Verhoging topsalarissen door
Kamer afgewezen
R 12.'
Jtaliano
VRIJDAG 8 DECEMBER 1950
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 1
Tweede Kamer
Zuid-Holland bij woningbouw achtergesteld
De Tweede Kamer heeft gisteren
de beraadslaging over de artikelen 2
en 113 bis van de begroting van het
departement van Binnenlandse Za
ken, betrekking hebbende op de z. g.
topsalarissen voortgezet.
De heer TUIN (arb.) replicerend,
zegt dat de minister mededeling
doende over de vergelijkingscijfers
gezorgd heeft voor een verrassing
voor de Kamer. Het was de Kamer
namelijk niet bekend, dat boven een
salaris van f 12.840,— nog toelagen
verstrekt werden. De Kamer heeft
nooit enigerlei mededeling ontvan
gen, dat nog met toelagen gerekend
moest worden.
Z. i. was het gewenst geweest, dat
vóór het K. B. van Sept. gepubli
ceerd werd, de Kamer gehoord was.
De zaak zou naar zijn oordeel bij
suppletoire begroting geregeld kun
nen zijn, opdat de Kamer eindelijk
eens over de toelagen ware geinfor-
meerd. Spr. zou jaarlijks overgelegd
willen zien een lijst, waarin een
overzicht wordt gegeven van de be
staande situatie ten aanzien van de
toelagen.
's Ministers klacht, dat er bij de
betrokken ambtenaren repercussies
«ouden kunnen worden verwacht,
als de verhoging niet doorgaat, lijkt
spr. weinig reeël en overigens heeft
de minister weinig oog gehad voor
repercussies in het land.
De heer SCHOUTEN (A. R.) is
van oordeel, dat de minister in zijn
rede wel argumenten heeft bijge
bracht voor het standpunt van hen,
die tegenover hem staan. De rege
ring had moeten luisteren naar wat
er verleden jaar in de Kamer ter
zake van de toelagen aan wensen
naar voren kwam.
Spr. zegt o. m. van oordeel te zijn,
dat de zaak van de zijde der rege
ring te veel gebagatelliseerd wordt.
De. heer DASSEN (K. V. P.) acht
het betoog van de minister alleszins
steekhoudend; hij onderschrijft de
argumentatie.
De heer BEERNINK (C. H.) merkt
op, dat men een ambtenaar, .die weg
wil, toch niet kan vasthouden, of
men hem een ambtstoelage of een
secretaresse geeft of niet. Spr. zegt,
dat nog steeds niet duidelijk is of de
regering in 1950 representatietoela
gen heeft uitgekeerd. Vaststaat, al
dus spr., dat de Kamer dit niet heeft
gewild.
De heer GORTZAK (C. P. N.)
handhaaft zijn opvatting, dat er
sprake is van een scheeftrekken der
verhoudingen..
Minister TEULINGS betoogt an
dermaal, dat als men vergelijkingen
wil maken tussen het salaris van
12.840 en dat van f 16.200,moet
men rekening houden met de sala
risverhogingen.
Over 1950 zijn geen toelagen ver
strekt, over 1949 zijn toelagen toege
zegd aan de secretarissen generaal
en de Kamer heeft deze bij supple
toire begroting toegestaan.
Wat het K. B. van Sept. betreft
herhaalt spr., dat de regering volko
men te goeder trouw meende te
moeten aannemen, dat de zaak door
de Kamer als redelijk zou worden
aanvaard.
De budget post f 16.200,is het
bedrag „ten hoogste". Over de
grootte de salarissen heeft het ka
binet nog niet beslist, dit geschiedt
op voordracht van de betrokken
nisters.
De minister merkt op, dat vorig
jaar gesproken is over de represen
tatie-toelage der secretarissen-gene-
raal, de niet declarabele onkosten.
Wat de andere toelagen aangaat,
daarvan wilde de minister gaarne
af en zo kwam men tot de techni
sche herziening der topsalarissen.
