3)e CeidóeSoii^cm^
KERSTREDE VAN PAUS PIUS XII
KERSTGESChEKK VAN TRUMAN
Mogen de afsluitbomen opengaan en de
„ijzeren deuren" worden geopend
Heilig Jaar plechtig gesloten
Kerstrede van de Koningin
KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
WOENSDAG 27 DECEMBER 1950
42ste JAARGANG No. 12167
Directeur: C. M. v. HAMERS VELD.
Hoofdredacteur: L. C. J. ROÜZEN
(PRIJZEN VANAF 1 JANUARI 1951)
Papengracht 32, Tel. 20015, Adm. en Adv. 20826, Abonn. 20935, Giro 103003. Abonnementsprijs f 0.40 p. w., 1 1.72 p. mnd., f 5.15 p. kwart. Franco p. p. f 5.90. - Advert.: 15 ct. p. mm. Telefoontjes f 1.50
^ATERDAGMORGEN om 11 uur heeft de H. Vader in Zijn Aposto
lisch Paleis als antwoord op de traditionele Kerstgroet der te Rome
vertoevende Kardinalen een Kerstrede uitgesproken, die met recht een
tijdsdocument kan worden genoemd. De H. Vader roept de gehele we-
rejd wederom en met de grootste nadruk op tot vrede, nationaal en in
ternationaal, tussen de individuen onderling en tussen de verschillende
sociale groeperingen. Hoe somber de H. Vader de toekomst inziet blijkt
uit zijn woorden, die hij nadrukkelijk in herinnering bracht en die hij
in Augustus 1939 ook uitsprak: „Niets is verloren met de vrede, alles
kan verloren zijn met de „oorlog".
Deze Kerstrede, die in verband
met de sluiting van de H.H. Deu
ren op Zondag 24 Decerpber, een
dag eerder dan gewoon werd gehou
den, werd behalve door Radio Va-
ticana door verschillende nationale
zenders gerelayeerd. Onmiddellijk
na afloop der rede, begon Radio Va-
ticana met het voorlezen der letter
lijke vertalingen, die in niet minder
dan 23 talen geschiedden.
Er is reeds wederom een jaar ver-
streKen, zo zegt de H. Vader, sinds
wij aan de vooravond van Kerstmis,
op die heugelijke dag, onder de ge
spannen verwachting van de gehele
katholieke wereld, het grote Jubi
leum hebben aangekondigd en aan
gevangen, een jubeljaar, dat alle
verwachtingen heeft overtroffen.
Het is, aldus de H. Vader alsof Wij
als een echo van gisteren de hamer
slagen nog horen, waarm. de Wij de
heilige doorgang hebben geopend tot
het heiligdom, dat tot een /erzamel-
plaats 's geworden van honderd
duizenden.
De H. Vader werpt dan een terug
blik op de gebeurtenissen van het
H. Jaar in het bijzonder op de vele
zalig- en heiligverklaringen.
De Paus" spreekt dan over Zijn
ontroering, die hij ondervond, tel
kens wanneer hij zijn kinderen
mocht ontvangen. „Het was geen
plicht van zijn- heilig ambt" zo zegt
de H. Vader, „maar een zoete ge
beurtenis' En nooit was hij te ver
moeid of te overladen met werk, al
tijd v?ond hij tijd voor zijn kinderen;
en niet alleen om hen te ontvangen,
maar ook om hen tegemoet te gaan.
Het liefste echter waren hem de ar
me pelgrims. Zij vormden het groot
ste en schoonste sieraad van de St.
Pieter en de rijkste kostbaarste schat
van de Kerk.
HET GRAF VAN SINT PETRUS
IS GEVONDEN.
De H. Vader kondigt dan de ver
schijning aan van een uitvoerige do
cumentatie over de opgravingen on
der de St. Pieter. De opgravingen
hebben van het begin van zijn pon
tificaat af. zijn grootste aandacht ge
had. Deze opgravingen en onderzoe
kingen zijn nog gedurende het H
Jaar tot een gelukkig einde gebracht.
