S)e £<2idAe(Eoii^cmt
Britse onderzeeboot gezonken inl
het Kanaal
Lot van 75 man nog onzeker
SIGNALEN GAVEN TEKEN
VAN „ENIG LEVEN"
I)*
Generaal Bradley is het
met Truman eens
MacArthur in Amerika terug
Enthousiast San Francisco juicht
De toestand
in Perzië
Directeur: C M. v. HAMEKSVELQ
Hoofdredacteur: L. C. J. ROOZEN
KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
WOENSDAG 18 APRIL 1951
42ste JAARGANG
DE ZEE
LAAT HAAR PROOI
NIET LOS
Papengrachl 32, Tel. 20015, Adm. en Adv. 20826, Abonn. 20935, Giro 103003. Abonnementsprijs f 0.40 p. w., f 1,72 p. mnd„ t 5.15 p. kwart. Franco p. p. f 5.90. - Advert.: 15 ct. p. mm. releloontjes t 1.50
pE BRITSE ONDERZEEBOOT „AFFRAY", die Maandagavond met 75
man aan boord in het Kanaal onderdook voor een oefening, is
zoals wij gisteren nog in een deel van onze oplaag konden mededelen
niet meer boven water gekomen Na lang speuren met vliegtuigen en
schepen is men erin geslaagd om de plaats te bepalen, waar de gezon
ken duikboot ligt, en contact te krijgen met de bemanning. Het con
tact kwam tot stand om 1.45 uur (Ned. tijd); het bleek, dat de boot 200
voet onder het wateroppervlak lag.
Blijkbaar is de onderzeeër op de bodem vastgeraakt. Men acht het
mogelijk, dat duikers op genoemde diepte kunnen opereren. Alle sche
pen, die aan de opsporingswerkzaamheden deelnemen, tweehonderd in
getal, hebben opdracht ontvangen zich naar de opgegeven plaats te be
geven, ten Zuiden van het eiland Wight.
Vastgeraakt op de
bodem
Sinds Dinsdagmorgen half negen,
het tijdstip, waarop de boot volgens
de instructies weer moest opduiken,
werd de Britse onderzeeboot „Af
fray" vermist. Er werd een groot
scheepse opsporingsactie georgani
seerd, waaraan onderzeeërs, vlieg
tuigen en schepen van vier landen
deelnamen. Een zustervaartuig, dé
„Sea Devil" maakte via supersoni
sche weg contact met de „Affray"
en toen bleek, dat het vaartuig vast
geraakt was op ongeveer 60 meter
onder het wateroppervlak, ongeveer
30 mijlen ten Zuid-Westen van
Wight, op de plaats waar het onder
water was gegaan.
Uit het opgevangen signaal bleek,
dat „tenminste enkelen" van de per
sonen aan boord in leven waren.
Later vingen de onderzeeër
„Scythian" en het radarschip „Boxer"
klopsignalen op. De signalen wijzen
er op, zo zegt men, dat de instrumen
tenkamer niet onder water staat. Het
is echter geen bewijs, dat andere
ruimen niet volgelopen zijn. Een
theorie zegt, dat de duikboot moge
lijk een ongelukkige daling gemaakt
heeft, met de neus in de modder is
blijven steken en dat de tanks ge
sprongen zijn, waardoor het vaar
tuig hulpeloos op de bodem moet
blijven liggen.
De reddingsvaartuigen hebben op
dracht ontvangen de gunstigste po
sitie in te nemen om eventuele over
levenden te redden, die met een
speciale uitrusting boven water kun
nen komen. Allen aan boord heb
ben een dergelijke uitrusting.
In een communiqué van de admi
raliteit wordt gezegd dat de red
dingskansen bij daglicht het grootst
zijn.
Kleine vaartuigen spoeden zich
met artsen en verplegend personeel
naar de aangeduide plaats. Ook heb
ben zij speciale medische uitrustin
gen aan boord.
