Het Vasten-mandement 1951
De hoge waardigheid en
zware verantwoordelijkheid
vader en moeder
van
West-Europa's
kolentekort
De moeilijkheden voor de
„Stille Omgang"
Ambonezen
bieden zich aan
Het Zuiden viert feest
Carnavals-pret in twee
hoofdsteden
Arbeids-produc-
tiviteit op peil
d J
MAANDAG 5 FEBRUARI 1951
DE LEIDSE COURANT
EERSTE BLAD - PAGINA
De Aartsbisschop en de Bisschop
pen van Nederland hebben, aan de
vooravond van de Veertigdaagse
Vasten, zich met net volgende ochrij-
ven tot de gelovigen gewend:
Dit jaar, Dieroare Gelovigen, vra
gen Wij bij het begin van de H. Vas
tentijd Uw aandacht voor een grote
en heilige instelling. Dc H. Kerk is
het Mystieke Lichaam van Christus.
Zij is de voortlevende Christus en
Haar doel is geen ander dan het Ver
lossingswerk van -Jezus Chrisl
Vv. y tzetten. Het gaat o a de red ing
en de heiliging van de zielen. Nu is
er tussen de instellingen, welke God
gewild heeft, in zekere zin geen en
kele te vinden, welke zo van invloed
is op de redding en de neiliging van
de zielen, als het gezin, het Christe
lijk huisgezin Vandaar dat de zorg
en de liefde van Gods H. Kerk ook
allereerst en allermeest uitgaat naar
dat gezin. Hierover willen Wij U in
deze uiterst ernstige tijd spreken.
Een tij dgeleden hebben ernstige en
hoogstaande katholieke werkers voor
de gemeenschap een omschrijving ge
geven van het gezin. Zij zeggen, dat
het gezin is ten eerste „de bron,
waaruit de mens het leven ont
vangt' ten tweede ,-,de eerste school,
waarin de mens leert denken", en ten
derde „de eerste tempel waar de
mens leert bidden" In deze om-
schiijving liggen de waarheden om
trent het gezin goed samengevat.
Het gezin is de bron waaruit het
leven voortkomt. Het leven, bepaal
delijk het menselijk leven, is een ge
heim van Gods almacht en wijsheid.
De mens, op zichzelf beschouwd, kan
geen leven maken, en geen weten
schap zal het ooit zover brengen dat
de mens uit zichzelf leven kan ver
wekken. En toch is de mens de bron
van het menselijk leven Man en
vrouw werden door God gemaakt tot
bron van het leven, waaruit de nieu
we mens geboren wordt Welk een
geheim van grootheid, maar tevens
welke een verantwoordelijkheid
brengt dit mee voor de kleine, zwak-
Naar Zaterdag van de zijde van de
economische commissie voor Europa
werd vernomen, zal in het tweede
kwartaal van dit jaar het kolente
kort van West-Epropa minstens 6
millioen ton bedragen, waarschijn
lijk zelfs groter zijn. Dit tekort zal
niet overbrugd kunnen worden, zo
werd vernomen, maar op een bijeen
komst van de subcommissie van de
ECA, die de volgende week te Ge-
nève gehouden zal worden, zal ge
tracht worden het tekort zo eerlijk
mogelijk over de landen te verde
len.
Volgens de cijfers van de ECA is
de kolenproductie in Frankrijk in
1950 vergeleken met die van 1949 met
meer dan 400.000 ton verminderd. In
Engeland nam de productie slechts
ongeveer 1 millioen ton toe. De West-
Duitse productie in 1950 was ruim 7.5
millioen ton groter, maar het ver
bruik in West-Duitsland nam even
eens belangrijk toe. Ofschoon er ko
len in de Verenigde Staten werden-
besteld, konden in het eerste kwar
taal van dat jaar ruim 1.5 millioen
ton kolen door gebrek aan schepen
niet in Europa aankomen. Wanneer
er een goede zomer komt, zou het
mogelijk zijn, dat de toestand tegen
de komende winter verbeterd is,
maar het is niet waarschijnlijk.
