Leidse postboden bezorgen
dagelijks 50.000 brieven
wat qeBeuRt 6R m het postkantooR
miLLioenen qulöens gaan
pep maanö öoop het Loket
Altaar in Leonarduskerk
versierd rnet smeedwerk
qeen BijkantooR
aan het station
Bij het koperen priesterfeest van
rector L. P. M. Vester
ZATERDAG 9 DECEMBER 1950
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 1
DIT IS de brievenbus van bet
Hoofdkantoor aan de Breestraat.
Hoeveel millioen brieven haar
altijd open monden reeds geslikt
hebben, is bij geen benadering
te zeggen. Niemand, die zich af
vraagt wat er achter die bus ge
beurt. Wij willen trachten een
tipje van dé sluier op te lich
ten
f AAT ONS BEGINNEN bij het be-
gin. U gooit de brief in de bus en
verwacht, dat uw schrijven te be
stemder plaatse aankomt. Ge hebt er
immers voor betaald, een postzegel
op geplakt? Wat er allemaal voor dat
ene dubeltje moet geschieden, is uw
zaak niet. Daar is de P.T.T. voor!
Welnu, die P.T.T. leegt op gezette
tijden de bus van het hoofdkantoor.
En ook de bussen óp straat. Al de
post komt op een grote tafel terecht,
waar gecontroleerd wordt of iedere
brief gefrankeerd en geadresseeerd
is. Dan worden alle brieven zó ge
legd, dat de postzegels allemaal in
dezelfde hoek zitten (wilt u er s.v.p.
om denken: Postzegel in de rechter
bovenhoek! Namens de P.T.T.: dank
U). Vervolgens gaan de brieven ipet
stapeltjes tegelijk in de stempelma-
chine, om daarna op de sorteertafel
terecht te komen, vanwaar ze in ver
schillende kast-vakjes verdwijnen. De
vakjes worden op him beurt geleegd
in postzakken, die per auto of trein
vervoerd worden naar de plaatsen,
waarvoor de brieven bestemd zijn.
De voor Leiden bestemde brieven
worden in wijken en straten gesor
teerd, om even later bezorgd te wor
den.
Dit alles gaat sneller dan u wel
licht vermoedt. Wie 's morgens voor
half elf een brief bezorgt aan het
Hoofdpostkantoor kan er op rekenen,
dat zijn epistel nog met de middag
bestelling van dezelfde dag wordt
bezorgd. Niet alleen in de stad, maar
in iedere plaats des lands, al kan er
wel eens een uitzondering gemaakt
worden voor Uithuizerveen
Dit tempp geldt ook voor de
nacht. Wie s avonds voort kwart
over tien z'n brief op het postkan
toor brengt, heeft de zekerheid, dat
de volgende morgen oom, tante of
OËEDS LANGE TIJD was pastoor v d. Schoot niet enthousiast over de per-
manente versiering van het altaar in de kerk van de St. Leonardus—
parochie. Het altaarkruis was niet mooi en wanneer het H. Sacrament werd
uitgesteld, moest eerst het kruis boven het Tabernakel worden weggenomen,
loen dan ook een parochiaan verhuizen ging en pastoor een bedrag ter hand
stelde, een tweede parochiaan hetzelfde deed en een collecte voor het reste
rende bedrag had gezorgd, kreeg de Bossche edelsmid Teulings opdracht hier
in verandering te brengen. Deze verandering is thans aangebracht.
Teulings begon met de moeilijk
heid van de plaats van het kruis op
te lossen, door voor het prachtige,
oude, houten corpus een fors gedre
ven kruis van gebronsd koper te ver
vaardigen en dit anderhalve meter
boven het tabernakel aan te bren
gen. Van achter de gemetselde boog
boven het altaar hangen twee kope
ren kettingen neer, waaraan beide
kruisarmen zijn bevestigd. Toch
krijgt men niet de indruk, dat het
kruis hangt, omdat ter weerszijden
van het tabernakel kunstig gedreven
druivenranken zich oprichten naar
omhoog en bijeenkomen aan de
voet van het kruis dat als het ware
door die ranken wordt gedragen.