„Het resultaat is hoogst belangrijk",
aldus de H. Vader. ,De vraag ech
ter, die allen bijzonder interesseert
is deze: Is nu inderdaad het graf van
Sint Petrus gevonden? De resultaten
hebben het overduidelijkuitgewe
zen: Inderdaad het graf van de Prins
der Apostelen is teruggevonden.
Een iweede vraag, ondergeschikt aan
de- eerste is: Zijn ook de relieken
van de H. Petrus gevonden? Op de
ze vraag moet geantwoord worden:
Aan de rand van dit graf zijn de
resten gevonden van menselijke
beenderen, waarvan het echtei nu
moeilijk is met zekerheid te bewij
zen, dat zij behoren tot het stoffelijk
overschot van de eerste Apostel.
Maar vast staat, dat boven het
oorspronkelijk zo bescheiden graf
van de eerste bisschop van Rome
zich thans de koepel welft van de
St. Pieter als een groots monument
van de verering der latere eeuwen".
AFGESNEDENEN.
Na deze belangrijke mededelingen
spreekt de H. Vader verder over het
H. Jaar en zegt o.m.: Velen kwamen
dit jaar naar Rome, millioenen ech
ter moesten thuis blijven. Maar op
hen, die in Rome zijn geweest en de
Jubileumaflaat hebben verdiend,
rust de verantwoordelijkheid en de
plicht om na hun terugkeer in hun
eigen land voor hun geloofsgenoten
de herauten te zijn van de geest van
het H. Jaar. Een geest, die rijpen
moet, een geest, waarnaar de wereld
met haar bijzonder grote en talrijke
noden hunkert en smacht. Immers,
zo zegt de H. Vader letterlijk:
„Het aantal geestelijk ondervoe
den is groot; tegenover hen kan de
Kerk niet onverschillig staan, even
min tegenover hen, wier geloof is
verzwakt Het apostolaat van de
Keri. is daarop gericht, maar helaas,
het apostolaat van de Kerk wordt zo
dikwijls belemmerd Er is in som
mige landen wantrouwen tegenover
de Kerk, een wantrouwen dat bij
sommige regeringen geworden is tot
een openlijke vijandigheid"
Tot degepen die de bekoring zou
den hebbep plichten uit het oog te
verliezen, zegt de H. Vader: „Laten
zij hun ogen eens richten naar de
landen die als achter een ijzeren
muur afgesloten zijn van de rest der
wereld, teneinde goed in zich op te
nemen wat van deze volkeren is ge
worden. Hij zal volkeren zier. wier
roemrijke heldendaden met onuitwis
bare letters staan gegrift in de an
nalen der Kerk, dóch die thans be
roofd zijn niet alleen van hun voor
rechte: maar ook van hun aller
eerste rechten als mens en van hun
menselijke waardigheid. De gelovi
gen in deze landen zijn afgesneden
van iedere veilige en ongestoorde
verbinding met het centrum der
Christenheid en met de Apostoli
sche Stoel, zelfs voor wat betreft
hun intiemste gewetenszaken.
GROET AAN DE VERVOLGDEN.
Met diepe smart sprak de H. Va
der over de volkeren, wier regering
hadden verhinderd, dat zij naar Ro
me konden pelgrimeren; de volke
ren, die teneergedrukt morden en
alleen staan en wier plaats in de St.
Pieter leeg bleef. „Maar toch", zo
zegt de H. Vader, deze afwezigen
waren des te meer aanwezig ip de
St Pieter, in het hart der Christen
heid zo dikwijls zich daar de een-
heid van de Kerk Christi manifes
teerde onder de machtige koepel van
Michel Angelo.
Tot al dezen zenden wij uit de
naam van Jezus Onze diep ontroer
de en vaderlijke groet".