Blijken onofficiële berichten, wa
ren halverwege de veiling de Austra
lische wolprijzen op de veiling te
Sydney Maandag lager dan het re
cordniveau van de laatste tijd. Deze
prijsdaling zou in het bijzonder goede
vlieswol hebben getroffen.
ke mens. Gods wijsheid en almacht
gaan hier samen met de menselijke
kracht en liefa<\ Het is een subliem
hoogtepunt van 's mensen grootheid
maar tevens een zorgwekkend mo
ment van 's mensen verantwoorde
lijkheid. Kan het ons dan verwonde-
ven, dat God het gebruik van deze
kracht en liefde gebonden heeft aan
een neilige instelling en aan heilige
wetten, welke door de mens met de
grootste eerbied bewaard en gehand
haafd moeten worden? Die instelling
is het huwelijk en die wetten zijn de
grote geboden Gods omtrent de
voortnrenging en de opvoeding. Wee
hei volk, dat deze instelling en wet
ten doorbreekt of minacht! Het
pleegt verzet tegen God en Zijn hei
lige ordening en het pleegt daardoor
tevens onrecht aan het leven. Daar
om zal het in zichzelf gestraft wor
den.
Maar God is nog veel verder ge
gaan. Hij heeft die instelling van
het huwelijk, welke uit haar aard
reeds een heilig karakter droeg, ver
heven tot een Sacrament, tot een
blijvend Sacrament dat niet alleen
de bron moet zijn van het gewone
le' en maar dat tevens zijn grote taak
heeft voor het nieuwe leven" in de
genade, het leven als kind van God.
DE SCHOOL, WAARIN DE MENS
LEERT LEVEN.
Om dit te beg- ijpen, moeten we
allereerst onze aanaacht vestigen op
de waarheid, dat het gezin niet alleen
de bron is, waar het leven uit voort
komt, maai tevens ae schooi, waarin
de mens leert leven. Kinderen moe
ten niet alleen worden voortge
bracht, zij moeten ook wovuen opge
voed. Zij moeten m.a.w. ook leren
leven. Daarom is het huwelijk een
blijvende instelling en mag de men&
niet ontbinden wat God gebonden
heeft. Samen dragen vader en moe
der de ontzaggelijke verantwoorde
lijkheid om het kleine kind, dat hun
door God werd gegeven, op te voe
den, een taak zo groot en zo zwaar,
dat een mens er bang van zou wor
den. We weten allen hoe zwak en
hulpbehoevend het kleine Kind is. We
weten ook, hoe zeer het door de erf
zonde is belast. Zijn verstand is ver
duisterd, zijn wil is verzwakt en zijn
lagere strevingen zijn niet meer ge
heel en harmonisch onderworpen aan
de leiding van de hogere vermogens.
We weten was een ontelbare offers
en moeiten het kost om een kind
groot te brengen, en hoe de moei
zame groei van de menselijke per
soonlijkheid ook nog doorkruist
wordt door phasen van stormachtige
ontwikkeling. ,,A1 wat er is in de
wereld", is, gelijk de H. Schrift zegt,
„begeerlijkheid des vleses, begeer
lijkheid der ogen, en hovaardij des
levens", en de opvoeding moet van
het jongemensenkind, behept met
deze drievoudige begeerlijkheid een
goede mens, een trouwe burger en
een echt kind van God maken. De
school, waarin deze drievoudige le
venskunst moei geleerd worden is in
de allereeste plaats het gezin, en de
door God gestelde leermeesters in
deze school zijn vader en moeder.
Wee daarom het volk, dat deze
school zou missen! Van ware opvoe
ding zou bij zulk een volk niets meer
terecht komen. Wel staat de H. Kerk
het huisgezin krachtig terzijde. Ook
moet de Staat volgens zijn aard mee
werken en helpen. In school en
eugdbeweging vinden ae ouders zeer
nuttige hulpinstituten bij deze op
voedende taak. Maar dat alles ver
onderstelt toch, dat het gezin zelf
zijn roeping beseft en vervult. Zo
is nu eenmaal Gods schone ordening,
welke in het blijvende huwelijk en
in het gezinsleven het door God ge
wild kader vindt.