Het tabernakel werd met gebronsd
koper bekleed en bekroond door een
forse kroon, eveneens van koper,
waarin acht eenvoudige stenen gezet
zijn. Deze kroon wordt weggenomen,
wanneer het H. Sacrament wordt uit
gesteld. Er wordt echter geen apar-
Aldus werd een rustig en eenvou
dig geheel verkregen. De beperkte
ruimte noopte Teulings sober te zijn
in vorm en afmeting. Hij ging daar
om uit van de booglijnen, die altaar tjes
en priesterkoor beheersen, vervaar
digde de luchtige speelse druiven
ranken van eenvoudig materiaal en
liet iedere overbodige toevoeging
achterwege. Ondanks de hoogte bo
ven het betrekkelijke kleine altaar
zijn daarom ranken noch kruis top
zwaar geworden en voegen zij zich
met de marmeren altaar-tombe tot
een passend geheel.
zakenrelatie het schrijven naast het
ontbijtbordje vindt. De P.T.T. be
reikt dit snelle tempo door een spe
ciaal systeem van post'-treinen, op
de aankomst waarvan snelle auto's
corresponderen, die de postzakken
naar de verschillende kantoren
brengen.
jyiISSCHIEN VINDT U dit alles nog
niet zo veel bijzonders. Anders
wordt het wellicht, wanneer u weet,
dat er in Leiden dagelijks gemiddeld
50.000 poststukken bezorgd worden,
dat er op een gemiddelde dag in No
vember 12.5C0 interlocale en 5.500
locale brieven binnenkwamen, bene
vens 6.500 interloc. en 2.000 loc. brief
kaarten, 9.500 dienst-stukken en
20.000 drukwerken? Dat er dagelijks
uit het Leidse Postkantoor 80.000
poststuken naar andere plaatsen ver
zonden worden? En dat hierin de
postpakketten (dus pakjes, die niet
volgens het bneftarief berekend wo
den) niet inbegrepen zijn? Dat er in
Leiden 9.000 postpakketten per
maand gepost worden? En dat er
jaarlijks 150.000 pakketten uit andere
plaatsen in Leiden ontvangen wor
den?
Laat ons niet verder gaan u aan
het duizelen te brengen. Maar wist
u, dat het Leidse kantoor 146 man
uniform-dragend personeel heeft en
47 mensen op kantoor? Dat de eerste
groep bestaat uit bestellers (gewoon-,
hoofd- en hulp-), expediteurs, sor
teerders, enz.? Dat Leiden verdeeld is
in 8 wijken, die elk een eigen groep
bestellers hebben De postboden lo
pen niet iedere dag dezelfde straat,
maar blijven wel steeds in hun eigen
wijk. 's Morgens zijn er 4 8 bestel
lers in dienst; 's middags doen 31
man de ronde. Zij gaan huisje aan.
huisje af en als u ongeduldig het:
raam uit kijkt, om te zien waar de
lieve brief van Sophietje uit Gronin
gen toch blijft, staat de besteller al
voor de deur. Dan verricht, hij de.
laatste van een reeks handelingen,
gepleegd door de P.T.T., nadat het
Groningse Sophietje haar brief in
de bus liet glijden.
We zouden die bussen bijna vei ge-
ten. De meeste'Leidenaars zullen hun i
post niet aan het hoofdkantoor be
zorgen,, maar in een brievenbus laten
glijden of op een post-agentschap
brengen. Tweemaal per dag komen
dé rode auto's voor om de bussen te
legen ennaar het hoofdpostkantoor
te brengen. Wanneer u uw brief voor
één uur 's middags op een brieven
bus gooit,, of voor drie uur op het
Postkantoor brengt, kunt u er zeker
van zijn, dat uw schrijven nog dé-
zelfde dag bezorgd wordt, wanneei
het tenminste' een Leids adres be
treft.
VIA AST DE BEZORGING van brie-
ven, postpakketten enz. ligt er
voor het Postkantoor nog een belang
rijke taak: het Geldverkeer. We den
ken er al even gemakelijk ovèr.
Hebben we bij neef Jan in Amster
dam onlangs een tientje geleend en
willen we het teruggeven? Even
een postwissel en de zaak is weer
gèzond. Heeft u in de winkel iets
ontvangen en moet de leverancier
betaald worden? Een giro-biljet
zorgt dat het in orde komt. Maar
hebben we er enig idee van hoeveel
geld er dagelijks omgaat in het Post
kantoor? Per maand worden in Lei
den 9.000 postwissels ter verzending
van geld aangeboden. Meestal kleine
bedragen natuurlijk. Maar bij elkaar
beloopt het voor Leiden en bijkan
toren uit de omgeving (dus ressort
Leiden) toch een bedrag van
550.000, Aan het hoofdkantoor te
Leiden worden maandelijks 6.000
postwissels uitbetaald; in het hele
ressort per maand een bedrag van
500.000.—
Maar dat is nog niets vergeleken
bij de Giro. In het ressort worden
maandelijks 9.000 giro-stortingen ge
daan voor een bedrag van 5.500.000
en maandelijks wordt aan post-
chèques uitbetaald in 't ressort voor
2.750.000.—
Bij al dit geld denken we nog niet
eens aan de kwitantie-inning, "die
de P.T.T. voor Jan en alleman ver
richt; in het ressort 10.000 kwitan-
per maand, bij elkaar voor
100.000.—
Dan komen daar nog de nodige
uitkeringen bij, tengevolge van de
Sociale Wetgeving. Maandelijks
wordt in Leiden 240.000.aan
ouderdomsrente uitbetaald 60.000
voor de Noodwet Wrees en f 55.000.