Twintig van de 75 mannen aan
boord van de „Affray" zijn jonge re-
cruten, die hun eerste zeereis ma
ken. De reis was bedoeld om hun de
gelegenheid te geven uit te maken,
of zij geplaatst wilden worden bij de
Voor de tweede maal
Aan boord van de „Affray"
bevindt zich ook een man, die
als hij deze ramp overleeft
kan terugzien op een tweede
hachelijk avontuur. Het is de on
der-luitenant A. A. Frew, die in
Januari 1950 op het nippertje
wist te ontkomen uit de „Trucu
lent", toen deze duikboot na een
aanvaring in de Theems gezon
ken was
Een andere opvarende was
voor de oefening van de „Aff
ray" ingevallen voor een zieke
collega.
Commandant van de duikboot
is luitenant John Blackburn (28),
die zich in de oorlog als duik
bootcommandant bijzonder heeft
onderscheiden en daarvoor het
„Distinguished Service Cross
verwierf. Van de overige opva
renden volgden er 24 in oplei
ding voor duikbootcommandant.
onderzeebootdienst. De meesten zijn
onder de twintig.
Deskundigen zijn van oordeel, dat
het vaartuig lucht genoeg bevat voor
minstens drie dagen, wanneer er
tenminste geen water is binnenge
drongen. Na die periode, aldus ver
klaarden zij, zou de bemanning een
speciaal soort zuurstofkaars kunnen
aansteken, welke de lucht zou stimu
leren en meer zuurstof zou verschaf
fen. Dit zou de mannen nog verschei
dene dagen in het leven houden.
NOG NIEMAND BOVEN
GEKOMEN
Nader wordt gemeld: Bij het aan
breken van de dag lagen Woensdag
de schepen, die deelnamen aan de
opsporing, rondom het gebied, waar
de „Seadevil" met de boot contact
had gekregen. Zoeklichten zochten
de wateroppervlakte af en van de
schepen af werd naar eventueel bo
vengekomen drenkelingen gespeurd.
De bemanning van de „Affray" is
uitgerust met lichtgevende ontsnap-
pingspakken en de duikboot heeft
drie ontsnappingssluizen. Iedere
man aan boord van de duikboot is in
het gebruik van de pakken en de
sluizen geoefend.
De schepen aan de oppervlakte
hebben signalen gegeven, dat zij
klaar waren om ontsnappende man
nen op te pikken. Om half zeven
Nederlandse tijd waren echter nog
geen overlevenden gezien.
Twee uur na daglicht was er nog
geen teken van overlevenden of van
de verwachte telefoonboei. Een tele-
foonboei kan van binnen uit een
duikboot worden losgemaakt; aan de
boei is een telefoonlijn verbonden,
zodat verbinding tussen de boot on
der water en reddingsschepen boven
water mogelijk is.
JUISTE POSITIE NOG ONZEKER.
Hoewel de Britse admiraliteit eerst
had medegedeeld, dat de positie van
de „Affray" bekend was, maakte zij
vanmorgen om 9 uur bekend, dat
hoewel van tijd tot tijd tekenen van
de „Affray" waren gehoord, haar
juiste positie door de reddingssche
pen nog niet was bepaald
De verklaring van de admiraliteit
zegt voorts, dat behalve schepen ook
Vliegtuigen, met aan boord redding
boten aan valschermen, en hef-
schroefvliegtuigen zich op de plaats
van het vermoede ongeluk bevinden.
PRINS BERNHARD DANST DE
„CUECA". Tijdens het bezoek van
Z, K. H. Prins Bernhard aan het
landgoed van de President van Chili,
Gonzalez Videla, demonstreerden
een aantal inwoners Prins Bernhard
de Cueca, een zeer spectaculaire
dans, waarbij o.a. met een zakdoek
boven het hoofd wordt gezwaaid. De
Prins kon de verleiding niet weer
staan om deze aantrekkelijke dans,
die zeer populair is, ook eens te pro
beren, en binnen enkele ogenblik
ken danste hij, luide aangemoedigd
door de omstanders, met een Chi-
leens meisje de Cueca.
Z. K. H. Prins Bernhard en Mar-
gota Loyola dansen, temidden van
de enthousiaste omstanders, de
Cueca.
BETOGINGEN IN TEHERAN. - De
ongeregeldheden in het gebied van
de Anglo-Iraanse Olie Maatschappij,
die thans gesloten is, duren voort.