DE HOOGSTE WAARDIGHEID
DER OUDERS.
En hiermee hebben Wij oo}c al ge
raakt aan de laatste en hoogste rol,
welke het gezin moet vervullen: de
eerste stempel waar de mens leert
bidden. Zoals Wij al zeiden, moet
het kleine kind ook worden gevormd
tot echt kind van God, tot volwaardig
Christen. Uit de gezinnen moet niet
alleen de aarde maar ook de hemel
bevolkt worden. En hier, Dierbare
ouders, ligt Uw hoogste waardigheid
maar tevens Uw zwaarste verant
woordelijkheid.
Juist tot dit doel heeft God het hu
welijk tot Sacrament verheven, en
wel, gelijk Paus Pi us XI ons nog eens
met de woord van de H. Bellarminus
heeft voorgehouden, tot „een Sacra
ment, dat gelijkt op de Eucharistie,
die niet alleen op het ogenblik dei-
Consecratie, maar ook zo lang Zij
blijft voortbestaan, een Sacrament is:
zolang n.l. de echtgenoten in leven
blijven, is hun vereniging altijd*het
Sacrament van Christus en de Kerk".
2) Vader en moeder zijn dus gewor
den tot een Sacramentele eenheid,
waaruit het kind niet alleen het na
tuurlijke leven, maar ook zijn vor
ming in het bovennatuurlijke leven,
zijn groei in de genade, zijn heiliging
moet krijgen. Juist daarom werd de
ze eenheid geheiligd, en werden de
ouders begiftigd niet alleen met ge
zag en liefde, maar ook met boven
natuurlijke kracht om door hun woord
en offer, hun voorbeeld en gebed,
hun leiding en vermaning, ja zelfs
door hun gestrengheid en straf, hun
kinderen te heiligen en op te voe
den als kinderen van God.
Als de ouders in de genade le
ven en met deze bovennatuurlijke
bedoeling hun taak vervullen, dan
werkt alles mee tot de heiliging
van hun kinderen. De tranen en- de
zorgen van moeder evengoed als
het harde werken en de moeiten
van vader. Hun gebed en hun
liefde tot God zijn als een hemelse
dauw, welke in de kracht van het
H. Sacrament, dat hen in Chris
tus en de Kerk verenigt, al hun
moeite en zorgen bevrucht voor het
ziele-leven is de geestelijke vor
ming van hun kinderen. Hoe
schoon is het toch allemaal door
God gemaakt! Zó schoon, dat vele
geestelijke schrijvers het gezin be
schouwen als een kleine tempel,
waar vader en moeder een pries
terlijke taak vervullen tot lering en
leiding, tot vorming en heiliging
van hun kinderen.
Zo ooit, dan geldt voor het gezin
het woord van Jezus Christus, dat
waar nv-nsen in Zijnen naam ver
enigd zijn, Hij in hun midden zal
zijn. Het gezin is een stukje van het
Rijk van Christus op aarde, waar
vader en moeder moeten zorgen, dat
Jezus werkelijk Koning der harten is,
en waar Maria, de Moeder van die
kinderen, met vader en moeder wil
zorgen, dat Jezus in die harten leeft
en steeds meer kan leven.
Hier raken Wij, Dierbare Gelovi
gen, aan de fundamenten van Gods
ordening in het Godsrijk. Waar het
gezin zijn taak niet vervult, daar
wordt de bodem weggenomen onder 't
werk voor de zielen. De H. Kerk is
het grote Heilsinstituut, maar ook
deze Kerk wordt opgebouwd uit de
gezinnen, als uit de heilige cellen van
het bovennatuurlijk leven. Daarom
moeten Wij hier nog veel meer zeg
gen: Wee het volk, waar het gezin
niet meer de tempel zou zijn, waar-
het kind leert bidden. God dienen en
liefhebben. Daar zou zelfs het werk
van de H. Kerk uitgehold worden.