Na de rede van de minister komt
aan de orde stemming over het
amendement-Tuin. de heer ZAND
(S. G.) verklaart met het oog op
's lands financiën voor het amende
ment te zullen stemmen. Het amen
dement wordt aangenomen met 43
tegen 36 stemmen. Vóór: P. v. d. A.;
A. R.; C. H. u.; C. P. N. en St. Ger.;
tegen K V. P., V. V. D. en K. N. P.
De VOORZITTER stelt volor be
handeling der begrotingsartikelen
thans te schorsen, aangezien het
amendement 't karakter van een mo
tie heeft en het moet worden ver
werkt in de begrotingshoofdstukken,
hetgeen door de regering moet ge
schieden.
De MINISTER verklaart schorsing
zeer op prijs te stellen.
Besloten wordt overeenkomstig 't
voorstel van de voorzitter.
De Kamer heeft daarop een aan
vang gemaakt met de behandeling
van de begroting van wederopbouw
en volkshuisvesting.
De heer ANDRIESSEN (K.V.P.)
achtte de woningbouw bevredigend
wat het aantal betreft. Hij vroeg
naar 's ministers inzicht inzake
hoogbouw, uit stedebouwkundig
oogpunt. Ook wilde hij diens ziens
wijze vernemen over de vergelij
king van Scandinavië en ons land
met betrekking tot woningbouw- en
inrichting. Over het woningpeil
bleek de heer Andriessen niet zo te
vreden te zijn. De minister denkt in
1951 50.0ÖC woningen te' bouwen,
maar dringt de materiaalpositie niet
tot een zekere reserve? De houtprij
zen stijgen onrustbarend en in het
licht van 's lands financiën kunnen
wel eens tegenwerkende factoren
optreden, meende spr. Het ware z.i.
gewenst over het bouwvolume in
tensiever overleg te plegen met de
daarvoor in aanmerking komende
organisaties. Systeembouw vond hij
het aangewezen middel om de pro
ductie tot een redelijk peil op te
voeren. Een procent van het volu
me wordt besteed voor kerkenbouw
en dat vond spr. te weinig.
De heer TEN HAGEN (Arb.) zei-
de, dat het beleid van de minister
van een zekere gedurfdheid getuigt.
Hij informeerde naar de toeneming
van het aantal geschoolde arbeiders
en de bijdragen voor woningwet-
bouw wilde hij meer ingesteld zien
op directe rentabiliteit. Spr was be
vreesd, dat het aantal arbeiderswo
ningen zal teruglopen en dat er te
veel middenstandswoningen zullen
komen. Ten slotte vroeg de heer Ten
Hagen of het al vast staat dat de
huurwet 1 Januari in werking
treedt
De heer VAN DER FELTZ (C.H.)
meende, dat van de premieregeling
1950 slechts enkele particulieren ge
bruik zullen maken. Z.i. kunnen de
bouwkosten niet verder gedrukt
worden door rationalisatie. Een slui
tende exploitatie is naar zijn oordeel
niet te bereiken. De minister wil
geen hogere premie, men zal dus tot
een hogere huur moeten komen.
Komt er geen aanpassing van de
huur dan zal het woningpeil dalen.
In de avondvergadering pleitte de
heer ALGERA (A.R.) voor grotere
vervanging van krotwoningen Ook
deze spreker vond het voor kerken
bouw uitgetrokken bedrag te laag.
De vrije bouw moet zo weinig mo
gelijk worden tegengegaan. Het bes
te ware de vrije sector geheel vrij
te laten.
De heer VAN VLIET (K.V.P.)
herinnert eraan, dat hij bij de be
handeling der huurwet getracht
heeft de huurverhoging bepaald te
krijgen op 20 en hij vroeg of de
minister kan erkennen dat de ster
ke stijging der materiaalprijzen en
de loonsverhoging een verhoging
van 20 rechtvaardigen Wanneer
de regering niet wil komen tot een
verder gaande verhoging dan over-
wege zij verlaging der fiscale lasten
of financiële steun. De huurcompen-
satie voor degenen, die niet worden
tegemoetgekomen door belasting
verlaging is er nog niet, evenmin
als de zekerheid, dat ze zal komen.