De H. Vader spreekt dan als zijn
vurigste wens uit, dat zijn woorden
mogen doordringen door de muren
der gevangenissen, over het pr.'kkel-
draad van concentratiekampen en
arbeiderskampen Mogen zij allen,
verenigd in de Zoete Naam van Je
zus, edelmoedig hun lijden dragen
en op die wijze waarlijk medewer
ken in de Kruistocht van boete en
gebed, die het einde van het H Jaar
in de gehele wereld zal beginnen."
BLIK IN DE TOEKOMST.
De H. Vader geelt vervolgens
uiting aan zijn grote bezorgdheid
voor de toekomst en schildert in gro
te trekken de noden, waarin de we
reld zich thans bevindt. Hij wijst op
de grote strijd op sociaal terrein en
zegt hierbij, dat de arbeiders niet
langer het object mogen zijn van de
economie, maar dat zij deelgenoten
dienen te zijn bij het sociale leven.
De H. Vader betoogt dan, dat een
effectieve strijd tegen de werkloos
heid een zedelijke plicht is voor de
Staat zowel als voor de werkgevers, 1
De mensen smachten naar sociale ze-
kerheid.
Als voornaamste oorzaak van de
sociale onrust noemde de H. Vader
't egoïsme van individuen zowel a.s
van groeperingen. Hij wees er op
dat ook het egoïsme bij de sociale
organisaties, die slechts voor de
belangen van hun eigen leden op
komen, moet wijken voor hun
plicht tegenover alle staatsburgers
en tegenover het algemeen wel
zijn. Aldus is een inwendige vre
de mogelijk, bij de huidige situa
tie echter is inwendige vrede
moeilijk te verwezenlijken.
Overgaande op internationaal ge
bied wijst de H. Vader op verande
ring in het industriële kapitalistische
systeem. Landen die vroeger slechts
dienstbaarheid kenden, roepen thans
om vrijheid en banen zich de weg
daarheen. Andere volkeren die vroe
ger machtig waren, trachten zich op
allerlei manieren te handhaven. Op
internationaal terrein zijn dikwerf
politiek ol economisch eigenbelang,
verouderde ideeën en egoïsme de
leidraden. Thans wreken zich vroe
gere verkeerde toestanden in een al
les omvattende sociale onrust.
CORRUPTIE EN SLECHTE
VOORBEELDEN.
De H. Vader wijst op de wanhopige
positie van hen, die verdreven «ijn
uit hun haardsteden en dakloos rond
zwerven De H. Vader waarschuwt
hen, die koud blijven voor deze no
den. dat ook zij eenmaal door een
zelfde lot kunnen worden getroffen.
Zouden zij, zo vraagft de H. Vader,
die zich niet langer baseren op recht,
maar op macht van het getal, niet
veel meer kunnen doen voor de vre
de in de landen.
Alleen de leiders, de mannen en
de vrouwen en al hun volgelingen,
die niet vasthouden aan eigenbelang,
maar zich inspannen voor het welz"'n
van allen, alleen zij dienen de vre
de. Wanneer de machtigen zich wer
kelijk voor de vrede gaven, dan zou
ook de jongere generatie zich ge
makkelijker geven, want thans zien
zij slechts corruptie en slechte voor
beelden.
„Het ergste is echter, zegt de H.
Vader, de geestelijke nood, want deze
maakt de mensen van binnenuit on-
geschikt voor hun taak, lang voordat
men dit uitwendig kan hebben be-1
speurd"
IDe H. Vader spreekt dan over de
ontevredenheid, welke tegelijk met
de geestelijke nood, leidt tol ontevre
denheid tusesen de volkeren onder-
ling. Aangezien hem het welzijn van
alle naties ter harte gaat, zou de H.
Vader gaarne de aaneens.uiting van
alle volkeren in wederzijds vertrou
wen en onderlinge hulpvaa"dikheid,
zien. Want zulk een aanslui'ing zou
I de beste waarborg zijn voor de vrede.
