed het recht, ja zelfs
de plicht, om de Dag van de Arbeid
te vieren.
Het volgend jaar kan de viering
wellicht wat uitgebreider en zinvol
ler geschieden. Meerdere malen heeft
de K.A.B. afzonderlijk een zegening
der werktuigen in de dekenale kerk
georganiseerd. Ook dit kan gezamen
lijk geschieden. Want ook de arts
behoeft zegen over zijn instrumen
ten, evenals de architect over zijn
tekenhaken, de hoogleraar over zijn
boeken en de journalist over zijn
vulpen. Bovendien kan een volgen
de keer het programma van de feest
avond meer in de stijl van de dag
gehouden worden. Met enige moei
te zullen er wel liederen, gedichten
en toneelstukken te vinden zijn, die
de vreugde van de arbeid bezingen
en de toehoorder doen nadenken
over het voorrecht dat hij geniet: te
mogen werken.
Dit alles wil niet zeggen,- dat wij
het programma van Zondag 22 April
onjuist vonden. Het was te voorzien,
dat een eerste poging tot dit geza
menlijk Vieren niet direct iets in
grote stijl zou zijn. We mogen al te
vreden zijn, dat de verschillende
katholieke culturele verenigingen,
verbonden in de culturele sectie van
„Kath. Leiden", met dit feest een
basis van samenwerking gevonden
hebben. Een basis, die hopelijk zal
leiden tot een beter begrip onderling
en het be^ef, dat gezamenlijk bereikt
kan worden waartoe men alleen niet
in staat is. Het is immers zo, dat ve
le verenigingen geen kans zien zelf
een behoorlijke uitvoering te geven.
Op de eerste plaats, omdat het hun
ontbreekt aan geld voor de tegen
woordig zeer hoge zaalhuur. Boven
dien omdat practisch geen uitvoe
ring hoe hoogstaand ook, thans nog
in staat is een volle zaal te trekken.
ZATERDAG 5 MEI
De gediplomeerde leden van de
R.K. E.H.B.O.. .„Peerke Donders"
worden Maandagavond a.s. om acht
uur in het kath. Lyseum, Mariën-
poelstraat, verwacht voor de cursus.
De Ned. Kath. Kleding- en Tex-
tielarbeidersbond „St. Lambertus",
afd. Leiden, gaat a.s. Maandagavond
jaarvergadering houden in het ge
bouw voor Chr. Soc. Belangen,
Oude Singel. Kringbestuurder H. C.
Smits zal enige actuele kwesties be
spreken. Bovendien vindt er be
stuursvergadering plaats en zal er
Burgerlijke §tand
Geboren: Johanna Petronella Ma
ria d. van J. Hogervorst en J. E. de
Bolster. Andreas Wesselius z. van C.
van der Tuijn en A. L. Chaudron.
Jannetje Pieternella d. van D.
Heemskerk en E. T- Schouten. Char
lotte d. van L. Schipaanboord en J.
Kuisen. Carolina Jozephina d. van W.
F. Wakka en G. M. Schoon. Wilhel-
mina Adriana d. van D. Zuijderduijn
enkA. A. J. Verdoes. Antonius Theo-
dorus z. van J. W. Meijer en T. C.
Straver. Nicolaas Gerardus z. van N.
H. van Haarlem en B. C. M. Tem
pelaars. Cornells z. van C. Prook en
E. C. Martens. Wilhelmus Jan z. van
H. W. Eerland en G. Ploeg. Lukas
Johannes z. van H. Hidding en Q. L.
M. van Oosten. Abraham z. van A.
Vonk en T. de Vlieg. Maiia Corne
lia Agatha Helena d. van J. C. G. Al-
nemade en E. J. van Wissen. Marie
Henriëtte d. van C. S. J. M. Wijten-
fcurg en J. C. M. van Campen. Ca-
tharina Francina d. van F. L. de Vos
en B. Kwaadgras.
Ondertrouwd: H. van Loon en J.
van As. C. G. Abels en M. G. Ver
hoeven. C. A. Abspoel en J. v. Leeu
wen. J. J. Erades en J. B van der
Tuin. C. J. Bol en J. Kemner. F. A.
Moseman en M A. Geenjaar. H.
Pracht cn J. Wittcman. Q. A. de
Graaf en M. A. P. de Zwart. H. Ko
ning en I. M. de Jong. N. Koren -
hoff en G. Bogaars. W. Koning en H.
Vens. M. Dubbeldeman en P. Pooijer.
A. H. Oudshoorn en M. H. Meyer. A.
van Polanen en N. H. C. Lammerse.
N. Zitman en A B. Wouterloot. J.
Barthen en J. L. van der Sluis. J. P.