Daarover is sprekers fractie niet te
vreden. Spr. vroeg de minister dui
delijk te willen mededelen of hij
het in de destijds aanvaarde motie
gestelde zal uitvoeren en hoe dit zal
geschieden.
De heer BIEWENGA (AR.) zeide
het onjuist te vinden, dat de com
pensatie voor huurverhoging uitslui
tend in de belastingen is gezocht.
De verhoging behoort tot ten minste
20 te gaan. Verder uitstel dan 1
Januari voor de inwerkingtreding
achtte hij niet verantwoord.
De heer RITMEESTER (V.V.D.)
opmerkend, dat hij de voornemens
van de minister niet begrijpt, becij
ferde, dat er de eerste drie jaren
60.000 woningen per jaar gebouwd
zullen worden. Dit is niet zo een
voudig omdat de arbeidsproductivi
teit te wensen overlaat. De montage-
bouw bewonderde hij niet.
De heer GORTZAK (CP.N.) be
toogde, dat de achterstand in de wo
ningvoorraad is toegenomen. De
huurverhoging moet z.i. niet ingaan
voor er een compensatie is gevon
den voor hen, die geen baat hebben
van de belastingverlaging.
De heer BEERNINK (CH.) be
pleitte wedertoepassing der landar-
beiderswet om te komen tot vergro
ting van het aantal landarbeiders-
woningen.
Minister IN 'T VELD zeide ten
aanzien van de overspanning van de
woningmarkt, dat het 't departe
ment een beetje uit de hand is gelo
pen door allerlei omstandigheden.
Veel belangrijker dan het aantal
woningen, dat in uitvoering is is het
aantal, dat gereed komt. Daarover
heeft men niet te klagen. In October
kwamen er bijna 5.000 gereed; tot
November zijn dit jaar reeds 39.000
nieuwe woningen tot stand geko
men. Gaat het zo door, dan zal men
over 1950 niet ver af blijven van
50.000. In zijn aan de Kamer voor
gelegde program was spr. uitgegaan
van 40.000 woningen. Getracht
wordt het evenwicht te herstellen
tussen het werk, dat aan de markt
wordt gebracht en de beschikbare
arbeiders en materialen Een deel
van de nieuwbouw zou in Deslag ge
nomen kunnen worden ten behoeve
van de gerepatrieerden. Gestreefd
moet worden naar zo rationeel mo
gelijk gebruik van de grond. Wil
men komen tot 55.000 woningen per
jaar dan is het noodzakelijk; dat in
dit aantal ten minste 10 a 15.000
montagewoningen worden begrepen.
Het leek spr niet gewenst de vrije
sector geheel vrij te laten; hij zal
wel soepel optreden. De minister
zeide dat het hem niet verstandig
lijkt de Landarbeiderswet op de hel
ling te zetten. Spr. verklaarde zich
bereid medewerking te verlenen aan
vergroting van het volume voor ker
kenbouw. Zeeland heeft z.i. geen re
den zich te beklagen. Men is geneigd
te beweren, dat het Westen wordt
bevoorrecht, maar wat de woning
bouw betreft is het juist andersom:
Zuid-Holland, Noord-Holland en
Utrecht zijn achtergebleven bij de
andere provincies.
Tegen half twaalf brak de minis
ter zijn rede af, de vergadering werd
J verdaagd tot hedenmiddag
Gevecht om de
bromfiets
De positie van de bromfiets is nog
zeer onduidelijk, niet alleen als weg-
verkeersobject, maar vooral met be
trekking tot de Vestigingswet, zo
werd geconcludeerd op een vergade
ring te Utrecht van de Bond van
automobiel- en garagebedrijven.