aan Invaliditeits-rente, enz.
Vervolgens is er nog een Rijks
postspaarbank. Is het u ook opgeval
len, dat de laatste twee jaar meer
wordt terugbetaald dan ingelegd?
Geen wonder. Wie kan er nu nog
sparen? Lang niet iedereen. Velen
moeten thans hun spaarpotje aan
spreken om rond te komen. In de
maand November 1950 werd ƒ280.000
ingelegd en 370.000 uitbetaald.
Tenslotte mag de zegel-verkoop
niet vergeten worden. Op het hoofd
postkantoor wordt maandelijks voor
100.000.aan postzegels omgezet,
terwijl op andere kantonren in het
ressort voor een gelijk bedrag aan
zegels gekocht wordt.
pEHEEL AFZONDERLIJK van
post-bezorging en geldverkeer
staat de Telegraafdienst aan de
Boommarkt. Met de Telefoon heeft
het Leidse kantoor niets meer te ma
ken, sedert de automatisering. Deze
taak is door Den Haag overgenomen.
Maandelijks worden er 1.500 tele
grammen uit Leiden verzonden en
3.500 ontvangen. Deze aantallen zijn
belangrijk teruggelopen sedert de ta
rieven verhoogd werden. Bovendien
vermindert het aantal telegrammen
door snellere brief-bezorging per
Post.
p AAT U EVEN MEE naar het Post-
kantoor, waarover we nu zoveel
verteld hebben? Uw fiets kan aan de
Breestraat gestald worden en wan
neer u goed uitkijkt, behoeft u voor
de ingang niet te struikelen over de
kinderwagens.... In de hall slaan
we linksaf en komen dan in de gro
te ruimte, die aan vier zijden door
loketten wordt ingenomen.
Het is er altijd wel gezellig. Over
al staan groepjes mensen in de rij en,
Het vertrouwde dagelijkse beeld in het postkantoor: wachtende mensen
i de rij voor het loket.
behalve op de spits-uren, meestal
bent u vlug aan de beurt. „Mijnheer,
ik heb een brief voor het buiten
land. zwaarder dan 20 gram. Wilt u
even controleren?" „En mag ik een
postzegel van tien cent?" „Volgen
de loket, dame" „Mijnheer, mag
ik een zegel van tien cent, twee van
vijf en een briefkaart?" „En mag
ik honderd zegels van een gulden,
driehonderd van tien en tachtig van
een kwartje?"' „Heeft u ook kin
derzegels?" „Neen, dame, in de hali".
„Mijnheer, ik wil een postwissel
sturen" „Alstublieft, hier is het
re?u". „En waar kan ik een
(Foto: „De Leidse Courant").
verstrekte. „We kienen alles uit, om
zo economisch en vlug mogelijk te
werken".
Nogmaals, het is gewoon. Maar nu
u dit alles weet, zult u hopelijk iets
meer begrip hebben voor sommige
moeilijkheden en toevallige omstan
digheden, waarmee ook de P.T.T. te
kampen heeft. En mocht het dan
soms zijn, dat de brief van tante
Gerda uit Zaltbommel er nog niet
is, wees dan niet direct boos. Heus,
de Post doet z'n best! Nu de Post-
wet dit jaar precies een eeuw in
werking is en aan veel mistoestanden
een einde heeft gemaakt, mag u de
chèque innen?" - „Mijnheer, waar postbode, wanneer hij Maandagmor-
moet ik zijn voor Drees?" „Kan
ik dit pakje hier afgeven?" „Aan
de overkant, in dat gat, jongeheer".
„Wilt u het even wegen en zeg
gen hoeveel zegels er op moeten?"
Zo gaat het alsmaar door. We komen
binnen, halen of betalen, schrijven
iets aan de lange schrijftafel en ver-
trekken weer.
