3)e CeidóeSoii^cm^ KERSTREDE VAN PAUS PIUS XII KERSTGESChEKK VAN TRUMAN Mogen de afsluitbomen opengaan en de „ijzeren deuren" worden geopend Heilig Jaar plechtig gesloten Kerstrede van de Koningin KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN WOENSDAG 27 DECEMBER 1950 42ste JAARGANG No. 12167 Directeur: C. M. v. HAMERS VELD. Hoofdredacteur: L. C. J. ROÜZEN (PRIJZEN VANAF 1 JANUARI 1951) Papengracht 32, Tel. 20015, Adm. en Adv. 20826, Abonn. 20935, Giro 103003. Abonnementsprijs f 0.40 p. w., 1 1.72 p. mnd., f 5.15 p. kwart. Franco p. p. f 5.90. - Advert.: 15 ct. p. mm. Telefoontjes f 1.50 ^ATERDAGMORGEN om 11 uur heeft de H. Vader in Zijn Aposto lisch Paleis als antwoord op de traditionele Kerstgroet der te Rome vertoevende Kardinalen een Kerstrede uitgesproken, die met recht een tijdsdocument kan worden genoemd. De H. Vader roept de gehele we- rejd wederom en met de grootste nadruk op tot vrede, nationaal en in ternationaal, tussen de individuen onderling en tussen de verschillende sociale groeperingen. Hoe somber de H. Vader de toekomst inziet blijkt uit zijn woorden, die hij nadrukkelijk in herinnering bracht en die hij in Augustus 1939 ook uitsprak: „Niets is verloren met de vrede, alles kan verloren zijn met de „oorlog". Deze Kerstrede, die in verband met de sluiting van de H.H. Deu ren op Zondag 24 Decerpber, een dag eerder dan gewoon werd gehou den, werd behalve door Radio Va- ticana door verschillende nationale zenders gerelayeerd. Onmiddellijk na afloop der rede, begon Radio Va- ticana met het voorlezen der letter lijke vertalingen, die in niet minder dan 23 talen geschiedden. Er is reeds wederom een jaar ver- streKen, zo zegt de H. Vader, sinds wij aan de vooravond van Kerstmis, op die heugelijke dag, onder de ge spannen verwachting van de gehele katholieke wereld, het grote Jubi leum hebben aangekondigd en aan gevangen, een jubeljaar, dat alle verwachtingen heeft overtroffen. Het is, aldus de H. Vader alsof Wij als een echo van gisteren de hamer slagen nog horen, waarm. de Wij de heilige doorgang hebben geopend tot het heiligdom, dat tot een /erzamel- plaats 's geworden van honderd duizenden. De H. Vader werpt dan een terug blik op de gebeurtenissen van het H. Jaar in het bijzonder op de vele zalig- en heiligverklaringen. De Paus" spreekt dan over Zijn ontroering, die hij ondervond, tel kens wanneer hij zijn kinderen mocht ontvangen. „Het was geen plicht van zijn- heilig ambt" zo zegt de H. Vader, „maar een zoete ge beurtenis' En nooit was hij te ver moeid of te overladen met werk, al tijd v?ond hij tijd voor zijn kinderen; en niet alleen om hen te ontvangen, maar ook om hen tegemoet te gaan. Het liefste echter waren hem de ar me pelgrims. Zij vormden het groot ste en schoonste sieraad van de St. Pieter en de rijkste kostbaarste schat van de Kerk. HET GRAF VAN SINT PETRUS IS GEVONDEN. De H. Vader kondigt dan de ver schijning aan van een uitvoerige do cumentatie over de opgravingen on der de St. Pieter. De opgravingen hebben van het begin van zijn pon tificaat af. zijn grootste aandacht ge had. Deze opgravingen en onderzoe kingen zijn nog gedurende het H Jaar tot een gelukkig einde gebracht. „Het resultaat is hoogst belangrijk", aldus de H. Vader. ,De vraag ech ter, die allen bijzonder interesseert is deze: Is nu inderdaad het graf van Sint Petrus gevonden? De resultaten hebben het overduidelijkuitgewe zen: Inderdaad het graf van de Prins der Apostelen is teruggevonden. Een iweede vraag, ondergeschikt aan de- eerste is: Zijn ook de relieken van de H. Petrus gevonden? Op de ze vraag moet geantwoord worden: Aan de rand van dit graf zijn de resten gevonden van menselijke beenderen, waarvan het echtei nu moeilijk is met zekerheid te bewij zen, dat zij behoren tot het stoffelijk overschot van de eerste Apostel. Maar vast staat, dat boven het oorspronkelijk zo bescheiden graf van de eerste