Door de bemoeiingen van de Bo-
vag was het gelukt een vestigings-
besluit afgekondigd te krijgen. Zo
wel de rijwielhandel als de motorrij-
wielhandel eisten de service aan de
gebruikers van bromfietsen voor
zich op. De Bovag stond op het stand
punt, dat slechts diegenen gerech
tigd moesten zijn bromfietsen te ver
handelen en te repareren, die daar
voor het meest geschikt zijn. On
danks het Vestigingsbesluit bleven
er op dit terrein moeilijkheden be
staan.
De vergadering nam een motie aan
waarin wordt gezegd, dat de afde
ling middenstandwetten van het mi
nisterie van economische zaken, de
rijwielhandel en de motorrijwielhan-
del. die zijn georganiseerd in de Br,
vag, het er geheel over eens zijn, dat
het regelen van deze materie ligt op
de weg van de afdeling motorrijwie
len van de Bovag.
HERDENKING GEVALLENEN le
DIVISIE „7 DECEMBER". Even
als in Indonesië, waar in tegenwoor
digheid van de Nederlandse militai
re autoriteiten door de oudste in In
donesië aanwezige officier der 7 De
cember divisie een krans werd ge
legd op het ereveld Menteng Poelo
werden ook in Nederland gisteren
de gevallenen van de „7 December
Divisie" herdacht. Namens de Band
Oud Strijders werd een krans ge
legd bij de Indonesische urn in het
monument op het Damplantsoen te
Amsterdam.
Na de kranslegging werd een ere
saluut gebracht; op de voorgrond
rechts de oud-commandant van de
le Divisie 7 December, Generaal
Majoor H. J. J. W. Dürst Britt.
Kwestie bloedproef
open vraag
De Amsterdamse Rechtbank heeft
geen beslissing genomen in de vraag
of de bloedproef al of niet mag wor
den toegepast, een vraag die was op
geworpen door mr. S. J. Timmenga,
toen hij als raadsman in een straf
zaak optrad.
In het vonnis wordt alleen gezegd,
dat er niet is gebleken, dat de ver
dachte onder zodanige invloed van
sterke drank heeft verkeerd, dat hij
zijn toestemming voor de bloedproef
niet kon geven.
Mr. Timmenga had veertien dagen
'geleden in zijn pleidooi betoogd, dat
een dronken autobestuurder zijn
toestemming tot het nemen van een
bloedproef niet kan geven omdat zijn
wil door de drank krachteloos is.
Wanneer dus met een bloedproef
wordt geconstateerd dat de be
stuurder dronken is geweest en
niet in staat was zijn wagen te be-
stuien, dan maakt de justitie ge
bruik van een bewijsmiddel dat de
verdachte tegen zijn eigen belan
gen in, zeif heeft helpen verschaf
fen, zonder dat hij daarin heeft
kunnen toestemmen.
Volgens de verdediger zou de
bloedproef alleen mogen worden toe
gepast, wanneer deze door een wets
wijziging rechtsgeldigheid verkrijgt.
De aannemer die veertien dagen
geleden terecht stond, werd veroor
deeld tot twee weken gevangenis
straf met ontneming van zijn rijbe
wijs voor de tijd van een jaar.
NIEUWE KERKORDE DER HERV.
KERK AANVAARD
De generale synode der Ned. Her
vormde Kerk aanvaardde de ont-
werp-Kerkorde met 76 tegen 14
stemmen. Het vereiste aantal voor
stemmen (60 werd dus overschreden,
overschreden.
K.V.P.-partijraad
op 16 December
Zaterdag 16 December wordt in
Utrecht een buitengewone partij
raadsvergadering van de Katholieke
Volkspartij gehouden. Naast 'n rede
van de voorzitter, de heer W. J. An
driessen, vermeldt de agenda o. a.
een bespreking van het rapport van
de commissie ter uitwerking van de
wensen geuit op de kaderdagen 1950
te Weert, in te leiden door de voorz.