We vinden het allemaal heel ge
woon. En in wezen is dat ook zo.
Ieder z'n vak. Een nauw-sluitende
organisatie zorgt er voor. dat alles
vlot verloopt. „Efficiency, mijn-
heer", zegt ons de heer J. Haber-
mehl, directeur van het postkantoor
te Leiden, die ons de vele gegevens
gen weer voor uw deur staat, wel
eens vriendelijk aankijken Fn blij
zijn, dat „Tante Pos" uw zaken van
post en geld zo voortreffelijk regelt!
Meer nog dan voorheen, toen ta
bernakel en kruis één geheel vorm
den, wordt nu de aandacht via het
tabernakel langs de druivenranken
omhoog getrokken naar het kruis,
dat, alles beheersend, altaar en
priesterkoor bekroont. Het is alsof
uit Christus' bloedende voetenwon-
den het bloed, dat ons onder de ge-
expositie-troon aangebracht: als 1 daante van wijn werd nagelaten,
■danig fungeren de druivenranken, I neerstroomt .langs de druivenranken
rwijl het met de Liturgie van en zich verenigt rondom, het taber-
eur wisselende gordijn achter het j nakel, waarin wij het brood, als
taar voor een stemmige en rustige Lichaam des Heren, weten. En het
achtergrond zorgt. gebed beneden zal opklimmen langs
Tenslotte werden ook de bestaan- j de ranken naar het kruis, tot Hem,
de kandelaars veranderd en met ter Wiens ere een kunstenaarshand
eenvoudig drijfwerk versierd in de zo treffend van eenvoud dit werk
stijl van de overige versieringen. I heeft gewrocht.
Duizenden brieven gaan per uur door
de stémpelmachine. Vooraan: er in;
achteraan: er uit.
Kleuters geven het goede, voorbeeld. In de hall van het Postkantoor zijn
kindérzegeis en -kaarten te koop., ten bate van de gezamenlijke vereni
gingen van Kinderbescherming. Tot 2 Jan. kunt u er terecht.
„Ons gebouw hier? Daar zijn
maar drie woorden voor te vin
den: Ouderwets, somber, hokke-
rig". Met deze kernachtige uit
spraak tekende de directeur pre
cies de outillage van het hoofd
postkantoor aan de Breestraat.
Inderdaad het gebouw voloet
niet meer aan de moderne eisen.
Vooreerst al niet, omdat de lo
ketten in een vierkant gebouwd
zijn, zodat er bij drukte altijd
opstoppingen moeten ontstaan i:i
de hoeken. Bovendien is er geen
daglicht en zijn de techinische
afdelingen onpractisch inge
richt.
Is er verandering mogelijk? Er
zijn plannen, al vele jaren. Maar
die kosten millioenen! Hoewel
het Leidse kantoor boven op dé
urgentielijst staat, zal het toch
nog wel even duren, voordat er
iets gedaan wordt.
En juist daarom is het zo jam
mer, dat een ander plan geen
doorgang vinden zal. Er was
een bijkantoor geprojecteerd bij
het nieuwe Stationsgebouw. In
dat bijkantoor zouden expeditie,
bestelling en pakketpost worden
ondergebracht, zodat het hoofd
kantoor ontlast zou worden en
slechts bestemd bleef voor het
geldverkeer. Maar dit plan is
door de P.T.T. onlangs ingetrok
ken, zodat er vooralsnog geen
uitzicht is op een goede defini
tieve verbetering.
OP DINSDAG 12 DECEMBER as. L en de korfbalvereniging „Crescen
zal rector L. P. M. Vester, Zoe- do" werden door 'hem in het levp
tenroudse Singel 33, Leiden, zijn ko
peren priesterfeest vieren. De jubi
laris werd op 20 Augustus 1912 te
Voorhout geboren, werd op 11 Juni
1938 tot priester gewijd en kort daar
op benoemd tot kapelaan te Blok
ker (N.-H.), welke functie hij na 13
October 1941 te Purmerend uitoefen
de, totdat met ingang van 18 Januari
1946 de benoeming volgde als rector
van het St. Liduinahuis te Leiden.
Het is met gebruikelijk om in de
courant veel aandacht te schenken
aan een koceren jubileum. Maar
voor deze aangelegenheid mag een
uitzondering gemaakt wórden om de
bijzondere verdiensten van rector
Vester, in de eerste vijf van zijn Leid
se jaren. We herinneren het ons nog
als de dag van gisteren, toen zijn
voörganger rector (thans pastoor) L.