Daar zouden de kinderen als geeste
lijke wezen hulpeloos komen te staan.
(Wordt vervolgd).
Bedevaart wint meer door overtuiging
dan door getal
Hoezeer men dankbaar kan zijn
voor de korting van 10 procent op
het treinkaartje van deelnemers aan
de Stille Omgang op 25 Februari, 4
en 11 Maart, bestaat er in kringen
van het Landelijk Bestuur bezorgd
heid wegens de mededeling van N.
S., dat om reden van kolenbesparing
deze keer geen extra stoom- en die-
seltreinen kunnen worden ingelegd.
Zelfs was reeds een comité Arnhem
opgericht om alsnog iets te kunnen
bereiken. Dit comité was aanwezig
op de grote jaarvergadering in de
hoofdstad, maai' kon moeilijk in
actie treden na de mededeling van
het. bestuur, dat men alsnog wacht
op een nadere beslissing van de N-
S.-directie in deze zin, dat weliswaar
extra avondtreinen zijn uitgesloten,
maar dat mogelijk dieselmateriaal
zal worden ingelast. In dat geval
hoopt men het gevreesde isolement
van gebieden als de Achterhoek, Zee
land en de Mijnstreek te voorkomen,
evenals extra kosten voor autobussen
die op de naastbijzijnde electrische
aansluiting zouden moeten rijden.
Mgr. G. v. d. Burg, deken van
Amsterdam, heeft er overigens op
gewezen, dat belangrijker dan het
grote aantal deelnemers aan de Stille
Omgang is: diepe geloofsovertuiging
en christe'ijke liefde Men moet deel
nemen in een geest, die ook de Em-
maus-gangers heeft bezield: en de
devotie moet men met zorg overdra
gen op de jongeren.
Naar aanleiding van de algemene
intentie-1951 ..terugkeer van afge-
d waalden en bekering van d wal en
den", heeft pater P Wesreling gewe
zen op het geestelijk verval sinds
onze emanciratie en op het gemengde
huwelijk, mede veroorzaakt omdat
het isolement onder de jeugd is weg
gevallen. De geloofsvisie is ver
zwakt en zó begrijpen velen de be
tekenis van de Stille Omgang niet.
De spreker noemde het gemakkelij
ker, mee te doen aan een Stille Om
gang dan God op te zoeken als het
een offer kost. De Stille Omgang
moet bijdragen tot geloofsversterking
en levensvernieuwing. Als wij niet
zouden bezorgd zijn voor de af ge-
dwaalden. zouden wij ons zelf dwa
lend kunnen noemen, aldus het be
sluit.
Gezond
èn
lekker!
roosendaat holland turnhout belgië
PRINSES WILHELMTNA IS IN
ZWITSERLAND.
Zondagmorgen om kwart vooï 12
is Prinses Wilhelmina per vliegtuig
van de K- L. M. van Schiphol ver
trokken met bestemming Zürich De
Prinses is daar gistermiddag aange
komen en onmiddellijk doorgereisd
naar een vacantieverblijf in het Ber-
ner-Oberland.
Voor Koreaanse strijd
De vertegenwoordiger der repu
bliek Zuid Molukken te den Haag
heeft op 2 Februari in een uitvoerig
schrijven aan de Veiligheidsraad bet
aanbod gedaan, „dat twee bataljons
van de op Java aanwezige Ambonese
militairen ter beschikking zullen
worden gesteld van generaal MacAr-
thur, onder mededeling, dat de mo
daliteiten van dit aanbod en de tech
nische uitwerking nader zullen wor
den toegelicht door de algemeen ver
tegenwoordiger van Ambon te Lake
Success, die daartoe in het bijzonder
is gemachtigd".