Op deze kaderdagen hebben pater
prof. dr. L. J. C. Beaufort O. F. M.
en drs. G. J. M. Horbach verschei
dene suggesties t. a. v. program,
werkzaamheden en propaganda der
patrij gedaan.
Pater Beaufort heeft o. m. bepleit
het buitenlands-deskundig element
der fracties in de Eerste en Tweede
Kamer op te voeren. De commissie,
die dit punt heeft uitgewerkt, acht
het nodig dat dit punt de bijzondere
aandacht krijgt bij de samenstelling
van de candidatenlijsten voor de
volgende verkiezingen.
Drs. Horbach wilde doen nagaan
of een systeem van directe verkie
zingen voor afvaardiging naar de
Partijraad te prefereren is boven het
huidige systeem van getrapte ver
kiezingen. De commissie, die op de
ze wens nader ingaat, meent dat
deze kwestie het best aan de partij
raad voorgelegd kan worden.
a. v. de voorlichting had deze
in'eider o. a. de wens uitgesproken
dat aan het Partijbureau een pers
chef en propagandaleider verbonden
moet worden. De commissie, die op
de komende partijvergadering haar
ranoort indient, heeft hieraan de
ggestie tot instelling van een
functionaris voor de bu'tendienst
toegevoegd. Dit punt heef het be
stuur zij het enigszins gewü^i^d
overgenomen. Het reeft de Par-
türaad in over^vegin"' e*n functiona-
aan te stellen, die tot taak heeft
het nar+'^hpst.nur en de
in d<* kr'noen Amster^^m Den
«t en Fn*'er,!>m h'i te staan b«i
hun winden om de afdelingen in
sleden in omvang en ac*!vite't te
doen toenemen. Deze functi» is te
combineren met die van de functio
naris bulten dienst.
Voorts stelt het bestuur voor gel-
deliike s*eun te verlenen ten behoe
ve van de ae+lvite't on 't re^'ed van
de buitenlandse po'Piek en 'n wxs-
funet'onar's aan te stellen ten be
hoeve van de voor":ch+5ng en van de
verruiming van ,.De Opmars.'*
BRAND IN EEN FABRIEK TE
HEELS UM.
In de nacht van Donderdag op
Vrijdag heeft een felle uitslaande
brand te Heelsum gewoed in de fa
briek van meubelen en schoolmeu-
belen van de firma J. Rothuizen en
Zn. Tegen half drie werden omwo
nenden gewekt door het geknetter
van vlammen. De brand woede in
het gedeelte achter het kantoor,
waar de machines staan. Op het
ogenblik zijn brandweerploegen uit
Renkum en Oosterbeek op het ter
rein aanwezig. Men vermoedt dat de
brand is ontstaan door het stoken
van houtspaanders.
Bij rheumatiek:
R 12 bestrijdt rheumatlsche ontste
kingen en werkt snel pijnstillend. Met
R 12 is het mogelijk het voor een
doeltreffende behandeling van rheuma
tiek benodigde aantal tabletten zonder
bezwaar in te nemen.
Het preparaat werkt snel, daar de
actieve stof in een korte tijd in het
bloed wordt opgenomen en daar zon
der onaangename of schadelijke neven
verschijnselen de ontstekingshaarden
bestrijdt en de ziektekiemen langs na
tuurlijke weg uit het lichaam verwijdert.
R 12 wordt aanbevolen tegen spier-,
zenuw- en gewrichtsrheumatlek, ischias,
spit, lumbago, verkoudheden en pijnen.
Kuurverpakking. inh. 48 tab -Hen,
Gld. 3.20. Verkrijgbaar bij apothekers
en drog'.sten.
De afgelopen nacht is bij de pa
pierfabriek var Van Gelder en Zn.
te Wormer de 38-jarige arbeider C.
Molenaar uit de Rijp met zijn hoofd
tussen de lifvloer en de liftkoker
bekneld geraakt. Het slachtoffer
overleed onmiddellijk. De oorzaak
van het ongeval is nog niet bekend.