Beune uit Leiden vertrok en men
vooral in de kringen van de Jeugd-
en Jongerenbeweging zei: „Zo*n
man krijgen we nooit meer terug!".
Dit is onjuist gebleken! We willen
hiermede niets afdoen aan de bijzon
dere prestaties van rector Beune,
doch alleen aangeven, dat de laatste
in rector Vester een waardige opvol
ger vond, die met dezelfde energie en
doortastendheid het vele werk. dat
hem wachtte, aanving.
Zouden er katholieken in Leiden
zijn, die hem niet kennen? En hoe-
velen buiten de stad hebben met
rector Vester kennis gemaakt? On-
telbaren! De uitgestrektheid van zijn
werkterrein maakte, dat de jubila
ris in bijna alle kringen vertoeft en
velen hebben hem als een stoere
werker leren kennen.
We raadplegen slschts ons geheu
gen en herinneren ons dan hoe rector
Vester het district Leiden van de
Kaiholieke Jeugdbeweging op poten
zette, hoe hij een Kath. Sport-cen-
trale voor stad en omgeving opricht
te. evenals een district voor R.K. Ta
feltennis. De voetbalvereniging V. N.
werden door hem in het leven
geroepen.
Bovendien is de oprichting van een
R. K. Harmonie in Leiden voor een
groot deel zijn werk, heeft hij een
Leidse afdeling van de Alg. Kath.
Werkgevers-vereniging opgericht en
stichtte hij een afdeling voor Leiden
en Omstreken van de R. K. Ver. van
Gezinsvoogden. We vergeten bijna
de mannelijke afdeling van de R.K.
Zwemver. „De Golfbrekers" en de
adviseurschappen van bestaande ver
enigingen op verschillend gebied.
Enige van deze functies heeft rector
Vester wegens overvloed van werk
aan anderen moeten overdragen.
Een bijzondere vermelding ver
dient zijn onvermoeibaar streven tot
stichting van een R. K. Ambachts
school in Leiden, waarvan de ope
ning in September 1951 practisch
zeker is. Wie enigszins van de zaken
op de hoogte is, weet hoe ontzagge
lijk veel moeilijkheden overwonnen
moesten worden en hoevele er thans
nog resten. Nog steeds wordt ge
wacht op het Koninklijk Besluit, dat
het sein moet worden tot onmiddel
lijk beginnen.
De lange lijst van activiteiten is
nog niet ten einde. We denken nog
aan het vele werk, verricht voor de
zo prachtig geslaagde A M. A -Mis
sietentoonstelling in 1949, aan zijn
adviseur- of voorzitterschappen, be-
stuurs- of andere functies in ver
schillende verenigingen en organisa
ties, als het N. K. J. B.-district, de
Leidse Jeugdactie, Verbum Dei, Kath.
Bureau voor Huwelijks-voorlichting
Vereniging Nazorg B. L O., R. K.
Tafeltennisvereniging „De Sleutels"
R. K. Kinderbescherming, Kath.
Jeugdraad van Leiden, R. K. Athl.
ver. „De Bataven" en de R. K. Krui-
deniersbond, afd. Leiden
Vergeeft het ons, wanneer wij in
deze opsomming tekort mochten
schieten. Het zij echter genoeg om
(Foto: Van Vliet).
aan te tonen op hoe vele en verschil- ben opgedragen.
lende terreinen de activiteiten van
rector Vester zich bewegen. Dat hij
bij dit vele werk steeds z'n goede
humeur bewaart, zullen mét ons zeer
vélen geconstateerd hebben, die re
gelmatig met de jubilaris in contact
staan. Al heeft hij het nóg zo druk,
de huisdeur (en kamerdeur) van
nummer 33 staan altijd open.
Wie heeft in die gezellige kamer
niet steeds een aandachtig luisterend
oor, een begrijpend meeleven en een
waardevol deskundig advies gevon
den?
We zwijgen nu maar over datgene
wat de jubilaris als rector voor de
Zusters en meisjes van het Huis doet;
dat blijft binnenskamers en is niet
voor publicatie bestemd. Maar op de
verdere activiteiten van de jubilaris
mag bij zo'n gelegenheid het licht
der openbaarfjCid wel eens schijnen.
Dat licht zal ongetwijfeld schij
nen op de receptie van a s. Dinsdag,
die van 12 tot 2 uur op Zoeterwoudse
Singel 34 (geen 33!) wordt gehou
den, nadat de jubilaris om negen
uur in de kapel een H. Mis zal hev