De Engelse regering maakt zich on-
f;erust over de bedreiging van Britse
evens en eigendommen en de am
bassadeur van Engeland in Iran
heeft de Premier gewaarschuwd,
dat zijn land zich het recht voorbe
houdt te handelen zoals het nodig
acht wanneer de bedreiging aan
houdt. Op het Parlementsplein te
Teheran hield een menigte van tien
duizend personen een demonstratie
ten gunste van de stakende arbei
ders in de oliegebieden.
Geen conflict tussen militair en burger
lyke Amerikaanse stafchefs, kan worden beschouwd als militair num
mer één in de Verenigde Staten, heeft de denkbeelden van generaal
MacArlhur om de Koreaanse oorlog te winnen onomwonden verworpen.
Bradley is de eerste Amerikaanse militaire leider, die president Truman
in het openbaar zijn steun verleent. Stuk voor stuk bestreed hij de be
weringen van MacArthur, zonder echter de ontslagen opperbevelhebber
met name te noemen.
HANDEN AF VAN CHINA.
In een redevoering, waarvan het
departement van Buitenlandse Za
ken en het Witte Huis dc buitenland-
/^ENERAAL MACARTHUR is heden na een verblijf van 14 jaren buiten
Amerika in het land teruggekeerd. Zijn vliegtuig daalde Dinsdag
avond 7.30 uur plaatselijke tijd, (d.i. Woensdagmorgen half zes Ned. tijd)
op het internationale vliegveld van San Francisco. Een ware batterij van
televisie-, film. en fotocamera's nam de generaal met zijn vrouw en zoon
tje onder schot. Onder het flitsen van fotolampen inspecteerde Mac
Arthur een ere-wacht met een kapel. Er bevonden zich ongeveer 5.000 per
sonen op het vliegveld. Op een gegeven ogenblik verbrak de menigte de
afzetting en officieren en vrienden van MacArthur moesten een cordon
vormen om de mensen tegen te houden.
mig gezicht een bloemenhulde af,
maar zijn echtgenote aanvaardde
glimlachend deze traditionele Ha-
waiiaanse welkomstgroet, die haar
om de schouders gelegd werd.
Toen begon een zegetocht door de
stad, langs dichte hagen enthousiast
wuivend, juichende mensen. Kleine
kinderen werden door moeders noog
opgetild om de man te kunnen zien,
die de bevrijder werd van het eiland,
waar eens in December 1941 de
Japanners hun aanval op Pearl Har
bour lanceerden een aanval, die
Amerika in de oorlog bracht. Bij het
kerkhof van de stad stopte de lange
stoet auto's,' en daar legde Mac-Ar
thur een krans. Later op de dag ont
ving de generaal het eredoctoraat
van de universiteit van Honoloeloe,
gevolgd door verscheidene plechtig
heden.
De officiële ontvangst waar
voor de republikeinse gouverneur
van de staat Californië, Earl Warren,
speciaal overkomt is vastgesteld
op Woensdag, wanneer er recepties
zullen zijn en een grote parade door
ae straten van de feestelijk versierde
stad.
Later op de dag zal MacArthur
doorvliegen naar Washington, waar
hij dan Donderdag aankomt om voor
het Congres te spreken, terwijl hij
Vrijdag een triomfantelijke intocht
in New York zal maken.
DE „DAG VAN MACARTHUR".
Met het oog op MacArthurs ver
schijnen in het Congres heeft presi
dent Truman zijn eigen radiospeech
tot de Amerikaanse persvereniging
afgelast, omdat deze dag, naar het
gevoelen van de president, „de dag
van MacArthur" is.
OP HONOLOELOE.
Toen generaal MacArthur op Hono
loeloe aankwam, werd hij daar be
groet door een oorverdovend gejuich.
MacArthur zelf weerde met grim-
Prins Bernard uit
Chili vertrokken
Prins Bernhard heeft gisteren zijn
bezoek van zeven dagen aan Chili
beëindigd en is aan boord van het
vliegtuig van de president naar
Buenos Aires vertrokken.
Op het vliegveld werd hfm militai-
re eer bewezen en de minister van
buitenlandse zaken Benjamin Claro
kwam officieel afscheid van hem ne
men.