Aanslag op de
Gele Tram
Voor de Haagse Rechtbank ver
scheen Donderdagmorgen H. de H.
uit Wassenaar, aan wie ten laste was
gelegd dat hij op 20 Maart 1950 een
staaf ijzer van een meter lengte had
gelegd op de rails van de tramlijn
Den Haag-Leiden.
Gelukkig had de tram, die kort
daarop de betreffende plaats moest
passeren, weinig snelheid zodat er
geen ontsporing volgde.
Ter zitting bekende verdachte vol
mondig. Reeds enkele malen tevoren
had hij dergelijke aanslagen gepleegd
Uit eigen beweging gaf de H voor
de Rechtbank een uitvoerige verkla-
het lekkerste middel
tegen verkoudheid
de H.T.M. ook een dergelijke instel
ling was en dat de daar gemaakte
winsten ten goede kwamen aan oor
logsophitsers in Engeland en Ame
rika.
Na zijn arrestatie had men hem
angeraden vooral de C.P.N. niet te
noemen, daar hij in dat geval onge
twijfeld in het ziekenhuis zou wor
den geslagen. Hij zag nu volkomen
in, dat hij misleid was.
De off. van justitie, mr. de Lint,
sprak er zijn verwondering en blijd
schap over uit, dat er geen persoon
lijke ongelukken zijn gebeurd bij de
diverse aanslagen van verd. en dat
de pogingen tot het doen ontsporen
van de tram niet eenmaal met succes
zijn bekroond. Spr. vond dergelijke
misdaden zeer ernstig en de onrust
onder de trampassagiers was dan ook
groot De be wijsconstructie was vrij
eenvoudig, maar de strafmaat is een
moeilijk geval, aldus de off. Verd. is
psychiatrisch onderzocht en het rap
port kenschetst verd. o.m. als emo
tioneel, snel bewogen en zijn agres
siviteit moeilijk bedwingend.
Destijds had verd. vergeefs gesolli-
citeert bij de H.T.M. Zou hij nu uit
wrok gehandeld hebben of was hij
opgeruid? De off. kon de impulsen
niet juist beoordelen en requireerde
tenslotte zeven maanden met aftr. en
terbeschikkingstelling van de rege
ring met de bijz. voorwaarde, dat hij
zich onder toezicht moet laten stellen
by een vereniging, die werkzaam is
op psychiatrisch gebied.
De verdediger van de H., mr.
Schuering, concludeerde op juridische
gronden tot vrijspraak Voorts schet
ste hij hoe de communistische propa
ganda op sommige mensen invloed
kan krijgen. De voorw. terbeschik
kingstelling zou ongetwijfeld tenge
volge hebben, dat de betrokken ver
eniging verd. in een inrichting zou
plaatsen. Dit acht spr. een strenge
straf met het oog op de gevolgen voor
het verdere leven. Spr. bepleitte
plaatsing in een jeugdgevangenis.
Uitspraak 21 Dec. a.s.
ARCHITECT-WETHOUDER
VEROORDEELD.
Veertien dagen geleden stond
voor de Leeuwarder rechtbank te
recht Douwe W., architect en wet
houder van Openbare Werken al
daar, aan wie ten laste was gelegd
dat hij een kerk te St. Jacobie Pa
rochie gedeeltelijk verbouwd en ge
deeltelijk vernieuwd had, zonder de
vereiste goedkeuring van de alge
mene commissarissen voor de we
deropbouw De officier van Justitie
eiste toen f 7.500,— boete of drie
maanden hechtenis. De rechtbank
veroordeelde verdachte heden tot
f 3.000,boete subsidair 90 dagen,
hechtenis.
AFDREIGING.