bisschop van Rome zich thans de koepel welft van de St. Pieter als een groots monument van de verering der latere eeuwen". AFGESNEDENEN. Na deze belangrijke mededelingen spreekt de H. Vader verder over het H. Jaar en zegt o.m.: Velen kwamen dit jaar naar Rome, millioenen ech ter moesten thuis blijven. Maar op hen, die in Rome zijn geweest en de Jubileumaflaat hebben verdiend, rust de verantwoordelijkheid en de plicht om na hun terugkeer in hun eigen land voor hun geloofsgenoten de herauten te zijn van de geest van het H. Jaar. Een geest, die rijpen moet, een geest, waarnaar de wereld met haar bijzonder grote en talrijke noden hunkert en smacht. Immers, zo zegt de H. Vader letterlijk: „Het aantal geestelijk ondervoe den is groot; tegenover hen kan de Kerk niet onverschillig staan, even min tegenover hen, wier geloof is verzwakt Het apostolaat van de Keri. is daarop gericht, maar helaas, het apostolaat van de Kerk wordt zo dikwijls belemmerd Er is in som mige landen wantrouwen tegenover de Kerk, een wantrouwen dat bij sommige regeringen geworden is tot een openlijke vijandigheid" Tot degepen die de bekoring zou den hebbep plichten uit het oog te verliezen, zegt de H. Vader: „Laten zij hun ogen eens richten naar de landen die als achter een ijzeren muur afgesloten zijn van de rest der wereld, teneinde goed in zich op te nemen wat van deze volkeren is ge worden. Hij zal volkeren zier. wier roemrijke heldendaden met onuitwis bare letters staan gegrift in de an nalen der Kerk, dóch die thans be roofd zijn niet alleen van hun voor rechte: maar ook van hun aller eerste rechten als mens en van hun menselijke waardigheid. De gelovi gen in deze landen zijn afgesneden van iedere veilige en ongestoorde verbinding met het centrum der Christenheid en met de Apostoli sche Stoel, zelfs voor wat betreft hun intiemste gewetenszaken. GROET AAN DE VERVOLGDEN. Met diepe smart sprak de H. Va der over de volkeren, wier regering hadden verhinderd, dat zij naar Ro me konden pelgrimeren; de volke ren, die teneergedrukt morden en alleen staan en wier plaats in de St. Pieter leeg bleef. „Maar toch", zo zegt de H. Vader, deze afwezigen waren des te meer aanwezig ip de St Pieter, in het hart der Christen heid zo dikwijls zich daar de een- heid van de Kerk Christi manifes teerde onder de machtige koepel van Michel Angelo. Tot al dezen zenden wij uit de naam van Jezus Onze diep ontroer de en vaderlijke groet". De H. Vader spreekt dan als zijn vurigste wens uit, dat zijn woorden mogen doordringen door de muren der gevangenissen, over het pr.'kkel- draad van concentratiekampen en arbeiderskampen Mogen zij allen, verenigd in de Zoete Naam van Je zus, edelmoedig hun lijden dragen en op die wijze waarlijk medewer ken in de Kruistocht van boete en gebed, die het einde van het H Jaar in de gehele wereld zal beginnen." BLIK IN DE TOEKOMST. De H. Vader geelt vervolgens uiting aan zijn grote bezorgdheid voor de toekomst en schildert in gro te trekken de noden, waarin de we reld zich thans bevindt. Hij wijst op de grote strijd op sociaal terrein en zegt hierbij, dat de arbeiders niet langer het object mogen zijn van de economie, maar dat zij deelgenoten dienen te zijn bij het sociale leven. De H. Vader betoogt dan, dat een effectieve strijd tegen de werkloos heid een zedelijke plicht is voor de Staat zowel als voor de werkgevers, 1 De mensen smachten naar sociale ze- kerheid. Als voornaamste oorzaak van de sociale onrust noemde de H. Vader 't egoïsme van individuen zowel a.s van groeperingen. Hij wees er op dat ook het egoïsme bij de sociale organisaties, die slechts voor de belangen van hun eigen leden op komen, moet wijken voor hun plicht tegenover alle staatsburgers en tegenover het algemeen wel zijn. Aldus is een inwendige vre de mogelijk, bij de huidige situa tie echter is inwendige vrede moeilijk te verwezenlijken. Overgaande op internationaal