In de brief wordt o.a. gezegd, dat
een en ander zal geschieden „onder
verantwoordelijkheid en toezicht van
de Unci, welke daartoe van de Vei
ligheidsraad of van de Algemene
Vergadering der Verenigde Naties
een uitgebreid mandaat zal moeten
ontvangen tot rechtsherstel in Indo
nesië, waar het de belangen der Am
bonezen betreft. Een Ronde Tafel
conferentie van Ambonezen en voor
mannen van de republiek Indonesië
onder arbitrair toezicht van de Unci
zal op zeer korte termijn zowel het
probleem van de status van de Zuid-
Molukken, als het probleem van de
repatriëring van Zuid-Molukkers
naar hun vaderland tot oplossing
kunnen brengen".
HET CONCERTGEBOUW
CONFLICT
Het hoofdbestuur van de Ned. or
ganisatie van musici en artisten
schrijft ons, dat het haar leden ver
boden heeft plaatsen te bezetten in
het Concertgebouw-orkest, welke
opengevallen zijn als gevolg van het
huidige arbeidsconflict.
WEERSVERWACHTING
(Geldig van Maandagavond
tot Dinsdagavond. Opgemaakt te
10 uur).
WISSELENDE BEWOLKING
Wisselende bewolking met en
kele plaatselijke buien. Krach
tige tot matige wind uit Zuide
lijke richtingen Vannacht op de
meeste plaatsen iets kouder.
Overdag ongeveer dezelfde tem
peratuur als Zondag.
In zijn vergadering van Zaterdag
heeft het partijbestuur der K. V. P.
mr. Th. Janssen, advocaat en procu
reur te Arnhem, benoemd tot jonge-
rencommissaris der K. V. P. als op
volger van drs. J- Schiphorst.
CARNAVAL IN MAASTRICHT.
Sedert Zaterdag-avond heerst in
Maastricht het jolijt van de carnavals
viering, welke eigenlijk pas Zondag
middags om 12 uur officieel wordt in
geschoten.
Zaterdagmiddag echter werd de
nieuwe Prins Carnaval na een en
thousiaste ontvangst aan het station,
waar duizenden Maastrichtenaren
stonden opgesteld, ontvangen en naar
het stadhuis geleid, waar de drie
daagse heerschappij in het zottenrijk
door de burgemeester werd overge
dragen aan Prins Carnaval. Bij deze
plechtigheid deelde de prins verschil
lende decoraties uit. waarbij vooral
het college van B. en W. rijkelijk be
deeld werd. Reeds 's avonds waren in
vele zalen van de stad grote vasten
avondfeesten. maar pas Zondagmid
dag begon het feest goed, toen op
het Vrijthof de officiële opening ge
schiedde met het hijsen van het
,Mooswief" (het symbool van de
traditionele carnavalsviering in
Maastricht). Oe elf kanonschoten da
verden daarna over het Vrijthof. Mi
litairen in carnavals-gala-uniformen
defileerden langs de prins en de Raad
van Elf en toen begon het feest. Het
carnavalslied van dit jaar heet „en
noe bars de Bom"- 's Middags trok 'n
grote carnavalsoptocht, waarvoor dui
zenden uit Maastricht en omgeving
in dichte rijen langs de straten ston
den opgesteld, door de stad. Deze
optocht vormde een bonte reeks van
volksgrappen op toestanden en ge
beurtenissen in stad en omgeving.
IN OETELDONK ZIJN DE
GEKKEN BAAS
Duizenden Bossenaren_ hebben hun
Prins Carnaval met laaiend enthou
siasme op het station ingehaald en
hem een zegetocht door de stad be
reid. Dit jaar viert prin^ Amadeiro
Ricosto di Carnavallo XVI zijn 2 x
11-jarig regeringsjubileum en van
daar waarschijnlijk de grote belang
stelling ook van de niet-Bossenaren
voor dit Oeteldonkse carnavri-
Nadat de prins door de stations-
TWEE MANNEN OVERVIELEN
OUDE KLEERMAKER.