Prins Bernhard heeft de sympathie
van de Chilenen verworven en di
plomaten hebben gezegd te geloven,
dat de banden tussen Chili en Ne
derland nog nooit zo sterk zijn ge
weest.
Een zegsman van de Perzische re
gering heeft de staking, welke de
reusachtige olie-raffinaderij van de
„Anglo-Iranian Oil Company" te Aba-
dan heeft lamgelegd, „alleszins ge
rechtvaardigd" genoemd. Hij ver
klaarde tegenover verslaggevers in
de hoofdstad Teheran, dat de En
gelse maatschappij geen acht had ge
slagen op de „gemoedstoestand en de
dringende eisen" van de arbeiders.
Volgens de laatste berichten uit
het Zuidperzische olie-centrum, heb
ben ongeveer 3000 van de 14.000 ar
beiders het werk hervat, maar de
grootste raffinaderij van de wereld
ligt nog vrijwel stil. Het personeel
van de maatschappij, dat op het in
ternationale vliegveld van de stad
werkt, bleef gisteren thuis.
A.P. vernam, dat 1500 soldaten en
8 tanks in Abadan zijn aangekomen
om de raffinaderij te bezetten. Hoe-
Hoewel er nie' meer gepost wordt,
stijgt de opgewondenheid der sta
kers, die werkwilligen dreigen met
„het afsnijden van hun oren".
se politieke zijden hadden onderzocht,
verklaarde Bradley zonder omwegen,
dat er geen uitbreiding van de oor
log moest komen, geen bombarde
ment van Mandsjoerijse bases, noch
een preventieve oorlog tegen China
of tegen de Sowjet-Unie.
Bradley herhaalde daarmede het
standpunt, dat president Truman vo
rige week bij twee gelegenheden
heeft uiteengezet, maar de beteke
nis van Bradley's toespraak was gele
gen in het feit, dat Amerikaanse mi
litaire deskundigen zich achter dc
zienswijze van de president scharen
in het twistgeding, dat de aanhan
gers van MacArthur hebben voor
gedragen als een strijd tussen een
groot militair strateeg, MacArthur,
en een burger, de president.
Zijn rede zal er toe bijdragen, de
storm van protesten die in de pers,
in het Congres en in het publiek te
gen Truman is opgestoken, eniger
mate te verlichten. De toespraak was
eveneens bedoeld om het Amerikaan
se volk duidelijk te maken, dat er
geen gemakkelijke uitweg bestaat uit
de Koreaanse oorlog en dat de keuzen
waarvoor het land zich ziet geplaatst,
in de toekomst onaangenaam zullen
zijn, of de zienswijze van MacArthur
dan wel die van president Truman
wordt gevolgd. Men verwacht thans
dat andere leden van de regering, die
bij het geschil zijn betrokken, hun
mening zullen uitspreken. De rege-
ring-Truman tracht thans de leiding
te veroveren in het grote debat, dat
zich over de buitenlandse politiek
bezig is te onspinnen.
Generaal Bradley was van menin,
dat de actie der V.N. in Korea c
communistische plannen in Azië in
de war had gestuurd, waardoor, ten
minste voorlopig, communistische
maatregelen ten aanzien van Indo-
China waren verhinderd en Siam en
Formosa wellicht waren gespaard.
Iedere poging om de wereldcrisis
door een ultimatum wellicht ver
gezeld van een bedreiging om de
Sowjet-Unie te bombarderen op te
lossen, was volgens Bradley militair
onuitvoerbaar. Het was van essentieel
belang, dat de buitenlandse politiek
was gebaseerd op het militair vermo
gen.
PETAIN STORT WEER IN.
Ex-maarschalk Philippe Pétain, die
94 jaar is, is Dinsdagavond weer in
gestort, aldus heeft zijn echtgenote
tegenover verslaggevers meegedeeld.
Petain verblijft zoals bekend op net
eiland Yeu voor de Franse Atlanti
sche kust.
Volgens latere berichten is de 94-
jarige ex-veldmaarschalk stervende.
Aldus een te Le Rochelle »an Yeu
ontvangen telefonische joodschap.
KoAiettje....
Getrouwheid in het kleine maakt
de mens bekwaam tot heldendaden,
wanneer de grote moeilijkheden ko
men.