Conform de eis werd de Leidenaar
D. v. d. B. door de Haagse Rechtbank
tot 10 mnd. met aftrek veroordeeld
wegens dreiging. Men had een ge
fingeerde diefstal op touw gezet, die
ring van zijn motieven. Hij had in echter tenslotte niet doorging V. d.
nauw contact gestaan met de Com
munistische Partij, luisterde veel naar
Radio-Moskou en was zodoende op
gehitst tegen kapitalistische instellin
gen. Destijds was hy van mening dat
B. had toen een broeder in de mis
daad gedreigd naar de politie te gaan
als hij niet 2000.kreeg om de
vrouw van een gearresteerde collega
te helpen.
Een cjetiiiqe1
die niet óptaH —I
Roman van:
R. AUSTIN FREEMAN
(vertaald door F. van Veï«»en).
26)
Ik streek het gekreukte linnen
glad en keek met gespannen aan
dacht naar het onderwerp. Het
stelde Millfield Lane voor; ik zag
duidelijk de hoge iepenlbomen, de
witte afpaling en de hoge schutting,
waartegen ik voor de regen had ge
schuild.
Het scheen inderdaad precies van
de plek genomen te zijn, waar ik 't
lijk had gevonden en van waar ik
zelf mijn schets had gemaakt; deze
laatste omstandigheid had niets te
betekenen, want het was het enige
schetsbare plekje van de laan.
„Dit is werkelijk een aardige
schets," zei ik. Het is eigenlijk jam
mer, dat zo iets hier in de vuilnis
bak moet blijven liggen.
„Dat is het zeker, mijnheer,"
stemde de boswachter toe. Als u het
een aardige schets vindt, kunt u
hem beter oprollen en in uw zak
steken. U doet er niemand schade
mee."
Ik volgde de raad van de bos
wachter op en nadat ik alles ge
zien had, wat er te zien was, het
geen bedroefd weinig was, verlieten
wij het huis, waarna de boswachter
bij het hek afscheid van my nam.
Langzaam wandelde ik door Ham-
stead Lane en Spaniard's Road in
de richting van mijn huis terug en
peinsde over hetgeen ik deze morgen
had gezien. Van het bestaan van de
vijver, wist ik te voren niets. Nu
ik echter de watervlakte had gezien,
twijfelde ik er geen ogenblik aan,
dat de geheimzinnige moordenaar
ook met deze plek bekend was en
zijn slachtoffer er in geworpen had.
Niet zonder een gevoel van on
voldaanheid over de passieve rol,
welke ik in deze misdaad had ge
speeld, wandelde ik in diep naden
ken door het draaihek naar de in
gang van Millfield Lane.
Het was bijna zeker dat de moor
denaar, of zijn slachtoffer, of bei
den door ditzelfde hek op die avond
van de moord waren gepasseerd.
Onwillekeurig en onbewust ver
traagde ik mijn stappen en slenterde
veel langzamer dan gewoonlijk ver
der.
De laan werd gewoonlijk zeer
weinig bezocht en nu tegen het mid
daguur was zij bijna even stil en
verlaten als te middernacht.
Het was er zo stil en vredig kalm
als in een oerwoud. Toch was de
stilte niet ongerept. Ergens in de
verte, in de slingerpaden, die daar
een waar doolhof vormen, hoorde
ik het geluid van haastige voetstap
pen. Ik- bleef staan om te luisteren.
Het waren twee mensen, een
lichte tred, de andere een zware
voetstap; blijkbaar een man en een
vrouw. Een beiden liepen hard
zeer hard.
Misschien was dit niets bijzonders;
maar toch trof het geluid mijn ge
hoor als een soort alarmsignaal, zo
dat het mij mijn stappen deed ver
snellen en scherper luisteren.
Plotseling hoorde ik opnieuw een
geluid; een onderdrukte, smekende
gil, als van een angstige vrouw.
Onmiddellijk gaf ik door een
schreeuw antwoord en rende op het
geluid af.