1"\E HEILIGE DEUREN DER VIER BASILIEKEN TE ROME, waardoor
U millioenen uit geheel de wereld gedurende dit Heilige Jaar van de
grote terugkeer en de grote verzoening zijn binnengegaan, zijn Zondag
aan de vooravond van Kerstmis gesloten. In de Sint Pieter geschiedde
dit door de H. Vader zelf, zoals de steen die Zondag in de toegang ge
metseld is, dit aangeeft: Pius XII. de Opperherder, heeft deze H. Deur ge
opend en gesloten in het Heilige Jaar MCML". Daarmede is het H. Jaar
voor Rome gesloten, maar daarmede is tevens de jubelaflaat uitgebreid tot
alle landen der Gereld. ..Cum jucunditate exibitis". Met blijdschap zult
gij uittrekken", is de antifoon die de Paus bij de sluiting aanhief. Het
sluiten van de H. Deur symboliseert daarmede tevens, dat de zending der
Christenen in de gehele wereld begint en de dat wereldkruistocht voor
de vrede in alle landen nu moet beginnen en dat 1951 voor geheel de
wereld worde het begin van de grote terugkeer tot God en de grote ver
zoening.
De St. Pieter in feestverlichting.
De plechtigheid van de sluiting van
de H. Deur in de St. Pieter begon
Zondagmorgen om half elf. Pelgrims
uit alle delen der wereld waren naar
de St. Pieter gestroomd, die rijk was
versierd. Van de Gloria van Bernini
en rondom de Confessio hingen de
pauselijke kleuren, terwijl alle lich
ten en luchters brandden, zoals bij de
'a plechtigheid van een heiligverklaring.
jlKwJSl y Niet alleen de basiliek maar ook het
HHp?'r - gehele St. Pietersplein en de aan-
grenzende straten waren met gelo
vigen gevuld.
Z.H. DE PAUS SLUIT HET HEIL1-1
GE JAAR. Z.H. Paus Pius XII legt Nachtmis in de St. Pieter.
een vergulde steen in de opening
van de Heilige Deur ter sluiting van De Paus heeft in de Kerstnacht de
het Heilige Jaar 1950, 1H. Mis gecelebreerd in de basiliek
van de St. Pieter. Deze plechtigheid
die een uur duurde, werd bijgewoond
daar de basiliek van de St. Pieter
Dit was een bijzondere plechtigheid,
door de basiliek van de St. Pieter
andere jaren gesloten bleef en de H.
Mis dan in een der kapellen van het
Vaticaan werd gecelebreerd. Aan het
eind van het Heilig Jaar besloot de
Paus op Verzoek van de bedevaart
gangers de H. Mis in de basiliek op
te dragen „ten einde onder de gelo
vigen te vertoeven", aldus Radio Va
ticaan.
Na de H. Mis werd de Paus in de
sedes gestatoria langs de juichende
menigte gedragen.
HET ONTZETTENDE GEVAAR.
„Helaas", zo vervolgt de Paus, is er
in deze laatste weken wederom een
breuk gekomen in de internationale
betrekkingen. Wanneer daar uitein
delijk een nieuwe wereldoorlog uit
zou voortvloeien, dan zouden in deze
oorlog de nieuwe wapenen een ver
schrikkelijk effect hebben en deze
wapenen zouden de aarde woest en
ledig maken, terwijl geen enke^ na
tie uit deze chaos zou kunnen ont
snappen. Een nieuw conflict, zo ver
volgde de H Vader, zou zijn weer
slag vinden en zich verveelvoudigen
in de verschillende socia'e la~"n van
de landen Alle burgerlijke instel
lingen en alle geestelijke waarden
zouden in het grootste gevaar wor
den gebracht. Het ontzettende ge
vaar dat ons boven het hoofd han^t,
maakt het tot een gebiedende plicht
voor eenieder om eendrachtig naar
rechtvaardigheid te streven. tene4nde
niet te wrrden aangek'aagd. AUe
volkeren verianeen naar He vrede,
zegt de H. Vader en zij hebben er de
grootste opofferingen voor over."