EEN PLAN WORDT
WERKELIJKHEID
IUA VEEL VIJVEN EN ZESSEN
en voorzichtig gemanoeuvreer
is dan gisteren eindelijk overeen
stemming bereikt tussen de minis
ters van buitenlandse zaken van
Frankrijk, West-Duitsland, Neder
land, België, Luxemburg en Italië
over het plan-Schuman. Dit plan be
oogt, zoals men weet, de steenkool-
en staalindustrieën van deze zes lan
den te brengen onder één gemeen
schappelijk beheer. Het desbetref
fende verdrag zal waarschijnlijk van
avond nog te Parys worden onder
tekend.
In dit verdrag zullen de deelnemen
de landen zich verplichten alle han
delsbelemmeringen met be-
0 trekknig tot hun productie
van steenkool en staal op te
heffen en een boven-nationaal ge
zagsorgaan in te stellen, dat de di
rectie zal voeren over alle gemeen
schappelijk te beheren steenkool
mijnen en staalbedrijven Het in
stellen van dit gezagsorgaan heeft
ten doel het scheppen van één en
kele vrije markt voor steenkool en
staal in de deelnemende landen mo
gelijk te maken.
De ondertekening van dit verdrag
zal een uiterst belangrijke mijlpaal
zijn in de geschiedenis van Europa,
aangenomen, dat de parlementen der
deelnemende landen geen spaak 'n
het wiel steken. Voor de rechtsgel
digheid van het te ondertekenen
verdrag is nl. nog de bekrachtiging
nodig van dc respectievelijke volks
vertegenwoordigingen der diverse
landen en het is niet onmogelijk,
dat deze hun ministers niet kunnen
volgen in hun inzichten omtrent de
harde noodzaak van samenwerking
in West-Europa. Er zijn nogal be
zwaren, welke tot verzet aanleiding
kunnen geven. Speciaal is dat verzet
het sterkst bij de socialisten en in
dustriëlen in West-Duitsland en Dij
de rechtse leden van het Franse par
lement en sommige Franse socialis
ten. Het is evenwel de vraag, of zij
het zover zullen doordrijven, dat
het verdrag op zij zal worden ge
schoven.
De meeste bezwaren concentreer
den zich rondom het in te stellen
boven-nationaal gezagsorgaan. Oor
spronkelijk had men gedacht, dit te
formeren uit vijf personen, maar om
alle deelnemende landen dc volle
gelegenheid te geven daarin verte
genwoordigd te zijn, is op het laatste
ogenblik het aantal van deze be
stuurders uitgebreid tot negen.
Door deze wijziging in de opzet is
het souvereiniteitsbegrip weer ge
deeltelijk binnengedrongen.
Joan Monnet, de (Franse) geeste
lijke vader van het plan Schuman,
heeft altijd nadrukkelijk verklaard,
dat het gezagsorgaan bovcn-natio-
naal moest zijn en dat zijn leden
niet op grond van hun nationaliteit,
doch uitsluitend wegens hun be
kwaamheid moesten worden be
noemd. De thans getroffen regeling
is een compromis, dat verzekert dat
elk deelnemend land tenminste één
vertegenwoordiger in het hoge ge
zagsorgaan heeft, doch dat tezelfder
tijd ruimte overlaat voor het verkie
zen van drie leden, ongeacht hun na
tionaliteit
De bestuurders zullen niet op eigen
houtje kunnen besturen: zij zullen
verantwoording schuldig zijn aan
een volksvertegenwordiging welke
men het Schuman-parlement heeft
genoemd. Dit Schuman-parlement
zal de volgende samenstelling heb
ben: Frankrijk achttien, West-Duits
land achttien, Italië achttien, België
zeven, Nederland zeven en Luxem
burg vier leden. Door dit stelsel
krijgen de landen der Benelux acht
tien vertegenwoordigers, dus even
veel als elk der grote mogendheden.
Zo is er voor gezorgd, dat alles zo
rechtvaardig mogelijk in z'n werk
zal gaan en het is te hopen, dat de
uitslag ook werkelijk aan het doel
zal beantwoorden.
Dan zal een belangrijke schrede
zijn gezet op de goede weg van de
één-wording van West-Europa.