Ik vloog door bochtige laantjes
en kronkelpaden en was juist aan 'n
recht eind in de laan gekomen, toen
op een gegeven ogenblik een vrouw
de hoek om kwam rennen en met
uitgestrekte handen op mij aan
stoof Ik herkende haar onmiddeUijk,
niettegenstaande haar kleren en ha
ren verward, haar geziht lijkbleek
en haar ogen van schrik en angst uit
hun kassen puilden.
Ik vloog haar tegemoet; zij was
zeker aangerand, dacht ik. Doch
toen ik haar wilde voorbij rennen
om de aanrander achterna te zetten,
greep zij mij woest met beide han
den vast en hield mij tegen.
„Laat mij gaan en die schurk in
rekenen!" riep ik, doch zij greep mij
nog steviger vast.
„Neen," hijgde zij, naar adem
snakkend, „laat mij niet alleen hier,
ga niet weg!"
Ik klemde mijn tanden op el
kaar. Terwijl wij daar tegenover el
kaar stonden, kon ik de schurk ho
ren wegvluchten. Binnen enke'e
ogenblikken zou hij buiten mijn be
reik zijn.
„Laat mij die kerel grijpen," riep
ik smekend.
„U is nu volkomen veilig, u kan
mij volgen en mij in het oog hou
den."
Zij echter schudde hartstochtelijk
met haar hoofd; met haar ene hand
klemde zij zich aan m'n mouw vast,
terwyl zij de andere tegen haar
hart drukte.
„Neen, neen, neen," hijgde zij
met stemonderbreking, alsof zy
snikte.
„Ik kan niet alleen blijven. Ik
ben te veel geschrokken. O, ga toch
niet weg!"
Wat moest ik doen? Het arme
meisje was blykbaar buiten zichzelf
van schrik en uitgeput door haar
overhaaste vlucht. Het zou wreed
geweest zijn, haar in die toestand
alleen te laten. Doch het was niet
temin toch, om razend te worden.
Ik had er geen idee van, wat die
man had gedaan, om haar zo van
streek te maken.
Doch dat was van geen belang.
De eerste aandrang van een nor
maal jongmens, wanneer hij een
vrouw slecht behandeld ziet is, de
aanrander eerst te lijf te gaan en
dan te vragen, wat er eigenlijk aan
de hand was.
Dat was ook mijn voornemen,
doch het mocht niet zo zijn.
„Nu," zei ik bijwijze van com
promis „laten wij dan samen terug
gaan. Misschien kunnen wij dan
ontdekken, welke weg hij heeft ge
nomen.
Dat vond zij goed. Ik trok haar
arm door de niijne want zij
beefde nog sterk en was nog zeer
bleek en zo wandelden wij de
weg, welke zy gelopen had, terug
naar Highate,
Natuurlijk was de man nergens
te zien en toen wy de hoek omsloe
gen, bij de plaats waar ik het lijk
van de geestelijke had gevonden,
was de man niet alleen uit het ge
zicht, doch waren zijn voetstappen
zelfs niet meer te horen.
Toch wandelden wij nog een eind
verder, in de hoop, dat iemand ons
wellicht kon zeggen, waarheen de
schurk was gevlucht. Doch wij ont
moetten niemand. Al'een zagen wy,
voorbij de afpaling, een schilders
doos en een linnen stoeltje, welke
aan de' kant van de weg lagen.
„Dat zijn zeker uw spulletjes," zei
ik.
„Ja," antwoordde zij. „Ik had ze
helemaal vergeten. Ik heb ze laten
vallen, toen ik wegvluchtte."
Ik raapte de doos en het stoeltje
op en overwegende, dat verderlopen
overbodig was, zei ik:
„Ik geloof niet, dat het nog enig
nut heeft, u verder te vermoeien.
De man is er blijkbaar vandoor ge
gaan."
Zij scheen door mijn besluit enigs
zins opgelucht en toen schoot het
mij te binnen haar voor te stellen
een ogenblikje op een bank te gaan
zitten, om wat tot haarzelf te ko
men. Hiermede scheen zij ten zeer-
ingenomen.
(Wordt v«i rutgüfr.