De rijkspolitie in Edam zoekt nog
steeds ijverig naar twee jongeman
nen, die enkele dagen geleden een
mislukte overval hebben gepleegd op
een alleen wonende 73-jarige kleer
maker. Door diens hulpgeroep sloe
gen zij zonder buit op de vlucht.
Des avonds omstreeks half negen
vervoegde zich dit tweetal aan de
werkplaats van de oude man, waar
bij zij, eenmaal binnengekomen, mas
kers opzetten. Volgens zijn bewerin
gen hadden zij een colbertjasje bij
zich, dat zij wilden laten repareren.
Plotseling zou echter een van het
tweetal de kleermaker bij de keel
hebben gegrepen en hem hebben ge
vraagd, waar zich zijn geld bevond.
Toen de oude man zich verzette en
begon te schreeuwen, kozen de aan
vallers ijlings het hazenpad, onder
achterlating van het jasje.
Volgens de rijkspolitie, die aanvan
kelijk dacht de daders in Middelie te
moeten zoeken, moeten zij in elk ge
val lieden uit de omgeving zijn, die
met de omstandigheden bijzonder
goed op de hoogte waren.
chef, ae Raad van Elf en de Minister
van Staat van het Oeteldonkse Rijk
met muziek, champagne en geestige
toespraken, op het perron ontvangen
was, werd hem en zijn gevolg een
matinée aangeboden in de Casino-
Schouwburg. Hier sprak de prins
zijn troon-rede uit en benoemde hij
een minister-president en hield de
burgemeester van Oeteldonk een
„aanspraak" waarin hij de prins ver
slag uitbracht van de verschillende
gebeurtenissen uit het afgelopen
jaar.
Op de markt werd daarna plechtig
het standbeeld van Knillus onthuld.
Deze onthulling was het sein voor de
carnavalsverenigingen om het feest
der zotten met veel muziek en vro
lijkheid in te zetten.
Morgen trekt door Oeteldonk de
grote optocht, die in het teken zal
staan van het regeringsjubileum van
Prins Amadeiro.
PASTOOR STUMPEL S.J.
OVERLEDEN
Hedennacht is in Den Haag plot
seling overleden pater A. J. M.
Stumpel S.J., pastoor van de paro
chie van de H Teresia.
Pastoor Stumpel, die de leeftijd
van 66 jaar bereikte, was o.m. direc
teur van het Liefdewerk van de
zusters van de H. Juliana van Fal-
coniere.
GESTEGEN BIEROMZET IN 1950
Volgens mededeling van het C.B.S.
is de totale binnenlandse bierafzet
der Nederlandse brouwerijen geste
gen van 1.038.100 hl in 1949 tot
1.097.700 hl in 1950. De stijging komt
geheel voor rekening van het zware
bier n.l. van 838.300 hl tot 910.300
hl., het gebruik van lager en extra
zwaar bier verminderde n.l. met
12.500 hl. In 1938 werd 1.270 200 hl
bier verbruikt.
Het staat thans vast, dat de arbeids
productiviteit in Nederland is geste
gen tot het peil van 1938. Uit nog
niet gepubliceerre officiële gegevens
blijkt, dat de door oorlog en bezet
ting ontstane achterstand is inge
haald. Iedere arbeider produceert nu
gemiddeld weer evenveel als in het
vooroorlogse basisjaar.
„Volkskrant".
BOUWVAKARBEIDERS IN
TWENTHE STAKEN.
In Twentlie hebben vanmorgen
honderden bouwvakarbeiders het
werk neergelegd, omdat zij niet wil
len werken voor de officiële lonen.
De actie houdt verband met het
besluit der aannemers in Twenthe,
genomen in een vergadering, georga
niseerd dooi- de drie samenwerkende
aannemersbonden, om met ingang
van 5 Februari geen zwarte lonen
meer te betalen. Verschillende grote
bouwobjectcn, waaronder complexen
woningen, liggén stil.
£en
die niet ópxak
yetuiye j
Roman van:
R. AUSTIN FREEMAN
(vertaald door F. van Ve'«sen).
73)
„Beste Lettie", zei ik, „wij zijn
en blijven vrienden, nu en altijd.