Turion en C. M. A. Vermeulen. H
G. Leij graaf en G. A. Gooszen. A. G.
Ober en F. Bijlsma. A Speets en E.
J. A. Vonk.
Getrouwd: M. van der Laaken en
D. E. Smit; D. J. Cannoo en A. T.
IJperlaan.
Overleden: W, M. A. Kleine, huis
vrouw van van Gijlik, 72 jr; J. J.
H. Meskers, zn 2 jr; G. H. Zekveld,
huisvr. van Seijdell 57 jr; T F. A. F.
Heijnen, man 62 jr; E. C. J. Montag-
ne, wed. van Laven, 87 jr; D. Wel
ling man 74 j. W. A. Kuenen man 78
j. A. C. van Tuyn man 57 j.
een hartig wourdje gesproken wor
den over de jaarfeestbijdrage.
De toneelvereniging „Tot Ieders
Zondag om half drie is er een film
middag voor de Golfbrekersleden
tot 14 jaar in de „Kleine Burcht"
Nieuwe Rijn 19. Allemaal een dub
beltje meenemen! 's Avonds om 8
uur worden de leden boven de 14
jaar in dezelfde zaal verwacht. Na
dere gegevens vindt men in het club
blad, dat vandaag of morgen ver
schijnt.
weersverwachting
(Geldig van Zaterdagavond tot
Zondagavond. Opgemaakt te
10 uur).
VRIJ WARM.
Matige tot vrij krachtige wind
tussen Zuid en Oost. In het
Noorden van het land overwe
gend droog en zonnig, in het Zui
den later op de dag plaatselijk
regen of onweer. Vrij warm.
6 Mei: Zon op 05.03, onder 20.11;
Maan op 04.40 en onder 21,21 uur.
7 Mei: Zon op 0.501, onder 20.13;
Maan op 05.01 en onder 22.34 uur.
Sproeten? SPRUTOL
We denken nu b.v. aan het laatste
concert van het R.K. Alma Mater
koor, dat getuige de recensies in
alle Leidse bladen uitstekend ge
slaagd is. De belangstelling was ech
ter niet groot genoeg om de hoge
onkosten uit de toegangsgelden te
kunnen bestrijden. Men moet tegen
woordig „na afloop bal" geven om
de zaal vol te krijgen.
Samenwerking tussen de katho
lieke organisaties en verenigingen
behoeft overigens niet beperkt te
blijven tot het Feest van de Arbeid
en zelfs niet alleen tot het organise
ren van culturele avonden of ande
re bijeenkomsten. Ook op ander ge
bied zou meer samenwerking het ge
heel ten goede komen. We snijden
nu een veelbesproken punt aan: de
Katholieke Agenda. Hoe vaak heeft
„Kath. Leiden" reeds geprobeerd
enige ordening te krijgen in het vast
stellen van data voor bijeenkom
sten? Het loopt telkens weer op
niets uit. Herhaaldelijk komt het
voor, dat een vergadering slecht be
zocht wordt, omdat de leden tegelij
kertijd ook elders een katholieke bij
eenkomst hebben. Het samenvallen
van kerkelijke en buitenkerkelijke
bijeenkomsten laten we nu nog maar
buiten beschouwing. Het wordt toch
werkelijk hoog tijd, dat hierin een
definitieve verandering ten goede
komt. De organisatie-vorm hebben
we wel: „Kath. Leiden"; de goede
wil blijkbaar niet.
Het is triest dit te moeten consta
teren in deze tijd, nu heel de wereld
vervuld is van tweedracht cn van
elkaar niet (willen) begrijpen. Nu
weten we wel, dat er practische
moeilijkheden aan deze kwestie ver
bonden zijn, vooral wat betreft de
afspraken met sprekers en het huren
van zalen. Maar waar een wil is, is
een weg. Waar werkelijk geprobeerd
wordt elkaar te helpen, daar kan een
mogelijkheid gevonden worden.
Moge dit ook zo zijn in het ka
tholieke organisatie- en verenigings
leven. Het kan slechts tot heil zijn
van het Leidse katholieke volks
deel!
Doktersdienst. De Zondagsdienst
der huisartsen wordt waargenomen
door cfe dokters P. van Es, Kortmann,
Lahr, Sneep en Teeuwen.
Apothekers. De avond- nacht
en Zondagsdienst der apotheken te
Leiden wordt van Zaterdag 5 Mei 13
uur tot Zaterdag 12 Mei 8 uur waar
genomen door: de Apotheek Kok. Ra
penburg 9, Tel. 24807 en de Apotheek
„Tot Hulp der Ivlenschheid", Hooi
gracht 48, Tel. 21060.