ge bied wijst de H. Vader op verande ring in het industriële kapitalistische systeem. Landen die vroeger slechts dienstbaarheid kenden, roepen thans om vrijheid en banen zich de weg daarheen. Andere volkeren die vroe ger machtig waren, trachten zich op allerlei manieren te handhaven. Op internationaal terrein zijn dikwerf politiek ol economisch eigenbelang, verouderde ideeën en egoïsme de leidraden. Thans wreken zich vroe gere verkeerde toestanden in een al les omvattende sociale onrust. CORRUPTIE EN SLECHTE VOORBEELDEN. De H. Vader wijst op de wanhopige positie van hen, die verdreven «ijn uit hun haardsteden en dakloos rond zwerven De H. Vader waarschuwt hen, die koud blijven voor deze no den. dat ook zij eenmaal door een zelfde lot kunnen worden getroffen. Zouden zij, zo vraagft de H. Vader, die zich niet langer baseren op recht, maar op macht van het getal, niet veel meer kunnen doen voor de vre de in de landen. Alleen de leiders, de mannen en de vrouwen en al hun volgelingen, die niet vasthouden aan eigenbelang, maar zich inspannen voor het welz"'n van allen, alleen zij dienen de vre de. Wanneer de machtigen zich wer kelijk voor de vrede gaven, dan zou ook de jongere generatie zich ge makkelijker geven, want thans zien zij slechts corruptie en slechte voor beelden. „Het ergste is echter, zegt de H. Vader, de geestelijke nood, want deze maakt de mensen van binnenuit on- geschikt voor hun taak, lang voordat men dit uitwendig kan hebben be-1 speurd" IDe H. Vader spreekt dan over de ontevredenheid, welke tegelijk met de geestelijke nood, leidt tol ontevre denheid tusesen de volkeren onder- ling. Aangezien hem het welzijn van alle naties ter harte gaat, zou de H. Vader gaarne de aaneens.uiting van alle volkeren in wederzijds vertrou wen en onderlinge hulpvaa"dikheid, zien. Want zulk een aanslui'ing zou I de beste waarborg zijn voor de vrede. 1"\E HEILIGE DEUREN DER VIER BASILIEKEN TE ROME, waardoor U millioenen uit geheel de wereld gedurende dit Heilige Jaar van de grote terugkeer en de grote verzoening zijn binnengegaan, zijn Zondag aan de vooravond van Kerstmis gesloten. In de Sint Pieter geschiedde dit door de H. Vader zelf, zoals de steen die Zondag in de toegang ge metseld is, dit aangeeft: Pius XII. de Opperherder, heeft deze H. Deur ge opend en gesloten in het Heilige Jaar MCML". Daarmede is het H. Jaar voor Rome gesloten, maar daarmede is tevens de jubelaflaat uitgebreid tot alle landen der Gereld. ..Cum jucunditate exibitis". Met blijdschap zult gij uittrekken", is de antifoon die de Paus bij de sluiting aanhief. Het sluiten van de H. Deur symboliseert daarmede tevens, dat de zending der Christenen in de gehele wereld begint en de dat wereldkruistocht voor de vrede in alle landen nu moet beginnen en dat 1951 voor geheel de wereld worde het begin van de grote terugkeer tot God en de grote ver zoening. De St. Pieter in feestverlichting. De plechtigheid van de sluiting van de H. Deur in de St. Pieter begon Zondagmorgen om half elf. Pelgrims uit alle delen der wereld waren naar de St. Pieter gestroomd, die rijk was versierd. Van de Gloria van Bernini en rondom de Confessio hingen de pauselijke kleuren, terwijl alle lich ten en luchters brandden, zoals bij de 'a plechtigheid van een heiligverklaring. jlKwJSl y Niet alleen de basiliek maar ook het HHp?'r - gehele St. Pietersplein en de aan- grenzende straten waren met gelo vigen gevuld. Z.H. DE PAUS SLUIT HET HEIL1-1 GE JAAR. Z.H. Paus Pius XII legt Nachtmis in de St. Pieter. een vergulde steen in de opening van de Heilige Deur ter sluiting van De Paus heeft in de Kerstnacht de het Heilige Jaar 1950, 1H. Mis gecelebreerd in de basiliek van de St. Pieter. Deze plechtigheid die een uur duurde, werd bijgewoond daar de basiliek van de St. Pieter Dit was een bijzondere plechtigheid, door de basiliek van de St. Pieter andere jaren gesloten bleef en