Wat ik ook later over je moge ho
ren, zal nooit mijn gevoelens vei'an-
deren".
,Ik geloof en vertrouw je zei ze
..en ik dank je met heel mijn hart.
En nu moet ik gaan ik moet; het
is mijn vaarwel, Humphrey voor de
laatste maal."
Bij de laatste woorden sloeg zij
haar armen om mijn hals en drukte
haar van tranen vochtige wang te
gen de mijne: dan kuste zij mij,
draaide zich plotseling om en ging
de deur uit. Op het portaal onder de
electrische kroon, keerde zij zich
nog eenmaal ons; ik zag dat de blos,
welke op haar wangen was versche
nen, toen zij mij kuste, in een dode
lijke bleekheid was veranderd en
dat de vreselijke uitdrukking van
angst en gejaagdheid weer op haar
gelaat was afgetekend. Een ogen
blik bleef zij staan, hief haar vinger
waarschuwend omhoog en fluisterde
„Vaarwel, geliefde, vaarwel! Doe
ïu de deur op slot en doe het zacht"
Dan daalde zij de duistere trap af.
Zacht sloot ik de deur en liep naar
het venster. Terwijl ik de kamer
doorging, hoorde ik haar de trap af
stommelen en op een gegeven ogen
blik een korte verschrikte kreet
uiten. Ik wilde haar achterna snel
len, doch luisterde eerst nog een
ogenblik. Aangezien ik echter geen
geluid meer vernam, ging ik weer
naar het venster en trok het gordijn
weg, teneinde te kunnen zien. of zij
naai buiten kwam. Mijn hoofd dui
zelde. van de zoeven doorleefde emo
ties. Diep medelijden met deze een
zame, ongelukkige. warmhartige
vrouw, vermengde zich met klim
mende verbazing, bij de onthullingen
welke bewezen, dat zij met 'net ge
heim', dat mij omringde zo geheel op
de hoogte was. Ik stond verbijsterd
door de ophoping van de meest on
samenhangende gedachten. Zenuw
achtig greep ik het gordijn en keek
omlaag naar de vierkante stenen
plek. Misschien kon ik nog een
laatst vaarwel van haar opvangen en
nog een laatste blik werpen op die
arme ziel, die zo met tegenzin uit
miin leven verdween.
Seconden gingen voorbij. Er kwam
een man uit de ingang van ons huis,
hij sloeg links af en verwijderde
zich snel in de richting van de Tu-
dorstreet. Zij echter verscheen nog
niet. Wellicht had zij de man ge
hoord en gewacht, om ongezien weg
te gaan. Maar ik vond het toch
vreemd.
Er was ongeveer een minuut ver
lopen, sedert zij zo plotseling was
vertrokken en de trap afgedaald.
Zou zij aan mijn spiedend oog ont
snapt zijn? Dit scheen mij haast on
mogelijk toe, omdat ik bijna onmid
dellijk bij het venster had plaats
genomen. Een vaag onbehiag'lijk
gevoel greep mij aan. Haar lijkbleek
gelaat en angstige blik van zoeven
stonden nog duidelijker voor mijn
ogen, terwijl ik mijn blik op de in
gang van het huis gevesigd hield.
Zenuwachtig als ik was, betrapte ik
er mij op, dat ik luisterde scherp
luisterde naar ik weet niet wat.
Plotseling hoorde ik een geluid,
zwak en vaag, doch een geluid was
het. En het scheen van af het por
taal te komen. Ogenblikkelijk had
ik de deur open en sloop op mijn
tenen het portaal over. Een diepe
stilte heerste in het huis. Zelfs van
de straten drong geen geluid hier
binnen. Bijna mijn adem inhoudend,
kroop ik enige treden de trap af en
spande mijn gehoor op het uiterste.
En toe hoorde ik van uit de dodelij
ke stilte beneden, doch zeer nabij
een uiterst zwak zuchten, of kreu
nen opstijgen. Op hetzelfde mo
ment sprong ik bevend naar voren
de trappen af.