Te Oegstgeest door de Oegstgeester
Apotheek, Wilhelminapark 8, Tele-
KOLEN
voor alle doeleinden
CREYGHTON
Hooiqr.46 Tel.20114
Neen, er is deze week weinig re
den tot juichen. Nog nooit hebben
we in de Lekke Dak-actie een week
gehad van minder dan 100 gulden.
Behalve nu! Sedert vorige week Za
terdag is er slechts 81,32 bijgeko
men, waaronder 9.05 van de dans
club Hazerswoude (Zwaantje) van
Evert Castelein. Waarvoor harte
lijke dank! Het totaal is nu gestegen
tot 1.433,55. Wie geeft er nu eens
een flinke stoot, zodat we volgende
week minstens aan de 1600 gulden
toe zijn? Deze actie mag niet verslap
pen, voordat het doel bereikt is: een
nieuw dak op het gebouw van de
Kath. Sociale Jeugdzorg (St. Fran-
ciscus Liefdewerk), Nieuwe Rijn 52,
Leiden, giro 230414. Over de noodza
kelijkheid van deze Stichting en het
nut, dat zij afwerpt, behoeft niet
veel meer gezegd te worden Ieder
een zal daarvan overtuigd zijn. Dat
het gebouw in deplorabele toestand
verkeert, moogt U van ons veilig
aannemen. En dat restauratie van-
daag-aan-de-dag een massa geld
kost. kan iedereen begrijpen. Wel
nu, katholieken uit Leider, cn omge
ving, zet er Uw schouders nog eens
onder. Laat de slechte week, die nu
achter ons ligt, overvleugeld wor
den door een prima week. waarin de
giften in massa's binnenstromen! Dit
jeugdzorgwerk mag niet belemmerd
worden door gebrek aan een goed en
practisch gebouw. En het is mede
Uw taak er voor te zorgen, dat er
spoedig een nieuw en stevig dak op
komt te staan!
Een minuut voordat deze krant ter
perse ging, werd er 34bezorgd,
opgehaald tijdens een bruiloft. Schit
terend. En nauwelijks een halve mi
nuut later een zakje met één gulden
en een briefje „Een gulden voor een
pan. Niet veel, 't Is van een arme
man"! Prachtig! Dus toch een weck
van meer dan 100 gulden!
STAD9KOK.
oegstgeest
Dodenherdenking. Op de avond
j van 4 Mei werd bij het monument in
j het bos van Wyckersloot een bijeen
komst gehouden ter nagedachtenis
van de gevallenen in het verzet. De
ze bijeenkomst trok grote belangstel
ling en werd geopend door het Ned.
Herv. Kerkkoor, dat o.l.v. de heer
B. v. Luyn het gezang „Gelukkig is
het land" ten gehore bracht. Ds. Jac.
Eringa hield hierna de herdenkings
rede. Het is goed, aldus spr. dat wij
gedenkdagen en gedenktekenen heb
ben, omdat wij zo licht vergeten
vooral de dingen van het verleden.
En dit is ondankbaar, vooral tegeno
ver God. Wij moeten nu terugdenken
aan die tijd van grote benauwenis,
waarin God zo wonderbaar uitkomst
gaf. Er is een nauw verband tussen
de Dodenherdenking en de Nationa
le feestdag, want de bevrijding is
mede te danken aan hen die tijdens
de bezetting hun leven gaven. In de
eerste plaats herdenken we hen, die
vielen in de strijd voor vrijheid en
recht, zichzelf daarvoor offerden.
Hun dood werd ons leven,, hun offer
ons behoud. En al lijkt bun offer te
vergeefs, toch was 't dat keer zeker
niet. Daarom is het goed, dat wij aan
gaand hen gedenktekenen cn gedenk
schriften hebben. Wij Christenen
hebben ook een gedenkteken cn een
gedenkschrift: het kruis en de bijbel
Ook toen is er de strijd gestreden
tussen het rijk van de duisternis en
het rijk van het licht: ook toen wa
ren" er helden. Zo moet nu en altijd
offerbereidheid in ons zijn en moed
om te strijden tegen tyranie. De man
nen. die ons daarin zijn voorgegaan,
herdenken we nu en dat moeten we
van tijd tot tijd doen: ook moeten wc
onze gedachte laten uitgaan naar dc
ouders en dierbaren, die nog steeds
smart gevoelen.
Burg. du Boeuff legde namens het
gemeentebestuur een krans bij het
monument. Daarna werd enige minu
ten stilte in acht genomen en klonk
het Wilhelmus als slot van deze her
denking. Velen legden daarna bloe
men aan de voet van het monument
als stille hulde aan de gevallenen.