de H. Mis dan in een der kapellen van het Vaticaan werd gecelebreerd. Aan het eind van het Heilig Jaar besloot de Paus op Verzoek van de bedevaart gangers de H. Mis in de basiliek op te dragen „ten einde onder de gelo vigen te vertoeven", aldus Radio Va ticaan. Na de H. Mis werd de Paus in de sedes gestatoria langs de juichende menigte gedragen. HET ONTZETTENDE GEVAAR. „Helaas", zo vervolgt de Paus, is er in deze laatste weken wederom een breuk gekomen in de internationale betrekkingen. Wanneer daar uitein delijk een nieuwe wereldoorlog uit zou voortvloeien, dan zouden in deze oorlog de nieuwe wapenen een ver schrikkelijk effect hebben en deze wapenen zouden de aarde woest en ledig maken, terwijl geen enke^ na tie uit deze chaos zou kunnen ont snappen. Een nieuw conflict, zo ver volgde de H Vader, zou zijn weer slag vinden en zich verveelvoudigen in de verschillende socia'e la~"n van de landen Alle burgerlijke instel lingen en alle geestelijke waarden zouden in het grootste gevaar wor den gebracht. Het ontzettende ge vaar dat ons boven het hoofd han^t, maakt het tot een gebiedende plicht voor eenieder om eendrachtig naar rechtvaardigheid te streven. tene4nde niet te wrrden aangek'aagd. AUe volkeren verianeen naar He vrede, zegt de H. Vader en zij hebben er de grootste opofferingen voor over." AFSLUITBOMEN OMHOOG. De H. Vader spreekt dan als zijn viuhgsie wem u... aat de ai.SiUi.bo men mogen omhoog gaan, de ver sperringen worden doorbroken, de ijzeren deuren worden geopend, die een deel der wereld van de rest der bescnaaiöe .vcrex- £-s.u.tón e.i aan iedere burger een vrije blik worden vergund in het leven der andere vo.- keren. Want dit alles, zo zegt de H. Vader, strekt de vrede tot voordeel. Daartoe wenst de Kerk niets liever dan mee te werken, want alle vol keren zijn voor haar broeders en als broeders moeten zij naar de vrede zoeken. i Vurig wenst de Kerk mede te wer ken aan het contact tussen de vol keren. Voor haar vertegenwoordi- gen Oost en West geen tegenstelling. Alle volkeren zijn haar dierbaar en voor allen is zij een Moeder. „En toch summa injuria, aller- grootst onrecht! beschuldigt men de Kerk en oorlog te wil en en mede te werken aan imperialistische mach ten Dan daagt de H. Vader al deze beschuldigers uit en zegt: „Wat kunnen Wij anders antwoor den op zulk een bittere belediging dan de beschuldigers te verzoeken ieder woord, dat gedurende Ons pon tificaat Ons van de lippen is geweld, iedere zin die uit Onze pen is ge vloeid, te onderzoeken. Zij zy* m slechts aansporingen vinden tot vrede." Dan herinnert de H. Vader nog eens nadrukkelijk aan hetgeen Hij reeds in Augustus 1939 aan de voor avond van de tweede wereldoorlog de wereld heeft voorgehouden: „Niets is verloren met de vrede, al les kan verloren zijn met de oorlog." En aL tweede antwoord op de be schuldiging zegt de H. Vader nog: „Als ergens de vredesduif rustig kan neerstrijken dan is het juist hier op dit gebied, dat geheiligd werd door het. bloed der martelaren. Wij ken nen geen groter voorrecht dan een onvermoeibare voorvechter te zijn van de vrede." HIJ ALLEEN. „Helaas," zo besluit de H Va der Zijn Kerstrede, „onze men selijke middelen zijn te zwak. Daarom moeten wij bidden en sme kend onze harten opheffen tot Je zus Christus, die naar ons is afge daald om mens te worden als wij. Hij is machtig en kan de harten der machtigen bewegen. Hij alleen is in staat om de storm te beteugelen, die Z. H. D. t^AUS ZEGENT DE ME NIGTE 1MA SLUITING VAN HET HEILIG JAAR. Na het Heilige Jaar gesloten te hebben door het plaatsen van een steen in de ope ning van de Heilige Deur, zegent Z.H. Paus Pius XII van de Pause lijke troon, geplaatst aan de ingang van de St. Pieter, de meer dan zes tigduizend personen, die bij de plechtigheid tegenwoordig waren. De Heilige Deur (rechts) werd na de sluitingsplechtigheid met een voorhang bedekt. eens het