AFSLUITBOMEN OMHOOG.
De H. Vader spreekt dan als zijn
viuhgsie wem u... aat de ai.SiUi.bo
men mogen omhoog gaan, de ver
sperringen worden doorbroken, de
ijzeren deuren worden geopend, die
een deel der wereld van de rest der
bescnaaiöe .vcrex- £-s.u.tón e.i aan
iedere burger een vrije blik worden
vergund in het leven der andere vo.-
keren. Want dit alles, zo zegt de H.
Vader, strekt de vrede tot voordeel.
Daartoe wenst de Kerk niets liever
dan mee te werken, want alle vol
keren zijn voor haar broeders en als
broeders moeten zij naar de vrede
zoeken. i
Vurig wenst de Kerk mede te wer
ken aan het contact tussen de vol
keren. Voor haar vertegenwoordi-
gen Oost en West geen tegenstelling.
Alle volkeren zijn haar dierbaar en
voor allen is zij een Moeder.
„En toch summa injuria, aller-
grootst onrecht! beschuldigt men
de Kerk en oorlog te wil en en mede
te werken aan imperialistische mach
ten
Dan daagt de H. Vader al deze
beschuldigers uit en zegt:
„Wat kunnen Wij anders antwoor
den op zulk een bittere belediging
dan de beschuldigers te verzoeken
ieder woord, dat gedurende Ons pon
tificaat Ons van de lippen is geweld,
iedere zin die uit Onze pen is ge
vloeid, te onderzoeken. Zij zy* m
slechts aansporingen vinden tot
vrede."
Dan herinnert de H. Vader nog
eens nadrukkelijk aan hetgeen Hij
reeds in Augustus 1939 aan de voor
avond van de tweede wereldoorlog
de wereld heeft voorgehouden:
„Niets is verloren met de vrede, al
les kan verloren zijn met de oorlog."
En aL tweede antwoord op de be
schuldiging zegt de H. Vader nog:
„Als ergens de vredesduif rustig kan
neerstrijken dan is het juist hier op
dit gebied, dat geheiligd werd door
het. bloed der martelaren. Wij ken
nen geen groter voorrecht dan een
onvermoeibare voorvechter te zijn
van de vrede."
HIJ ALLEEN.
„Helaas," zo besluit de H Va
der Zijn Kerstrede, „onze men
selijke middelen zijn te zwak.
Daarom moeten wij bidden en sme
kend onze harten opheffen tot Je
zus Christus, die naar ons is afge
daald om mens te worden als wij.
Hij is machtig en kan de harten der
machtigen bewegen. Hij alleen is in
staat om de storm te beteugelen, die
Z. H. D. t^AUS ZEGENT DE ME
NIGTE 1MA SLUITING VAN HET
HEILIG JAAR. Na het Heilige
Jaar gesloten te hebben door het
plaatsen van een steen in de ope
ning van de Heilige Deur, zegent
Z.H. Paus Pius XII van de Pause
lijke troon, geplaatst aan de ingang
van de St. Pieter, de meer dan zes
tigduizend personen, die bij de
plechtigheid tegenwoordig waren.
De Heilige Deur (rechts) werd na
de sluitingsplechtigheid met een
voorhang bedekt.
eens het scheepje van Petrus be
dreigde waarin zich niet Petrus
en gezellen bevinden; maar een ge
hele mensheid in ontsteltenis we
derom van de dreigende storm te
redden. Daarom is het een plicht
voor de kinderen der Kerk om te of
feren en te smeken, dat de Heer der
heerscharen, Jezus Christus, aan dit
menselijk geslacht de grote kalmte
van de ware vrede moge schenken.
DLIJKBAAR verbetert de wereld
*^niet zonder onze medewerking en
oan natuurlijk ons allei medewer
king. De gebeurtenissen in de we
itlo, die de tyuperke- a*s het wax?
ontzetten, kunnen maar niet tot vol
dongen feit beziixK»»" on «"at de we
reld in zichzelf daarvooi niet te vin
den is. De maskeraden die de ti.iden
verbinden als wereldse heer
schappijen, worden toch daarheei
geleid, waar de dreigende volkomen
vernietiging zich overgeeft aan de
lotsbeschikking van de wereld door
God.