Bij de eerste kromming zag ik een
hand een vrouwenhand tegen
de ballustrade. Het was een mollige
welgevormde hand en wit als mar
mer. Met een kreet van ontzetting
vloog ik de overloop van de' trap
om en
Grote God! Zij was het! Zij lag
daar slap in de hoek met haar hoofd
tegen de ballustrade en een hand
op haar borst uitgespreid. Zo stil lag
zij, dat, indien haar boezem niet op
en neer bewogen en haar wild sta
rende ogen niet smekend een beroep
op mij hadden gedaan, zij een dode
gelijk zou geweest zijn. Ik boog mij
over haar heen en sprak haar aan
bij haar naam. Het scheen mij toe,
dat een medelijdend lachje voor een
ogenblik haar bloedloze lippen deed
beven. Zij gaf echter geen ander ant
woord, dan een zwak. gebroken
zuchtje; doch de overweldigende af
schuw. welke zich van mij meester
m'aakte, toen zij haar band zwakjes
terzijde bewoog vermag mijn pen
niet te beschrijven. Want toen ik
die rauwrode vlek op haar vingers
en op haar blouse zag, begreep ik
de angstwekkende bleekheid van
haar gelaat en de scherpe trekken
welke daarop als getoverd waren,
't Was of mijn hart stilstond! Ik be
greep onmiddellijk dat menselijke
hulp hier niet meer mocht baten;
dat ik niets meer voor haar kon
doen, dan haar uit die rechthoekige
houding opbeuren en haar hoofd op
mijn arm laten rusten. Zo hield ik
haar en sprak haar bemoedigende
woordjes toe. Doqv mijn niet te
weerhouden tranen blikte ik in haar
mooie ogen, die nu niet meer angstig
op de mijne waren gericht, doch mij
onbestemd als vragende kinderogen
toelachten. Het duurde echter
slechts enkele seconden; de verande
ring trad bijna onmiddellijk in. De
opengespalkte oogleden trekken sa
men en sloten zich bij; de ogen
werden glazig en lichtloos, de hand
gleed van haar boezen? en viel met
zachte doffe slag op de vloer. Haar
lenig lichaam in mijn armen gaf
plotseling toe aar. de onverbiddelijke
greep van de dood. Slap lag haar
lijk in mijn armen.
Tot zover is mijn geheugen duide
lijk, zelfs levendig, maar van het
geen volgde, heb ik slechts eep ver
warde indruk. De afschuwelijke
de ongelovelijke geschiedenis, welke
zich had afgespeeld, had mij zo dui
zelig en dof gemaakt, dat ik slechts
vaag bewust was van hetgeen om
mij heen voorviel, aangezien ik uit
deze schrikwekkende droom niet
scheen te kunnen ontwaken. Ondui
delijk herinner ik mij, dat ik bij haar
op het stille trapportaal lag neerge
knield doch hoelang h-.t duurde
weet. ik niet terwijl ik haar arm
ontzield lichaam in mijn armen
hield en mijn ogen strak gericht
hield op een rode streep ronnend
bloed op haar blouse.
Dan wordt plotseling de stilte
door voetgeschuifel en verschrikte
stemmen verbroken Iemand het
is Jervis leidt mij met een zacht
geweld naar onze kamer en zet mij
op een stoel bij de tafel. Dan zie ik
haar, als een marmer beeld op een
grafmonument, op de sofa liggen. En
ik zie Thorndyke met hoogrood ge
laat en iets strengs, iets onverbid
delijks in zijn uiterlijk. Hij laat Jer
vis de brief zien en deze overhan
digt het schrijven, dat ik op de ta
fel had laten ligge*. aan een vreem
de heer, die daarop haastig de kamer
uitvliegt. Er komen twee politie
agenten met een djaagbaar binnen.
Zij zetten hun helmen af. dan leg
gen zij haar op de baar en bedek
ken haar eerbiedig met een kleed.
(Wordt vervolgd