scheepje van Petrus be dreigde waarin zich niet Petrus en gezellen bevinden; maar een ge hele mensheid in ontsteltenis we derom van de dreigende storm te redden. Daarom is het een plicht voor de kinderen der Kerk om te of feren en te smeken, dat de Heer der heerscharen, Jezus Christus, aan dit menselijk geslacht de grote kalmte van de ware vrede moge schenken. DLIJKBAAR verbetert de wereld *^niet zonder onze medewerking en oan natuurlijk ons allei medewer king. De gebeurtenissen in de we itlo, die de tyuperke- a*s het wax? ontzetten, kunnen maar niet tot vol dongen feit beziixK»»" on «"at de we reld in zichzelf daarvooi niet te vin den is. De maskeraden die de ti.iden verbinden als wereldse heer schappijen, worden toch daarheei geleid, waar de dreigende volkomen vernietiging zich overgeeft aan de lotsbeschikking van de wereld door God. F\EZL woorden sprak Koningin Ju- liana in haai Kerstrede, welke op eerste Kerstdag door de Neder landse radiozenders werd uilgezon- Hen. De Koningin rprax tiaar aanleiding c.n de hoodscuao uit het Lvangelie Komt allen tezamen! Het Kerstfeest voelen wij als het licht in de nacht. Het is voor ons een behoefte om ons, eens in het jaar, als een troost te laten doorgloeien en DE KERSTBOODSCHAP VAN Z.H DE PAUS. In tegenwoordigheid van kerkelijke hoogwaardigheidsbe kleders heeft Z.H. de Paus uit zijn studeerkamer via Radio Vaticaan stad zijn Kerstboodschap tot de we reld gericht. Op de foto v.l.n.r.: Z.H. Paus Pius XII; Mgr. Federico Callori di Vigna- le; Mrg. Digo Venini en pater Fi- lippo Soccorti, Directeur van Radio Vaticaanstad. wij willen dat gaarne samen doen. Ons aller liefste wens zou het zijn, dat de mens niet langer machteloos staat tegenover oorlog en gebrek, dat er geen zeite, haat en njjd meer bestaan. Dit is onbereikbaar, zolang enke lingen en groepen, zelfs zeer grote groepen, zich buiten de gemeen schap houden en zich er zelfs tegen keren maar wij kennen de gulden waarheid van het feit, dat, men het als deel van een samenleving beter heeft en men dan ook beter tot zijn recht komt, dan alleen, eenzaam en mokkend. CAMENWERKING dat woord houdt aller vrijwilligheid en hoogste verantwoordelijkheid in is de enige uitweg uit de toestand, waarin deze wereld thans verkeert. Ons wordt nu een kans geboden iets van de wereld te maken. Nooit waren wij technisch beter toegerust, noch geestelijk rijper, noch zo aan 't los scheuren van verkeerde tradities. Het internationaal saamnorigheids- gevoel leeft veel sterker, dan men oppervlakkig gezien zou aannemen. Wij behoeven ons dat alleen maar bewust te worden en wij zijn een heel eind verder. Onze wereld een heel stuk be woonbaarder te maken is eigenlijk maar zo'n kleine prestatie, verge1 e- ken bij wat een mens verder in zijn leven presteren moet. Op een feest als Kerstmis mogen wü daar met el kander wel over spreken, want we weten allen heel goed, dat onze le vens niet beëindigd worden, dan na dat wij tenslotte het uiterste geofferd hebben van wat wij bezaten 'zij 't dat dit verspreid ligt over een h°el leven, zij 't d?t het samengevoegd is in enkele seconden. p^AAROM zullen wij, die door ln- zet van het eigen leven trachten te komen tot het begrip van deze lotsbestemming dienstknechten zijn van God. Zij zullen in het Kerstfeest het eeuwige licht ontmoeten, Hat in de duisternis aanwezig is en zii zul len daaruit de kracht ontvangen om de mensheid door de duisternis h°en te leiden naar zijn bestemmin" van kinderen van God in de wereld. En juist in deze tijd zal een w°er- standsvlak ontstaan van dit licht, waartegen iedere duisternis opgnlft om in dit weerstandsvlak te warden opgenomen. En zo zul^n He tijden worden bestendigd in dit licht. KaUeUie,,. Er zijn grote geesten, die de om standigheden leiden, maar de meeste mensen worden door de omstandig heden gevormd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1950 | | pagina 1