F\EZL woorden sprak Koningin Ju-
liana in haai Kerstrede, welke
op eerste Kerstdag door de Neder
landse radiozenders werd uilgezon-
Hen.
De Koningin rprax tiaar aanleiding
c.n de hoodscuao uit het Lvangelie
Komt allen tezamen!
Het Kerstfeest voelen wij als het
licht in de nacht. Het is voor ons een
behoefte om ons, eens in het jaar,
als een troost te laten doorgloeien en
DE KERSTBOODSCHAP VAN Z.H
DE PAUS. In tegenwoordigheid
van kerkelijke hoogwaardigheidsbe
kleders heeft Z.H. de Paus uit zijn
studeerkamer via Radio Vaticaan
stad zijn Kerstboodschap tot de we
reld gericht.
Op de foto v.l.n.r.: Z.H. Paus Pius
XII; Mgr. Federico Callori di Vigna-
le; Mrg. Digo Venini en pater Fi-
lippo Soccorti, Directeur van Radio
Vaticaanstad.
wij willen dat gaarne samen doen.
Ons aller liefste wens zou het zijn,
dat de mens niet langer machteloos
staat tegenover oorlog en gebrek, dat
er geen zeite, haat en njjd meer
bestaan.
Dit is onbereikbaar, zolang enke
lingen en groepen, zelfs zeer grote
groepen, zich buiten de gemeen
schap houden en zich er zelfs tegen
keren maar wij kennen de gulden
waarheid van het feit, dat, men het
als deel van een samenleving beter
heeft en men dan ook beter tot zijn
recht komt, dan alleen, eenzaam en
mokkend.
CAMENWERKING dat woord
houdt aller vrijwilligheid en
hoogste verantwoordelijkheid in is
de enige uitweg uit de toestand,
waarin deze wereld thans verkeert.
Ons wordt nu een kans geboden iets
van de wereld te maken. Nooit waren
wij technisch beter toegerust, noch
geestelijk rijper, noch zo aan 't los
scheuren van verkeerde tradities.
Het internationaal saamnorigheids-
gevoel leeft veel sterker, dan men
oppervlakkig gezien zou aannemen.
Wij behoeven ons dat alleen maar
bewust te worden en wij zijn een
heel eind verder.
Onze wereld een heel stuk be
woonbaarder te maken is eigenlijk
maar zo'n kleine prestatie, verge1 e-
ken bij wat een mens verder in zijn
leven presteren moet. Op een feest
als Kerstmis mogen wü daar met el
kander wel over spreken, want we
weten allen heel goed, dat onze le
vens niet beëindigd worden, dan na
dat wij tenslotte het uiterste geofferd
hebben van wat wij bezaten 'zij 't
dat dit verspreid ligt over een h°el
leven, zij 't d?t het samengevoegd
is in enkele seconden.
p^AAROM zullen wij, die door ln-
zet van het eigen leven trachten
te komen tot het begrip van deze
lotsbestemming dienstknechten zijn
van God. Zij zullen in het Kerstfeest
het eeuwige licht ontmoeten, Hat in
de duisternis aanwezig is en zii zul
len daaruit de kracht ontvangen om
de mensheid door de duisternis h°en
te leiden naar zijn bestemmin" van
kinderen van God in de wereld.
En juist in deze tijd zal een w°er-
standsvlak ontstaan van dit licht,
waartegen iedere duisternis opgnlft
om in dit weerstandsvlak te warden
opgenomen. En zo zul^n He tijden
worden bestendigd in dit licht.
KaUeUie,,.
Er zijn grote geesten, die de om
standigheden leiden, maar de meeste
mensen worden door de omstandig
heden gevormd.